De Bovenburen

Clint stond voor het enorme raam van hun prachtige appartement op een prachtige etage genesteld in het skelet van een oud pakhuis. De grote ramen omlijstten een uitzicht over het oude havengebied. Hun huis was industrieel en modern tegelijk.

Hij en zijn vriendin Dagmar waren direct verliefd geworden op dit huis en gelukkig had de vader van Dagmar financieel geholpen om het mogelijk te maken.

Ze woonden hier nu enkele maanden en hij genoot er nog elke dag van.

“Goedemorgen schatje” zei Dagmar. Haar stem galmde door de hoge plafonds.

Zijn 23-jarige vriendin stapte de kamer binnen in alleen een string. Ze ging voor het raam staan. Zij zagen alles en iedereen en niemand zag hen.

Clint bekeek haar eens goed. Wat was hij trots. Haar lange bruine haar viel in zachte golven over haar schouders. Ze had een mooi figuur met een slanke taille en mooie ronde billen.

Speels gaf hij er een tikje tegenaan. Ze wist hoe gek hij op haar kontje was.

“Blijf je daar de hele dag naar mij kijken?” plaagde ze, terwijl er een speelse grijns op haar lippen danste.

“Ik kan er niets aan doen” zei Clint grinnikend. “Je maakt me iedere ochtend zo geil”.

Ze slenterde naar Clint toe, terwijl haar heupen subtiel heen en weer zwaaiden, maar toch voldoende om het verleidelijke silhouet dat ze bezat te onderstrepen.

Clint voelde zijn pik hard worden. Hij wilde haar graag direct neuken, hier op de keukentafel. Helaas zag hij de tijd. Het was tijd om naar zijn werk te gaan. Geen tijd voor seks, slechts voor een heerlijke lange zoen.

Toen hij ‘s avonds in het trappenhuis omhoog liep, hoopte hij dat zijn vriendin nog net zo geil was als vanochtend. Hij opende de deur van het appartement en keek naar binnen.

De avondzon scheen door de grote, industriële ramen en wierp een warme gloed over de zichtbare bakstenen muren en hoge plafonds.

Waar was ze? Lag ze misschien al op bed op hem te wachten?

Toen zag hij haar zitten, op de bank achter een plant.

“Clint” begon Dagmar aarzelend, terwijl haar stem een gewicht droeg dat onmiddellijk zijn aandacht trok. Haar slanke vingers volgden gespannen het patroon op het kussen.

In haar bruine ogen, die doorgaans levendig waren van gedachten, straalde een onmiskenbare bezorgdheid uit. “Er zit me iets dwars... over de buren boven”.

“Dat oudere echtpaar? Brenda en Raymond of zoiets?” vroeg hij.

“Ik hoor haar soms. De vrouw boven ons... ze schreeuwt het uit van de pijn, Clint” zei Dagmar, terwijl haar wenkbrauwen fronsten. "Het is niet slechts één of twee keer; het is regelmatig, en het klinkt serieus".

“Weet je zeker dat het pijn is? Het kan van alles zijn, Dagmar”. antwoordde Clint afwijzend. “Clint, ik weet wat ik heb gehoord. Ik krijg er rillingen van tot op het bot. Ik denk... ik denk dat het misschien huiselijk geweld is” zei ze boos.

“Kom op, Dagmar. Je laat je fantasie de vrije loop. Mensen maken allerlei geluiden. Dat betekent niet dat er iemand pijn heeft. Ik heb ze een paar keer gezien in het trappenhuis en op de parkeerplaats, het lijken me hele vriendelijke mensen”.

Dagmar werd nu echt boos dat hij haar niet geloofde. “Achteraf hoor je toch altijd op het journaal: Het was zo’n vriendelijke buurman, zoiets hadden ze nooit achter hem gezocht…? Nou?!”.

“Ja, ja” zei Clint. Hij had vooral zin in seks en niet in gekibbel over de geluiden van de buren. Dagmar kon zich soms zo druk maken over dingen.

De volgende ochtend bevond Dagmar zich in de lift, haar spiegelbeeld staarde haar aan vanaf de spiegelwanden. Ze verstelde de kraag van haar blouse, waarbij de snit haar wulpse figuur accentueerde, voordat ze de stof over haar heupen streek. Terwijl de deuren openschoven, stapte ze naar buiten, maar kwam bijna in botsing met Brenda, de buurvrouw van boven.

