De Vriendengroep - 3

Ik zei niks tegen haar. Ik zette m’n hoofd uit. Ze was er al bijna. Ik was er bijna… Binnen een minuut was het gedaan. Ze bewoog nog een paar keer fanatiek heen en weer met hand en mond toen ze wist dat het niet lang meer ging duren, en plots stopte al haar bewegingen. Ze hield hem stevig vast. Ik voelde m’n zak trekken. En mijn lul bewoog mee. Ze had haar lippen klemgezet net achter de rand van de eikel en ze keek moeilijk, en niet veel later kneep ze haar ogen dicht. Wellicht was ze vergeten dat ze dit niet lekker vond… Ik hijgde en pufte en keek toe. Ik vond het stiekem wel geil om haar dan zo te zien. Met een diepe zucht opende ze niet veel later haar mond, en liet ze hem weer los. Ik had haar al horen slikken. Ze keek me weer aan. En ze lachte. Ze had geslikt. En daar leek ze zelf ook een beetje verrast door te zijn. Maar op een positieve manier dus. Het was de andere kant van het verhaal. En als het aan mij lag, was dit het verhaal wat we gingen doorzetten. Ze kwam overeind, kuste m’n kin en waste toen naast me haar mond onder de kraan. Ik ging achter haar staan. Ik drukte mezelf tegen haar billen terwijl ze nog voorovergebogen stond en mijn handen wreven over haar blote rug richting het bandje van haar bh om die toch weer los te maken. Ze gniffelde en keek ondeugend om.

‘Nu ben jij aan de beurt.’ vond ik, en mijn handen maakten haar bh los, en gleden daarna direct naar haar mooie, zachte, platte buik toe en vonden haar riem en knoop. Wat zij kon, kon ik ook. Ook ik deed dit soort dingen te weinig. Er zaten altijd twee kanten aan het verhaal.

‘Wat doe je...’ vroeg ze dan speels en grinnikend. Alsof er niks aan de hand was. Dat vond ik fijn. Ik dacht haar hetzelfde genot te gaan geven. Nu zou ik gaan afzakken, achter haar terwijl ze voorovergebogen stond. Zoiets had ik altijd al eens willen doen. Nu dus. Nu was het moment. En tegen die tijd dat we klaar waren, was ik vast klaar voor ronde twee. Even wat spanning eruit. Misschien was dat wel nodig. Dan hadden we een complete vrijpartij achter de rug voordat de rest gearriveerd was. Dat was misschien wel even goed. En dat leek haar ook een goed idee, zo te zien. Alleen waren we de tijd een beetje verloren. Nog voordat ik haar broek had losgemaakt en zelfs nog voordat haar bh naar de grond was gevallen, werd er plots op onze deur geklopt. Niet die van de badkamer, maar in de hal stond iemand op onze deur te kloppen. We schrokken dan ook. Zij vooral.

‘Shit…’ zei ik als eerste. Ze moest ook hierom lachen.

‘Doe maar rustig aan.’ zei ze gelijk terwijl ze haar bh nog opving en haar truitje opzocht op de vloer bij het bad. Die was overigens nat. Ik was naakt. Ik pakte een handdoek terwijl ik haar de kamer in zag lopen en nog snel een droog shirtje aantrok. Ze wuifde naar me en lachte ondeugend en deed toen maar wel de deur dicht. Ik voelde me gelukkig. Deze Elise was ook niet de Elise die ik normaal wel elke dag meemaakte. Maar stukken beter dan de Elise die ik de afgelopen twee dagen had meegemaakt.

-

De volgenden waren gearriveerd. Er was een groepje wat studeerde in Rotterdam. Een groepje waar Elise naar mijn idee graag bij had willen horen. Maar goed. Haar beste vriendin klopte op de deur. Ik herkende haar stem. Ze was al eens langs geweest bij ons op het eiland en bleef dan ook slapen. Een leuke meid die onder de naam Hyun ging. De ‘’H’’ spreek je niet uit. Niet de meest doorsnee naam voor een Nederlands meisje, maar dat kwam omdat ze haar ouders hun roots in Zuid-Korea hadden liggen. Overigens was de groep in zijn geheel vrij multi-culti. Daar had ik geen problemen mee, verder. Jeff was een halfje, en nu een Aziaat. En dan was er nog de Vlaamse Nathalie bij gekomen. Maar Hyun dus. De rest kwam niet veel later. Aangekleed voegde ik me bij de twee en knuffelde haar even welkom.

‘Alles goed, Lucas?’ vroeg ze me dan vriendelijk.

