"Ik schaam me zo", zei June, en ze keek me vreemd aan terwijl we aan onze koffie nipten. Toen ze een half uur eerder was opgestaan en in haar badjas de slaapkamer uit was gekomen, hadden we een tijdje gebabbeld, waarbij we de gebeurtenissen van de avond ervoor ontweken, totdat uiteindelijk de bom barstte. Ik gebruikte al mijn overtuigingskracht om haar ervan te overtuigen dat het vooral mijn schuld was, en dat, aangezien we het samen hadden gedaan, niet zo erg was. Maar ze bleef terugkomen op het woord ‘schaamte’. Schaamte vanwege naar het kruispunt te gaan, schaamte om de drugs te nemen en natuurlijk voor de openlijke seks.

"Kijk, het is mijn schuld. Wees boos op mij vanwege alles... De outfits en zo bedoel ik, maar wees vooral niet boos op jezelf. Ik heb je teleurgesteld, lieverd," zei ik, terwijl ik nog een keer probeerde hoffelijk te zijn.

"Ik ben boos op jou, maar ik ben nog bozer op mezelf," zei ze.

Maar terwijl onze woordenwisseling zo verder gingen, begon ik toch aan te voelen dat haar verklaringen meer voor de show waren dan omdat ze zich echt overstuur voelde. En als mijn gedachten correct waren, wist ik dat ze uiteindelijk zou inbinden, hoewel het weken kon duren. Dus voorlopig moest ik de slechte echtgenoot, die haar op het verkeerde pad had gebracht, blijven spelen.

Nadat ik was opgestaan om de kopjes voor de derde keer bij te vullen, ging ik achter haar staan, streek met mijn handen over haar armen en gaf haar een knuffel. "Ik hou van je," fluisterde ik.

"Na alles wat er gebeurd is?" antwoordde ze, maar aan de manier waarop ze het zei, wist ik dat ze aan het vissen was.

"Jij bent alles wat ik ooit heb gewild," antwoordde ik terwijl ik mijn handen naar de binnenkant van haar badjas bewoog. Tot mijn verbazing bood ze geen enkele weerstand.

"Ik heb het gevoel dat ik zo slecht ben geweest," kondigde ze aan.

"Schat, dat maakt helemaal niets uit. Ik denk er niet eens over na," antwoordde ik, wat een regelrechte leugen was. Eigenlijk kon ik er niets van uit mijn hoofd krijgen, want de hele avond bezorgde me een parade van opwindende gedachten die door mijn hoofd marcheerden. Het was allemaal zo uniek, zo anders, en we waren zo ver gegaan, tot aan de rand.

Ik streek met mijn handen onder haar stevige borsten en daarna over haar tepels en was blij te voelen dat die stijf begonnen te worden. Nadat ik me had gebogen en haar hoofd had gekust, trok ik haar zachtjes overeind, waarna ze zich door mij naar de slaapkamer liet leiden.

Zodra we naakt waren, werkte ik me met mijn tong over haar lichaam naar beneden, tot ik bij kutje was. Langzaam en voorzichtig likte ik rond haar spleetje en gebruikte dan alleen het puntje van mijn tong om haar schaamlippen te scheiden.

June was al lekker gesmeerd en ik voegde mijn speeksel toe aan haar nattigheid, langzaam elk teer plekje verkennend. Toen ik dacht dat ze er klaar voor was, begon ik sneller te werken tot het puntje van mijn tong haar kleine klitje vond. Nu houdt mijn vrouw van orale seks en kan ze hele fijne orgasmes krijgen als ze in de juiste stemming is.

Hoewel het plezierig voor haar was, duurde het maar een paar minuten voordat ik besefte dat mijn inspanningen niet tot meer zouden leiden. Dus kroop ik op haar en duwde mijn lul bij haar naar binnen. Op deze manier konden we een liefdevolle daad van intimiteit hebben, zo bedacht ik, en kon ik haar kussen en lieve dingen fluisteren. Zo begonnen we eraan, maar ik merkte dat er nog dingen in haar gedachten waren.

"Je vindt het echt niet zo erg," vroeg ze.

"Nee, helemaal niet," antwoordde ik, genietend van het gevoel dat haar lichaam me gaf.

