Lauren Gaat Weer Naar School - 14

De week daarop wees ze de beide keren dat ze in het appartement was de avances van Harry af, en dat zonder zelfs maar de moeite te nemen om contact met mij op te nemen. Ik voelde me gerustgesteld dat ze in staat bleek enige controle uit te oefenen, hoewel ik verwachtte dat op een gegeven moment het telefoontje waarin ze om toestemming zou vragen zou komen.

De zomervakantie stond voor de deur. Ze had nog een week school, en aangezien ze geen plannen had om naar de zomerschool te gaan, vermoedde ik het verzoek één deze dagen wel zou komen.

"Is het goed als ik dinsdagavond blijf in de stad blij?" vroeg mijn vrouw op zondag.

"Waarom?" vroeg ik, me afvragend of het te maken had met de klusjesman.

"De studiegroep komt bijeen en het is een beetje mijn beurt," legde ze uit. "Nu we het project bijna moeten inleveren wordt het een lange vergadering."

"Oké," stemde ik in. "Wat ga je deze zomer met het appartement doen? Laat je het gewoon leeg staan?"

"Nicole overweegt om een paar lessen te volgen. De tweede sessie," zei ze, verwijzend naar onze dochter die net achttien was geworden en op het punt stond de middelbare school af te ronden.

"Kan ze niet hier blijven en naar de hogeschool gaan?" vroeg ik. "Dat is goedkoper."

"We hebben er over gesproken en vonden het een betere overgang richting het universiteitsleven," antwoordde ze, verwijzend naar de plannen van mijn dochter om in de herfst naar een grote school te vertrekken.

"Ik begrijp het. Waarom ben ik altijd de laatste die dat hoort?" bromde ik.

"Omdat je niet meetelt," lachte ze. "Behalve dan... eh... nou, je weet wel... voor het geld."

Maandagavond was Lauren in een speelse bui en we praatten en daagden elkaar bijna een uur uit aan de telefoon. Ze vertelde me dat Harry niet langs zou komen en ik proefde toch een vleugje teleurstelling in haar stem.

Toen ze me eraan herinnerde dat ze van plan was de volgende nacht in het appartement te blijven, zodat ze haar studiegroep kon ontmoeten, vroeg ik wat ze van plan was met Josh te doen. Hij had al verschillende keren bruusk geprobeerd wat met mijn vrouw te beginnen, en ik vermoedde dat hij in haar flat de kans niet zou laten liggen.

"Josh is Josh," zei ze slechts en het gesprek eindigde.

De volgende dag, vroeg in de avond, liet mijn zoon me weten dat hij zijn geboorteakte nodig had voor de chauffeursopleiding waar hij binnenkort aan zou beginnen, en nadat ik het huis had doorzocht en niets vond, besloot ik Lauren te bellen, die precies zou weten waar het lag.

"Hallo, schat. Sorry, dat ik stoor, maar waar heb je de geboorteaktes gelaten?" vroeg ik in de veronderstelling dat ze nog steeds in gezelschap van de studiegroep was.

"In de bovenste la van mijn bureau, helemaal achterin," zei ze. "Waarom heb je ze nodig?"

"Hoe gaat het met de studiegroep?" vroeg ik nadat ik haar had uitgelegd waarom ik wilde weten waar de geboorteaktes waren.

"O, we zijn al klaar," antwoordde ze, "maar Josh is er nog."

"Hoe dat zo?" vroeg ik, nieuwsgierig naar haar toestand.

"Hij heeft een fles wijn meegebracht, dus we gaan een glaasje drinken," legde ze uit.

Haar stem klonk prima, en in de verwachting dat ze later die avond wel het verhaal zou vertellen over de onhandige poging van de student om in haar slipje te komen, hing ik dus na een snel afscheid op.

Toen haar telefoontje nog geen drie kwartier later arriveerde, wist ik dat er iets interessants was gebeurd. "Dit ga je niet geloven," verklaarde ze met een lichte toon van verdriet.

"Wat?" vroeg ik, terwijl visioenen van Josh die haar aanviel mijn hoofd vulden.

"Harry kwam langs. Toen hij Josh zag werd hij boos en werd het onprettig," antwoordde ze.

"Onprettig? Gingen ze echt op de vuist of bleef het bij woorden?" probeerde ik de situatie te verduidelijken.

"Schreeuwen... alleen schreeuwen, niet echt knokken," erkende ze.

