Maandag belt Gerda met Iris en vraagt of het mogelijk is of ze volgende week vrij kan krijgen is dat geen probleem.

Naar de klanten voor een tattoo stuurt ze een berichtje dat het haar spijt en dat ze helaas geen tijd heeft om die week een tattoo te zetten. Met hierbij de mededeling dat ze spoedig weer een nieuwe afspraak zal maken en het goed zou maken als ze klaar zouden zijn. René deed ook niet moeilijk, ja kon er moeilijk wat van zeggen, hij had Gerda niet in dienst. Zij huurde daar meer ruimte en gereedschap.

Ook mevrouw heeft geen problemen met het feit dat Henry een week vrij wil zijn.

En dat hij samen met haar dochter een weekje op vakantie wil gaan. Henry lacht en zegt “ nou vakantie we gaan naar Rotterdam is nú niet een warme vakantie bestemming rond deze tijd, we zitten nu net in begin maart. Maar ik vind het wel leuk om mijn oude vrienden weer te zien. Die twee hebben veel voor mij betekend en nog steeds. En het is misschien wel leuk om Gerda wat van Rotterdam te laten zien. Ook al ben ik er zelf ook al bijna 10 jaar niet meer geweest. “ Mevrouw had gelachen en gezegd “ dan wordt het zeker tijd dat je jouw vrienden weer gaat zien, en noem mij nu toch gewoon Maria “. Daarna hadden ze nog even zitten praten en had mevrouw gevraagd “ wanneer ben je klaar met de tweede verdieping leeg te ruimen? Want ik wil zo graag dat Gerda hier weer komt wonen”. “ En daar zit misschien wel een klein probleempje mevrouw “ had Henry gezegd. Hierop had ze Henry raar aan gekeken en had hij verteld wat Gerda gisteren had gezegd. “ Dus Maria, hier moeten jullie het eerst maar eens goed over hebben. Al denk ik wel dat er een oplossing voor te vinden is “

Maria had somber gekeken en gemompeld “ nu komt mijn meisje nog niet naar huis “.

Henry had zijn grote hand op haar schouder gelegd en gezegd “ het komt best wel goed, ik heb een idee en dat zou ik eerst met jullie beiden willen bespreken. Maar dat zijn wel redelijk rigoureuze veranderingen die ik zeker niet alleen kan doen. “

Maria had hem hoopvol aangekeken en Henry had geglimlacht. En was daarna weer aan het werk gegaan. Want hoe dan ook de tweede verdieping moest leeg.

En daar stonden kasten vol boeken.

Twee dagen later zitten ze ‘s avonds gezamenlijk om de tafel in de keuken van de villa. Ze hebben net gezamenlijk gegeten en Maria had aan Gerda gevraagd, wat het probleem was en waarom Gerda haar bedenkingen had om weer thuis te komen wonen. En Gerda had verteld over het gevoel dat ze nog steeds had en de angst om het huis te betreden. “ Mama, ik zie nog steeds papa hier in de gang staan, met zijn paard rij zweep wachtend. Om mij daarna aan mijn haren de kelder in te trekken, en vast te binden aan die verdomde balk “

En was toen zacht gaan huilen. Ook Maria had haar hand over haar ogen gehaald en zachtjes steeds maar weer “ sorry lieverd, sorry schatje en sorry meisje “ gezegd, alsof zij alle schuld droeg.

Toen had Henry gezegd; “ Dames ik begrijp jullie gevoelens maar zo komen we er niet uit. Ik heb ergens over nagedacht en ik heb een voorstel. Maria jij wordt er ook niet jonger op en je kan nog heel veel zelf en zelfstandig. Maar er komt misschien een dag dat het niet meer zo vanzelfsprekend gaat. En trappen lopen misschien wel een probleem wordt. Dus ik heb lopen denken als we nu de begane grond nu eens rigoureus aanpakken en dit idee van rigoureus nu ook doortrekken naar boven.

Dus de begane grond, is nú keuken, bijkeuken, voorraad kasten kleine badkamer, voorkamer, suite en hal.