"Oké," antwoordde ze. "Er was niets dat je stoorde?" voegde ze er na een paar seconden aan toe.

"Wat dan?" vroeg ik, terwijl ik deed alsof ik niet wist waar ze op doelde.

"Nou... zoals... eh... Hij heeft mij gezien."

"Ja, dat klopt, en je zag er fantastisch uit," antwoordde ik en kuste haar in haar nek. Hoewel ik op riskant terrein zat, wilde ik heel graag dat June een punt van acceptatie zou bereiken. Als ik succesvol was, was er een kans dat we in de toekomst iets wilds zouden kunnen doen, maar als ze zich in wanhoop zou verschuilen, wist ik dat het een moeilijke plek zou zijn om uit te breken.

"Je bent bijzonder," fluisterde ze terug. “En gek,” voegde ze er toen aan toe.

Na de woordenwisseling vreeën we liefdevol en langzaam, met veel tedere kusjes, vergezeld door zachte gemiauw en gespin van genot. Ik wist dat ze het nodig had en er tevreden mee was gewoon van elkaar te genieten, dus ik verraste hem me dat ze het onderwerp toch weer ter sprake bracht. "Vond je het leuk?" vroeg ze vanuit het niets, duidelijk weer aan het vissen.

"Ja lieverd," antwoordde ik.

"Wat vond je leuk?" vroeg ze, plotseling specifieker wordend.

"Alles! Het dragen van de sexy outfit in het openbaar, praten met de mannen in hun auto's, je borsten laten zien, je omkleden in Rafaels huis en dat jij je door mij liet showen. Ik vond het zelfs leuk je die sigaret te zien roken," antwoordde ik. Haar vragen maakten me opgewonden en ik begon sneller te bewegen, wat haar nieuwe zuchten en gekreun opleverde.

De volgende paar minuten kusten we elkaar en lieten onze handen over elkaar gaan. Toen we de kus stopten, kon ik merken dat ze meer vragen had.

"Wat vond je niet leuk?" zei ze dan ook even later.

"Er was eigenlijk niets dat ik niet leuk vond. Een waren een paar verrassingen," zei ik.

"Wat dan?" vroeg ze tussen haar gehijg door.

"De cocaïne, denk ik," antwoordde ik.

"Ja, dat was stom," zei ze.

"Wees niet te streng voor jezelf," adviseerde ik, terwijl mijn stoten steeds heftiger werden en opnieuw viel er even een stilte.

"Je wilde niet bij Tanya zijn?" vroeg ze dan en nu besefte ik wat haar dwarszat.

"Nee lieverd," antwoordde ik snel.

Dit leek haar te bevallen en ik hoorde een diepe zucht onder me. Ik greep de kans aan om haar een lange passievolle kus te geven en ze spinde tevreden toen we uit elkaar gingen. Haar vraag had alle herinneringen aan de avond ervoor teruggebracht en ik snakte nu naar bevrediging. Ik besefte dus dat ik nog maar een paar momenten had, en wist uit ervaring dat zodra ik klaar was gekomen al mijn fantasieën zouden verdwijnen. Dus besloot ik dat het tijd was en dat ik ervoor zou gaan.

"Ik wilde dat jij bij Rafael zou zijn," fluisterde ik in haar oor, met de zachtste stem die ik kon opbrengen.

"Huhhh..." hoorde ik haar onder me naar adem snakken terwijl haar vingers mijn armen vastgrepen.

"Ja, hij wilde dat we bleven zodat hij bij jou kon zijn," zei ik door mijn tanden heen terwijl ik probeerde mijn orgasme tegen te houden.

Mijn poging mislukte faliekant en seconden later kwam ik in haar klaar. "Ohhh ... ohhh... June... ohhh... ja... ja..." Mijn hoofd tolde toen ik naast haar neerviel, en zoals ik al verwachtte, was de lust die was opgebouwd plotseling verdwenen. Ik had nog genoeg resterende kracht om haar tegen mijn borst te trekken en mijn hoofd in de holte van haar nek te drukken. Zo bleven we een paar minuten zwijgend liggen.

"Meende je dat?" vroeg ze even later. Ik had June al meerdere keren verteld over de impact van ejaculeren, dus ik was verbaasd dat ze dit niet had voorzien.