"Ben jij nu veilig, Lauren? Zijn ze weg?"

"Ja, ze zijn weg. Harry ging weg en toen pakte Josh zijn spullen en vertrok ook."

"Shit, Lauren... er zijn mannen die om je vechten," zei ik. "Dat is niet goed. Hoe lang heeft het geduurd?"

"Ik weet het... een minuutje... Misschien niet eens een minuut."

"En hij... Harry, dacht dat je iets met Josh uitspookte? Deed je dat?"

"Nee! Ik deed de deur open en toen Harry Josh zag ging hij door het lint," legde ze uit.

"Dat is meer dan een beetje jaloers zijn. Dat is bezitterig gedrag," zei ik tegen haar.

"Dat weet ik, lieverd. Psychologie, dat is waarvoor ik op school zit," antwoordde ze neerbuigend.

"Hij komt terug... Hij komt terug onder het voorwendsel dat hij zich wil verontschuldigen. Daarnaast weet Josh nu iets van je. Dit is niet goed," zei ik hardop denkend.

"Ik weet het. Ik zal moeten nadenken over hoe ik met Josh moet omgaan. Ik vond het zo rot voor hem. Hij was totaal in shock."

"Doe voortaan de ketting op de deur, Lauren."

"Die zit er al op!"

Ik pauzeerde even om na te denken. "Verdomme, vrouw. Er zijn mannen die om je vechten. Had je dat ook toen je jong was?"

"Nee, dat is absoluut een primeur," zei ze met een geforceerde lachje.

"Heeft Josh al iets geprobeerd... eerder, bedoel ik?"

"Niet echt... nou ja, niet veel. Meestal gaf hij me informatie. Dingen over professor Kott en zo," antwoordde ze een beetje opgewekt.

"Zoals?"

"Nou, hij zei dat hij ook in de garage was geweest en alles had gezien. Hij zei dat professor Davis en haar man daar ook regelmatige komen. Ik denk dat hij misschien iets met Anna heeft gedaan, maar dat zei hij niet met woorden."

"Waarom denkt je dat?" vroeg ik, nu een beetje jaloers.

"De manier waarop hij zich gedroeg toen hij het zei... vanwege zijn glimlach," antwoordde ze zonder iets degelijks te bieden.

"Wat nog meer?"

Ze begon te giechelen en het duurde even voordat ze stopte. "Hij zei dat professor Kott enorm is."

"Enorm? Bedoel je dan zijn penis?" vroeg ik.

"Ja, hij noemde zijn penis een monster," antwoordde ze en begon weer te lachen.

"Als hij weet van zijn lul, dan moet er iets gebeurd zijn... iets. Heb je hem gevraagd hoe hij dat wist?"

"Nee, toen gebeurde alles en kreeg ik de kans niet meer," legde ze uit.

We bleven nog een paar minuten praten over de gebeurtenis. Daarna probeerde ik mijn vrouw ervan te overtuigen zich uit te kleden en te gaan liggen, zodat we konden spelen. Ze zei echter dat ze zich nog steeds uitgeput voelde van de ervaring en het kostte haar niet veel moeite mij te overtuigen.

Terwijl ik aan alles dacht, realiseerde ik me dat de aanstaande zomervakantie, waarin ze een aantal maanden thuis zou zijn, op het juiste moment aan zou breken.

Ik was al weg toen Lauren de volgende dag naar huis kwam om zich klaar maken om les te gaan geven. Vanuit school reed ze direct terug naar de stad. Onderweg belde ze me om iets met me te bespreken waar ze aan had gedacht. "Ik denk erover Josh opnieuw uit te nodigen als ik hem zie," zei ze.

"Waarom dat?"

"Ik voel vond het zo rot voor hem... Hij had geen idee wat er gebeurde en vertrok een beetje gepikeerd. Daarnaast wil ik weten wat hij denkt... Wil ik van hem horen hoe hij denkt over Harry en mij."

Een dwaze gedachte borrelde op in mijn hoofd en voordat ik wist begon ik te graven. "Weet je zeker dat het dat is, lieverd, of wil je gewoon je kimono dragen?"

"Hmm... daar had ik niet aan gedacht. Geef je toestemming dan?"

"Eh... volgens mij was ik een vraag aan het stellen," antwoordde ik en mijn bedeesde stem maakte haar aan het lachen.