“Sorry, ik…” Dagmar stopte midden in een zin en haar blik viel onbedoeld naar de zoom van Brenda's rok, waar die iets omhoog was gekomen, waardoor een paar rode striemen op haar bleke benen zichtbaar werden.

"Gaat het, mevrouw?" Dagmar kon de bezorgdheid in haar stem niet verbergen toen ze de blik van de oudere vrouw ontmoette.

Brenda was een mooie vrouw. Haar korte blonde haren zaten altijd perfect. Altijd mooie hakjes en dit keer een chique rok en een blouse.

Brenda trok snel haar rok naar beneden en een geoefende glimlach krulde haar lippen. “Natuurlijk, lieverd. Gewoon onhandig, dat is alles” antwoordde ze, hoewel haar ogen te snel weg schoten en haar verraden.

Dagmar zei niets, maar haar hartslag schoot omhoog. Ze was boos op de buurman, boos op Clint die haar niet geloofde. Die dag was ze boos op iedere man.

Toen ze die avond thuiskwam, zat Clint daar al, lekker luierend in de comfortabele leren fauteuil, met een boek in de hand.

“Clint. Ik heb Brenda vandaag gezien. Ze had blauwe plekken, Clint. Striemen op haar benen” kondigde Dagmar aan toen ze binnenkwam, terwijl haar woorden er dringend uit tuimelden.

"Striemen?" Clint keek op en zijn belangstelling werd gewekt door haar toon.

“Ja, en ze zagen er slecht uit. Ik zeg je, er gebeurt iets met haar, en we kunnen het niet zomaar negeren” hield Dagmar vol, terwijl ze de kamer doorliep om voor hem te gaan staan.

“Ze zei dat het onhandigheid was”.

“Misschien is dat ook zo” zei Clint.

“Jezus!” zei Dagmar kwaad. “Jij gelooft me ook nooit”.

Clint begon een beetje geïrriteerd te raken door dit alles. Ze hadden bijna nooit ruzie en nu al 2 keer omdat Dagmar spoken zag.

De volgende dag kwam Clint weer thuis van zijn werk. Toen hij binnenkwam zag hij de ernstige blik van Dagmar al. Godver, toch niet weer dat gezeur over die buren?

“Clint” klonk de scherpe stem van Dagmar, die door de stilte van het appartement sneed toen hij door de deur stapte. “ik heb vandaag de politie gebeld”.

Clint zweeg even. "Wat heb je gedaan?".

“Ik heb gebeld over Brenda” vervolgde ze.

“En toen?“ vroeg Clint. ”Ik wil geen onenigheid met mensen hier in het gebouw! Ik hou van deze plek”.

“Ze kwamen met 2 agenten, ze gingen naar binnen, ik hoorde ze wat praten en ze gingen weer weg. Ze deden niets!”.

Dagmars handen waren langs haar lichaam gebald en de nagels boorden zich in haar handpalmen. “Ze lachten zelfs samen met die Raymond en wensten elkaar een fijne dag”.

“En wat heb je ze precies verteld?” Zijn toon was afgemeten maar sceptisch, zijn wenkbrauwen vormden een frons.

“Dat ik haar heb gehoord - geschreeuw, pijn en die striemen op haar benen”.

Clint probeerde haar te kalmeren, maar ze was helemaal overstuur dat niemand haar leek te geloven.

“Laten we de boel in de gaten houden, oké? Als het nog een keer gebeurt…”.

"Opnieuw?" Dagmar onderbrak hem en deed een stap terug van zijn aanraking alsof hij verbrand was. “Hoeveel 'opnieuw' voordat we iets doen, Clint? Hoeveel?”.

Zijn mond ging open en vervolgens weer dicht. Er kwamen geen woorden. In plaats daarvan keek hij toe hoe Dagmar zich van hem afwendde. Ze liep naar de slaapkamer en smeet de deur dicht.

Clint dacht de volgende ochtend terug aan hun zwoele ochtend amper een week geleden. Alles leek zo perfect en nu. Dagmar was nog maar met 1 ding bezig. Ze hadden de hele week geen seks gehad. Dagmar was zo afstandelijk.

Ze maakte zich klaar om naar haar werk te gaan, toen de deurbel ging. Dagmar liep naar de deur. Toen ze die open trok, leek ze te schrikken. Er stond een oudere man perfect verzorgd in een mooi maatpak. Het was Raymond, hun bovenbuurman.

“Meneer Raymond” begroette ze hem. Eigenlijk wilde ze boos worden, maar ze was totaal overrompeld.

