Een Liefdesverhaal - 11

Op donderdag, vijf dagen na mijn inwijding in volwassen seks met papa, vertrokken we met zijn allen richting Bremen. Papa had een busje gehuurd omdat we heel wat bagage mee te nemen hadden en om vanuit Bremen nog naar Stockholm te rijden. Het was in ieder geval veel comfortabeler dan onze Toyota Prius. Er was een driepersoonsbank voor passagiers achter de chauffeursruimte. Na een half uur op de eentonige Duitse autoweg, vleide ik me op de bank neer, met mijn hoofd op Jarnes schoot.

Jarne had Lore tegen zijn zin achtergelaten, maar onze ouders hadden hun been stijf gehouden. Het zou niet gepast zijn om Lore mee te nemen op hun hernieuwde relatietrip met Thomas en Linda. Daarenboven zouden Jarne en ik twee weken lang door de Zweedse bossen trekken met een nichtje en een neef die wij zelf amper kenden. Jarne wist ondertussen ook nog niet dat ik met papa had gesekst op de avond nadat wij hem en Lore naar Gent gebracht hadden. Hij was daar toen trouwens met Lore al blijven slapen, in hun studiootje. Oscar, de huisbaas, had hen daar vriendelijk toelating voor gegeven, hoewel ze slechts vanaf 1 september huur moesten betalen.

'Kom af en toe maar eens naar Gent, jongelui,' had Oscar gezegd, 'verken de stad maar waar je nog zo lang zult moeten studeren. En als je me op voorhand verwittigt, mag je hier best eens een nachtje blijven slapen. Ik geef jullie de sleutels nog niet, dat snap je. Je geeft me goed op voorhand een seintje, zodat ik thuis ben als jullie aankomen. En als ik jullie met iets kan helpen of een handje toesteken, dan doe ik dat graag.' Dat heb ik van Lore gehoord. Ze had me maandagavond al gebeld terwijl Jarne even weg was. 'Die huisbaas, Oscar,' zei ze, 'die kon zijn ogen niet van mij afhouden. Een mooie man, al lijkt hij wel voorbij de zestig. Je hebt hem ook gezien.' 'Ja, natuurlijk,' stemde ik met haar in, 'een heel mooie man. Jammer toch dat hij nu alleen verder moet.' 'Ik weet zeker dat hij een oogje op mij heeft,' kirde Lore meisjesachtig, 'of eigenlijk meer op mijn tieten. Hij leek wel gehypnotiseerd.' 'Op naar een nieuw avontuur, Lore! Zo te horen, zul je niets tekort komen op dat kot.' 'Een studio, Marthe, geen kot. En Oscar zijn slaapkamer is naast de onze. Ja, die Oscar zou het me echt geen twee keer moeten vragen. En ik zou hem er toch een dienst mee bewijzen, niet?' 'Zeker, Lore, en ik ken niemand die dat beter zou kunnen dan jij.' Ze lachte hartelijk. 'Ah, Jarne komt thuis, tot later. Een goede vakantie en Zweden en verzorg Jarne goed, alsjeblief.' 'Doe ik, tot ziens!'

Jarne was maandagmiddag weer thuisgekomen. Hij vertrok al na enkele uren en bracht verder elke nacht door bij Lore thuis.

Nu ik minstens drie weken lang niet met papa zou kunnen vrijen, besloot ik te polsen hoe het met Jarne en mij stond. Tijdens die lange, saaie rit naar Bremen wilde ik weten of hij me nog graag zag. Dus legde ik mijn hoofd in zijn schoot en wachtte af. Het duurde een tijdje - ik zag mama een keer achterom kijken en Jarne een bemoedigend hoofdknikje geven. Ik sloot mijn ogen en draaide mijn hoofd zodat ik met mijn gezicht tegen zijn buik kwam te liggen. Niet lang daarna streelde hij me zacht door de haren. Ik zuchtte van opluchting. Hij was dus niet elk gevoel voor mij kwijt. Ik ademde mijn warme adem met open mond tegen zijn rits en voelde zijn knuppel groeien. Zijn broek zou weldra te klein worden voor zijn harde pik, dat kon niet anders. Hij was ongeveer even lang als die van papa, maar die van papa was aanzienlijk dikker wanneer hij zich in volle glorie oprichtte. Papa's eikel was ook groter en, het moet gezegd, een stuk mooier dan die van Jarne. Hij had mijn grotje ook veel beter opgevuld dan Jarne had gedaan. Maar nu papa een hele tijd niet beschikbaar zou zijn en Jarne Lore moest missen, hoopte ik dat mijn broertje mijn vakantie zou kleuren met zijn romig-witte papje.

