Blck Familie Affaires - 4

Matchende outfits. Express. Fieneke was al klaar toen Myriam eindelijk naar boven kwam en hielp haar snel met omkleden. Zwarte jurkjes. Loshangend over hun heerlijke lichamen met een korte rok, die net zo loshing. Perfect voor bij het dansen om de jongens maar hun te laten kijken. Enkel een ceintuur trok de stof rond hun middel strak. Blote armen, en vrijwel blote benen. Deze meiden waren sexy en ze wisten het. Nog even hun haar en de make-up goed doen, een aantal foto's voor op Instagram, en gaan met die banaan. De twee zagen er echt fantastisch uit en Jhulia had kort spijt niet mee te gaan om gezien te worden met deze twee. Ze bleef nieuwsgierig naar het stappen. Fieneke had vaak zat leuke verhalen over vaak leuke jongens. Andere keer, dachten ze allemaal maar. Jhulia zou er geen spijt van krijgen thuis te blijven. En de andere twee kregen vanavond ook geen spijt. Het duurde niet lang voordat ze in het centrum alle aandacht te pakken hadden.

'Komt Jens nog?' vroeg Myriam. Dat was de aan-uit relatie van Fieneke. De twee hadden vaker ruzie de laatste tijd. Het was van begin af aan ook een fysiek verhaal geweest. Een echte relatie was het nooit geworden. Jens zou ook komen, al vertelde ze dat niet van harte. In tegenstelling tot haar moeder, die er nu ook een vooral fysieke relatie op na hield, werkte dit voor Fieneke niet. Niet met Jens, in ieder geval. Heel veel stelde het centrum van dit stadje overigens niet voor, en het duurde niet lang voordat ze Jens tegen het lijf waren gelopen. Ze gingen naar Club Tempo. Een gebouw van drie verdiepingen met op elke verdieping iets anders. Onderin een grand café, op de tweede de 'gangbare' disco en op de derde de 'gekleurde' zaal. Myriam en Fieneke hielden het bij de eerste verdieping. De tweede was wat ruig, en wat te 'donker' naar hun zin. Ieder zijn ding.

'Moet je die gasten zien loeren, joh.' viel Jens op terwijl ze in de rij stonden en een groepje jongens hun voorbij liep voor de verdieping erboven. 'Kut zwarten.' noemde hij ze. Jens was eigenlijk op geen enkele manier sympathiek. Maar wel een knappe jongen, met een mooie auto en altijd geld op zak. Hij betaalde altijd de drankjes, dus Fieneke en Myriam hadden geen moeite met hem. Alleen zo'n uitspraak was dan weer wat onnodig.

'Dat zijn die van vanmiddag.' zei Myriam nog. Zacht, maar Jens hoorde het.

'Wat bedoel je?' vroeg hij gelijk gepikeerd, aan Fieneke die keek en knikte. Ze zag de twee donkere jongens die vanmiddag ook al zo zaten te loeren in die shoarmazaak.

'Niks, joh. Myriam denkt op zwarte jongens te vallen...' bleef Fieneke Myriam maar pesten.

'Niet!' zei ze nog fel. Maar beiden liepen rood aan toen één van die jongens plots op ze af kwam gelopen. Dat was niet de bedoeling, maar het was duidelijk dat ze het over de twee jongens hadden.

'Kan geen toeval zijn.' sprak hij rustig, met zelfvertrouwen. 'Hebben jullie zin om met ons naar boven te gaan?' vroeg hij ze ook zomaar, en negeerde Jens tegelijkertijd keihard.

'Gast? Waar ben je mee bezig? Je ziet toch dat ze met mij zijn. Rot op, man.' reageerde hij meteen fel.

'Ja, dat zie ik.' bleef hij nog rustig. 'Maar kon me zo voorstellen dat ze wel zin hadden in wat leuker gezelschap.' Deze gast kende geen schaamte of angst. Hij was ook vrij groot en aangezien Jens vooral een gladde jongen was met gewoon een grote bek, hoefde hij ook zeker niet bang voor hem te zijn. 'Dus komen jullie?' vroeg hij de dames dan weer. Het publiek om hun heen moest een beetje lachen. Jens werd aardig voor paal gezet.

'Uhm, nee, dankje.' klonk Fieneke echter net zo arrogant als Jens eerder.

'Helemaal goed.' bleef de jongen nog altijd beleefd. Maar indruk had hij gemaakt. Fieneke en Myriam stonden daar beiden met een kloppend hart in hun keel. Hij durfde wel. Meer dan vanmiddag. En ergens toch wel spannend. 'Tenzij jij wilt...' sneerde Fieneke nog lacherig naar Myriam, die het nu wel zat werd.

