Mijn Ex Gechanteerd - 16

Ingrid zet zich nog even recht. Met haar druipende kut boven de mond van Tania.

Maar ze laat zich na een tijdje van Tania afrollen.

Tania voelt al een tijdje de druk op haar blaas toenemen.

“Eeuh, mevrouw, ik zou moeten piesen,” zegt ze stilletjes.

“Wat zei je, sletje??” vraagt Ingrid.

“Ik zou moeten piesen, mevrouw, maak me los alsjeblief!” herhaalt Tania.

“Oei,” hoort ze Ingrid reageren, “zullen we dat doen, bolleke? Dat zal ze toch schoon moeten vragen hé.” En dan draait ze zich naar Tania:

“Hebt ge dat verstaan, sletje?”

Tania antwoordt direct:

“Ja mevrouw. Ik moet echt dringend naar toilet, mevrouw, wil je me alsjeblief losmaken. Ik moet echt piesen. Alsjeblieft, mevrouw??!!” Het klinkt zelfs smekend.

“Hoor je het, bolleke? Ons sletje moet piesen. Zal ik haar eens uitlaten? Als een teefje?? Of wil jij het doen?”

“Doe maar, zoetje,” hoort Tania Geert zeggen. “Het is uw sletje, uw teefje. Ik kijk wel.”

Ingrid staat recht en Tania hoort haar ergens wat rommelen. En dan komt ze terug. Ze heeft blijkbaar ergens een riem genomen, en doet die nu rond de nek van Tania. Dan voelt Tania dat er een ketting aan vastgehaakt wordt. Ondertussen worden haar enkelbanden al losgehaakt van de riem. Eindelijk. Tania doet haar benen een beetje samen. Ze voelt wat pijn in de lies nu die terug wat ontspant. Ook haar handboeien worden losgemaakt van de riem boven haar hoofd.

Tania voelt een ruk aan die halsband die haar net werd omgedaan.

“Kruip maar uit bed, teefje,” hoort ze Ingrid zeggen. Tania zet zich recht. Ze ziet niks, en tast rond zich heen om de rand van het bed te vinden en stapt eruit. Ze staat recht naast het bed. Maar dan wordt er aan de ketting getrokken die aan haar halsriem is vastgemaakt. Tania voelt aan die halsband dat haar nek en hoofd naar beneden getrokken worden. En tegelijk voelt ze plots weer een slag van een zweepje op haar billen.

“Zitten!! Op je vier pootjes, teefje” snauwt Ingrid haar toe.

En weer een harde klets op haar billen. Tania zakt op haar handen en knieën. Ze hoort Ingrid zeggen: “Goed zo teefje.” En die vervolgt:

“Geert, ons teefje heeft nog een slip en behaatje aan. Doe jij haar dat uit?? Anders wordt dat nog nat gepiest.”

“Graag, zoetje,” antwoordt Geert. Tania voelt de handen van Geert over haar rug gaan. Hij haakt de beha los. Tania moet haar handen één voor één opheffen om uit de bandjes te geraken.

Dan voelt ze hoe haar open slip over haar billen op haar knieën wordt getrokken. Ze moet telkens een knie en voet opheffen om uit die string te stappen. Nu heeft ze niets meer aan. Op dat masker en die blinddoek na. Nu is ze poedelnaakt. Maar veel verschil met daarnet maakte dat toch niet. En ze moet piesen. Dringend.

“Ooh, mevrouw, ik moet piesen, dringend aub!!” zegt ze.

“Ik ga ons teefje buiten uitlaten, bolleke. Geef me mijn jas en schoenen, want ik kan toch niet in mijne blote naar buiten.” zegt Ingrid. Tania gelooft niet wat ze hoort.

“Zou je dat hier wel doen, zoetje,” hoort ze Geert vragen.

Er wordt aan haar halsband getrokken, en Tania moet kruipen.

“Natuurlijk. Kom teefje, als je moet piesen kan dat … buiten!! Wij gaan buiten piesen.”

Tania hoort de deur opengaan. Er wordt weer hard aan haar halsband getrokken. Maar ze wil niet. Toch niet naar buiten zeker??!! Toch zo niet??!! Ze voelt het zweepje weer over haar rug glijden, naar haar kont. ‘Pets’. Een ferme slag op haar kut.

“Aauuw,” jankt Tania. En door de slag kan ze haar pies nog nauwelijks inhouden.

“Als ge wilt piesen, zult ge op handen en voeten naar buiten kruipen en daar braaf piesen, teefje. Buiten tegen een boom? Of in het gras. Daar kunt ge zeiken, zoals elk hondenteefje” grinnikt Ingrid, “goed verstaan?”

Er volgt weer een klets van het zweepje recht op de kut van Tania. Haar poesje brandt.

“En durf godverdorie hier niet binnen te zeiken, vuile teef! Want dan duw ik u met uw snuit erdoor en doe ik het u oplikken.” Ingrid trekt weer aan de ketting en de halsband.

