Afzender Onbekend - 7

Als ik wakker word is het donker in de kamer. Ik heb heerlijk geslapen en voel me licht en ontspannen. Dan realiseer ik me weer hoe dat komt. M. heeft me drie orgasmes bezorgd. Ik heb zijn pik in me gevoeld en zijn handen en tong op verschillende plekken. We hebben gezoend, echt gezoend. Maar nadat ik om zijn pik ben klaargekomen herinner ik me niets meer. Ik weet nog dat het een heel intense climax was die me volledig vloerde. Blijkbaar ben ik met zijn leeggespoten lul nog in me, in slaap gevallen. Ik kronkel een beetje op het bed als ik eraan terugdenk hoe geil het was. Door de beweging word ik me ervan bewust dat mijn polsen niet meer vastgebonden zijn en ik onder de dekens lig in plaats van erop. Hij heeft me losgemaakt en ingestopt. En ik draag de blinddoek niet meer.

Het schemerlampje zorgt voor een zacht schijnsel als ik het aanknip en ik zie op de wekker dat het net twee uur is geweest. Op het houten blad van het nachtkastje liggen de sjaal en de blinddoek keurig opgevouwen op elkaar gestapeld. Hoelang is hij hier nog gebleven nadat ik in slaap ben gevallen? Ik kijk om me heen maar de kamer ziet er precies zo uit als anders. Alsof hij hier nooit is geweest. Het is haast alsof ik het gedroomd heb. Maar het lome gevoel in mijn lichaam en de opgevouwen stukjes stof verraden zijn aanwezigheid.

Dan schiet de telefoon mijn gedachten binnen en nog slaperig tast ik om me heen. Ik vind hem naast mijn kussen en zie dat M. me berichten heeft gestuurd nadat ik in slaap ben gevallen. Ik brand van nieuwsgierigheid over hoe hij het heeft ervaren. Hij is klaargekomen dus hij zal ook wel genoten hebben toch? Normaal als je seks hebt, zie je hoe iemand op je lichaam reageert en zijn de signalen van opwinding waarneembaar. Maar nu kan ik alleen maar afgaan op een verandering in zijn ademhaling en het feit dat hij zijn pik in me heeft leeggespoten. Ik druk mijn dijen tegen elkaar als ik het verlangen alweer voel oplaaien tussen mijn benen bij de herinnering aan hoe hij me vulde. Maar door de orgasmes is het gelukkig een fijn soort opwinding en niet meer het pijnlijke gekmakende gevoel van eerder.

M. --> Babette
"Heerlijke, lekkere, geile Babette. Je bent in slaap gevallen terwijl ik nog diep in je zat. Het derde orgasme werd je fataal, bij wijze van spreken. Je lag er daarna zo ontspannen maar ook heerlijk suf geneukt bij. Zo heb ik je graag. Ik hoop niet dat je het erg vindt dat ik nog even naar je gekeken heb, mijn blik was weerloos gevangen door jouw nabijheid. Ondanks dat kijken naar jou mijn meest geliefde tijdverdrijf is, heb ik het tot op heden slechts van een afstandje kunnen uitoefenen. Dus ik kon de kans om je van dichtblij te bekijken niet laten schieten. Het liefste was ik gebleven om de hele nacht naar je te kijken, maar dat blijft een wens die ik hopelijk in de toekomst nog eens in vervulling kan laten gaan."

"Ik denk niet dat ik ooit zo geil ben geweest als vanavond. Toen ik je kamer binnenstapte en je daar zag liggen kon ik heel even alleen maar naar je staren. Ik heb zo vaak over je gefantaseerd en heb het voorrecht gehad om al wat stukjes van je lichaam te mogen zien op foto's of filmpjes. Maar om je zo helemaal naakt te zien, wachtend en kronkelend op het bed, verlangend naar mijn aanraking. Dat oversteeg mijn stoutste dromen en verwachtingen. Je bent een prachtige vrouw Babette. Iedere centimeter van jouw lichaam trekt me aan. Ik zou wel eens uitgebreid op verkenningstocht willen gaan zodat ik daarna ieder stukje huid uit mijn hoofd ken."

"En toen vroeg je me om je vast te binden. Los van dat het natuurlijk heel erg geil was, raakte die vraag me vooral door het vertrouwen dat je in me hebt. Je weet niet eens wie ik ben en toch vraag je me je vast te binden waarna ik alles met je kon doen. Daarom kon ik het niet laten om je te zoenen. Ik proef je nog en kan niet wachten tot de volgende keer dat ik je lippen op de mijne voel, en je tong... Oké ik krijg het weer warm als ik eraan denk."