"Hij komt waarschijnlijk niet meer in de buurt van het appartement... of van mij," antwoordde ze.

"Geloof me, Lauren, hij komt echt wel opdagen," antwoordde ik.

Als ik me al zijn inspanningen in het verleden herinnerde, wist ik zeker dat hij het geweldig zou vinden de uitnodiging te krijgen. Om de één of andere reden maakte de wetenschap dat de student de avond alleen met mijn vrouw zou doorbrengen me zenuwachtig. Ze had bewezen dat ze de jongeman aankon. Ze had hem meerdere malen afgeweerd, maar de gedachte aan de wolf zo dicht bij zijn prooi, hield me bezig. Dan kreeg ik een idee wat ik met haar wilde delen, en daarom belde ik haar.

"Hé, schatje..." zei ze met zachte stem wat me duidelijk maakte dat ze had geslapen.

"Oh, lieverd... het spijt me als ik je wakker heb gemaakt," bood ik aan.

"Het is oké, ik moet toch opstaan," antwoordde ze.

"Ben je naakt?" fluisterde ik.

"Ja..." antwoordde ze met een giecheltje. "Precies zoals je ma graag ziet," voegde ze eraan toe.

"Zijn je tepels stijf?" vroeg ik terwijl ik opstond om mijn kantoordeur af te sluiten.

"Mmm... ja..." zuchtte ze verleidelijk, waardoor mijn lul stijf werd.

"Ik wou dat ik bij je was," zei ik.

"Maar schatje, je maakt je alleen zorgen om Josh," giechelde ze.

"Oh, denk je dat?"

"Ja, je hebt me gebeld om me te controleren," antwoordde ze opnieuw met een lach.

"Wil je je kimono voor hem aantrekken?" vroeg ik terwijl ik besloot terug te plagen.

"Jouw kimono, schat. Wil je dat ik dat doe?"

Even vulde mijn hoofd zich met het visioen van mijn vrouw die door de kleine ruimte huppelde met het sexy kledingstuk dat zich aan haar lichaam vastklampte terwijl het hormonenniveau van de student omhoogschoot. "Ik wilde je vragen wat meer informatie over Kott te uit Josh los te peuteren," zei ik van onderwerp veranderend, waarop ze even lachte.

"Ja, lieverd, dat was ik al van plan," reageerde ze, "maar je hebt mijn vraag niet beantwoord."

Ik realiseerde me dat het de tweede keer in slechts een paar uur tijd was dat we Josh in combinatie met de kimono hadden besproken. Hoewel het speels geklets was tussen man en vrouw, voelde het ook gespannen aan, en ik vroeg me af of Lauren me hiermee onbewust een bericht stuurde. Ik kon het echter niet laten rusten en afwachten tot ze het onder mijn neus wreef.

"Als ik niet om acht uur bel om nee te zeggen, heb je mijn toestemming," zei ik, best tevreden met mijn aanpak.

Ik hoorde haar even scherp inademen. "Dat is spannend," zei ze dan.

Ik was er zeker van dat ze, vooral na een paar drankjes, in afwachting van mijn telefoontje om de paar minuten naar de klok zou kijken. Ik kon de beslissing zo lang als ik wilde uitstellen, puur afhankelijk van mijn humeur.

"Maar onthoudt één ding goed, Lauren," fluisterde ik en loste mijn laatste schot,

"het is eens toestemming, geen bevel."

"Ik ben klaar met je," zei ze lachend, en na een praatje over de kinderen eindigde het gesprek.

Waar ik niet op had gerekend toen ik de deadline stelde, was dat ik uiteindelijk ook steeds naar de klok zou kijken. Om de paar minuten keerden mijn gedachten terug naar het appartement en de interactie die daar aan de gang was. Ik kon alleen maar speculeren over het gesprek, de inspanningen van Josh en de gemoedstoestand van mijn vrouw.

Naarmate de vooraf bepaalde tijd dichterbij kwam, nam mijn spanning toe, maar ik besloot tot het uiterste te gaan en wachtte tot een paar minuten voor acht uur.

"Ik wist wel dat je zou bellen," zei mijn vrouw onmiddellijk toen ze opnam.

"Echt? Dus je denk je dat je me kent?" lachte ik.

"Ja, hij is in ieder geval een uur geleden vertrokken," kondigde ze aan.

