Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Datum: 26-11-2024 | Cijfer: 9 | Gelezen: 6645
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 12 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Fietsen, Natuur, One Night Stand,
Vervolg op: Leanne - 1
Met een stomverbaasde uitdrukking op zijn gezicht keek Wouter de aula in. Daar, beneden, bij de jongerejaars, stond het meisje, met wie hij eergisteren zo fantastisch gedanst had. En nog wat andere dingen gedaan, dat ook. Maar dat kind was minstens zestien geweest, en dit meisje… “Weet jij, wie dat meisje daar is?”, vroeg hij aan de klasgenoot naast hem. “Die? Dat is Leanne, mijn jongere zus, man”. Het was Deirdre, die naast hem stond. “Hoezo, ken je haar?’ “Nou, nee, niet echt”, ontweek de jongen. “Maar ze ziet er erg leuk uit”. “Val je nu op kleine meisjes?”, vroeg Deirdre plagend. “Alleen als ze op jou lijken”, antwoordde hij gevat. “Van mij blijf je mooi koud. Ik heb al een Timmie”, lachte ze hem toe.

Toen Leanne naar huis wilde fietsen werd ze opgewacht door Wouter. “Hoi”, zei ze vrolijk, maar hij keek haar donker aan. “Ik wist niet, dat je zo jong was. Ik ben nu hartstikke strafbaar”, zei hij streng. “Wat deed je daar in de “In Swing”. Leanne keek hem onbekommerd aan. “Alleen dansen was het plan. De rest gebeurde gewoon. Er komt niet altijd een prins voorbij. Maar nu je uitgevogeld hebt hoe het zit kun je wel weer verder met de rijpere meiden, hoor. En mij met een gebroken hart laten zitten”, besloot ze dramatisch. “Dat mag niet gebeuren”, vond hij. “Zullen we woensdagmiddag een eind gaan fietsen. Om geen onrust te doen ontstaan, spreken we af aan het eind van de Slotstraat”. Haar gezicht stond zonnig. “Doen we. Half drie, ik heb tot half twee les”. “Half drie it is”. En met een wat dwaze grijns liep Wouter weg.

Prachtig weer die woensdag. Wouter stond al te wachten, toen Leanne kwam aanfietsen. Voor het gemak had ze een fladderjurkje met vrolijke bloemmotieven aangetrokken, met daaronder een fietsbroekje. Hij vond haar een plaatje. De natuur, rond het stadje was geweldig. Heuvels, heide, zandverstuivingen. Al babbelend fietsten ze er, eigenlijk zonder doel, doorheen. Ze bleken veel overeenkomsten te hebben. Met de meter vonden ze elkaar aardiger. Na een uurtje kwamen ze aan de rand van een groot stuk bouwland. In de verte reed een eenzame boer op een tractor, achter zich een bosrand, met sparren, berken en dennen. Een idyllisch plaatsje. “Zullen we hier picknicken?”, stelde Wouter voor. Leanne vond het prima. Uit Wouters fietstassen kwam allereerst een plaid, dat hij zorgzaam over het gras spreidde. Vervolgens bleek hij zelfs een complete lunch meegenomen te hebben. Stokbrood, kaas en smeersels, een drankje. Na het eten lag ze volop genietend op haar rug, de zon straalde op haar neer. Wouter lag naast haar. “Ik wil nog één lekkertje”, zei hij. Niet begrijpend keek ze hem aan. Hij boog zich over haar heen en zette zijn lippen op de hare. Zij sloeg haar armen om zijn nek, drukte hem dicht tegen zich aan. Hij streek een lok uit haar ogen. “Wat ben je mooi”, fluisterde hij. Leanne voelde zich geweldig. Intens zoende ze terug. Zijn hand ging op verkenning, maakte de knoopjes aan de