"Ik kon zien dat je het moeilijk had en dat je verlangde naar ontlading. Maar ik wilde ook niet dat onze eerste keer te overhaast zou gaan. Ik wilde van iedere minuut kunnen genieten. Dus excuses als ik je een klein beetje heb geplaagd door het rustig aan te doen. Ik deed het om alle eerste keren in mijn geheugen te kunnen prenten. De eerste keer dat ik je tong tegen de mijne voelde. De eerste keer dat ik je borsten in mijn handen voelde. De eerste keer dat ik de warme nattigheid tussen je benen kon betasten. De eerste keer dat ik aan je harde tepels kon zuigen. De eerste keer dat ik je kutje kon proeven met mijn mond. De eerste keer dat ik je zag en hoorde klaarkomen in levende lijve. En de eerste keer dat ik mijn pik diep bij je naar binnen kon stoten. Het gevoel van jouw warme strakke kutje om me heen. Je spieren die me vastgrepen en hoe je om me samentrok. Ik ben zo hard klaargekomen Babette."

"Weet je wel hoe moeilijk het was om niets te zeggen? Ik wilde je vertellen hoe geil en hard ik van je werd. En hoe heerlijk het voelde om in je te zijn. En ik wilde het uitschreeuwen toen ik kwam. Maar ik had jou beloofd dat ik mijn identiteit nog niet zou onthullen en dus heb ik al mijn zelfbeheersing ingezet om me in te houden. Op een bepaalde manier was het extra geil. Maar ik weet niet of ik het nog een tweede keer zou kunnen opbrengen. En ik kijk juist zo uit naar al die tweede keren..."

"En nu is het tijd om iets op te biechten. Je zag er zo heerlijk uit. En je leek het vorige keren ook wel geil te vinden om foto's en filmpjes van jezelf te maken. Dus ik heb een aantal foto's en filmpjes van je gemaakt toen ik bij je was, en op je was, en in je was. Ze staan op jouw telefoon. Ik heb ze niet in mijn bezit. Dus jij bepaalt wat er mee gebeurt en je hoeft niet bang te zijn dat ze in verkeerde handen terecht komen. Maar als je ze met me zou willen delen dan hou ik me zeker aanbevolen. Ik hoop dat je ervan geniet om ze terug te kijken en mij erover vertelt. Ik kan sowieso niet wachten om weer iets van je te horen. En ik zie je morgen op werk. Maar zie jij mij ook?"

Ik haal diep adem en blaas de lucht puffend naar buiten. Zijn woorden raken me zoals altijd. Ze prikkelen mijn lichaam en mijn geest. Ik weet zeker dat ik natte vingers krijg als ik ze tussen mijn benen zou steken. Maar de nieuwsgierigheid naar de filmpjes en foto's neemt de overhand en ik blader in de telefoon naar de galerij. Ik dwing mezelf bij het eerste bestand te beginnen ook al lonken de filmpjes naar me. Het is een foto van mij, liggend op het bed, de blinddoek voor mijn ogen, de sjaal om mijn polsen. Ik kan aan de manier waarop ik lig, aan hoe mijn spieren gespannen zijn, mijn lippen uiteen geweken, zien hoe opgewonden ik ben. Ik heb nog nooit op deze manier naar mezelf gekeken. Ik voel me er vrouwelijk en sexy door. Ik zie mezelf door zijn ogen.

Ik ga naar het volgende bestand en zie zijn hand om mijn borst. Bijna kan ik hem weer voelen en mijn tepels worden stijf. Het besef dat hij hier echt is geweest, dat hij hier bij me was en me heeft aangeraakt daalt nog meer in. Ik kan ook niet wachten tot de volgende keer. Maar dan wil ik weten wie hij is. En wil ik hem ook kunnen zien en aanraken. Ik hoop maar dat ik hem aantrekkelijk vind en dat we ons contact kunnen voortzetten. Mijn buik verkrampt bij de gedachte dat het zou eindigen. Zulke chemie kan toch niet zomaar verdwenen zijn als ik weet wie hij is? Verschillende gezichten en namen schieten door mijn hoofd. Maar ik probeer ze te verdringen. Ik wil niet het risico lopen dat ik hier straks over de verkeerde lig te fantaseren.