Als we dat nú eens veranderen in een gelijkvloerse woning. We maken een grote woonkamer en een slaapkamer van de suite en de voorkamer. We vergroten de kleine badkamer door de voorrraad kasten erbij te betrekken, hierdoor ontstaat er een ruime badkamer. De bijkeuken en keuken worden een. Door deze vergroting hebben we ook meer kastruimte in de keuken. De voorraad kasten en wat daar allemaal niet staat verplaatsen we naar de kelder en zorgen voor een ruime trap naar beneden. Zodat we de gehele kelder kunnen gebruiken voor voorraad en opbergruimte. We zouden bijvoorbeeld ook in de kelder een ruime bibliotheek kunnen maken. Want de ruimte daar is gigantisch en nú merendeels geheel onbenut.

Er ligt, sorry dat ik het zeg, nú alleen maar oude troep, waarvan ik

denk dat U het niet eens meer weet wat er ligt.

De tweede verdieping kunnen we ook aanpassen met 1 slaapkamer en een kleine woonkamer of woonkeuken en een badkamer

En op de derde verdieping alleen maar slaapkamers en een badkamer.

Dan pakken we ook de buitenkant van het pand aan. Ik heb gezien dat het voegwerk wel zijn beste tijd gehad heeft. En daarnaast is de gehele woning slecht geïsoleerd.

Tevens de CV installatie dateert ook nog uit de jaren zestig en is bepaald niet economisch in gebruik.

Alle ramen en kozijnen zijn oud en is allemaal nog enkel glas. Dus we laten de buitengevels isoleren en van stucwerk voorzien. De kozijnen worden allemaal vervangen door of nieuwe kozijnen of kunststof kozijnen. De voorgevel met de ingang laten we enigszins authentiek met de trap en de mooie dubbele deuren.

Maar de rest allemaal isoleren en voorzien van stucwerk. De oude dakpannen eraf, dak isoleren en nieuwe pannen erop.

En als we dan toch bezig zijn kunnen we ook bijvoorbeeld de kamer aan de tuinkant plaatsen, met een grote schuifpui en een serre, zodat dit de kamer ook vergroot.

Maar dames dit is heel erg rigoureus en als het klaar is lijkt het hele huis in niets meer op het huidige. Het is echt een gigantische renovatie, maar wat denken jullie ervan? “

Maria en Gerda kijken elkaar aan en Gerda kijkt hoopvol naar haar moeder. “ Ja mama wat denkt U daarvan, dan wordt het echt allemaal anders.” Maria kijkt wat moeilijk en zegt dan “ Dat is inderdaad wel erg rigoureus Henry, en dat lijkt mij ook een mega klus “. Henry begint te lachen en zegt “ Mevrouw ik kan heel veel maar dit is ook een klus die voor mij alleen veel te groot is. Daar moet echt wel een aannemer bij en ook een architect met betrekking tot de draagconstructie etc van het pand.

Maar de vorm van het huis en de ligging dat verandert niet. Maar ik denk dat U zelfs nog subsidie kan aanvragen voor bepaalde zaken. Maar al met al het zal zeker ook niet goedkoop zijn. “

Gerda keek haar moeder aan en zei “ Mama als U het niet ziet zitten moet U het ook eerlijk zeggen. Maar en dat meen ik, dan weet ik niet of ik hier wel wil wonen. En dan nog iets, als U komt te overlijden en ik zou dit huis erven dan laat ik het plat rijden en bouw een nieuwe woning. Of ik verkoop de hele boel en verlaat de streek, gravin of geen gravin. “

Maria keek Gerda nú heel vreemd aan en zei “ jij zou het landgoed van je voorvaderen opgeven. Als ik er niet meer ben ? “

Gerda glimlacht en zegt “ Mama ik voel me al zolang geen ‘gravin’ meer, het lijkt me ook onmogelijk om wederom in uw voetsporen te treden.”

Op dat moment begint Maria heel hard met haar hoofd te schudden en zegt op een hele felle toon; “Oh nee! , Nee! Nee! Nee! Daar komt niks van in, jij MOET je titel blijven dragen. JIJ moet hier op dit landgoed blijven wonen. Want dat ben je aan je stand verplicht en het is een eer om je titel te dragen. JIJ hebt geen idee welke taken en landgoederen je allemaal toe behoren kind. Als jij dat opgeeft dan komen er zo veel mensen in de problemen. Morgen ! Ja morgen ga jij met mij mee jongedame, en dan zal je zien welke verantwoordelijkheid jij op je schouders draagt, alleen maar omdat jij geboren bent als Gerdina Maria van Biesterveld, van klaveren, gravin van Schweinfurt, Saksen en Habsburg. O nee ! Die titel laat jij niet los ! Om de dooie dood niet! “ En gaf een keiharde klap op tafel. Henry en Gerda schrokken van de felheid en de furieuze houding van Maria.