‘Zeker, Hyun.’ zei ik dan nadrukkelijk haar naam, omdat ze dat ook altijd bij mij deed. Ik kon het goed met haar vinden. En ze mocht best vaker langskomen. Helemaal als Elise daar dan ook een stuk vrolijker van werd. Daarnaast was Hyun beeldschoon. Maar dan ook echt. Even oud als Elise dus, iets kleiner, iets ranker. Heel mooi lichtbruin haar, en gewoon een popje om te zien. Ze luisterde niet alleen naar K-Pop, maar was in mijn ogen ook een echte K-‘pop’. Een poppig meisje. En daar was niks mis mee. In de hal was wat rumoer en niet veel later waren we met z’n vijven. Er waren er nog vier van het vriendengroepje aan het studeren. Elise was dus zeker niet de enige die een andere keuze had gemaakt. Zo stonden daar opeens ook Joey, een vrolijke, nuchtere, blonde, echt Hollandse jongen; Sophia, een net zo blonde, en iets wat meer uitgesproken meid die overduidelijk iets oppervlakkiger door het leven ging, wat ook geen straf was; en Alisha. Ook weer een heel mager ding, met een licht tintje wat niet met afkomst te maken had. Donker haar en blauwe ogen. Stuk voor stuk leuke meiden om te zien, en ook wel in de omgang. Studenten. Tja. Die andere drie had ik drie jaar voor het laatst gezien. En dat was wel even anders dan met Hyun. Even aftasten. Maar al snel was het goed. Er was niks mis met deze mensen. Joey was ook echt een chille gast. En met Jeff en Nathalie erbij, waren we alweer met acht personen… We misten er nog vijf. Deze vier waren met elkaar meegereden. De rest kwam weer ergens anders vandaan. Maar dus ook geen studenten meer.

-

Even later staan we beneden in de living aan een drankje naar keuze waar Nathalie allemaal voor zorgt, en verandert het toch snel. Het is duidelijk dat ik nu de klik mis met de rest. Ook niet heel onlogisch. Nathalie had daar geen last van, maar die was ook druk bezig. Ik viel al snel buiten de boot, had ik het gevoel. En dat is geen fijn gevoel. Ik probeerde het nog wel even met een grapje, maar mijn humor begrepen ze nog niet. En dan kon een grapje ook verkeerd vallen. Hyun lachte nog beleefd. Elise bleef wel bij mij, maar zo waren er ook al snel twee groepjes ontstaan. Dat leek me niet de bedoeling. Elise viel ook weer terug in haar stille zelf en ze leek zich te schamen. Hopelijk niet voor mij. Misschien zat ze nog met haar hoofd bij eerder in de badkamer. We waren bijna betrapt. Dat leek ze toen niet erg te vinden. Maar nu wel. Of was er iets anders? Toch week ze niet van mijn zijde af. Dat vond ik wel prettig. Zelf zat ik wel nog bij het moment eerder. Ik voelde haar en rook haar. Als ik naar haar keek, lachte ze wel terug, al was het wat geforceerd. Ik kon er nu wel mee dealen. Want ik hoefde niet veel moeite te doen om haar weer zo voor mij te zien zitten. Dat had een hoop goed gemaakt.

-

We krijgen te horen dat de rest pas later vandaag aankomt, en Jeff en Nathalie stellen voor alvast de stad in te gaan en wat leuks te doen. Net op tijd. Want het werd steeds ongemakkelijker. Je voelt je dan al snel een vijfde wiel. Overbodig dus. En zeker omdat ik het gevoel had dat als ik hier niet was geweest, Elise een stuk opgewekter zou zijn. Dat wist ik eigenlijk wel zeker. Zo wisselden de stemmingen elkaar nogal af vandaag. Want eenmaal buiten leek alles weer koek en ei. De buitenlucht deed ons allemaal goed. Ook nu waren er weer twee groepjes. De meidengroep voor ons, en de jongensgroep erachteraan. Jeff vroeg me naar mijn bierkennis, iets waar deze stad aardig beroemd om was. Ik wist dat er alleen al in de binnenstad drie bekende brouwerijen waren. Het ging dan al snel over bier, iets waar ik genoeg over te vertellen had en ondertussen keken we naar de vijf meiden voor ons die als echte vriendinnen liepen te kletsen en te lachen, mooi en knap als ze elk waren. Ik keek naar Elise en zag haar weer helemaal tot leven komen. Wat zou er toch aan de hand zijn? Maar ik keek ook zo nu en dan even vlug naar de rest. Het waren echt stuk voor stuk leuke meiden. Alleen al om te zien. Die Sophia die had wel iets uitdagends en flirterigs, en liep ook net iets meer te koop met haar heerlijke lijf wat veel aandacht trok op straat. En ik merkte aan Jeff en Joey ook dat ze zo nu en dan niet hun ogen van het vrouwelijk schoon voor ons konden afhouden. En dat leken ze ook wel van elkaar te weten.

‘De jouwe past daar precies tussen.’ had Joey over Nathalie gezegd, die daar zeker tussenpaste.

‘We zijn gezegend.’ sprak ik maar voor ons alle drie. Daar waren ze het roerend mee eens.

‘Alleen al door ernaar te mogen kijken.’ wist ook Jeff te benoemen hoe fijn het was die vijf mooie meiden zo te mogen aanschouwen en volgen. Soms kon je van kijken al vrolijk worden. Zeker als ik daar mijn Elise tussen zag, zelf vrolijk. Het waren net tieners die ontsnapt waren van hun schoolreisje. Een schoolreisje leek het ook wel. Deze stad was minstens zo fenomenaal als dat wat voor ons paradeerde.

