Geheim Verlangen - 6

Voor het eerst weet ik niet goed wat ik moet zeggen. Dat telefoontje was ongetwijfeld niet de bedoeling geweest, maar wat er te horen was was overduidelijk: Paul had seks met een andere man erbij. Waren ze alleen, of was er ook een vrouw bij? Ik voel me boos, verdrietig, verraden… En tegelijkertijd voel ik me leeg.

Ik zit op de bank en staar naar de salontafel, waarop mijn mobieltje ligt. In mijn hand heb ik een glas wijn. De fles heb ik al bijna helemaal leeg en ik ben ongetwijfeld dronken. Mijn haren zitten in de war en ik staar glazig voor me uit.

Ik drink mijn glas leeg en wil de fles pakken om hem aan te vullen. Edwin pakt de fles uit mijn handen en zet hem op tafel. Ik mopper een protest, maar hij trekt zich er niks van aan.

"Zo is het wel genoeg, lieverd," zegt hij. Hij pakt me bij mijn armen en helpt me overeind. "Kom, tijd om naar bed te gaan."

"Goed idee," kir ik en sla mijn armen om zijn nek. "Neem me mee naar boven, Eddie. Neem me mee naar boven, dan doen we hetzelfde als Paul. Laat het hem maar voelen."

Hij geeft geen antwoord en ik voel de spieren in zijn kaken verstrakken. Ik weet niet wat me bezielt, maar opeens zijn al mijn remmen weg en ben ik het zat dat ik zo anders ben. Ik wil genieten, en wel nu! Als Paul het kan, wil ik het ook kunnen!

Edwin tilt me op en neemt me mee naar boven. Ik houd mijn armen om zijn nek en vlij me tegen hem aan. "Doe je wel zachtjes met me?" vraag ik, plotseling nerveus. "Ik ben erg droog. Zonder glijmiddel lukt het niet."

Hij bromt iets, maar ik versta het niet. Mijn ogen vallen dicht, maar ik weet het zeker: dit wil ik, en wel nu.

Hij laat me zachtjes op het bed zakken. "Natuurlijk doe ik voorzichtig," mompelt hij en ik laat me achterover vallen. Ik strek mijn armen boven mijn hoofd en draai met mijn heupen. "Kom maar op, schat," roep ik met dikke tong en sluit mijn ogen.

Hij haalt diep adem en gaat de kamer uit. Ik rek me uit en doe mijn ogen dicht terwijl ik op hem wacht. Eindelijk gaat het gebeuren! Tevreden blijf ik zo liggen wachten. Het voelt alsof er een rust in mijn hoofd komt, een leegte.

Verdomme, Linda, ik word gek van je. Eindelijk bied je jezelf aan, maar uitgerekend op zo'n kutmoment. Je bent van streek omdat je Paul met een ander hebt horen neuken, of wat ze dan ook deden. Een andere vent zelfs, en god weet wie nog meer. Je bent dronken en kwetsbaar. Morgen zul je er spijt van hebben en razend zijn.

Linda, wat wil ik graag degene zijn die je helpt te genieten. Als je niet dronken was, zou ik je gelijk mee naar boven nemen, de kleren van je lijf rukken en je neuken tot je sterretjes ziet, uiteraard na een voorspel waar de vonken vanaf vliegen.

Helaas zal dat niet gebeuren. Ik maak geen misbruik van kwetsbare vrouwen, zeker niet van jou. Ik heb hiervan gedroomd, dat je je zou aanbieden. Dat je me zou vragen - nee, me zou smeken - je te laten genieten. Nu het eindelijk zover is, ben je dronken en niet meer jezelf. Al kost het me moeite, mijn lul heeft een eigen mening.

Linda, je maakt het me moeilijk. Ik wil er voor je zijn en zal alles doen om je te helpen, maar wees voorzichtig met wat je vraagt. Ik ben ook maar een man, er komt een punt dat ook ik geen nee meer kan zeggen.

