Lars Wordt Volwassen - 7

Dit heeft veel te lang geduurd, maar hier is alsnog het laatste deel van het verhaal. Reacties welkom, natuurlijk!

Noah vertelt:

Hartstikke leuk: vier dagen met het gezin naar Ameland. Oprecht hartstikke leuk. Ik heb een goede band met mijn ouders en mijn 16-jarige zusje Kyra, en had het altijd naar m’n zin op deze tripjes. Niet voor niets ging ik ook nu nog met ze mee. We fietsten, deden spelletjes, wandelden langs de zee. Ik vond het allemaal heerlijk. Ook deze keer. En toch.. Ik kon niet wachten tot we weer op de boot naar het vasteland mochten.

Ik had mijn familie verteld over Lars, maar had het vaag gehouden. ‘Er is een jongen die ik leuk vind.’ Natuurlijk kwamen er allerlei vragen. Uit interesse, uit enthousiasme, nieuwsgierigheid. Allemaal lief bedoeld. Maar ik had er geen trek in. Lars en ik waren pas net begonnen; ik had helemaal geen zin om over hem te praten; ik wilde simpelweg bij hem zijn. Ik liet wel een fotootje zien. “Wow, knappe boy! Goed geregeld!” had Kyra gezegd. Achteraf denk ik dat ik ook terughoudend was met over hem vertellen, omdat wat ik voelde nieuw voor me was. Ik had eerder verliefde gevoelens gehad, maar nog nooit zoals dit. Het bracht me van slag, en daar schrok ik van.

Met mijn familie had ik het dus vooral over andere dingen, maar intussen waren Lars en ik toch de hele tijd verbonden: vooral via app en snap. Ik stuurde hem zelfs een foto waar we als gezin op stonden; buiten op het strand. Het was de eerste keer dat een partner die familieleden te zien kreeg. Tot dan toe had ik jongens niks verteld of laten zien van mijn familie; waarschijnlijk omdat ik die partners niet als ‘serieus’ zag. Nu wel. Lars was dan misschien pas net 18, en ik bijna 21. Maar eigenlijk was ik net zo goed als hij bezig met volwassen worden.

Dat bleek misschien ook wel uit het feit dat ik niet de hele tijd aan seks met hem dacht. Dat was vreemd voor me. Tot dan toe waren mijn gevoelens voor mannen altijd 1-op-1 gekoppeld aan seks, maar nu was er veel meer. Ik dacht op Ameland aan knuffelen met hem, aan samen lachen, aan met hem aan tafel zitten…

Jezus, wat deed hij allemaal met me?! Tot dan toe waren mannen voor mij en soort gebruiksvoorwerpen geweest. Ik hield van de man die ik zoende, pijpte, et cetera, maar als die man weer weg was, keek ik wel weer verder. Maar nu was alles anders. Ik moest bij Lars zijn, en bij Lars alleen.

Gedurende die vier dagen Ameland dacht ik één keer wél aan seks. Het was onder de douche, en ik had niet al te veel tijd, want mijn zusje wilde ook douchen. Met gesloten ogen liet ik een hand over mijn borst glijden, speelde met een tepel, en greep met de andere hand mijn half stijve piemel vast, die zich snel verder oprichtte. In mijn brein was Lars erbij. Ik fantaseerde over zijn natte lippen. Hij zei met zijn diepe stem m’n naam. Het water stroomde over zijn sixpack. Hij duwde zijn dikke paal tegen me aan. “Noah,” zei hij weer, voordat we zoenden, en hij zijn lijf tegen me aan drukte. Zijn handen op mijn billen, die van mij tegen zijn rug. Verder dan dit kwam ik niet. Ik fluisterde zijn naam, en spoot hijgend mijn zaad. Terwijl het in het doucheputje stroomde, hoorde ik Kyra roepen: “Schiet op!”

De bootreis terug op zondagochtend leek eindeloos te duren, net als de bus- en treinreis die erop volgde. Tussendoor, in de haven bij Holwerd, had mijn moeder me omhelsd, en gezegd: “Je was een beetje afwezig de afgelopen dagen, maar ik snap waarom. Je hebt het flink te pakken he schat? Ik heb je nog nooit zo meegemaakt. Ik ben blij voor je. Ga maar gauw naar hem toe.”

