Het Strand - 5

Jeroen had het adres al. “Dit hebben jullie bekokstoof” zei ik tegen hem terwijl ik instapte.

Hij lachte alleen maar, startte de auto en reed weg.

Ik keek Jeroen aan die met een glimlach om zijn mond recht voor zich uit keek. “Wat heb jij afgesproken” vroeg ik.

Jeroen keek me even snel aan. Legde zijn hand op mijn been, schoof wat heen en weer en tilde mijn jurkje omhoog.

“Geen slipje aan zie ik”

Uit gewoonte keek ik eigenlijk naar beneden. “Goed gezien” kaatste ik terug.

“Maar dat is geen antwoord op mijn vraag” zei ik serieus.

Jeroen glimlachte, reed bij een tankstation op en stopte. “kom we halen even een bak koffie” hij schakelde uit, keek me aan en knikte naar de shop.

Er ging van alles door mijn hoofd, “We zouden toch naar Sharon en Mark gaan.”

“Ja gaan we ook, na deze korte stop, ik heb trek in een bak koffie” en Jeroen stapte uit.

Ik volgde maar, we pakten koffie en liepen terug naar de auto.

Jeroen keek ondertussen steeds op zijn telefoon.

“wat is hier aan de hand” vroeg ik hem weer.

Terwijl hij zijn koffie dronk ging zijn telefoon over. “Ja, oké, super, nee nog niet, bijna, ja, ja, mooi we komen eraan.”

Ik keek hem verbaasd aan. “wie was dat nou weer” vroeg ik.

Jeroen legde zijn telefoon weg, nam een slok koffie een keek me aan.

“Luister” begon hij.

“Als we straks bij Sharon en Mark zijn gaan we naar binnen, in de hal trek je alles uit, dan wacht je even tot Sharon je komt halen,”

Met grote ogen keek ik hem aan, “je bent gek, dat ga ik niet doen.” antwoordde ik.

“Vertrouw je me” vroeg Jeroen.

“Ja natuurlijk vertrouw ik je duhhh”

“Nou dan doe je wat ik je net vroeg, in de hal trek je alles uit en wacht je tot Sharon je komt halen.”

Er schoot van alles door mijn hoofd heen tot het kwartje begon te vallen. “jij kent ze al en het was dus helemaal niet toevallig dat we ze tegenkwamen op het strand, uit gingen eten en nu dus daar heen gaan.”

Een grote glimlach verscheen op Jeroen zijn gezicht. Hij startte de auto en reed langzaam weg.

“Luister, ik ken ze inderdaad al, Sharon en Mark heb ik ontmoet tijdens een paar informatie avonden en bijeenkomsten, dus het zijn geen vreemden voor mij, ik weet ook wat ze doen privé, dus hebben Sharon en ik dit bekokstooft, Mark wist ervan en gelukkig klikte het met jou ook bij het strand vandaar dat we verder zijn gegaan met het eten en nu een afzakkertje bij hun thuis. Ik zou nooit jouw zomaar iets laten doen waarvan ik zeker zou weten dat je het niet zou willen.”

“Wil ik dit dan” stelde ik Jeroen de vraag.

Hij keek me terug aan met een blik van wat is dit voor een domme vraag. Rustig begon hij; “Ja dit wil je, op het strand klikte het met Sharon, in de zee heeft ze je aangeraakt, in het restaurant heeft ze je onder tafel gevingerd, in het toilet ben jij een stap verder gegaan en heeft ze je ;aten likken, je hebt je slipje uitgelaten omdat zij het zei, dus ja ik weet dat je het spannend vind en wil, als je het niet bel ik Sharon nu terug en rijden we naar huis.”

Ik had zijn verhaal aangehoord en het intussen behoorlijk warm gekregen, door hetgeen de revue allemaal passeerde.

Ik keek recht voor me uit alsof ik aan het nadenken was over alles. Jeroen plante zijn hand tussen mijn benen onder mijn jurkje. “je bent er gewoon nat van” zei hij rustig.

Ik kon niet anders dan toegeven dat ik het erg spannend vond allemaal, en ja ik had de tintelingen in mijn onderbuik zitten.