"Je maakt een grapje? Die zag ik niet aankomen. Ik dacht dat je hem betoverd had," plaagde ik, hoewel ik echt verbaasd was dat de jongeman al was vertrokken.

"Ik denk het niet... te oud, denk," antwoordde ze, uitdagend.

"Dat is niet waar," antwoordde ik. "Hij ging waarschijnlijk naar de garage van dokter Kott om Anne te slaan... of om zelf geslagen te worden."

Mijn woorden maakten Lauren aan het lachen. "Ik denk dat hij het op een paar vakken slecht doet en echt aan het werk moest," zei ze dan. "Maar we hebben het wel over de professor gehad."

"O, vertel eens?" eiste ik.

"Hij is bij Anna geweest. Hij wilde het eerst niet toegeven, maar ik heb aan zijn kop gezeurd totdat hij het toegaf."

"Bij Anna geweest...? Bedoel je dat hij seks met haar heeft gehad, of heeft hij haar een pak slaag heeft gegeven?"

"Beide! Hij vertelde me dat de Kotts contact hebben met een ander stel, een stel dat leek op hun gewone... vrienden, of hoe je het ook moet noemen. Ze waren ongeveer even oud als de professor. Op een dag wordt hij uitgenodigd bij het huis en ziet hen. Hij zei dat hij in paniek raakte, precies zoals wij eerst deden."

"Raar," antwoordde ik, ik wist niet wat ik verder nog moest zeggen.

"Ja, hij was bang dat ze verwachtten dat hij iets met een andere man zou gaan doen, maar dat werd nooit gepusht. Hij... je weet wel... was gewoon bij de vrouwen. Professor Kott vertelde hem dat ze wat jeugd wilden," lachte ze.

"Ik denk... Nou, je weet dat het gebeurt, je verwacht alleen nooit dat je het tegenkomt, denk," bood ik aan.

"Ik weet het," antwoordde Lauren.

Er volgde een paar seconden stilte. "Heb je je omgekleed?" vroeg ik dan, denkend aan de huidige toestand van mijn vrouw.

"Natuurlijk, ik wilde klaar zijn voor je telefoontje," antwoordde ze giechelend, duidelijk blij met haar humor.

Ik overtuigde haar om op bed te gaan liggen, en de volgende dertig minuten hadden we telefoonseks. Lauren reageerde hartstochtelijk tijdens de interactie, waardoor ik dacht dat Josh, hun gesprek, of misschien allebei, haar in een opgewonden toestand hadden gebracht.

Ze beschreef de toestand en gevoelens in haar lichaam tot in detail terwijl ik haar alle intieme dingen vertelde die ik ermee wilde doen. Toen het gesprek eindigde, moest ik haar smeekbeden om te masturberen nog een keer verdragen, maar net als de andere keren zei ik dat ze de seks moest bewaren totdat ze thuiskwam.

Gelukkig kwam de slaap voor mij gemakkelijk. Mijn laatste bewuste gedachte ging over de volgende avond, als ik het naakte lichaam van mijn vrouw tegen dat van mij kon drukken.

"Lieverd, vind je het erg als ik vanavond in de stad blijf om te studeren?" vroeg Lauren tijdens ons ochtendgesprek. "Ik heb rust nodig."

"Umm... ik denk van niet," antwoordde ik, hoewel ik zeker teleurgesteld was. Ik zou nog een dag moeten wachten om haar in bed te krijgen.

"Ik zal het goedmaken, dat beloof ik," zei ze met een kalmerende stem omdat ze mijn toestand aanvoelde.

We spraken de dag erop verschillende keren, maar ik zag haar pas toen ze op vrijdagmiddag klaar was met haar leeropdrachten. Ze kwam net na de kinderen thuis, en gretig om tijd met hen door te brengen, kreeg ik haar pas tegen tien uur die avond voor mezelf.

Ik was haar even kwijt en vond haar naakt onder de lakens in bed, met het licht uit. "Waar bleef je zolang?" giechelde ze.

"Je bent weggeslopen," lachte ik terwijl ik me snel uitkleedde.

Ik kroop naast haar, trok onmiddellijk haar warme lichaam tegen me aan en liet mijn handen over haar lijf dwalen. Haar natte poesje bevestigde haar opwinding en toen ik probeerde mijn hoofd te laten zakken om haar te proeven, trok ze aan mijn schouders. "Ik kan niet wachten," verklaarde ze terwijl ze me tussen haar benen trok.