“Allez. Vooruit!! Kom!! Naar buiten!!”

Tania voelt weer het leder van het zweepje over haar kontnaad gaan en volgt nu, op handen en knieën. Ze kruipt nu duidelijk door de deur, door de gang. Zelf ziet ze geen steek. Ze volgt de leiband en hoe Ingrid eraan trekt. Ze komen aan de trappen naar beneden. Tania betast ze en kruipt ze dan voorzichtig op handen en knieën af.

“Goed zo, teefje,” hoort ze Ingrid lachen. Ze kruipt door de gang naar de voordeur, effen een paar trapjes af, en dan over klinkers en door grint. Het doet pijn aan haar handen en knieën. Tania hoopt alleen maar dat niemand haar zo ziet.

“Hier kun je zeiken, teefje” hoort ze Ingrid zeggen als ze aan wat struiken met gras komen. “Moet ge misschien ook een kakske doen, dan is het nu het moment, hé teefje.”

Tania heeft zich nog nooit in haar hele leven zo vernederd gevoeld. Maar ze kan niet anders, ze moet piesen, dringend, en gelukkig alleen maar piesen.

Ze kan het niet meer houden en wil zich op haar hurken neerzetten.

Maar Ingrid klets haar weer op haar kont en blaft haar toe:

“Op je vier pootjes, teefje! En doe die pootjes maar mooi uiteen. Laat die vieze pies nu maar lopen. Heb je het mooi in beeld, bolleke?? Mooi filmen hé!”

“Ja hoor, zoetje,” hoort Tania Geert vlak achter haar antwoorden. “ons teefje en de kont en het kutje van ons teefje staat er mooi op.”

Tania baalt. Ze kan haast janken. Ze wordt dus ook nog gefilmd terwijl zij hier buiten moet piesen. Maar ze kan het echt niet meer houden. Ze ontspant noodgedwongen haar bekkenspieren en laat haar urine stromen. Ze zet nog wat extra druk op haar blaas zodat haar pies stevig uit het piesgaatje en uit haar kut spuit. Het blijft haast duren. Straal na straal komt uit haar kut geperst, dikke druppels lopen over haar kutlippen en vallen op de grond. Een laatste beekje urine loopt langs haar benen naar beneden. Tania slaakt een zucht van verlichting.

“Klaar, teefje?,” hoort ze Ingrid vragen.

“Ja, mevrouw,” antwoordt ze gewillig.

“Echt geen kakske doen??” lacht Ingrid.

“Neen mevrouw,” schudt Tania haar hoofd.

“Mooi. Effen afvegen. Dan kunnen we terug naar binnen,” zegt Ingrid, terwijl ze met een papieren zakdoekje over de natte kut van Tania wrijft.

Tania kruipt terug op handen en knieën de trapjes aan de voordeur op, en de gang in. Als ze onder aan de trap naar boven komen hoort ze daar boven ergens een deur opengaan en mensen praten. Er komen voetstappen in haar richting gelopen. Er komen mensen de trap afgewandeld. Ingrid trekt kort aan haar halsband.

“Laat meneer en mevrouw eerst even door, teefje!,“ zegt Ingrid. En ze vervolgt lachend:

“Ja, sorry mensen, maar ik heb net ons teefje uitgelaten om te piesen. Moet ook gebeuren hé. Beestje goed opleren, is het niet?”

“Ja natuurlijk,” hoort Tania een vreemde vrouwenstem giechelend antwoorden. En een vreemde man naast haar hoort ze duidelijk vervolgen:

“Het is echt een mooi teefke. Is het ook een braaf?? Mag ik haar eens aaien??”

“Ja hoor,” antwoord Ingrid. Tania hoort duidelijk hoe de man vlak naast haar op zijn hurken gaat zitten. Ze voelt een hand over haar rug wrijven, op en neer. En die hand gaat over haar billen, schuift door haar bilnaad en voelt even aan haar zeiknatte kutje.

“Ze heeft een schoon poepje, echt!” hoort ze de man vervolgen, terwijl hij snel zijn middenvinger even in de kut van Tania naar binnen duwt. “Echt een mooi braaf teefje, ja” grinnikt hij nog na als hij ook even met zijn andere hand onder Tania door laat gaat en over haar hangende borsten streelt.

“Kom Hans, laat haar,” hoort Tania de vreemde vrouw zeggen. En de man staat weer recht.

Als Tania ze achter haar hoort verder gaan, schiet dat koppel hardop in een lach.

Tania schaamt zich dood. Gelukkig heeft ze nog een blinddoek en masker aan, zodat ze waarschijnlijk niet herkend kan worden. En ze wordt nu weer verder de trap opgetrokken en terug de gang door de kamer binnen geleid.