Raymond schonk haar een glimlach.

"Goedemorgen, buurvrouw. Mag ik binnenkomen?" Zijn stem was glad.

“Nou….” zei ze. Langzaam kwam ook Clint richting de deur lopen om het in de gaten te houden.

“Dan blijven we hier staan” zei hij vriendelijk. “Clint en jij... we moeten even praten, meisje. Over wat er is gebeurd. Brenda en ik zijn jullie uitleg verschuldigd”.

“Een drankje vanavond. Zeg rond acht uur?”.

Dagmar aarzelde en knikte toen. "We zullen er zijn."

"Uitstekend." En met een hoffelijke buiging stapte hij weg.

Toen ze die avond naar het penthouse gingen, hield Clint de hand van Dagmar stevig vast. Beiden vonden het wel erg spannend. Dagmar probeerde te glimlachen, maar kon de zenuwen in haar maag niet van zich afschudden.

“Ontspan” mompelde Clint, terwijl ze haar gedachten las. "Het is maar een praatje".

Zo stonden ze voor de voordeur van Raymond en Brenda.

"Daar is het mooie stel!" Raymonds stem galmde door de ruimte toen hij uit een deuropening tevoorschijn kwam, smetteloos als altijd.

“Kom binnen, kom binnen” zei hij hartelijk.

Toen ze het penthouse binnen stapten, werden ze meteen getroffen door de mix van moderne luxe en historische charme. Hoge plafonds, bekroond met eeuwenoude balken, spraken over het legendarische verleden van het pakhuis, terwijl strakke meubels en abstracte kunst fluisterden over rijkdom en smaak.

“Welkom in ons optrekje” zei Brenda die vanuit de keuken binnen liep.

"Zullen we gaan zitten?" zei Raymond op een toon waarbij het niet echt een vraag was. Gehoorzaam gingen ze allemaal zitten. Dagmar naast Clint op de bank. Dicht tegen hem aan. Haar hand tegen zijn onderarm.

“Clint, Dagmar” begon Raymond. “Allereerst onze excuses over de geluidsoverlast. Het is hier gehoriger dan wij dachten”.

Clint voelde hoe de arm van Dagmar begon te trillen van woede. Was dit echt wat hij te zeggen had?

"Onze levensstijl is misschien wat onconventioneel." Hij zweeg even en er speelde een veelbetekenende glimlach om de randen van zijn lippen.

"Onconventioneel?" herhaalde Clint, terwijl hij voorover leunde.

“Inderdaad” bevestigde Raymond. "Zie je, Brenda en ik houden ons bezig met BDSM. Zij is 24/7 gehoorzaam aan mij en dat al meer dan 30 jaar lang. Ze is erg masochistisch ingesteld”.

Dagmar leek nog niet echt overtuigd van deze uitleg. Was het allemaal vrijwillig gebeurd? Waarom zou iemand zich vrijwillig pijn laten doen?

“Het is erg goed dat je hulp ingeroepen hebt en je bezorgdheid geuit hebt, Dagmar” zei Raymond, terwijl hij over de nek van Brenda streelde. Brenda zat naast hem en keek omlaag. “Je moet begrijpen, als haar meester is er niemand die zich meer om haar welzijn bekommerd dan ik”.

“Waarom haal je onze gasten niet even iets te drinken, slavin?” zei Raymond streng.

“Ja, meester” zei Brenda en verdween naar de keuken.

Ze bleef een tijdje weg. Clint keek op toen ze terugkwam en schrok. Brenda was bijna naakt. Ze droeg alleen nog haar hakken en haar nylon kousen met jarretels en om haar nek zat een halsband.

Brenda was al op leeftijd, maar haar lijf zag er nog erg goed uit. Ze leek zich niet te schamen voor haar naaktheid.

Toen pas zag Dagmar het ook. Ze keek met grote ogen naar de vrouw die de drankjes neerzette.

“Brenda is niet helemaal eerlijk tegen je geweest in de lift Dagmar. Als zij je direct verteld had wat er aan de hand was, was de kostbare tijd van de politie niet nodig geweest” zei Raymond. “Waarom heb je het haar niet eerlijk verteld, slavin?”.

“Ik schaamde me, meester”.

Hij sloeg haar hard tegen haar blote borst.

“Schaam je je voor je meester?” vroeg hij streng.

“Nee, meester” zei ze geschrokken. “Ik wilde het gewoon niet uitleggen, omdat ik dacht dat ze het niet zou begrijpen”.