~~

Of ik het grapje kon maken, daarover had ik in de trein flink getwijfeld. Het was op het randje. Misschien nog een beetje vroeg. Ik vond het vervolgens hilarisch dat Lars datzelfde grapje wat ik in m’n hoofd had zélf maakte, nadat we op het stationsplein eerst innig hadden gezoend. Hij grinnikte, terwijl hij zei: “Oké, ik heb die zwemmer er maar weer uit gegooid een uur geleden, want jij kwam weer terug uit Verweggistan.” Ik schaterde. We wisten allebei zeker: we wilden nu alleen elkaar. Geen zwemmer, geen huisgenoot, geen collega, niemand anders.

Bij hem thuis sneuvelden drie knoopjes van mijn overhemd; ze sprongen door dat krappe kamertje. We waren haastig; rukten de kleren van elkaars lijf. Toen hij naakt was, duwde ik hem vrij hardhandig op zijn rug op bed, kroop erop, voelde eindelijk weer zijn warmte. Liet me omhelzen. Liet mijn stijve langs die van hem glijden. Ik wilde hem pijpen. Nu. Ik wurmde me los uit Lars’ armen, zei “sorry, straks weer, eerst wat anders”, en verspilde geen seconde meer: ik kroop naar achteren, likte de druppel voorvocht van zijn eikel, en nam zijn paal in mijn mond. Meteen behoorlijk diep. “Wow, shit, je hebt honger he,” hijgde Lars. Nou en of. En het smaakte verrukkelijk. En man, wat was hij hard. Als staal. Dik ook trouwens. Even ging er een soort ‘beoordeling’ door mijn hoofd. Oude gewoonte. Ik dacht, terwijl ik dieper zoog: ‘Hoe lang zou deze zijn? Niet enorm, maar wel bovengemiddeld. Ik heb wel eens een langere piemel gehad. Maar deze is misschien wel de dikste.’ Ach, wat maakte het uit. Ik genoot. Mijn eigen piemel werd intussen ook nog harder. Dat was gebruikelijk; aan een lekkere pik zuigen zorgde er wel vaker voor dat die van mij klopte en lekte. Ik ging wat verliggen om daar ruimte aan te geven.

Al snel hijgde Lars: “Noah.. Ik heb niet afgetrokken, sindsdien.”

Ik liet los, en zei: “Wat?!? Niet één keer?”

“Nee. Wilde het voor jou bewaren.”

De laatste zaadlozing van Lars was dus die van vier dagen geleden geweest. Toen ik mijn knie op de redactietafel had gelegd, en hem in me had ontvangen. Toen ik die avond in de trein had gezeten, was ik voortdurend behoorlijk bezorgd geweest dat het zaad dat terug uit mijn kont lekte een zichtbare plek zou vormen in mijn broek. Dat viel gelukkig mee.

Mijn eigen laatste orgasme was twee dagen terug. Ook lang, voor mijn doen, dus niet zo vreemd dat ik steeds meer voorvocht uit mijn pik voelde druppelen. Ik voelde me bijna schuldig, over die ene rukbeurt onder de douche. Hij zei: “Ik zeg het alleen maar om je te waarschuwen he.. Sta op fokking springen.”

Ik keek omhoog, en zei: “Dan ga ik nu veel zaad drinken.” Mijn ene hand speelde met zijn volle ballen, met de ander pakte ik zijn paal vast. Ik likte voorzichtig aan zijn eikel; langzaam liet ik mijn tong rondjes maken over die knop. “Fuck!” kermde hij. De aderen in zijn paal klopten, een bovenbeen trilde. Nog langzamer dan daarvoor likte ik zijn - nu hypergevoelige - eikel. Ik hield Lars zo nog even op het randje. Zodra ik een heel klein beetje meer kneep in zijn pik, viel hij van dat randje af. Er klonk nog eens een hese “fuck”, zijn lijf trilde, zijn paal klopte, en de eerste straal heet zaad knalde tegen mijn verhemelte. En nog één, en nog één. Ik slikte, nam die spuitende pik dieper in mijn mond, en de volgende stralen verdwenen direct in mijn keel. Er leek geen einde aan te komen. “Zuig me leeg,” hoorde ik hem kreunen. Ja, daar was ik al mee bezig. Gulzig zoog en slikte ik. Een flinke klus: ik had hier veel ervaring mee, maar nog niet vaak had ik zo’n enorme sloot te verwerken gekregen. Het maakte me alleen maar geiler; toen zijn orgasme eindelijk weg ebde, voelde ik dat ik zelf ook bijna klaar kwam.

