Mijn Nieuwe Liefde

Het was een zaterdagavond zoals zoveel andere zaterdagavonden de laatste tijd. De kinderen waren inmiddels het huis uit. Mijn man was weer eens dagenlang op zakenreis en zelf werd ik voor de zoveelste keer geconfronteerd met een lange, eenzame avond, met alleen maar de tv om mij gezelschap te houden.

Niet alle zakenreizen van Tom vond ik erg. Dat maakte nu eenmaal deel uit van zijn goedbetaalde baan en dat had ik geaccepteerd. Ons huwelijk was zeker niet slecht, en Tom zorgde voor alles wat ik me maar kon wensen. Alleen zou ik graag willen dat hij wat meer thuis was. Zeker op weekenddagen en avonden zou het leuk zijn als hij me wat meer gezelschap hield.

Ik scrolde door de televisieprogramma’s, maar kon niets vinden wat me boeide. Misschien kwam dat wel gewoon door de stemming waarin ik verkeerde. Voor de verandering wilde ik wel eens iets anders doen dan weer een lange zaterdagavond voor de buis hangen.

Door de zenders heen bladerend, kwam ik uit op MTV. De muziek en de bijhorende dansclips hielden mijn aandacht voor even vast. Misschien was het dat wel wat ik nodig had, maar ik was alleen. Het leek al een eeuwigheid geleden dat ik nog eens alleen de deur uit ging.

Zou ik het nog wel aandurven om een van die danscafés in de stad, waar ik vroeger wel eens kwam, binnen te gaan om daar een beetje onschuldig vertier te zoeken?

Echt lang bleek ik daar niet over na te moeten denken, want een paar minuten later stond ik al in mijn slaapkamer door mijn collectie jurken te bladeren. Ik zag er een die ik altijd al leuk vond. Een groen ‘breisel’ wat mijn rondingen vrij goed deed uitkomen en tegelijkertijd kort genoeg was om met mijn benen te kunnen pronken. De Halslijn kwam precies laag genoeg om een vleugje decolleté te tonen, terwijl de driekwart mouwen als gegoten rond mijn armen spanden.

Uiteraard was het niet het soort kledij die de jonge vrouwen in de videoclips droegen, maar het paste uitstekend bij mijn persoonlijkheid, dacht ik zo. Ik haalde de jurk van de hanger en gooide hem op het bed. Mijn besluit om vanavond op de een of andere manier mijn verveling te verdrijven was genomen.

In de vooravond had ik al gedoucht, dus het enige wat ik nog hoefde te doen was mezelf omkleden. Ik dook in mijn lingerielade, en koos voor een zwart, met kant afgewerkt setje, bestaande uit een bh, een slipje en een jarretelgordeltje. Ik trok het setje snel aan, waarna ik mijn benen in een stel nieuwe, dure nylons hulde, die ik aan de ophouders van de kousenband vasthaakte. De groene jurk paste me nog perfect en dat mocht ook gezegd worden van het stel zwartgelakte ballerina's met brede hak, waarin ik mijn voeten wurmde. Twee gouden armbanden, een imitatie robijnrode hanger aan een gouden kettinkje, en een zwartleren ceintuurriem met een vergulde gesp maakten mijn outfit compleet. Een beetje make-up aanbrengen en mijn haar lichtjes fixeren ging op routine, waarna ik de hoogstnodige ‘vrouwelijke spulletjes’ in een zwarte, bij mijn outfit passende handtas stopte. Ik was klaar om uit te gaan.

Terwijl ik op de taxi wachtte, ving ik een blik van mezelf op in de grote spiegel naast de voordeur.

“Niet slecht, Myriam,” zei ik in gedachten tegen mijn spiegelbeeld. “Je zult allicht nooit dansen in een videoclip op MTV, maar je ziet er nog steeds goed uit voor jouw vijfenveertig jaar.”

Na twee kinderen en de tand des tijds mocht ik er nog altijd zijn. Een jonge vrouw was ik misschien niet echt meer, maar ik had wel nog altijd vrede met mijn figuur. In elk geval zag ik er goed genoeg uit voor vanavond. Ik ging immers niet de deur uit om ‘binnengehaald’ te worden. Ik wilde gewoon maar wat muziek gaan luisteren en misschien een beetje dansen.

De vreemde blik van mijn buurman toen ik buiten kwam nam ik voor lief. Ergens begreep ik zijn blik wel. Die enkele keren dat hij me in dit soort outfit naar buiten had zien komen, was dat steeds in het gezelschap van mijn man. Ik groette hem met een vluchtig handgebaar en stapte in de taxi.

Ook van de chauffeur kreeg ik een verwonderde blik toen ik hem de naam en het adres van het danscafé noemde waar ik naartoe wilde. Ik wist dat de zaak waar ik vroeger regelmatig kwam nog steeds bestond. Ik kwam er al een hele tijd niet meer, maar wat dan nog. Het was altijd een leuke plek uitgaansplek geweest en dat was precies waar ik vanavond nood aan had. Ondanks de rare blik die de chauffeur me toestuurde, zei hij verder niets en vertrok.

Het interieur van de zaak was niet helemaal zoals ik me dat kon herinneren. De uitbaters hadden het heringericht om het te laten passen binnen de veranderende tijdsgeest. Weg waren de schreeuwerige discobollen en de hoger gelegen dansplatformen. In plaats daarvan was er een nieuwe, fluctuerende ledverlichting gekomen, een centrale dansvloer en een vrij groot podium, wat ingenomen werd door de band die er vanavond speelde.

In zekere zin vond ik het geheel beter dan vroeger. Ergens had ik het gevoel dat dit nieuwe interieur ervoor zorgde dat dit danscafé een plek geworden was waar ik veel beter in paste. Ik ontdekte een leeg krukje aan de bar en ging er meteen naartoe.

“Excuseer!”, schreeuwde ik boven het lawaai van de muziek uit tegen een jongeman die naast de barkruk stond. “Is deze stoel vrij?”

“Nu niet meer denk ik!” schreeuwde hij terug. Het volgende moment keek hij al terug de andere kant op, naar een andere jongeman met wie hij in gesprek was. Ik was waarschijnlijk niet zijn type…

Ik bestelde een Gin-tonic bij de barman en draaide mijn kruk, zodat ik naar de band kon kijken. Het was een soort rockgroepje van dertien in een dozijn, zoals men die wellicht wel vaker in dit soort cafés aantrof. Heel veel eigen werk hadden ze blijkbaar niet op hun repertoire, want ze brachten vooral covers van nummers die populair waren. Allicht wachtten ze op die ene grote doorbraak die hen met een klap tot het sterrendom zou katapulteren.

Ze waren niet slecht, maar echte sterren zouden ze in mijn ogen nooit worden. Ik dronk mijn drankje, luisterde naar de muziek en liet mijn ogen ondertussen met een goed gevoel over de best wel talrijke aanwezigen dwalen. Dit was in ieder geval beter dan alleen thuis televisie zitten kijken.

“Ze zijn niet slecht hé,” zei een man die naast me in de open ruimte aan de bar een drankje kwam bestellen. Hij zag er een beetje ouder uit dan het merendeel van de aanwezigen. Ik schatte hem min of meer van mijn leeftijd.

“Ik heb dit bandje nooit eerder gehoord, maar dat kan ook moeilijk anders,” zei hij glimlachend. “Eigenlijk is dit de eerste keer in jaren dat ik hier nog eens kom.”

“Ja, ze klinken best goed,” antwoordde ik, alleen maar met de bedoeling om vriendelijk te zijn. “Zelf ben ik hier ook al tijden niet meer geweest. Ik was gewoon benieuwd hoeveel het sindsdien veranderd zou zijn.”

“Het is veel veranderd,” zei de man. “De laatste keer dat ik hier was, was de muziek ook heel anders. Ben je hier alleen?”