"Nee lieverd, ik was gewoon te opgewonden," antwoordde ik. June leek de uitleg te accepteren en we deden een dutje terwijl we in elkaars armen lagen.

Nadat we hadden opgeruimd, geluncht en wat klusjes in huis hadden gedaan, was het laat in de middag. Ik besloot dat het nu wel veilig was om Rafael te bellen en te regelen dat we van auto zouden wisselen. Het duurde bijna drie uur voordat hij me terugbelde en toen was het buiten al donker.

"Rafael, ik wilde even horen of ik mijn auto kon ophalen," zei ik, na de gebruikelijke beleefdheden.

"Ja, dat is oké man. Maar ik ben er nu even niet, dus kom over een uurtje maar langs," antwoordde hij.

June zat tv te kijken terwijl ik met Rafael telefoneerde, dus vertelde ik nadat ik had opgehangen het plan, waarna ik naar onze studeerkamer ging om nog wat te werken. Iets aan het late tijdstip bracht de herinneringen van de vorige avond terug en voor ik het wist raakte ik opgewonden door de gebeurtenissen.

"Ga je mee?" vroeg ik, twintig minuten voor de afgesproken tijd, waarna we elkaar een paar seconden zwijgend aankeken.

"Ben je weer opgewonden?" vroeg ze.

"Een beetje," antwoordde ik met een domme grijns.

"Dus zomaar? Dat je vrouw het van een andere man krijgt?" vroeg ze met een vreemde blik, die niet echt boosheid was, maar meer ergernis.

"Nou, ik zou het zeker niet zo zeggen en ik heb ook niets gezegd over het krijgen. Maar het is prima, ik ga wel alleen," antwoordde ik en begon weg te lopen. "Misschien zie ik Tanya wel," voegde ik er na een paar stappen over mijn schouder aan toe.

Vijf minuten later stond ze bij de deur van de studeerkamer. "Je bent niet grappig," zei ze. Natuurlijk dacht ik dat ik heel slim was geweest en barstte in lachen uit, terwijl June slechts haar hoofd schudde. "Ik rij er even heen, wissel de auto’s om kom weer terug. Het zal niet lang duren. Misschien drie kwartier," zei ik.

"Ik ga wel mee als je dat echt wil," antwoordde ze met een vreemde blik in haar ogen.

Ik vertelde haar dat het niet nodig was, hoewel ik het wel heel interessant vond, en een paar minuten later zat ik in de Rafaels Escalade. Toen ik bij de deur aankwam, zag ik dat er meerdere auto's in de buurt geparkeerd stonden. Het was zelfs de eerste keer dat ik zoveel voertuigen bij hem thuis zag, dus ik was meteen bezorgd over wat ik zou aantreffen.

Het kostte me twee telefoontjes om hem te laten opnemen en naar de deur te laten komen, en toen ik binnen was, hoorde ik luide muziek uit zijn appartement. "Er is een klein feestje gaande. Waarom kom je niet even mee naar boven?" stelde hij voor, en liep naar de trap.

Ik kon niet zeggen dat ik echt in de stemming was om te feesten, maar de nieuwsgierigheid won het van me en ik volgde hem.

Boven was de muziek veel harder, de lichten waren gedimd en de geur van wiet hing in de lucht. Inclusief Rafael waren er drie mannen en vier meisjes, en ik herkende er één van toen we het escortbureau bezochten.

"Hier is raadslid Andrews en daar zit Clarence Simmons," zei Rafael. Ik herkende de politicus plotseling en herinnerde ik me dat Simmons een activist was in de zwarte gemeenschap. Raadslid Andrews was ook zwart. Het was duidelijk dat ik midden in een illegaal feestje beland was. Het was niet verrassend dat ik een zekere mate van achterdocht in de ogen van de mannen zag toen ze me bekeken. "Deze twee meisjes zijn April en Tabitha en op de bank zitten Celeste en Tanya, maar die ken je," zei hij de meisjes aan mij voorstellend.

Verbazingwekkend genoeg had ik Tanya niet meteen herkend, waarschijnlijk omdat zij zich op één een van de donkerste plekken bevond. Hoewel ze niet bewoog, gaf ze me een veelbetekenende glimlach. De meisjes waren allemaal gekleed in outfits die ik zou classificeren als clubkleding; erg sexy, maar net een stapje boven de kleren die Tanya op straat droeg.