Ik ging op mijn knieën tussen zijn benen zitten, keek naar de zwaar hijgende jongen onder me. Hij greep naar mijn stijve, en hijgde: “Spuit op me. Alsjeblieft.” Hee, dat was nieuw. Dat hij zoiets expliciet vroeg. Ik zag hem blozen, maar hij had het niet voor niets gezegd. Interessant dat hij hier zo’n zin in had. Geil ook. Ik zei niets. Legde mijn hand om de zijne, die dus om mijn pik zat. We rukten zo samen. Het zal maar een paar seconden hebben geduurd voor ik klaarkwam. Hem helemaal onder sproeien zat er niet in: blijkbaar had ik te weinig water gedronken of zoiets, want mijn sperma kwam er in dikke klodders uit. Er kwam wat op zijn piemel en buik terecht, maar het meeste toch op onze handen. Toen ik losliet, rukte hij gelukkig nog even door; ook mijn orgasme duurde behoorlijk lang. Terwijl meer zaad op zijn hand terecht kwam, streek ik met mijn natte hand over zijn buik. Zijn sixpack spande aan, en glinsterde terwijl ik mijn sperma erover uit smeerde. Lars liet mijn uitgespoten piemel los, en gleed ook met zijn hand over zijn lichaam. Samen smeerden we mijn zaad over zijn buik en borst.

Pas toen we een glas water hadden gedronken, en naast elkaar in bed lagen, zei ik wat ik dacht: “Dit had ik niet verwacht van je. Dat je het zó geil vindt om sperma op je te krijgen.” Ik draaide me naar hem toe; legde mijn arm op zijn borst. Zijn kop was knalrood, toen hij stamelde: “Ik eh.. Ik ook niet. Tot daarnet. Weet je, met jou.. Shit, dit klinkt stom.”

“Vast niet. Zeg nou maar.”

Na een diepe zucht deed hij dat, en hij verwoordde het perfect: “Bij jou voelt het vertrouwd. En dan zeg ik dus gewoon wat ik wil, wat ik voel, wat ik denk. Dat is al de hele tijd zo. Ik vertelde alleen aan jou alles over Annemarie bijvoorbeeld. En alles over die fotoshoot vertelde ik ook alleen aan jou. En dit, daarnet, was ook weer zoiets. Nee, het was natuurlijk heel anders, maar begrijp je wat ik bedoel? Bij jou kan ik het allemaal gewoon zeggen. En dingen ontdekken. En dan weet ik honderd procent zeker dat het goed is. Omdat jij het bent. Met jou komt het goed.”

Ik kuste zijn hals, en wist maar één ding om in zijn oor te fluisteren: “Jezus, wat hou ik van jou.”

Een uurtje later stonden we samen in de krappe douche. Ik vertelde over de fantasie die ik op Ameland had gehad, ook onder de douche: “En toen in mijn hoofd deed je precies wat je nu ook doet,” zei ik, toen Lars zijn pik, die weer snel harder werd, tegen de mijne aan duwde en zijn handen om mijn billen legde. “O, en wat deden we dan daarna?” vroeg hij met een knipoog. “Nou, eh.. Niks meer. Toen kwam ik al klaar.” “Goh, knap van mij, zeg. Haha.”

Lars zoende mijn hals, kroop wat verder naar beneden, likte een tepel. Hij liet mijn ballen door zijn hand rollen, wurmde zijn hand tussen mijn benen. Hij drukte een vinger tegen mijn perineum, en vroeg of hij me mocht vingeren. Daar was nog wel wat voor nodig. Razendsnel droogde ik mezelf enigszins af, schoot een boxer aan, haalde glijmiddel uit mijn tas. Helemaal meegenomen naar Ameland, daar had het geen enkel nut gehad, maar nu dus wél.. Minder dan een minuut later stond ik met mijn voorhoofd en handen tegen de wand van de douche, en ondervond dat Lars wat betreft vingeren nog wel het één en ander te leren had. Hij had het met Coen ook al gedaan, zo begreep ik later, maar in deze staande positie vond hij het moeilijk. Ik gaf hem wat aanwijzingen. Het ging beter. Hij leerde snel. Toch zouden er nog een paar ‘sessies’ volgen voordat hij me met zijn vingers in extase zou brengen. Een week later zou ik luidkeels kreunen om wat hij allemaal met zijn vingers deed. En niet lang daarna zou ik met zíjn anus spelen. Maar dat wist ik op deze zondag allemaal nog niet.