Ik probeerde het langzaamaan te doen en de touwtjes in handen te houden, maar haar bewegingen en het behoeftige gejank dat uit haar mond ontsnapte, spoorden me aan. Al snel bewoog ik me snel en er klonk een nat, soppend geluid tussen op elkaar bonzende lichamen vandaan.

"Ik moet vertragen..." gromde ik.

"Nee... niet doen. Kom op... ga," jankte ze. Ik deed wat ze eiste en probeerde me in te houden, maar het duurde niet lang. Met een reeks diepe grommen schoot ik mijn sperma in haar en zakte dan op haar lichaam neer.

Toen ik herstelde realiseerde ik me dat ik haar tekort had gedaan, maar door mijn heftige climax had ik geen energie meer. "Sorry, lieverd," kreunde ik.

"Sst..." fluisterde ze, schijnbaar tevreden. "Eén van deze keren gaat het gebeuren," voegde ze eraan toe.

"Een orgasme?" vroeg ik, zelfs in onze intieme toestand niet in staat de gelegenheid voorbij te laten gaan haar te plagen.

"Een baby, sukkel," zei me tegen mijn schouder stompend. Ze negeerde mijn gelach, en nadat ik me van haar af had laten rollen, vond haar hand mijn nu slappe lul. Ze trok eraan, terwijl ze af en toe mijn ballen streelde. Toen ze me weer acceptabel stijf had klom ze op me.

In de duisternis kon ik haar vorm nauwelijks onderscheiden, en tevreden om haar het werk te laten doen, legde ik mijn handen op haar heupen en genoot van het gevoel. Ze bereed me een paar minuten, maar het leek erop dat ze geen vooruitgang maakte, dus ik was niet verrast toen ze op mijn borst zakte.

"Klaar?" vroeg ik en ze zuchtte instemmend.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd hoorde ik Lauren in de badkamer, maar omdat ik mijn behoefte moest doen besloot ik toch naar binnen te gaan. Ze stond bij de spiegel in haar ochtendjas en tuurde in de spiegel terwijl ze aan haar wenkbrauwen plukte. "Goedemorgen," zei ik met een plakkerige mond.

"Goedemorgen, lieverd," antwoordde ze.

Toen ik klaar was liep ik richting de deur, zodat zij de badkamer weer voor zichzelf zou hebben, maar in de deuropening draaide ik me om. "We zouden vandaag iets met de kinderen moeten gaan doen," zie ik.

"Weet je zeker dat ze dat willen?" vroeg ze. Ze draaide zich naar me toe waardoor haar ochtendjas openviel. Gelijk zag een donkere vlek aan de zijkant van haar linkerborst. Toen Lauren zag waarnaar ik keek, trok ze snel het kledingstuk dicht, maar het was te laat.

"Doe je ochtendjas open," eiste ik terwijl ik volledig naakt naar haar toe stapte.

"Waarom?" vroeg ze zenuwachtig.

"Ik kan verdomde de zuigzoenen tellen," antwoordde ik, vechtend om mijn woede in te houden. Er gingen een paar spannende seconden voorbij terwijl we elkaar aankeken. "Doe die verdomde ochtendjas open, Lauren," zei ik dan.

Haar hand viel naar beneden en het kledingstuk ging enkele centimeters open, waardoor een zuigzoen bloot kwam te liggen. In de veronderstelling dat er meer zouden zijn, trok ik de ochtendjas van haar schouders en onthulde haar hele borst.

Er waren twee verse zuigzoenen op haar linkerborst en één aan op de rechter. Toen ik opkeek zag ik de angst in haar ogen. "Het spijt me," fluisterde ze.

"Je hebt Josh geneukt. Zonder toestemming... zonder het mij te vertellen," zei ik beschuldigd.

"Ik... ik weet niet wat ik moet zeggen," antwoordde ze, nu bijna in tranen.

"Je loog tegen me... hij was er nog," daagde ik haar uit, maar plotseling kwam er een andere gedachte bij me op. "Nee, het was Josh niet, het was Harry."

"Ik... het spijt me," zei ze voor de derde keer.

"Was het Harry?" vroeg ik. "Heeft hij jou ook donderdag geneukt?" vroeg ik nadat ze instemmend met haar hoofd knikte. Ze knikte opnieuw, en niet in staat om iets gepasts te bedenken, draaide ik me om en liep weg.

