De Vriendengroep - 12

De volgende ochtend was het wel even mooi geweest met alle opwinding en sensatie die we in elkaar gevonden hadden. Tevreden ontwaakten we in elkaars armen en ik geloof niet dat ik ooit zo lekker had geslapen in zo’n korte tijd. Maar ik wist niet waar ik aan toe was. Elise ook niet. Niet hier met de rest. En terwijl wij onze momentjes hadden, was er meer gebeurd in deze oude villa in hartje Brugge. Er waren er al twee minder. Pawel was inderdaad weg met Maja. Dat vond ik eigenlijk wel erg jammer. Met hem had ik nog het meest een click. En Maja leek me een aardige en normale meid. Die had dezelfde fout gemaakt als Elise. Alleen hadden wij het anders opgelost. Voor zover het opgelost was, natuurlijk. Maar dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend was als dat ze gedacht hadden, wisten wij al, maar wisten er meer ondertussen. Wat voorzichtig betraden wij de keuken waar de meesten waren voor het ontbijt. Een groot eiland in het midden met wat krukjes en ook tegen de randen van de aanrechten werd geleund en gegeten. In de eetzaal was meer plek voor iedereen. Maar niet iedereen was er meer… Bijna niemand durft elkaar echt aan te kijken. Mussa was er nog wel en het deed me goed dat Elise hem eigenlijk geen aandacht gaf, niet eens met opzet. De aandacht ging meer uit naar de mensen die ontbraken. En dan hadden we het niet over Pawel en Maja… Zo misten we er nog vijf! En het werd al snel duidelijk dat dit te maken had met de opzet van dit weekend. Ik moest twee keer kijken, maar Elise had meteen door wie er misten. Hila bijvoorbeeld. Had haar amper gezien of gesproken, maar kans daartoe was er niet meer. En dat terwijl zij toen de pik van Mussa deelde met Elise. Ja, dat was ook wel iets. Zat hij dan gewoon. Ik wist nu wat er gebeurd was. Dat was toch een beetje gek. Maar waarom Hila weg was gegaan, wist eigenlijk niemand precies. Ze was zowat de laatste die gisteren arriveerde. Opvallender was het vertrek van Elisha en Joey. Mede doordat Sophia en Hyun met hun mee waren gereden hier naartoe, en van niks wisten. Maar Sophia wist wel als eerste waarom die twee weg waren. Sophia leek altijd wel aardig op de hoogte te zijn van het hoe en wat. Zij vertelde, verzon min of meer leek het, dat die twee wat voor elkaar voelden. En dat ze hier tot de conclusie kwamen dat dit geen goed idee was, als ze samen verder wilden. Dus hebben ze het op een lopen gezet samen. Op zich best romantisch, maar ook vet lullig voor Hyun en Sophia. Die twee hadden nog wel wat uit te leggen. Als het al waar was, ten minste. Voor hetzelfde geld waren ze gewoon samen de stad in gegaan… Dat kon ook. Maar ook Jeff bleek wat uit te leggen te hebben. Want hij en zijn mooie, Vlaamse vriendin Nathalie waren er ook niet bij, en dat als gastheer en gastvrouw. Daar wist Sophia ook meer van. Jeff had niet gezegd met wat voor intentie hij iedereen had uitgenodigd. Over vet lullig gesproken… Het scheen er nogal flink aan toe gegaan te zijn tussen die twee. Wij hadden het niet meegekregen. Wij gingen er zelf flink tegenaan, maar dan wel op een hele andere manier.