“Ja,” antwoordde ik, heus wel beseffend dat ik zijn openingszin aan het oppakken was. Maar ach, waarom ook niet. Een leuke babbel is nooit verkeerd. “Ik verveelde me thuis nogal en dacht dat dit een leuke afwisseling zou zijn,” zei ik.

De blik van de man scande mijn lichaam terwijl hij een slokje drank tot zich nam.

“Ik ook,” nam hij de draad weer op. “En toch is dit is niet helemaal wat ik verwachtte. Hoe dan ook, het is leuk om een vriendelijk iemand als jij tegen te komen. Euh, wil je... Zou je met me willen dansen? Het is al wel een tijdje geleden. Ik ben niet zeker of het me nog lukt om in de maat te blijven.”

“Dat zou ik wel willen," antwoordde ik glimlachend, “maar ik weet zelf ook niet of ik dit tempo nog aankan. Eigenlijk dans ik liever iets langzamer, alhoewel… De laatste keer dat ik op een dansvloer stond was het een twist.”

Hij lachte erom en zei dat hetzelfde ook zo’n beetje voor hem gold. “Trouwens,” vervolgde hij, “mijn naam is Harm. Wat is jouw naam?"

“Myriam… Maar noem me gerust Myr, zoals iedereen,” antwoordde ik. “Misschien kunnen we beter gewoon ergens rustig gaan zitten, in plaats van te dansen.”

“Deal,” zei Harm, wijzend met zijn hand. “Er staat achteraan een lege tafel bij dat tussenmuurtje. Daarnet was ik daar nog en de muziek klonk daar veel minder luid dan hier aan de bar. We kunnen daar ten minste normaal met elkaar praten”

Ik gleed van de barkruk af en liep achter Harm aan naar de tafel die hij eerder aanwees. Vooraf had ik misschien verwacht om iemand te treffen waar ik vanavond mee kon dansen, maar deze ruige rockmuziek was voor mij wellicht net iets te hoog gegrepen. Nu ja, een gezellige babbel met deze vriendelijke man leek mij ook niet verkeerd. Het bespaarde me hoe dan ook een te verwachten gênant moment waarop een of andere dronken jongeling mij zou benaderen voor iets wat ik niet wilde. Harm was in elk opzicht ouder en wijzer dan het overgrote deel van de mannelijke aanwezigen, nam ik aan. Ik geloof nooit dat het makkelijk zou zijn om met een van die jongelui een boeiend gesprek te hebben. Ik was er vrijwel zeker van dat ik niet veel gemeen had met al die ‘jonge’ jongens.

“Geen man vanavond?” vroeg Harm, zodra we aan tafel zaten.

“Nee,” antwoordde ik. “Hij zit in het buitenland voor zaken. Maar hoe weet jij...?"

“De ring,” zei Harm, wijzend naar mijn hand. “De meeste vrouwen hier dragen geen trouwring, tenzij ze vergeten zijn om die af te doen of omdat hun man erbij is. Maar geen probleem voor mij, Myr. Ik ga gewoon voor jouw gezelschap vanavond, meer niet.”

“Je klinkt alsof je de laatste tijd maar weinig gezelschap hebt gehad, Harm,” zei ik, mezelf verbazend dat ik zoiets überhaupt durfde zeggen tegen iemand die in feite een compleet vreemde voor me was. “Is je vrouw er niet bij vanavond?”

Het viel op dat zijn gelaat verstrakte en tegelijkertijd werd zijn blik wat grimmiger.

“Je hebt mijn ring ook opgemerkt, hè,” zei Harm droog. “Mijn vrouw is er niet bij omdat ze in het ziekenhuis ligt, nu al drie maanden. Ze komt er niet meer uit, maar dat weet ze zelf nog niet.”

Compleet verrast keek ik hem sprakeloos aan. Iets wat bij hem blijkbaar niet zo positief binnenkwam.

“Luister, Myr,” zei hij. “Ik weet dat het misschien klinkt als een misplaatst versiertruckje, maar het is wel degelijk de waarheid. Ik zou zoiets nooit gebruiken om... Nou ja, we hoeven het daar niet over te hebben. Ik ben vanavond naar hier gekomen om mijn gedachten te verzetten.”

Zo mogelijk nog meer verrast, wist ik nauwelijks hoe te reageren.

“Het spijt me, Harm,” zei ik, in een poging om de ongemakkelijke aanvoelende stilte tussen ons te doorbreken. “Ik wist niet...”

“Natuurlijk niet,” onderbrak hij me, met een zuinige glimlach op zijn gezicht. “Ik word altijd een beetje emotioneel als het over mijn vrouw gaat. We zijn al zo lang samen en we hebben zoveel goede tijden gekend. Het is al een tijdje geleden dat ik... Ach laat maar… Laten we over iets anders praten. Tenminste… als jij nog zin hebt in een gesprek.”

“Natuurlijk wél!” reageerde ik ferm. “We zijn blijkbaar allebei eenzame zielen vanavond. Laten we maar eens kijken of we elkaar wat kunnen opvrolijken.”

Harm glimlachte erom, waarna hij vroeg of ik die avond al gegeten had.

“Ik weet dat het al laat is,” zei hij, maar ik ken een zaak hier in de buurt waar je op dit uur nog terecht kunt. De muziek daar staat veel minder luid en is meer van onze tijd dan wat die band hier speelt. Wat denk je ervan, Myr? Als je niet echt honger hebt, dan misschien gewoon een toetje?”

“Ik at vanavond alleen maar een croque,” zei ik. “Dat is al uren geleden, dus ja, ik ga graag met je mee om wat te eten.”

Ik wist niet waarom ik dat zei. Ik was helemaal niet naar hier gekomen om me zo simpel te laten inpakken, maar vreemd genoeg voelde ik me aangetrokken tot deze man. Misschien had ik medelijden met hem, of misschien... Eigenlijk wist ik niet precies wat het was. Ergens klonk het gewoonweg als een goed idee. Een stuk rustiger alleszins dan dat het er hier aan toeging.

Buiten op straat, haakte ik mijn arm in de zijne. Het was lang geleden dat ik nog eens op die manier met een man over straat liep, behalve dan met Tom, mijn eigen man. Alweer begreep ik niet waarom ik zomaar spontaan bij Harm inhaakte, maar het voelde gewoon juist om dat te doen.

Harm leek mijn gebaar van vertrouwen wel te waarderen, want hij stuurde mij een charmante glimlach toe. Vier huizenblokken verder draaiden we de straat in waar het restaurant gevestigd was en al die tijd had ik het gevoel dat we allebei van de babbel en van elkaars nabijheid genoten.

Het was een Italiaans restaurant en Harm werd door het personeel begroet als een goede bekende. We werden naar een tafel in een hoek begeleid, waar we een beetje ‘privé’ konden zitten en tegelijkertijd toch de rest van de zaal konden overzien.

We bestelden een licht avondmaal. Of beter gezegd, Harm bestelde het voor ons beiden en terwijl we aten, babbelden we ons een weg doorheen de maaltijd. Een deel van het gesprek ging over zijn vrouw. Ik vernam dat ze al meer dan een jaar ziek was. Ongewild vroeg ik me af hoe intiem ze in die periode nog hadden kunnen zijn. Daar schrok ik toch wel even van, al het lukte me vrij aardig om het af te doen als ‘niet mijn zaken.’

Nadien kwamen allerlei andere onderwerpen aan bod, waarbij het me opviel dat we, buiten het feit dat we vanavond allebei de eenzaamheid waren ontvlucht, heel wat gemeenschappelijke interesses hadden. We babbelden maar door, net alsof we al jaren vrienden waren. De avond vloog dan ook voorbij.

