Fatima En Jaap

Al vanaf groep 3 zijn Fatima en ik de beste maatjes. Een vriendschap door dik en dun, maar vanaf haar 12e ook complex geworden omdat ze toen moest voldoen aan de streng gelovige regels van haar geloof. Bij het begin van het nieuw schooljaar van groep 8, kwam ze ineens met een hoofddoek op school. Ik had jaar de hele schoolvakantie niet gezien omdat ze dan met haar gezin naar familie in Marokko ging. Mijn verbazing was daarom best wel groot toen ik haar zag, maar ergens ook weer niet helemaal omdat haar zussen en moeder, en haar verder vrouwelijke familieleden, ook met een hoofddoek opliepen. 'Wat heb jij nou aan?', vroeg ik haar toen. 'Moet van m'n ouders.', zei ze een beetje beschaamd. 'Maar in huis mag ik het af doen. Alleen...' Ze store even met praten en keek mij, met verdrietige ogen, aan. 'Mijn vader vindt het niet goed dat je met mij mee naar huis komt. Ik mag niet met jongens omgaan, behalve als het niet anders kan.' Fatima keek mij zorgelijk aan. Ik had ook mijn zorgen getoont en vroeg haar hoe het dan verder moet met onze vriendschap. Ze antwoordde dat het op school gewoon wel kan, maar dat ik niet met haar mee naar huis kan. Ik keek direct weer vrolijk en zei dat we het er het beste van zouden maken. Het hele schooljaar verliep zoals we altijd met elkaar omgingen. We waren onafscheidelijk op het schoolplein en ik bracht haar altijd netjes thuis. Tot aan de voordeur dan, verder mocht ik niet mee. Het was wennen, maar onze vriendschap hield wel stand.

Tijdens het laatste jaar, oriënteerde we ons op het voortgezetonderwijs. Bij ons in de klas zaten niet zulke goede leerlingen waardoor meer dan de helft van ons naar de MAVO of lager gingen. Fatima en ik waren altijd al creatief en toen we naar het grafisch onderwijs konden gaan, wilde we dat allebei. We hadden ons bij dezelfde school ingeschreven waar we ook allebei waren aangenomen.

Onze vriendschap werd hierdoor alleenmaar hechter. Zo hecht zelfs, dat we in de tweede klas verkering kregen. Wat eerst bestond uit graag bij elkaar zijn, opdrachten vooral samen maken en hand- in- hand lopen, werd vanaf de derde klas voor en na schooltijd stiekem kusjes geven, vaak met knuffelen erbij. Ik was echt enorm verliefd op Fatima en zij op mij.

Het was net voor de herfstvakantie dat ik Fatima een ring had gegeven. Een goudkleurig ringetje dat voor mij en Godsvermogen gekost had, maar in werkelijkheid nog geen €7.50 was. Dolblij, nam ze mijn ring aan en gaf mij een kus op m'n mond. We keken elkaar aan, voelde bij elkaar een grote vonk overspringen waardoor we in innige zoenen raakten. Voor het eerst waren we aan het tongen. Het was nog wat onwennig, maar we werden echte grote mensen; dachten wij toen.