Nu ging iets anders me in extase brengen, hoopte ik. Lars had met zijn vinger meer dan genoeg gedaan om me daarvoor klaar te maken. We gingen naar zijn kamertje. Ik verspilde daar geen tijd meer; ik wist wat ik wilde. Met mijn knieën op zijn bed, mijn handen tegen de muur naast dat bed, benen een stukje uit elkaar, hoefde ik niks meer te zeggen. Hij zei: “Jezus, ik maak even een foto, oké? Hoe je daar zit, met de zon op je billen.. belachelijk mooi!” Hij mocht van mij alle foto’s maken die hij wilde, als hij dat maar een beetje snel deed. Gelukkig kwam hij al vlug achter me zitten. Ik kromde mijn rug, duwde mijn kont tegen zijn kruis. Hij sloeg een arm om mijn borst, zijn lijf tegen me aan. Zijn tepels tegen mijn schouderbladen, zijn adem tegen mijn hals. Mijn gaatje trok samen, en ontspande dan weer. Het wilde iets vastpakken. Gevuld worden. M’n verlangen was zelden zo groot geweest. Als die paal van hem nu niet heel snel in me verdween... Zijn handen gingen over mijn lijf, hij hijgde zwaar; ook al zo verlangend. Het maakte blijkbaar voor ons allebei niks uit dat we ongeveer een uur geleden nog waren klaargekomen.

Lars maakte zijn pik nog eens nat met glijmiddel, en liet ‘m door mijn bilspleet glijden. Ik draaide mijn hoofd om, net als ik toen in de redactieruimte had gedaan. “Doe me. Nu.”, zei ik, en keerde mijn gezicht weer naar de muur. Lars’ ene hand kneep in mijn heup, met de andere zette hij zijn paal tegen mijn ster. Langzaam rekte hij me uit; millimeter voor millimeter kreeg ik steeds meer van waar ik zo naar verlangd had. Zodra zijn eikel erin zat, greep Lars me plotseling met beide armen vast; de ene om mijn buik, de ander om mijn borst. Hij likte mijn hals, en zei: “Doe het zelf.” Hij bleef me vasthouden, bleef met zijn lippen en tong mijn hals bewerken, maar hield zijn heupen stil. Dus deed ik meteen wat hij had gezegd: ik duwde mijn kont voorzichtig verder naar achteren. Zo vulde ik mezelf met die staalharde knots. Eindelijk weer mannenvlees diep in mijn lijf. “Fuck”, hijgde ik. Het zou niet de laatste keer zijn dat ik dat woord vandaag gebruikte.

Toen zijn pik er helemaal in zat, nam Lars het heft weer in handen: hij duwde me wat voorover, kneep in een bil, pakte mijn heupen vast. Trok terug. Duwde toen weer. Deed het nog eens, maar iets sneller. En nog eens. Met mijn voorhoofd en handen tegen de muur, en met gekromde rug, gaf ik me helemaal aan hem over. ‘Doe-het-zelf’ was alweer klaar. Ik kreunde: “Fuck ja, Lars, paal me.” Hij stootte nog iets harder, en ik kreunde luider. Die heerlijke jongen liet me met zijn dikke pik zowat sterretjes zien. Nog een keer vloekte ik. Hij zei: “Je kreunt en praat zo geil. Blijf praten, als je kan.” Oké, daar hield hij van. Nou dat kreunen kon ik ook onmogelijk tegenhouden nu. Ik kon er natuurlijk wel wat woorden aan toevoegen. Dingen die door mijn brein gingen. “Ja.. Harder.. Ja daar! Neuk me!” Hij stootte elke keer diep. Mijn eigen lul stond alweer stijf. Héél erg stijf. Het kwam door hem, realiseerde ik me. Niet alleen door zijn vaardigheden en piemel, maar vooral doordat hij het was. Ik had er heel wat bedpartners over gedaan, maar nu ervoer ik voor het eerst: seks wordt beter als je van die ander houdt.

Ik wilde in zijn ogen kijken. “Lars, wacht..” Een moment later lag ik op mijn rug met mijn benen losjes om zijn heupen. Ik trok hem aan zijn schouders verder over me heen. Terwijl we zoenden, ging hij met een hand tussen mijn benen, zette zijn eikel weer tegen mijn ster, en drong binnen.

We bleven elkaar strak aankijken terwijl Lars’ pik bij elke langzame slag mijn G-spot stimuleerde. Ik kermde nog wat woorden, zoals “Fuck.. Naai me”. En toen voelde ik het. Ik bracht nog net uit: “Fuck.. Kan het niet meer tegenhouden..” Zo was het. Zonder dat mijn piemel aangeraakt was! Dat had ik nog nooit meegemaakt. Ik ben een behoorlijk gulzige bottom; geen lichamelijk gevoel is voor mij lekkerder dan het gevoel van een lekkere mannenpaal, diep in mijn hol stotend. Als een man bij me binnendringt en me goed neukt, word ik altijd geiler. Mijn pik blijft ook bijna altijd hard tijdens het neuken; iets waarvan ik weet dat het niet voor elke bottom geldt. Maar voor een orgasme moest mijn eigen piemel toch altijd minstens aangeraakt worden.

