'zoveel Meer Dan Betaalde Seks...!’ - 2

De fluorrode cijfers van de hotelwekker gaven 19u59 uur aan. Alex wist dat zijn date er zo zou zijn, maar schrok alsnog toen er op de kamerdeur geklopt werd.

‘O God,’ dacht hij. ‘Daar gaan we.’

Eigenlijk wist hij maar al te goed hoe hij haar binnenkomst wilde aanpakken. Althans in zijn hoofd wist hij dat, maar dit was het echte leven en dus was het niet zo simpel dan hij dacht.

In zijn favoriete pornofilmpjes was dit het moment waarop de kijker weet heeft van wat er staat te gebeuren. Een zelfverzekerde man opent de deur en de escort-dame komt binnen. Ze praten eventjes over wat onbenulligheden, waarna ze vanzelf overgaan tot seks. In het echte leven bleek het echter zoveel zenuwslopender te zijn.

Alex haalde diep adem en liep snel naar de badkamer voordat er een tweede keer geklopt zou worden.

In de manier waarop de kamer was ingedeeld zag Alex een troef om zijn date zo dadelijk de indruk te geven dat hij een echte ‘man van de wereld’ was.

Hij had zeker niet de goedkoopste kamer geboekt, maar deze kamer op de eerste verdieping was verrassend groter dan Alex verwachtte voor de prijs die hij er voor betaalde.

Eigenlijk was het eerder een 'L'-vormige mini-suite. Vanaf de gang kwam je meteen in de slaapkamer met een groot kingsize bed. Aan de rechterkant was er een gezellig ingerichte zitruimte, met een donkerbruine driezitbank, een paar bijzettafeltjes en een beige zitstoel die er uitnodigend comfortabel uitzag. Wat in de zithoek zeker ook opviel was de kleine kitchenette, met een oven, een spoelbak én een vrij grote koelkast, met daarin een ruime keuze aan gekoelde dranken.

Aan de linkerkant van de keuken was de badkamer, met onder meer een kleine, afgesloten douche.

In feite was dit de perfecte kamer, zowel voor toeristen als voor zakenlui. Alex behoorde uiteraard tot geen van beide categorieën. Hij was hier met een compleet andere bedoeling, maar ook daarvoor was deze kamer zeer geschikt. Niet in het minst omdat je vanuit de badkamer rechtstreeks de slaapkamer in kon lopen.

Het plan van Alex was om de deur op een kier te laten. Als die escort-dame dan nogmaals aanklopte zou hij vanuit de badkamer roepen dat ze binnen kon komen. Het was een scenario wat hij in gedachten ontelbare keren had ingeoefend. Enkele seconden later zou hij dan zelf zo nonchalant als mogelijk de slaapkamer binnenkomen. Alex wilde zo zelfverzekerd mogelijk overkomen. Hij wilde zijn date niet de indruk geven een nerveuze beginneling te zijn. Hij wilde uitstralen dat hij een man van de wereld was die dit al dikwijls had gedaan.

Alex hoorde haar voor de tweede keer kloppen en gelijk ging zijn hartslag de hoogte in. Nu het zo ver was, voelde hij zich allesbehalve zelfverzekerd.

“Kom binnen!” riep hij vanuit de badkamer, terwijl hij een handdoek pakte om nog snel het opkomende zweet van zijn voorhoofd te vegen.

De kamerdeur ging langzaam open en Alex keek nog een laatste keer in de spiegel boven de lavabo. Hij ademde opnieuw diep in en pompte zichzelf moed in om de slaapkamer binnen te lopen. Op dat moment hoorde hij haar eerste woorden. Ze was er dus. Zijn date was er écht!

"Hallo?" hoorde hij een warme vrouwenstem zeggen, “ik ben Bibi en ben op zoek naar Bertrand.”

Alex vermande zich. “Hallo Bibi,” zei hij zo enthousiast mogelijk, terwijl hij de badkamerdeur achter zich dicht trok. De vrouw in kwestie draaide zich naar hem om en het volgende moment verstijfde hij van het schrikken. Zonder na te denken en nog voor hij zelfs maar kon verwerken wie hij voor zich zag, rolde een krachtige vloek uit zijn mond.

“Godverdomme!”