-

Niet veel later doen we een café aan, waar ze Jeff en Nathalie kennen, en we krijgen een hoekje achterin, waar het wat donker is juist, terwijl het buiten zo lekker weer was. Dit was best knus en Jeff bestelde voor ieder een bierproeverijtje, waardoor iedereen al snel met drie glazen bier voor zich zat. Niet al te grote glazen, maar toch. De meiden wagen zich hier wel aan, maar niet met toewijding. Even trek ik hun aandacht door te vragen of ze ook banaan proeven in dat ene wat lichtere biertje. Vervolgens nemen ze allemaal weer een slok, en zowaar proeven ze banaan. Maar zo werkt dat. In die ander proefde ik koffie. En niet veel later de rest ook. Er zit natuurlijk geen banaan of koffie in. Maar dit vond men wel interessant en dat ik m’n best deed, kon Elise dan wel weer waarderen. Voor de rest ging het vooral over degenen die er nog niet waren.

‘Hila wilde per se niet meerijden.’ werd er dan wat kattig over haar gesproken door de meer uitgesproken Sophia. Nathalie dook daar dan meteen nieuwsgierig op in. Hila woonde in Dordrecht, daar kwamen de Rotterdamse studenten langs. Vreemd. Ik zocht er niks achter. Maar hun wel al snel.

‘Vast te druk met haar stichting.’ opperde Elise, niet kattig. Dat was waar ook. Die had al haar eigen stichting. Via Social Media haalde ze geld op voor kansarmen in Marokko, of zo. Ik wist het niet precies. Zelf was ze Marokkaanse. Weer een vinkje voor de diversiteitsbingokaart.

‘En zouden Mussa en Kamila wel komen? Of weer te druk?’ klonk er de volgende ongezellige sneer. Blijkbaar was er meer gebeurd dan wat wij wisten. Mussa was professioneel kickbokser. Dat wist ik wel. Maar die nam dat heel serieus, als topsport. Van Kamila wist ik niet veel. Maar hoorde al snel dat ze nog steeds de wereld overging, maar nu zonder geld van haar ouders. Want daar had ze ruzie mee. Het zal wel. Dan vroegen de meisjes, toch wel jaloers, zich af hoe ze dat dan wel niet kon doen… Dan voelde ik me toch opeens een stuk ouder dan de rest met de drie jaar leeftijdsverschil. Ik vond zo praten over personen die er niet eens waren kinderachtig.

-

Nu er wat alcohol inzat ging het wel allemaal wat vlotter. Ik, Jeff en Joey hebben het al snel over sterke drank, en Jeff, die alles betaalde, haalde er meteen wat meer bij. En zon stond er plots een fles cognac, rum en whisky op tafel. Dit nadat we het eens goed over de verschillen hadden gehad.

'En dat mix je dan?' vroeg Sophia nog.

'Dat is vloeken in zijn wereld.' bemoeide Elise zich er dan terecht mee. Maar iedereen kreeg een glaasje van alles. Ik dronk thuis niet veel. Zelfs als slijter niet. Maar kon wel intens genieten van een mooie. Dat hoefde niet duur te zijn. Voor Jeff wel. Duurdere flessen werden er niet lekkerder op, maar zeker ook niet viezer. De meiden vonden het allemaal niet lekker zonder cola of appelsap en de jongens deden met alsof terwijl ik zag hoe ze met moeite hun gezichten strak hielden. Daar genoot ik nog meer van. Maar zo werd iedereen nog losser. Er wordt gelachen en gegrapt en blikken vliegen ook al snel over en weer, vol van opwinding en geflirt. Dat viel me meteen op. Plagerijtjes vooral. Maar ongegeneerd. Ik en Elise ook. Maar wij waren nog een stel. De rest deed dit ook naar elkaar. Vast niks serieus. Maar ook ik ontvang wat glunderende blikken van zowel Hyun, Sophia als Elisha. Niet van Nathalie. Maar die vriendengroep bleek misschien wel een stuk hechter te zijn dan ik al dacht. Op een leuke manier wel. Ook ik durfde nu wel terug te lachen. We waren pas halverwege de middag en nu al flink onder invloed. Alle negativiteit verdween wel zo. Als ik op een gegeven moment Elise geklemd zie zitten tussen Jeff en Joey krijg ik daar toch wel wat gemixte gevoelens bij. Ze lijken wat te smoezen. Wat hadden ze haar te vertellen wat de rest niet mocht weten? Was het iets wat ik al niet wist? Het lachen verging haar snel toen ze mij zag kijken. De twee dropen daarna ook af. Wat gebeurde hier nou weer? Daarna schoof Hyun naar haar zijde en ook zij fluisterde dan wat ik haar oor, terwijl ze naar mij loerde. ik wilde plezier maken en het leuk houden. Maar ik werd hier nerveus van. Wat is er toch aan de hand? En dat ik zelf ook een flirterige blik kreeg van die Sophia op datzelfde moment, ontging Elise dan weer. Of niet? Maar dat dit geen normaal rustig weekend ging worden, was me nu wel duidelijk. Alcohol hielp wat dat betreft niet.