Maya was jarig vandaag.

Ik wist dat ik eigenlijk niets bijzonders moest verwachten — een verjaardagsborrel met vrienden, familie, onschuldige cadeautjes en Hans aan haar zijde. De schijn ophouden, dat hoorde er nu eenmaal bij.

Maar vanaf het moment dat ik haar zag — haar strakke, diep uitgesneden zwarte jurkje, haar rode lippen, de manier waarop haar ogen me uitdaagden — wist ik dat er meer in de lucht hing.

Ze had een geheime uitnodiging naar me gestuurd, verborgen in een achteloos appje.

"Zorg dat je blijft hangen na het feest... ik heb een extra cadeautje voor je."

Mijn lul begon al te reageren bij de gedachte.

De avond verliep zoals verwacht. Familie, vrienden, lachen en drank.

Maar telkens als onze blikken kruisten over de hoofden van de nietsvermoedende gasten heen, voelde ik het: pure, rauwe hitte.

Rond middernacht vertrokken de laatste visite. Hans was vrolijk aangeschoten. Maya speelde de perfecte vrouw: glimlachen, opruimen, kussen op de wang. Maar ik zag het, in elke beweging — de zenuwachtige spanning onder haar huid, de hongerige blikken die ze me toespeelde als Hans even niet keek.

Toen Hans naar boven liep om nog wat op te ruimen, trok Maya me onverwacht mee naar de keuken.

Ze drukte haar lichaam tegen me aan, haar borst tegen mijn borst, haar heupen wiegend tegen mijn stijve pik.

"Ik wil je," fluisterde ze rauw, haar lippen trillend tegen mijn oor.

Voordat ik iets kon zeggen, zakte ze op haar knieën, haar handen al bezig mijn riem los te maken.

In één beweging haalde ze mijn lul tevoorschijn en nam me diep in haar mond, haar tong draaiend, haar ogen opkijkend naar me — uitdagend, bezitterig.

Ik greep haar haar en leidde haar bewegingen, voelde mezelf groeien in haar warme mond.

Boven ons hoorde ik Hans rommelen. De gedachte dat hij zo kon binnenlopen maakte alles duizend keer intenser.

Maya versnelde, haar wangen hol van de zuigkracht, haar hand die mijn ballen streelde.

Toen ik voelde dat ik op het randje zat, trok ik haar hoofd los.

Ze keek me vragend aan, likte haar lippen.

"Niet hier," hijgde ik. "Ik wil je helemaal."

Ze leidde me naar de woonkamer, waar alleen het zwakke licht van de straatlantaarns naar binnen viel.

Op de bank trok ze haar jurkje omhoog, liet haar kanten slipje op de grond vallen.

Ze klom op de bank, haar kont omhoog, haar kut glanzend nat in het zwakke licht.

Zonder verdere aarzeling duwde ik mijn lul in haar, diep en krachtig.

Ze kreunde gedempt, haar gezicht begraven in een kussen om zichzelf te dempen.

Ik bewoog in haar, traag en diep, haar volle billen vastgrijpend, haar lichaam sturend.

Elke stoot liet haar zacht trillen, haar vingers grepen de bank stevig vast.

"Harder," gromde ze. "Vul me... alsjeblieft."

Ik gaf haar alles.

Mijn handen streelden haar rug, haar heupen, mijn pik gleed met natte geluiden diep in haar.

Ze spande haar spieren rond me, trok me nog dieper.

Mijn orgasme kwam heftig, explosief.

Ik spoot diep in haar, mijn zaad pompend in haar kletsnatte kut terwijl ze onder mij sidderde en kreunde.

We bleven even zo liggen, hijgend, onze lichamen verstrengeld.

De Ontdekking

Toen hoorde ik zachte voetstappen.

Hans.

Hij stond in de deuropening.

Bevroren in het zwakke licht, keek hij naar ons — Maya nog op handen en knieën, ik nog diep in haar, druipend van mijn zaad.

Zijn ogen, eerst vol verwarring, veranderden langzaam.

Van ongeloof, naar shock, naar rauwe pijn.

Ik trok me langzaam terug uit Maya.

Mijn lul glinsterde nat in het schemerlicht.

Hans zei niets.

Zijn gezicht was wit als een laken.

Maya draaide zich om, haar gezicht rood, haar lippen gezwollen van opwinding en schaamte.

Ze hield zijn blik vast.

"Ik..." begon ze. Maar ze maakte haar zin niet af.

Hans draaide zich zwijgend om en liep weg, zijn voetstappen zwaar op de trap.

Maya keek me aan, haar borsten nog trillend van haar orgasme.

Haar ogen flitsten — schuld, ja, maar ook iets anders.

Triomf.

Bevrijding.

Ze kroop terug tegen me aan, haar lichaam plakkerig tegen het mijne.

"Laat hem maar denken wat hij wil," fluisterde ze.

En terwijl ik haar opnieuw begon te nemen, deze keer nog ruwer, wetend dat Hans boven lag te luisteren naar elke hijg, elke stoot, elke kreun, voelde ik het diepe, onvermijdelijke besef:

Dit was nog maar het begin.