Nu kreeg ze een tik tegen haar andere borst.

“Denk je dat ons buurmeisje dom is?”.

“Nee, meester”.

Clint voelde hoe Dagmar zijn hand stevig vasthield. Hij voelde een sensatie in haar lichaam. Niet langer van angst, nee zo voelde het als ze opgewonden was.

“Laat Clint en Dagmar maar eens voelen hoe nat jij wordt van deze levensstijl” zei Raymond en Brenda stapte op hen af.

“Dat hoeft echt niet” zei Clint zenuwachtig, maar de hand van Dagmar reikte al tussen de benen van Brenda. Ze streelde een keer door de kut van de slavin.

Clint keek er vol verbazing naar. Ze kon haar blik niet van Brenda afwenden, ook al kroop er een blos in haar nek, die haar fascinatie verraadde.

“Ik zal haar in jullie bijzijn bestraffen voor de overlast die ze bezorgd heeft” zei Raymond.

Clint schrok. “Nee, nee, dat lijkt me echt niet nodig, misschien…”.

“Ja, bestraf haar” zei de stem van Dagmar ineens zacht.

Raymond stond op en benaderde Brenda met een houding die zowel verontrustend als boeiend was. En toen hij een zijden touw uit een kastje haalde, stokte Dagmars adem.

Hij bond de polsen van Brenda vast en gooide het touw over 1 van de mooie balken van het pakhuis. Dagmar schoof ongemakkelijk met haar benen langs elkaar. Ze keek er met grote ogen naar. Ze stelde zich het touw voor dat tegen haar huid aan zat, strak en geruststellend, en er liep een rilling over haar ruggengraat.

“In ons vorige huis hadden we nog veel meer bdsm-spullen, maar die staan nog in een opslag te verstoffen. Dit huis met zijn draagbalken, metalen ringen in de muren en de plafond, het is van nature perfect voor onze levensstijl. We worden er veel creatiever van.” zei hij tegen Clint en Dagmar.

Toen pakte Raymond 2 klemmetjes en plaatste deze op de tepels van zijn vrouw. Haar gezicht vertrok een beetje. Clint merkte dat Dagmar zijn hand iets steviger vasthield toen het klemmetje sloot.

Raymond liep even weg en liet hen achter met de slavin in het midden. De stilte was voelbaar. Niemand durfde zich te verroeren.

Toen kwam Raymond terug met een lange zweep.

“De favoriet van Brenda” zei hij met een vilein lachje.

Met het uiteinde streelde hij langs haar been. Clint voelde dat Dagmar sidderde.

Toen deed Raymond een stapje achteruit en…. klets! Hij liet de zweep een keer tegen de grond klappen.

Clint merkte dat de lichamen van Dagmar en Brenda direct op het geluid reageerden.

Met een vlugge beweging suisde ze de zweep weer door de lucht en weer…. klets! Dit keer hard tegen de billen van Brenda die een luide gil gaf.

“Komen jullie eens hier” zei Raymond.

Gespannen kwamen ze achter Brenda staan.

“Voel maar eens hoe nat haar onderdanige kutje is”.

Zonder aarzeling stak Dagmar haar hand tussen de benen van de vrouw.

“Voel maar hoe gemakkelijk er 2 vingers in haar hoerige grotje passen. Als je wilt kan je hele vuist erin”.

Dagmar stak 2 vingers naar binnen. Dat ging inderdaad erg makkelijk. Brenda was bloedgeil van de harde aanpak en Dagmar begon dat steeds beter te begrijpen.

“Nu jij Clint, voel maar hoe nat ze is” zei Raymond.

Clint aarzelde, maar Dagmar moedigde hem aan om ook te voelen.

Dagmar keek toe hoe zijn vingers in het kutje van de buurvrouw verdwenen.

“Je nieuwsgierigheid is voelbaar, Dagmar”. merkte Raymond op. Hij legde zijn hand op haar schouder. “Volgens mij wil jij ook wel een stapje verder. Niet met zo’n zweep, maar gewoon een klein stapje”.

Dagmars hart klopte in haar keel. Ze voelde Clints blik op haar gericht, verwachtingsvol en bemoedigend.

“Ik... ik weet het niet zeker” stamelde ze.

“Ik weet dat je dit wilt” zei Clint.

”Je hebt laten zien hoe moedig je was door de politie te bellen, door je gevoel te volgen. Nu mag je weer je gevoel volgen….”.