“Dat was nu pas echt supergeil,” schatert Ingrid als ze binnen zijn. “Hebt ge dat koppel hun gezicht gezien, Geert? Hebt ge die gast zien loeren naar ons teefje? Zijn ogen vielen bijna uit hun kas. ‘Is het een braaf teefke’ vroeg die nog zeg. Hij kon verdomme zijn hand niet van haar kut houden. Was haar al aan ’t vingeren. Natuurlijk is het een braaf teefje, is het niet??” en zij wrijft Tania met het zweepje over haar rug. Tania reageert niet. Ingrid herhaalt haar vraag, nu wat uitdrukkelijker:

“Gij zijt toch een braaf teefje, is het niet, sletje??” en ze klopt Tania weer met het zweepje op haar billen.

“Ja, mevrouw,” reageert Tania nu wel.

“Ja, mevrouw, wat ???” herhaalt Ingrid haar vraag, en slaat Tania nu met het zweepje op haar blote kut. Die schrikt en roept “Auw”. En zegt nu gauw:

“Ja, mevrouw, ik ben een braaf teefje.”

“Mooi zo,” vervolgt Ingrid.

“En ik heb goesting om dat braaf teefje eens flink te dekken, zoetje!” reageert Geert. “en ik ga dat doen ook. Ik wil mijne dikke lul eens in dat lekker geil preutje planten.”

“Oké bolleke. Maar eerst gaan we dat teefje haar pootjes wat proper maken,” reageert Ingrid, “anders hangt er seffens nog zand en modder aan de lakens als ze op bed springt. Kom, teefje, meekomen!”

Tania voelt weer hoe er met het zweepje over haar billen wordt gewreven en aan haar halsband wordt getrokken en ze volgt gedwee. Ze voelt dat ze richting een aanpalende kamer en een soort inloopdouche wordt geleid. Ingrid opent de sproeikraan en Tania voelt hoe haar handen en knieën worden afgespoeld. En terwijl ze Ingrid hoort zeggen “ook effen die pies wegspoelen” krijgt Tania ook een flinke straal koud water tegen haar kont, kut en haar dijen gespoten. Tania, nog steeds op handen en knieën, snakt verschrikt naar adem.

Ingrid draait wat aan de douchekop. De waterstraal verandert in de krachtigste massage-stand en begint met hevige, korte snokjes te spetteren en vibreren. Ingrid lacht; “Ah, tof,” en richt die harde, schokkende en koude straal nu recht op de openstaande kut van Tania. Die draait zich weg om daaraan te ontkomen. Maar Ingrid houdt haar tegen en geeft Tania met de vlakke hand een flinke klap op haar billen.

“Stil blijven stilstaan, teef!! En die poten uit mekaar!!” hoort Tania Ingrid dreigend grommen.

Tania voelt de straal nu van dichtbij op haar sterretje spetteren. Ze knijpt haar kont dicht om te voorkomen dat de krachtige straal haar kontgaatje binnendringt. Dan laat Ingrid de douchekop en waterstraal wat naar beneden zakken, recht op de kut van Tania. Haar kutlippen worden door de krachtige straal trillend uiteengedreven en het water spuit regelrecht haar kut naar binnen. Tania begint te kermen. Voor Ingrid blijkbaar een teken om door te gaan. De schokkende waterstraal gaat nu afwisselend van de kut van Tania naar haar gezwollen clitoris, die, door het koude water en de krachtige, schokkende stimulatie, zo stijf en groot als hij kan worden, naar buiten priemt. Een prachtig doelwit blijkbaar voor Ingrid. Tania kermt het uit:

“Aaahhoooaa …. ooooaahh…aaooohhhaooo”

Hoe Tania ook met haar kont en kut draait, Ingrid houdt haar stevig in bedwang en blijft geduldig de schokkende waterstraal recht op dat supergevoelige dikke knobbeltje richten, en af en toe ook eens recht in de openstaande kut van Tania. Een kwellend maar ook tegelijk ook heerlijk gevoel. De kledderende douchekop wordt afwisselend op haar sterretje en haar kut gericht, en spettert regelmatig over haar supergevoelige clitoris. En Ingrid blijft maar doorgaan. Ze heeft er duidelijk plezier in.

Na een tijdje houdt Tania het niet meer. Haar klit stuurt golven van genot door haar buik en lenden, en plots, met een lange kreun, komt ze gillend klaar:

“Oahh … oohhohooo….. aahhhaa….aah .. jaa ... aahaaahhaa...ooooohh .. ooooh.”.

Een laatste kreun volgt terwijl Tania schokkend en volledig uitgeteld in mekaar zakt op de douchebak: “Aahhahaoaohhohhohooo…”.

Ingrid draait de douchekraan dicht, neemt een handdoek en begint Tania af te drogen. Ze wrijft stevig tussen haar benen, over haar kont, haar sterretje, over trillende haar kut. En over haar omlaag hangende tieten. Tania laat het gewoon gebeuren.

“Kom, teefje, we gaan terug naar ’t baasje, laten zien hoe proper gij zijt,” zegt Ingrid terwijl ze weer aan de halsband trekt. Geert heeft het hele schouwspel evenwel van dichtbij mooi gevolgd en met de camera opgenomen.