Wat ik had gehoopt, gebeurde enkele minuten later. Jarne ritste zijn gulp open zodat ik nu op de stof van zijn donkerblauwe slip kon ademen. En nog even later trok hij de band van zijn onderbroek naar beneden. De gezwollen eikel en ongeveer drie centimeter van de harde schacht kwamen tevoorschijn. Zelfs als mama nu omkeek naar ons, zou niets kunnen zien. Mijn hoofd lag gewoon in Jarnes schoot. Ik likte de eikel, de schacht en ten slotte het toompje. Had hij de voorbije nachten niet tot het eind toe met Lore gesekst of maakte hij ondertussen al dagelijks een mooie portie zaad aan? In ieder geval kwam hij in geen tijd klaar. Ik kon met mijn mond ternauwernood aan zijn eikel komen, maar het was net genoeg om alles keurig op te slobberen en daarna zijn eikel proper te likken. Hij trok zijn onderbroek terug omhoog en ritste zijn gulp dicht. Ik bleef liggen en moet in slaap gevallen zijn. Jarne maakte me wakker toen papa een Raststätte opreed. Terwijl papa tankte, liepen Jarne en ik naar de toiletten.

'Ai, ik kan bijna niet meer lopen, zo vol zit mijn blaas,' klaagde ik terwijl we de herentoiletten naderden. De damestoiletten bleken aan de achterkant van het gebouw te liggen. 'Zou ik het durven om mee naar de mannentoiletten te gaan?'

'Liever niet,' antwoordde Jarne, 'je ziet toch hoeveel vrachtwagens hier staan. Je moet die kerels niet uitdagen.'

Ik strompelde het blok rond en toen ik eindelijk de deur van een hokje in het slot liet vallen, trok ik mijn onderbroek naar beneden. Gelukkig had ik geen jeans aan, anders had ik zeker in mijn broek geplast. Zelfs nu kwam ik een beetje te laat, het kruisje van mijn witte katoenen onderbroek was al doorweekt. Ik plaste en genoot. Jammer dat ik geen tijd had om nu uitgebreid te vingeren, maar er stonden verschillende dames, meisjes en kinderen te wachten op hun beurt. Ik trok mijn onderbroek niet meer aan, wikkelde ze in een heleboel wc-papier en stak ze in mijn tas. Het was al geleden van toen ik een jaar of zes was dat ik zonder onderbroekje had gelopen en het voelde enorm goed.

Schuin achter papa zou ik niet meer gaan zitten voor het volgende deel van de reis. Ik spurtte naar het busje en zag dat Jarne buiten met papa stond te praten. Ik installeerde me op de bank achter de chauffeursstoel. Zo kon mama me wel zien als ze omkeek, maar daar zat ik niet mee. Zij zou er niets van zeggen, nee, ze zou het goed vinden dat Jarne en ik weer dik aan waren. Ik ging niet mee naar de winkel om wat drank en een koffiekoek te kopen. Daarna gingen mama en papa ook naar het toilet en Jarne kwam met de inkopen naast me zitten. Ik nam een blikje fruitsap en een croissant uit de zak en Jarne at twee chocoladebroodjes. Hij zette de zak op de passagiersstoel.

'Ruilen we van plek?' vroeg hij, 'wil je niet meer op mijn benen liggen straks?'