Harm probeerde op me in te praten om als dessert alsnog een gebakje te bestellen, maar net toen de ober langskwam, keek ik op mijn horloge. Het was bijna half twaalf en ik wilde thuis zijn voor het geval Tom zou bellen. De zuinige keren dat mijn man toch eens belde, was dat meestal rond middernacht.

“Ik moet er nu echt vandoor, Harm,” zei ik. “Ik heb het vanavond zo naar mijn zin gehad dat ik de tijd uit het oog verloor.”

“Oké, Sneeuwwitje,” reageerde hij met een lach. “We brengen je naar huis voordat de zeven dwergen naar jou op zoek gaan.”

Ik lachte ook, terwijl hij de ober om de rekening vroeg.

“Ik vind het jammer dat je weg moet,” zei Harm, “maar tegelijkertijd hoop ik wel dat je me toestaat dat ik je met een taxi naar huis breng.”

“Dat zou leuk zijn,” zei ik, in het besef dat we dan nog wat langer konden praten voordat we uit elkaar gingen.

Tijdens de hele taxirit naar huis liep ons gesprek nog altijd even vlot. Ik betrapte mezelf erop dat ik wenste dat we nog veel langer met elkaar konden praten. Op een of andere manier wist Harm mij ‘te raken’ en dat op meerdere niveaus. Ik had weinig mannen gekend met wie ik zo ‘normaal’ kon praten, zelfs niet met mijn eigen man.

De meeste gesprekken die ik door de jaren met mannen voerde hadden een zakelijk of familiaal karakter. Soms ging het zelfs niet verder dan het weer, maar dan nog waren seksuele toespelingen nooit veraf. Dat was met deze man allesbehalve zo. Hij behandelde me al de hele duur van ons gesprek als een gelijke. Harm was net zo bereid om te luisteren als om te praten. Dat beviel me zodanig goed dat ik ter plekke besloot om te kijken of we het nog wat langer konden volhouden.

“Zou je... Wat zou je ervan denken om nog even mee naar binnen te gaan voor een slaapmutsje?” vroeg ik met onvaste stem, toen de taxi de straat al indraaide waar ik woonde. “Het is nog niet zo heel laat. Ik vind het zo leuk om met jou te praten, Harm, eneuh… Ik kan best nog wat muziek opzetten die we allebei leuk vinden.”

“t Ja… Als jij zeker weet dat het voor jou oké is,” zei Harm met een beetje onzekerheid in zijn stem.

Ik knikte alleen maar.

“In dat geval denk dat ik de uitnodiging van zo'n mooie dame niet mag weigeren,” zei Harm. Hij betaalde de chauffeur en we stapten uit.

Bij de voordeur van mijn huis gaf ik Harm de sleutels. Hij opende de deur en zette een stapje opzij om mij als eerste naar binnen te laten. Terwijl ik mijn jas en handtas op een stoel bij de deur liet vallen, deed Harm de deur weer dicht.

“Je mag jouw jasje ook gerust uitdoen als je wil,” zei ik, terwijl ik al doorliep naar de woonkamer. Toen ik zag dat hij me volgde, ging ik eerst door naar mijn laptop om via Spotify wat ‘slow-music’ van jaren geleden op te zetten. “Ga maar op de bank zitten, Harm. Ik ben zo klaar. Wat wil je drinken?”

“Een whisky-cola,” antwoordde Harm, terwijl hij zijn jasje alsnog uitdeed, over de leuning van de bank hing en ging zitten. “Met veel cola,” vulde hij zijn verzoek aan. “Nu ja, als je dat in huis hebt natuurlijk. Anders is een glaasje fris even goed hoor.”

Mijn man was een notoire whisky drinker, dus een ‘Jonny Walker’ had ik altijd in huis. Zelf dronk ik het bijna nooit, maar dit leek een mooie gelegenheid om op die regel nog eens een uitzondering te maken.

Een paar minuten later, nadat ik onze drankjes op de salontafel had gezet, ging ik aan de andere kant van de bank bij Harm zitten. Ik pakte mijn glas op hield het in zijn richting voor een toast. “Op de goede oude tijd,” zei ik, “waar of wanneer dat ook geweest mag zijn.”

Harm ging glimlachend mee in de toast en tikte zijn glas tegen het mijne.

“De goede tijden zijn vooral goed als je ze zelf goed maakt,” vulde hij aan. “Ze hoeven niet zo nodig oud te zijn.”

We lachten er allebei om, waarna we de draad van ons gesprek weer opnamen, daar waar we die in de taxi hadden laten vallen.

Alhoewel die niet eens zo luid stond, vulde de muziek de woonkamer, op een niet nader te beschrijven manier de eenzaamheid onderlijnend die we allebei voelden. De ziekte van Harms vrouw en de afwezigheid van mijn man leken niet meer van belang. We maakten onze eigen kleine werkelijkheid in het hier en nu, iets wat we gretig deelden. Het was alsof we terug werden gekatapulteerd naar onze late tienerjaren of begin jaren twintig en we ons bevrijd voelden van de zorgen die tegenwoordig zoveel van onze tijd in beslag namen. We praatten zo vanzelf en zo veel dat ik nauwelijks merkte dat Harm gaandeweg was opgeschoven en nu vlak naast me zat. Ik denk dat ik zelf ook wel wat in zijn richting was opgeschoven, want plots zaten we allebei bijna in het midden van de bank.

“Myr,” zei Harm, terwijl hij mijn hand voorzichtig vastpakte, “Ik weet dat dit bij jou redelijk bedreigend kan overkomen, maar zou ik je mogen kussen?”

Eerst wist ik niet wat ik moest zeggen, tot ik plots besefte dat ik op dat moment best graag gekust wilde worden. Dus zei ik zachtjes ‘ja.’

Onze lippen ontmoetten elkaar, en ik voelde gelijk dingen die ik al heel lang niet meer had gevoeld. De kus was redelijk onschuldig, maar het riep herinneringen op aan heel veel jaren geleden, toen ik iets dergelijks ervaarde met een jongen die ik sindsdien niet meer had gezien. Ik wist niet eens meer zijn naam, maar Harms kus bracht me evenzeer in vervoering als in mijn herinnering met die jongen van destijds. Het leek wel alsof ik een hele nacht in een duistere hoek van een bar had gezeten waar Harm en ik elkaar net hadden ontmoet.

Ik weet niet wat het was met die kus, maar weldra kuste ik hem terug. Meteen daarna voelde ik Harms arm om me heen glijden. Ik liet het ook even gebeuren, maar dan sprak ik alsnog zachtjes zijn naam uit.

“Harm?”

“Het spijt me,” zei hij, snel proberend zijn arm weg te trekken.

“Nee,” reageerde ik al even snel, terwijl ik zijn arm dan weer vastgreep om hem tegen me aan te houden. “Dat is het niet. Het is gewoon... Ik bedoel… Weet je zeker dat je hiermee wil doorgaan?”

“Weet jij het zeker?” vroeg Harm.

Ik haalde diep adem. Het was lang geleden dat ik nog eens zo’n intiem moment als dit beleefde met mijn eigen man. Tegelijkertijd was ik er zeker van dat het voor Harm nog veel langer geleden moest zijn, juist omdat zijn vrouw al zo lang ziek was. De mogelijkheid om ‘iets’ te beginnen met een andere man was in al die jaren dat ik getrouwd was nooit in me opgekomen. Het was iets waarvan ik dacht dat ik het zelfs nooit zou overwegen. Tot vanavond dan, want nu overwoog ik het wel degelijk.

Was het de vele uithuizigheid van Tom die mij telkens weer onderdompelde in eenzaamheid? Was het een soort van medeleven met Harm en zijn verdriet om de uitzichtloosheid rondom de ziekte van zijn vrouw? Of… Was het simpelweg de kus die mij dingen liet voelen die ik al tijden niet meer voelde?