Die daarna Henry aan keek en toen zei “

Ik begrijp dat mijn dochter hier niet geheel op de hoogte is van haar positie in de Nederlandse gemeenschap en de geschiedenis. En dat zij niet wenst te wonen in deze woning in deze staat. Dus morgen ga jij op zoek naar een architect en daarna naar een aannemer. Dan wordt de woning aangepast! “ Toen stond ze op en zei “ ik ga nu naar bed, en jij jongedame morgen 10 uur hier op de stoep. Wij gaan naar Utrecht en ik duld geen tegenspraak ”. En zo verliet ze de kamer Henry en Gerda in verbazing achterlatend.

Even later hoorde ze haar bellen in de gang op de oude wandtelefoon en op felle toon zeggen “ morgenochtend ben jij hier, ik kom met mijn dochter naar kantoor toe Charles, zorg dat je alle spullen klaar hebt liggen. … Nee Charles dit kan niet wachten. .. Je ziet maar hoe je het regelt morgen om 9 uur ben jij hier ! .. Juist ja ! .. Goedeavond ! “.

Gerda keek Henry aan en zei “ zo heb ik mijn moeder nog nooit gezien of gehoord, daar snap ik helemaal niks van “. Henry keek haar aan en zei “ Ik ook niet, maar het lijkt me in ieder geval raadzaam om Iris te bellen en te zeggen dat je morgen niet komt werken. En dan morgen met je moeder mee gaat. Dan weet je misschien gelijk wat er aan de hand is. Waarom ze zo ontzettend fel tegen je tekeer ging, en aan de telefoon zo kort af en bazig was, want dit zou wel eens heel belangrijk kunnen zijn “

Gerda keek nog steeds stomverbaasd naar Henry en knikte en pakte haar telefoon. En belde Iris om te zeggen dat ze morgen met haar moeder mee moest. En gaf als reden maar aan dat zij haar naar het ziekenhuis moest begeleiden. Ja wat moest ze anders verzinnen. Toen ruimde ze gezamenlijk de spullen op en zei Gerda “ zullen wij vannacht maar bij jou slapen? “ Henry knikte en een half uurtje later lagen ze naast elkaar in bed van Henry zijn tuinhuisje. Er werd niet veel gesproken beiden in gedachten over het vreemde gedrag van Maria, de oude dame was nog nooit zo tekeer gegaan als deze keer. Henry was er zelfs een beetje van geschrokken, zo kon hij haar niet.

Gerda kroop tegen hem aan en fluisterde “ wil jij me vasthouden want ik ben best wel gespannen over deze situatie “

Dat is wat Henry maar deed en hij voelde haar gespannen lichaam in zijn armen, wat na een kwartier wat begon te ontspannen en weer tien minuten later hoorde hij de rustig ademhaling van Gerda. Zelf kon hij de slaap niet vatten en dacht na. ‘ Saksen en Habsburg? Dat stond toch in verband met Willem van Oranje, dat zal toch niet. Nee ! Henry je bent gek. ‘ en uiteindelijk viel ook hij in slaap.

De volgende ochtend waren ze vroeg wakker, en ging Henry eruit terwijl Gerda vroeg “ vind je het goed dat ik nog even blijf liggen. Want het is half zeven en mama verwacht mij om 10 uur. Henry knikt en zegt “ geen probleem ga ik een stukje lopen “ en 5 minuten later liep Henry de oprit af en het naast gelegen bos in, en met een goed tempo maakt hij zijn 5 kilometer rondje waar van 1 kilometer door mul zand ging.

Zo hield hij zijn conditie op peil. Aan het eind van het rondje was er een soort storm baan aangelegd voor recreatie sporters en de jeugd. Ook die nam hij tegenwoordig mee en na wat oefeningen en opdrukken maakte hij zijn rondje af. En een 40 minuten na zijn vertrek liep hij weer de oprit op.

Waar nú een ouderwetse grote zwarte Rolls-Royce Phantom sedan geparkeerd stond. Henry hield in en keek in de wagen.

En zag een chauffeur geheel in uniform achter het stuur zitten. Toen hij langs het huis wandelde zag hij een lange magere man met grijs haar in een zwart pak in de keuken zitten. En ook mevrouw was al op en liep in een zwart mantel pak met een keurig wit bloesje er onder.

