De Stomste Fout Van Mijn Leven

Jaren geleden, nog voor de coronacrisis, had ik aan het begin van de week enkele dagen met griep in bed gelegen. Ik woonde toen als student in een klein appartement midden in de stad. Op zaterdagavond voelde ik me alweer een stuk beter en besloot even op en neer te wandelen naar een gay bar niet zo heel ver bij mij uit de buurt. Het is een bar met een kleine dansvloer waar het altijd leuk is om naar de jongens te kijken. Zo stond ik daar met een drankje een beetje achteraf verscholen te genieten van al dat moois toen er een meisje naast me kwam staan.

Over 95% van de bezoekers aan die bar was man. Regelmatig verschenen er wel een paar travo’s, maar het was echt maar zelden dat je er een echte vrouw zag. En dan waren ze meestal ook nog met z’n tweeën of van een verdwaald hetero koppeltje. Na een tijdje sprak ze me aan en hadden we een kort gesprek. Ze had misschien een beetje zware stem voor een meisje, maar dat was me toen nog niet opgevallen. Ik kreeg wel de indruk dat ze me aardig vond en ook in jongens geïnteresseerd was. Daarom leek het me niet onverstandig om erop te wijzen dat de meeste jongens in die bar homo of ten minste bi zijn. “Ga je wel vaker naar gay bars?” vroeg ik haar. Dat was dus niet het geval. Ze was toerist in de stad en verbleef met haar ouders in een B&B. In de omgeving van het dorp waar zij woonden waren zulke clubs er niet.

Hoe ik er bij kwam, weet ik niet, maar ik dacht dat ze misschien lesbisch was en daarom naar de gay bar was gekomen. “Er is hier een paar straten verderop ook een lesbisch café” vertelde ik in poging haar een beetje te helpen. Dat is eigenlijk een café voor biseksuelen. Je vindt er jongens en meisjes door elkaar. Ik was er wel eens geweest. Er zat toen een heel leuke jongen aan de bar met aan zijn linkerhand een vriendje en aan de rechterkant een vriendinnetje. En dan over en weer links en rechts even zoenen. Zo leuk om te zien. Maar goed, ik zag er ook lesbisch stelletjes, vandaar. “Waarom zou ik naar een lesbisch café willen?” reageerde het meisje nogal verontwaardigd. Bleek het toch een jongen te zijn.

Ik kon mijn ogen bijna niet geloven en dacht eerst dat ze me voor de gek hield. Naast me stond toch werkelijk een prachtig meisje, haar tot op de schouders, lief gezichtje met opgemaakte ogen. Weliswaar niet in een jurkje. Van borstjes was inderdaad geen sprake en in de voorkant van zijn/haar broek meende ik zo gauw in het halfdonker ook iets van een bobbel te zien die je bij een meisje inderdaad niet zou verwachten. De persoon was duidelijk teleurgesteld en acteerde beledigd te zijn door mijn opmerking. Dus zei ik maar gauw zoiets als: “Sorry, maar hier in het duister hebt je echt iets meisjesachtig. Een heel mooi meisje zelfs. Je gaat me toch niet vertellen dat niemand dit ooit tegen je heeft gezegd?”. Dat gaf hij toe, maar hield vol; hij was een jongen. Ik was al aan het twijfelen gebracht en dacht bij mezelf: “wat jij wilt, ik speel het spelletje wel mee”. Het laatste wat ik zou willen is iemand beledigen, dus zag ik het als mijn taak om te proberen deze fout goed te maken.

Ik bood hem een biertje aan en daarvoor moesten we naar de bar. Mannen die ik daar wel vaker had gezien keken me al een beetje raar aan. Ze zullen gedacht hebben dat ik mijn zusje had meegebracht. Tijdens ons gesprek raakte ik langzaam meer en meer overtuigd dat het toch echt een jongen moest zijn. Of ten minste iemand die zich een jongen voelde. Een adamsappel was me niet opgevallen, dus daar heb ik ook niet op gelet. Zo in het volle licht zag de bobbel voorin zijn broek er veelbelovend uit, maar dat had eventueel ook nog een opgerolde sok kunnen zijn. Ik geef toe, ik voelde wel iets van een aantrekking tot hem. Hij had me blijkbaar kunnen overtuigen. We kletsten wat over onze opleiding en waar we wonen. Op een gegeven moment kwam er ruimte aan de bar en konden we gaan zitten. En niet lang daarna voelde ik een hand op mijn bovenbeen. Ik dacht: “oké, hij heeft serieuze plannen, maar wil ik dit wel?” Ik val doorgaans meer op de wat stoerdere jongens.

