Ik werd wakker in het vroege ochtendlicht. De caravan was stil. Jan ademde zwaar naast me, zijn rug naar me toe. De lucht was droog, mijn hoofd wat dof van de wijn, maar helder genoeg om te weten: vandaag zou niet zomaar een dag zijn.

Mijn slipje plakte licht aan mijn huid. Niet van zweet. Van herinnering.

De avond ervoor had ik mijn bed niet meteen opgezocht. Na het afscheid van Karel had ik een wandeling gemaakt over de camping, zogenaamd om af te koelen. Maar ik was alleen maar dieper verstrikt geraakt in de hitte. In het gevoel van zijn hand op mijn dij. Zijn adem in mijn hals.

En zijn blik. Die blik waarin geen twijfel zat.

Toen ik terugliep, was zijn kampeerlamp nog aan. Alsof hij wist dat ik nog zou langskomen.

Hij stond op toen hij me zag, maar zei niets.

Ik liep rechtstreeks naar hem toe. Geen omweg, geen excuses.

“Als ik nu niks zeg,” fluisterde ik, “betekent dat niet dat ik het niet wil.”

Zijn antwoord was geen woord, maar een hand die mijn gezicht omvatte. Hij kuste me. Langzaam. Beheerst. Geen haast.

Mijn hart bonkte in mijn keel. Ik voelde mezelf smelten tussen zijn armen.

Hij trok me mee naar binnen, zijn caravan ruikend naar hout, stof en iets mannelijks wat ik niet thuis kon brengen maar me onmiddellijk opwond.

Hij trok mijn jurkje omhoog. Ik deed mijn armen omhoog als een kind dat zich liet uitkleden. Er zat geen weerstand meer in me. Alleen honger.

Zijn handen verkenden mijn lichaam alsof hij het wilde onthouden. Elke ronding, elke rilling, elke tepel. Zijn tong cirkelde om mijn borst, zijn vingers verkenden de rand van mijn slipje.

Toen hij het uittrok, voelde ik hoe nat ik was. Niet een beetje. Druipend.

Hij knielde voor me, duwde mijn benen uit elkaar en liet zijn mond vinden waar ik het het meest voelde.

Ik greep de rand van de tafel. Zijn tong werkte langzaam. Cirkelend. Zacht zuigend. Hij liet me bijna klaarkomen... en stopte toen.

“Kijk me aan,” fluisterde hij.

Ik deed het. En ik zag mezelf in zijn ogen: open, trillend, verloren.

“Zeg het.”

“Neuk me.”

Hij lachte. Geen spot. Pure begeerte.

Hij duwde me achterover op het bed. Zijn lichaam boven het mijne, zwaar, gespierd, warm. Zijn lul lag zwaar tegen mijn binnenbeen.

Toen hij binnenkwam, kreunde ik. Het was alsof ik werd opengescheurd en opgevuld tegelijk. Hij was dikker dan Jan. Dieper ook. Mijn benen spanden zich om hem heen.

Hij bewoog langzaam, duwde diep, trok zich bijna helemaal terug en duwde weer tot aan de wortel.

Ik gilde bij de tweede stoot. Mijn nagels zetten zich in zijn schouderbladen.

“Harder,” hijgde ik.

“Pas als je smeekt.”

Ik deed het. Zonder schaamte. “Alsjeblieft.”

Hij boorde zich in me, sneller nu, mijn lichaam botste tegen het zijne, de caravan kraakte zacht mee.

Toen hij zijn hand naar beneden bracht en mijn clit begon te masseren, kwam ik onmiddellijk klaar. Schokkend. Kreunend. Bijna huilend van opluchting.

Maar hij ging door.

Hij draaide me op mijn buik, trok mijn heupen omhoog en nam me van achter.

Mijn gezicht tegen het matras gedrukt, zijn handen stevig op mijn billen.

“Zo mooi, Cynthia,” hijgde hij. “Alles aan je.”

Ik voelde zijn ademhaling veranderen. Hij ging sneller, dieper.

En toen, een warme golf.

