Drie-eenheid met zusje


Ondanks dat ik vanuit Milaan op weg ben naar mijn moeder in een Nederlands ziekenhuis geniet ik toch van de reis naar Nederland. De nacht is ideaal om op de Duitse autobanen op te kunnen schieten en het is een genot om met mijn snelle Ferrari over de bijna verlaten wegen te jagen, soms lijkt het gewoon alsof de auto’s ik voorbij jaag stil staan. Ook Bella naast me geniet met volle teugen, met glinsterende ogen kijkt ze om zich heen. We hebben geluk dat het volle maan is en bijna opgetogen bekijkt ze het zilverkleurige landschap, de steden in de verte, de lichtjes die als het ware tegen de bergen zijn gedrapeerd, alles is nieuw te zijn voor haar. Wat ik ook wel begrijp, Bella komt uit het arme diepe zuiden van Italië en ze vertelde me dat ze tot kortgeleden nooit verder kwam dan Napels.


Mijn moeder is na iets heftigs met haar hart opgenomen in het Radboud-ziekenhuis in Nijmegen. Het is zes uur in de morgen als we de grens van Nederland passeren, te vroeg om al in een ziekenhuis te verschijnen. Ik zeg dat tegen Bella en dat ik daarom eerst bij mijn vader langs wil gaan. Ze knikt, Bella vindt blijkbaar alles prima, zolang ze maar bij me is. Nou, wat mij betreft is dat ook zo, ze is een echt leuk meisje en ook nog eens zo mooi, ik heb er niks op tegen om haar nog een tijdje om me heen te hebben. En al helemaal omdat mijn zusje Nienke een paar maanden in het buitenland zit, waardoor ik mijn vast neukmaatje moest missen.

Met mijn vader heeft het nooit echt geklikt, ik ben daarom wel wat zenuwachtig om hem zo meteen terug te zien.

Hij was mijn hele jeugd zo afstandelijk als maar kon, nooit was hij aardig of knuffelde hij Nienke en mij. En nu is het helemáal fout, hij keurt mijn levensstijl grondig af, de afgelopen paar jaar liet hij geen kans voorbij laten gaan om dat te laten merken. Op zich begrijp ik dat wel, wie wil nou dat zijn zoon in de porno werkt, en dan ook nog eens zijn zusje daarin meetrekt. Nou, dat Nienke erin terecht kwam heb ik ook niet gewild, maar als iemand een eigen willetje heeft is zij het wel. Maar dit speelt dus al veel langer, al in mijn jeugd kon ik weinig goeds doen bij hem. Pas toen ik groter werd merkte ik hoe vaak mama hem daarop aansprak, ik kan me nog steeds als de dag van gisteren de gespannen stiltes herinneren als mijn vader weer eens in zijn stoel bokkig ging zitten zwijgen.

Het is zeven uur als ik de straat van mijn ouderlijke huis inrijdt en het is super onwennig om hier weer te zijn.

Vijf jaar geleden ben ik thuis weggegaan en het oogt alsof de tijd heeft stil gestaan. Alle huizen, iedere boom, de tuinhekjes, elke scheefliggende trottoirtegel, echt alles staat in mijn geheugen gegrift. Los van het afstandelijke gedrag van mijn vader had ik hier best wel een fijne jeugd, altijd waren er veel kinderen bij ons over de vloer, mama was supergastvrij en vond echt alles altijd goed.
Op hetzelfde moment dat ik mijn auto op de oprit tot stilstand breng gaat de voordeur open, alsof mijn vader daarachter al klaar stond. Amper ben ik uitgestapt of hij komt op me af en slaat dan zijn armen om me heen, ‘eindelijk Tanne…’ in mijn haar brommend. Ik weet niet wat me overkomt, ik had alles verwacht maar dit niet.

Aarzelend sla ik dan ook mijn armen om hem heen, ondertussen een beetje verschrikt naar Bella kijkend, die net uitstapt.