Ik wist het niet. Wellicht was het een combinatie van al die dingen. Wat ik wel wist, dat was dat als ik hier en nu met Harm verder ging, ik het in de eerste plaats voor mezelf moest doen. Eenmaal tot dat besef gekomen, hield ik zijn arm stevig vast. Ik drukte mezelf tegen hem aan en keek hem zo onbevangen mogelijk in de ogen.

“Ja, Harm,” fluisterde ik, “ik weet het zeker. Ik wil dit...”

Harms lippen ontmoetten de mijne opnieuw en gelijk voelde ik die vroegere sensatie weer door mijn hoofd en lichaam flitsen. Wie was die jongen in het donker van zoveel jaren geleden? Ik wist dat ik hem in hetzelfde danscafé had ontmoet waar ik vanavond Harm tegenkwam. Die jongen en ik hadden destijds slechts dat ene moment in het donker gedeeld. We hadden niet meer gehad dan die ene sensationele kus, gevolgd door en een twintigtal gestolen seconden waarin we elkaar vasthielden. Daarna was hij teruggegaan naar zijn vriendin, maar de herinnering aan die gebeurtenis was me altijd bijgebleven. Ik heb die jongen nadien nooit meer gezien. Hij was een paar jaar ouder dan ik, maar omdat niemand in mijn vriendenkring wist wie hij was, ben ik daar dus ook nooit achter gekomen.

De herinnering was alles wat ik had, maar net dat maakte het zo bijzonder dat ik me hier en nu in de armen van een man bevond die me op dezelfde, zachte manier kuste. Ik stopte met proberen om de puzzel te leggen en liet me onderdompelen door dit moment van liefelijke warmte.

Zachtjes, bijna aarzelend, gleed de arm van Harm terug rond mijn middel. Hij trok me dichter tegen zich aan en bij elke volgende seconde die onze kus duurde, leek de sensatie in mij alleen maar te groeien.

‘Waar ben ik mee bezig?!’ vroeg ik me desondanks af.

Net dan begonnen zijn lippen tegen de mijne op te bewegen, duidelijk met de bedoeling om ze uit elkaar te drijven. Het was plots wel heel erg duidelijk dat Harm van me verlangde dat ik zijn indringende tong tegemoet kwam met de mijne.

Nooit eerder had ik mijn man bedrogen en toch stond ik nu op het punt om de eerste ‘andere’ man die me sinds mijn huwelijk zo intiem kuste van mijn lichaam te laten genieten. Wilde ik dat écht?

Het was nog maar een paar uur geleden dat ik deze man voor het eerst zag en nu stonden we al op het punt dat we met elkaar zouden gaan vrijen.

‘Wat ben ik in godsnaam aan het doen?’ vroeg ik mezelf opnieuw af.

Mijn bezwarende gedachtegang duurde niet lang, omdat die vrijwel meteen verjaagd werd door een snel opkomende passie. Harms kusjes deden me helemaal tintelen, op een manier die ik al heel lang niet meer had gevoeld. De seks met Tom was best wel goed, maar zo’n allesomvattende vonk hadden we al jaren niet meer gekend.

Ik was er zeker vrij zeker van dat mijn man af en toe andere vrouwen ‘zag’ tijdens zijn reizen, maar dan nog had ik nooit overwogen om voor mezelf dat plezier buiten ons huwelijk te zoeken. Ik beredderde het huishouden en probeerde de ideale vrouw en bedpartner voor Tom te zijn als hij weer eens thuis was en daar zin in had. Het was altijd genoeg geweest voor mij. Ik had daar vrede mee… Tot nu toe toch, dacht ik nog, op het moment dat mijn lippen uit elkaar gingen.

Harms tong ontmoette de mijne in een speels rondje van uitdagen en plagen. Met de linkerarm hield hij me dicht tegen zich aan, maar zijn rechter begon te bewegen. Via mijn middel gleed die naar voor en weldra bereikte hij mijn borsten. Doorheen de lagen kleding die ik droeg, kneedde hij zachtjes mijn malse vlees. Ik voelde mijn tepels verharden en weldra tekenden ze zich overduidelijk af in de stof, als trotse centerpuntjes van mijn borsten. Een reeks elektrisch geladen schokjes raasde door mijn lijf toen zijn vingers ze beurtelings aanraakten en er zachtjes in knepen. Waar ik me even voordien nog zorgen maakte over wat ik aan het doen was, wist ik het nu wel zeker. Vanaf hier was er geen weg terug meer en eigenlijk wilde ik dat niet eens meer.

Mijn handen zaten inmiddels tussen ons in te friemelen. In de regio onder Harms armen uiteraard, want hoger geraakte ik niet. Langs zijn buik en heupen strelend, kwam ik steeds meer in de buurt van zijn schoot. Ik bewoog mijn hand nog een beetje lager en toen voelde ik iets hard en stevig. Ik wist wat het was, maar dan nog trok ik me zeker niet terug. Aarzelend, op zoek naar meer, legde ik mijn handpalm voorzichtig op de uitstulpping in zijn broek. De lage, diepe kreun die vanuit zijn keel omhoog rolde, gaf me een goed gevoel. Het voelde gewoonweg fijn dat ik dit voor hem kon doen.

Toen merkte ik dat Harms hand mijn borst verliet. Hij liet ze weer om mijn lichaam heen glijden, maar ditmaal achterwaarts. Weldra lag die hand op de achterkant van mijn jurk en een licht sissend geluidje gaf aan dat hij de rits naar beneden trok. Het bustedeel van mijn jurk hing er meteen wat fladderachtig bij en zijn handen voelden warm aan tegen de huid van mijn rug. Dan begon hij te rommelen met de sluiting van mijn beha. Voor een getrouwde man waren zijn bewegingen eigenlijk best wel onhandig en toch ervaarde ik dat als prettig. Het voelde als in de tijd met mijn eerste schoolvriendje, die op de achterbank van zijn vaders oude Opel-Record precies hetzelfde probeerde te doen als wat Harm nu deed. Meer herinneringen borrelden op in mijn hoofd, maar daar had ik nu even geen tijd voor én geen zin in.

“Zullen we naar de slaapkamer gaan?” fluisterde ik in Harms oor. “Ik zou me daar beter op mijn gemak voelen.”

“Oké,” fluisterde hij schor terug. Gelijk loste hij zijn greep op mijn lichaam, waarna hij me hielp met opstaan.

Ik kuste hem weer zachtjes en legde mijn hand in de zijne. Zo liepen we samen naar de slaapkamer, maar bij de deur aangekomen, verstijfde ik alsnog even. Dat lag heus niet aan het feit dat mijn jurk inmiddels open hing tot aan mijn middel. Nee, de reden voor mijn plotse aarzeling vond zijn oorsprong totaal ergens anders. Achter deze deur bevond zich immers de kamer waar ik nog nooit met een andere man dan de mijne naar binnen ging. Sterker nog, gedurende al die jaren was er nooit een andere man dan Tom in onze slaapkamer geweest. Mijn hart ging razend tekeer bij die gedachte en mijn ademhaling was zwaar. Uit elke porie van mijn lichaam voelde ik transpiratie opkomen. En toch… Ik wilde dit doen. Ik ‘moest’ dit zelfs doen, zo voelde het aan. Uiteindelijk ademde ik diep in, waarna ik de slaapkamerdeur opende.

Harms ogen scanden de slaapkamer, die er precies hetzelfde uitzag zoals altijd. Tom, mijn man, had me die helemaal laten inrichten zoals ik het zelf wilde. Voor hem maakte dat niet zoveel uit, want hij bracht daar toch heel weinig tijd door met de lichten aan en zijn ogen open.