'Nou, misschien wel ja. Als jij zo doorgaat...' werd ze zowaar boos.

'Pff, dat durf je niet.' was de laatste druppel. Myriam ging naar boven. Niet met die jongens mee, maar als Marokkaanse was ze daar misschien wel meer op haar plek. Alles aan Myriam was wit, behalve haar afkomst. Ze kende dan ook genoeg mensen op beide verdiepingen. Al was het boven wel wat enger.

-

'Stom wijf.' noemde Jens haar nog. Fieneke lachte, maar had spijt. Nu was er niemand meer. Alleen Jens. Hij was goed voor een paar drankjes en als hij wilde wat getong. Binnen het uur moest ze zich melden en stonden ze in een hoekje te tongen. Best lekker, maar het was ook een moetje. Die drankjes waren nooit echt gratis, zeg maar. Dat werd nooit hardop gezegd, maar Jens verwachtte het, en Fieneke wist dit en snapte het ook wel. Daarnaast waren ze al wel verder gegaan. De twee hadden regelmatig seks. Al was het vaak wel eenzijdig. Even snel voor hem, door haar. Het was iets. De enige ervaring die ze had, was met hem. Dat stelde dus niet heel veel voor. Maar ze had het naar haar zin. Vanavond ook. Dus wat zou het. Myriam had het eigenlijk ook wel naar haar zin. Ze kwam een groepje meiden tegen waar ze vroeger veel mee omging en al snel was ze Fieneke en haar nare 'grapjes' vergeten. Ze dronk wat, danste wat en had vooral veel lol. Dat veranderde toen ze door de rest op iets werd gewezen. Ze waren een uurtje verder en Myriam werd gewezen op een nogal sletterig, blank meisje in de hoek van de zaal die tussen twee bonken van gasten in stond te dansen, tongend met de één, rijdend met haar billen tegen de ander.

'Fien?' vroeg ze zich stil af, verschrikt. Dat klopte. Dat was Fieneke. Er was iets gebeurd een verdieping lager. Niemand had dit kunnen verwachten. Maar uiteindelijk zou je kunnen zeggen dat ook deze appel niet ver van de boom was gevallen. Al had daar wel wat voor moeten gebeuren. Jens had Fieneke namelijk gevraagd mee te gaan naar zijn auto. Hij had zin in een bj. Normaal gesproken deed Fieneke daar niet heel moeilijk over, maar het was nog erg vroeg en ze wilde nog dansen en drinken.

'Jezus, wat heb jij?' reageerde hij dan meteen fel. Ze draaide met haar ogen, en hij pakte meteen haar pols. 'Wees blij dat je nog wat van me krijgt.' klonk hij dreigend.

'Laat los! Doe normaal!' kon Fieneke echter ook fel overkomen.

'Zeker die negers, is dat het?' Jens had zeker zo zijn eigen problemen. Dat waren niet die 'negers'. Al vond hij vaak van wel. Laten we zeggen dat hij niet in het meest tolerante milieu was opgegroeid. Geeft niet. Maar hij uitte zich daarin wel erg makkelijk.

'Jens, serieus. Doe normaal!' kon ze nog een keer zeggen. Zelf vond ze er ook wel wat van, maar zoiets zou ze nooit zeggen. 'Rot op.' zei ze hem nog.

'Hoer!' werd ze dan genoemd, en andere jongens begonnen haar uit te joelen. Wat een vernedering. En Fieneke verdiende dit niet. Bijna moest ze huilen. Ze was sterk. Ze ging Myriam halen en dan maar naar huis. Dat was het plan. Maar het liep toch even anders. Ze kon Myriam niet vinden. Gehaast en in ongemak bewoog ze zich over de verdieping waar ze zich niet thuis voelde op zoek naar Myriam, die zich niet aan het verstoppen was. De twee liepen elkaar gewoon net mis. En toen voelde ze een hand op haar schouder.

'Hey, gaat het wel?' Ze draaide zich om een keek zo in de vriendelijke, donkere ogen van die jongen van eerder.

'Nee, ik zoek m'n vriendin. Ik kan haar niet vinden.' zei ze gelijk, toch wel wat in paniek en onvrede. Vooral door hoe Jens tegen haar had gedaan.

'Heb haar niet gezien. Maar doe rustig. Nu je hier toch bent, kan je me gelijk ergens mee helpen.' lachte hij haar tegemoet. Niet echt waar ze op zat te wachten.

'Nee, ik moet haar vinden. En dan naar huis.' zocht ze nog om haar heen.