**

Karen was aan de vroege kant geweest. Dat gaf haar de mogelijkheid om eerst twee keer aan het hotel voorbij te rijden, vooraleer ze de parking aan de achterzijde opreed.

Ze koos voor de dichtstbijzijnde plek naast de uitrit om haar auto te parkeren. Dat deed ze wel vaker. Het gaf haar een bepaald gevoel van veiligheid voor het geval ze - om wat voor reden dan ook - zich snel uit de voeten zou moeten maken. Een nadeel was dan wel dat het de wandeling naar de ingang van het hotel langer maakte, wat haar meer tijd gaf om na te denken en zenuwachtig te worden. Zelfs in haar vierde jaar als sekswerker, waren kriebels in de buik nooit ver weg.

Zodra ze geparkeerd stond, nam ze in haar hoofd haar gebruikelijke checklist door. Dat was mettertijd een eenvoudig maar beproefd ritueel geworden. Het stelde haar in staat om in ‘haar hoerenmodus’ te komen, zoals ze dat voor zichzelf noemde.

Voor Karen was het belangrijke om op die manier te denken, in hoofdzaak omdat het haar een houvast bood om haar persoonlijke en professionele leven gescheiden te houden. Door pas in die ‘hoerenmodus’ te geraken, vlak voordat ze een klant ging ontmoeten, kon Karen het escort-gedeelte van haar leven benaderen alsof ze een soort van personage speelde. Dat maakte het haar gemakkelijker om een onderscheid te maken tussen twee totaal verschillende leefwerelden. Aan de ene kant de vrouw die op haar werk bij de verzekeringsmaatschappij door haar collega’s met respect benaderd werd omwille van haar deskundigheid en beroepsernst, aan de andere kant de vrouw van heel wat lichtere zeden, die pijpte en neukte in ruil voor geld.

Een paar minuten voor ze het hotel zou binnengaan, stuurde Karen een sms naar haar vriendin Elke, die ook nog steeds in de branche actief was. Die ‘service’ was wederzijds. Telkens een van beiden een escort-date had, lieten ze de ander weten waar ze precies waren, hoe lang het ongeveer zou duren en wanneer ze een 'helemaal veilig' sms'je kon verwachten. Een kort tekstberichtje, gevolgd door een codewoord wat alleen zij twee wisten. Dat laatste was misschien overdreven, maar zoals het spreekwoord zei, ‘beter bange Jan dan dode Jan.’

Karen was maar één keer te laat geweest met zo’n ‘helemaal veilig’ sms’je. Dat was omdat ze de tijd uit het oog verloor tijdens een onwaarschijnlijk heerlijke sessie met een klant, die haar 600 euro extra betaalde om haar poesje te mogen beffen. De bewuste klant was een echte befkunstenaar gebleken, dus tot daar was er geen probleem. Integendeel zelfs, maar...

Elke had zich onnodig grote zorgen gemaakt omwille van haar professionele fout, want dat was het wel degelijk. Vanzelfsprekend had ze zich uitvoerig verontschuldigd bij Elke, maar dan nog was het een fout die je als escorte beter niet te dikwijls maakte. Niet in het minst omdat je steeds maar weer vreemde mannen ontmoette in privé woningen of hotelkamers, terwijl je tegelijkertijd altijd oog moest hebben voor je eigen veiligheid, maar evengoed voor de altijd doorlopende noodzaak om onder de radar te blijven van de mensen in je dagelijkse leven.

Sinds dat voorval ging Karen nog meer nauwgezet te werk bij het plannen en uitvoeren van haar escort-dates. Dat begon al met haar uiterlijk. Bij elke bezoek aan een klant verscheen ze in een casual jeans of rok, met daarbovenop een ruim vallend T-shirt of slobbertrui. Haar rode haardos was nooit overdreven opgemaakt en haar make-up was eerder eenvoudig dan doelgericht. De ondervinding had Karen geleerd dat het op die manier veel gemakkelijker was om ongezien te blijven én om vooral niet bekeken te worden als een vrouw wiens uiterlijk bijna schreeuwt, ‘betaal mij om te neuken!’

Karen vulde haar escort stijl op geheel eigen wijze in. Ze droeg alle gewenste kleding, sexy lingerie, seksspeeltjes en andere specifieke make-up spullen met zich mee in een bescheiden reiskoffer.