Behalve het bed was het enige meubilair wat hij gebruikte de grote ladekast links naast de deur. Mijn commode stond rechts bij het raam, bedekt met een kanten doekje en daarop allerlei ‘vrouwelijke dingetjes die ik gebruikte om mezelf toonbaar te houden. De grote kast met schuifdeuren nam de tegenoverliggende muur in en het grote kingsize bed stond tegen de vierde muur. De muren waren geschilderd in een lichtgroene tint, waar de bijna goudgele overgordijnen mooi bij uitkwam. Ik liet Harms hand los om naar mijn nachtkastje te lopen, waar ik de foto van Tom naar de muur draaide. Op een of andere manier vond ik het nodig om dat te doen.

Harm stapte naar me toe en nam me weer mee in zijn omhelzing. We kusten elkaar en tegelijk begon hij opnieuw aan de sluiting van mijn BH te rommelen. Zijn hardheid drukte daarbij tegen mijn dij.

Alsof ik het nog niet doorhad vertelde zijn erectie mij onomwonden wat hij wilde, maar vooralsnog zat die weerbarstige BH sluiting elk verder pleziertje in de weg.

“Wacht,” zei ik zachtjes. “Laat mij dit maar doen. Ga jij maar op die stoel zitten, dan kan je toekijken hoe ik me voor je klaarmaak.”

Terwijl Harm op de stoel naast de commodekast ging zitten, liep ik naar het bed en haalde de sprei weg. Het deken en laken rolde ik helemaal naar achter, tot aan het voeteneind van het bed. Vanop een afstandje volgde Harm elke beweging van mij. In zijn blik lag zowel onschuld als wellust verscholen. Ondanks dat mijn jurk nog in de weg zat, was het niet zo moeilijk om te zien hoe zijn ogen de ronde lijnen van mijn lichaam onder die jurk volgden.

“Je bent mooier dan ik vooraf dacht, Myr,” zei Harm. Zijn stem klonk nauwelijks luider dan een fluistering, terwijl hij me als het ware met zijn ogen streelde.

Ik haalde nog een keer diep adem en besloot Harm niet langer te laten wachten.

Als eerste maakte ik de gesp van mijn ceintuur los en hing die op de staande kapstok in de hoek. Zodra ik ruggelings voor Harm stond, duurde het slechts enkele seconden voordat hij klaar was met het verder openen van de ritssluiting. Ik zag hoe Harm elke beweging van mij volgde toen ik de jurk over mijn hoofd uittrok en die bovenop de riem aan de kapstok hing. Hij keek me geboeid aan toen ik in mijn lingerie terug voor hem kwam staan. Ik reageerde enkel met een glimlach, waarna ik mijn handen achter mijn rug bracht om het klusje met de sluiting van mijn BH te klaren. Iets waar hij eerder zoveel moeite mee had.

Mijn borsten vielen uit hun stoffen omhulsel en presenteerden zich aan Harms ogen. Ze waren niet meer zo ‘parmantig’ als vroeger, maar de omvang ervan, de donkerbruine tepelhoven en vooral mijn echt wel dikke nippels volstonden ruimschoots om elke gezonde man geïnteresseerd te houden. Toen ik zag dat mijn tieten Harms aandacht hadden, liet ik ze spontaan voor zijn ogen eventjes uitdagend bungelen.

Harm beet nerveus op zijn onderlip en stak zijn handen al uit om mijn blote borsten aan te raken.

“Geduld is een schone deugd, Harm,” giechelde ik, snel een stapje achteruit zettend, waardoor hij er niet meer bij kon. Ik boog voorover om de clips van mijn jarretelgordeltje los te maken, waarna ik op het bed ging zitten om mijn schoenen en kousen uit te trekken. Ik legde ze netjes op een hoopje op het bed en even later lag ook mijn gordeltje bovenop dat stapeltje. Met dat bundeltje in mijn handen liep ik in mijn zwarte kantslipje tot bij Harm, om het stapeltje naast hem op de commodekast te leggen.

Nu stond ik vlak voor Harm, met nog slechts één kledingstuk wat mij scheidde van de totale naaktheid. Naar beneden kijkend viel mij de jongensachtige uitdrukking in zijn ogen nogal op. Precies een jonge puppy die wacht tot hij van zijn baasje aan een smakelijke kluif mag komen, bedacht ik glimlachend. Dat ging ik hem uiteraard niet zeggen, maar het bracht me wel op een ideetje.

“Denk je dat jij dit klusje helemaal af kunt maken?” fluisterde ik, bijna ademloos.

Harm zei geen woord, maar twee tellen later lagen zijn handen al op mijn heupen. Met beide handen nam hij de elastische tailleband van mijn slipje vast en trok het zachtjes naar beneden. Ik legde één hand op zijn schouder om het evenwicht te bewaren, waarna ik mijn benen een beetje spreidde, zodat er ruimte kwam om mijn slipje vlot te laten zakken. Even later lag het op de kamervloer en stapte ik eruit.

Al van twee jaar voor mijn bruiloft was het geleden dat ik volledig naakt voor een andere man stond dan mijn eigen Tom. Ik bad in stilte dat mijn lichaam Harm zou bevallen na alle veranderingen die de leeftijd hadden meegebracht. Ik zat lang niet meer zo strak in mijn vel als vroeger, maar afgaande op de blik in zijn ogen hoefde ik me daarover niet al teveel zorgen te maken. Uiteraard had ik geprobeerd om mezelf in een zo goed mogelijke conditie te houden. De ‘lust’ die van Harm afstraalde zei me dat ik daarin voldoende geslaagd was. Hij wilde mij… Ondanks allerlei denkbare morele bezwaren, wilde ik hem ook!

Ik stapte bij Harm vandaan en kroop zo sexy als mogelijk op het bed. Gelijk rolde ik op mijn zij, liet mijn haren uitspreiden op het hoofdkussen en boog mezelf in een verleidelijke positie.

De bijna smekende blik waarmee hij me aankeek, beantwoordde ik met een simpele hoofdknik, maar dan nog was voor Harm de boodschap duidelijk.

Hij stond op en kwam naast het bed staan. Seconden lang scanden zijn ogen mijn naakte lichaam, maar net voor het ongemakkelijk zou gaan aanvoelen, deed hij zijn stropdas uit. Zijn vingers maakten korte metten met de knoopjes van zijn witte overhemd en weldra gleed het van zijn schouders naar de vloer.

Zijn broek kwam als volgende aan de beurt, maar in zijn opwinding vergat hij eerst zijn schoenen uit te trekken. Het zag er best een beetje schattig uit, zoals hij daar stond te worstelen met zijn broekspijpen, maar al bij al lukte het hem nog aardig. Even later lag zijn broek al boven op zijn hemd.

Met belangstelling keek ik naar het aan en ontspannen van zijn spieren terwijl hij zijn onderhemdje over zijn hoofd uittrok. Ergens was er sprake van een beginnend buikje, maar voor zijn leeftijd zag hij er echt nog goed uit. Harm was zeker niet overdreven gespierd, maar verder best nog wel een mooie man.

Op het moment dat zijn handen naar de tailleband van zijn boxershort gingen, stuurde Harm mij een warme glimlach toe. Hij nam de boord op precies dezelfde manier vast zoals hij mijn slipje vastgepakt en omlaag getrokken had. De overduidelijk uitstulping in de stof van zijn slip bleek al snel een harde pik te zijn, die uit een donker kluwen van schaamhaar oprees en bijna obsceen in mijn richting wees.

Harm had zeker geen zogenaamde ‘pornopik,’ eerder middelmaat. Hoe dan ook, voor Tom moest hij al zeker niet onder doen en de naturelle kromming in zijn harde schacht maakte zijn pik er absoluut niet minder mooi op.