-

Maar zo zaten we daar dus nog met Sophia, Hyun en Mussa. Ook Kamila was er nog. Dus nog maar met zes met ik en Elise erbij. Het kon snel verkeren. Maar duidelijk was nu wel dat wij zessen wisten wat er gebeurd was en waarom. En dus ook waarom iedereen hier was. En wij zessen hadden daar dus minder problemen mee. Het was een collectief erkennen van de situatie waar vervolgens gigantisch over gezwegen werd. Ik probeerde niet op te vallen, maar zag ze allemaal zitten. Daar zat die grote, zwarte knul die de mond van Elise had mogen voelen. Die zat daar gewoon. En Elise zat gewoon naast me. Geen woord erover. Ze leek het niet eens te beseffen. Maar dat deed ik wel. Bizar, eigenlijk. Ik vond het ook best moeilijk hier zo te zitten. Al wist ik ook nog wat de rest gedaan had volgens Elise. Waren het niet Sophia, Hyun en Kamila die met elkaar zoenden terwijl Elise zich vergreep aan de grote, zwarte pik van Mussa? Zoiets misschien? Of was dat met Elisha? Ik weet het niet meer. Feit was dat Elise met bijna iedereen in deze kamer gezoend had. Misschien wel met hun allemaal. En de rest wist dat natuurlijk ook. Die waren daarbij. En nu waren we hier. Op een locatie om het allemaal te herhalen. Alleen misten we dus de helft van de groep al. We wisten wat die aan het doen waren. Maar wat gingen wij dan doen? Die meiden waren echt op elk hun eigen manier ongelofelijk lekker en sexy. Zeker nu ik het allemaal wist. Waar Sophia gisteren nog duidelijk de flirt opzocht met mij, durfde ze me nu amper aan te kijken. Hyun ook niet. Elise hield zich ook stil. Alleen die Kamila keek af en toe wel mijn kant op, maar eerder bezorgd en dan leek ze zich af te vragen of ik niet een oplossing voor dit alles had. Ik kende haar helemaal niet goed, maar vond roodharige altijd wel iets spannends hebben. Gisteren wist ik ook niet zozeer de oplossing voor de problemen tussen mij en Elise. Maar toen we seks hadden gehad, leek alles weer goed te zijn. Was dat dan de oplossing? Was het niet zo dat het kaf van het koren was gescheiden op een bepaalde manier en dat het nu aan en mij en Mussa was om deze lekkere chicks tevreden te houden? Ik dacht maar wat. Mussa leek wel depri. Had hij ons gehoord? Ik vond zijn interesse in Elise dubieus. Meer dan een neukertje voor hem? Zoiets begon ik erachter te zoeken. Zou ik toekijken? Zou ik genoeg nemen met die andere drie terwijl hij en Elise weer wat zouden doen? Zou dan alles goedkomen? Te absurd voor woorden, natuurlijk.

-

Maar het was de stilte en de afwezigheid van de nog aanwezigen die mij aan het denken hadden gezet. Beter gezegd; aan het fantaseren. Zou het echt zo kunnen gaan? Was dit wat ze in gedachten hadden voordat alles fout ging? En hoe zagen ze dat dan voor zich? In begreep dat niemand daar nu trek in had. Maar wat als we gisteren met z’n allen aan de haal waren gegaan? Hoe had deze ochtend er dan uitgezien? En wat zou ik doen? Ik zat nu naast Elise, stil als de rest. Zou ik stil zijn als de rest niet stil zou zijn? Het begon me alweer langzaam op te winden en ik hield mijn benen maar stevig tegen elkaar terwijl de tijd eindeloos leek te duren en niemand ook maar een woord zei. Ik zuchtte even diep, en begon het toen voor me te zien. Die twee samen. Het was hetgeen wat me gisteren ook zo had weten op te winden… Al begreep ik nog steeds niet waarom. Maar zou ik Elise stoppen? Als het nu zou gebeuren? Of als ik haar zou betrappen? Wat zou ik dan in hemelsnaam doen? Langzaam maar zeker werd ik toch een beetje gek. Om me heen zaten de meest stille en saaie mensen die je je maar kon voorstellen. Nu wel. Maar ik wist het. Ik wist wat er gebeurd was. En dus leefde ik in een andere wereld. En mijn hoofd was het helemaal een andere wereld. Want ik dacht eigenlijk dat ik het niet zou doen. Ik zou haar niet stoppen. Zou ze het nu doen, zou het wel een beetje gek zijn. Hij zat daar aan dat keukeneiland tegenover ons. Je kon hier niet eronderdoor kruipen, maar zou ze naar de andere kant lopen en onder het aanrecht verdwijnen om hem te pijpen… Dan zou ik haar niet stoppen. Het deed bijna pijn om toe te geven. Het deed ook pijn omdat mijn harde nogal begon te knellen in mijn broek. Maar als ik eerlijk ben, hoop ik niet dat het zo zou gaan. Toen ik wakker werd vanochtend, moest ik er namelijk ook even aandenken. Dat stelde ik me voor, en nu weer, dat Elise al op was, en dat ik de twee dan betrapte. Dat ze ergens in een hoekje van dit enorme huis elkaar gevonden hadden, en ze hem gewoon haar mond gaf. Vooral dat stelde ik me voor. Elise die zijn ongetwijfeld grote en zwarte pik zou afzuigen alsof ze nooit iets anders had willen doen. Of gebruikte hij haar mondje gewoon? De mond die mij zo had weten te plezieren en mij zo lief en zacht en geil kon kussen… Ik kwam er langzaam achter dat ikzelf misschien ook niet helemaal spoorde. Ik ontdekte een kant van mezelf die ik misschien liever niet zou willen ontdekken. En ik dacht er ook zeer wijs aan te doen dit vooral voor mezelf te houden. Want of ik het ook echt wilde zien, was nog maar de vraag. Dit was slechts een fantasie. Al kon ik me die nog zo levendig voorstellen…