Maar nu, met Lars, was het anders. Ik voelde mijn hoogtepunt naderen. Alleen maar door die stoten van zijn dikke paal. Of nee.. Waarschijnlijk ook doordat die stoten juist van hém kwamen. Van de jongen waar ik van hield. Ik keek naar die donkere ogen boven me. Kneep in zijn schouder, legde m’n hand daarna tegen zijn nek. Moeizaam hijgde ik: “Je paalt me klaar”. “Wow”, kwam er terug. “Blijf me neuken, en kus me,” zei ik, terwijl ik hem naar me toe trok. Mijn pik klopte, en zodra zijn natte lippen de mijne raakten, hield ik het niet meer; ook doordat mijn piemel nu heerlijk klem zat tussen onze buiken. Terwijl ik spoot, zoenden we. Hij bleef stevig door rammen, terwijl ik onze buiken kleddernat spoot. Toen onze lippen even loslieten, stopte Lars. “Nee, ga door. Kom in me.” hijgde ik. Met mijn handen op zijn rug ontving ik nog een paar diepe stoten, totdat hij me met een diepe grom vol spoot.

~~

De weken daarna waren er nauwelijks momenten dat Lars en ik niet samen waren. We aten meestal samen, hadden veel seks, sliepen bijna elke nacht bij elkaar. Lars introduceerde me ook bij zijn voetbalteam: eerst bij een wedstrijd van zijn team kijken, daarna met een deel van dat team naar een café in de buurt voor biertjes. Ik was van tevoren behoorlijk nerveus. Ik heb niks met voetbal, maar vooral: de LHBTI-acceptatie is volgens mij niet bij elke voetbalclub geweldig. Lars had me weliswaar meermaals gezegd dat het leuk zou worden; zijn team wist van ons, en niemand had er een probleem mee.

Dat bleek te kloppen. Langs de lijn had ik gezelschap van nog een stuk of dertig supporters; familieleden en vrienden van teamgenoten. En een geliefde. Sanne heette ze; een knap meisje met een Indonesisch uiterlijk, de vriendin van de keeper. Lars had ons voor de wedstrijd aan elkaar voorgesteld. “Dus jij bent ook voetbalvrouw, net als ik?” was mijn opening geweest. De sfeer was meteen goed. Naast elkaar tegen het hek geleund keken we naar onze mannen. Sanne vond voetbal ook niet boeiend, vertelde ze, “maar het is wel altijd gezellig hier, en hij vindt het leuk als ik er ben. En kijken naar tweeëntwintig zwetende jongens in korte broekjes is geen straf. Toch?” Ik grinnikte. Zo was het. Of Lars een goede wedstrijd speelde, wist ik eigenlijk niet. Ik lette meer op zijn geconcentreerde blik, zijn benen, zijn kont. Hij speelde in de verdediging, en had de aanvoerdersband om. Opvallend was dat; voor zover ik het kon beoordelen was hij één van de jongsten van het team, maar hij had blijkbaar toch een leidende rol, in elk geval in het veld. Af en toe riep hij een aanwijzing naar een teamgenoot. Ik genoot van het geluid van zijn stem, en voelde me ook ergens trots. Mijn man was de leider.

En oké, zoals Sanne al had gezegd, was er wel meer moois om te zien. Ik gluurde vooral vaak naar de spits van het team: een getinte jongen met blauwe ogen (sowieso al een bijzondere combinatie), enorme handen, en benen als boomstammen. Met zijn linkerbeen maakte hij vlak voor het einde van de wedstrijd het winnende doelpunt.

Ondanks de leuke middag bleef ik nerveus. Nadat de jongens fris gedoucht uit het clubhuis waren gekomen, had Lars me een kus gegeven; ik voelde daarbij de blikken van zijn teamgenoten. Maar die knappe spits zorgde er met één opmerking voor dat alle spanning verdween. Terwijl we handen schudden, zei hij: “Hi, ik ben Troy. En ik heb slecht nieuws voor je: je hebt vandaag niks meer aan Lars hoor. We hebben hem onder de douche al helemaal uitgewoond.” Iedereen lachte, en alles was goed.