Milo, liet me een foto uit zijn portemonnee zien waarop hij als kleine jongen staat. Daarop had hij korter haar en leek hij inderdaad meer op een jongen. We hadden lol samen en op een gegeven moment zat hij naar me toegedraaid met een hand uitnodigend op mijn rug en de andere hand een beetje te frunniken aan mijn kleren. Ik kreeg de indruk dat Milo wat van plan was. Zo kwamen we op het idee om nog eens ergens anders in de stad te gaan kijken. Het eerste wat mij te binnen schoot was het stadspark, maar dat zei ik niet. Eenmaal buiten stelde ik voor om met hem mee te lopen naar de B&B waar hij met zijn ouders verbleef. Zover kwam het echter niet. In een donker hoekje op een parkeerplaats van een advocatenkantoor, niet ver van de gay bar, raakten we heerlijk aan het zoenen.

Na afloop daarvan nodigde Milo zichzelf uit om mee te gaan naar mijn appartement. Hij wist namelijk al dat ik niet ver uit de buurt woonde. Maar dat zag ik eigenlijk helemaal niet zitten. Doordat ik ziek was geweest had ik weinig tijd besteed aan schoonmaken. Zo stond de vaat nog op het aanrecht en lag er een berg wasgoed in de douche. Dus dit kwam allemaal een beetje ongelegen. Maar Milo wilde graag en in mijn kruis begon er al het een en ander te kriebelen. Kortom, ik ging akkoord. Ik dacht, dan breng ik hem na wat rollebollen op de bank in de woonkamer wel met de fiets terug naar de B&B. Maar toen kwam de volgende verrassing. Milo belde naar zijn ouders met de boodschap dat hij die nacht ergens anders zou blijven slapen. En blijkbaar vonden die ouders dat goed. Milo gaf zijn telefoon aan mij zodat ik even met zijn moeder kon spreken. “Zijn jullie wel voorzichtig!” gaf ze me als opdracht.

Ik had even tijd nodig om dit alles te verwerken. Ik denk niet dat mijn moeder zo gemakkelijk zou toestemmen als ik haar liet weten dat ik met een onbekende persoon mee zou gaan. Het was ook niet mijn bedoeling geweest dat Milo zou blijven slapen, maar hoe kon ik dit nou met goed fatsoen nog afwijzen? Het zou nu toch wel erg raar zijn als we een uurtje later weer op de stoep bij de B&B zouden staan. Dan maar proberen het beste ervan te maken. Bij aankomst in mijn appartement moest Milo eerst even naar de WC. Dat gaf mij mooi de gelegenheid om nog snel het beddengoed te verschonen en de vuile was in de wasmachine te stoppen. Ik geloof niet dat Milo daarvan iets gemerkt heeft.

We togen rechtstreeks naar mijn slaapkamer waar we ons tijdens het zoenen uitkleden. En daar wachtte me de volgende verrassing die nacht. Nee, geen opgerolde sok. Ondanks het gedimde licht zag ik het al direct toen de jongen nog in zijn onderbroek stond. Daarin tekende zich een werkelijk prachtige pik af. En zeker toen die onderbroek uitging, kon ik mij ogen weer niet geloven. Daaruit swaffelde een massieve lul die gewoon te groot leek voor zijn slanke lichaam. Wellicht dat deze nog forser leek omdat Milo zijn schaamhaar had verwijderd. Ik heb geen verstand van geneeskunde, maar als een jongen een meisjesachtig uiterlijk heeft, dan is het toch niet zo raar om te denken dat er sprake moet zijn van minder mannelijk hormonen of iets dergelijks. Weet ik veel. En dat je dan mag verwachten dat alle lichaamsdelen wat meer vrouwelijke afmetingen hebben. Toch zeker niet groter dan bij de gemiddelde jongen van zijn leeftijd. Nou, dat was hier dus duidelijk wel het geval. Niet dat ik daar over wil klagen.