-

Maar helemaal hopeloos en zielig stelde ik mezelf niet voor. Ik was echt niet het type wat me zo maar zou laten passeren. Er kwam nog even een scenario voor waarin ik er gewoon bij was. Dat Elise zowel ik als Mussa zou bevredigen. Al klonk dat toch minder aanlokkelijk. Met name omdat ik het gek vond intiem te zijn in het bijzijn van een andere gast. Dat klopte gewoon niet helemaal. Echter waren er ook nog de vriendinnen van Elise. En ik vond nog steeds dat voor wat, hoort wat. Goed ik zag Mussa, en stelde me daar Elise bij voor, maar zag dus ook Sophia, die gisteren zo met mij leek te flirten, Kamila en Hyun die ook zeer tot de verbeelding spraken. Maar dan wel met mij. Als Elise dan met een ander zou zijn, dan moesten zij er voor mij zijn. Dat was de andere kant van het verhaal. Dat had ook kunnen gebeuren, als alles door was gegaan zoals gepland was, stelde ik me maar voor. Begrijp met niet verkeerd. Elise zou echt de enige voor me zijn. Ze is alles wat ik zoek in een vriendin, en misschien wel meer dan ik zou willen… Maar mocht het dan toch gebeuren, dan zou ik geen nee zeggen tegen die drie die er nu nog waren. Zeker Sophia. Gek, want dat was wellicht van de drie het minst mijn type. Maar zo leuk en gezellig en flirterig als ze gisteren deed, was altijd welkom. En qua uiterlijk echt een absolute droom. Ik hield gewoon niet zo van die aanwezige meisjes. Daarom had ik Elise ook. Maar toch. Zeker omdat mijn seksleven met Elise niet altijd zo goed was als gisterenavond, vroeg ik mij af wat een ander zou kunnen bieden. Mits Elise ook met een ander zou zijn. Elise mag er natuurlijk ook bijzijn. Misschien kan ze nog wat leren van Sophia. Al leek ze al wel meer te kunnen dan ik dacht. Ik wilde ook best wel door twee meiden behandeld worden zoals Elise met Hila toen Mussa behandeld hadden. Welke jongen zou dat nu niet willen? Hyun en Sophia waren heerlijke studentes en Kamila reisde de wereld rond met geld wat ze verdiende door haar schoonheid te tonen, zo knap was ze. Wie was ik dan?

-

Nou, niemand. Want er gebeurde niks. Mussa was de eerste die opstond. Die liep weg zonder wat te zeggen. Want de realiteit was dat alles mis was gelopen. En iedereen leek daar op z’n eigen manier mee te zitten. Al zat zeker niet iedereen er mee. Kamila vroeg Sophia mee naar boven, en wij bleven achter met Hyun. Die leek eindelijk opgelucht adem te halen.

‘Ging echt dood van de spanning. Dit is echt niet leuk zo.’ zei ze dan. En zo was het dus. Dit was helemaal niet leuk. En wat ik me voorstelde, leek niemand zich nu nog te kunnen voorstellen. Al begreep ik nog niet dat Hyun ook een andere reden had zo opgelucht te zijn…