De volgende dag, voor schooltijd, stopte we op ons plekje. Het was een soort parkje waar nooit iemand was. Daar voelde wij ons veilig genoeg om even tijd voor elkaar te hebben. Toen we onze fietsen uit het zicht gezet hadden, liepen we een klein stukje door. Daar pakte Fatima mijn handen, trok mij maar haar toe en zoende mij hartstochtelijk. Deze keer was de onhandigheid van het zoenen beperkt, zelfs intenser. Ik pakte haar vast, drukte haar stevig tegen mij aan en zoenden verder. Ik voelde haar jonge borsten tegen mij aandrukken waardoor ik ook snel een stijve kreeg. Fatima voelde dit ook. Ze keek mij aan en vroeg wat ze precies voelde. Ik zei eerlijk dat ik zo verliefd op haar was en dat dit zoenen mij erg opwond. Fatima bloosde. Ze plaatste haar hand op mijn kruis en volgde de contouren van m'n erectie. Er ging een tinteling via haar hand, naar mijn stijve penis, langzaam naar m'n liezen weer terug naar m'n eikel. Ik trok mijn bekken een beetje naar achter omdat het nogal beklemmend aanvoelde; mijn lippen trilde helemaal. 'Pijn?', vroeg ze mij. 'Nee, super lekker.', lachte ik. Ik liet mijn hand over een borst gaan. Fatima zuchtte een beetje, maar ze haalde mijn hand niet weg. Haar borst voelde groot en stevig. Ik kneedde zachtjes in haar borst waarop ze weer een zucht liet en daarna haar lippen op die van mij plaatste. We gingen weer zoenen, terwijl ze haar hand weer op m'n stijve legde. Ze masseerde mijn lul, tegelijkertijd bleef ik haar borst kneden. Ik voelde dat ik nat werd, ik voelde dat ik langzaam steeds meer druk in m'n eikel aan het opbouwen was. Fatima begon nu zwaarder te ademen, pakte mijn andere hand en deed deze onder haar gewaad (of hoe dat ook precies heette). Ik voelde haar borsten nu veel beter. Ik voelde dat ze ook harde tepels kreeg. We bleven zoenen en elkaar masseren en kneden. Ineens dacht ik te moeten plassen en ik trok snel m'n stijve uit haar hand. 'Wat is er?', vroeg ze. 'Ik geloof dat ik moet plassen.', zei ik. Ik liep naar een boom, broek wat omlaag en probeerde te plassen. Dat ging nooit lukken met een stijve. Ik zag ook dat m'n boxer een nat plekje had. Fatima was bij mij komen staan en zag het plekje ook. 'Volgens mij ben je nat van de opwinding, joh.', zei ze. 'Ik heb ook een natte plek, kijk maar.' Ze deed haar kleed omhoog en trok haar broek iets naar beneden. Bij het zien van haar onderbroek, kreeg ik een nog hardere stijve. Ik zag ook dat ze ook een natte plek had.

Betoverd, langzaam, bewoog ik m'n hand naar het plekje toe. Ik drukte op het plekje en m'n vingers werden nat. Toen ik even bleef wrijven, kreunde ze ineens. 'Lekker.', zei ze met en glimlach. Ik drukte er weer op. Ze kreunde weer. Toen bleef ik er op drukken wat overging in wrijven. Ze zakte iets door haar benen en spreidde ze. Ik begon steeds sneller te wrijven, Fatima kreunde luider en luider. Haar snelle ademhaling veranderde in hijgen. Ik bleef doorgaan, toen ze ineens haar hand op die van mij legde en er stevig op drukte. Ik kon niet anders dan stoppen omdat m'n hand niet meer kon bewegen. Haar donkerte ogen keken mij stralend aan: 'Wauw was is dit lekker! Ik geloof dat ik mijn eerste orgasme heb gehad.' Ik pakte haar hand en legde die op mijn enorme stijve. Snel masseerde ze mijn lul door m'n broek heen. Ik voelde weer die tinteling en daarna weer dat ik moest plassen, maar nu wist ik beter. Dit moet het gevoel van klaarkomen zijn. Dit kende ik van de verhaaltjes dat mijn ouders zus, Elise, las. Fatima versnelde het tempo. Het zou niet lang meer duren, maar helaas: in de verte hoorde we schoolbel. Snel fatsoeneerde weer onze kleding, spurtte naar onze fietsen om nog sneller naar school te gaan. Heel de dag voelde ik m'n ballen pijn doen. Het leek alsof er een elastiek omheen gedraaid was.

Toen we naar huis wilde fietsen, stond de vader van Fatima voor het schoolplein. Hij riep haar. Na een paar minuten zag ik haar, bij haar vader in de auto stappen. Ik keek naar haar, maar kon niets opmerkelijks zien. Ik liep terug de school binnen want ik wilde de conciërge vragen of het goed was dat Fatima haar fiets binnen mocht staan. Dat was geen probleem waarna ik alleen terug naar huis fietste. Ik keek, uiteraard, nog even naar het parkje en kreeg meteen het heerlijke gevoel terug van die ochtend.

De volgende dag kwam Fatima niet opdagen op onze verzamelplek. Ook de weken erna niet. Ik werd elke dag onrustiger omdat ik niet wist waar ze zou zijn.