Het volgende bestand is een filmpje. Met ingehouden adem druk ik op play. Mijn hart verwachtingsvol sneller koppend dan anders. Onder in beeld is een stukje van mijn buik zichtbaar, daarboven mijn benen en daartussen de hand van M. die mijn kutje betast. Ik hoor mezelf "Ja" fluisteren en ik kan niet ontkennen dat het geil klinkt. Mijn lichaam begint meer en meer te bewegen, mijn heupen stoten om mijn kutje tegen zijn hand te drukken en ik hoor mezelf op de achtergrond hijgen en andere geluidjes maken. En dan kom ik met een harde kreun klaar. M. blijft me strelen terwijl mijn lichaam schokt tegen zijn vingers. En dan is het filmpje afgelopen. Hij had gelijk... ik vind het geil om filmpjes en foto's van mezelf te maken. Al is het nog geiler dat hij ze heeft gemaakt.

Snel open ik de volgende opname. Ik voel mijn kutje tintelen en druipen. Door het bekijken van de beelden verlies ik mezelf in de gedachtenis aan de meest zinnenprikkelende ervaring uit mijn leven. Ik herbeleef alles nogmaals, maar nu vanuit een ander perspectief. "Alsjeblieft, ik heb het nodig," hoor ik mezelf smeken op het filmpje en het waarheidsgehalte van die woorden overspoelt me weer opnieuw. Nog nooit eerder had ik iets zo nodig dan dat ik M. gisteren nodig had. En ook al heb ik gekregen wat ik wilde, waar ik om vroeg, wat als zo noodzakelijk voelde... De kans dat ik er verslaafd aan raak, dat ik het nodig blijf hebben, acht ik zeer groot. Verslaafd aan hem. Ik kan hem niet weerstaan. Hij heeft niets gedaan om me onder druk te zetten. Maar toch voelt het niet alsof ik een keuze heb. Het verlangen dat in mijn lichaam huist is zo groot, dat het de keuze voor me maakt en me degradeert tot weerloos consent.

Ik herinner me weer dat ik die woorden sprak omdat ik bang was dat hij weg zou gaan nadat hij me een orgasme had gegeven, maar voordat hij me had geneukt. Tijdens de stilte die me onzeker maakte, stond hij me dus te filmen. Mijn lichaam ligt hijgend en vervuld van begeerte op het bed. Mijn armen vastgebonden boven mijn hoofd. En dan verschijnt de hand van M. weer in beeld en duwt hij mijn benen uit elkaar. Ik laat ze opzij vallen. Oh wauw! Wat een erotisch beeld... ik lig nu helemaal open voor hem. Mijn kutje glinsterend van opwinding. Ik zie mezelf nog net verlangend bewegen in afwachting van zijn aanraking als het filmpje eindigt. Ik weet wat er daarna volgde... zijn mond en zijn tong. Ik duw mijn dijbenen tegen elkaar bij de herinnering.

Een volgend filmpje laat mijn gespreide benen weer zien. En dan de harde pik van M. die hij plagend tegen mijn kutje wrijft... Fuck, dit is zo opwindend om te zien! Deze opname is wederom vanuit zijn perspectief gemaakt. Dit was zijn uitzicht terwijl hij met zijn eikel langs mijn kutlipjes wreef. Ik kan het niet laten om te kreunen als ik zie hoe hij zijn pik voor het eerst bij me naar binnen stoot. En ik kan het evenmin laten om mijn hand tussen mijn benen te brengen en twee vingers in mezelf te laten glijden. In hetzelfde ritme waarmee zijn pik in me stoot op het filmpje, duw ik mijn vingers mijn kutje binnen. Ik hoor hoe ik hem met woorden aanmoedig: "Duw hem maar lekker diep naar binnen en neuk me". Omdat hij de telefoon vast heeft kan ik zijn ademhaling horen. Beter nog dan gisterenavond. Ik hou de luidspreker dicht bij mijn oor om geen zucht te hoeven missen. Het filmpje eindigt... maar ik ga door... ik denk terug aan hoe het voelde om hem in me te hebben. Zijn harde pik steeds in me te voelen glijden. Me oprekkend en gekmakend. Ik speel het filmpje nogmaals af en luister naar zijn ademhaling.