April en Tabitha waren allebei blond en vrij mager. Tabitha had echter een paar enorme borsten, waardoor ze gemakkelijk te onderscheiden was. Celeste had lichtbruin haar en ook zij had grote borsten, hoewel ze niet zo prominent waren als die van Tabitha. Ze was iets zwaarder dan de anderen, maar dat stond haar redelijk goed. Behalve bij Tanya, kon ik bij de andere meisjes verschillende tatoeages zien.

"Wat drink je?" vroeg mijn gastheer. Ik besloot het simpel te houden en koos een biertje.

"Hoe gaat het met mijn meisje?" vroeg hij, terwijl hij mij het matglazen glas overhandigde.

Zijn woorden zorgden ervoor dat ik nerveus naar de andere mannen keek, om te zien of zij het verhaal kenden. Gelukkig zag ik niets dat erop duidde dat ze het wisten. "Het gaat goed met haar," antwoordde ik, besluitend niet in details te treden.

Terwijl ik het bier dronk, legde Rafael zijn gasten uit hoe hij mij kende en ze ontspanden merkbaar. Slechts een paar minuten later liep de raadsman naar de bank, gevolgd door Simmons. Tanya en Celeste stonden even op en gingen dan aan weerskanten van de mannen zitten, ongetwijfeld goed geïnstrueerd over wat er van hen werd verwacht. Toen iedereen eenmaal zat, zette Rafael een asbak op tafel en legde een aansteker en een paar joints klaar.

Ze zaten al snel midden in een levendig gesprek, met veel gelach en geklets. De andere meisjes kwamen af en toe langs om de drankjes te verversen, maar verder werd de groep met rust gelaten. Rafael en ik praatten over zaken en ik kon zien dat hij doelbewust wegbleef van informatie over zijn twee gasten.

Ik was aan mijn derde biertje bezig toen ik me realiseerde dat ik al ruim een uur weg was en toen ik op mijn telefoon keek, zag ik dat ik twee appjes en een gemiste oproep van June had. “Waar ben je?’ stond in het eerste appje, waarna ze me had gebeld. “Alles goed?” luidde het tweede appje.

"Je vrouw?" vroeg Rafael.

"Ja, ze had me inmiddels al wel terugverwacht," antwoordde ik.

"Je weet dat ze in het echt nog lekkerder is. De foto's doen haar geen recht," zei hij.

"Ja, dat weet ik," antwoordde ik.

We stonden rustig aan onze drankjes te nippen, de anderen een paar minuten in de gaten houdend. "Misschien kun je Tanya straks neuken," zei Rafael even later

"Nee hoor... ik moet zo weg," antwoordde ik, en ik merkte dat hij me vreemd aankeek.

"Waarom is je vrouw niet met je meegekomen?" vroeg hij na opnieuw een stilte.

"Je weet wel," antwoordde ik met een schouderophalen en een geforceerd lachje, "Gisteravond was een grote gebeurtenis voor haar. Ik moet haar de tijd geven te herstellen."

"Laat me je iets vertellen, Carl," begon Rafael en pauzeerde dan even voor het effect. Ik wist instinctief wanneer hij iets ging zeggen waarbij ik geacht werd te zwijgen te zijn en dit was één van die keren. "Je luistert niet naar wat ze je vertelt,” vervolgde hij met een knikje. “Ze heeft zich gisteravond prima vermaakt. Ik zag het, en ze wilde ook naakt en neuken. Het was beter geweest als je niet was weggegaan. Geloof me, ze wilde het."

Ik had mijn telefoon op de bar gelegd, en die lichtte juist op dat moment op vanwege een inkomend berichtje. "Schat, gaat het?" las ik toen ik het bericht opende.

Rafael zag het ook en ik draaide de telefoon in mijn hand zodat hij het scherm kon lezen. "Zeg haar dat ze moet komen," zei hij.

"Dat gaat ze niet doen, Rafael," antwoordde ik.

"Wat is haar nummer?" zei hij terwijl hij de telefoon weer naar zich toedraaide en June’s nummer lezend. Daarna zag ik hoe hij zijn eigen telefoon uit zijn zak pakte en met een drankje naar een hoekje liep.