Als het er ooit van komt dat ik je neuk, wil ik dat we allebei van elke seconde genieten.

Ik word wakker als Edwin een T-shirt over mijn hoofd trekt. Langzaam dringt het tot me door dat ik in mijn ondergoed tegen hem aan geleund zit. Mijn oogleden zijn te zwaar om mijn ogen te kunnen openen. Hij stopt mijn armen door de mouwen en trekt het T-shirt naar beneden. Ik giechel een beetje zonder mijn ogen te openen. Hebben we seks gehad? Heb ik ervan genoten? Ik herinner het me niet. "Was ik goed?" mompel ik onduidelijk.

"Je was geweldig," antwoordt Edwin terwijl hij het T-shirt over mijn hoofd trekt. Voor hij me kan laten zakken, laat ik me achterover vallen en blijf zo liggen. Hij legt de deken over me heen en ik ga slaperig op mijn zij liggen. Ik verzet me niet tegen de slaap en voel mezelf wegzakken in een diepe slaap.

De volgende ochtend ben ik even kwijt waar ik ben als ik wakker word. Ik hoor wat rommelende geluiden in de verte. Ik probeer me te herinneren wat er gisteren is gebeurd, maar ik kom niet verder dan Pauls telefoontje en een huilbui.

Ik ga rechtop zitten en krijg het gevoel alsof mijn hoofd uit elkaar klapt. Ik heb hoofdpijn, voel me wazig en duizelig en heb een misselijk gevoel. Ik wil op mijn mobieltje kijken om te zien hoe laat het is, maar die ligt er niet. Er liggen wel 2 paracetamols naast een glas water en er staat een briefje bij. 'Ik denk dat je deze wel kunt gebruiken,' is erop geschreven.

Ik pak ze van het nachtkastje en langzaam dringt het tot me door dat ik Edwin in de keuken hoor.

Ik neem de pillen in en ga nog even liggen met gesloten ogen. Voorlopig geen drank meer.

Een half uurtje later loop ik voorzichtig de keuken in. "Goedemorgen," zeg ik met schorre stem.

Edwin staat bij het aanrecht en is met het ontbijt bezig. Warme broodjes, eieren en spek. Mijn maag trekt samen, maar ik wil niet zeggen dat ik geen trek heb.

Hij kijkt om en bekijkt me voor hij iets zegt. Ik kan me voorstellen wat hij ziet: een bleke vrouw met verwarde haren - de borstel had niet veel effect - en rode ogen. Een vrouw met een kater.

"Goedemorgen, schoonheid," zegt hij vriendelijk.

Ik grom iets en ga zitten. Schoonheid, m'n reet. "Wat een rotnacht," mopper ik. "Is gisteren echt gebeurd? Dat telefoontje van Paul?"

Hij keert zich terug naar de kookplaat om het ei en spek te bakken. "Helaas wel. Ik vind het erg vervelend voor je. Wil je hem bellen?"

Ik hoef er niet eens over na te denken. "Nee, ik wil hem even niet horen. Hooguit om een scheiding aan te vragen."

Hij zet het eten op tafel. "Geen overhaaste conclusies trekken, wie weet…"

Ik kijk hem aan met met een felle blik. Er knapt iets in me. "Geen overhaaste conclusies?" barst ik los. "Ik heb mijn man met een ander horen neuken! Een andere man zelfs! Ik weet niet wie er nog meer was en dat kan me ook geen moer schelen. Ik hoef die tweedehands lul niet meer!" Ik sla mijn hand voor mijn mond als me iets te binnen schiet. "Mijn god… Hebben wij ook… Hebben we gisteren…" stamel ik.

Hij pakt mijn hand en kijkt in mijn ogen. "Lieve Linda, luister goed. Ik heb je boven gebracht, heb je uitgekleed en een T-shirt aangetrokken. Ik heb je in bed gelegd en toegedekt, ik heb je uitnodiging gehoord en heb gezegd dat je geweldig was. Maar nee, we hebben geen seks gehad. Ik heb je op geen enkele ongepaste manier aangeraakt."