'Wacht nou. Ik heb echt je hulp nodig.'

'Ik heb hier geen tijd voor.' bleef ze om zich heen kijken.

'Eén shotje.' zei hij alleen, en hield hem haar al voor. Wat dacht hij nou? Dat ze zo makkelijk was nu ze alleen was? Fieneke zuchtte en draaide met haar ogen. Ze kon een shotje ook wel gebruiken. Dus sloeg ze hem een paar seconden later zo achterover.

'Hun?' klonk en keek ze verbaast over de smaak.

'Lekker? Alcoholvrije gintonic.' lachte hij breed. 'Alcohol geeft alleen maar problemen. Ik drink niet. Maar ik weet wel hoe ik een leuke tijd kan hebben. Jij ook?' wist hij haar te verbazen. Het overrompelde haar. Waarom was hij zo vriendelijk?

'Ja...' antwoordde ze wat dromerig. 'Of nee. Eigenlijk niet.' zuchtte ze toen. 'Lang verhaal.' En dat verhaal werd vanavond nog iets langer.

-

Fieneke ging met hem mee. Ze mocht haar verhaal doen en dat luchtte op. Jeremy was zijn naam. En hij kon niet geloven dat zo'n mooie meid met hem aan het praten was. Hij was oprecht blij. 24 jaar. Iets ouder dus. En altijd positief. Niet wat Fieneke gedacht had eerder vandaag. Toen was het nog een boefje. Niet dus.

'Ben Fieneke. Iedereen noemt me Fien.' zei ze opgetogen, terwijl ze lurkte aan een gin-tonic van formaat. Wel met alcohol. Zij wel, hij niet. Fieneke deed haar verhaal over Jens, die klootzak van eerder vanavond en Jeremy kwam al snel tot de conclusie dat hij niks voor haar was. Dat wist ze ook wel. Dat hoefde ze niet van hem te horen. Stond ze dan. In de club te praten met een aantrekkelijke, donkere jongen. Dat had ze niet verwacht. Ook niet dat het zo plezierig was. Jeremy had alle aandacht voor haar en kon z'n ogen niet van haar afhouden. Dat verborg hij ook niet. Fieneke verborg op haar beurt niet ook van hem gecharmeerd te zijn. Hij was anders dan de anderen. Dan andere jongens. Maar ook dan andere, zwarte jongens. Hij was gevat en aardig. En breed ook. Hij was best wel knap. Lieve ogen, een mooie lach. Gewoon net wat ze nodig had nu. En toen hij haar vroeg of ze wilde dansen, aarzelde ze niet eens. Wie zou haar hier zien? Myriam was vast al naar huis, dacht ze nog. Deze jongen kon geen kwaad. Hij was een doetje. En dat was dus niet eens erg. Heel de avond klonk er al opzwepende muziek en toen bleek dat hij prima kon dansen, gooide Fieneke ook haar moves erin. Hoe meer hij haar aanraakte, des te dichter begon ze op hem te dansen. De twee dansten al snel tegen elkaar aan waarbij flirterige blikken om de haverklap uitgedeeld werden. Ze kon niet geloven dat ze dit zomaar deed. Als Jens haar nu zou zien... Maar die was haar niet eens komen zoeken. Dat besefte ze maar al te goed. Dus liet ze zich insluiten door zijn brede armen op een langzamer nummer, en drukte hij niet veel later zijn kruis tegen haar draaiende, strakke kontje terwijl ze grijnzend achterover keek naar die brede, donkere held van vanavond. Zo niet als gepland was...

-

Misschien was het de alcohol, misschien was het iets wat al een tijdje in haar onderbewustzijn loerde. Ze moest aan Myriam en haar verhaal over David denken. Het was stom om te denken dat alle zwarte jongens dan maar een grote zouden hebben. En oppervlakkig. Ze was wel beter dan dat. Maar wat voelde ze nou in haar rug? En dat al een tijdje. Als ze met Jens danste, voelde ze nooit wat. Het leek een grote bal te zijn. Een bobbel van formaat. Zou dat zijn ding zijn? Ze danste rustig door en probeerde te voelen wat dat nu precies was. Hij keek ook wel op een bepaalde manier naar haar. En zij misschien ook wel naar hem. Kon dit wel? Zij met een donkere jongen? Daar was ze toch zeker te goed voor. Maar niemand hier die op of omkeek. Er waren wel meer gemengde koppeltjes van allerlei culturen. Eigenlijk wel fijn dat dat gewoon kon.

'Is dat nou je... lul, wat ik steeds voel?' Ze had zich omgedraaid en riep deze woorden nieuwsgierig in zijn oor.