achterkant van haar jurk los. Door de bredere halsopening gleden zijn vingers naar haar beha, onder haar beha, naar haar borstjes. Hij duwde de jurk over haar bovenlijf naar beneden, nam even de tijd naar haar te kijken, haar slanke lijf, het witte behaatje, maatje A. Leanne trok zijn T shirt over zijn hoofd. Weer zoenden ze, voelden nu bloot op bloot. Met een boogje ging het behaatje naar het gras. Plagende vingers streelden langs haar tepeltjes. Ze liet het geile gevoel door haar lichaam gaan, legde dan haar hand in zijn kruis, opende zijn gulp, zijn broek. Hij stond even op om zich in één beweging van het textiel te bevrijden, haar zijn zwarte boxer onder hoogspanning tonend. Leanne bevrijdde zijn penis in een soepele beweging, hij sprong haar tegemoet. Het was de eerste keer, dat ze hem echt zag, de dolk, die haar doorboord had. Ze kneep er in, masseerde hem, voelde zijn ballen. Hij hijgde even, toen gingen zijn handen onder haar jurk en vonden de fietsbroek. Gewillig tilde ze haar billen op. Haar string ging in één beweging mee. Ademloos bekeek hij haar spleetje. “Ik ga je neuken, lieverd. Maar eerst even dit”. Hij haalde zijn vingers in een lange beweging door haar gleuf, daarna streek hij de buitenste lippen naar buiten, en gingen de vingers aan het werk. Ze vonden haar gevoelige plekje en spoedig lag ze te stuiteren op het plaid. “O, ja, o, ja dit is lekker, man”. Ze beet op haar lippen, toen het orgasme als een golf over haar heen kwam. Wouter deed een condoom om. “Ga eens op je knietjes zitten”, zei hij. Hij tilde het jurkje, dat over haar billen was gezakt, weer omhoog, bekeek haar blanke billen, haar sterretje, haar vagina. Een beeld om nooit te vergeten. “Die bovenste komt nog wel”, mompelde hij. Toen zette hij de kop van zijn penis tegen haar vagina. Die was nat, en glad. En soepel en nauw. Leanne bereidde zich voor op de pijn, maar die kwam niet. Ze voelde hem diep en zich binnendringen, een heerlijk gevoel. Hij kwam veel dieper dan de eerste keer, nam ook veel meer tijd, had aandacht voor haar. En zo kon ze, op ellebogen en knieën genieten van zijn staaf, die nu diep in haar roerde. Ze stootte terug, en ze begonnen het spel erin-eruit erin eruit. Wouter had niet lang nodig. Met een diepe zucht voelde hij zijn zaad in het condoom schieten. Zijn hoofd verwrong. Hij voelde zich verslappen, trok zich uit haar terug. Toen lagen ze beiden, voor even uitgeteld, achterover op het plaid. Leanne voelde de warmte van de zon over haar lijf spelen, en bedacht, dat ze er voor schande bij moest liggen. Op de jurk na, die als een soort wikkel om haar middel lag, was ze naakt. Maar ach, wie kon het zien. Ze keek liefdevol naar Wouter naast haar. Die lag, zoald God hem ooit geschapen had, uit te hijgen. Ze aaide hem over zijn bol, zijn haren, zijn snor. Ze wilde hem zoenen, toen ze zich eensklaps realiseerde, dat het geluid van de tractor dichterbij kwam. Ze keek op. Verdraaid, die boer kwam hun kant op. Ze stootte haar vriend aan, en modelleerde haastig haar jurk. Wouter hees zich razendsnel in boxer en broek, en daarna lagen ze weer vreedzaam. Leanne had geen tijd meer haar string, of fietsbroekje te aan te trekken, die gebruikte ze nu maar als kussen.

