Het Telefoontje

Het zweet druppelde langs Rubens’ rug en zijn kaken schenen vuurrood. Enkele schuifelende stappen later slaagde hij er eindelijk in om de zware doos op zijn plaats te zetten. Met een zucht leunde Ruben op de stapel dozen, blij met het moment van rust en de vooruitgang die ze geboekt hadden. Aan de andere kant van het veld deden de andere vrijwilligers hun werk. De voorbereidingen liepen goed en ze waren er zeker van dat ze klaar zouden zijn voor het buurtfeest. Hoewel de dag niet zonder haperingen of incidenten was geweest.

Uit zijn ooghoek zag Ruben dat het volgende incident al bezig was. Omdat hij ver genoeg weg was en zonder gevaar om meegesleept te worden in het drama, keek Ruben openlijk naar het schouwspel. Collega vrijwilliger Michel was Jenna een uitbrander aan het geven vanwege een verkeerd geplaatste doos en de arme vrouw leek klaar om in tranen uit te barsten.

Normaal gesproken waren Michel en zijn man prima gezelschap, maar de voorbereidingen voor het feest zorgden ervoor dat iedereen uit de buurt van het tweetal bleef. De buurtbewoners hadden hun lesje al geleerd van de laatste twee evenementen. Telkens als er iets werd georganiseerd verdween Bart urenlang terwijl Michel het levende bewijs werd dat je niet in een boom moest hangen om een eikel te zijn.

Een bekende ringtone deed Ruben zijn hand in zijn zak steken net toen hij zag dat in de verte Jessy ‘s man als een stier kwam aangestormd. Honderden keren had hij zijn gsm genomen, deze keer lukte het dan ook zonder zijn blik af te wenden van het naderende onheil.

Ruben begon te praten nog voordat de telefoon zijn oor had bereikt, al was het op de verstrooide manier van iemand die een vraag had gekregen net op het spannende moment in de film. "Hé schat, goede timing. Er gaat hier een kruitvat ontploffen"

De woorden waren nog maar net uit zijn mond toen Ruben abrupt weg keerde van het spektakel. Zijn hand klapte hij over de speaker van de gsm terwijl hij probeerde te schuilen achter de dozen. Het gekreun dat luidkeels uit zijn gsm weerklonk, werd nauwelijks gedempt door zijn hand.

"Schat?" Dat enkele woord klonk vol ongeloof. Geile berichtjes en foto's was hij gewend, maar dit was toch iets anders.

Het antwoord kwam van een stem die veel dieper was dan die van zijn vrouw. Een rijke bariton vloeide uit de telefoon, er klonk een lichte spanning in. Alsof de eigenaar aan het sporten was. "Hey man. Hoe gaat ie?"

Het was een stem die Ruben maar al te goed kende, Drake was de Bull die ze na een lange zoektocht hadden gevonden. Sindsdien was Ruben de man zijn stem gaan associëren met het uitzinnige gekreun dat door de telefoon klonk. Een geluid op de achtergrond maakte maar al te duidelijk wat er gebeurde. Er was geen misverstand over het geklap van huid tegen huid.

Vaag kon Ruben zich herinneren dat zijn vrouw Emma had verteld over een nieuwe speelsessie met haar Bull, maar ze was terughoudend geweest over de details. Hinten had ze gedropt, maar iedere keer kreeg hij te horen dat het een verrassing zou zijn, maar dat Ruben ter voorbereiding de kooi weer moest gaan dragen. Met een groot plezier had ze die rond Ruben zijn lul gedaan. Het was al vijf dagen geleden, dagen van korte rokjes en vergeten slipjes. Ruben voelde de pijn in zijn ballen toen hij zijn vrouw in extase hoorde kreunen.

De stem aan de andere kant bleef uit, alsof Drake aan het wachten was op Rubens’ antwoord, het gekreun en het klappen aan de andere kant bleef gewoon doorgaan. Een snelle blik over de rand van de stapel dozen liet zien dat iedereen gefocust was op het drama dat zich midden op het veld ontvouwde.

Ruben stamelde over wat klonk als een hele harde neukpartij. "Gaat goed? Drake, waarom bel je met Emma's gsm?"