Ik bloos, maar haal opgelucht adem. "Godzijdank."

We eten het ontbijt en praten nauwelijks. Gelukkig werken de pillen en verdwijnt mijn kater. Gek genoeg voel ik me met elke hap ook minder misselijk. Ik begin me weer wat meer te herinneren van gisteravond.

"Sorry dat ik gisteren zo ordinair was," zeg ik zachtjes. Ik ontwijk zijn blik, zoals ik wel vaker doe als ik over een moeilijk onderwerp praat en onzeker word.

"Het geeft niet," stelt hij me gerust. "Ik ben het alweer vergeten." Natuurlijk is hij het niet vergeten, dat maak je mij niet wijs.

Ik bloos en speel onzeker met mijn glas. "Ik geloof dat ik het meende," zeg ik zo zacht dat ik bijna fluister, maar ik weet zeker dat hij me hoorde.

Hij blijft roerloos naar me zitten kijken, te verbijsterd om iets te zeggen. Ik kan zelf bijna niet geloven dat ik dit zei.

"Linda, je hebt gisteren nogal een schok gehad," zegt hij voorzichtig.

Ik kijk hem opeens met een boze blik aan. Ik weet dondersgoed hoe ik me voel. "Doe niet alsof je me begrijpt en weet wat ik voel, want dat doe je niet!" zeg ik nijdig. "Je hebt geen idee hoe het is om niet te kunnen genieten van seks, of zelfs pijn te hebben als je seks hebt. Zeker als je weet dat anderen er wel van kunnen genieten! Ik hoorde Paul seks hebben en ervan genieten! Bij mij was het erin en eruit, klaar. Wat ik gisteren hoorde, heb ik nog nooit eerder gehoord. En het is zwaar klote, dat kan ik je zeggen! Ik wil er ook van kunnen genieten, ik wil weten hoe het is en wat ik al die tijd heb gemist. Ik wil kunnen genieten, verdomme."

Er blijft een beladen stilte achter in de keuken. De tranen staan in mijn ogen na deze uitbarsting. Het voelt goed dit eindelijk te kunnen zeggen en ik meen elk woord. Ik wil weten of het aan mij ligt of aan Paul. Ik wil kunnen genieten! Ik ben bijna 40 maar voel me net een onervaren puber.

"Linda, hier moet je goed over…" begint Edwin voorzichtig, maar ik onderbreek hem. Ik zit niet te wachten op een preek.

"Ik hoef niet na te denken! Ik heb jarenlang na kunnen denken. Ik ben het zat, nu wil ik genieten. Mijn huwelijk is toch al naar de knoppen, dus waarom zou ik het uitstellen?"

Daar heeft hij geen antwoord op. Hij blijft me aankijken en ziet dat ik vastbesloten ben mijn doel te bereiken. "Denk er nog even rustig over na," zegt hij rustig. "Dan praten we straks verder."

Ik kijk op. "Echt? Zou je dat voor me willen doen?" vraag ik hoopvol.

Hij maakt een handgebaar. "Ho, niet zo snel. Ik heb beloofd erover te praten, ik heb niet gezegd het daadwerkelijk te zullen doen. Ik wil dat je er goed over nadenkt en eigenlijk moet je ook eerst met Paul praten. Jullie moeten allebei eerst weten waar jullie aan toe zijn."

Shit, wat is hij weer een nobele rotzak. Hij kent me en weet dat ik impulsief kan zijn. Dit is waarom we zo'n goede vriendschap hebben. Hij zal het vast wel moeilijk hebben zichzelf in de hand te houden. Ik weet dat hij van seks geniet en regelmatig naar Sonja gaat. Nu bied ik me op een presenteerblaadje aan, vrijwillig en nieuwsgierig, en nu moet hij opeens een geweten hebben. Balen, maar ik kan nog wel een paar tellen wachten. Ik wacht al jaren, maar vandaag is het mijn beurt.