Hij spoot in me. Diep. Lang. Hij bleef daar, zijn lul nog kloppend in mij, zijn lichaam over het mijne.

We lagen daarna zwijgend naast elkaar. Zijn vingers speelden met mijn haar.

Geen woorden. Alleen warmte.

DE OCHTEND ERNA

Terug in de caravan, sloop ik in bed. Jan had niets gemerkt. Hij draaide zich om en trok me halfslap tegen zich aan.

Ik voelde zijn arm om mijn middel. Zijn adem in mijn nek.

Maar ik voelde Karel nog in mij.

Elke spier in mijn bekken herinnerde zich hem.

Ik wist dat dit geen ongeluk was geweest. Geen eenmalige zwakte.

Ik was wakker geworden. En ik wist dat ik hem weer zou willen.

Die avond zaten we met z’n drieën onder onze luifel. De lucht was warm en zwoel, het grind nog warm onder onze voeten. Jan had Karel uitgenodigd, en die had geen moment getwijfeld. Hij zat schuin tegenover me, benen losjes gespreid, zijn shirt open tot halverwege zijn borst. Mijn blik gleed onbewust af naar het randje van zijn borstspieren, naar het lijntje zweet dat langs zijn hals liep.

Ik voelde me nerveus. Alsof het geheim in de lucht hing, klaar om elk moment ontdekt te worden. Maar Jan merkte niets. Hij was losjes, vrolijk, al iets aangeschoten van de wijn.

“Zo,” zei hij op een gegeven moment. “Jij alleen hier op de camping, is dat niet eenzaam?”

Karel keek even opzij, nipte van zijn glas, en zei met een rustige glimlach: “Misschien. Maar ik geloof dat elke vrouw, onder de juiste omstandigheden, te verleiden is.”

Ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen. Jan lachte.

“Cynthia niet hoor,” zei hij met gespeelde trots. “Die krijg je niet gek.”

Karel keek me lang aan, zijn blik donker. “Daar twijfel ik niet aan.”

Er viel een korte stilte. Ik voelde Jan naar me kijken, maar ik durfde hem niet aan te kijken.

Jan schraapte zijn keel. “Morgenmiddag voetbal kijken in de filmzaal. Zin om mee te gaan?”

Karel schudde zijn hoofd. “Voetbal is niet mijn spel. Ik denk dat ik mijn tijd anders ga gebruiken…”

Jan grijnsde. “Laat me raden, vrouwen verleiden?”

Karel knikte langzaam. “Misschien wel. Ik heb er al eentje gezien die me fascineert. Zo’n vrouw die het zelf niet weet, maar je voelt het aan alles: ze wil meer.”

Jan lachte hard. “Succes ermee. Cynthia gaat boodschappen doen. Ze vindt voetbal ook niks.”

Ik keek naar mijn knieën, mijn hart in mijn keel.

De volgende middag zei ik dat ik naar het dorp ging voor vers fruit en brood. Jan wenste me veel plezier, zijn blik al gericht op het wedstrijdschema.

Ik liep het campingpad af… en draaide na een paar bochten resoluut om. Mijn benen trilden. Ik wilde dit.

Bij Karel aangekomen stond de deur al op een kier. Toen ik zacht klopte, trok hij hem open met een blik die alles zei.

“Ik wist dat je kwam,” fluisterde hij.

Ik duwde hem naar binnen en kuste hem. Hard. Onze tongen raakten elkaar, vochten, proefden. Zijn handen gleden meteen onder mijn jurk, vonden mijn billen, knepen.

Hij trok me mee naar het bed, duwde me achterover en trok mijn slipje met één vloeiende beweging omlaag.

“Ik ga je helemaal slopen vandaag,” zei hij hees.

Hij begon met kussen. Mijn lippen, mijn hals, mijn borsten. Hij zoog zacht aan mijn tepels tot ik kreunde, mijn rug bolde.

Zijn tong gleed naar beneden, over mijn buik, tussen mijn benen.

Hij befte me langzaam, ritmisch, met korte stops waarin hij me aankeek. Zijn tong cirkelde om mijn clit, afgewisseld met korte, harde zuigbewegingen.

