Mini - 258

Joline lag nu klemvast: Lot hield haar armen vast, Margot haar benen en ik had één arm om haar borst en de andere arm om haar middel geslagen. Ik keek haar van vlakbij aan. “Je kunt nergens heen, meisje…” “Dat voel ik, meneer. En ik ben een beetje bang. Doet u voorzichtig met me?” Twee blauwe ogen keken me verlangend aan, ze ademde snel in en uit. “Alleen als je lief bent, meisje. Je bent nu van ons. En je doet alles wat deze mooie dames en ik willen, begrepen?” Ze knikte alleen maar.
“Ik hoor je niet. Begrepen?” Zachtjes klonk: “Ja meneer…” Ik kneep even in een tepel. “Deze dames hier hoorden je niet. Opnieuw.” “Ja meneer”, klonk het iets harder.
“En mevrouwen! Wij zitten hier niet voor niets, meisje!” De stem van Lot klonk bits. “Ja meneer en mevrouwen…” Ik streelde kort over Joline’s onderjurkje. “Goed zo, volgens mij begin je het al te snappen, meisje. Dames… Wat zullen we met dit ondeugende meisje doen?” Margot keek me aan. “Het lijkt me wel lekker als je haar eens betast en ons laat zien of ze wel een beetje geil kan worden, meneer Kees.” “Dat zullen we eens vragen, mevrouw Margot. Meisje, betast jij jezelf wel eens? ’s Avonds in je bedje lekker met je handen tussen je benen?”
Joline kreunde zachtjes. “Ja mevrouwen en meneer…” “En hoe voelt dat, meisje?” Nu was het Lot haar beurt. “Dan word ik lekker warm tussen m’n benen, mevrouw Charlotte. Helemaal als ik een panty aan heb. Lekker over m’n warme pantypoesje strelen. Zo’n heerlijk gevoel! En als ik dan een handdoek er onder leg, weet ik dat ik heerlijk nat kan worden zonder dat iemand het merkt…”

Ik kneep in een andere tepel. “Foei. Je bent een stout meisje. Dat kan toch niet?” “Maar het is zo’n lekker gevoel meneer…” “Zal ik dat eens doen dan?” Margot keek haar streng aan. “Dat vind ik heerlijk, mevrouw Margot…” Margot keek me aan. “Kees, hou haar benen vast en trek ze naar je toe. Ik wil dat geile poesje van haar wel eens voelen.” “Zeker mevrouw Margot. Geniet maar; ze is nu voor jou. Lot en ik houden haar wel in bedwang.”
Margot gaf me Joline’s benen over en aan haar enkels trok ik haar naar me toe. “Zo meisje. Niet tegenstribbelen; als je dat doet ga je pijn krijgen.” “Nee meneer.” Ik hield haar enkels vast en spreidde haar benen. Wijdbeens lag ze nu op haar rug op me, haar knieën bijna tegen haar borst, haar armen boven haar hoofd. Ondersteboven keken twee blauwe ogen me aan en ondanks dat ik ze ondersteboven zag, zag ik het verlangen er uit spatten.
Mijn paal zat ondertussen een beetje klem tussen ons in, maar dat was van later zorg. Het feit dat hij klem zat en even niet kon groeien was misschien wel goed, want ik werd getrakteerd op een bijzonder opwindend uitzicht: Margot’s handen gleden langzaam over die mooie benen van Joline richting haar poesje. En langzaam werd haar kliedernatte onderjurkje meegetrokken. De boorden van haar nylons werden zichtbaar en langzaam kwam haar naakte poesje in beeld.

Margot keek Joline aan. “Ik ruik je kut, meisje! Lig jij hier een partijtje geil te zijn?” “Ja mevrouw… Ik vind het heerlijk om mezelf zo te laten zien, mevrouw.” Margot bromde. “Ja, dat zal wel. Als ik zulke benen had, zou ik ze ook laten zien. Doe jij dat ook op je werk? Jezelf lekker showen aan je collega’s?” Joline sloeg haar ogen neer. “Nee mevrouw. Dat is niet netjes.” Ze giechelde even. “Ik weet zeker dat één collega z’n handen dan niet thuis kan houden…Auw!”
Margot had een tik op haar poesje gegeven. “Hij zou het eens moeten doen, denk ik. Dan ben je meteen van die geile gedachten af!” Ze streelde nu zachtjes over Joline’s poesje en die kreunde: “Misschien zou ik het wel lekker vinden, mevrouw Margot… Net zo lekker als nu… U streelt me heerlijk!” “Vinger haar maar eens stevig, Margot. Dan voelt ze wat het is om jouw vingers in haar geile neukspleetje te krijgen!” Charlotte klonk streng. “Misschien wel een goed idee, lekkere zus.”
Margot intensiveerde haar strelingen en Joline reageerde meteen. “Ohhh… Wat lekker, mevrouw Margot…” Ik streelde haar borsten en kneep zachtjes in haar tepels. “En dit, Jolientje? Is dat ook lekker?” Ze kreunde. “Ahhh ja… Heerlijk! Ik word hier zo… AHHH!” Ik nam een tepel tussen duim en wijsvinger en trok er aan. Meteen tilde ze haar heupen uit het water en kwam schokkend klaar. Haar ogen dicht, haar lichaam trillend en hevig reagerend op de strelende vingers van Margot en mijn kneepjes op haar tepels. Achter me hoorde ik Charlotte zachtjes zeggen: “Wat mooi…”

Even later kwam Joline weer wat bij de les en ontspande. “Neuk haar, Kees. Met je mooie pik diep in haar gladde poesje… We willen het zien!” Lot klonk hees. Joline tilde haar heupen iets op, zodat mijn paal wat meer vrijheid kreeg. Ik schoof iets naar onderen en Lot hielp me door mijn paal voor Joline’s poesje te leiden. “Ik ga je lekker neuken, meisje. Lekker diep in je natte, geile kutje spuiten…” Ze kreunde zachtjes toen ik langzaam bij haar binnendrong. “Oh meneer… Dit voelt zo lekker…”
Ik zag Margot intensief kijken. “Margot… Lik haar clit eens. Dan wordt ze van binnen en van buiten verwend…” Margot boog zich voorover en deed wat ik haar vroeg. Joline schokte weer en begon nu op en neer te gaan; ik hoefde niets te doen. Mijn paal gleed op en neer in haar warme, natte tunneltje en we genoten er beiden van.
Charlotte kneep Joline in haar tepels, harder dan ik zou durven en Joline begon te schudden. “Ohhh… zo lekker… Neuk me, lik me… gebruik me!” Ze spreidde haar benen nog meer en kwam toen met een gil klaar! Een paar harder stralen geil spoten uit haar kut, in Margot haar gezicht. Haar poesje verkrampte en toen hield ik het ook niet meer. “Ik spuit je vol, geile meid! Lekker in je natte poesje klaarkomen!”
De eerste straal kwam diep in haar, de tweede iets minder diep, maar blijkbaar op een heel lekker plekje: Joline gilde! “Ohhh… Heerlijk! Ik voel je spuiten, Kees! Precies op…Ahhh…” Ze trilde als een rietje, haar warme poesje hield me vast en knelde ritmisch om mijn paal. En ik trilde ook: vijf keer had ik gespoten en ik voelde elk ribbeltje en plooitje in Joline’s warme kut… Langzaam liet ik haar benen omlaag zakken en opende mijn ogen… en keek recht in het gezicht van Margot, die met een grote glimlach terugkeek.