"Ik had een vraag en ze heeft het momenteel nogal druk. Wacht even." Een hard geritsel werd gevolgd door een kreet van genot. Hij had die toon al eerder gehoord en kon bijna zien hoe Drake aan Emma's haar had getrokken om haar het geluid te doen maken.

Het applaus aan de andere kant werd luider, maar toen Drake weer sprak, verspreidde zich een tinteling over Rubens’ ruggengraat. "Zeg 'Hey' tegen je man."

Er bonkte iets in Ruben en hij kon niet anders dan het kruis van zijn broek verstellen. Toen zijn lieftallige vrouw eindelijk sprak, was het met een dunne en hijgerige stem. Het woord klonk meer als een kreun dan iets anders.

"Hiiiaaahn."

Een nogal duister gegrinnik kwam over de luidspreker toen Drake weer sprak. "Ja, ze is een beetje afgeleid. Kan totaal geen duidelijk antwoord uit haar krijgen."

Er was geen hint van de zware neukpartij in de man zijn stem, ook al wist Ruben goed genoeg hoe hard Drake graag neukte. De telefoon maakte het moeilijk om zich voor te stellen, maar de geluiden brachten beelden van de vorige speelsessies naar boven. Ruben gokte dat het paar op zijn hondjes aan het neuken waren met Emma aan haar haren tegen Drake aangetrokken. Dat was waarschijnlijk al een tijdje zo en de man klonk niet alsof hij meer deed dan een lichte jogging. Ruben slikte een krop door terwijl Emma's stem met de seconde luider werd.

"Dus, ik belde over een vraag. Zijn er blacklights op dat feestje van jullie?"

Afgeleid als hij was kon Ruben geen antwoord geven. De ruzie op het veld borrelde op de achtergrond terwijl alles binnenin hem klopte. Hij had het tegelijkertijd te koud en te warm, zijn handen waren aan het zweten. Wat snakte hij naar iets om te drinken, maar Ruben kon alleen maar een vaag en verward geluid maken.

"Huh?"

Een zachte vermaning klonk door de telefoon. "Focus Ruben. Blacklights. Heeft het feest die?" Het gekreun aan de andere kant werd luider en luider tot Ruben het einde van Drakes zin nauwelijks hoorde.

De man aan de andere kant van de lijn leek aan te voelen wat er aan de hand was en sprak opnieuw. "Wacht even."

Een korte, harde grom werd gevolgd door een schreeuw die plotseling werd afgebroken. Een paar seconden lang hoorde Ruben alleen maar harde, opzettelijke klappen, terwijl Drake een langzaam, diep tempo leek aan te houden. Het gedempte gekreun klonk alsof de lust en het genot in een kussen werden geschreeuwd. Een andere reeks beelden flitste door Rubens’ hoofd.

Een levendig beeld hoe Emma met haar gezicht op de matras geduwd lag, haar kont in de lucht terwijl de grote zwarte man op haar inbeukte. Zelfs in Rubens verbeelding vertoonde Drake geen tekenen van vermoeidheid, maar eerder een glinsterend laagje zweet dat zijn spieren deed oplichten. Hij bewoog met lange, diepe slagen terwijl hij Rubens vrouw neukte, één hand stevig tussen haar schouderbladen. Het contrast tussen haar room blanke huid en de warme, donkerbruine tint van Drake's hand was voor Ruben onmiskenbaar.

Het was een contrast dat al bij het eerste afspraakje Ruben zijn aandacht trok, de eerste keer dat Drak zijn vrouw bij haar keel had genomen was het Ruben die kreunde bij het zicht van haar plezier. De avond werd enkel maar beter met die grote zwarte lul dat het roze poesje van zijn vrouw oprekte met iedere slag. Telkens weer werd Ruben zijn aandacht gevestigd op iedere beweging die Drake maakte ookal was het enkel in zijn hoofd. Een pijnlijke tinteling maakte zich meester van Ruben zijn eigen pik, nog steeds vast in het kooitje.

Toen Drake weer sprak, was het met de lichte afleiding van een persoon die iets deed wat een precieze focus vereiste. Die focus was helemaal op Emma gericht en Ruben werd wakker geschrikt van de beelden in zijn fantasie. "Zo, dat is beter. Ze is erg luidruchtig vandaag."