“Goedemiddag samen”, groette de boer. “Lekker in de zon, niet?” Ruud op de tractor had het stelletje zien aankomen en al doorwerkend, hun handelingen met belangstelling gevolgd. Hij wilde nu wel eens proberen, of er wellicht ook voor hem vis in de vijver zat. “Heerlijk weer”, antwoordde Wouter. “En daarom picknicken wij wat”. De mand stond als bewijs aan de rand van de plaid. “Al eens op een tractor gezeten?”, vroeg Ruud, en op het ontkennend antwoord. “Dan is nu je kans als je wil”. Gretig sprongen de tieners op. “Om de beurt”, zei Ruud.”Anders is er te weinig plaats. Jij eerst maar”, en hij stak zijn hand uit naar het meisje. Leanne liet zich niet bidden, greep de uitgestoken hand en klom behendig op de tractor. Ze ging naast Ruud zitten, die zich voorstelde, zei, dat ze zich moest vasthouden, en daar gingen ze. Het veld was hobbelig, maar daar had het voertuig geen moeite mee. Leanne zat op een spatbord en genoot. “Ook eens sturen?’, bood de boer gul aan. “Natuurlijk”. Maar de afstand tot de pedalen was te groot. Natuurlijk had Ruud het zitje naar voren kunnen zetten, maar dat was niet zijn plan. “Dan maar op schoot”, zei hij. Gehoorzaam ging ze op zijn schoot zitten en greep het stuur. Hij gaf voorzichtig gas en ze genoot van het idee, zo’n groot ding te besturen. Ze straalde, totdat Ruud ineens op de rem trapte. Ze vloog naar voren, maar hij greep haar om haar middel en bij haar borsten, zodat ze niet tegen het stuur klapte. Geschrokken keek ze om. “Haas stak over”, verontschuldigde hij zich. “Heeft dit ding geen veiligheidsgordels?”, vroeg ze. “Nee, maar ik kan je wel fixeren”. En toen ze hem vragend aankeek maakte hij met een soepele beweging wat knopen van zijn overall open en haalde zijn stijfstaande lul naar buiten. Haar wenkbrauwen schoten omhoog, maar voor ze iets kon zeggen tilde hij haar op, en liet haar zakken over zijn leuter, die hij behendig voor de ingang van haar kutje bracht. Een broekje had ze niet aan onder de jurk en glad was ze nog van de vorige neukpartij, zoals hij tot zijn genoegen constateerde. Een heftige stoot, “Oemph”, zei ze en hij zat diep in haar. “Wat… begon ze, maar hij drukte het gaspedaal in, zonder de koppeling op te laten komen. De motor loeide, de tractor trilde en ze genoot de sensatie van een soort reuzenvibrator. En voor de eerste naakte lul ooit in haar lijf. Ruud liet het even gebeuren. Toen begon hij voorzichtig in haar te bewegen, te roeren, te stoten. En hij liet de koppeling wat opkomen, zodat het getril in hevigheid toenam en de tractor in beweging kwam. “Let op het stuur”, gromde hij. Leanne had moeite met op het stuur letten, gezien de sensaties, die ze nu in haar kut voelde. Het was in één woord geweldig. De trillingen van links naar rechts, de stoten van beneden naar boven. Maximale prikkeling. Ze voelde een orgasme als razend opkomen. Ze kreunde en liet het stuur los. Ruud bracht de tractor snel tot stilstand en diende haar nog enkele snelle stoten toe in haar krampende spleetje. Toen voelde hij zijn zaad komen, en snel trok hij zich terug. Met de hand trok hij zich verder af, spoot het zaad achteloos op de vloer van de cabine. “Gebruik je conceptie?” vroeg hij toen, en toen ze ontkennend antwoordde zei hij: “Dan even door het dorp, Apotheek Laarakkers in de dorpsstraat. Vraag naar de morning after pil en zeg, dat boer Ruud hem betaald. Ze kennen me”. Het laatste was met een grimas. Daarna reed hij terug naar Wouter. “Een geboren boerin”, zei hij met een grijns.

Op de terugweg was Wouter eerst erg stil. Eensklaps zei hij:”Ga je nu met iedereen naar bed”. Leanne keek hem getroffen aan. “Jaloers?, vroeg ze toen, om te vervolgen: “Met jou bedrijf ik de liefde. Met hem heb ik geneukt. Omdat het gebeurde. Alletwee fijn, maar de eerste veel beter. Als je wil, zijn we een stelletje. Ik zou het graag willen. Maar ik sluit niet uit, dat ik niet vaker neuk met een ander. Ik weet er nog veel te weinig van”. Getroffen had Wouter geluisterd. “Daar kan ik wel mee leven”, zei hij. “Ook ik weet nog heel weinig. Maar van jou hou ik. Dat is onze basis!” En opgelucht fietsten ze, via het dorp, naar huis.
Lees verder: Leanne - 3
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...