Terwijl ik me aankleedde hoorde ik hoe ze begon te snikken, maar ik was niet in de stemming om vergevingsgezind te zijn. De hele dag vond ik dingen te doen in de stad, zodat ik kon voorkomen dat ik mijn vrouw zag. Met zoveel om over na te denken, wilde ik niet omgaan met haar emotie of het risico lopen dat het die van mijn zou triggeren.

Eindelijk, een uur voor zonsondergang, keerde ik naar huis terug. Ik was blij dat Nicole's auto weg was. Als we geluk hadden zou onze zoon ook het huis verlaten hebben, en waren alleen Lauren en ik thuis.

Ik vond mijn vrouw op de bank in de woonkamer. Ze was gekleed in een spijkerbroek en een blouse met korte mouwen. Ze keek me hoopvol aan toen ik dichterbij kwam, maar ik bleef naast de bank staan zonder iets te zeggen.

"Je hebt me niet teruggebeld," zei ze verwijzend naar de drie berichten die ze ingesproken had.

"Nee," antwoordde ik zonder uitleg. "Is het huis leeg?"

"Ja, iedereen is uit met vrienden," antwoordde ze.

"Lauren, waarom heb je tegen me gelogen? Heb je het verborgen voor me?" vroeg ik streng.

"Ik... ik weet het niet," fluisterde ze.

"God... Harry, is je vriendje, minnaar," zei ik.

"Dat is niet waar," verklaarde ze, maar aan de blik in haar ogen wist ik dat de boodschap haar deed schrikken.

"Je bent bij hem gebleven," daagde ik haar uit.

"Ik moest ook studeren," antwoordde ze met een klein stemmetje.

Ik negeerde haar verklaring en begon mijn gedachten uit te spreken. "Toen je hem woensdag neukte, maakte je plannen om donderdag met hem af te spreken. Ik weet dat dit is gebeurd. Je draaide eromheen... loog tegen me omdat je je nieuwe vriendje wilde zien."

"Het spijt me," fluisterde ze terwijl ze naar de vloer staarde.

"Had je ook iets gepland toen Josh wegging? Hoe kwam hij op wonderbaarlijke wijze opdagen?" vroeg ik boos.

"Ik heb hem gebeld..." gaf ze zenuwachtig toe.

"Heb je hem gebeld? Nadat we hadden gepraat... als man en vrouw? Heb je zijn nummer?" ik was geschokt door de boodschap.

"Ik heb een fout gemaakt..." antwoordde ze, zonder echt moeite te doen om zich te verdedigen.

"Lauren, ik wil het hele verhaal horen. Wat is er gebeurd... toen hij wegging...? Toen hij woensdag vertrok en toen hij donderdag terugkwam," eiste ik.

"Hij is weggegaan..." antwoordde ze alsof het de zaken beter maakte.

"Wat is er gebeurd, Lauren?" eiste ik opnieuw.

Ze wierp me een bezorgde blik toe en haalde even diep adem. "Ik belde hem en hij kwam langs," legde ze uit. "Hij vertrok... eh... net na middernacht, en toen hebben we elkaar de dag erop weer ontmoet..."

"Wanneer de volgende dag?" duwde ik door.

"Hij kwam overdag langs toen ik aan het studeren was en we ontmoetten elkaar die avond," gaf ze toe.

"En je neukte hem elke keer...? Drie keer?" zei ik. "Heeft hij de nacht bij je doorgebracht?" vroeg ik toen ze instemmend knikte.

De blik op haar gezicht vertelde het hele verhaal, maar ik zou snel ontdekken dat er veel meer aan de hand was dan ik vermoedde. Blijkbaar was ze bang om iets te zeggen, want duurde bijna een minuut waarin ik haar aanstaarde, voordat ze eindelijk begon. "We... eh... Ik ben met hem uitgegaan..." zei ze. "Daarna zijn we naar zijn huis gegaan," vervolgde ze even later.

"Ben je met hem uitgegaan? Als op een date? En heb je hem daarna in zijn bed geneukt?" riep ik snel achter elkaar.

Haar ogen gingen naar de grond toen ze begon te snikken. "Ik weet niet wat ik moet zeggen," dwong ze zich na een paar seconden te zeggen en er volgde meer stilte.

"Ben je verliefd op hem?" vroeg ik toen haar gesnik wegebde.