'Lig jij nu maar op de mijne, broertje. Het is nog meer dan tweehonderd kilometer rijden. Je wil toch uitgerust bij tante Linda en oom Thomas toekomen. Je wilt toch niet dat Kaat en Maarten je met wallen onder de ogen zien? Rust jij nu maar wat uit in mijn schoot.' Hij lachte, aarzelend, zich zeker afvragend wat ik in de zin had. Maar hij deed het wel. Na een kwartier rijden ging hij liggen en net als ik bij hem gedaan had, draaide hij zijn hoofd zo dat zijn gezicht tegen mijn buik lag. Mama keek om en knipoogde naar me. Ze zette de cd-speler aan en stak een schijfje in van Dire Straits, haar favoriete groep. Ze deed teken dat ze ons met rust zou laten en zette haar zonnebril op.

Ik tast naar Jarnes kruis en voel dat er goesting ontstaat in zijn broek. Ik til zijn hoofd een beetje op en trek mijn rokje omhoog, spreid mijn benen en leg zijn hoofd er op. Ik drapeer mijn rok over zijn hoofd. Over de Duitse autowegen razend tegen 120 in het uur, likt Jarne gretig mijn venusheuvel. Hij kan blijkbaar net niet aan mijn schelpje, dus hef ik af en toe mijn billen op en dan voel ik zijn natte tong over mijn poesje glijden. Ik weet dat ik slijm verlies, dat voel ik goed genoeg, maar tot een orgasme zal het niet komen. Daar is dit standje te ongemakkelijk voor. Wanneer ik het welletjes vind, til ik Jarnes hoofd op, trek mijn rok naar beneden en duw hem recht op de zetel. Hij smoest: 'Waarom heb je geen onderbroek aan?'

'Ze is nat,' zeg ik, 'ik was een seconde te laat op de wc. Ze zit in mijn tas. Vond je het leuk om me eindelijk eens te proeven?'

'Natuurlijk, Marthe, het was heel fijn.'

'Maar nu kun je Lore likken, of zijn jullie daar nog niet aan toe?'

Hij bloost en zegt dat hij daar niet wil over praten. Niet erg, vroeg of laat kan Lore haar mond er toch niet over houden.

In de late namiddag komen we aan in de buitenwijk van Bremen waar Thomas en Linda nu wonen. Ik ben hier nog niet geweest. Dit landhuis hebben ze twee jaar geleden kunnen kopen omdat Thomas onderdirecteur van de firma geworden is. Er staat een Lexus in de garage waarvan de poort openstaat. Onder de carport naast het huis staat een Mercedes busje. De tuin voor het huis is groot en perfect onderhouden, met wilde planten, struiken en jonge bomen. Papa parkeert voor de carport en daar komen Thomas en Linda vanuit de achtertuin op ons toelopen. Het is een warme, windstille dag. Vijfentwintig graden, iets koeler dan bij ons in de namiddag. De wind speelt onder mijn rok en droogt mijn muisje nu helemaal. Ik heb zin om me af te spelen. Ik zal zo snel mogelijk vragen om naar het toilet te mogen gaan.

Thomas omhelst mama en overlaadt haar met kusjes. Ook Linda en papa vallen elkaar in de armen en zoenen onophoudelijk. Dan komt Kaat van achter het huis aangelopen. Achter haar aan slentert een lange slungel in een bruine short en met blote borst, mooi gebruind. Zelfs zijn blote voeten zien bruin. Linda draagt een beha van een bikini en ze heeft een lap stof om haar heupen gedrapeerd die ze met een knoop erin vastgezet heeft. Ook zij en Maarten omhelzen ons, zonder ons te kussen evenwel. Ze tronen ons mee naar de tuin achter het grote huis. Jongens, wat een tuin! Velden zo ver het oog reikt en aan de horizon de donkere lijn van bossen. Een groot gazon, omlijn door dicht struikgewas, een absolute privacy. Aan deze zijde van de doodlopende straat is dit het enige huis. Aan de overzijde staan nog drie grote villas achter hoge hagen en beschut door eiken.