Geïnspireerd door wat hij heeft vastgelegd, activeer ik de camera op de telefoon en houd hem dicht bij mijn kutje en de vingers waarmee ik mezelf streel. Doordat ik de selfiestand heb aangezet zie ik mijn kutje op het beeldscherm. Met mijn vingers spreid ik mijn schaamlippen zodat mijn opening goed zichtbaar is. Mijn lustige vlees glinstert van het vocht. Ik wrijf het over mijn hele kutje uit en cirkel met mijn vingers over mijn klitje. En dan laat ik mijn middelvinger en ringvinger diep in me glijden voor het oog van de camera en begin mezelf vol overgave te vingeren. Wat geil om mezelf zo te zien! Maar waar ik nog geiler van word, is het idee dat ik dit filmpje voor M. maak. Dat hij naar me zal kijken en er hopelijk opgewonden van raakt. Het zorgt ervoor dat een warme gloed zich over mijn lichaam verspreid en mijn verlangen verder aanwakkert. Ik wil voor hem klaarkomen. Bijna kan ik zijn ogen op me voelen terwijl ik mezelf streel en mijn kutje steeds opnieuw vul en plaag met variërende snelheid. Mijn benen beginnen te trillen en een orgasme stroomt door mijn lichaam. Mezelf nog altijd strelend kom ik langzaam bij en ik schakel ik de camera uit. Dagdromend over M.'s reactie wanneer ik hem dit filmpje laat zien doezel ik langzaam weg.

Ik word me vaag bewust van een onbekend geluid terwijl ik tegen de sluimer van de slaap vecht. Ik tast om me heen om de oorzaak van het geluid te vinden en realiseer me dan dat het de telefoon van M. is die het geluid produceert. Het is een beltoon. En opeens zit ik rechtop in mijn bed. Belt M. me? Voordat ik heb kunnen opnemen houdt het geluid op. Wrijvend in mijn ogen kijk ik naar de telefoon. Ik heb drie gemiste oproepen en een heleboel berichtjes. Waarom zou M. me drie keer proberen te bellen? Ik scroll door de berichten op zoek naar een aanwijzing.

M. --> Babette
“Babette waar ben je? Is alles goed met je? Shit je bent gisteren natuurlijk zo in slaap gevallen en hebt misschien je wekker niet gezet. Dit is mijn schuld! Misschien word je er wakker van als ik je telefoon over laat gaan?"

Geschrokken kijk ik naar de tijd. Het is al half tien! Ik heb me verslapen en had een uur geleden al op werk moeten zijn. Shit, shit, shit! Ik spring uit bed en haast me naar de badkamer. In een recordtijd heb ik me gewassen, aangekleed en een lichte make up aangebracht. Zonder na te denken over ontbijt schiet ik een paar hakken aan, stuif de trap af en haast me naar mijn auto.

De hele rit op weg naar werk zit ik me op te vreten. Ik wist gewoon dat het vroeg of laat een keer fout zou gaan. Gisterenavond was geweldig…. en heerlijk...en ik zou het heel graag nog een keer willen doen. Ik voel mijn lichaam alweer tintelen bij de minste gedachte aan de spannende, en immens bevredigende, ontmoeting met M. Maar ik heb zoals vaker de afgelopen tijd helemaal niet meer aan werk gedacht. Ik heb de controle over mijn normaal zo georganiseerde leven volledig losgelaten. En daardoor ben ik nu ruim een uur te laat op werk. Ik heb me nog nooit eerder verslapen. Normaal gesproken zet ik voor de zekerheid zelfs twee wekkers.

Aangekomen op werk snel ik de lift in en wacht ongeduldig tot ik op de juiste verdieping ben. Ik haast me richting mijn bureau en zie verschillende bezorgde en verbaasde blikken van collega’s. Ik ben gisteren natuurlijk ook al op een vreemde manier vertrokken. Mijn professionele voorkomen is in rap tempo aan het afbrokkelen. Ik licht mijn team verontschuldigend in dat ik me heb verslapen en zie tot mijn grote opluchting in mijn agenda dat ik geen belangrijke afspraken heb gemist, alleen een online kennisdeling die ik achteraf kan terugkijken. Hoewel ik geneigd ben om gelijk aan het werk te gaan om de schade in te halen en een poging te doen om van mijn schuldgevoel af te komen, realiseer ik me dat ik cafeïne nodig heb voordat ik me kan concentreren.