En naast mijn oor hoorde ik Charlotte zachtjes zeggen: “Wat was dat mooi om te zien, schatten… Ik zit hier een partij kletsnat te zijn…” Joline deed haar ogen open. “Dat gebeurt vaker in een badkamer, Lot. Schijnt de bedoeling van zo’n optrekje te zijn.” Ik kneep zachtjes in haar neus. “Mevrouw Jonkman – Boogers: het is mijn privilege om post-orgastische grappen te maken na een heerlijke vrijpartij.” Ik kreeg een zachte zoen en ze zei: “Kun je uit me gaan, Kees? Ik ben nogal gesloopt. Dit meisje moet eerst even bijkomen hoor.”
Ik tilde haar heupen op en wat moeizaam kwam Joline overeind en ging op druipend op de rand van het bad zitten. Daar keek ze de zussen aan. “Dank jullie wel. Jullie hebben met z’n drieën een fantasie van mij heerlijk waar gemaakt.” Ze giebelde. “En daarbij had ik uitzicht op een hele mooie vrouw die ook opgewonden was… Dank je wel, Margot.” Ze draaide zich om naar Charlotte. “En jij ook dank je wel lieve schat, dat je me zo vasthield. Heerlijk machteloos, helemaal aan jullie overgeleverd en toch zeker wetend dat jullie me meteen zouden loslaten als ik me niet prettig voelde.” Ze omhelsde de twee zussen beurtelings. “Je was zó mooi, Jolien… Je straalde helemaal toen je klaarkwam. Prachtig om te zien en vreselijk geil.” Margot kuste haar.

“Daar ben ik het helemaal mee eens, Margot” zei ik. “Ik heb genoten van je, schatje.” Ook ik kreeg een lange knuffel van Joline. “Kom meiden… En Kees. We gaat ons even afspoelen en daarna kruipen we met z’n vieren lekker op het grote bed.” Ze keek de zussen aan. “En dan is het jullie beurt. Mogen jullie zeggen wat jullie willen en wij doen het. Of niet, Kees?” Ik knikte. “Kom op dan. Even douchen, trek aan waar je je lekker in voelt en kom op bed.” Ze giechelde. “Morgen gaan we uitslapen.” Een kwartier later waren Joline en ik weer fris. Ik had een boxer en een T-shirt aan, Joline een lange, dunne nachtpon met een panty er onder. Ze sloeg haar armen om me heen en keek me aan.
“Dank je wel, Kees. Dit was…” Ze sloeg haar ogen neer. Ik tilde haar kin op. “Zeg het maar, schat.” Ze werd een beetje rood. “Dit was zó geil, Kees! Jullie hadden me écht vast. Ik kon nergens heen. En ik voelde jouw handen en Margot’s handen overal… En Margot’s tong en even later jouw heerlijke paal, diep in me… Heerlijk, zo met de zussen erbij. En zo dadelijk gaan we extra lief voor hen zijn, schatje. Wij hebben genoten, zij nog niet.” Ik trok Joline tegen me aan. “Volgens mij hebben zij ook genoten, lekkere meid van me. Maar goed, ik offer me wel weer op hoor.”
Ze duwde me een beetje van zich af en keek me met onderzoekende ogen aan. “Doe dat maar. Zodanig dat in ieder geval één van de twee een paar keer heerlijk klaar komt. Dan neem ik de ander wel voor m’n rekening.” “Misschien doe ik ze allebei wel, Jolientje. Dan hoef jij niet in actie te komen en kun je lekker passief liggen kijken.” Een brommetje volgde. “Echt niet. Dan draai ik me wel om en val ik in slaap, jochie.” Ze pakte mijn hand. “Kom, we gaan eens kijken hoe de dames er aan toe zijn.” We liepen de slaapkamer in en werden verrast. Charlotte en Margot lagen al op ons bed, hevig te zoenen en elkaar te strelen. Lot wenkte ons. “Kóm! Lekker met elkaar vrijen… We hebben zin in jullie!” Joline ging op de rand van het bed zitten. “Mogen we even weten wie zin in wie heeft, mooie meisjes?” Lot lachte. “Margot wil graag door Kees verwend worden. En ik door jou, Joline.” Ik keek Margot aan en die knikte. “Wil jij…” Ik kroop naast haar op bed. “Zeg het maar Margot. Waarmee kan ik jou laten genieten?” Ze kroop dicht tegen me aan, haar rug naar me toe.

“Sla je armen om me heen en hou me goed vast, Kees. Daar kan ik vreselijk van genieten. En als je me wil strelen en voelen: dat mag. Kan ik óók vreselijk van genieten.” Ze giechelde zachtjes. Ik deed wat ze vroeg: achter haar liggen en ik sloeg mijn armen stevig om haar heen. Een zachte zucht was haar reactie en ze wiebelde met haar billen tegen me aan. “Even kalm aan, geil meisje. Ik ben net nogal hevig klaargekomen. Geef me even de kans om te herstellen…” Weer een giechel. “Het is wel zo lekker om tegen jou aan te liggen zonder meteen je mooie pik tussen m’n lieve billetjes te voelen, Kees. Wel zo rustig, zo’n ouwe vent.”
“Margot, je bent af en toe een krengetje. In het begin dacht ik dat jij de meest verlegene van de twee zussen was; die gedachte heb ik maar laten varen.” “Af en toe is ze een vreselijk kattig krengetje, Kees. Pas maar op!” Lot tilde haar hoofd op en keek me, langs Margot en Joline, lachend aan. “Hier jij. Je was bezig mij te zoenen, Lotje. Doorgaan daarmee, of de blonde feeks van Gorinchem komt in actie.”
Joline trok Lot’s hoofd naar zich toe. Ik voelde Margot zuchten. “Wat is er, schoonheid? Kom je iets te kort?” Een hoofd met bruine haren schudde. “Nee hoor Kees. Maar ik weet dat Lot heerlijk zoent. En daar geniet Joline nu van.” Ik kuste haar bijna blote schouder. Alleen een dun bandje van haar onderjurkje lag er overheen. “Zo. Nu heb jij ook een kusje gehad. Tevreden?” Ze pakte mijn handen en legde die op haar borsten. “Nee. Verwen mijn tieten, Kees. En als je dat goed genoeg gedaan hebt, mijn lekkere warme kutje. Eerst met je vingers en als het me bevalt, mag er iets anders in. Speciaal voor jou heb ik nylons aan, geen panty.” “Jawel mevrouw Margot. U verwennen? Tot uw orders, mevrouw.”
Mijn handen gleden zachtjes over haar gladde onderjurkje, over haar borsten heen. In tegenstelling tot de eerste weken hadden beide zussen nu wat vollere borsten gekregen; toen ze bij ons kwamen wonen waren het volgens Joline slappe A-cupjes, nu voelde ik stevige borsten onder mijn handen, niet zo gek groot, maar stevig, met mooie harde tepels er op.