Ze kijkt het met een lief lachje aan, wachtend tot ik haar voorstel. En ja, natuurlijk, ook de buurvrouw is alweer paraat, van achter haar keukenraam is ze zoals altijd van de partij. Het duurt wel een minuut voordat mijn vader me weer loslaat, waarna hij de tranen van zijn wangen afveegt. Ik kan hier met mijn verstand niet bij, mijn vader die húilt! Nooit zag ik ook maar wat aan hem, altijd afstandelijk, altijd op en top een man die niet wil laten merken hoe het met hem gaat. Ik kan me nog herinneren dat Nienke ooit wel eens grappend zei dat papa misschien wel een buitenaardse alien was, die hier verdwaald was geraakt en niet snapte hoe emoties van mensen in elkaar zitten. Voor haar was hij wel íetsje liever maar toch kreeg ook zij vrijwel nooit een aardig woordje van hem te horen.

We gaan naar binnen en daar stel ik hem Bella voor als ‘papa, dit is Isabella, mia ragazza’, mijn vriendin.

Bella’s ogen glanzen van blijdschap, ja, het zit er natuurlijk dik in dat ze dit een tikje verkeerd opvat. Maar ik kan moeilijk tegen papa zeggen dat ze pornoactrice wil worden en nu zolang Nienke er niet is mijn neukmaatje is en dat ik haar niet kon missen zo lang en dat ik haar daarom maar heb meegenomen. Nou ja, ik trek dit in Italië wel weer recht.
Mijn ouders hebben een grote woonkeuken en daar gaan we aan de tafel zitten. Nadat mijn vader voor ons alle drie een kop koffie en wat sneden krentenbrood heeft gemaakt, vertelt hij hoe ontzettend hij geschrokken is toen mijn moeder getroffen werd door een infarct, dat hij er niet aan moet denken alleen te komen staan. Nou, dat lijkt mij ook geen goede zaak, want volgens mij kan hij nog geen ei bakken.

Ik snap niet dat hij over mijn moeder wel zijn gevoel kan tonen en mij altijd wegzette alsof ik niks goed deed.

Blijkbaar ziet hij mijn reactie want hij kijkt me nadenkend aan en zegt dan, aarzelend ‘…het spijt me dat ik geen betere vader voor je was, Tanne. Ik leg het je een dezer dagen nog wel uit…’ Ik weet echt niet wat me overkomt, binnen een kwartier is hij persoonlijker geworden dan hij al die jaren daarvoor ooit was. Wat de ziekte van mijn moeder allemaal al niet voor elkaar heeft kunnen krijgen.
Tegelijk dat ik me dat bedenk roep ik mezelf tot de orde, dit is geen moment om cynisch te worden. En dus vraag ik wat er precies is gebeurd. Gistermorgen belde de buurvrouw mijn vader op zijn werk, dat mama niet goed was geworden en dat de ambulance al onderweg was. In het ziekenhuis bleek dat ze een hartinfarct had gehad en dat ze maar net op tijd was gereanimeerd. Met dank aan de nieuwsgierige buurvrouw dus, ik zal haar nooit meer veroordelen…
Terwijl mijn vader praat zoek ik oogcontact met Bella en mime haar dat ik haar straks alles uitleg.

Als reactie knikt ze en glimlacht ze naar me. Jeetje, ze is niet alleen heel mooi maar ook zo lief, ik voel haar lieve lachje tot diep van binnen…

Nienke appt dat ze vanaf vliegveld Eindhoven rechtsreeks naar het ziekenhuis gaat en rond tien uur treffen we haar daar in de hal. Nu ik mijn zusje terugzie besef ik pas hoe ik haar gemist heb. Ze is zo’n leuk meisje, en dat niet alleen, we lijken ook nog eens ontzettend op elkaar, hoe vaak we al niet voor tweeling zijn aangezien. Soms voelt het alsof we een koppel zijn, sinds ze bij me in Milaan woont hebben we meestal aan een enkel woordje al genoeg om elkaar te begrijpen. Ze klautert zowat tegen me omhoog als ze me ziet, waarna we langdurig knuffelen. Pas dan is papa aan de beurt en net als ik is Nienke verbaasd dat hij zo aanhalig is, terwijl hij haar omhelst kijkt ze me met opgetrokken wenkbrauwen aan. Ik haal mijn schouders op, dat ik het ook niet snap.