Wat de wensen van een klant ook waren, ze deed er altijd alles aan om hem te behagen, maar niet voordat ze bij hem was en zich ter plekke in de badkamer had kunnen omkleden.

Voorafgaand aan haar bezoek had Karen geen foto van Bertrand gezien, maar ze veronderstelde dat hij net als de meeste van haar klanten zou zijn. Enigszins mollig, lichtjes kalend, halverwege de veertig, én… met een gruwelijk tekort aan intimiteit en seks binnen zijn huwelijk.

Karen zag daarin echter niet direct een probleem. Bertrands outfit verzoek viel immers midden in haar comfortzone. Hij wilde haar helemaal in het zwart hebben. Zwarte netkousen met jarretelgordel, een zwarte sexy beha en bijhorende string… Ze had het allemaal in haar koffertje zitten. Ook de ‘normale’ kledij die hij van haar verlangde om de sessie mee te beginnen had ze bij zich. Kleren die ze al vrij snel zou uittrekken tijdens een stripshow, waarna Bertrand wenste dat ze hem verder zou opwinden met een ‘puur natuur’ lapdance.

Ondanks dat ze met een goed gevoel naar de ontmoeting met Bertrand uitkeek, waren zijn wensen zo basaal als mogelijk binnen het escorte gebeuren. Afgaande op haar ervaringen met dit soort klanten, ging ze er van uit dat ze niet het hele uur nodig zou hebben om Bertrand aan zijn trekken te laten komen. De finale van ‘The Voice’ zou ze waarschijnlijk nog live kunnen zien, al had ze voor de zekerheid haar digicorder toch maar ingesteld. Met een nieuwe klant wist je immers maar nooit.

Karen controleerde nog een laatste keer haar gezicht in de achteruitkijkspiegel van haar auto. Ze had er vrede mee hoe ze eruit zag, dus was ze klaar om te gaan.

Het duurde even voor ze nummer 152 vond, maar eenmaal bij de deur van Bertrands kamer, klopte ze aan.

“Kom binnen!” hoorde ze een mannenstem roepen.

Karen deed de deur open en zag een mooie, maar lege hotelkamer.

“Hallo?” zei ze, voldoende luid. “Ik ben Bibi en ben op zoek naar Bertrand.” Ze zag dat de deur naar de badkamer op een kier stond en wist gelijk dat haar aanstaande klant op het punt stond om de kamer binnen te komen. Hoe vaak had ze dit al niet meegemaakt?

Op het moment dat ze ‘Bertrand’ zag verschijnen, stond ze plots als aan de grond genageld. Eén luttele seconde volstond om haar ‘hoerenmodus’ te verbrijzelen. Haar mond viel open en de woorden ronden er zomaar uit.

“Jij… Jij vuile klootzak!”

**

Twee krachttermen, een fractie van een seconde na elkaar uitgesproken door twee mensen die elkaar kenden. Twee mensen die allebei wisten waarom ze in deze hotelkamer waren, maar tegelijk evengoed doordrongen waren van het feit dat ze daar vooral niet met elkaar wilden zijn!

Het was amper 20 seconden geleden dat Alex uit die badkamer kwam en zijn nicht Karen in zijn hotelkamer aantrof. Seconden die nu al aanvoelden als jaren.

Geen van beiden wist wat te zeggen. Wat zouden ze ook kunnen zeggen? Op een bepaalde manier voelden ze zich allebei ‘betrapt’. Bij allebei groeide tegelijk het besef dat ze hun goed bewaarde geheim ongewild hadden prijsgegeven.

Alex sprak als eerste. Niet omdat hij dat wilde, wél omdat er toch iets gezegd moest worden.

“Verdomme Karen! Wat doe jij hier?”

Karen antwoordde niet

“Ben jij... Waarom... Kar… Jij..?” Het overkwam Alex maar zelden, maar nu struikelde hij over zijn woorden. Karen daarentegen vocht tegen haar tranen. Ze hoorde zijn woorden nauwelijks.

Het was altijd al haar vrees geweest dat ze vroeg of laat als escorte ontmaskerd zou worden. Dat risico hoorde nu eenmaal bij de job. Toch had ze nooit kunnen denken dat het een familielid zou zijn die haar op heterdaad betrapte.