'Vind je dat gek? Of erg?' ontkende hij het niet. Fien keek even maar beneden, maar het was donker en er viel niet veel te zien.

'Heb een vriendin die zegt dat alle donkere jongens groot geschapen zijn.' loerde ze naar hem. 'Dat klopt in jouw geval wel, of niet?' werd ze wat brutaler. Combinatie van drank, nieuwsgierigheid en ondergedrukte gevoelens die naar boven kwamen, zorgden ervoor dat ze de grenzen goed aan het opzoeken was. Ze vond het spannend. Ze voelde zich vrij. Niemand die op haar lette, behalve hij.

'Je mag best voelen.' wilde hij het ook wel wat intiemer maken.

'Hier?!' vroeg ze nog bijtende op haar lip. Dan wist ze het wel gelijk.

'Niemand die het ziet...' beet ook hij op z'n lip. Fieneke dacht erover na met dat haar heerlijke billen weer zijn kant op draaiden en de twee dansten verder. Niemand die het zag, hoe het knappe, blanke meisje haar hand tussen beide lichamen wurmde en eens goed begon te voelen bij zijn kruis. Er lag daar iets verbazingwekkends groots. Ze keek verrast om en haar ogen keken hem geil aan.

'Niet niks.' zei ze dan nog. Groter dan Jens, maar ook weer niet zo groot als ze dacht. Wel heel spannend en lekker. Haar hand liet ze ook even over die bobbel wrijven. Hij pakte echter die hand en al dansende bewoog hij die verder naar beneden naar zijn been. Toen ging haar mond open en bijna gechoqueerd keek ze nu om. Hij had een volle erectie en die lag naast zijn been, en reikte zowat tot zijn knie. 'Echt niet!' zei ze zelfs geschrokken. Hij lachte erom en deed verder alsof het niets was. Fieneke kreeg zowat een hartverzakking. 'Hoe dan? Kan je wel...?' wilde ze gelijk weten.

'Zeker. Heel goed zelfs. Graag zelfs, als je wilt.' speelde hij ermee door. Ze liep rood aan en kreeg het steeds warmer.

'Nou, een uit een, dan maar.' probeerde ze het snel weg te lachen.

'Als je het bij wilt houden... Een maat van mij is hier. Wordt vast ook hard van jou.' werd ook Jeremy nu steeds brutaler. Toch voelde ze zich niet geïntimideerd. Het ging bijna vanzelf.

'En jij weet dat hij ook zo... Groot is dan? Dat vind ik gek.' vond ze.

'Nee, hoezo. Heb hem vaak genoeg gezien.' zei hij zomaar.

'Oh. Zijn jullie soms... Gay?' klonk ze bijna teleurgesteld.

'Dat niet. Maar hebben wel eens wat samen ondernomen.' sprak hij open en eerlijk. Fieneke viel van de ene verbazing in de andere. Was Jeremy biseksueel?

'Cool. Ieder z'n ding.' zei ze toen maar. Al keek ze wel wat ongemakkelijk.

'Je begrijpt het denk ik niet. Hij en ik delen een hoop.' wilde hij het niet direct zeggen. 'Anderen...' voegde hij daar nog aan toe. Dat trok haar aandacht. 'Meisjes die geil worden van een lekkere, groot geschapen neger, bijvoorbeeld...' siste hij zwoel in zijn oor. Dit werd Fieneke bijna te gek. Bijna... Ze keek hem aan in ongeloof. Hij was zo open. En nog altijd relaxt en aardig. Geen druppel op. Moest ze uitkijken voor hem, of ernaar uitkijken.

'En dat werkt?' vroeg ze hem nog.

'Zeer zeker. Met de juiste persoon.' vond hij.

'En jij wil mij, toch?' vroeg ze hem nu zomaar.

'Lijkt me geen straf.' grinnikte hij.

'Ik heb nog niet zo vaak...'

'Alles op z'n tijd.' zei hij haar snel. 'Ik heb het gewoon erg naar me zin met jou. Meer dan dit hoeft niet. Maar je begon er zelf over.' Dat was ook zo... 'Als je straks met mij mee wilt, dan graag. Anders misschien een andere keer.' bleef hij er zo ongewoon nuchter over, terwijl Fieneke nog altijd met haar strakke kontje tegen zijn bobbel aan danste. 'En wil je Tito ontmoeten, hoor ik het wel.'

'Tito?' dat was dus zijn maatje. De andere jongen die ze vandaag al eerder gezien had. Ook niet lelijk... Maar hoe nieuwsgierig was ze? Hoe vrij voelde ze zich?