'Hoe rustig wonen jullie hier,' zucht papa. 'Ja, dankzij mijn promotie kon ik dit huis net op tijd kopen,' antwoordt Thomas, 'Er waren meer gegadigden, maar zij wilden nog afdingen op de prijs. Dat hoefde ik gelukkig niet te doen. We betalen tweeduizend euro per maand af voor de lening, maar dat kunnen we nu zonder een boterham minder te eten. De auto's zijn bedrijfswagens en ik geniet van een pensioenplan van het bedrijf en nog van een aantal andere voordelen. Nee, we leven hier gemakkelijk. Linda hoeft zelfs niet meer te gaan werken. Ze is altijd heel huishoudelijk geweest, dat zal je even goed weten als ik.' Hij knipoogt naar papa.

Ik vraag Kaat waar de toiletten zijn. Ze gaat me voor in het huis aan de achterkant. Eerst komen we in een soort sas dat links, rechts en vlak voor ons een deur heeft. 'Links is naar de garage,' zegt Kaat, 'rechts naar de keuken die nog een andere deur op de tuin heeft, en rechtdoor kom je in de inkomhal. Daar zie je links twee deuren. De eerste is die van de badkamer die wij gebruiken, de tweede is die van het toilet voor bezoekers. Maar jullie mogen natuurlijk de badkamer gebruiken, ook de twee badkamers boven natuurlijk. Ik zal je het huis laten zien.'

'Straks,' zeg ik, 'nu moet ik nodig plassen.'

'Het toilet is apart, de deur rechts,' roept Kaat nog maar ik ben al in de grote, luxueuze badkamer met inloopdouche, twee lavabo's en een open kast vol handdoeken en kamerjassen. Ik sluit de deur achter me. Er zit geen slotje op. Ik zet me neer, ik hoef mijn broekje niet af te stropen. Ik krijg toch aandrang om te plassen nu en in afwachting begin ik al met mijn vinger door mijn gleufje te strelen. Ik hou ermee op wanneer de plas komt, maar daarna, met die natte muis, is het gemakkelijk om me in snel tempo af te spelen. Het doet me goed. Ik kan er weer even tegen. Ik was mijn handen in de badkamer en ook mijn muis krijgt een verfrissing. Ik wrijf ze goed droog en ga dan weer het sas de hal in.

'Heeft het deugd gedaan?' vraag Kaat lachend.

'Oef, ja, bedankt, Kaat.'

'You're welcome,' lacht ze, 'daar hoef je toch niet voor te bedanken? Ik zou ook niet graag in mijn broek plassen. Kom mee, eerst naar boven.'

'Zal ik Jarne niet roepen? Dan kan hij gelijk het huis zien.'

'Maarten of papa of mama zullen hem en oom Steven en tante Leentje wel rondleiden. Ik vind het fijn om even alleen te zijn met jou. Je ziet er echt een leuke meid uit. Hou oud ben je precies?'

'Nog niet zo lang geleden zestien geworden. En jij ben achttien, niet?'

'Ja, over een dag of tien. Ik ben jarig wanneer we nog in de Zweedse bossen rondhossen. Ik hoop dat Jarne geen verjaardagen vergeet. Heeft hij een meisje of is hij vrij?'

'Hij heeft een liefje, ja, nog niet zo lang.'

'En is hij hondstrouw?'

'Tja, wil jij proberen? Dat staat altijd vrij, natuurlijk.'

Ondertussen zijn de trap opgelopen en staan we op een grote overloop die links en rechts naar de kamers leidt.

'Het is een groot huis,' zegt Kaat, 'een heel verschil met dat rijhuis aan de rand van de stad. Wat we het meest waarderen is de privacy hier. Dat andere huis had dat ook wel, maar de buren konden toch het komen en gaan van gasten zien en dat stoorde ons wel.'

'Ah, je ouders vertelden dat zij een relatie hadden met een ander koppel. Was het daarom?'

'Onder meer, maar we leven in onze eigen wereld hier. Dat deden we in de Wiesenstrasse ook wel, maar hier is het veel comfortabeler.'

Ze opent de eerste deur links. Dat is haar slaapkamer. Ze is bijna twee keer zo groot als de mijne en naast het tweepersoonsbed en de kleerkasten is er een bureau met computer en veel rekken vol boeken en CD's. We lopen door de kamer en aan het eind is er een andere deur. Daarachter is een kleine gang met rechts een badkamer zonder deur: een inloopdouche en een lavabo. Daarnaast nog een deur naar een toilet.