Even maakte ik me weer kwaad op die klootzakken in Groot-Ammers die het leven van deze twee prachtige meiden zo verziekt hadden. Enfin, hun straf zouden ze niet ontlopen en bovendien was het bedrijf bijna ter ziele, volgens John. En dan moesten ze nog bijna 100.000 euro aan deze meiden overmaken… En daar bovenop kwam dan nog de schadevergoeding voor al die jaren emotionele en fysieke verwaarlozing, en de verkrachting door…

“Hé, meneer Jonkman! Waar bent u met uw gedachten? U kreeg een opdracht van mij. Voer die eens uit, anders ga ik naar m’n zusje en mevrouw uw echtgenote toe, hoor! Wij dames kunnen ook wel van elkaar genieten, hebben we niet persé een vent voor nodig!” Margot klonk streng. “Sorry mevrouw Margot. Ik zat even met mijn gedachten bij het bijna bovenzinnelijk denken van het Zen-Boeddhisme…” Een neerbuigend hummetje van Joline klonk. “Kees Jonkman, eer dat jij je met het Boeddhisme bezig gaat houden, is de zon al lang geëxplodeerd. Klets niet en verwen Margot!” Die giechelde weer. “Zo, nu hoor je het eens van een ander. Aan het werk, Kees!”
Ik keek haar aan. “Lieve Margot. De opmerking ‘aan het werk’ houdt voor mij in: tekenen. Je vraagt dus of ik je moet tekenen? Prima hoor… Zoals je er nu bijligt, of trek je dan liever iets anders aan? Of uit?” Ze draaide haar hoofd langzaam naar me toe en ik keek in twee boze grijze ogen. “Kees, als jij het lef hebt om mij of mijn zusje ooit zo te gaan tekenen…” Joline bemoeide zich er mee. “Margot, Kees z’n tekentalent beperkt zich tot het tekenen van diode’s, weerstanden, microschakelaars, afsluiters en relais. Allemaal hoekig en technisch. Zit geen sierlijke bocht in. Maak je dus maar geen zorgen, schat.” Ik trok Margot tegen me aan.
“Geen reden voor paniek, schat.” Met een zucht gleed ze weer tegen me aan. “Begin maar weer opnieuw, Kees. Ik werd even afgeleid… Ahhh!” Ik greep haar borsten en kneedde die stevig, door haar dunne onderjurkje heen. “Je hebt mooie borsten, Margootje. Vreselijk sexy, zo met die harde tepels. Kan ik enorm van genieten…”
Ze ademde snel. “Ik ook, lekkere vent… Als jij me zo streelt… M’n tepels, Kees! Pak mijn tepels, trek er aan, knijp er in… Net als Lot bij Joline deed!” Ik gehoorzaamde en Margot verkrampte. “Huuu…. Lekker… Als je zo doorgaat, loop ik leeg, geile vent…Ohhh, ik kom klaar! Alleen maar omdat je met mijn tieten speelt! Lekker!!!” Ze schokte en duwde een been naar achteren. “Nú met je been tussen de mijne komen, Kees! En streel mijn poesje met je been… Zo lekker…” Ik voelde een nat, warm poesje over mijn been wrijven.
“Ben je zo geil, lieve Margot?” Ze knikte, hevig hijgend. Ik liet één borst los en gleed met een hand omlaag, over haar buik. “Zal ik je lieve poesje dan eens een beetje verwennen?” Ze antwoordde niet, maar trok mijn hand verder omlaag. Langzaam gleden mijn vingers over haar natte vagina. Even bleef ik hangen bij haar clit; ze huiverde. Toen drong ik met twee vingers langzaam in haar: voorzichtig, om Margot alleen maar te laten genieten. En dat deed ze! Haar tunneltje bewoog ritmisch, haar ademhaling ging snel, met af en toe een kreetje er tussen door. “Zo lekker… Ahhh…” Plotseling spreidde ze haar benen. “Neuk me, Kees! Neuk me! Lekker in me spuiten, ik wil het voelen… Net als Joline…” Ik trok haar tegen me aan. “Lieve Margot…” Ze hijgde nu. “Niks lief… Ik ben geil, ik wil een lekkere harde pik in mijn geile kut! Naai me, Kees! Spuit je geile zaad in me en bevredig je teefje!”

Ik legde mijn paal voor haar opening. “Zo… Dus dit sletje wil een harde pik in haar geile, natte kut? Nou, hou je vast, want dit wordt een stevig nummertje!” In één keer duwde ik me in haar en Margot gierde het uit. “Ja! Lekker Jouw harde pik diep in m’n slettekut… Naai me, Kees! Neuk me, geef me je zaad, diep in me!” Ik greep haar tepels en kneep er weer in. “Geile trut… Je kunt er geen genoeg van krijgen hé? Voel je mijn harde pik steeds dieper in je natte spleet? Je bent een heerlijk geil meisje, Margot… Lekker om hard te neuken!” Ze kreunde. ‘Ja… Neuk me! Hard en diep! Oh, Kees, ik…. Ik kom wéér! Lekker! Jij nu ook, lekker in me spuiten, ik wil je voelen klaarkomen!”
Ze melkte me met haar spiertjes en ik neukte haar nu op volle kracht. “Geile Margot met je lekkere lichaam… Ik spuit je vol!” En alsof ik een halfuurtje ervoor al niet klaargekomen was, spoot ik nu hard in Margot haar knijpende kut. Ze werd in één keer kliedernat; haar vocht sopte langs mijn pik naar buiten. Even stootte ik nog door, toen was het op. We hijgden hevig en ik kuste haar in haar nek. “Je bent een heerlijk beest als je klaarkomt, Margootje…” Ik hoorde Charlotte giechelen. “Zo. Nu hoor je het ook eens van een ander, zusje.”
Ik keek over Margot’s hoofd recht in de ogen van Joline en Charlotte. “Hé meiden, jullie ook hier? Wat gezellig…” Joline knipoogde. “Wij zagen een meisje wat helemaal wég gleed in een paar orgasmes, Kees. Je was goed bezig. En dat voor een tweede keer op één avond, én op jouw leeftijd…” Ze keek spottend. Ik wilde haar een snijdend antwoord geven, maar Margot was me voor. “Lieve Joline. Allereerst dank je wel dat ik met je vent mocht vrijen, maar… het is heerlijk met Kees. Ook als hij de tweede keer op een avond moet presteren. Dus nu even Kees niet plagen.”
Ik zoende haar hals. “Dank je wel, lieve Margot. Je moet advocaat worden.” “Nee, dank je wel, Kees. Dan moet ik wéér zes jaar gaan studeren. Geen zin in. Maar… mag ik even opstaan en me wat opfrissen? Dit meisje is een beetje klef.” “Goed plan. Ik doe met je mee.” Charlotte keek plagend. “Niet in de douche nog een keertje een snel nummertje hé? We houden jullie in de gaten!” Ik draaide me naar haar om. “Opa Jonkman is een beetje leeg, Lotje.” Ze keek spottend naar mij gekrompen paal. “Ik zie het, Kees. Maar daar hebben ze van die blauwe pilletjes voor, wist je dat?” Ik bromde: “Die gaan we hier niet gebruiken, Lotje. Ik nu ga ik me even opfrissen. Ehh… Gaan jullie maar door waar jullie mee bezig waren, meiden.”