-

Heel vrij. Er was iets betoverends aan het moment. Aan hem, de atmosfeer en de omgeving, en het verlangen. Ze herkende zichzelf niet. Zo brutaal en gedurfd was ze nooit. Toch voelde het goed. Het was fijn te zeggen wat je denkt. Zeker op dit gebied. Het balanceerde ook wel een beetje op het randje van racisme, vond ze. Daarom toch wat voorzichtig. Maar het stond haar wel aan, juist om die reden. Het was een beetje taboe, vond ze. Dansen met een donkere jongen, of flirten, of zoenen... Want een moment later draaide ze zich weer naar hem toe, en schonk ze hem haar tong. Ook daar wist hij wel raad mee, al had hij het niet meer verwacht. Zijn dikke tong krulde haar mond in en worstelde sensueel met de hare. Ze duwde haar lichaam tegen hem en aan en liet zich vallen met dat ze zich verloor in de zoen die vanaf begin af aan meteen raak was. Ze voelde zijn bobbel tegen haar buik en met haar knie gleed ze tussen zijn benen en voelde ze hem steigeren van opwinding. Dat was wel erg indrukwekkend. Hij was erg indrukwekkend. Vanaf het moment dat hij haar hier had aangesproken, had hij haar nog geen moment teleurgesteld. Ook al waren de intenties van beide kanten wat oppervlakkig aan het worden, was ze niet vergeten hoe hij haar hier had opgevangen, had getroost en weer aan het lachen had gekregen. En nu maakte hij haar ook nog eens kletsnat. Zijn hand pakte haar billen stevig vast en hij hield haar stevig tegen zich aan. Zijn kracht was ook al indrukwekkend. Zijn anderenhand gleed verder naar beneden naar haar knie en gleed verleidelijk terug naar boven onder de zwarte rok van haar jurkje. Maar niet te ver. Het liet haar sidderen van verlangen naar iets wat misschien wel helemaal niet kon. Het was de atmosfeer die hij creëerde. De sfeer hier op deze etage was al veel gemoedelijker dan ze dacht, en vergelijken met de etage hieronder. Zijn lippen kusten haar nek en ze keek om zich heen en zag tal van stelletjes wrijvend tegen elkaar aan dansen of ongegeneerd bekken. De muziek was ook zo lekker hier. Het voelde dan ook steeds meer als normaal, en langzaam maar zeker verloor ze al haar remmingen. En dat had ze misschien ook wel nodig.

-

'Broeder, stel je me niet voor?' hoorde ze een donkere stem achter zich. Verschrikt draaide ze zich om en terwijl ze haar lippen nog droog veegde, werd ze gelijk maar voorgesteld aan Tito. Hij was net een tint lichter. Knappe jongen met brede schouders en mooie, groene ogen. Hij lachte lief en kwam minstens zo vriendelijk over als Jeremy. Toen herinnerde ze zich de informatie die Jeremy al over hun tweeën gedeeld had. Die twee deelden hun meisjes, als ze het goed had begrepen. Ze slikte dan ook en het lachen verging haar even. Stel je voor dat je tussen die twee inligt... Vlug keek ze even naar beneden, maar ze zag natuurlijk niks. Wel zag ze zijn grijns. 'Ah, heeft hij dat al verteld?' vroeg hij haar gelijk. Fieneke liep rood aan.

'Fien doet het liever nog even rustig aan.' zei Jeremy echter meteen.

'Zeker?' grijnsde hij nog snel. Fieneke knikte. Ook snel.