Als ik bij het koffieapparaat sta, om wederom een extra grote mok met een dubbele hoeveelheid zwart goud te vullen, zie ik Victor aan komen lopen. Hij laat zijn blik over me heenglijden en ik voel een siddering over mijn rug trekken. Het is een blik van waardering denk ik? Blijkbaar staat het hem aan wat hij ziet? Maar dan zie ik ook iets van bezorgdheid. “Iedereen had het er vanmorgen over dat je er niet was,” zegt hij. “De Babette die vaak als eerste aanwezig is en als laatste weg gaat was afwezig dus dat bleef niet onopgemerkt. Alles oké?” Ik knik terwijl ik hem probeer te doorgronden. Is dit M. die even wil checken of ik wel oké ben? Of is het gewoon een willekeurige collega die erachter probeert te komen waarom ik te laat was?

“Ik was gisteren niet helemaal lekker. Dus toen ik thuis was ben ik vrij snel in slaap gevallen en daardoor ben ik vergeten mijn wekker te zetten.” Hij blijft me recht in mijn ogen aankijken terwijl ik de uitleg over mijn late start deel. Mijn hart gaat een beetje sneller kloppen. Heel voorzichtig geef ik aan mezelf toe dat ik niet heel teleurgesteld zou zijn als Victor M. zou blijken te zijn. Met zijn ogen nog steeds in de mijne gehaakt knikt hij langzaam. “Voel je je inmiddels weer beter?” vraagt hij. Mijn gedachten gaan even naar hoe ik me voelde toen ik gisteren weg ging en hoe ik me nu voel. Ondanks de stress over het verslapen, heeft de geladen erotische energie in mijn lichaam plaats gemaakt voor een ontspannen, tevreden en bevredigd gevoel. Dus ja ik voel me beter. Al kan ik het ook niet laten om alweer te verlangen naar mijn volgende ontmoeting met M.

“Een stuk beter,” zeg ik en een lach verschijnt op Victors gezicht. Is dat omdat hij weet waarom ik me beter voel? Hij kijkt even naar beneden, zoekt met zijn ogen de mijne weer op en zegt: “Ik vroeg me eigenlijk af of je zin hebt om samen een keer een hapje te gaan eten?” Weer slaan mijn gedachten gelijk op hol. Is dit M. die probeert te polsen of ik ook interesse zou hebben als ik weet wie hij is? Of is dit gewoon een mannelijk collega die toenadering zoekt? Totdat ik zeker weet wie M. is kan ik me niet openstellen voor een man. Maar ik wil hem ook niet afwijzen want als hij M. is dan zou het ervoor kunnen zorgen dat hij zijn identiteit niet meer met me wil delen. "Mag ik er over nadenken?" vraag ik daarom. "We zijn collega's dus dat maakt het een beetje ingewikkeld." Hij knikt en er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. "Wat ben je toch verstandig," zegt hij plagerig. "Laat het me maar weten als je eruit bent." Hij legt zijn hand even kort op mijn arm en loopt dan weer richting zijn werkplek.

Terug achter mijn bureau ben ik vastbesloten om mijn fout van vanmorgen goed te maken. Als eerste ga ik mijn mailbox te lijf. Door de afleiding deze week is die flink volgelopen. Enige tijd werk ik gefocust, maar dan realiseer ik me opeens dat ik de berichtjes van M. nooit heb beantwoord. Heeft hij gezien dat ik inmiddels ben gearriveerd? Ik wil niet dat hij zich zorgen maakt en ik wil hem bedanken omdat hij me wakker heeft gebeld.

Babette --> M.
"Bedankt dat je me belde. De laatste keer werd ik er wakker van. Je had gelijk. Ik had me verslapen omdat ik vergeten was een wekker te zetten. Ik schaam me zo. Dit is me nog nooit overkomen. Ik zei toch al dat ik het gevoel had dat ik op het punt stond om iets kapot te maken. Vandaag was voor mij een bevestiging dat ik echt voorzichtiger moet zijn. Een collega vertelde net dat iedereen het er vanmorgen over had dat ik er niet was. Dus dan zal mijn baas het ook wel opgemerkt hebben. Ik twijfel nu of ik zelf de confrontatie maar aan moet gaan of moet afwachten wat er gebeurt. Ik kan me op werk niet meer te veel laten afleiden. Ik heb wat goed te maken na vanochtend."