Toen Henry weer zijn huisje in ging kwam Gerda net onder de douche vandaan. Waarop Henry zei “ ik weet niet wat je hier voor kleding hebt hangen maar ik zou wat zakelijke kleding kiezen. Er staat namelijk een Rolls op de oprit en ik zag een chauffeur in uniform en een oude man strak in pak. En ook je moeder ziet er heel deftig uit. “

Gerda kijkt hem wat vreemd aan. En zegt ik heb hier voornamelijk jeans liggen en wat bloesjes en Shirtjes. O wacht ik heb hier nog dat jurkje van Iris wat ik heb gekregen omdat het haar te klein was. En duikt de kast in en pakt een papieren kleding tas. En haalt hier een zwart jurkje met lange mouwen uit. Het is een A-lijn met een contrast sjaal kraag in wit. Met 4 witte knopen erop en witte manchetten. De labels hangen er nog aan. Ze houdt het voor zich en vraagt “ wat denk jij? Niet te truttig of zo ? “. Henry knikt “ perfect paar witte of zwarte pumps eronder en je ziet er keurig uit.” Gerda lacht “ Mooi, en jij douchen want je stinkt. Ik hoop maar dat het past “. Als Henry even later weer gedoucht in de kamer komt. Heeft Gerda het jurkje aan en het zit haar als gegoten, en is met haar haren bezig. De make up heeft ze reeds in orde, ogen subtiel opgemaakt wat eyeliner en rode lipstick. Met een krultang maakt ze wat grove krullen en slagen. Dan steekt ze het op in hoge staart en laat een paar speelse plukken langs haar gezicht hangen. Het staat haar geweldig goed. Henry loopt in enkel zijn boxer naar haar toe en omhelst haar van achteren. “ Schat je ziet er geweldig mooi uit, om op te vreten gewoon “. Gerda lacht “ ja jij ook, en je ruikt ook nog eens erg lekker fris, maar ga je alsjeblieft aankleden anders vergrijp ik me aan jou en kom ik zeker te laat”

Henry lacht en zegt “ ja en dat kunnen we niet hebben. Had je al wat gegeten? “

Gerda knikt. Ja een beschuitje met kaas.

Maar daar lust ik er nog wel een van “

Even later staan ze naast elkaar. Henry in zijn zwarte strakke trui en groene cargobroek. Aan het aanrecht blad van de keuken aan het ontbijt. Henry een paar boterhammen met kaas en Gerda neemt nog een beschuitje. En beiden aan de koffie. Als ontbijt op is het even over 9 uur en Henry zegt “ zullen we dan maar gaan “

Als ze bij de villa aankomen, kijkt Gerda verbaasd naar de geparkeerde Rolls en zegt “ Die komt mij niet bekend voor benieuwd van wie die is “. Als ze beiden even later in naar binnen gaan, zit Maria en een statige grijze man in de keuken.

“Ook koffie ?” vraagt zij aan Gerda en Henry als ze de keuken instappen, een vraag die beiden knikkend beantwoorden.

Toen ze de koffie had neergezet en ook zichzelf en de man van koffie had voorzien.

Zei ze “ mag ik jullie voorstellen Charles van Wingerden, mijn secretaris en stille kracht naar de buitenwereld. En binnenkort ook jouw secretaris Gerda maar daar kom je vandaag nog wel achter. Charles, mijn dochter Gerdina Maria van Biesterveld, van klaveren, toekomstig gravin van Schweinfurt, Saksen en Habsburg. En mijn huismeester, tuinman en steun in en om het huis Henry de Boer. “

Ze gaven elkaar een hand en Charles maakte een kleine buiging naar Gerda.

“ Charles van Wingerden, notaris en sinds jaren ook secretaris van Uw moeder, en ik heb begrepen dat ik U vandaag moet informeren over Uw erfgoed en toekomstige Erfenis. Al hoop ik dat Uw moeder nog jaren bij ons zult blijven.” “ Ja ja dat hoop ik ook maar ik wil toch binnenkort een groot deel van mijn taken gaan overdragen aan mijn dochter. “ zegt Maria. Dan richt ze zich tot Henry en geeft hem een briefje. “ Henry hier heeft U twee adressen van twee architectenbureaus in het dorp, ik wil dat je ze vandaag bezoekt en uitzoekt met wie U een goed gevoel krijgt. Ze weten dat je langs komt vandaag.