'Misschien kan jij haar even gezelschap houden. Ik zie de jongens.' liet Jeremy haar zomaar achter met deze Tito. Ze wist niet wat te zeggen toen hij zomaar z'n arm om haar heen sloeg en meenam naar de bar. Ze zag Jeremy nog naar een groepje jongens lopen. Jonger, maar ook zwart. Bepaalde 'ideeën' kwamen bij haar op. Zouden ze het met meer doen? Die gedachte schudde ze maar snel van zich af. Het ging al zo snel. Nu stond ze opeens aan de bar met die ander die ook shotjes bestelde, maar dan wel met alcohol. Ze had haar limiet nog niet bereikt, dus deed ze lekker mee. Het werd vanzelf weer gezellig. De chemie tussen Fieneke en Tito was anders. Niet vervelend. In tegendeel. Nu had je twee jonge, aantrekkelijke, iets wat hitsige mensen die samen aan de alcohol zaten. Er hoefde niet eerst gepraat te worden. Wat Fieneke had willen zeggen, had ze Jeremy al verteld, en na elk twee shotjes aan de bar, namen ze nog een derde mee en verdwenen ze weer in datzelfde hoekje waar ze net zo lekker met Jeremy stond te dansen. Ze vond Tito erg knap. Die naam deed haar niks. Het was zijn postuur en het idee erachter. Het derde shotje ging dan ook achterover, en de twee vielen elkaar in de armen zonder ook maar echt een serieus woord gesproken te hebben. Tongend liet ze zich gaan en tegen hem aanvallen. Ze sloot gewoon haar ogen, hoorde die opzwepende muziek die al ondeugend was zo nu en dan, en voelde zijn grote handen over haar tengere lichaam glijden. Hij was brutaler. Dus zij ook. Ze waren minder geremd. Jeremy was nog ‘netjes’. Dat hoefde nu niet. Hij kneep in haar kont, en liet ook een hand over haar borst glijden. Haar handen gleden over zijn borst, en toen ze zichzelf weg van het publiek had gedraaid, wist ze een hand zijn broek in te krijgen. Eens zien of het allemaal wel klopte. De tongzoen stopte even toen haar hand de omvangrijk penis van Tito vond, klem en hard en gebogen in zijn broek. Hij beet op zijn lip en wist eigenlijk al dat ze straks met hun mee zou gaan. Dit meisje wilde het gewoon. Ook Jeremy leek dit nu te beseffen. Hij had de twee genaderd en zag Fieneke met haar hand in zijn broek. Schuldbewust liep ze rood aan met dat ze langzaam haar hand terugtrok, en begon ze te giechelen toen ze plots omsloten werd door die twee grote lichamen. Ze leunde nog tegen Tito aan, nu met haar handen in zijn nek, en ze liet zich door hem tongen, terwijl Jeremy zich achter haar plaatste. De drie begonnen zo wat meer te dansen zodat het niet opviel, maar al snel was het duidelijk dat de twee heren zich gewoon tegen het meisje aan het oprijden waren. Wat meer mensen keken nu hun kant op. Niet iedereen vond het gek. Wel vonden ze het meisje wat sletterig. Dit was het moment waarop Myriam dit onder de aandacht gebracht werd. Ze kon het amper geloven na alles wat Fieneke tegen haar gezegd had. En nu stond ze daar zelf te droogneuken met twee van die grote negers. Eigenlijk wel haar verdiende loon. Maar Myriam was een goeie vriendin en geloofde dat het misschien niet goed zou aflopen als ze niet zou ingrijpen. Ze wist dat Fieneke het moeilijk had met Jens de laatste tijd, maar dat was geen reden om je zo te laten gaan. Ze was ervan overtuigd dat Fieneke er spijt van zou krijgen. Dus pakte ze uit het niks haar bovenarm en rukte ze haar zo tussen die twee bonken van kerels uit.

‘Ben je helemaal gek geworden?!’

-

‘Wat? Laat me gewoon!’ klonk ze vooral zwaar gefrustreerd. ‘Ik ben gewoon even happy. Nou en. Mag dat niet?’ Natuurlijk mocht dat wel.

‘Terwijl iedereen kijkt?!’ wees Myriam haar er echter op. Toen ontwaakte ze toch een beetje uit haar roes. Ook dit moment trok wat aandacht. Tito en Jeremy kwamen ook op de twee afgelopen en Myriam voelde zich toch wat geïntimideerd. ‘Jullie moeten haar met rust laten!’ zei ze gelijk fel.

‘Fien, gaat het wel?’ vroeg Jeremy echter bezorgd aan Fieneke, nadat hij zijn hand op Tito’s borst had gelegd omdat hij er vol in leek te willen gaan. Tito was ook wel een pittig typje.

‘Ja, jawel. Sorry. Dit is mijn vriendin Myriam. Waar ik over vertelde…’ zei ze hen.

‘Dit wilde weten of alle broeders een grote hebben?’ begon Jeremy te lachen, en bracht Myriam zo meteen van haar stuk. Die liep rood aan en klapte dicht.

‘Ja, zoiets.’ zei Fieneke maar snel. ‘Ze keurt dit niet goed nu. Snapt het wel. Maar ik had het wel naar m’n zin. Misschien iets teveel publiek.’ leek ze logisch te redeneren, tot opluchting van Myriam.

‘Kom we gaan naar huis.’ zei die dan ook snel.

‘Of…’ was Fieneke toch nog niet klaar met deze hele grap. ‘Zij wonen dichtbij, toch?’ keek ze naar de heren, die knikten. ‘Dan ziet niemand ons. Is dat beter?’ vroeg ze dan weer aan Myriam met een duivelse lach. Tito grijnsde mee. Deze Fieneke leek echt geil op hun te zijn. Jeremy, altijd nuchter, zag de situatie toch anders in, al was Fieneke meer dan welkom.