Ze gaf een klein knikje.

“Als het te ver gaat, zeg je gewoon: ‘paraplu’ en dan stoppen we meteen”.

“Paraplu, ik dacht dat het altijd ‘rood’ was” zei Dagmar.

“Dat is vaak zo in films en boeken, maar bij ons kwam het woord ‘rood’ te vaak voor in het spel, daarom gebruiken wij het woord ‘paraplu’. In al die jaren hebben we daar nooit een misverstand over gehad”.

Dagmar gaf een gespannen glimlach.

“Clint, jij mag weer gaan zitten. Dagmar ik wil dat jij je uitkleedt”.

“Ja” zei ze.

Hij legde zijn vinger onder haar kin. “Ja, meester is het”.

“Ja, meester” herhaalde ze.

Clint ging weer zitten en Dagmar trok haar jurkje uit. Daar stond ze in haar rode string en haar rode BH.

Elk kledingstuk dat op de grond viel, maakte haar kwetsbaarder en kwetsbaarder. De koele lucht in de kamer likte langs haar blote huid.

Raymond legde zijn hand op haar billen. “Je hebt goede billen voor spanking” zei hij.

“Dank u, meester”.

Ze trok haar BH uit en daar stond ze midden in de kamer in haar mooie blote borsten. Clint merkte dat hij er direct geil van werd om haar zo te zien.

Toen ging ook haar slipje uit. Clint zag het kaarslicht glinsteren. Haar kut was drijfnat.

Dagmar moest voor Brenda gaat staan. Ze mocht de tepelklemmen van Brenda verwijderen.

“Masseer ze maar zachtjes”.

“Ja, meester” fluisterde ze bijna.

Toen pakte de meester een touw en wikkelde dat om de vrouwen, zodat ze met hun middel tegen elkaar gebonden waren. Daarna werden ze polsen en de enkels aan elkaar gebonden. Zo dicht was ze nog nooit bij een vrouw geweest.

“Laten we verder gaan met de straf” zei de meester en hij pakte zijn zweep weer.

Dagmar hoorde hem suizen. Dagmar keek met lichtjes open mond toe terwijl het leer Brenda's huid kuste, wat een snik opwekte die deels pijn, deels plezier was. Brenda's ogen vielen dicht en haar lippen gingen uiteen in een stille kreun.

Zonder de pijn te voelen, voelde ze iedere sensatie in haar lichaam. Alsof het van boven naar onder door haar ruggengraat trok.

Weer suisde de zweep en voelde ze de impact via het lichaam van Brenda.

Raymond liep om hen heen. Hij wisselde zijn lange zweep voor een flogger. Hij naderde haar, zijn aanwezigheid was een torenhoge kracht. De zweep in zijn hand leek een verlengstuk van zijn wil.

Ze voelde zijn oude handen tussen haar benen.

“Je jonge neukgrotje is drijfnat, sletje” zei hij. “Ben je de laatste tijd een goed sletje voor je vriendje geweest?”.

Dagmar dacht aan de onenigheid die ze de laatste tijd gehad hadden. Haar hoofd was het enige deel van haar lichaam dat ze vrij kon bewegen. Ze schudde nee.

“Nee, meester” voegde ze eraan toe.

De eerste klap was een schokgolf, een vuurlijn over haar achterwerk. Dagmars kreet vulde de kamer, rauw en echt.

“Meer, meester” fluisterde ze toen de tweede klap uitbleef.

“Braaf sletje” prees hij. Met een draaiende beweging begon hij in een rap tempo haar billen rood te slaan. De eerste schrik was verdwenen bij Dagmar. Nu waren het vooral nog hevige kreunen.

Clints ogen waren op haar gericht, donker van opwinding en iets dat leek op ontzag. Haar lichaam bewoog uit zichzelf, een dans van vlees en verlangen, en reageerde met een dieper verlangen op elke streling van leer.

Haar billen begonnen rood te gloeien. Dagmar kreunde. Het was aandoenlijk om te zien hoe goed ze probeerde niet teveel lawaai te maken.

Toen hield hij op en bekeek het resultaat “Een perfect kontje voor spanking, maar je bent toch ook wel een braaf anaalsletje of niet?”.

Ze schudde haar hoofd. “Nee meester, dat is niets voor mij”.

Hij haalde uit met zijn flogger op haar toch al rode billen. DIt keer gaf ze wel een harde gil.