We genoten van elkaars lichaam en verwenden elkaar. Op een gegeven moment kwam ik op mijn rug op het bed te liggen met Milo met gespreide benen over me heen gehurkt. Met zijn hand achter de rug richtte hij mijn pik tussen zijn billen en zakte er langzaam erover omlaag. Ik genoot van zijn massieve lul die voor mijn gezicht bungelde. Net te ver weg om in mijn mond te nemen. Maar alleen in de hand nemen en masseren was ook al een genoegen. Milo genoot van mijn pik in zijn kontje en liet dat op allerlei manieren blijken. Een echte bottom boy. In een rustig tempo hupte de jongen in de verende cardans van het matras op en neer. Het ging langzaam en diep. Maar meer was er ook niet nodig. Geholpen door mijn aftrekken kwam Milo klaar. Zijn wit sperma gutste rijkelijk op mijn buik. Ook weer meer dan gemiddeld. Zo mooi om mee te maken dat een jongen van jou geniet. Door de neukbewegingen met mijn heupen over te nemen en het tempo op te voeren, wist ik in hem klaar te komen. Zoenend vielen we elkaar uitgeblust in de armen.

Maar nu wou ik meer. Zo’n lekkere pik als die van Milo kom ik niet alle dagen tegen in mijn bed. Dus die wou ik eens wat beter onderzoeken nu ik de kans kreeg. Oraal wist ik hem weer in volle erectie te brengen. En toen wist ik het gewoon; deze pik moet ik in mij voelen. Na even aandringen was Milo daartoe bereid. Ik op mijn handen en knieën op bed zodat hij mij van achteren kon nemen. OMG, dit was by far de lekkerste pik die ik ooit heb mogen ontvangen. Dik en diep. Ik had gewoon even moeite met ademhalen. Het kan goed zijn dat dit voor Milo de eerste keer was dat hij de actieve rol vervulde. Ik heb het hem niet kunnen vragen. Daarvoor had ik teveel andere dingen aan mijn hoofd. Genadeloos langzaam drukte Milo zijn knots dieper bij mij naar binnen. Het hele proces duurde in mijn herinnering lang. Mogelijk omdat Milo ook regelmatig een pauze nam en weer van vooraf aan begon. Het koste me moeite, maar ik klaagde niet. Van beide zijden was de opluchting dan ook groot toen hij eindelijk klaar kwam en we in elkaars armen konden gaan slapen. Als ik toen nog een spoor van griep in mijn lijf had gehad, dan was het er zeker uitgezweet.

De volgende ochtend werd ik wakker met een zere kont. Milo sliep nog. Stilletjes sloop ik uit bed om mijn appartement nog snel een beetje op te ruimen. Toen ik terug kwam op de slaapkamer lag Milo op zijn buik. Het dekbed was opzij geschoven en zijn benen lagen uitnodigend gespreid. Ik knielde ertussen en ging bovenop hem liggen. Milo knorde tevreden. Hij was wakker maar deed alsof hij sliep. Na wat zoenen op zijn schouder kon ik me niet meer bedwingen. Opnieuw drukte ik mijn stijve pik in zijn anus. Milo kreunde met zijn hoofd in het kussen terwijl ik hem weer heerlijk neukte. Dit had hij duidelijk toch het liefste. Wat mij betreft paste we perfect bij elkaar. Milo was de ideale boy om voor te stellen aan mijn ouders.

Nadat we hadden gedoucht en ons hadden aangekleed zijn we gaan ontbijten in een café op de hoek. En daarna ben ik met hem meegelopen naar de B&B waar hij met zijn ouders verbleef. Ik werd er voorgesteld aan zijn lieve ouders en zag het al helemaal zitten. Dit zouden mijn toekomstige schoonouders worden. Ik had mijn telefoon niet bij me en dicteerde uit mijn hoofd mijn telefoonnummer dat ik toen nog niet zo lang had. Milo zou met mij contact opnemen. Toen ik na dagen nog niets van hem had gehoord, begon ik te twijfelen; had ik hem wel mijn juiste telefoonnummer gegeven? Het was me nog al eens voorgekomen dat ik een twee cijfers van mijn telefoonnummer verkeerd had opgenoemd. Dat zou toch wel erg dom zijn geweest.

Na nog weer een dag twijfelen besloot ik terug naar de B&B te gaan. Maar de familie was inmiddels vertrokken. Een adres of telefoonnummer wilde ze me niet geven. Ik kon aandringen wat ik wilde. Het mocht gewoon niet. Maar ze waren bereid om mijn telefoonnummer te noteren en dat door te geven als iemand daar naar zou vragen. Ik heb nooit meer iets van Milo gehoord. Nog altijd als ik in die gay bar kom, kijk ik eerst eens even goed rond of er toevallig een jongen met halflang haar staat. Maar helaas.