'Wauw,' zeg ik verbaasd, 'een badkamer en een toilet voor jou alleen. Wat een luxe.'

'Niet voor mij alleen,' zegt ze en ze opent de derde deur in het gangetje en nu komen we in een andere kamer, iets kleiner maar volgestouwd met stapels boeken, modelvliegtuigjes, hockeysticks, een hometrainer en een onopgemaakt tweepersoonbed. Hier staat ook een bureau in de hoek met een pc, een grote flatscreen televisie en een geweldige geluidsinstallatie met tuner, CD-speler en platenspeler.

'Dit is Maartens kamer, dat kun je wel raden.'

'Ik heb gemerkt dat er op geen enkele deur een sleutel zit. Kunnen jullie zomaar van de ene kamer in de andere?'

'Natuurlijk, er zit op geen enkele deur hier een slot. We hebben privacy als we dat willen, dan geven we gewoon een seintje aan wie in huis. Of we hangen een plaatje op de deuren die uitkomen op onze kamer. Voor de rest loopt iedereen hier bij iedereen binnen op eender welk moment. Oh, ik weet wel dat het overal anders is dan hier, maar we zijn het van kleins af gewoon en ik zou het niet anders meer kunnen.'

Ze gaat me voor door de andere deur van Maartens kamer. We komen weer op de overloop. Achter de deur tegenover ons is het bureau van Thomas. Alles is keurig netjes. 'Hij gebruikt geen papier meer, vandaar,' lacht Kaat, 'het heeft hem een jaar gekost om alles op zijn pc te bewaren.'

'Er zijn twee pc's,' merk ik op.

'Ja, eentje voor zijn werk en een voor privé. Aan die voor zijn werk mogen we niet raken, natuurlijk. De andere mag iedereen gebruiken.'

'Maar je hebt er toch zelf ook een?'

'Ja, en die is privé, maar als we iets moois vinden om te delen, sturen we het naar elkaar toe.'

De kamer daarnaast is het bureau van Leentje en tevens de strijkkamer, zie ik. Dan stappen we naar de linkervleugel van de verdieping. De eerste kamer wordt gebruikt als opslagplaats, als een soort zolder, zeg maar. Raar genoeg staat hier een trap naar de hogere verdieping.

'Vroeger was hier een luik met een trap die met een haak naar beneden moest halen. Het enige wat papa aan het huis veranderd heeft, is dit. Hij heeft een vaste trap naar de zolderruimte gemaakt. Maar eerst naar de andere kamers hier. Tegenover de opslagruimte is de deur naar de slaapkamer van Thomas en Leentje. Ook hier een tweepersoonsbed natuurlijk en veel inbouwkasten en een bureautje met daarop een flatscreen en een muziekinstallatie. Aan het eind weer hetzelfde als tussen Kaats en Maartens kamers: een gangetje met toegang tot een open badkamer, een toilet en een andere kamer, identiek aan de vorige.

'Dit is de grote gastenkamer. Natuurlijk moeten jullie ouders hier niet samen slapen, ze zullen onder elkaar wel uitmaken wie bij wie slaapt, al lijkt me dat duidelijk. Ik wed dat mama hier met jouw vader zal slapen de komende twee nachten.'

Ik verbaas me over de vanzelfsprekendheid waarmee ze dat zegt. Ze loopt de kamer uit en we zijn weer op de overloop. Hier zijn nog twee kleinere kamers met een eenpersoonsbed met daartussen een kleine douche en een wc in een ruimte. Dat hebben we niet kunnen verbouwen. Kom nu mee naar de zolder. Op de overloop zien we het gezelschap, mama, papa, oom, tante en Jarne aankomen om het huis te bezichtigen. Wij gaan de opslagruimte in en bestijgen de trap. Kaat wil me laten voorgaan, maar omdat ik nog altijd geen onderbroek draag, zeg ik dat achter haar aan kom.