Ik wil Edwin helpen met afruimen, maar hij doet het liever alleen. Ik begrijp niet goed waarom, maar ik ga geen discussie aan met hem.

Ik besluit de woonkamer in te gaan en pak mijn telefoon, die Edwin aan de oplader heeft gelegd. Paul heeft me meerdere keren gebeld en er zijn achttien berichtjes. De bekende shit die iedereen stuurt die vreemd gaat. Het spijt me, het is niet wat je denkt, neem op, jij bent de enige voor me, ik was dronken… Goedkope smoesjes van iemand die in paniek is.

Edwin komt naast me zitten, maar zegt niks. Ik laat hem de berichtjes lezen, maar ook nu blijft hij zwijgen.

Ik zucht en zet het scherm uit. "Ik dacht de hele tijd dat het aan mij lag," zeg ik..

Hij legt zijn hand op die van mij. Zijn hand voelt warm en troostend. "Het ligt niet aan jou, Linda. Hij heeft je jarenlang seksueel verwaarloosd en tekort gedaan."

Ik ben me zeer bewust van het punt waarop we ons nu bevinden. Mijn uitnodiging galmt nog na in mijn hoofd. Ik wil me normaal voelen, ik wil van intimiteit kunnen genieten. Ik bewonder zijn ijzeren zelfbeheersing, maar tegelijkertijd vervloek ik die.

Verdomme, Linda… Ik droomde ervan je in mijn bed te hebben. Om je te proeven, te horen kreunen, om je kut om mijn pik te voelen als ik je op elk oppervlak in huis neuk… En nu je jezelf aanbiedt, kan ik het niet.

Ach, wat lul ik. Natuurlijk kan ik het, maar ik weet dat het verkeerd is. In jouw ogen is je huwelijk op de klippen gelopen, maar je bent nog steeds getrouwd. Je moet geen overhaaste dingen doen, je zou met je man moeten praten. Zorg dat het voor jullie allebei duidelijk is wat jullie nu gaan doen.

Wie hou ik voor de gek… Hou een hond een steak voor en hij doet er alles voor. En nu hou jij me een steak voor. Ik zou dit niet moeten doen. Ik hoor nee te zeggen en je met rust te laten. Ik had je gisteren al terug naar huis moeten brengen. Vanaf het moment dat ik je oppikte, was al duidelijk dat het onvermijdelijk was.

Ik wil mijn steak, verdomme.

Ik wil jou, Linda. Misschien is er een manier dat ik je kan helpen zonder je te neuken als een dolle hond. Maar fuck, Linda, wat wil ik het graag.

Ik kijk naar onze handen. Ik durf mijn hand niet weg te halen, al weet ik dat ik dat wel zou moeten doen. "Ik weet niet hoe we nu verder moeten," zeg ik bijna fluisterend. Ik weet wat ik wil, maar durf niet te beginnen. Ik zou niet weten hoe.

Volgens mij zit Edwin ook in tweestrijd. Hij is zich net zo bewust van de spanning tussen ons als ik. We blijven zwijgend zitten.

Tenslotte komt Edwin overeind en pakt mijn mobieltje uit mijn handen. Hij legt hem op tafel en kijkt me aan. "Weet je het zeker?" vraagt hij, al is het de meest onnozele vraag die hij op dit moment kan stellen. Ik weet het zeker, en dat weet hij.

Ik knik en kijk naar hem op. Ik wacht af, te onzeker en onervaren om initiatief te nemen. Hij pakt mijn handen en trekt me zachtjes overeind zonder ons oogcontact te verbreken. Er hangt een spanning tussen ons in. Het gaat gebeuren! Mijn hart bonkt in mijn keel en mijn maag trekt gespannen samen. Dit zou best dat knetterende verlangen kunnen zijn waar ik zo vaak over heb gelezen.