Nadat hij de onderbroek op zijn andere kleren had laten vallen, bleef hij nog even naar mij staan kijken. Dat gaf mij ook de kans om ongegeneerd te kijken naar de eerste man die ik naakt zag, sinds ik mijn huwelijksgeloften had afgelegd.

In het moment waarop ik mijn armen uitnodigend naar hem uitstrekte, besefte ik maar al te goed dat ik op het punt stond om een belangrijk deel van die huwelijkse beloften te breken. Ik verwachte me ergens nog aan een innerlijk waarschuwend stemmetje. Blijkbaar hadden mijn fysieke verlangens echter al een zodanige overhand, dat elk moreel bezwaar vanzelf in de kiem werd gesmoord. Ja, ik wilde dit… Ik wilde wat graag vrijen met deze man!

Harm klom naast mij op het bed, waarbij ik merkte dat hij zijn sokken nog aan had.

“Ga je die niet uitdoen?” vroeg ik giechelend.

“Oh… Vergeten,” stamelde Harm, waarna hij voorover boog om ze uit te doen en ergens naast het bed te gooien.

Terwijl hij dat deed liet ik mijn hand strelend langs de rimpelingen van zijn ruggengraat gaan en genoot van het aangename gevoel van zijn warme huid op mijn vingers. Ik vermoed dat hij er ook van genoot, want als reactie op mijn streling bleef hij eventjes voorovergebogen zitten en ondertussen keek hij me glimlachend aan.

“Doe je het licht uit, schat?” vroeg ik speels. “Ik vind het beter in het donker.”

Harm reikte naar de lamp op het nachtkastje aan zijn kant van het bed en schakelde die uit. Ondertussen deed ik hetzelfde met de lamp aan mijn kant. In de kamer was het nu bijna compleet donker. Alleen een schemerige straal maanlicht priemde via de midden sluiting van de overgordijnen nog naar binnen. Het voelde goed op die manier. Ik wilde Harm wel kunnen zien, maar tegelijk voelde ik me beter in mijn vel als die paar onvolkomenheden van mijn lichaam min of meer verborgen bleven in de schaduw. Seks in het donker was trouwens iets waar ik al jarenlang aan gewend was, vooral dan omdat mijn man dat altijd het leukste vond.

In het donker voelde ik al snel Harms hand op mijn heup. Het duurde maar een paar seconden voordat hij die langzaam langs mijn ribben naar boven bewoog. Ik schoof dichter naar hem toe en vlijde mijn lichaam over de hele lengte tegen het zijne aan. Eenzelfde heerlijke sensatie als eerder in de woonkamer ging door me heen toen onze lippen elkaar weer vonden. Ergens ervaarde ik het als de echte start van onze horizontale liefdesdans in de nacht.

Ik lag in Harms armen in het bed waar ik alleen maar seks had gehad met mijn eigen man. Het bed zelf was destijds het huwelijkscadeau van mijn oma zaliger. In dit bed waren onze beide kinderen verwekt. Mijn eigen huwelijksbed dus, waarin ik nu lag met een man die ik pas een paar uur geleden had ontmoet en met wie ik op het punt stond om de liefde te gaan bedrijven. Het was allemaal zo verkeerd, dat besef was er ergens heus nog wel, maar tegelijkertijd voelde het allemaal zo goed, zo vertrouwd, en ja… Zo juist ook, zelfs al zou het vrome mens wat mijn oma zaliger was, hetgeen waar haar kleindochter nu bezig was nooit hebben goedgekeurd.

Dit soort overpeinzingen werden door Harm vakkundig naar een verre achtergrond verdreven toen hij onze kus afbrak en zijn gezicht naar beneden bewoog. De zwoele beroering van zijn lippen op de mijne werd vervangen door de al even opwindende sensatie van zijn lippen dicht bij een van mijn tepels. Mijn handen streelden de achterkant van zijn hoofd, terwijl hij me met zijn tong teder verwende. Het maakte dan ik vanzelf zachtjes begon te jammeren.

“Oh... Harm,” lispelde ik met een zucht. “Dit voelt zo goed… Ooooh...”

Harm zoog krachtiger op mijn tepels en dat stuurde rimpelingen van extase doorheen mijn hele lijf. Zijn armen hielden me onwaarschijnlijk dichtbij en drukten mijn hele lichaam tegen het zijne aan. Zo ‘een’ met een man had ik me nooit eerder gevoeld. Zelfs Tom hield mij nooit zo vast. Aan dat soort langzame en zachte intimiteit deed mijn man niet, daarvoor was hij altijd veel te gehaast. Met Tom had ik seks. Heel af en toe goede seks zelfs, maar… Met Harm was ik aan het vrijen en dat voelde zo onwaarschijnlijk goed, dat ik het nu al aandurfde om gelijk zelf wat initiatief te nemen.

Mijn handen gleden langs Harms lichaam omlaag, tot bij zijn pik. Ik streelde zijn flinke erectie eventjes, waarna ik me losmaakte uit zijn omhelzing. Het eerste moment leek het alsof hij me niet wilde loslaten, maar na enkele seconden liet hij me toch vrij. Ik ging geknield op het bed zitten en keerde mijn lichaam naar het zijne. Vanuit die houding boog ik voorover en drukte een kus op het topje van zijn penis. Ik voelde hoe Harm zich in het donker helemaal op zijn rug draaide en zich ontspande, zodat ik mijn gang kon gaan.

Ik herinnerde me nog goed dat ik vroeger dit onderdeel van het minnespel maar al te graag deed. Nooit had ik een vriendje gehad die niet intens genoot van de dingen die ik met mijn mond en mijn tong allemaal kon doen. Zelf genoot ik daar telkens evenzeer van, juist omdat het me telkens een machtig goed gevoel gaf als zo’n jongen of man onder je lag te kronkelen van geilheid. Toch was het lang geleden dat ik in een positie verkeerde waarin ik alle tijd van de wereld kon nemen om een man op deze manier te verwennen. Aan Tom was dit niet besteed. Mijn man was altijd veel te gehaast om in mij te komen.

Ik opende mijn mond en eiste de volle lengte van Harms penis op. Ik zoog en likte dat een lieve lust was, waarna ik kleine slurpgeluidjes maakte, terwijl ik zijn harde lans met mondjesmaat weer uit mijn mond liet glijden. Vervolgens likte ik met mijn tong helemaal langs de onderkant van zijn schacht, om uiteindelijk bij zijn ballen uit te komen, waar ik zowel mijn tong als mijn lippen speels overheen liet dansen.

Een zachte, aanhoudende kreun rolde door de donkere kamer toen ik zijn teelnoten beurtelings naar binnen zoog. Het gaf me een goed gevoel, te weten dat Harm genoot van de dingen die ik deed. Er was trouwens niets wat ik in die momenten liever zou willen doen. Vooral niet omdat hetgeen ik deed bij mijn minnaar uitermate in de smaak bleek te vallen. Ook al was het lang geleden dat ik ‘de mannelijke sigaar rookte,’ ik kon het nog altijd!

Zodra ik zijn penis opnieuw voor driekwart in mijn mond zoog, voelde ik iets tussen mijn benen. Ik spreidde ze een beetje zodat Harms vingers moeiteloos bij mijn spleetje konden komen. Een siddering roffelde doorheen mijn hele lichaam toen hij mijn pretknopje vond. Door alles wat voorafging aan het moment waarop we naar bed gingen om de liefde te bedrijven, was ik ‘daar’ al extreem vochtig. Zijn vinger glibberde dan ook moeiteloos naar binnen, terwijl zijn duim over mijn kleine knopje bleef rollen, als een kogellager in een plasje olie.

Nu was het mijn beurt om te jammeren en te kreunen. Weldra weerklonk er in het schemerdonker een duet van gepassioneerde zuchten. Een liefdevolle symfonie, die zoveel oprechter en overtuigender klonk dan alles wat er de voorbije jaren in mijn slaapkamer op dat vlak te horen viel.