Het is een enorme ruimte, zo groot als het hele grondplan van het huis. Er zijn maar enkele dakvensters en die zijn aan de buitenkant bedekt met een laagje groene algen. Kaat steekt de lampen aan. Er zijn wel tien schakelaars, zodat je naar willekeur een bepaald deel van de ruimte kunt belichten of in het duister houden. Het is allesbehalve een zolder: het is hier kraaknet. Een zorgvuldig geboende eiken vloer en overal kussens en matrassen met daarop een stapeltje dekens en handdoeken, alles in donkere bruintinten.

'Goh, wat is dat hier? Wat doen jullie hier?'

'Ik weet dat jullie niet preuts zijn en dat jullie ongeveer weten hoe wij hier leven. We hadden in ons vorige huis ook zo'n zolder, maar die was te klein om gezellig in te richten. Deze is twee keer te groot, maar papa gaat hier nog drie aparte ruimtes van maken, eentje met een bar en een zithoek, de andere zullen we als zolder gebruiken en deze, het dichtst bij de trap, blijven we dan houden om samen te seksen.'

Ik kijk haar vragend aan.

'Allemaal samen, of met drie, of twee. En voor als mama en papa een ander koppel als seksvrienden hebben. Die komen niet in onze privékamers. Natuurlijk, als ik of Maarten een vriendje of een vriendinnetje meebrengen, doen we het altijd op onze eigen kamers. Als jullie langer hier zouden blijven, konden we ook allemaal samen seksen hier, op voorwaarde natuurlijk dat jullie dat zouden willen. Misschien zullen mama en papa en jouw ouders hier morgenavond wel samen komen om te vrijen, dat weet ik niet. Maar het kan.'

'Als ik het goed begrepen heb, dan...'

'Vrijen wij hier allemaal samen, is dat wat je vraagt? Marthe, ik heb nooit anders geweten. Van als we klein waren hebben mama en papa ons ingelepeld dat over wat er in ons huis gebeurt niet gepraat wordt, nergens, nooit. Is er een van je vriendjes die jou vertelt wat ze bij hen thuis doen? Nee, toch? Mensen hebben recht op privacy, leerden ze ons van kleins af. En we vonden dat heel normaal. Natuurlijk, ik weet al lang dat het in andere gezinnen niet is zoals bij ons, maar toen ik dat doorhad, had ik ook geen enkele behoefte om daar met iemand over te praten. Ik zou wel gek zijn om dit leven in gevaar te brengen. Mama en papa zijn trouwens altijd heel liefdevol met mij en Maarten omgegaan. We zijn twee evenwichtige jonge mensen geworden die ons gezin beschouwen als een eiland in de grote wereld, waar we precies kunnen doen waar we zin in hebben. Natuurlijk, we moeten studeren en heel goede uitslagen halen op school. Met een minder rapport moeten we al een maand lang met de fiets naar school en dat is geen pretje, dat is vijftien kilometer van hier door het vlakke land waar altijd wind staat. En het regent hier meer dan bij jullie. Maar Maarten en ik halen gelukkig altijd wel ergens een tien, veel negens en een paar achten. We passen wel op.'

We horen de anderen in de opslagruimte, klaar om de trap op te komen. Wij gaan naar beneden. Ik hou met een hand mijn rok tegen mijn benen. Ik moet zo snel mogelijk een verse onderbroek uit mijn bagage zien te halen. Al doet het nog altijd goed, zo met mijn mosseltje vrij rond te lopen. Daarna laat Kaat me de benedenverdieping zien met een enorme living vol met de nieuwste snufjes en de home cinema. Hier zie ik ook verschillende camera's en recorders liggen.

'Nemen jullie ook films van jullie zelf op, zeg?'

'Dat gebeurt, niet altijd natuurlijk. Maar we vinden het leuk om onszelf af en toe bezig te zien met ons vieren. Mama en papa hebben ook films van hen en het koppel dat tot eind verleden jaar regelmatig met hen kwam seksen. Die hebben we nooit mogen zien, maar nu ze in München wonen, kan dat opeens wel. Nu ja, ik begrijp het wel.'

'Maar jullie, jij en Maarten, hadden dan geen seks met die andere mensen?'