"Rafael..." zei ik terwijl hij wegliep, maar hij negeerde mij.

De volgende twintig minuten zag ik hem de telefoon bedienen en blijkbaar meerdere berichten naar mijn vrouw sturen. Ik hield die van mij bij de hand in de verwachting dat ze contact zou opnemen, maar verrassend genoeg bleef het stil. Dus bleef ik bij de bar en hielp de meisjes met het inschenken van drankjes die ze af en toe kwamen ophalen.

Uiteindelijk zag ik dat Rafael zich omdraaide en mijn kant opkwam. Ik verwachtte echt dat hij zou zeggen dat ze zijn berichten had genegeerd of boos zou zijn geworden en dat ik daar dan mee om zou moeten gaan. "Shaan haalt haar over half uurtje op," kondigde hij aan tot mijn grote verrassing aan.

"Wat? Je maakt een grapje," zei ik verbijsterd.

Rafael gaf me zijn telefoon en ik scrolde naar beneden naar het einde van een lange berichtenreeks. Het begon met Rafael die zei wie hij was en daarna vertelde hij haar hoe erg hij de vorige nacht had genoten en hoe sexy zij was. June’s antwoorden waren in het begin vooral oppervlakkig, maar toen ze meekreeg dat ik nog bij hem was omdat er een feestje gaande was, raakte ze meer betrokken. Toen ze ook nog eens doorkreeg dat Tanya er ook was, werd ze nog communicatiever.

Het was ook het punt in de berichtenreeks waarop Rafaels verzoek ook te komen wat aanhang begon te krijgen en had hij geregeld dat Shaan haar zou komen ophalen. Toen ik bij hem het punt aankaartte dat ze Shaan op het kruispunt in een auto had gezien, wuifde hij het weg als onbelangrijk.

Ik was sowieso verrast dat ze een tekstgesprek met Rafael had gevoerd en helemaal verbaasd dat ze akkoord ging ook te komen. Het feit dat ze dit deed zonder contact met mij op te nemen, deed me denken dat er iets in haar hoofd zat, een zorg of angst, en ik gokte dat het Tanya betrof. Dit zei natuurlijk niet veel over haar vertrouwen in mij.

Tegen de tijd dat mijn vrouw arriveerde, waren beide gasten naar een slaapkamer vetrokken met elk twee meisjes. Het scherm van Rafaels telefoon was plotseling op gaan lichten en na een kort gesprek liep hij weg, om slechts een paar minuten later terug te komen met mijn vrouw, die er overigens heel stijlvol uitzag met haar lage hakken, grijze broek en eenvoudig bloesje met een licht marineblauw jasje. Vlak achter hen kwam Shaan binnen.

Ik gaf June een snelle kus en zag dat ze een heel vreemde blik op haar gezicht had, één die ik niet kon lezen. "Waar is Tanya?" vroeg ze, terwijl ze van de ene naar de andere kant keek. Haar woorden versterkten meteen mijn visie op haar motivatie.

"Die is nu druk," legde Rafael uit.

"Je ziet er geweldig uit," fluisterde ik tegen mijn vrouw in een poging haar houding te peilen.

"Is dat zo?" reageerde ze sarcastisch, wat mijn gedachten nog geloofwaardiger maakte.

Shaan bleef een paar meter verderop en zweeg terwijl onze gastheer mijn vrouw een drankje gaf. Met June tussen ons in, kletsten we wat, waarbij ik Rafael meerdere keren naar haar slanke lichaam zag kijken. Terwijl ze aan een cocktail nipte, zag ik dat ze begon te ontspannen. Dat werd natuurlijk geholpen door de alcohol, maar waarschijnlijk ook doordat de jonge hoer niet in de kamer was.

Onze gastheer maakte nog een drankje voor haar klaar voordat ze de eerste ophad, en hij deed uitstekend werk door haar bezig te houden met een gesprek dat over een breed scala aan onderwerpen ging, maar luchtig bleef.

Terwijl ik naar hun geklets keek, begon ik een andere mogelijkheid te overwegen. Had Rafael inderdaad gelijk? Misschien had haar motivatie langs te komen andere aspecten dan alleen Tanya. Maar zelfs als het waar was, of gedeeltelijk waar, wist ik niet wat ik met die kennis moest doen.