Dan krijgt Bella van Nienke ook een hug, eerder stelde ik ze via beeldbellen al aan elkaar voor.

‘Hmm, ik snap wel dat grote broer jou heeft meegenomen’ fluistert ze dan in Bella’s oor, maar wel zo hard dat ik het nog net kan verstaan. Bella is allang blij dat er nu nog iemand is die ook Italiaans spreekt en de meiden knuffelen alsof ze elkaar al tijden kennen. Dan is het tijd om naar mama te gaan en die kan haar geluk niet op dat we er allemaal zijn. En wat ik al dacht, aan haar ogen zie ik dat ze veel meer van Bella’s aanwezigheid maakt dan terecht is. Ik doe alsof mijn neus bloedt en wil uit en te na weten hoe het met haar gaat. En zoals mama is, ze maakt wat haar overkwam weer veel kleiner dan het volgens mij was. Je komt immers niet zomaar op de intensive care terecht, dan moet er echt wel iets gebeurd zijn.

Maar het doet me goed dat ze alweer zo levendig is, ik moet er niet aan denken wat we haar nu al kwijt raken.

Ze vertelt dat er een kransslagaderoperatie komt en dat ze daarna weer volledig zal herstellen. Het maakte me ontzetten blij en hoewel we niet al te lang mogen blijven, is het zowaar zelfs even gezellig en ook papa doet duidelijk zijn best om aan het gesprek deel te nemen. Nienke rijdt met Bella en mij mee terug naar ons ouderlijk huis en eenmaal in de auto besluiten we dat we allebei twee nachten blijven, om mama nog enkele keren te kunnen bezoeken. Bella vindt het prima, ze zegt het leuk te vinden om in Nederland te zijn, wat haar betreft kan het niet lang genoeg duren. Als we weer terug thuis zijn gaan papa en Nienke aan de wandel en duiken Bella en ik het bed in, waar ik haar eerst bijpraat en we vervolgens bekaf in slaap vallen.
Die middag maak ik een echte Italiaanse maaltijd klaar en terwijl ik in de keuken aan de slag ga verdwijnen Nienke en Bella naar de kamer, ik schat zo in dat Nienke alles van haar wil weten.

Op een gegeven moment komt papa de keuken binnen en doet voor ons allebei een glas koele witte wijn in.

En terwijl ik doorwerk aan de maaltijd komt het eruit, dat hij al jaren met zichzelf worstelt en dat mama hem stimuleerde om eens schoon schip wil maken met al zijn jeugdproblemen. Uiteindelijk ging hij in therapie en pas nu hoor ik voor het eerst dat hij door zijn vader werd mishandeld, niet alleen hij maar ook zijn broers en zussen en zelfs zijn moeder. Daardoor is hij in zijn schulp gekropen en lukte het hem niet om als een echte liefhebbende vader met Nienke en mij om te gaan, bang als hij was om dezelfde bruut als zijn vader te worden. Het ontroert me diep dat hij dit nu met me deelt en het voelt alsof in éen keer alle negatieve gevoelens voor hem als sneeuw voor de zon verdwijnen. We huggen elkaar langdurig en als ik daarna vraag of hij Nienke al sprak zegt hij dat zo is, dat hij daarom met haar ging wandelen. De maaltijd wordt ondanks dat mama er niet is de gezelligste sinds tijden en zoals alleen Italianen dat kunnen blijven we tot laat in de avond kleine hapjes eten terwijl we ondertussen over van alles en nog wat praten.

Het is al na middernacht als we naar bed gaan en tot mijn verrassing schuift mijn zusje aan in het bed van Bella en mij.