'Oh nee, dat zouden we ook niet gewild hebben. Ik had altijd wel een vriendje dat ik naar hier kon meebrengen als er op zolder werd gesekst. En voor Maarten maakt het niet uit of een vriendinnetje of een vriendje is. Hij is bij iedereen heel populair en op hockey zitten er een paar boys die niet voor de meisjes zijn en daar doet hij zijn voordeel mee. Niet dat het dikwijls gebeurt hoor, we hebben niet veel behoefte aan vriendjes van buiten ons huis. Meestal slapen Maarten en ik samen, op mijn kamer of op de zijne.'

Het duizelde me toch even. 'En waar slapen wij dan?' vroeg ik.

'Dat kies je zelf, je mag bij Maarten slapen als je wilt, of bij mij. Maar geloof me: ik heb het al met een paar meisjes geprobeerd en het was telkens mijn ding niet. Dat is geen afwijzing hoor, Marthe, ik wil het best met jou proberen. De twee meiden waar ik het mee geprobeerd heb, waren even bleu als ik. Ze wilden het net als ik gewoon eens proberen, voor de kick of uit nieuwsgierigheid. Ik weet natuurlijk niet of Jarne bij mij zou willen slapen, maar in Zweden hebben we altijd de gewoonte gehad om af te wisselen in de tent. Alleen verleden jaar zijn Maarten en ik samen gaan stappen. De jaren daarvoor was het altijd samen met de vrienden van papa, een kinderloos koppel, iets ouder dan mijn ouders. De ene nacht sliep ik bij Björn en de andere nacht bij Agnete. Met Agnete heb ik nooit seks gehad, maar zoals ik al zei, voor Maarten heeft het nooit iets uitgemaakt en voor Björn ook niet. Dus in Zweden gaan ik en Maarten er wel van uit dat jullie beurtelings bij een van ons in de tent slapen. Anders is het maar eentonig daar, hoor. Bossen, bossen en nog eens bossen. We doen het zo graag omdat we dan eens in de volle natuur, ver van alle mensen, kunnen seksen.'

'Oh, mij staat dat wel aan. Ik zou het liever zelf aan Jarne zeggen, ik weet niet hoe hij zal reageren.'

'Doe geen moeite, Maarten zal het hem wel zeggen als hij dat al niet gedaan heeft,' antwoordde Kaat luchtig.

En dat was zo. Jarne had al besloten om de twee nachten hier bij Kaat te slapen, dus had ik geen andere keuze dan bij Maarten in bed te kruipen.

'Of in een van de kleine logeerkamertjes,' lachte Maarten, 'dat mag ook. Ik kan best alleen slapen ook hoor.'

'Nee, nee,' zei ik vlug, 'dat is echt niet de bedoeling, Maarten. Ik ben echt blij dat ik in jouw bed mag slapen. Als je maar niet zo hard snurkt als Jarne.'

'Dus je bent het gewoon om met je broer te slapen, of begrijp ik dat verkeerd?'

'Nee, goed geraden. Maar nu hij een liefje heeft, vrijen we niet zo vaak meer met elkaar.'

'Jammer, je ziet er ongelooflijk goed uit, nichtje. Je lijkt heel erg op mijn mama, weet je dat?'

'We zijn familie, Maarten, ze is mijn groottante van veertig.'

'Je bent toch aan de pil of zo?'

'Natuurlijk, al lang genoeg om zeker te zijn.'

'Mijn zus heeft een spiraaltje in,' zegt Maarten, 'dat is ook heel veilig. Ik kan het voelen met mijn vinger, maar niet met mijn eikel. Ze heeft daar op haar zestiende voor gekozen omdat ze af en toe de pil vergat en dan moest ze een morning after nemen. Mama vond het geen goed idee omdat ze heel klein is en papa heel gemakkelijk tot in haar tweede poortje kon komen met zijn eikel. Dat gaat niet meer nu ze een spiraaltje in heeft. Ben jij groot of klein?'

'Dat zul je wel zien, straks,' zei ik raadselachtig als een sfinx, 'maar nu wil ik wel mijn bagage uitpakken.' Ik wilde absoluut een onderbroek aantrekken, al vroeg ik me af of Kaat er wel eentje droeg.