Nou laat de koffie niet koud worden want we moeten weg. Een vol programma vandaag. Hop hop opschieten “

Verbaasd naar elkaar kijkend drinken Gerda en Henry hún koffie op en even later zegt Maria. “ Mooi koffie op ? We moeten gaan “

En even later ziet hij Gedra en Maria in de achterkant van de Rolls instappen, waarbij de chauffeur galant de deuren opent en sluit. En een minuut verder rolt de Rolls haast geruisloos over het grind van de oprijlaan de tuin uit en verdwijnt in richting van het dorp. Henry heeft de sleutels van Gerda haar auto en besluit om naar architectenbureau “ van Weelde “ te gaan die is dichtstbijzijnd. Om dan ‘‘s middags naar bouw en architecten groep Kok te gaan. Die aan de andere kant van het dorp is gevestigd.

Als Henry aanbelt bij “ Van Weelde “ wordt er open gedaan door een knappe vrouw, Henry schat haar iets ouder dan hijzelf is.

Zij is vrij groot minstens 1 meter 70, donker bruin haar tot op de schouders, gekleed in een strakke donkerblauwe pantalon en een donkerblauwe blouse met bloemenmotief, redelijk modieus gekleed, maar zakelijk.

Die zichzelf voorstelt als Helene van Weelde en vraagt “ En U bent vast Meneer de Boer?

Mevrouw van Klaveren zei al dat U langs wilde komen. “. Henry knikt en geeft haar een hand en zegt “ klopt maar noemt U mij maar gewoon Henry”. Henry ziet dan een een Prodentsmile van parel witte tanden en hoort “ Fijn, Henry, en ik word ook graag gewoon Helene genoemd, komt U verder en wat kunnen wij voor U doen?”

Even later zitten ze in een vrij ruim opgezet Kantoor met twee bureaus en twee tekentafels. Het is gezellig ingericht met wat planten en foto’s en tekeningen van huizen en gebouwen. En achter één van de tekentafels zit een jonge dame in een rolstoel, driftig te tekenen en lijnen te zetten.

“ Mijn dochter Martine “ stelt Helene haar voor “ net afgestudeerd als architect en binnenhuisarchitect, zij heeft besloten om bij haar moeder in dienst te komen. En daar ben ik stiekem wel een beetje trots op “

Het meisje draait zich om in haar rolstoel en Henry herkent haar. En als hij haar ziet ziet hij ook de gelijkenis met haar moeder. De lange donker bruine haren in een grote dikke vlecht het kleine neusje en de sprankelende ogen. Hij heeft haar al vaker gezien ook tijdens de kerstdagen. Zij had hem de eerste dag heel verlegen gevraagd of ze ook met de kerstman op de foto mocht, en het liefst samen op de bank. Henry had haar toen als een veertje uit de rolstoel getild en lachend bij hem op schoot genomen. En zij was rood geworden en had gelachen en gezegd “ Ja dit was wel mijn stiekeme wens geweest, bij een knappe vent op schoot, maar dat durfde ik U niet te vragen “. Daarna hadden ze met een hoop lol verschillende foto’s gemaakt. Zelfs één waarbij zij het elfenmutsje van Gerda op had gehad. Toen Henry haar weer in haar rolstoel had gezet had ze haar armen om zijn nek geslagen en hem op zijn wangen gekust met “een bedankt Kerstman “. De volgende dagen was ze elke dag langs gereden en had even gezwaaid. Het was toen vaak te druk geweest om nog even te praten. En nu zat zij hier voor hem en Henry gaf haar een hand en kon het niet laten om zijn stem te verdraaien en zei “. Ho Ho Ho what a pleasure to meet you again “

Hélène keek verbaasd en Martine sloeg haar hand voor haar mond en riep daarna verrukt “ Oh. Mama dat is die geweldige kerstman “. En Henry begon te lachen en zei toen weer met gewone stem “ zeg maar Henry want in ben nu incognito “

Martine rolde daarna meteen naar haar bureau en pakte daar een fotolijstje vanaf, en gaf deze aan Henry, het was de foto van haar met de elvenmuts op en Henry als Kerstman en een lachende Gerda erachter. Helene begon te lachen en zei “ Dus U bent die man die mijn dochter toen uit haar dip heeft gehaald, mag ik je hiervoor alsnog bedanken. Sinds die dag is dat haar favoriete foto en heeft het nog steeds over U “. Henry glimlacht verlegen en zegt “ Geen dank hoor, we hebben gewoon samen lol gemaakt en ik heb haar gezegd, dat ze gewoon kon vragen om bij mij op schoot te mogen zitten, want welke man zou er nou niet zo een leuke knappe meid op schoot cv willen hebben “. Hélène glimlacht weer en zegt zachtjes “ Dat heb ik haar al zo vaak gezegd, dat ze een knappe meid is”

Daarna was het gesprek zakelijk geworden en Henry had zijn ideeën verteld.