"Kom je mee naar boven?" vraagt hij. Ik knik, maar kan geen woord uitbrengen. Ik ben zenuwachtig en onzeker. Zwijgend ga ik met hem mee naar boven.

In zijn slaapkamer gaan mijn ogen kort door de kamer voor ik weer naar hem kijk. Dankzij de vitrage voor het slaapkamerraam hoef ik me geen zorgen te maken om glurende buren.

Hij komt voor me staan en legt zijn handen om mijn bovenarmen. "Haal even diep adem, Linda. Probeer je te ontspannen. Dat ik ermee instem, wil niet zeggen dat ik je gelijk bespring. We zullen wel zien hoe het gaat. Als je wilt dat ik stop, moet je het gewoon zeggen."

We gaan op de rand van het bed zitten. Hoewel ik dit heel graag wil, ben ik ontzettend nerveus. Het lijkt wel of ik nog maagd ben en voor het eerst intiem word met iemand.

"Ontspan je," zegt Edwin geduldig. "Stel het je voor alsof we een spelletje gaan spelen om elkaar beter te leren kennen. Het moet gezellig zijn en goed voelen, het is geen belangrijke sollicitatie. Je bent al aangenomen."

Ik lach onzeker als reactie en friemel met mijn vingers. Hij is zo lief en vriendelijk, hij doet er alles aan me te helpen en er voor me te zijn.

Hij komt achter me zitten en brengt zijn handen naar mijn nek. "Doe je ogen dicht," zegt hij zachtjes en vlakbij mijn oor. "Let enkel op mijn handen. Dat zal je helpen ontspannen. Je hoeft niks te doen, enkel te voelen."

Zijn vingers gaan langs mijn nek. Even duik ik een beetje ineen, een ongewenst reflex, maar al snel ontspan ik me weer. Mijn hoofd buigt een beetje naar voren, zodat zijn vingers meer ruimte krijgen.

Hij schuift wat dichterbij en laat zijn handen langs mijn armen gaann, tot mijn elleboog, om vervolgens over mijn rug te glijden. Ik voel mijn spieren enigszins ontspannen, maar de zenuwen blijven door mijn lijf jagen.

Langzaam gaan zijn handen weer naar beneden, om uiteindelijk onder mijn shirt verdwijnen. Ik voel zijn warme, zachte handen over mijn rug glijden. Ik sluit mijn ogen en geef me over aan deze aangename massage. Zijn handen zijn sterk, maar opvallend voorzichtig.

"Wat lekker," zeg ik genietend. "Je handen zijn lekker warm."

Hij geeft geen antwoord, maar ik weet dat hij me heeft verstaan.

Hij pakt de rand van mijn truitje en trekt hem rustig omhoog. Ik hef mijn armen en binnen een paar tellen ligt het truitje naast het bed. Ik heb een eenvoudige donkerrode beha aan. Dit verliep nogal impulsief. Als ik dit had zien aankomen, had ik mijn nieuwe setje voor hem aangetrokken. Ach, waarschijnlijk let hij nu toch niet op mijn ondergoed.

Ik voel zijn handen op mijn heupen. Zachtjes pakt hij me vast en geeft vervolgens kleine kusjes in mijn nek, vlak onder mijn oor. Ik kantel mijn hoofd een beetje en merk dat mijn lippen van elkaar gaan. Ik haal diep adem en adem langzaam uit. Dit voelt zo fijn aan.

In een rustig tempo komen zijn handen naar voren. Ze glijden over mijn buik, waardoor ik weer onzeker word. Ik ben niet dik, maar heb ook geen platte buik. Ik probeer te verzitten, maar hij verstevigt zijn grip en houdt me op mijn plaats.

"Niet nadenken," zegt hij zachtjes. "We zijn gewoon samen aan het genieten. Er bestaat geen goed of fout meer."

Zijn woorden hebben een ontzettend rustgevend effect op me. Het maakt hem niet uit of ik een klein buikje heb of niet. Hij accepteert me zoals ik ben.