Joline giechelde. “Heel vervelend, Kees… Kom hier, Lot. Ik wil lekker klaarkomen met jou!” Beide meisjes kropen tegen elkaar aan en zoenden. Margot trok me mee. “Die zijn wel even bezig, Kees. Kóm.” Samen liepen we de badkamer in, waar Margot me omhelsde. “Kees… Je bent een schat. Dank je wel. Je hebt me een aantal keren heerlijk laten klaarkomen.” Ik kuste haar terug. “Margot, je bent heerlijk om mee te vrijen, schat. Je bent mooi, je bent lief en je kunt me enorm laten genieten, maar…” Ze keek me aan.
“We weten het, Kees. Je bent van Joline. En dat vinden we prima, want jullie horen bij elkaar. Maar Jolien zei vannacht tegen ons dat ze het goed vond als een van ons een nachtje alleen met jou wilde zijn.” Ik deed de kraan van de douche aan en toen draaide ik me om. “Dat wil ik eerst goed met Joline bespreken, schat. Want ondanks dat ik het heerlijk vind om met jullie te vrijen, de afspraak was dat er niets gebeurt als Joline er niet bij is.” Margot kwam tegen me aan staan onder de warme straal. “We weten van die afspraak, Kees. En dat tekent jullie. We hebben daar vannacht heel intensief met jouw schat over gepraat. En Jolien was het die met dit voorstel kwam.”
Ondanks twee intensieve vrijpartijen voelde ik een erectie opkomen. Verdorie, Jolientje… Ik draaide me om en zette de mengkraan op ‘koud’. Een seconde erna begon Margot te gillen en vluchtte de douche uit. “Ahhh…. Ben je gek geworden, Kees?” In de slaapkamer hoorde ik Joline schateren. Ik bleef nog een paar seconden onder de koude straal staan, totdat ik zeker wist dat mijn erectie verdwenen was. Toen deed ik de kraan uit en pakte een handdoek. “Zo. Lekker fris.” Margot mopperde nog wat na. “Joline had gelijk. Je bent af en toe een bruut.” Ik gaf haar een tik op haar billen. “Ja. Soms is dat nodig. Bij haar, maar ook soms bij jullie. Afdrogen jij en dan kruipen we lekker in bed. En gaan we slapen, Margootje. Niks anders.”
Met schoon ondergoed aan liepen we de slaapkamer in. Charlotte en Joline lagen ineengestrengeld op bed, elkaar teder strelend. “Lieve dames… Mogen wij er ook bij? Dan gaan we lekker slapen. Niet teveel bewegen, anders dondert een van ons het bed uit.” Charlotte opende het dekbed aan haar kant. “Kom maar lekker tegen me aan, Kees. Dan lig ik heerlijk tussen jou en Jolien in.” Margot sputterde. “Jaja… mevrouw mijn zus lekker warm tussen Jo en Kees in en wie mag weer aan de buitenkant liggen? Jawel, Margot. Die net een ijskoude douche over zich heen kreeg, verdorie.” Joline giechelde. “Misschien had je die wel verdiend, grote verleidster. Want je stond wel héél erg gezellig tegen Kees aan, onder de douche.” Ze bleef giechelen. “We hebben het gezien, schat. En het mocht van mij. Maar Kees…”

“Kees wist nog niets van die afspraak, schoonheid’, zei ik. “En dus nam Kees even maatregelen. Ook om zichzelf wat te beschermen, zeg maar.” Margot lachte gelukkig en stapte ook het bed in. “Zo, Margootje ligt ook. Lekker tegen Jolientje aan, in haar sexy nachtpon.” Ze trok blijkbaar het dekbed wat over zich heen, want aan mijn kant verdween het. “Hé Margot… als jij warm wil liggen, kun je het ook gewoon vragen hoor. Nu lig ik zonder dekbed!” “Wel een lekker uitzicht, Kees…” hoorde ik tegen me aan. “Lot, beheers je. Als jij nu ook nog wil vrijen, wordt het m’n dood nog een keer. Ik pak nog wel een dekbedje extra, meisjes.” En dat legde ik even later op bed. “Zo. Nu hoeft niemand meer kou te lijden. Lekker slapen, ondeugende meisjes.” Lot keek me aan. In het maanlicht zag ik haar gezicht. Ze glimlachte naar me en streelde me met een voet tegen mijn been. “Morgenochtend, Kees… Dan ben je van mij.” Achter haar hoorde ik Joline zeggen: “Ja. En die lekkere zus van je is van mij, Lot.” Ik zuchtte, gaf Joline een zoen, toen Margot en als laatste Charlotte. “Lekker slapen, lieve dames. Ik hoop dat ik morgen een beetje op krachten ben gekomen…”

Zondagochtend werd ik wakker doordat iemand zich tegen me aandrukte. Langzaam kwam ik bij bewustzijn en besefte dat ik me niet om moest draaien of zo, anders donderde ik uit bed. Charlotte lag ruggelings te me aan; ze ademde diep. Dus die was nog ver in dromenland. Ook Joline en Margot gaven nog geen teken van leven. Héél voorzichtig, om de dames niet wakker te maken, gleed ik uit bed. Kleren mee, aankleden in de kamer. Het was half negen. Prima tijd om een ontbijtje te maken en dat rustig op te eten. Vanochtend even geen kerk. Greet speelde niet, die was op vakantie met Anita. Ik grinnikte. Joline had daar kort geleden een opmerking over gemaakt… “Op Lesbos zeker!” De ondeugd.
De CD-speler ging aan en ik genoot van de romantische noten van ‘Das Wohltemperierte Klavier’. En ondertussen gingen er wat eieren in het kokende water, smeerde ik wat boterhammen, zette koffie… Een kwartier later was het ontbijt gereed en zette ik het op het blad. Zo, nu de dames verrassen. Ik deed de slaapkamerdeur open. “Goedemorgen schoonheden! Mag ik u verblijden met een lekker ontbijtje op bed?” Er kwam wat beweging onder het dekbed. “Hoi Kees… Wat lief. Maar eerst wat andere dingen doen, hoor.” Joline wipte uit bed, gaf me een snel zoentje en liep toen naar de badkamer.
Margot en Charlotte rekten zich nog uit. “Goedemorgen Kees… Heb jij ook lekker geslapen?” Margot keek me aan en ik wees op Lot. “Ja, prima geslapen in de armen van die ragebol naast je.” Charlotte keek me aan. “Ragebol? Begin je nu al met katten, Kees? Niet zo fijn op de vroege morgen, hoor.” Ik ging naast zitten en streelde haar haren. “Je wilde toch niet zeggen dat dit je normale coupe is, Lotje?” Haar haren zaten nogal wild door elkaar.
Ze bromde. “Jij hebt je haar ook nog niet gekamd, Kees. Maar je bent wel aardig, met je ontbijtje op bed. Mag je vaker doen.” Ze kuste me, en dat was geen normaal ‘goedemorgen-zoentje’. Toen ze me losliet keek ze me aan. “Dank je wel voor vannacht, Kees. Ik heb heerlijk geslapen, met jouw armen om me heen.” Margot kroop over het bed naar ons toe. “Ook van mijn kant uit: dank je wel, lieve vent.” En ook zij omhelsde me. “Hé dames, het was ook voor mij een genoegen, hoor.”
“En voor mij ook, meiden!” Joline was naast ons gaan zitten en sloeg haar armen om ons heen. Ze zoende ons allemaal, Margot wat langer. Daarna zei ze ondeugend: “En hoe beviel dat Margot, zo’n nacht met nog geen drie uur slaap?” Margot giechelde en ik rook lont. “Ehhh… Jolientje? Vertel eens?” Ze lachte nu voluit. “Margot kon niet zo goed slapen. En dus hebben wij ons even teruggetrokken op de slaapkamer van de meiden. De lakens daar moeten nog wel even in de was, geloof ik.” Ik keek Lot aan. “En wij maar braaf slapen… Ik vind hier nogal wat van!” Lot knikte en keek haar zus aan. “Vertel eens, meisje!” Margot knuffelde Joline. “Deze dame heeft me vreselijk lief verwend. Eerst lekker knuffelen, daarna hebben we elkaar heerlijk liggen zoenen en voelen… vingeren, likken… ik ben achter elkaar klaargekomen! En rond vijf uur zijn we weer bij jullie in bed gekropen.” Ze giechelde. “Snurkerds.”