Helene had aantekeningen gemaakt en af en toe wat dingen gevraagd. Toen had Martine opeens gezegd, “ ik ben blij dat U toch wat originele details wil laten zitten. Ikzelf zou ook gekozen hebben voor de originele trap en opgang. Het hekwerk en de grote deuren, ik zou zelfs een groot gedeelte tot het dak zo laten. Ja de binnenkant isoleren maar de stenen schoon maken en opnieuw voegen met een knipvoeg. Zeker omdat het dak hier tot in een punt loopt met dat karakteristieke ronde raam in de nok. Hier kun je een blikvanger van maken. Zeker als je boven de deuren nog een klein gebogen afdak maakt in de zelfde stijl en kleuren als het hek van de opgang. Ook zou ik hier de originele dakrand weer terug laten komen die jaren geleden is vervangen door de huidige strakke daklijsten. “. Ze rolde naar een boekenkast en pakte hier een groot boek uit en bladderde even en reed toen op Henry en haar moeder toe. Ze gaf het boek aan Henry, “. Kijk dit is de origineel voorgevel van de villa toen hij gebouwd is in 1895. En Henry zag de oude villa met wilte ramen de grote pantoffel deuren. Het was een zwart wit foto en de bomen voor het huis waren nog heel klein geweest. Villa Woesthe Heugte stond er onder. De boeiborden langs de voorgevel hadden inderdaad een stuk uitgestoken en waren door ornementen ondersteund. Het zag er heel imposant uit.

“ kijk en dit zou nou mooi zijn. En dan hier een overgang maken naar een gestucte gevel. Voorzien van isolatie platen en dan met crepi in wit of crème. Ze legde een stukje papier op de foto en Henry begreep het idee. “. Niet slecht ík neem dit idee mee.” Daarna bespraken ze nog wat ideeën en toen zei Henry heel eerlijk.

“ oké Dames ik heb wat ideeën en ik heb jullie ontmoet. Ik heb nog een afspraak vandaag met een collega concurrent van jullie. Daar ga ik ook mee praten en dan ga ik in overleg met Mevrouw en kiest zij iemand die dan verder kan gaan met het project. “. Ze namen afscheid en Henry gaf Helene een hand en toen hij Martine een hand wou geven trok zij hem naar haar toe en gaf hem twee zoenen op zijn wangen.

“ nogmaals bedankt kerstman “ Henry glimlacht verlegen en Helene sist “ Martine “ maar Henry legt zijn hand op haar onderarm en zegt “ het is goed “ en tegen Martine “ bedankt en tot ziens in het dorp “

Daarna gaat hij weg en rijdt naar het winkelcentrum, in de bakkerij gaat hij lunchen en Iris komt vragen hoe het met mevrouw gaat en of hij ook niet mee moest naar het ziekenhuis. Henry kijkt even verbaasd maar herinnert dan het smoesje van Gerda, en zei. “. Nee Mevrouw wilde liever dat Gerda haar vergezelde naar een gynaecoloog.” Iris had gelachen en gezegd “ ja dat kan ik begrijpen “

Na de lunch riijdt hij door naar zijn volgende afspraak bouw en architecten groep Kok.

Hier wordt hij in de hal opgevangen door een leuke dame achter de receptie en wacht dan tot hij wordt opgehaald.

Even later komt er een man in een strak pak met stropdas en stelt zich voor als “ de kok, Gerard wat kunnen wij voor U doen, meneer”. Henry stelt zich ook voor en de heer antwoordt “ ach U bent de contactpersoon voor de oude dame, die iets aan haar huisje wilde veranderen. Volgt U mij maar naar mijn kantoor”

Henry loopt achter hem aan door het pand en ziet diverse mensen opzij gaan om ze door te laten. Zij knikken beleefd maar zeggen niets. Ook meneer de kok zegt niets, ook niet tegen de mensen in de gang.