Zijn handen gaan omhoog en komen op mijn borsten te liggen, over mijn beha heen. Ik voel iets in mijn onderbuik, iets dat ik niet ken. Ik krijg hopelijk geen buikkramp…

Zijn vingers beginnen mijn borsten te masseren. Onbewust leun ik achterover en kom ik tegen zijn borstkas zitten.

"Voel je je er nog goed bij?" vraagt hij.

Ik glimlach tevreden, ook al kan hij dat niet zien. "Heel goed," antwoord ik.

Hij haalt zijn handen van mijn borsten en maakt het haakje van mijn beha los. Als hij iets naar achteren schuift, kijk ik over mijn schouder. Hij trekt zijn T-shirt uit zonder zijn blik van mij los te maken. Achteloos gooit hij hem opzij. Automatisch doe ik hetzelfde met mijn beha en draai me naar hem toe.

Hij kijkt ongegeneerd naar mijn borsten. "Je bent prachtig," zegt hij. Hij legt me op mijn rug en kijkt in mijn ogen. "Als je wil stoppen, zeg het dan."

Hij herhaalt het om me de kans te geven te stoppen. Ik glimlach. "Het is goed, dit wil ik."

Hij leunt over me heen en ik sluit mijn ogen weer. Ik voel zijn lippen om mijn tepel. Een warme tinteling schiet tot diep in mijn onderbuik. Automatisch gaan mijn benen een stukje uit elkaar.

Zijn hand vindt mijn andere borst. Ik haal diep adem en voel zijn warme lichaam tegen het mijne.

Wat ik voel, valt niet te omschrijven. Dit is nieuw voor me.

Zijn liefkozingen, de strelingen, de tintelingen, de ruzie met Paul… Het wordt me bijna teveel.

Net als ik het wil aangeven, stopt Edwin. Hij komt op zijn zij naast me liggen. "Gaat het nog goed?" vraagt hij. Hij strijkt met zijn vinger over mijn wang.

Nu pas merk ik dat er tranen over mijn wangen rollen. Ik probeer te glimlachen. "Ja hoor. Ik geniet van elke seconde, maar het was zo intens… Het is zo vers, en dit is zo nieuw voor me."

Hij kijkt me begripvol aan. "We gaan zo een kop thee drinken en daarna ga je je man bellen. Na dat telefoontje zien we wel verder wat we doen."

Ik ontwijk zijn blik en kan zijn opwinding duidelijk in zijn broek zien. "Vind je het niet erg dat we nu stoppen?"

Hij veegt voorzichtig een pluk haar uit mijn gezicht. "Natuurlijk niet. Het gaat om jou, niet om mij."

Ik geef hem een klein kusje op zijn lippen. "Dank je. Voor alles."

Mijn Lieve Linda… Fuck! Wat zie je er mooi uit met je blote borsten. Ik kan haast niet wachten je verder uit te kleden. Ik was zó dichtbij… Mijn lul probeert uit alle macht uit mijn broek te komen. Je hebt geen idee hoe graag ik je wil en ik kan het je ook niet zeggen. Als jullie gaan scheiden, moet dat jullie beslissing zijn, niet de mijne.

Ik ben gek op je, Linda. Verliefd niet, maar wel gek op je. Je bent zo anders dan de vrouwen om me heen. Het lijkt me fantastisch je mee op ontdekkingsreis te nemen.

Stiekem ben ik best benieuwd naar je interesses. Je hebt al eens stiekem toegekeken terwijl ik Sonja neukte op de manege. Wond het je op? Wat zijn jouw fantasieën? Volgens mij ben jij een stil watertje met diepe gronden. Het zou me niet verbazen als je van toekijken houdt, of seks hebben op plekken waar je betrapt zou kunnen worden.

Linda, dit was fantastisch. Ik moet je je tijd geven, maar ik kijk nu al uit naar het vervolg.

En een vervolg zal er zeker zijn, mijn lieve Linda.