Het klonk nog steeds alsof Drake het over het weer had in plaats van Rubens’ vrouw het bed in te neuken. "Maar goed, ik vraag het omdat ik straks haar gezicht ga volspuiten voor een nieuwe contactfoto. Het is misschien lastig uit te leggen als haar gezicht oplicht door de spetters van mijn zaad."

De woorden kwamen uit zijn mond, maar ze klonken zo ontzettend ver weg. "Niet doen dan?" Ruben wiebelde op zijn voeten terwijl een gefladder in zijn onderbuik woedde.

"Hah, dat kan ik niet doen Cuckje." Drakes stem was luchtig, maar er rustte een vleugje staal in. Die toon vertelde Ruben in niet mis te verstane bewoordingen dat niets wat hij zei iets zou veranderen aan wat er ging gebeuren. Niet tenzij er een specifiek woord werd gezegd om alles te stoppen. De schaamte en vernedering brandden in hem, maar geen enkel deel van hem dacht eraan om het codewoord te roepen. Nee, ondanks de schaamte, spookte er opwinding in hem.

En Drake wist precies hoe hij het spel moest spelen, want zijn volgende woorden deden Ruben bijna wankelen. Het gedempte gekreun van zijn vrouw op de achtergrond maakte het alleen maar erger. "Ze gaat me erom smeken, Ruben. Je vrouwtje gaat voor me op haar knieën en smeekt me voordat ik dat mooie gezichtje verf. Ik schep het eraf en laat haar het van mijn vingers likken. Is dat wat je wilt, kleine slet?" De laatste woorden waren niet aan hem gericht, dat wist Ruben. Er klonk een korte, gepijnigde zucht uit de luidspreker voordat zijn vrouw antwoordde op een langgerekte toon die nauwelijks als een woord klonk.

"Jaaaaaaaaaa."

Het leedvermaak in Drakes stem kon niet worden weggestopt. "Hoor je dat Ruben? Dat puur verlangen in haar stem? Ze wil het." De woorden werden onderbroken door een paar harde stoten die Emma bij elke stoot lieten kermen. "Zorg er maar voor dat er geen blacklights zijn. Maar maak je geen zorgen, ik zal de foto delen."

Bij het laatste woord hoorde Ruben een piep vlak voordat de wind door de luidspreker van zijn telefoon suisde, alsof degene aan de andere kant het toestel door de lucht had gegooid.

"Drake? Drake?"

Ruben probeerde te roepen, maar kreeg geen antwoord. Het enige wat hij kon horen waren de geluiden aan de andere kant. En ze werden luider naarmate zijn vrouw schreeuwde alsof er zich iets losscheurde. Dat vreemde gefladder laag in zijn buik kwam toen de schreeuw van toon veranderde. Ze werd hoger en hoger. Een voorbode van Emma's naderende orgasme dat hem zeker doof zou maken. Op de een of andere manier was het net alsof je naar een vreselijk ongeluk keek, je kon niet wegdraaien. Ruben kon het gesprek ook niet beëindigen. Hij stond achter de stapel dozen en luisterde naar een andere man die zijn vrouw tot een orgasme neukte. Emma gilde. Een hoog gejammer dat steeds luider werd.

Het gesprek eindigde plotseling met een klik.

Met een verdoofde hand liet Ruben de telefoon van zijn oor vallen. Op de een of andere vreemde manier was hij zelfs dankbaar voor de cockcage. Afgezien van de vernedering en het knijpen, zou hij zonder de kooi niet in staat zijn geweest om terug te lopen uit zijn schuilplaats.

Zoals het was, kon hij alleen maar als in een roes naar buiten komen. De ruzie op het veld was minder hevig geworden, maar Jessy ‘s man leek nog steeds woest. Ruben wandelde wat onregelmatig naar hem toe.

"Zeg Bruce, zijn er blacklights op het feest?"

---

Een beetje een schrijfoefening omdat ik nieuwe stijlen uitprobeer. Het doel was om een kortverhaal te maken waarin het hoofdpersonage niet betrokken is bij de actie, maar om ervoor te zorgen dat het verhaal nog steeds geil aanvoelt.

De daad van een Bull die misbruik maakt van een liefhebbende vrouw leek me daarvoor geschikt.

Laat me weten of ik in mijn opzet geslaagd ben. Het is niet zo simpel om het goed te doen en tegelijkertijd de elementen van cuckoldry te respecteren.