‘Laten we dit een andere keer doen.’ zei hij iedereen, wat iedereen ook kalmeerde. ‘Loop met ons mee. Weet je waar we wonen. En dan wie weet.’ leek hij het verstandigst.

‘Ik loop mee!’ zei Myriam meteen fel.

‘Tuurlijk.’ bleef hij rustig. ‘Geen straf om jou in de buurt te hebben.’ wist hij er nog een snelle flirt eruit te gooien. Kon ze niet echt waarderen, maar koest werd ze er wel van met dat ze rood aanliep. Ook zij was niet blind. Deze jongens mochten er best wezen. Ouder en zeer aantrekkelijk. En zwart…

-

Fieneke liep omarmd door beiden over straat met Myriam er wat mokkend achter. Zo niet hoe ze gedacht hadden dat de avond zou verlopen. Vanaf de club was het maar vijf minuten lopen naar hun appartement, wat in een best mooie buurt lag. Die jongens hadden het nog niet zo slecht voor elkaar. Fieneke had er al wel een idee bij. Vast een groot appartement met vele kamers, waarin vele vrienden welkom waren voor de vele vriendinnen die ze dan zouden ‘delen’. Dat idee zou ze na vanavond niet meer los kunnen laten. En eigenlijk wilde ze toch even boven gaan kijken.

‘Nee.’ zei Myriam resoluut.

‘Alleen kijken hoe ze wonen. Ze hebben vast een mooi uitzicht.’ dacht ze. De twee jongens grijnsden om haar opmerkingen.

‘Alleen kijken dan. Maar ik blijf hier. En als je binnen tien minuten niet terug bent, bel ik de politie.’ maakte Myriam van deze muis steeds meer een olifant.

‘Jezus, doe normaal, joh. En is goed.’ wilde Fieneke zich niet laten kisten. Het was al hartstikke laat. Niemand op straat. En Myriam bleef liever daar wachten. Dat was ook niet verstandig.

‘Wacht dan in ieder geval binnen.’ bood Jeremy nog aan. In de hal. Dat deed ze. Hij was nog niet zo verkeerd, en leek er dus ook vanuit te gaan dat Fieneke alleen even kwam kijken. Het leek hem echt verstandiger dit rustig aan te pakken. Zo deed hij het altijd. En altijd met succes. Op Tito’s manier kon ook. Maar dan hadden de meisjes achteraf altijd spijt, omdat er alcohol in het spel was. Jeremy was veel geduldiger. En dat loonde. Ook deze keer. Toen de drie in de lift stapten en Myriam achterlieten, viel Fieneke meteen de grote spiegel op die als achterwand fungeerde. Ze zag zichzelf en die twee kerels. Ze keek naar ze via die spiegel. Ze vond zichzelf erg knap. Ze voelde zich ook sexy. Dat kwam ook door hun blikken. En terwijl de lift langzaam omhoog ging, helemaal naar de veertiende verdieping, liet ze zich weer door ze insluiten en bleef ze naar zichzelf kijken in de spiegel terwijl de twee mannen nog verder gingen dan zojuist. Beiden lieten ze hun handen over haar heerlijke lichaam glijden, onder haar rokje en onder haar slipje. Ze kreeg zomaar een vinger tussen haar spleetje en ze vergreep zich aan Tito die dit deed en kreunde zwoel en geil. Van achteren pakte Jeremy haar ook beet en liet bij haar schouders zijn beide handen onder de stof glijden en begon zachtjes haar borsten te kneden. Om de beurt kregen de heren de tong van Fieneke in haar mond. Zou die lift er nog langer over doen, had ze wellicht all-in gegaan, wat dat ook zou kunnen betekenen in deze situatie. Ze wilde in ieder geval heel graag. En dat hadden de heren ook wel door die het meisje lieten trillen van genot. Maar toen ging die deur open. Een korte gang was te zien met aan elke kant twee deuren. Het was de bovenste etage. Het was een soort penthouse waarin ze woonden. Wie waren deze twee jongens toch? Ze lieten haar weer los en toen ze uit de lift stapten, wilde Fieneke volgen. Maar Jeremy stopte haar.

‘Tot snel, lieve, geile Fieneke.’ zei hij haar alleen. Tito leek nog even protest te willen maken, maar hield zich toch stil. Hij had veel aan Jeremy te danken. Dat wist hij heus wel. En ook hoe dat kwam.