Ik greep zijn haren, mijn benen wijd.

“Doorgaan…” kreunde ik.

Toen hij zijn vingers naar binnen duwde en zijn tong versnelde, kwam ik in golven klaar. Mijn lichaam schokte onder hem.

Maar hij was nog niet klaar.

Hij stond op, trok zijn shorts omlaag. Zijn lul was hard, glanzend, dik.

Ik liet me op mijn knieën zakken en nam hem in mijn mond. Langzaam. Diep. Ik likte langs zijn schacht, speelde met mijn tong over zijn eikel, proefde het zoutige voorvocht.

Hij pakte mijn haar, leidde mijn tempo.

“Wat ben je mooi zo,” fluisterde hij.

Toen hij dreigde te komen, trok hij zich terug.

“Op handen en knieën,” zei hij.

Ik draaide me om en boog me voorover. Hij duwde zich in me, hard, diep. Mijn borsten wiegden mee, mijn knieën gleden bijna van het matras.

“Je bent zo nat,” gromde hij.

Hij greep mijn heupen, bewoog zich sneller. Zijn ballen klapten tegen me aan, elke stoot was raak.

Ik voelde zijn duim langs mijn andere opening glijden. Ik verstrakte.

“Laat me…”

Ik knikte.

Hij spuugde op zijn vinger, maakte me vochtig, duwde langzaam binnen. De druk was intens, maar opwindend.

Toen ik hem beide kanten voelde vullen, kreunde ik luid.

BUITEN DE CARAVAN

Op datzelfde moment liep Jan over het pad naar de filmzaal. Hij had net zijn eerste bier op, een beetje rozig, een beetje loom.

Toen hij langs Karel’s caravan liep, hoorde hij het.

Een vrouwenstem. Kreunend. Hees.

“Ja… daar… harder…”

Hij bleef even staan. Zijn wenkbrauwen schoten omhoog.

Toen, duidelijker:

Karel: “Waar wil je mijn zaad?”

Vrouw: iets zachter, maar hoorbaar: “In me… spuit me vol…”

Jan lachte zacht, schudde zijn hoofd en liep verder. “Hij heeft beet.”

BINNEN DE CARAVAN

Karel stootte diep, harder. Ik voelde zijn hele lichaam trillen.

Toen gromde hij. “Komt eraan…”

Hij trok zich uit mijn vagina en duwde zich met één stevige stoot in mijn kont.

Ik gilde het uit, maar van genot.

“Ja… ja…”

Hij spoot. Warm, vol, diep.

We bleven zo hangen, ademend, zwetend, verzadigd.

We renden naar de douches. De camping was stil. Niemand zag ons.

Onder het koude water duwde hij me tegen de muur en nam me opnieuw. Ik gleed bijna uit op de natte tegels.

Zijn handen op mijn borsten, zijn tong in mijn mond, zijn lul diep in me.

Ik kwam nog eens, heftig, schokkend.

Na het douchen trok ik frisse kleding aan en liep alsnog naar het winkeltje. Mijn benen waren slap. Mijn slipje droog, maar ik voelde me vanbinnen nog open.

LATER DIE AVOND

Jan zat met Karel onder de luifel. Aangeschoten. Zijn blik vrolijk, ontspannen.

“Je hebt het voor elkaar,” zei hij. “Ik liep langs je caravan. Ze kreunde als een bezetene. Serieus, man. En toen vroeg jij waar je je zaad kwijt mocht… ik heb dat nog gehoord!”

Karel grijnsde. Zijn blik gleed kort naar mij, zonder schaamte.

“Was het degene die je op het oog had?” vroeg Jan.

Karel knikte langzaam. “Ja. Ze was… overgave in zuiverste vorm. Ze wilde alles. Tongen, slikken, beffen, achterlangs…”

Jan floot. “Jezus, wat een middag.”

Ik glimlachte vaag, mijn hartslag nog steeds hoger dan normaal.

En ik wist dat dit pas het begin was.