‘Hij moet geweten hebben dat ik het was,’ gonsde het door haar hoofd. Haar neef moest het op een of andere manier uit de advertentie hebben kunnen opmaken. Misschien wel haar e-mailadres? ‘Nee, natuurlijk niet,’ corrigeerde ze haar eigen gedachtegang. Dat sloeg nergens op. Ze was immers altijd super voorzichtig wat haar naam en andere eventuele referenties betrof.

Gelijk dacht Karen terug aan het moment waarop ze haar gebruikelijke screeningproces opstartte in de aanloop naar deze ontmoeting. Hoe had ze zo stom kunnen zijn om geen foto te vragen? Maar wat nog erger was, wat moest ze nu in godsnaam zeggen? Ze was betrapt, voor de volle honderd procent.

“Wat doe jij hier?” Alex deed een nieuw poging, deze keer wat strenger klinkend.

‘Natuurlijk, dat is het!’ dacht Karen. Plots wist ze wel hoe te reageren.

“Wacht eens even, Lex..! Heb jij een escorte besteld?” Ze kon het niet laten om de vraag te stellen op een manier die klonk alsof ze zich schaamde in zijn plaats. Eigenlijk was dat niet haar bedoeling, maar daar stond ze even niet bij stil. Ze was bang en probeerde gewoon deze hele situatie te plaatsen.

“Ben jij een escorte?” reageerde Alex met een wedervraag waarop hij het antwoord al wist.

Karen antwoordde dan ook niet en zwijgend keken ze elkaar secondenlang aan. In die seconden, die wel minuten leken, besefte Karen ten volle wat ze doormaakte. Van één ding was ze absoluut zeker. Ze moest deze hotelkamer zo snel mogelijk verlaten.

“Ik moet... Ik…” stotterde Karen. “Ik moet hier weg!”

Ze pakte de koffer die ze even voordien op de vloer had neergezet en wendde zich af van haar neef. Ze graaide naar de klink van de deur en stormde de kamer uit. Ze hoorde de deur achter zich met smak dichtslaan terwijl ze naar haar auto spurtte. Ze liep sneller dan ooit. Dit kon niet waar zijn! Dit was te gek voor woorden. Dit kon ze niet doen! Niet met haar neef, niet met iemand van de familie!

Het geluid van de hard dichtslaande deur was dan weer hetgeen Alex nodig had om hem uit zijn versteende toestand wakker te schudden. Hij liep naar de bank in de zithoek van de hotelkamer en ging er languit op liggen. Met de handen voor zijn ogen realiseerde hij zich pas goed welke stomheid hij had begaan door zijn nicht als escorte te bestellen. Hij dacht terug aan de afspraken die hij met zijn vrouw maakte. ‘Niemand mag dit ooit weten,’ had Marian geëist en die belofte had hij al gelijk bij de eerste keer geschonden.

Als hij niet zo bang was dat zijn ‘scheve schaats’ de komende tijd hét gespreksonderwerp zou zijn op familiefeestjes, dan zou hij dit hele scenario hilarisch hebben gevonden. Op de keper beschouwd had het hele voorval best iets van een mop, maar erom lachen zat er voor Alex op dat moment niet bepaald in.

**

Eenmaal op de parking van het hotel, vertraagde Karen haar tred. Ze vroeg zich af wat Alex nu van haar zou denken. Hij zou uiteraard niet begrijpen waarom ze deed wat ze deed. Wellicht zou hij denken dat ze het deed als een soort van wraak op alle mannen, na hetgeen ze meemaakte met haar hoerenloper van een ex. Dat detail van haar scheiding was destijds de familie rondgegaan als een lopend vuurtje. Alex wist dat dus ook.

Zou haar neef ook het soort man zijn die denkt dat elke vrouw die in de seksindustrie werkt, ergens vooraf bedrogen is in de liefde en daarvoor wraak neemt door zichzelf te laten betalen voor seks?