Die avond in bed lagen Lars en ik naast elkaar in bed op onze zij, gezichten naar elkaar toe. We hadden elkaar gepijpt en daarna afgetrokken. Zoenend en rukkend waren we bijna tegelijkertijd klaargekomen. Nu stelde Lars de vraag die ik wel een beetje verwacht had: welke van zijn teamgenoten ik aantrekkelijk vond. Ik vertelde eerlijk over mijn bovengemiddelde interesse in Troy. Hij snapte dat wel. “En als je hem zonder kleren zou zien zou je helemáál heet worden, geloof me.” Hij lachte, gaf me een zoen, en vervolgde: “Wel hartstikke hetero. Anders zou ik hem er graag bij hebben, hier in bed.” Ik keek hem aan, en realiseerde me: ik had oprecht meer dan genoeg aan Lars in bed, maar vond het tegelijkertijd een interessante gedachte: iemand erbij. Voor een keertje, misschien, ooit. Even liet ik de fantasie toe: die grote Troy, nu naakt achter Lars liggend, een arm om hem heen. Of een ander beeld: Troy op zijn knieën tussen ons in; zijn witte voetbalbroek werd door ons samen afgestroopt. Ik gleed met mijn hand over zijn gespierde bovenbeen, terwijl Lars die groeiende donkere piemel in zijn hand nam. Troy legde zijn ene hand op Lars’ achterhoofd. Die begreep de hint, en legde zijn lippen tegen de paal. De andere hand van de grote spits lag op mijn bil. Krachtig kneedde hij die, en liet vervolgens een vinger in mijn bilspleet glijden. Dat ene woord van Troy kwam in mijn gedachten. Dat woord dat hij die middag daadwerkelijk had uitgesproken, toen hij die grappige opmerking maakte. ‘Uitgewoond’.

Ik drukte de fantasie weer weg, en keek naar het vrolijke ontspannen gezicht tegenover me. Fijn dat we dit soort gesprekjes konden hebben, constateerde ik. Later zou blijken dat met dit gesprekje een zaadje was geplant, dat pas maanden later zou ontkiemen. Maar dat wist ik toen nog niet.

Ook op kantoor waren Lars en ik uiteraard samen. Waarbij we, tegenover elkaar aan de redactietafel, tussen het werk door dubbelzinnige whatsapp berichtjes naar elkaar stuurden. Dit zou ik gaan missen. Lars’ stage was bijna voorbij; na de zomervakantie moest hij weer naar zijn opleiding. Ik probeerde daar maar niet te veel aan te denken.

~~

Wat betreft uiterlijk zou ik Jorrit omschrijven als ‘studentikoos’. Hij droeg meestal effen overhemden en nette brogue schoenen. Halflang blond haar, naar achteren gekamd. En hij speelde hockey. Kortom: hij voldeed helemaal aan het cliché beeld van een student. Van een ‘kakker’ misschien ook. Kan negatief klinken, maar in zijn geval was dat het wat mij betreft absoluut niet.

Ik had Jorrit ongeveer een half jaar niet gesproken. Nu appte hij me opeens. Of we konden bellen, en of ik daarbij alleen was. Dat was belangrijk, want het ging om een ‘gevoelig onderwerp’. Ik appte terug: “Ja, dat kan nu, als je wil. Ben alleen, mijn vriend is bij voetbaltraining.” Het voelde elke keer weer fijn om naar Lars te verwijzen met ‘mijn vriend’.

Jorrit was een voormalige klasgenoot van me; in tegenstelling tot mij was hij wél bezig met het afronden van de opleiding, en liep stage bij een bedrijf voor grafische vormgeving, aan de andere kant van de stad. Hij was trouwens niet alléén een voormalige klasgenoot; we hadden meermaals seks gehad. Maar nu belde hij over iets heel anders. Dat trouwens wél met seks te maken had, maar dan met Annemarie. Daar was ze weer. Die bitch.

Jorrit begon ons telefoongesprek niet met kletsen over koetjes en kalfjes. Hij vroeg na ‘hoi’ meteen of ik haar ook kende. En het was zoals ik meteen verwachtte: ze had Jorrit proberen te verleiden, net in de periode waarin ze met zijn baas in onderhandeling was over een opdracht. Ik luisterde naar zijn verhaal, waarin hij niet vertelde of hij op haar avances was ingegaan. Dat deed er misschien ook niet toe. Ik dacht alleen: hoe meer mensen weten van haar praktijken, hoe groter de kans dat die gestopt worden. Terwijl ik in gedachte Jorrit en Lars al aan elkaar voorstelde, droomde ik even terug naar mijn weken met Jorrit, in bed.

