Het was een rustige zaterdagmiddag toen Maya plotseling voorstelde om samen uit te gaan. Ze stond in de keuken, haar blonde haren in een losse knot, terwijl ze een kop thee inschonk. "Wat dacht je van vanavond naar een club in Amsterdam? Even lekker dansen, sfeer proeven? Jij mag drinken, ik rij wel," zei ze met een glimlach die iets ondeugends in zich had.

Ik keek op van mijn telefoon, enigszins verrast. Maya had zelden behoefte aan clubs of uitgaan, zeker nu we al maanden in een rollercoaster zaten van ovulatietesten, vruchtbaarheidsapps en stille teleurstellingen na elke negatieve zwangerschapstest.

"Serieus? Jij wil uit?" vroeg ik.

Ze knikte, haar ogen fonkelend. "Even ons hoofd leegmaken. We kunnen wel wat luchtigheid gebruiken, toch?"

Die avond trok Maya een strakke zwarte jurk aan die haar slanke taille accentueerde en haar volle billen sensueel deed wiegen bij elke stap. Haar borsten, stevig en vol, vulden het decolleté van haar jurk perfect. Ik kon mijn ogen nauwelijks van haar afhouden toen ze haar make-up afrondde en een subtiele parfum op haar hals sprayde.

We reden naar de club in Amsterdam, een hippe plek met roodblauw neonlicht, donkere hoeken en harde beats. Ik nam een biertje, Maya hield het bij spa rood. De sfeer was uitgelaten. Mensen lachten, dansten, gleden langs elkaar op de dansvloer.

Na een halfuurtje kwam Johan ineens de club binnenlopen. Johan, de collega van Maya, met wie ze opvallend vaak samenwerkte. Hij was gespierd, strak in zijn shirt, en had een zelfverzekerde uitstraling. Toen hij ons zag, glimlachte hij en liep recht op ons af.

"Wat toevallig! Jullie ook hier?" zei hij.

Toevallig. Mijn wenkbrauwen trokken iets op. Maya glimlachte iets te snel. "Johan! Wat leuk," zei ze, en gaf hem drie zoenen op zijn wang.

We praatten wat, dronken nog een rondje. Johan nam een wodka-cola, ik ging aan het bier. Maya bleef bij haar spa rood. Na een tijdje stelde zij voor om te dansen. Ik ging mee, al wist ze dat dansen niet echt mijn ding was. Na een paar minuten trok ik me terug naar de bar. Zij bleef op de dansvloer.

Toen ik terugkwam na een toiletbezoek, zag ik ze nergens. Ik liep met mijn drankje rond en zocht de dansvloer af. Uiteindelijk ontdekte ik ze, half verborgen in een donker hoekje. Maya stond dicht tegen Johan aan. Zijn handen lagen laag op haar heupen, bijna op haar billen. Ze smoezen dicht bij elkaar, en het leek alsof hun lippen elkaar even raakten. Of het echt zo was, kon ik niet met zekerheid zeggen.

Toen ik terugliep naar hen, trok Maya zich snel los en kwam naar me toe. "Zullen we naar huis gaan?" vroeg ze, zonder blikken of blozen. Ik stemde toe, deels opgelucht. Misschien was ik gewoon paranoia.

In de auto stelde Maya voor dat Johan met ons mee kon rijden. "Hij woont toch ook in Amstelveen. Scheelt hem weer een gedoe naar het station," zei ze luchtig. Ze zat achter het stuur, ik ernaast. Johan zat recht achter haar en leunde opvallend ver naar voren. Zijn hand hield zich ergens tussen de stoelen op. Ik kon niet zien wat hij deed, maar Maya's ademhaling leek iets zwaarder.

Thuis aangekomen dacht ik dat we Johan zouden afzetten. In plaats daarvan stelde Maya voor nog een drankje te doen. "Gewoon even afzakken," zei ze. We gingen akkoord.

De sfeer in onze woonkamer werd met elk glas whiskey losser. Ik zapte door de tv, bleef hangen op een pornozender. Ik grijnsde schaapachtig, draaide me om om Maya's reactie te zien, maar ze stond achter de bank met Johan. Ze zei niets. Geen protest. Alleen een lichte giechel.

Toen zei Maya opeens, alsof het niets was: "Zullen we een weddenschap doen? Degene van jullie die als eerste klaarkomt, mag vannacht bij mij slapen. De ander... logeerkamer."

Ik lachte onzeker. "En jij dan?"

"Ik ben de inzet," zei ze, haar blik uitdagend. "Jullie mogen alles doen om te winnen."

Ik keek naar Johan, die niets zei, enkel zijn riem losmaakte en zijn broek liet zakken. Zijn pik was al keihard. Dik, lang, indrukwekkend. De mijne begon nog maar net te reageren. Ik begon koortsachtig te rukken.

Johan keek Maya aan. "Uitkleden," zei hij rustig.

Ze gehoorzaamde zonder een woord. Haar jurk gleed over haar heupen, haar borsten wiegden licht toen ze haar BH losmaakte. Johan pakte haar bij haar heupen, trok haar dichterbij, hield zijn pik voor haar mond. Maya keek mij even aan, knipoogde en nam hem in haar mond.

Hij kreunde zacht. Maya werkte gretig, met natte zuigende geluiden. Haar hoofd bewoog ritmisch, haar handen omvatten zijn schacht. Binnen een minuut begon Johan te kreunen. Hij pakte haar hoofd vast, spande zich aan en kwam met een diepe grom klaar in haar mond.

Ze trok haar hoofd iets terug, toonde mij de lading op haar tong en slikte het vervolgens langzaam door.

"Tja, Hans," zei Johan, terwijl hij zijn pik afveegde. "Veel plezier in de logeerkamer. Ik hou Maya nog even gezelschap."

Maya glimlachte schaapachtig naar me. Ik stond daar, mijn erectie nog in mijn hand, verslagen. Geen weerwoord. Geen kracht.

Ik ging naar de logeerkamer. Vanuit de slaapkamer naast me hoorde ik het bed kraken, hun lichamen botsen, Maya’s gesmoorde kreunen. Ze hield zich niet in. Minuten gingen voorbij. Uren.

Vroeg in de ochtend werd ik wakker van hetzelfde geluid. Kreunen, stoten, gehijg. En toen, haar stem, schor en intens: "Spuit me vol... spuit me vol, Johan..."

De woorden sneedden door mijn borst. Geen condoom. Geen bescherming. Wat als... wat als dit het moment was dat zij zwanger raakte? Niet van mij.

De rest van de dag was surrealistisch. Maya deed alsof alles normaal was. Kus op mijn voorhoofd, koffiezetten, de was ophangen. Maar tussen haar benen droeg ze zijn zaad, zijn kracht, zijn overwicht.

Een maand later hield ze de test in haar handen. Twee blauwe strepen. Positief.

Ze huilde. Ik ook. Maar allebei om een andere reden.

Ze fluisterde: "Misschien... was dit nodig. Misschien was dit ons lot."

Ik wist niet of ik vader werd.

Maar ik wist wel dat ik Maya nog steeds liefhad.

En dat ik nooit meer dezelfde zou zijn.