‘Serieus?’ vroeg Fieneke glimlachend. Ze was teleurgesteld, maar vond het ook wel sympathiek dat ze zelfs nu nog aan Myriam dachten die beneden stond te wachten. ‘Niet eens een voorproefje? Want ben toch wel nieuwsgierig…’ beet ze nog wel op haar lip, wat zelfs Jeremy even liet twijfelen. Hij keek om naar Tito die hem hoopvol aankeek.

‘Als wij hem laten zien…’ begon hij toen terwijl hij in de liftdeur ging staan. ‘Geef jij er dan een kusje op?’ Fieneke viel even stil. Zou ze dat zomaar doen hier? Tito kwam naast Jeremy staan. Nu viel in het felle licht van de lift maar al te goed te zien hoe groot die jongens wel niet geschapen waren. Beiden hadden ze een steigerend lid naast hun been liggen. Zeker toen Fieneke knikte. Ze wilde het zien. En ze wilde er best een kusje opgeven.

-

Fieneke ging al naar de grond. De twee bleven staan in de opening van de lift. Zo ging die nergens naartoe. Fieneke kroop dan ook dichterbij. De twee keken elkaar nog aan en knikten.

‘Meer niet. Niet nu.’ zei Jeremy nog stil tegen zijn kompaan. Die knikte al. En dus begonnen ze beiden hun broek los te maken, en lieten ze die zonder pardon zakken. Fieneke hield haar adem in en schrok toen ze twee keer iets zag opwippen met dat de broek er overheen afzakte. Ze hadden wel een boxershort aan, maar bij beiden kwam de eikel daar gewoon onderuit. Ze keek dan ook tegen twee grote, dikke, glanzende eikels aan. hartstikke zwart. Die van Tito ook hier een tintje lichter.

‘Niet normaal…’ liet ze zachtjes uit. Haar mond viel al open. ‘Dat kan toch helemaal niet…’ Dit kwam in de buurt met de afmetingen die Myriam al bij David zou hebben gezien. Ze werd er bijna duizelig van. Toch was haar nu de gunst verleend, en daar zou ze de twee voor gaan bedanken. Dat was de afspraak. Een kusje erop. Ze hielden hun boxers gewoon aan en zo waren de zware piemels nog naar beneden gericht. Fieneke kroop wulps op ze af op handen en knieën en keek omhoog naar die lange kerels met hun lange piemels. Ze ging eerst naar Jeremy, drukte haar neus zomaar tegen zijn eikel aan die een sprongetje maakte en zo tegen haar wang wreef. Hij rook heerlijk. Er kwam zoveel warmte vanaf. ‘Dankjewel…’ fluisterde ze zacht en zwoel. Misschien voor de hele avond. Ze bleef hem aankijken en drukte zachtjes haar mooie lippen tegen die eikel aan en kuste hem. Met een ondeugende glimlach keerde ze zich toen naar Tito die echt niet meer kon wachten. Hun woning was zo dichtbij. Het hoefde niet eens lang te duren. Waarom niet meer dan dit?! Toch moest ook hij genoegen nemen met een geile blik van dit meisje en een zacht kusje op die zo harde eikel. Daarna bleef ze zitten. ‘Wil er ook wel een likje aan geven?’ bood ze bijna poezelig aan. Ze herkende zichzelf niet, maar het voelde niet verkeerd. Even keek ze achterom naar die spiegel, en zag ze zichzelf op de grond zitten voor die gasten. De grote, zwarte, bungelende piemels maakten haar kletsnat. Er was zoveel veranderd in deze ene dag. Ze zag Jeremy zijn broek weer optrekken. Er was wel genoeg gebeurd vandaag.

‘Broeder, toe?’ moest Tito toch echt toestemming hebben van Jeremy.

‘Snel dan.’ zei Jeremy toch, en zag hoe Tito een hand op Fieneke’s hoofdje legde en haar weer naar hun liet kijken. Fieneke’s hart begon te racen. Ze opende haar mond en strak haar tong al uit toen ze zag dat Tito zijn slurf zelf al stevig had vastgepakt. Kon je het wel een likje noemen? Tito sloeg namelijk met zijn eikel op haar natte tong en hijgend onderging ze het. Wat een klappen. Dat ding moest vast wat wegen. Ze zag Jeremy nog twijfelen, maar leek hem echt niet over te kunnen halen. ‘Niet vandaag.’ zei hij nog een keer. Tito borg daarna snel zijn penis op, en de twee stuurden het meisje alleen en bloedje geil terug naar beneden.

‘Hoop maar dat je weer gelijk krijgt…’ verweet Tito Jeremy toch nog van het onthouden van zoveel meer. Maar Jeremy wist het zeker.