Ik schudde mijn hoofd. “Ondeugden. Kom, lekker eten en dan gaan jullie nog een paar uurtjes slapen. Zó kun je niet verder, anders vallen jullie vanmiddag om.” Het ontbijtje ging er goed in, maar ik zag Margot een paar keer gapen. Ik bracht het blad naar de keuken en toen ik terugkwam hoorde ik Joline nog net zeggen: “… dat had hij toegezegd, schatje. Geniet er van. We horen het wel als we weer wakker zijn, oké?” “Waar moet wie van genieten, Joline?” Ik liep de slaapkamer in. Joline stond van het bed op, pakte Charlotte’s hand en legde die in mijne.
“Van Lot. Margot en ik hebben vannacht vreselijk van elkaar genoten; nu is het jullie beurt.” Ze keek me aan. “Maak haar blij, Kees. Verwen haar. Het mag.” Ze lachte ondeugend. “En ik zal niet de beroerdste zijn: je mag zelf ook genieten. Maar Margot en ik gaan nog even slapen.” Ik keek haar aan. “Zeker weten, Jolien?” Ze knikte vastbesloten. “Ja. Ze heeft het nodig, Kees. En nu er uit; deze meisjes willen slapen.” Margot liep naar Lot toe. “Veel plezier, zusje.” Ze gaven elkaar een zoen, toen duwde Joline ons de slaapkamer uit en deed de deur dicht.

Lot en ik keken elkaar aan. “Ik ga me even aankleden, Kees.” Ze had nog steeds haar nachtpon aan. “Is goed Lot. Wil je nog een bak koffie?” Ze knikte en verdween in hun slaapkamer. Nadenkend maakte ik de koffie. Met Lot vrijen? Zonder Joline en Margot? Eerlijk zijn, Kees! Ja, Lot en Margot waren opgebloeid tot mooie vrouwen die zonder meer het aanzien waard waren. Mooie slanke figuurtjes, lieve gezichten, mooie benen en beiden waren slim, lief en heerlijk om mee te vrijen, maar… “Hoe zie ik er uit, Kees?” Ik schrok van de stem achter me en draaide me om. Charlotte stond in de deuropening: een strak rood jurkje aan waar haar slanke figuurtje goed in uitkwam, mooie benen in een panty, in pumps en bescheiden opgemaakt. “Lot, je ziet er prachtig uit. Met jou wil ik wel een bakje koffie drinken. En dat gaan we nú doen.”
Ze ging op de bank zitten en ik kroop naast haar. Even genoten we zwijgend van de koffie, maar met haar mok halfleeg keek ze me vragend aan. Ik begreep wat ze bedoelde en sloeg een arm om haar heen. “Lot, ik vraag je om dit mooie jurkje toch te verwisselen voor een spijkerbroek en slobbertrui. Ik stel voor dat we ergens heenrijden en een stukje gaan wandelen. Zonder Joline voel ik me niet zo op m’n gemak bij zo’n mooie vrouw. Het lijkt bijna…”
Ik zweeg en Lot vulde aan “Overspel? Ze heeft ons duidelijk toestemming gegeven, Kees.” Ik knikte. “Dat weet ik ook wel, Lot. Mijn oren werken nog prima. Maar op een of andere manier geeft dit enorme kortsluiting in m’n kop, schat. Als ik samen met Joline met jullie vrij, geniet ik als een malle. Jullie zijn alle drie schatten en bijzonder mooi om te zien en heerlijk om mee te vrijen. Maar zonder Joline…”
Ze legde haar hoofd op mijn schouder. “Je bent een bijzondere vent, Kees Jonkman. Maar wel eentje waar wij, Mar en ik, ons vreselijk veilig bij voelen. Dank je wel.” Ze giechelde. “En om je niet teveel in verlegenheid te brengen, krijg je nu een heel kuis dank-je-wel-zoentje op je wang. En ander soort zoen bewaar ik wel voor wanneer Joline er weer bij is.” Een droog kusje op mijn wang volgde. “Dank je wel, Lot. Heb je je koffie op? Mooi. Omkleden dan, dan schrijf ik even een briefje voor die twee slaapkoppen hiernaast. Daarna gaan we een stukje lopen.”

Ze wipte overeind en verdween. Pfoe… Briefje schrijven voor Joline: ‘Lieve schatten, wij zijn een stukje lopen op de Oirschotse Hei. Telefoons mee. Tot straks. Lot en Kees.’ Even later kwam ze weer terug: spijkerbroek, bloesje en een vest er over heen. Stevige wandelschoenen. “Mooi dame. Lekker genieten van de ochtendzon op de Oirschotse Heide.” Lot keek even fronsend. “Toch niet weer die sloot in, hé? Anders bedank ik voor de eer.” Ik schudde mijn hoofd. “Nee hoor. We zullen de nette paden aanhouden. Kóm!” We pakten de lift, en eenmaal in de auto reed ik richting het stuk hei tussen de Eindhovense dijk en de A58. Dat was wat ‘beschaafder’ om te lopen en bovendien minder druk. Ik parkeerde op een van de vele parkeerplaatsjes langs de Eindhovense dijk en niet veel later liepen Lot en ik naast elkaar over een breed zandpad.
Het was nog stil; behalve een enkele jogger en een meneer die een aantal honden uitliet kwamen we geen mensen tegen. Lot keek me aan. “Vertel eens, Kees… Waarom wilde je nu niet met me naar bed?” Ik dacht even na. “Lot, ik ben met Joline getrouwd. De liefste vrouw op deze aarde. Nu zijn jullie bij ons komen wonen en heb ik de drie liefste vrouwen op aarde onder mijn dak. En dat is heerlijk. Niet alleen als we in bed of bad liggen, maar ook op andere momenten. Maar ik wil alleen met jullie vrijen als mijn schatje er ook bij is. Zij is mijn noodrem, mijn muze, mijn geweten…”
Zachtjes vulde Lot aan: “Je soulmate. Tot aan de Bingo, toch?” Ik knikte. “Ja. En als ik met jullie vrij móet zij erbij zijn, anders…” Ik keek haar aan en stond stil. “Ik kán het niet, Lot! Ondanks dat jullie beiden bijzonder knap en lief zijn: zonder Joline gebeurd er niks in bed tussen jullie en Kees. Sorry.” Ze pakte mijn hand en langzaam, hand in hand slenterden we verder.
Een paar minuten later hoorde ik naast me: “Dank je wel. Eén van de redenen dat wij ons zo veilig voelen bij jullie, Kees. En hetzelfde gevoel had ik met Ben. Ja, een leuke vent, heel humoristisch, intelligent en best wel knap, maar ook bij hem: kortsluiting in m’n hoofd. Toen ik met hem op zijn bed lag miste ik Margot. En Joline en jou. Fysiek was het best wel lekker, maar tussen mijn oren spookte het en wilde ik in feite maar één ding: naar jullie toe! En dat lag niet aan Ben, maar gewoon aan deze domme muts.”