Ik was zijn eerste geweest, en dat was die eerste keer ook wel te merken; Jorrit was lang niet zo’n natuurtalent als Lars. Toch was het fijn, en hij leerde snel; elke beurt werd beter. Het zoenen, het pijpen, neuken. En hij rimde fantastisch. De laatste keer dat we het deden was dan ook veruit het beste. Langdurig hadden we gevreeën, in zijn krappe éénpersoonsbed. We zeiden bijna niets; we voelden elkaar aan. Allebei zaten we soms dicht tegen orgasmes aan, waarna we even rustiger aan deden. Na minstens een uur begonnen mijn ballen een beetje pijn te doen. Een teken dat het toch moest worden afgemaakt. Ik zat op handen en knieën, en Jorrit verwende met zijn lange natte tong mijn gaatje. Kreunend zei ik hem dat hij op z’n rug moest gaan liggen. Ik liet me op zijn stijve zakken. Eindelijk. Ik slaakte een zucht, en begon te bewegen. Het duurde daarna niet lang meer. Zeker toen Jorrit mijn stijve vastpakte. Ik kreunde hoog en luid toen ik eindelijk spoot. Hij kneep hard in mijn dijen bij zijn eigen ontlading.

Het waren dus geile nachten, maar méér dan geil was het niet, en nadat ik gestopt was met de opleiding verwaterde ons contact. Nu maakte mijn brein overuren. Ik wilde het niet, maar het beeld van Jorrit met Lars drong zich op. Ik deed mijn best om dat beeld weer snel te doen verdwijnen. Als er dan tóch een derde persoon bij moest in mijn geile hoofd, dan was hij dat in elk geval níet. Ik wist wel wie het wél kon zijn… Als Lars dat ook zou willen, ten minste.

~~~

De ontmoeting van Lars en Jorrit bleek cruciaal. We hadden van tevoren afgesproken bij mij thuis, en ik had het ongemak van die ontmoeting al vlug succesvol onderuit gehaald, door simpelweg te zeggen: “Jullie hebben allebei met me geneukt, en dat vond ik fokking lekker, maar dat doet er nu niet toe.” Lars werd knalrood, Jorrit grinnikte ongemakkelijk, maar na een paar minuten was het oké. Ze gingen het samen doen. Gewapend met die audio-opname en hun eigen verhalen stapten ze op de fiets, op weg naar Jorrit’s chef.

Achteraf hoorde ik van Lars dat ze onderweg ook over mij hadden gepraat, en over mij in bed. In complimenteuze zin: ze hadden uitgewisseld hoe lekker het was ‘om Noah te naaien’. Toen Lars die zin met het schaamrood op zijn kaken uitsprak, juist nadat hij me voor de zoveelste keer diep had genomen, proestte ik het uit van het lachen. Alle spanning van de afgelopen maanden kwam eruit. Ik omhelsde Lars. Zo was alles goed.

Samen hadden ze die bitch gekielhaald. Ik weet niet wat zich precies heeft afgespeeld in het kantoor van de baas van Jorrit. Dat wil ik misschien ook niet weten. Ongetwijfeld was Lars overtuigend geweest, zoals hij steeds meer was geworden. Hij was bij Ad024 binnengekomen als een lieve, ietwat naïeve jongen die eigenlijk geen idee had, maar die tijd lag ver achter hem. Hij was nu Lars, de volwassen man, die wist wat hij wilde. Samen met Jorrit kreeg hij het voor elkaar. De lopende overeenkomsten met Annemarie werden afgemaakt, maar er zouden geen nieuwe contracten volgen. Ook onze baas Menno liet haar vallen.

~~~

Toen ze nog niet wisten dat hun gesprek resultaat had gehad, arriveerden Jorrit en Lars bij mij thuis. Ze waren moe, allebei. Jorrit vertrok dan ook weer snel. Bij de deur zei hij nog: “Die jongen is geweldig. Goed vasthouden hoor.”

Dat was precies wat ik deed. Hem héél goed vasthouden. De jongen die geen jongen meer was. Hij was volwassen geworden. Net als ik. Weliswaar had ik met mannen behoorlijk wat ervaring, maar nu pas maakte ik mee hoe het voelde om écht bij iemand te zijn. Of ‘van’ iemand. Bij en van niemand anders dan Lars. Na zijn stage bij Ad024 zou hij zijn opleiding gaan afronden bij een bedrijf in een andere stad. Ik was nog even bang dat het onze relatie zou bedreigen, maar dat bleek absoluut niet het geval. We regelden het wel.