Op een dag besloot ik om toch eens aan te bellen. De deur ging open en om een hoekje keek Fatima mijn aan. Ik voelde meteen weer die tinteling van toen, maar nu zelfs heviger. Ze had haar hoofddoek niet om waardoor haar zwarte, lange haren, dat ze los droeg, te voorschijn kwam. Wat een mooie meid is ze. Ze keek langs mij heen, vluchtig, alsof ze gevolgd werd door criminelen. Snel pakte ze mij bij m'n hand en trok mij naar binnen. Voor het eerst zag ik haar "gewoon". Ze had een blouse aan en een spijkerbroek. Haar grote borsten werden zichtbaar voor mij; haar prachtige billen ook. 'Jaap, sorry...', er stroomde tranen uit haar ooghoeken. '... ik mag niet meer naar onze school. Ik... ik... mag je ook niet meer zien.' Ik begreep er niets van. 'Hoezo niet. Hoezo mag je mij niet meer zien of naar school?' Ze legde mij uit dat een neef van haar ons gezien heeft op school en dat wij erg goede vrienden waren. Dat vond haar vader niet goed omdat het niet mocht van hun geloof. Ze zuchtte heel erg diep. 'Weet je Jaap,', ging ze huilend verder, 'Ik mag je ook niet meer zien omdat... omdat...'. Ze begon hard te huilen. Ik stond daar maar. Ik liep naar haar toe om haar te knuffelen, maar ze deed een stap naar achteren en hield mij tegen. 'Ik ben uitgehuwelijkt.', zei ze snikkend. 'Wat ben je?'

'Mijn vader heeft een jonge gevonden waar ik uiteindelijk mee moet trouwen. Ik zal dat nooit met jou kunnen doen. Zelfs geen verkering. Ik moet mij voorbereiden op een leven met een jongen die ik niet eens ken. Ik... het spijt me, Jaap.' Ik begreep het niet. Ik begreep haar verhaal niet. Ik begreep niets van wat er gezegd werd.

Ze zag de emoties op m'n gezicht en trok me naar haar toe. Ik kreeg een knuffel, die ik terug antwoordde. Het vuur tussen ons was nog niet gedoofd; het laaide juist weer in alle hevigheid op. Onze blikken kruisten elkaar en voor we het wisten, zoende we elkaar in alle hevigheid. Ze pakte weer m'n kruis en ik haar borsten. We masseerde elkaar, terwijl we vurig bleven zoenen. Ze trok mij naar boven, naar haar slaapkamer waar ze vliegensvlug mijn shirt uittrok. Ik deed hetzelfde bij haar. Ik zag meteen haar grote borsten in een zwarte bh. Mijn handen grepen haar borsten, zij maakte meteen mijn broek los, dat op de grond viel. Ze trok mijn boxer omlaag en vatte voor het eerst mijn blote lul. Direct werd hij stijf. Ik deed haar broek los, liet het zakken en trok haar slip ook naar beneden. Wauw! Haar kutje was licht behaarde. Ik zag wat sliertjes uit haar kutje stromen. Ze pakte mijn hand en legde deze op haar kutje. Wat een geweldige sensatie was dit. Snel masseerde ik haar kutje, terwijl zij mij begon af te trekken. Ik voelde dat ik snel moest klaarkomen, maar Fatima was mij voor. Ze spande haar bovenbenen, schokte met haar onderlichaam en kwam met een zachte kreun klaar. Ze gunde zichzelf geen tijd en begon mij nog sneller af te trekken. De druk in m'n eikel werd groter. Ik stopte met ademhalen waarna ik met 5 stralen klaarkwam. M'n zaad kwam op het vloerkleed en verdween er diep in. 'Snel, kleed je aan. M'n ouders zullen snel thuis komen.', zei ze. In 10 seconden waren we weer aangekleed. Ik gaf haar nog een innige zoen, waarna ik snel haar huis verliet.

Toen ik de hoek om fietste, zag ik haar ouders rijden. Ze hadden geen oog voor mij. Fatima heb ik nooit meer gezien en ik weet ook niet hoe het verder met haar gegaan is. Ik mis haar.