Ik kneep in haar hand. “Lot, je bent géén domme muts. Haal jezelf niet zo omlaag. Je bent een superslimme meid. Als ik jullie met Joline over economie hoor praten… Meer dan tien procent snap ik er niet van. En tijdens die bespreking met Theo en Gertie zijn Theo en ik maar even koffie gaan halen. Waren op dat moment alleen maar ballast. Technisch sta ik mijn mannetje, maar op economisch gebied ben ik een enorme sukkel. Ben ik in staat om DT binnen drie weken failliet te laten gaan. Dankzij jullie kunnen Theo en Gertie nu vier weken ongestoord op vakantie gaan, weet je dat?”
Ze keek me vragend aan en ik knikte. “Ja, dat meen ik. Vorig jaar en de jaren daarvoor had Theo één week vakantie. Met moeite. Want die drie meiden op Backoffice deden weliswaar hun stinkende best, maar zaten niet zo diep in de materie zoals jullie en Joline. Vlak jezelf niet uit, jullie zijn goud waard voor DT.”
Ze zweeg even en zei toen: “Hoe weet jij dat, Kees?” “Uit de mond van meneer de directeur zelf gehoord, Lot. Toen wij koffie gingen halen tijdens die bespreking, vorige week vrijdagmiddag.” Het was een tijdje stil en toen zei ze zachtjes: “Werken bij DT is voor ons geen ‘werk’, Kees. We hebben er vreselijk veel plezier in. En niet alleen om de sfeer, maar ook omdat we veel dieper in de materie moeten duiken. We leren elke dag enorm veel bij.” Ik bromde: “Jaja… cijfertjes die niet liegen hé?” Ze gniffelde. “Zoiets, ja.”

Zo kletsten we nog een tijdje verder tot Lot uit het niets zei: “Dit is zo heel anders dan in ons vorige leven, Kees. Daar was dit onbestaanbaar geweest. Gewoon met een knappe vent over de hei lopen, hand in hand, kletsend over allerlei dingen… Na een vreselijk wilde avond in bad en in bed. Hel en verdoemenis zou over ons neerdalen, de toorn van God zou eeuwig op ons branden…” Haar hand kneep in de mijne en ik draaide me naar haar om. “Lot, vergis je niet. Als bekend wordt wat wij gisteren deden, zullen er heel veel mensen ‘iets van vinden’. Jullie reputatie én die van Joline en mij ligt te grabbel, ik sta bekend als een enorme viespeuk en zelfs binnen DT zullen we door sommige mensen met de nek aangekeken worden. Wat wij doen is nu eenmaal niet ‘normaal’ in deze wereld. Dus vandaar onze hele duidelijke opdracht om alles wat binnen onze muren gebeurt ook daadwerkelijk binnen onze muren te houden.”
Ze keek me aan. “Maar Kees… Wij vinden het goed, jullie vinden het goed, er gebeurt niets tegen de wil van anderen in…” Ik keek snel om me heen. We stonden op een zandveldje; niemand kon ongemerkt dichterbij dan 50 meter komen. “Lot: ondanks dat Nederland zo op het oog een behoorlijk tolerant land is: er zijn nog altijd heel veel mensen die de dingen die wij doen zwaar afkeuren. En of ze dat doen om godsdienstige redenen, hun moraal of dat ze gewoon stomweg jaloers zijn: ze keuren het af en trappen ons diep de shit in als onze manier van leven bekend wordt.
Zoiets zou wellicht geaccepteerd worden van een hippie-gezelschap wat in een kraakpand leeft, maar niet van drie knappe bachelors en een ingenieur die alle vier een nette baan hebben bij een gerenommeerd ingenieursbureau in Gorinchem. Dat soort lui wordt verondersteld hun leven een beetje normaal te leven.” Ze haalde haar schouders op. “Belachelijk. Maar goed…” Ze keek me aan. “Jullie hoeven niet bang te zijn dat we uit de school klappen, Kees. Daarvoor hebben jullie veel te veel voor ons gedaan en zijn jullie veel te lief.”
Ze zweeg even en vervolgde toen: “…en koken veel te lekker.” Ik schoot in de lach. “Jaja… Mijn nasi zeker? Met mijn sambal. Vraag maar aan je lieve tantetje hoe lekker Kees Jonkman kookt!” Ze lachte nu ook, voluit en ik genoot er van. “Lot, ik heb het je eerder verteld, maar… Jullie zijn mooi als je zo lacht. Dan zie je de échte Charlotte en Margot.” Ze keek me lang aan. “Dat zijn jullie verdiensten, Kees. Van Jolien en van jou. Dank je wel daarvoor.” Ze pakte mijn hand weer. “Kom, naar de auto en naar huis. Het is al bijna twee uur. Die slaapkoppen moeten er maar eens uit komen.”
Twintig minuten later reed ik de auto de garage in en gingen we naar boven. Eenmaal binnen vonden we Joline en Margot op de bank. “Zo, langslapers… Een beetje uitgerust?” Margot keek onaangedaan terug. “Wij langslapers? Echt niet. Jullie zijn langslapers. Wij hebben ondertussen wat andere dingen gedaan vannacht.” Ik grijnsde. “Ik heb er beeld bij. Maar wij hebben een beetje trek. Zal ik eens wat tostie’s maken?” De dames vonden dat een goed idee, dus even later stond ik in de keuken. Joline kwam tegen me aan staan en sloeg van achteren haar armen om me heen. “Hé lekkere vent…” Een zoen in m’n nek volgde. “Heb je gedaan wat ik zei?”