M. --> Babette
"Ik was zo opgelucht toen ik je zag binnenkomen. Ik voel me verantwoordelijk. Maar in alle eerlijkheid zou ik het zo weer overdoen, ook als dat betekent dat je je verslaapt. Als ik niet zou weten dat het echt gebeurd is zou ik haast denken dat vannacht een droom was. Het verlangen naar jou is alleen maar groter geworden nu ik weet hoe je voelt en smaakt en klinkt. Ik hoop dat we elkaar snel weer kunnen ontmoeten. Op welke manier dan ook."

"Je hoeft je natuurlijk niet te schamen omdat je je een keer verslaapt. Dat kan iedereen overkomen. En jij hebt al zoveel krediet opgebouwd dat een keertje later beginnen daar allerminst een deuk in slaat. Maak je niet te veel zorgen alsjeblieft. Was het geroddel van het team het enige dat je hebt besproken met die collega?"

Ik hou mijn adem in terwijl ik die laatste vraag probeer te analyseren. Heeft M. me met Victor zien praten? Of zijn M. en Victor dezelfde persoon en probeert hij erachter te komen hoe ik tegenover zijn verzoek om een keer af te spreken sta? Mijn hoofd tolt... Nog maar een paar minuten geleden overtuigde ik mezelf ervan om me vanaf nu echt op werk te focussen. Vastberaden om me niet meer af te laten leiden. En nu word ik weer meegevoerd en voelt het contact met M. als het meest belangrijke dat er is. Ik weet dat ik me op het randje van de afgrond bevind. Het is onvermijdelijk dat ik een keertje over de rand kukel. Maar ik kan mezelf niet bedwingen.

Babette --> M.
"Ik maak me wel zorgen... Heel veel. Maar toch kan ik het niet laten om me te laten afleiden door jou... Hij vroeg of ik zin had om een hapje te gaan eten."

M. --> Babette
"Oké... En wat heb je geantwoord? Ik leid je graag af. Maar jij mij ook want je hebt me nog helemaal niet verteld hoe je het vond gisterenavond. Dus daar dwalen mijn gedachten steeds naar af."

Babette --> M.
"Ik heb gezegd dat ik erover na wil denken. Jij maakt dat ik geen weloverwogen beslissingen meer kan nemen. Want voor hetzelfde geld ben jij hem. En dan wil ik zeker een hapje met je eten. Maar als je hem niet bent. Dan kan ik niet met hem afspreken omdat hij jou niet is. Volg je me nog? Ik mijn eigen gedachten dus soms totaal niet meer. Ik denk dat je me binnenkort maar uit mijn lijden moet verlossen voordat ik gek word."

"Dat gezegd hebbende kan ik niet anders dan nederig bekennen dat gisterenavond geweldig was. Ik kan haast niet in woorden uitdrukken wat ik heb gevoeld en nu nog steeds voel. Vannacht werd ik wakker en zag ik je berichtjes. Ik heb de foto's en filmpjes bekeken, beleefde alles weer opnieuw en werd weer zo opgewonden. En toen heb ik iets stouts gedaan..."

Ik aarzel minder dan een seconde en verzend dan mijn bericht met het filmpje in de bijlage. Ik doe een kansloze poging om weer aan het werk te gaan. Maar ik kan me alleen maar afvragen of M. het filmpje al heeft gezien. En wat hij ervan vindt. Even geneer ik me dat ik mijn kutje zo schaamteloos heb vastgelegd. Maar al snel neemt de moed het over en geef ik aan mezelf toe dat ik het eigenlijk heel erg geil vind.

M. --> Babette
"Niet normaal geil! Het idee dat je dit hebt gefilmd terwijl je dacht aan onze avond samen. Aan mij. Wat heb je toch een lekker kutje. Ik kan niet wachten om je weer te voelen, te proeven en om diep in je te zijn. Het zal je niet verbazen dat ik een keiharde pik in mijn broek heb. Kunnen we elkaar niet weer even in de materialenkast ontmoeten? Ik kan je verzekeren dat ik binnen een paar minuten dat heerlijke mondje van je volspuit. Je hebt me weer zo geil gemaakt. Het kost me steeds meer moeite om afstand te houden. Hoe kan ik nou braaf op mijn bureaustoel blijven zitten terwijl ik weet dat dat lekkere kutje van je zo dichtbij is. Dat jij zo dichtbij bent. Ik wil naar je toe, bij je zijn, samen met je zijn."