Soms maakten we een foutje. Zoals die keer dat mijn kamerdeur per ongeluk niet helemaal dicht zat, en een huisgenoot haar hoofd om de hoek stak. Op dat moment likte Lars aan mijn ballen, en had hij een vinger in mijn kont. Oeps. Het zorgde voor een ongemakkelijk ontbijt-gesprek.

Ingrijpender was die keer dat huisgenoot Stijn ons ronduit uitnodigde, met een lange app aan mij: “Hoor jullie wel hoor; klinkt goed. ‘Nee’ is een goed antwoord, en dan heb ik het er verder niet meer over, maar als je zin hebt: volgende keer bij mij? Lars is een lekker ding (al snap ik dat het ongemakkelijk is voor hem, gezien onze geschiedenis), en je weet hoe lekker ik jou vind. Zin in jullie!”

Toen ik het bericht las, had ik net Lars’ zaad doorgeslikt, en lag hij half slapend achter me. Ik zei: “Hee, lees dit eens? Wat denk je ervan? Eerlijk zeggen. Erover nadenken is natuurlijk ook oké.” Ik zag dit wel zitten; alleen al het idee van die twee samen naakt zien wond me op.

Lars was even stil, pakte me toen steviger vast, en zei: “Het zou voor mij iets afmaken dat vier jaar geleden begon. Nu ja, en ook: hij is gewoon super heet. Dus hoef er niet lang over na te denken; ik wil wel.”

Zo’n duidelijk en snel antwoord had ik niet verwacht. Ik was er zelfs even bang voor geweest dat hij beledigd zou zijn, zo van ‘ben ik niet genoeg of zo?’ Maar nee; niets van dat alles. Lars vertelde me ook nog: “Alleen al jullie twee samen zien seksen lijkt me heet. Wil ik graag bij zijn.” Toch zou het in de weken die volgden niet gebeuren. We spraken er niet eens over; misschien waren we toch ergens bang dat zo’n avontuurtje niet goed zou uitpakken. Dat het iets kapot zou maken.

Andere nieuwe dingen deden we in die weken wél; óók in bed. Zo was er de middag waarop ik hem vingerde, makkelijk zijn prostaat vond, en hem dat verrassend goed beviel. Nog tijdens zijn orgasme stamelde hij: “Holy shit, ik wist niet eens dat ik dat plekje had!”

Er was ook de middag waarop ik voor het eerst sinds lange tijd weer de top was. Al was dat maar voor héél even. Ik had Lars gevingerd, had hem een buttplug laten voelen, na wat aarzeling wilde hij het proberen. Hij hield zich groot, toen hij zich op mijn pik liet zakken, maar ook na een tijdje zag ik aan hem dat het hem niet veel plezier bezorgde. Mij wel, maar ik kon uitstekend zonder. Dit zouden we niet meer doen.

En er was de avond waarop hij me vastbond. Het touw on mijn polsen deed pijn, en bevestigde weer: ik ben geen fan ben van bdsm-achtige acties. Toch voelde het geil om door zijn toedoen geen kant op te kunnen. En het was leuk dat we samen experimenteerden. Al was het ook toen uiteindelijk maar één ding dat me tot een hoogtepunt bracht: die harde stoten van Lars. Omhelzen kon ik hem niet, nu mijn handen vastgebonden zaten aan het bed. Ik denk dat het daarom was, dat ik besloot dat het bij die ene keer zou blijven. Ik wilde Lars altijd kunnen omhelzen, als ik daar zin in had. Want ik hield van hem. En hij van mij. Toen hij me die avond had losgemaakt, en ik een hand op zijn borst legde, zei hij: “Lieverd, ik weet niet wat jij ervan vindt, maar ik wil je eigenlijk niet meer vastmaken. Wil je juist laten doen waar je zin in hebt. Daar ben je vet goed in. Ik hou van je, juist als je zelf doet wat je wil.”

We zoenden.

Meer dan een jaar na het vorige deel was dit het slot. Lars en Noah zijn volwassen geworden, Annemarie is verdwenen. Hoe hun levens verder zullen gaan, weten we niet. Aan dat verhaal doe ik niets meer. Dus dit was het. Dank jullie wel voor het lezen!

Of..? Ja, er komt nog iets. Een toetje. Niet meer over volwassen-worden of andere écht belangrijke levenszaken. Dit wordt een seks-dessert. Het zal geen jaar duren; dat beloof ik. Het is namelijk al bijna af.