Terwijl ik zijn pik zo goed als mogelijk likte, beknabbelde en zoog, bleef Harm mijn grotje en mijn clitoris stimuleren. De opwinding die ik al had gevoeld vanaf het eerste moment dat hij me kuste, bouwde zich alsmaar meer op. Wat begon als een reeks van tintelingen in de zenuwuiteinden onder mijn huid, ging naadloos over naar een zalige innerlijke warmte, die ik tot diep van binnen voelde. Die warmte verspreidde zich nu doorheen mijn hele wezen en groeide gestaag aan, met elke voorbijgaande seconde.

Even plots als onverwacht spoelde een zachte golf van genot over me heen. Het was niet echt een aardschok, maar wel ruimschoots voldoende intens om te beseffen dat het Harm was die mij naar een hoogtepunt had geleid. Het was zowaar het eerste orgasme met een man wat ik me kon herinneren, in minstens tien jaar!

Ik liet Harms pik uit mijn mond glibberen en draaide mijn gezicht naar hem toe voor een liefdevolle, maar vooral ook een dankbare kus. De vragen in mijn hoofd of het goed of fout was wat ik deed, waren verder weg dan ooit. Harm schonk mij het lichamelijk genot wat ik al veel te lang niet meer had gevoeld. En… Ik wilde meer. Ik wilde alle plezier wat ik kon krijgen, ook al was het niet met mijn eigen man. In mijn aanvoelen was dit geen overspel. Nee, dit was liefde.

Zonder onze kus te onderbreken, draaide Harm me op mijn rug. Hij knielde tussen mijn dijen en kwam over me heen. Zijn penis raakte het spleetje tussen mijn benen, daar waar zijn vinger mij even voordien zo onwaarschijnlijk lekker sondeerde.

Spontaan ging mijn hand tussen ons in naar beneden, waar ik zijn liefdespenseel ter hand nam om hem naar het juiste plekje te leiden.

Eén voorwaartse beweging van zijn heupen volstond om mij te laten voelen hoe mijn vagina gevuld werd met iets lang, hard en heet. Zijn ‘blijde intrede’ was net zo liefdevol als zijn kussen, maar het sensationele gevoel wat ik daarbij had was minstens honderd keer groter dan tijdens het zoenen. Ik wikkelde mijn benen om Harms lijf. Ik klampte me aan hem vast, vastbesloten om mij door hem te laten berijden zoals hij dat wilde. Ik gaf mezelf compleet over aan mijn minnaar, in het besef dat er die nacht werkelijk niets zou zijn wat ik niet met hem zou willen doen.

Harms wipstoten waren bijlange niet zo onstuimig en ‘scoringsgericht’ als die van Tom. Elke nieuwe penetratie was zachtaardig en droeg zoveel tederheid in zich, dat het voor mij aanvoelde alsof we de liefde heruitvonden. We bewogen samen op en neer, in een langdurige schommelende beweging, die hemels aanvoelde. Er zat geen grammetje spanning of onzekerheid op. Als vanzelf werden we samen één, op een manier die ik mijn hele leven bij geen enkele eerdere minnaar waar ik het bed mee deelde had meegemaakt. Ik had zo wel uren kunnen en willen doorgaan!

Uiteraard kon dat niet. Harm was een gedroomde minnaar, maar tegelijk ook gewoon een man van vlees en bloed. Het kon dan ook niet uitblijven en na een tijdje was het alsof Harms pik in mij nog leek te groeien. Zijn heerlijke lul voelde plots warmer aan dan in de minuten voordien en ik wist wat er stond gebeuren.

“Oooh… Myr…” kreunde hij en diep in mij voelde ik zijn pik pulseren en kloppen. Tegelijk realiseerde ik me dat hij mijn schoot vulde met zijn liefde, al was ook dat weer bijzonder. De manier waarop hij cumuleerde en zijn zaad in mij pompte was met voorsprong de tederste ervaring die ik op dat vlak ooit met een man had beleefd. Van de weeromstuit trok er een nieuwe siddering door me heen en het volgende moment vervoegde ik hem in zijn climax. Mijn tweede orgasme was sterker dan het vorige. Vermoedelijk vond mijn eigen genot voor het overgrote deel zijn oorsprong in niets meer of minder dan het feit dat het mij gelukt was om hem met mijn lichaam zoveel plezier te schenken.

Boven op mij voelde ik Harms lichaam ontspannen, maar zijn gewicht hield mij als het ware aan het bed vastgepind. Ik vond het niet erg, integendeel. Ik wilde het gevoel van intieme nabijheid nog wel even vasthouden, dus ik genoot ervan tot hij van mij afrolde.

Harm ging naast mij op het bed liggen en ik kroop tegen hem aan om hem te knuffelen. Met zijn armen om me heen gevouwen, ging hij daar vlot in mee. Minutenlang lagen we kussend en strelend in elkaar armen en ondertussen drong het besef door dat, als het van mij afhing, ik nog veel langer de liefde zou willen bedrijven met deze lieve man.

“Ik denk dat ik nu maar beter naar huis ga,” zei Harm in het donker. Ergens kwam dat binnen als een serieuze domper op de feestvreugde, terwijl ik op dezelfde moment juist heel erg genoot van de tedere manier waarop hij mijn tepels beurtelings onder handen nam.

“Moet je écht weg?” vroeg ik, niet de moeite nemend om de teleurstelling in mijn stem te verbloemen.

“Moeten niet,” reageerde hij aarzelend. “Zoals je weet is er thuis toch niemand die op me wacht, maar… Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, Myr… Het was ongelooflijk fijn om met jou te vrijen, maar de realiteit is dat we zojuist allebei onze partner hebben bedrogen.”

“Niet doen,” zei ik, met mijn vingers door zijn borstharen kroelend.

“Wat niet doen?” vroeg hij.

Ik zuchtte, terwijl ik even nadacht hoe ik hierop het beste kon antwoorden. Wat ik vooral niet wilde, was dat hij nu al weg zou gaan.

“Laat ons elkaar vooral geen schuldgevoel aanpraten,” zei ik, vastberaden om hem proberen te overtuigen dat hij de hele nacht bij me bleef. “Vrijen met jouw was ook voor mij niet alleen onwaarschijnlijk lekker, het was met voorsprong de beste seks die ik in jaren had. Ik weet het zelf ook wel, puur naar de letter hebben we zojuist allebei inderdaad iemand bedrogen, maar iets waar we allebei zo van genoten kan toch nooit slecht zijn. Eerlijk is eerlijk, Harm. Het voorbije halfuur heb ik geen moment aan mijn man gedacht en dat wil ik graag nog even zo houden. Als je wil kun je vannacht bij mij blijven slapen.”

Harm reageerde niet meteen en ik kreeg al spijt dat ik het er zo dik had opgelegd wat ik wilde. Toen hij uiteindelijk zei dat hij best graag zou blijven, als ik er zeker van was dat ik dat ook wilde, kwam dat binnen als een grote opluchting.

“Ja, Harm,” zei ik teder. “Ik weet het zeker. Ik wil vannacht niet alleen zijn, dus hou me vast... Alsjeblieft, blijf de hele nacht bij mij.”

Harm antwoordde met een smakkerd op mijn voorhoofd, waarna hij rechtop ging zitten. Hij boog voorover en reikte naar het voeteneind van het bed. Toen hij terugkeerde, trok hij het de beddengoed mee naar boven. Onder de dekens knuffelde hij me intens en tegelijkertijd kusten we elkaar lief en teder. De behaaglijke loomheid die me overviel voelde niet verkeerd, maar tegelijk had ik er nog geen zin in om nu al in elkaars armen in slaap te vallen.