Tabitha, die meer dan een uur geleden met Clarence Simmons was verdwenen, verscheen plotseling in de kamer. Ze was blootsvoets, maar droeg wel haar minijurkje. Ze liep naar de bar en vroeg om wat drankjes, waarop Shaan snel naar voren stapte en ze klaar begon te maken.

Ik zag hoe June en Tabitha elkaar discreet proberen te bekijken. Ik dacht dat mijn vrouw in ieder geval een voordeel had, omdat zij een bepaalde verwachting had van wat ze kon verwachten, maar arme Tabitha moet zich echt hebben afgevraagd wie mijn vrouw was en wat ze daar deed. Ondanks de ongemakkelijke situatie stelde Rafael de dames niet aan elkaar voor, wat mij verbaasde.

"Drie drankjes?" vroeg mijn vrouw toen het meisje weg was, en ze keek onze gastheer vragend aan.

"Gewoon een beetje lol hebben," antwoordde hij met een grijns, waarna hij van onderwerp veranderde.

Rafael nam het gesprek weer over en er ging nog een half uur voorbij, waarin mijn vrouw nog twee drankjes dronk. Toen, binnen een paar minuten, kwamen de gebruikers van beide kamers terug. Natuurlijk was het nu duidelijk wat er was gebeurd. Ik keek June meerdere keren aan om haar reactie te peilen, maar haar gedachten bleven verborgen achter een neutrale uitdrukking die geen informatie overbracht.

Rafael stelde June wel voor aan de twee mannen, die haar al met interesse hadden bekeken. Toen ze erachter kwamen dat ze mijn vrouw was, veranderde hun interesse in bezorgdheid. Ik zag Rafael discreet naar hen knikken, wat ik opvatte als een bevestiging dat ze betrouwbaar was.

Wat me wel opviel, waren de blikken die June en Tanya wisselden zodra het hoertje zich bij de groep had gevoegd. Tanya leek op een verbijsterde manier in mijn vrouw geïnteresseerd te zijn, terwijl de blikken van mijn vrouw meer over oordelen gingen.

"Het is om te vertrekken," kondigde het raadslid een paar minuten later aan.

"Shaan zal je rijden," antwoordde Rafael, en zijn assistent stapte naar voren.

Zodra er afscheid was genomen en Shaan en het raadslid waren vertrokken, liep Clarence Simmons naar één van de banken en ging zitten. Hij werd al snel vergezeld door Tanya en Tabitha, die dicht tegen hem aan zaten. De andere twee meisjes vertrokken stilletjes na een kort gefluisterd gesprek met hun baas. Rafael maakte geen aanstalten om zich bij de lokale activist te voegen en we bleven dicht bij hem aan de bar.

"Wil je al weg?" fluisterde June naar mij, maar het was zo luid dat onze gastheer het hoorde.

"Nog niet, lieverd," zei Rafael, terwijl hij haar hand zachtjes in de zijne nam en erover streelde. "Neem eerst nog een slokje."

June is zeker geen grote drinker en ze had al meer gedronken dan normaal, maar ze knikte instemmend. Ik was geïntrigeerd door alles wat ik zag en volgde graag het voorbeeld van mijn vrouw. Met een nieuw drankje in haar hand, misschien aangewakkerd door de gedachte dat we binnenkort zouden vertrekken, begon ze gerichte vragen te stellen.

"Hebben die twee mannen triootjes gehad met de meisjes?" vroeg ze, terwijl ze naar Rafael keek.

"Ze deden wat ze wilden achter gesloten deuren," antwoordde hij.

Het was een beetje ontwijkend, maar mijn vrouw leek blij dat hij haar gedachte bevestigde. "En jij betaalt ze?" vroeg ze.

"Schat, wij praten nooit over geld," antwoordde hij kortaf.

Dat hield haar tegen en we dronken een tijdje in stilte van ons drankjes, maar blijkbaar besloot Rafael dan om plotseling provocerende vragen te gaan stellen. "Je benen zagen er gisteravond goed uit. Ik wou dat je die jurk had gedragen zoals ik had gevraagd," vertelde hij haar. Tijdens hun chatgesprek, nadat June had gezegd dat ze zou komen, probeerde hij haar ervan te overtuigen de paarse jurk te dragen, maar ze had hem dus genegeerd.