"Nee! God nee," reageerde ze onmiddellijk.

"Maar je houdt ervan hem te neuken?" wierp ik tegen.

"Nee..." begon ze.

"Ja, Lauren. Wel waar," onderbrak ik haar.

"Nee... Ik weet het niet... Het was spannend en jij... Ik dacht dat je het goed vond. Het... Ik ging gewoon te ver. Ik weet niet waarom," antwoordde ze terwijl de tranen weer terugkeerden.

"Omdat je hem graag neukt?" antwoordde ik opnieuw provocerend, waardoor ze me aankeek. "Is hij in je klaargekomen?" vroeg ik nadat we elkaar een paar seconden aangekeken hadden. Haar gezichtsuitdrukking gaf me het antwoord, waarop ik opstond.

"Nee... Wacht?" riep ze toen ik aanstalten maakte om te vertrekken.

Tien minuten later zat ik in een groezelige biertent een biertje te drinken. Gelukkig kwam niemand van onze vrienden of kennissen tegen, dus ik kon in vrede broeden. Als ik eraan terugdenk leek het ondoorgrondelijk dat er in slechts een paar maanden tijd zoveel had kunnen gebeuren, maar ik wist dat er geen weg terug was.

Mijn mannelijke instinct zei me dat ik razend moest zijn over het gedrag van mijn vrouw en onmiddellijk actie moest ondernemen. Mijn betrokkenheid maakte de zaken echter ingewikkeld, wat betekende dat ik op een rationele maar weloverwogen manier te werk moest gaan. In ieder geval was de tijd aangebroken om het appartement op te geven, aangezien Lauren de vrijheid duidelijk niet aankon.

"Het spijt me," fluisterde ze toen ik een paar uur later in bed stapte.

"Dat heb je nu al vaak gezegd," antwoordde ik. Ik had mijn rug naar haar toegekeerd, maar ik stribbelde niet tegen toen ik haar arm over mijn schouders voelde komen en ze haar lichaam tegen dat van mij aandrukte. Ik voelde dat ze haar pyjama had aangetrokken, wat ik als een nieuw teken van haar schuld opvatte.

"Zeg iets?" zei ze uiteindelijk na een paar minuten stilte.

"Waar heeft hij je mee naartoe genomen?" vroeg ik omdat het feit dat ze met hem uit was gegaan om de één of andere reden zelfs intiemer leek dan de seks.

"Een Mexicaans eetcafé," fluisterde ze.

"En dan terug naar zijn huis om te neuken," zei ik. "Hoe vaak heeft hij je genomen?" vroeg ik dan.

"Drie keer," antwoordde ze nadat er enkele seconden voorbij waren gegaan.

"Je bent waarschijnlijk zwanger," zei ik. "Het is tijd om de flat weg te doen," zei ik toen ze niet reageerde.

Als ze ooit al gereageerd had, heb ik dat niet meer gehoord. De lange dag, de emoties en de drank, lieten me in een broodnodige slaap vallen. De kinderen voelden de volgende dag de spanning in huis en ik merkte dat Nicole verschillende keren met haar moeder probeerde te praten.

Later, toen we weer alleen waren, hadden we nog een gesprek, waarin ik meer details hoorde over haar twee dagen seks. Nadat ze de man had gebeld, hadden ze twee keer geneukt, en de volgende ochtend, toen hij terugkwam, deden ze het opnieuw.

Toen, die avond na het eten, had hij haar snel naar zijn bed gebracht en drie keer van haar genoten. Ze legde uit dat zijn eerste zaadlozing zonder waarschuwing kwam en dat het daarna zinloos leek om hem tegen te houden.

Ik ontdekte ook dat hij de eerste nacht de buttplug in haar had gestoken en toen hij de volgende ochtend terugkwam, en ontdekte dat ze hem had verwijderd, dwong hij haar hem weer terug te plaatsen. Ze had hem tot de volgende ochtend in gehad.

"Ik wil niet dat je daar de nacht nog doorbrengt. Je moet heen en weer gaan rijden," zei ik tegen haar met betrekking tot haar aanstaande tentamenreeks.

"Oké," antwoordde ze.

"We leveren het appartement aan het einde van de maand in," zei ik.

"Hoe zit het dan met Nicole? Met de zomerschool?" vroeg ze.

"Ik denk dat we grotere problemen hebben," antwoordde ik.