Ik draaide me om. “Niet letterlijk, schat. We zijn, nadat jullie weer in bed doken, een stukje gaan lopen op de hei. Goeie gesprekken gehad. Maar echt, Jolientje: ik ga niet vrijen met deze lieve dames zonder dat jij erbij bent. Dan sla ik dicht. Op slot. IJsberg-geluiden makend.” Ik voelde dat ze haar hoofd tegen mijn rug legde. “Je bent lief. Voor mij en voor die meiden. We houden van je, Kees.” Ik draaide me om. “Maar ik ben met jou getrouwd, mooie blonde vrouw.” Even hielden we elkaar vast, toen bracht de lucht van de tosti’s ons weer op aarde.
En even later zaten we lekker te eten. Margot keek ons aan. “Gaan we nog wat leuks doen jongens? Lot en Kees zijn al uitgelaten, maar ik heb zin in een spelletje of zo.” Joline dacht even na, rimpeltjes in haar neus. “Kees… hebben wij scrabble?” Ik knikte. “Jawel mevrouw. Een erfenisje van mijn lieve zusjes. Die namen het eens mee toen ze weer eens een weekeind bij hun saaie, vrijgezelle ijsberg-broer kwamen logeren.” Joline knikte. “Mooi. Pak het eens, dan gaan we scrabbelen.” Ze knipoogde en ik rook lont. “Jij voert iets je schild, dame! Vertel!” Ze giebelde. “Vieze-woorden-scrabble. Hebben Rob, Ton en ik thuis ook wel eens gedaan… Vreselijk gelachen!”
Margot boog zich voorover. “En hoe oud was je toen, Joline?” Die dacht even na. “Ik denk… Een jaar of vijftien of zo. Wel wat geleerd, die middag. De vocabulaire van mijn beide broers wat op dat gebied wat groter dan die van mij… Ik verloor als een gieter.” “En dat ná je tongzoenlessen met de puistige buurjongen? Sjongejonge…” Een schop was mijn beloning. “Rotzak. Haal dat jong er niet elke keer bij!” De zussen schaterden. “Nou we zijn benieuwd hoe het nu met je vieze vocabulaire gesteld is, Joline!” Die keek geheimzinnig. “Jullie beurt om te verliezen, nette refo-trutjes…”

Het bord kwam op tafel en even later waren de letters verdeeld en legde Joline de spelregels nog even uit. “Een vies woord, zoals ‘poep’ heeft dubbele woordwaarde, waar hij ook ligt. En als het woord op 2 of 3 maal woordwaarde ligt, wordt dat dus 4 of 6 keer de woordwaarde. Als het woord met seks te maken heeft, zoals ‘neuken’ heeft het standaard 3 x woordwaarde, uiteraard ook weer vermenigvuldigd met 2 of 3 als het bord aanleiding geeft. Duidelijk?”
We knikten braaf en Lot mocht beginnen. Na even nadenken legde ze: ‘trek’. Maar we waren het er over eens dat dit niet echt ‘vies’ was, dus ze kreeg de standaard score. Margot legde met een stalen gezicht de letters a en f ervoor. “Zo. Volgens mij is dit driedubbele bingo.” Ik grinnikte. “Samen zijn jullie best wel een goed team. De een doet de voorzet, de ander kopt ‘m in. Jullie lijken steeds meer op die draken van zussen van me.” Margot scoorde dus inderdaad goed.
Ik was de volgende. ‘Aftrek’ werd ‘aftrekkamer’. Met weer dubbele woordwaarde, dus ik liep aardig binnen. Maar met een brede lach legde Joline er ‘slot’ achteraan. En ze legde de letters op 3 x woordwaarde, dus die werd 6 keer beloond. “Je zou wel eens willen weten wat er achter dat aftrekkamerslot gebeurde, he Jolientje?” Ze keek nuffig. “Ik heb twee grote broers, Kees. Need I say more?”
De zussen schoten in de lach en Margot hikte: “Morgen eens aan Rob vragen, hihihi….”
“Dat durf je niet, Mar!” schoot Charlotte uit. En ook Joline en ik keken nogal twijfelend. Maar even later legde Margot onder de letter ‘f’ de letters ‘uck’. “Da’s geen Nederlands, Margootje!” Ze knikte met grote overtuiging. “Oh jawel! Zelfs Frits gebruikt het regelmatig.” Joline bromde: “Ja, en dan mag hij weer eens in de voorligsteun… Nou vooruit, we zullen je matsen. Maar denk er aan: allerlei vervoegingen van Engelse vieze werkwoorden gaan we niet meetellen, dames! En heer…”
Charlotte was aan de beurt en legde een zielige ‘m’ onder de letter ‘s’. Met enige aarzeling werd het goedgekeurd. Ik legde de letters ‘uts’ onder de ‘m’ en kreeg ook de dubbele punten. Joline spande weer de kroon door ‘vagin’ boven de letter ‘a’ te leggen. “Da’s in feite geen vies woord, schatje.” Ze keek hooghartig. “Misschien niet, maar het heeft wel met seks te maken! Hup, hier met die driedubbele punten!” “Het kan ook prima zonder vagina, schat. Maar dan moet je er wel zeker van zijn dat het aftrekkamerslot goed werkt…”
Ze zuchtte. “Wil jij de rest van je leven celibatair doorbrengen, Kees Jonkman? Ga dan vooral zo door…” Kortom: we lagen regelmatig over tafel van het lachen en toen Joline na twee uur uiteindelijk gewonnen had, lag er een keur van vulgaire woorden op het bord. “We zullen hier maar geen foto van maken, jongelui. Ze zouden in Amersfoort en Malden wel een kunnen schrikken en zich afvragen waar het in de opvoeding is misgegaan.”
Margot zei droogjes: “Om van Groot Ammers maar niet te spreken”, waarop Charlotte haar met afgrijzen bekeek. “Sinds wanneer ben jij gek geworden, zus? Hou die rare ideeën even voor je. Ik wil vanavond graag nog smakelijk eten, dank je wel.” Ik veegde met een hand het bord schoon. “Zo. Klaar. Opgelost. Niets meer van te zien. Om alle verleiding over foto’s en zo maar even voor te zijn. Idioten.” Lachend ruimden we het speelbord en de letters op en ploften we met wat drinken op de bank en de stoelen. Joline en de zussen pakten een boek en toen mijn glas leeg was pakte in mijn laptop en werkte nog wat mails van DT weg. Onder andere een mail van Fred: 'Laptop voor Adri is morgen om 09:00 binnen.'
O shit... “Joline… Wij moeten nog wat voorbereiden voor het afscheid van Adri. Want het arme jong een nieuwe laptop in zijn handen frommelen en zeggen: ‘Het ga je goed!’ is een beetje kaal, vind je niet?” Ze keek me aan. “Ik vind het nogal meevallen hoor. Als we tegen Ingrid zeggen dat we haar over een week pas weer willen zien, zal Adri dat ook wel als cadeautje beschouwen. Maar goed, als directe chef zal ik wel een passende toespraak in elkaar zetten.”
Even gniffelde ze gemeen. “Zal ik dat mét of zonder vermelding van Rhodondendrons doen?” Margot zei meteen: “Mét. Dan zien we Ingrid ten minste weer eens blozen.” “Ik bel Fred wel even. Kijken of hij nog interessante weetjes over Adri heeft…” “Je bent een gemene chef, mevrouw Jonkman. Maar ik vind het wel een goed idee.”