De hand van Raymond ging opnieuw tussen haar benen. Het geil lekte gewoon uit haar kutje. Uit een kist haalde de meester een klein metalen plugje tevoorschijn. Hij smeerde het in met haar geil en ook nog een beetje glijmiddel. Hij liet het eerst aan Clint zien en toen plaatste hij het tussen haar billen. Ze gaf een gilletje van schrik toen het ding naar binnen gleed.

“Dat voelt best lekker toch?”.

Ze knikte.

“Kom eens hier Clint” zei Raymond. Hij gaf hem een plug die minstens dubbel zo groot was. “Deze gaan we bij mijn sletje inbrengen”.

“Dat past toch nooit?” zei hij vol verbazing. Ook Dagmar probeerde nieuwsgierig te kijken.

“Ze zorgt maar dat het past. Het is de wens van haar meester. Als ze faalt zal ze het bezuren”.

Samen liepen ze naar de achterkant van Brenda. Clint hield de plug vast terwijl Raymond hem overgoot met glijmidddel.

“Probeer het maar”.

Een beetje gespannen zette Clint de spitse bovenkant tegen haar sterretje. Die bleek verrassend soepel toen hij kracht zette. Ze kreunde hard, maar uiteindelijk ging het ding best makkelijk naar binnen.

“Daar zijn al heel veel vuisten naar binnen geweest” zei Raymond met een knipoog. Clint keek naar zijn vriendin die daar vastgebonden stond. Ze keek naar Raymond die een grote wandvibrator vast had.

“Ga jij Brenda daar maar eens lekker mee verwennen”.

Clint zette het ding aan. Het begon hard te trillen. Hij plaatste het tegen het kutje van Brenda. Ze kronkelde in de touwen.

“Volgens mij is dit sletje een beetje jaloers” lachte Raymond die Dagmar streelde. Clint zag de verlekkerde blik van haar.

“Clint, wat zou jij ervan vinden als ik jouw sletje eens lekker neuk?”.

Hij aarzelde even. “Als zij dat ook….”.

“Ik vraag het aan jou! Sletjes hebben geen inspraak. Ze hebben alleen het stopwoord in geval van nood”.

Clint keek naar Dagmar die daar zo naakt vastgebonden stond. Ze gebruikte haar stopwoord niet.

“Neuk haar!” zei Clint en hij ging weer verder met het verwennen van zijn oude buurvrouw.

Raymond pakte haar beet en speelde even met haar plugje. Hij opende zijn pantalon en haalde een lange dunne pik tevoorschijn.

Soepel gleed Raymond haar drijfnatte kutje binnen. Hij begon haar nek te zoenen, terwijl hij heerlijk in haar stootte. Hij gebruikte de touwen om haar optimaal te kunnen gebruiken.

Hij kreunde het uit en Clint was best wel trots op zijn geile vriendin die daar zo ging. Het duurde maar even en Dagmar kwam heerlijk klaar.

Haar lichaam wreef langs dat van Brenda en ook zij hield het niet langer.

“Mag ik klaarkomen meester?”.

Dagmar had duidelijk voor een goede bui gezorgd bij Raymond, want hij stemde in. Wild kwam ze klaar.

Clint wilde de vibrator terugtrekken, maar Raymond dwong hem om haar clit te blijven stimuleren.

Raymond gaf een flinke pets tegen de heerlijke forse billen van Dagmar.

“Ooooh ja! dieper!” kreunde ze.

Op volle kracht neukte hij haar en toen hield hij het ook niet langer vol.

“Kom op Raymond! Spuit mijn sletje vol!” moedigde Clint hem aan. Hij schrok een beetje van zijn eigen woorden.

Dat liet Raymond zich geen 2 keer zeggen. Zijn pik begon te schokken en met grote kracht vulde hij haar kutje met zijn warme zaad.

Dagmar genoot er duidelijk enorm van.

Clint mocht de vibrator uitzetten. De mannen dronken hun glas leeg, terwijl ze de vrouwen nog even vastgebonden lieten. Ze stonden daar als een prachtige decoratie.

Toen werden ze bevrijd. Raymond deed voor hoe je moest masseren om de bloedsomloop weer op gang te helpen. Heerlijk lieten de slavinnen zich verzorgen om bij te komen. Laat in de nacht gingen ze naar huis.

“Ik denk dat mijn billen nog wel even pijn zullen doen” zei Dagmar in de lift.

Ze zoenden elkaar en hij streelde haar. Hij voelde het zaad van de oude buurman nog in haar kutje, maar dat vond hij des te geiler.