Als ze in zijn kantoor aankomen is dit een grote kamer met een groot bureau met een computer scherm een stoel ervoor en een kleine vergadertafel met wat stoelen eromheen. Meneer de Kok neemt plaats achter zijn bureau en wijst Henry de stoel aan. Henry neemt plaats en ontdekt dat meneer de Kok, als Henry een normaal postuur zou hebben hierdoor iets op hem neer zou kunnen kijken. Het bevalt hem niets. “ Koffie? “ vraagt de Kok.en als Henry “ ja lekker “ zegt Drukt meneer op een knopje en hoort hem zeggen “ Jolanda twee koffie graag “. Meneer de Kok kijkt even op zijn scherm en tikt snel wat op zijn toetsenbord “. Personeel ! Het is dat je niet zonder kunt. Maar wat kunnen wij voor U doen “. Henry is eigenlijk al klaar met meneer maar zegt “ Mevrouw van Klaveren heeft voornemens de villa te renoveren “

“ Ach die ouwe zooi ! kerel dat renoveren is onzin, platrijden en nieuw neerzetten. Goedkoper efficiënter en sneller te realiseren lijkt mij “. Op dat moment komt er een knap meisje naar binnen, gekleed in een superstrakke spijkerbroek en truitje met een dienblad en twee kopjes koffie. “ Ah Jolanda zet hier maar neer” En Jolanda zet de kopjes koffie op tafel en zegt “ alsjeblieft meneer “ en terwijl ze zich omdraait en weg loopt geeft Meneer de Kok haar een klap op haar kont. Zij zegt niets en verlaat het kantoor net zo snel als ze is binnengekomen. “ Meneer de Boer, zoals ik al zei, het is beter dat oude pand af te breken, wat van die oude bomen om te hakken en hier gewoon een strak nieuw pand neer te zetten. Gewoon strak, beton aan de achterkant wat glas en en deuren.

Oprit van asfalt en een inpandige garage. Geen gezeur geen gedoe en voor een miljoentje of twee drie volledig geïsoleerd doen we er een zwembadje bij en leuk tuinhuisje.

Had begrepen dat er daar ook een oud bouwval staat, ruimen we dat ook gelijk op.

Wat denkt U zullen we dit plan eens uitwerken. Ik heb hier wat voorbeelden”

En draaide het beeldscherm Henry zijn kant op. Henry keek hem aan pakte zijn kopje koffie roerde dit uitvoerig om terwijl hij meneer de Kok zwijgend aankeek. Daarna dronk hij zijn kopje leeg, en zette het neer.

Hij stond op, en zei “ ik geloof dat wij zijn uitgepraat. U heeft niet eens het fatsoen om eerst de wensen van mijn werkgever aan te horen. En ja, ook ik ben maar ‘ personeel ‘ natuurlijk. Dankjewel voor de koffie “

En hij stak zijn hand uit. Verbaasd keek meneer de Kok hem aan en pakte zijn hand.

Een kleine fout want de grote hand van Henry werkte als een bankschroef en kneep langzaam het bloed en gevoel uit zijn hand, en er klonken wat krakende geluiden. Meneer de Kok piepte en trok een heel raar gezicht. Henry verblikte of verbloosde niet en zei “ goedemiddag, Oh en ik denk dat mevrouw Jolanda het ook niet prettig vindt als u haar op de billen slaat. Prettige dag verder “. Hij liet de hand los en Meneer de Kok greep erna met zijn andere hand kreunde pijnlijk en op het moment dat Henry de deur uitstapte hoorde hij “ Vuile klootzak ! Volgens mij heb je mijn hand gebroken ! Dat zet ik je betaald ! “ Gevolgd door verdere kracht termen. Henry draaide zich bij de deur om en zei “ ik kan niet wachten, maar weet dan wel dat ik je weet te vinden “

Daarna draaide hij zich weer om en liep Henry rustig de gang door, waar diverse mensen naar buiten kwamen om te kijken wat er gebeurde, en waar de herrie vandaan kwam. Zo ook Jolanda, Henry keek haar aan knipoogde en zei “ ik denk dat Uw directeur U niet meer lastig zal vallen, en voorlopig zeker niet met zijn rechter hand.”

Jolanda schoot in de lach en zei “ bedankt meneer “

En Henry beende met grote zware stappen het pand uit. Nee bouw en architecten groep Kok werd het zeker niet.