Even later zat ze met Fred te kletsen.
“Nee Jolien, daar doe ik niet aan mee. Adri heeft keihard zijn best gedaan. Zelfs met Ingrid naast zich; hij liet zich, als hij eenmaal bezig was, niet afleiden. En ons KAM-prinsesje deed best wel eens pogingen daartoe…”
Droogjes antwoordde Joline: “Dan begrijp ik wel waarom hij keihard aan het werk was en welk deel er zo keihard was…”
Het was even stil aan de andere kant van de verbinding en in gedachten zag ik Fred stomverbaasd naar zijn mobiel kijken. “Mevrouw! Zo spreek je niet over je personeel! Zoek een donker, koud en somber hoekje op en ga je diep schamen.”
Ze knipoogde naar me.
“Is goed hoor. Ik lig straks met Kees in bed. Voldoende?”
Op de achtergrond hoorden we Wilma gierend in de lach schieten. Fred liet zich niet kennen.
“Ja, da’s op zich ook wel een reden om je te schamen. Ik kan er over meepraten. Met name als hij z’n sokken uittrok. Maar je zoekt het maar lekker uit met je toespraakje, mevrouw. En wee je gebeente als je te ver gaat!”
“Om je eigen woorden te gebruiken Fred: ‘Ik zal m’n lieve zelf wel weer zijn.’ Tot morgen, maffe vriend.”
“Tot morgen Jolien. Doe je de groeten aan Kees en de zussen?”

Hij hing op. “Nou, daar heb je ook al niks aan. Fijne bud heb jij, Kees. Moet ik het helemaal zelf verzinnen…” “Dat kun jij prima, schat. Laat ik helemaal aan jou over.” Een brom was haar antwoord, maar even later zat ze ijverig te typen op haar I-pad. Om vijf uur begonnen we met koken: Margot en Charlotte namen het dessert voor hun rekening en ik ontfermde me over de aardappels, de witlof en de gehaktballen. Joline dekte de tafel en een uurtje later lepelden we een heerlijke vanillepudding naar binnen. “Die mogen jullie vaker maken, dames! Dat smaakt een stuk beter dan vla uit zo’n pak.”
Charlotte antwoordde. “Een recept van onze oma, Kees. Oma van Woerden. De moeder van onze moeder. Een schat van een mens. Geen lid van de Beweging en daarom mochten we haar op een gegeven moment ook niet meer zien. Pas twee weken na haar dood hoorden we dat ze was overleden.”
Voor de zoveelste keer keken we de zussen verbijsterd aan. “Wááát?” Joline was de eerste die iets kon zeggen. Margot vulde aan: “We hoorden dat via Nadia, die was toen nog niet uitgestoten, dat ze overleden was. Wij waren toen… een jaar of zestien, denk ik. We wilden naar haar graf toe, maar dat werd botweg geweigerd. Pas na een tijdje, weer via Nadia, kwamen we er achter waar ze begraven was: op een begraafplaats in Bilthoven. Op haar verjaardag zijn we er voor het eerst geweest, bijna een jaar na haar dood. Bloemen geplukt langs de kant van de weg en die op haar graf gelegd. Een graf zonder steen; de familie wenste geen geld uit te geven aan ‘nutteloze opsmuk’. Een houten paaltje met een nummer, daaraan konden we haar graf herkennen…” Ze snifte even. Toen keek ze op. “En Kees… Dáár hebben haar naam genoemd. Lieve Oma Trees van Woerden.”
Het was even stil. “Meiden, als jullie daar nog een keer heen willen… Pak de Mini en rij er heen. Als het zo’n lieverd was…” Ik knikte. “Helemaal mee eens.” Ze keken ons aan. “Menen jullie dat?” Joline knikte. “Natuurlijk. Als het zo’n lieverd was… En koop een paar mooie vaste planten en zet die op het graf.” Beide zussen zaten nu te snotteren en Joline wenkte me met haar ogen.

We liepen de slaapkamer in. Daar bliksemden haar ogen. “Potdomme Kees… Zelfs in je dood laten ze je nog kreperen. Wat een harteloze klootzakken…” Ik haalde m’n schouders op. “Zo zit de familie blijkbaar in elkaar, schat. Gelukkig hebben deze meiden die genen niet overgenomen. Het zijn schatten.”
Joline knikte. “Ja. Zeker weten, Kees. En vanavond worden er geen ondeugende spelletjes gespeeld. Ze mogen bij ons bed komen, maar ik geloof niet dat er ook maar één van ons behoefte heeft aan seks. Ik denk eerder dat we een stel zakdoeken paraat moeten houden.”
Ik knikte langzaam. “Je bent een wijze vrouw, Joline Jonkman – Boogers. Kom, naar binnen.” Joline ging naast de zussen op de bank zitten. “Hé meiden… Als jullie vannacht bij ons willen slapen kan dat. Maar wij zijn na dit verhaal niet zo in de stemming voor een knallende vrijpartij. Maar weet wel dat je altijd bij ons uit mag huilen. Desnoods in bed, oké?” Margot en Charlotte knikten. “Graag Jolien. En Kees.” “Mooi, lieverds. Dan stel ik voor dat we ons nu klaarmaken voor de nacht. Ja, het is nét acht uur, maar vannacht hebben we wat korter geslapen. Kees en ik ruimen de tafel wel even af en gooien het spul in de vaatwasser. Morgenochtend douchen, nu pyama’s aan, tanden poetsen en gestrekt. Morgenochtend is het weer vroeg dag.”

Een kwartiertje daarna stonden we voor het bed. “Wie slaapt waar?” “Gaan jullie maar lekker in het midden liggen, meiden. Kees en ik zorgen dat jullie veilig kunnen slapen. En daarmee bedoelen we dat je niet het bed uitrolt als je je een keertje omdraait.” De zussen gingen liggen en Joline kroop tegen Margot aan en ik tegen Charlotte. Die draaide zich even naar me om en zei schalks: “Jammer voor je, Kees… Geen sexy nachtpon en nylons, maar degelijke katoenen pyjama tegen je aan.”
Ik kroop naast haar. “Ben ik ook niet zo voor in de stemming, Lot. Maar het belangrijkste zit ín die pyjama: jij. Net als je zus een hele lieve meid die af en toe weer op de rit geholpen moet worden.”
Ze keek me aan. “Dank je wel… schat.” “Jij mag dat zeggen, Lot. En Mar ook.” “Mee eens!” hoorden we Joline zeggen. “Je hoort het, lieve meid. En nu: lekker tegen je zus aankruipen en proberen te slapen, oké?”
“Uhuh… Welterusten.” “Slaap lekker, meiden.” “Da’s vijf keer, meneer Jonkman!” Margot haar stem klonk kattig. “Voor jou ook, meisje Margot. Met je ‘meneer Jonkman’. Morgenochtend, zodra je je bed uit komt.” Een demonstratieve zucht van Margot klonk. “Jolien… Toen wij samen in bed lagen was het een stuk gezelliger.”
Joline giechelde. “Toen had je ook veel… ahum, hoe zeg ik dat netjes? … ‘gezelliger’ kleren aan, Margot. Scheelt aanmerkelijk in Kees z’n humeur.” “Nou daar heb ik vanmorgen niks van gemerkt, hoor. Hij ging wandelen met m’n zus. En die had een spijkerbroek en een trui aan!”
“Niet piepen, Margot. Nu lekker slapen. Kees en ik waken over jullie.” “Jaja… Met jullie nieuwe buksen zeker…” Charlotte giechelde; ik voelde haar trillen. Een paar minuten later voelde ik mezelf wegzakken. Lot draaide zich nog een keer om; ze lag lepeltje-lepeltje tegen mijn rug. Lekker warm…