Bijna ben ik geneigd om terug te sturen dat ik hem over vijf minuten in de kast op de eerste verdieping zie. De herinnering alleen al aan zijn pik in mijn mond... Maar ik voel ook dat ik me op glad ijs begeef. Ik ben de hele week al afgeleid. Vanochtend ben ik te laat gekomen. En ook vandaag is er weer amper iets uit mijn vingers gekomen. Mijn verlangen en ratio vechten om de overhand. De angst om te verliezen wat ik heb opgebouwd is dermate sterk aanwezig dat een gevoel van stress zich in me manifesteert. Maar als ik eerlijk ben wil ik dat het verlangen wint. Wat zou ik daar graag aan toe willen geven. M.'s hardheid weer in mijn mond voelen...

"Babette?" klinkt een stem naast me die me abrupt uit mijn stoute gedachten haalt. Ik kijk op en zie Jasper staan. Dezelfde Jasper waar ik al een aantal keer oogcontact mee heb gehad. En dezelfde Jasper die bij het managementoverleg aanwezig was. Gelijk ben ik alert. Wat schreef M. nou net? Dat het steeds moeilijker voor hem wordt om afstand te houden? Dat hij naar me toe wil? Hoe letterlijk moet ik die opmerking nemen? "Hoi, sorry ik was even in gedachten verzonken," zeg ik bij gebrek aan een meer gevatte reactie. Hij lacht: "Geeft niets. Ik kwam even checken of je toevallig al tijd had gehad om wat input op papier te zetten voor de nieuwe wervingscampagne." Hij laat een stilte vallen. "En ik vroeg me af of het wel goed met je gaat. Je ehh... lijkt wat gespannen."

Mijn gedachten ratelen in sneltreinvaart en ik merk dat ik ze niet meer kan bijhouden. Ik vat het voor mezelf maar even samen als; hij zou M. kunnen zijn, maar het zou ook toeval kunnen zijn dat hij hier aan mijn bureau staat. De constante strijd tussen mijn ratio die zegt dat ik aan het werk moet en mijn hart die alleen maar met M. bezig is. Het eindeloze nadenken maakt me moe. Als ik geen antwoord geef gaat Jasper verder: "Ja en je werd gemist vanmorgen. Was er iets gebeurd?" Dit is al de zoveelste collega die me erop attendeert dat mijn afwezigheid vanmorgen niet onopgemerkt is gebleven. Ben ik dan aan iedereen een uitleg verschuldigd? Ik ben er opeens even helemaal klaar mee. Niet in staat om nog een professionele glimlach op mijn gezicht te toveren zeg ik: "Ik heb een griepje onder de leden denk ik. Daarom ben ik gisteren wat eerder weg gegaan om vroeg mijn bed in te kruipen en ben ik vergeten mijn wekker te zetten. Gewoon verslapen dus. Ik ben ook maar een mens. De input voor de wervingscampagne krijg je begin volgende week van me." Ik kijk hem aan en hij knikt. "Oké duidelijk. Begin volgende week. Ik hoop dat je griepje niet doorzet," zegt hij een beetje ongemakkelijk. En dan blaast hij de aftocht.

Ik laat mijn hoofd in mijn handen vallen en zucht. Moet ik 'onaardig tegen collega's doen' ook aan mijn lijstje van missers toevoegen? Ik heb nog steeds buikpijn na mijn late binnenkomst. En de kramp die ik daar voel wordt spontaan heviger als mijn oog op een binnenkomende mail van mijn baas valt genaamd 'kwartaalrapportage'. Zonder de mail te openen weet ik dat ik een grote fout heb gemaakt. De afspraak is dat ik altijd op de derde werkdag van het nieuwe kwartaal de rapportage aanlever. En dat was twee dagen geleden. Ik hoef me niet af te vragen hoe het kan dat ik deze belangrijke deadline heb gemist. Maar het ergste vind ik nog dat ik niet eens in de gaten heb gehad dat ik de deadline heb gemist. Ik voel rode vlekken van schaamte over mijn nek trekken en de paniek raast door mijn lichaam.

Boos op mezelf open ik snel de mail. Het is een kort en zakelijk bericht zoals ik van mijn baas gewend ben. Hij vraagt zich af waarom hij de rapportage nog niet ontvangen heeft en verwacht deze alsnog voor het einde van de dag op zijn bureau. De problemen die ik al die tijd verwachtte worden nu wel heel tastbaar. Ik geef mezelf mentaal een standje, stop de telefoon van M. in mijn tas en ga aan het werk. Het moet maar eens afgelopen zijn met dat lakse gedrag voordat het echt verkeerd afloopt.