‘Wen er maar aan broer, dat je nu twee dames tot je beschikking hebt’ zegt ze een beetje giechelig, ondertussen Bella een knipoogje gevend. De dames hebben dus een bondje gesloten en oké, als ze dit zo graag willen zal je mij niet horen klagen. Ik lig prinsheerlijk in het midden, vouw mijn armen onder mijn hoofd en wacht rustig af hoe dit zich verder ontwikkelt. Daar hoef ik niet lang op te wachten want binnen de kortste keren neemt Nienke mijn pik in haar hand terwijl ze opmerkt dat ze ‘deze jongen’ wel heel erg gemist heeft. Ik kijk Bella aan, hoe zij dit oppakt maar ik zie alleen maar een brede smile op haar lieve gezichtje. En terwijl beneden Nienke mijn pik in haar mond neemt stort hierboven Bella zich op mijn mond en beginnen we te tongen alsof ons leven ervan afhangt.

Het duurt niet lang voordat Nienke op me klautert en zich over mijn inmiddels harde paal heen werkt.

Het is echt genieten dit, het moment waarop mijn paal weer wordt verwelkomd door Nienkes warme kutje, terwijl Bella er nog een tandje bijzet in mijn mond. Onze tongen buitelen zo vrolijk om elkaar heen dat het me niet zou verbazen als ze zo meteen nog in een knoop terecht komen. Terwijl Nienke op me wipt stoot ik steeds stevig tegen haar beweging in, er zo voor zorgend dat mijn pik zich iedere keer diep in haar begraaft. Ze voelt weer zo vertrouwd voor me, dat is het fijne van een vast neukmaatje, dat je altijd op d’r kan rekenen en naadloos weet hoe je elkaar kunt pleasen.

Op een gegeven moment begint Nienke tijdens het wippen de borsten van Bella te verkennen.

Ze neemt hen om beurten in haar hand alsof ze Bella’s stevige ronde bolletjes weegt en knijpt daarna de tepels hard. Als reactie laat Bella zachte kreuntjes horen, die geluidjes van genot die ik ook al zo goed ken. Ik begin steeds gekker op haar te worden, deze reis en wat ze nu meekrijgt van mijn familie en haar lieve reactie daarop brengt veel meer gevoel voor haar los dan welk neukpartijtje ook. Als op een gegeven moment Nienkes handen over Bella’s lijf afdwalen richting haar kutje maakt ze zich van me los en schakelt ze moeiteloos over naar mijn zusje, waarna de meiden al gauw met elkaar tongen alsof ze nooit anders doen. Om toch iets te doen te hebben kneed ik ondertussen de tietjes van Nienke en als haar tepels als spijkertjes rechtop staan schakel ik over naar het kutje van Bella, waar ik haar klitje begin te bewerken.

Op een gegeven moment draai ik me Nienke om, zodat ik haar kan neuken, ik ben eraan toe.

Ik kniel tussen haar benen, trek haar tegen me op totdat mijn pik frontaal voor haar kutje staat en rag me dan bij haar terug naar binnen. En tja, het zat er natuurlijk aan te komen, meteen hurkt Bella boven Nienkes mond en biedt zo haar kutje aan. Nienke valt erop aan alsof ze uitgehongerd is, ze haalt haar tong tussen Bella’s kutlipjes door, haar zo helemaal open likkend. Dan is het de beurt aan haar klitje en zo ongeveer op hetzelfde moment dat ze dat aanraakt spat Bella zo’n beetje uit elkaar terwijl ze me weer is gaan tongen.


Ik begin Bella te kennen, dit meisje kan supersnel klaarkomen. Hier was ze blijkbaar aan toe en ik ben onwijs blij dat het tussen ‘mijn meisjes’ zo klikt. Ik geloof dat we deze nacht alle hoeken van de kamer hebben gezien, het bed, de bank, de vloer, overal kwamen we terecht, als een drie-eenheid en dampend van de seks om elkaar heen draaiend…


Groetjes,
Tanne