“Dus wat wordt het, nu naar huis, dan moet ik even bellen of we rijden door.”

Ik zei even niks, dacht na, ga ik door, ga ik naar huis, de hele dag vloog door mijn gedachtes, het strand, Sharon, het restaurant en ja ik was geil. “Rij maar door”.

“Oké” zei Jeroen. “Vertrouwen” keek hij mij vragen aan. “ja dat weet je” zei ik

“Rood, onthou rood, das vanavond je stopwoord.”

“Rood is stop ik snap het.” stelde ik hem gerust.

Zijn hand gleed over mijn been, streelde de binnenkant van mij dijen.

Warm, geil en ja ik was nat, zo voelde ik me.

We draaiden de straat in bij een wijk met twee onder een kap woningen. Leuke huizen om te zien, apart wijkje zo in een grote stad. We draaiden een straat in en Jeroen parkeerde de auto.

Hij keek me aan, wees naar de woning waar we moesten zijn. “Oké, doen we het of doen we het niet”vroeg Jeroen nog eens aan me.

Ik keek hem aan, klikte mijn gordel los en duwde de deur open. “ik ga nu niet meer terug” en stapte uit.

“Rood denk eraan en Sharon weet het. Maar dat zal je zo wel zien” zei Jeroen.

“Begrepen” was mijn korte antwoord en ik voelde me opgelaten, zenuwachtig en warm tegelijk, na deze dag had ik wel zin in iets spannends.

We liepen naar de woning, Jeroen belde aan, Sharon opende de deur en liep gelijk weer weg.

We stonden in de gang en ik besefte ineens weer wat Jeroen had gezegd. Ik moest alles uit en wachten op Sharon.

“Nou waar wacht je op” Jeroen haalde me uit mijn gedachten en keek me aan. Zijn ogen glinsterden, hij boog voorover naar me toe, “geniet er gewoon van, dat doe ik nu al, je ziet er fantastische uit” fluisterde hij in mijn oor.

Ik trok mijn jurkje over mijn hoofd uit en stond daar naakt in de gang bij zo goed als vreemden in huis.

Jeroen stapte een deur door die naar de woonkamer leidde, bij het sluiten keek hij me nog even aan. “nog even wachten”.

Daar stond ik, nieuwsgierig als ik was. In een sneltreinvaart schoot de dag door me heen. Jeroen kon Sharon en Mark al, Sharon was duidelijk, net als Jeroen, de dominant, maar wat was Mark dan. Ach ik zou het wel zien, ik vertrouwde Jeroen voor 100 % dus het zat best goed, ik had er zin in en rood was het stopwoord.

Ik werd uit mijn gedachte gesleurd doordat ik in de woonkamer Sharon met een flinke stemverheffing hoorde roepen;

“Je snapt toch wel dat dit niet ongestraft blijft”.

Ik begreep dat ze dit tegen Mark riep.

Doordat de deur open vloog schrok ik en de adrenaline steeg gelijk naar mijn hoofd.

“Zo daar sta je dan, klaar voor een avontuurtje”vroeg Sharon terwijl ze naar me toe kwam lopen.

Ik knikte van ja, terwijl Sharon haar rechterhand over mijn lichaam liet glijden.

“Je bent prachtig” haar hand gleed over mijn borst langs mijn tepel via mijn buik naar mijn kutje en heel even liet ze er een vinger door glijden. “je hebt zin voel ik. Jeroen” riep ze

Jeroen kwam aangelopen, reikte wat aan Sharon aan en voor ik het wist werd ik geblinddoekt. Sharon leidde me naar binnen en zette me op een stoel. Ik voelde Jeroen naast me staan die mijn hand pakte en op de leuning van de stoel legde. Met een stuk touw legde hij deze vast, hetzelfde met mijn andere hand. Hij trok me iets onderuit zodat ik met mijn kont op het randje van de stoel zat. Mijn benen werden aan de stoelpoten vast gebonden.

Ik zat vast, niet strak en onprettig maar wel zodanig dat ik niet veel kon bewegen

Een tinteling schoot door mijn lichaam toen hij mijn tepels vastpakte en er zachtjes aan trok.

“Zo alles gereed, we kunnen beginnen”, hoorde ik Sharon zeggen.