Voor haar ging die stelling in ieder geval niet op. Zij ruilde haar lichaam dan wel in voor geld, maar wél alleen omdat ze dat zelf heel graag wilde. Ze wist dat ze ver boven gemiddeld genoot van seks en als je daar dan ook nog eens veel geld mee kon verdienen…

Als ze na de scheiding van John één ding had geleerd, dan was het wel dat het absoluut niet nodig was om jezelf aan één en dezelfde man te binden voor een genotvolle invulling van de lichamelijke liefde. Integendeel zelfs, ze was inmiddels bijna verslaafd aan die voortdurende afwisseling. Verandering van spijs doet eten. Dat spreekwoord ging voor haar helemaal op wat seks betrof. Ach, haar neef zou dat vast niet begrijpen, net zoals de meeste mensen dat niet begrepen. Hoe dan ook, hij zou haar niet krijgen, op geen enkele manier…

Bij haar auto aangekomen, gooide Karen haar bagage in de kofferbak. Ze stak de sleutel in het contactslot, maar op het moment dat ze de wagen zou starten, realiseerde ze zich dat ze in deze gemoedstoestand beter niet de baan op ging. Helemaal ondersteboven als ze was van datgene wat ze zojuist meemaakte, zou ze een gevaar op de weg zijn, voor zichzelf en voor anderen.

'Toch moet ik naar huis,' bedacht Karen, in een poging om zichzelf tot de orde te roepen.

Tegelijkertijd drong de vraag zich op wat haar neef daar deed. Ze had altijd goed met Alex kunnen opschieten. Ze zag hem dan ook als een leuke, normale man die gelukkig getrouwd was. Maar klopte dat beeld wat ze van hem had wel? Het zag er naar uit dat hij zijn vrouw bedroog. Volgens Karen was dat iets wat zijn immer goedlachse Marian niet verdiende. Alex was trouwens de laatste man op aarde van wie Karen zoiets zou verwachten. Waar ging het met de wereld naartoe als Alex op dat vlak nu ook al op haar ex ging lijken..?

Karens gedachtenmolen bleef maar rondtollen. Wellicht had ze al lang moeten vertrekken. Elk weldenkend stukje van haar brein zei haar trouwens dat ze moest maken dat ze weg kwam. Toch kon ze het niet. Iets ondefinieerbaars zei haar dat ze het zo niet kon laten.

Met het contact en een piepende gordelwaarschuwing aan zat Karen minstens vijf minuten in de bestuurdersstoel te tobben. Vijf lange minuten, waarin ze alsnog tot een moeizaam besluit kwam.

Karen stapte terug uit.

**

Hoe reageer je als man wanneer je familie op het punt staat om erachter te komen dat je geprobeerd hebt om een escort in te huren? Alex was inmiddels rechtop gaan zitten op de donkerbruine bank en vroeg zich dat af. Tegelijk probeerde hij zich een idee te vormen hoe het gesprek daarover zou gaan met zijn moeder en uiteraard ook met zijn vrouw.

Marian zou waarschijnlijk niet al te zeer van streek zijn, want ze hadden nu eenmaal die afspraak. Uiteraard was er wel dat ene punt uit hun afspraak waar hij zich niet aan had weten te houden. Zijn escort-beleving moest voor iedereen verborgen blijven. Je eigen nicht inhuren voor seks, hoe dom kun je zijn? Daarmee bereikte je vanzelfsprekend het tegenovergestelde!

“Hoe kon ik dat ooit weten?” bedacht Alex vergoelijkend. In gedachten liet hij het hele traject wat aan hun afspraak voorafging de revue passeren, maar nergens kwam hij iets tegen dat kon doen vermoeden dat het Karen zou kunnen zijn. Niet in hun mailconversatie en niet in haar advertentie.

Om te beginnen gebruikte ze niet haar echte naam. Achteraf bleek dat echter wel een stom argument, want hij had zelf immers ook een alias gebruikt. Verder had hij ontelbare keren haar foto’s bekeken, maar ja, als haar gezicht daar nergens op getoond wordt, heb je daar ook geen aanknopingspunt.

Eerlijk gezegd… Sinds Karen volwassen werd, had hij haar altijd al een mooie vrouw gevonden, maar dan nog had hij nooit seksuele gedachten gehad rondom zijn nicht. Hoe kon hij ooit weten dat zij dit soort werk deed? Natuurlijk zagen ze elkaar af en toe op familiefeestjes en dan was het altijd gezellig bijkletsen met zijn even knappe als leuke nicht. Voor zover hij wist werkte ze nog altijd voor dezelfde verzekeringsmaatschappij. In die optiek was Karen dus echt wel de laatste vrouw van wie hij verwachtte dat ze bijkluste als escorte.