"Alleen mijn benen?" antwoordde mijn vrouw. Ik had kippenvel gekregen van zijn woorden en was bang dat ze boos zou worden, maar het leek erop dat ze ermee om zou gaan door flirterig te doen.

"Ik heb niet gezegd dat dat alles was. Ik had het over het moment dat je nog aangekleed was," lachte hij, terwijl de respectvolle behandeling die ze sinds haar aankomst had gekregen snel begon af te nemen.

"Je bent te netjes gekleed," zei ik om de één of andere onbekende reden, waarop ze stilvielen en naar mij keken. Ik weet niet waarom ik het zei, want ik had me de hele avond verre gehouden van alles wat ook maar enigszins riskant was. Maar toen het er eenmaal uit was, stapte Rafael er snel in.

"Hij heeft helemaal gelijk," zei hij.

"Nou, je hebt me niet verteld dat er een ‘feestje’ was," antwoordde ze, waarbij ze de nadruk legde op het woord, hoewel ik niet zeker wist wat ze bedoelde.

"Tanya? Kom even hier," riep onze zwarte gastheer boven de muziek uit.

De activist keek ook op, maar richtte zijn aandacht snel op het andere meisje. Tanya stond langzaam op en kwam met een lenige beweging dichterbij. "Schatje, neem June mee naar achteren en help haar iets beters te vinden om aan te trekken," instrueerde hij. De jonge prostituee keek mijn vrouw aan, maar kreeg een strenge blik terug.

"Dit zit prima,” reageerde mijn vrouw. “Echt waar."

"Nee schat. We willen dat je er goed uitziet," zei Rafael alsof zijn woorden een prachtig compliment waren.

Ik wist dat ik het met een simpel woord of een knikje kon stoppen, maar ik genoot van de interactie. En nu ik Tanya in de buurt had, was ik als een mot in de vlam, benieuwd hoe de twee vrouwen met elkaar om zouden gaan.

"Vanavond niet," antwoordde June, waarmee ze het idee schijnbaar van de baan veegde.

Er viel een korte stilte. Daarna zag ik hoe Rafael zijn mond dicht bij het oor van mijn vrouw bracht en begon te fluisteren. Ik kon niet verstaan wat hij zei, maar het ging een paar minuten door, waarbij ze af en toe haar wenkbrauwen optrok of knikte. Hierna liep hij weg en had een kort, fluisterend gesprek met Tanya.

"Toe maar," zei de zwarte man tegen June. Waarop ze, na mij een snelle blik gegeven te hebben die een lichte irritatie bij me opriep, Tanya naar de achterkant van het appartement volgde.

"Wat heb je tegen haar gezegd?" vroeg ik, nogal verward en ik vroeg me af of ik haar moest opzoeken en weggaan.

"Ik heb haar verteld dat het prima was als ze wilde gaan, maar dat ik jou voorlopig hier nodig had. Dat ze de keus had met Shaan mee te rijden of zich omkleden," legde hij uit.

Het feit dat hij mijn vrouw had gemanipuleerd door mij als pion te gebruiken, veroorzaakte een golf van woede in mij. "Rafael, dat is... dat is niet goed. Helemaal niet," protesteerde ik.

"Hé, ik heb gewoon lol," antwoordde hij, alsof dat het goedmaakte. "Maar je moet een beslissing nemen," vervolgde hij na een paar seconden stilte waarin ik probeerde te kalmeren.

"En wat is die beslissing dan?" vroeg ik.

"Ik ga proberen haar te neuken, dus als je dat niet wil, kun je haar beter mee naar huis nemen als ze terugkomt. Nadat ik haar een beetje heb zien rondlopen, dan," legde hij uit.

"Wat is er in hemelsnaam aan de hand, Rafael?" zei ik om mijn waardigheid te behouden.

"Doe nu niet zo verdomd beschermend. Er zal niemand zal gewond raken. En dan is er ook nog Tanya. Je hebt haar nog niet aangeraakt," vervolgde hij, zonder enig spoor van schuld te tonen.

"Ik denk dat we maar moesten gaan," zei ik, waarop hij alleen maar knikte.