Tijd voor wat initiatief, dacht ik. Enkele tellen later liet ik mijn hand al afdalen naar zijn kruis. Zijn half stijve pik voelde nat en plakkerig aan, maar welke vrouw maalt daarom als diezelfde pik je even voordien naar de hoogste toppen van genot wist te leiden? Ik in ieder geval niet, dus plooide ik mijn vingers rond zijn penis en begon hem zachtjes te verwennen.

“Hmm… Myr… ” murmelde Harm al gauw en gelijk ‘trappelde’ hij de dekens terug naar de achterkant van het bed. “Als we gaan voor een tweede rondje, dan wil ik wel kunnen zien hoe jij geniet.” Zonder het mij expliciet te vragen ging zijn hand in de richting van het kastje naast het bed en op de tast schakelde hij het nachtlampje aan.

Dat was effen schrikken, want neuken met het licht aan had ik niet meer gedaan sinds ik verkering kreeg met Tom. Het remmend effect wat dit op me had verdween echter snel naar de achtergrond toen hij me boven op zich trok en mijn borsten beurtelings in zijn mond nam.

Een minuutje of twee later nam hij me mee in een verschroeiend hete tongzoen en toen ik daarop mijn melkende bewegingen op zijn pik verdapperde, voelde ik die groeien in mijn hand. In geen tijd werd hij weer hard als staal.

Opnieuw was het Harm die onze kus afbrak. Meteen nam hij het initiatief over door mij zodanig ‘te sturen’ dat ik schrijlings over zijn benen kwam te zitten. Zijn paal had de stimulatie van mijn hand niet langer nodig want die stond inmiddels fier rechtop. Harm pakte allebei mijn handen en plaatste die op zijn borst. Terwijl hij ontspannen achterover ging liggen, speelden zijn grijpgrage handen een opwindend spelletje met mijn tepels en het malse vlees van mijn tieten.

Zijn boodschap was hoe dan ook duidelijk. Harm wilde dat ik met mijn getrimde poes plaatsnam op zijn paal. Het kwam geen seconde in me op om hem zijn zin niet te geven, dus positioneerde ik me zodanig dat ik mijn schoot behoedzaam op zijn pik kon laten zakken.

Zijn hardheid duwde mijn natte lipjes moeiteloos uiteen, waarna mijn lustkanaaltje de ‘kromme’ indringer met toenemend plezier opslokte.

“Djezus, Myr… Wat heb jij toch een heerlijk strak kutje,” hoorde ik hem zeggen.

Het was alsof de temperatuur in de kamer de hoogte in schoot en een verrukt kreetje rolde over mijn lippen toen zijn ‘curve’ me precies op het juiste plekje wist te raken.

Met mijn gezicht naar hem toe, met mijn handen steunend op zijn borstkas, mocht ik hem cowgirl-gewijs bereiden. Alweer iets waar mijn eigen man nooit voor open stond…

Onder mij klonk het opwindende gehijg van een man die door mijn melkende kut volledig in extase leek te verkeren. Zijn grote handen kneedden inmiddels mijn kontwangen, in precies dezelfde cadans als die waarin ik hem bereed. Al snel voelde ik dat dit nooit lang zou duren, want bij elke neerwaartse beweging van mij, glibberde zijn heerlijke pik onwijs lekker langs en over mijn speciale plekje. In mijn aanvoelen duurde het niet eens vijf volle minuten voordat ik hem al gillend kenbaar maakte dat ik mezelf op zijn pik had klaar gereden.

Harm gunde me even de tijd om weer op adem te komen, maar dan zette hij me op handen en knieën. Overduidelijk met de bedoeling om me helemaal ‘af’ te dekken. Zonder genade voor mijn nog broeierig aanvoelend spleetje, ramde hij zichzelf al grommend richting zijn climax. Wat gunde ik hem zijn genot… Ja, ik vond het geweldig.

Harm bracht de rest van die nacht met mij door en in de vier maanden die sindsdien verstreken, hebben we al heel wat nachten met elkaar gedeeld. Zijn kussen maken me nog steeds even enthousiast als die eerste keer dat onze lippen elkaar vonden. Of het op die bewuste avond de eerste keer was, dat weet ik nog altijd niet zeker. Ik weet niet of hij de jongen was die me zoveel jaren eerder in dat danscafé had gekust, of dat onze eerste kus diegene was die hij me bij mij thuis op de bank gaf, op de avond dat onze toevallig ontstane romance begon. Eigenlijk wil ik dat ook niet weten en dus vraag ik Harm er ook niet naar. Het doet er immers niet toe. Het enige wat écht belangrijk is, dat is dat we elkaar het plezierige genot blijven gunnen wat we allebei – zei het om heel uiteenlopende redenen - binnen ons huwelijk niet meer vinden. Dat doen we, met liefde en plezier. Mochten de omstandigheden ooit drastisch veranderen, dan kunnen we op de langere termijn misschien nog veel meer betekenen voor elkaar.

Tom is afstandelijker geworden. Zelfs als hij niet weg is op een van zijn zakenreizen, gebeurt er nog weinig of niets binnen de muren van onze slaapkamer. Ik denk dat hij misschien vermoedt dat ik een minnaar heb, maar het lijkt hem niet echt iets uit te maken. Dat versterkt dan weer mijn gevoel dat hij vrijwel in al die landen waar hij voor zijn werkt naartoe reist ergens wel een ‘vriendin’ heeft die op hem wacht. We zijn in veel opzichten uit elkaar gegroeid en eigenlijk is onze relatie steeds meer die van een samenwonende broer en zus.

Hoewel we best nog redelijk met elkaar overweg kunnen, is er van enige intimiteit geen sprake meer. Hoewel we het naar elkaar toe niet uitspraken heb ik het vermoeden dat Tom – net als ik trouwens – de keuze heeft gemaakt om samen te blijven voor de kinderen.

Harms vrouw is er niet beter op geworden, integendeel. Het gaat steeds slechter met haar gezondheid en de dokters hebben Harm verteld dat zij nog hooguit twee maanden te leven heeft. Het bedroeft hem diep, maar Harm realiseert zich dat het iets is wat geaccepteerd moet worden, als onderdeel van het leven.

Alhoewel hij nog steeds verliefd is op haar, is hij ook stapel op mij en daar handelt hij ook naar. Net daarom stoort het me niet dat die gevoelens voor zijn vrouw er nog steeds zijn. Zelfs al vind ik dat binnen mijn eigen huwelijk niet meer terug, eigenlijk hoort het gewoonweg zo te zijn als je zovele jaren lief en leed met elkaar hebt gedeeld. Dat begrijp ik maar al te goed en op die basis heb ik dat ook geaccepteerd.

Zowel de leefomstandigheden van Harm als van mij zijn de laatste tijd veranderd. Daar hebben we al dikwijls over gepraat. Wat voor ons beiden een moeilijk en eenzaam bestaan was, evolueerde naar iets moois. Iets wat mogelijk al jaren eerder had moeten of kunnen gebeuren.

Net daarom denk ik nog dikwijls terug aan die avond van jaren geleden toen een jongen en een meisje, eigenlijk vreemden voor elkaar, in een duister hoekje van dat danscafé, elkaar eventjes troffen om een even heimelijke als onvergetelijke kus uit te wisselen.

Als ik die ene, stiekeme kus als referentie mag nemen, dan zou het zomaar kunnen dat die jongen van toen de Harm van nu is. Er zijn momenten waarin ik die illusie koester, maar nogmaals, eigenlijk doet dat er niet echt toe. Harm en ik hervonden de liefde en het geluk bij elkaar en dus moet er in het hele universum ‘iets’ zijn wat zorgt voor goedheid en gerechtigheid. Daarover zijn Harm en ik het alvast eens en verder zien we wel wat de toekomst ons nog brengt...