‘Ze is een hoer,’ flitste het plots door zijn hoofd. ‘Mijn nicht is een verdomde hoer!’

Alex probeerde zijn hoofd niet langer te breken over zijn bijdrage aan deze uiterst gênante ontmoeting met zijn nicht. Karens kant van dit verhaal hield hem plots veel meer bezig. Hoe lang deed ze dit al? Ging ze echt met vreemde mannen naar bed in ruil voor geld? Hoe kon ze zichzelf dat aandoen? Het was simpelweg even walgelijk als beschamend.

De ironie dat hij haar inhuurde voor precies datgene waarvoor hij zijn nicht moreel aan het veroordelen was, ontging Alex niet.

'Wie ben ik in vredesnaam om te veroordelen?' was zijn volgende gedachtekronkel. Karen had misschien wel meerdere redenen waarom ze deed wat ze deed, maar dan nog waren dat zijn zaken niet.

Als het Karen echt iets kon schelen wat hij van haar ‘bijberoep’ vond, dan zou ze hem dat allicht gevraagd hebben vooraleer ze zijn hotelkamer uitliep. Na de opgefokte manier waarop ze bij hem wegstormde, leek het wel duidelijk dat ze er geen belang in stelde om daarover met hem in discussie te gaan.

Trouwens… Zouden ze er wel ooit over kunnen praten? Dat viel moeilijk in te schatten. Wat ze hier vanavond aan de hand hadden, dat was niet iets wat je gemakkelijk ter sprake kon brengen tijdens een familiebijeenkomst. Misschien konden ze er na verloop van tijd om lachen en grapjes over maken, maar was dat niet een beetje teveel je wensen voor werkelijkheid nemen?

Het was veel waarschijnlijker dat ze zich allebei voor de rest van hun leven ongelooflijk ongemakkelijk zouden voelen op familiefeestjes. Karen zou er naar alle waarschijnlijkheid nooit over beginnen, dacht Alex, en er zelf over beginnen was niet bepaald iets waar hij naar uitkeek.

Het duurde even, maar de onaangename spanning die Alex voelde toen Karen bij hem wegliep verdween uiteindelijk naar de achtergrond. In de plaats daarvan overviel hem een vlaag van schaamte. Alex voelde zich een ongelooflijke idioot.

'Alleen een sukkel zou proberen zijn nicht in te huren als escorte,' dacht hij terwijl hij zijn voorhoofd in zijn handen nam. En… Hij had haar verdomme al voor de helft betaald! Dat geld was hij alvast kwijt. Wat een dom akkoord en wat een stomme nacht! Dit alles was écht klote!

Het duurde een paar minuten maar dan kwam Alex ook daar weer overheen. Er zat niets anders op dan te accepteren dat hij zijn spullen bijeen moest pakken en zichzelf instellen op een onverwacht vroege check-out.

Alex stond op uit de bank, maar net dan hoorde hij het enige geluid in de wereld waarop hij echt niet voorbereid was, namelijk een klop op de deur.

**

“Waar ben ik in godsnaam mee bezig?” Die vraag stelde Karen zichzelf minstens tien keer terwijl ze terugliep naar de hotelkamer van haar neef. Ze had dit keer niet alleen haar reiskoffertje op de achterbank achtergelaten, het leek alsof ze ook haar zelfzekerheid in haar auto had achtergelaten. Het vertrouwen waarmee ze de eerste keer bij Alex aanklopte was ver te zoeken.

Ze had beter haar verstand gevolgd. Ze had naar huis moeten rijden. Het gewicht van haar beslissing om toch haar gevoel te volgen, leek nu als een loden mantel om haar schouders te hangen. Nog even overwoog ze om alsnog rechtsomkeer te maken, maar iets hield haar tegen. Ze moest dit oplossen. Het was te riskant om het niet te doen.

Waaraan Karen zich kon verwachten wist ze niet precies, maar ergens ging ze er van uit dat ook haar neef tot het besef zou komen dat ze er als volwassen over moesten praten. Een gemakkelijk gesprek zou dat uiteraard niet worden, maar ze had al zoveel energie en tijd gestopt in haar tweede leven als sekswerkster. In ieder geval teveel om het te laten verpesten door een vergissing van hooguit één minuutje!

Karen ademde diep in en klopte opnieuw op de deur van kamer 152.