(Vervolg op: Tour de France 3 (Etappe 1) – Afzien. Dit is dus wel een reeks van verhalen, maar ieder verhaal kan ook afzonderlijk gelezen worden).

Intro: De ‘Tour-de-France’ is weer volop in het nieuws. Daarbij moet ik iedere keer weer terugdenken aan mijn eigen ‘Tour-de-France’, in 2021. Ik had twee herexamens voor mijn HAVO-4, die door Corona anders liepen dan normaal. Dat betekende echter ook dat ik niet zoals altijd, met Pa, Ma, broertje en zusje kon afreizen naar ‘onze’ naturistencamping in Zuid-Frankrijk, waar we altijd naar toe gaan. Ik ga hen dus nareizen met de trein. Althans…

Na dus bijna 4 uur vanwege de verkeersdrukte komen we net voor 8 uur avonds aan bij de fitnessclub, op een nu verlaten industrieterrein in een stad genaamd Paray-le-Morial. Dieter kent de weg, stopt en rijdt achteruit langs een hek een steeg in, blijkbaar naar de achterkant van het gebouw. Ik zie een man in het felle licht, door een grote stalen garagedeuren naar buiten komen. Dat is blijkbaar die ‘Alexander’ die een locatiepin gekregen had, want Dieter stopt en rijdt vervolgens zonder aarzeling vooruit het gebouw in. Dieter en Charlotte groeten de man hartelijk, op zijn Frans met veel omhelzingen en kussen dus. Die kennen elkaar al lang besef ik. Alles gaat in het Frans en ik blijf doen alsof ik het niet versta.

'O mijn hemel, Dieter, wat heb jij gevangen! Ik kan die apps eigenlijk niet geloven..., kom…, laat zien!’ en plots schuift de zijdeur van de bus piepend open. Ik zie Alexander, zie vooral zijn gezicht, zijn mond en ogen staan wijd open. Hij hapt vervolgens naar adem en zowel Dieter en Charlotte moeten hard lachen als hij piepend, pruttelend verder probeert te gaan, ‘Wat…, O-wat…, wooow'. Ze genieten van zijn reactie, weten nu zeker dat ze met mij goud in handen hebben. Na een paar seconden bukt Alexander zich verder naar me toe, ’Dieter, Dieter…, Dieter…, wat ben je crue..., zo behandel je dit schepsel toch niet?! en maakt daarbij eerst de gereedschapskist, rond mijn zak en testikels los en verlost dan mijn pik, eikel van het olieblik. Die pik schiet daarop meteen, ongecontroleerd terug rechtop waarbij mijn superpijnlijke eikel met een luide knal boven mijn navel, tegen mijn aangespannen maag klapt. In tegenstelling tot mijn balzak waarvan beide testikels maar heel langzaam omhoog kruipen en weer in hun volle, ronde vorm komen. Dan wil hij me verder bevrijden, maar ziet in een ooghoek gebeuren wat ik acuut aan voel omen: Mijn pik begint spastisch te buigen en knikken terwijl mijn wild bibberende, pompende ballen er maar een, wel enorm grote straal sperma oppompen dat via mijn nog extra lange, dikke pik over heel mijn maag, borstkas, kin en hoofd…, tot in mijn haren spuit. Wat een entree, denk ik happend naar adem en excuserend. ik word toegelachen, Alexander bevrijd me en gebaard dat ik uit de bus mag komen.

Ze begeleiden me de garage uit en bespreken onderling het feit dat de urenlange autorit vol afzien, blijkbaar geen schade heeft toegebracht, integendeel, er bewezen is dat ik over veel veerkracht, lenigheid en doorzettingsvermogen beschik. Hetgeen allemaal goed is voor hun business. Terwijl ik met een sportdrank (Red Bull) zit bij te komen in een grote zaal, gevuld met allerlei fitnessapparatuur hoor ik dat hun business gebaseerd is op Dieter, die een seksueel roofdier is en ‘jaagt’ op jongemannen zoals ik om ze eerst zelf seksueel te gebruiken en eventueel later als prooi aan te bieden bij klanten van zijn Duits ‘Begleitagentur’, een zeer exclusief gigolo escortbureau. Claudette weet dit en is een van de vele helpster(s) en maakt zo gratis gebruik van die services, net als Alexander die echter wel een stap verder gaat, hij zet zijn bedrijf ook in om de prooi te keuren en na eventuele goedkeuring de promotiecampagne op te stellen en uit te voeren, dus eigenlijk alle zakelijke belangen van Dieter doet, zodat die zich kan concentreren op het exploiteren van de gigolo’s. Er wordt me zo in weinig tijd heel veel duidelijk, ook hoe en waarom ze me gedrogeerd hebben op weg hiernaartoe. Op de een of andere wijze moet ik het uit hun hoofd gaan praten dat weer te doen want o-mijn-god, wat een martelgang was dat!

Ik krijg mijn kans als ik even alleen met Dieter ben en hem vraag wat er eigenlijk allemaal gebeurd is. Die verteld me glimlachend dat hij me direct bij aankomst op dat verlaten perron al gezien had. Echt goed gezien had en omdat hij op jongens valt er voor hem nog maar 1 doel was. Mij veroveren, zoals hij het noemt. Dan overhandigd hij me een iPad en laat trots zijn website zien, genaamd ‘Dieters Gigolo Begleitagentur’. Ik bekijk en click wat rond terwijl hij verteld dat Alexander de operatie doet en hij gespecialiseerd is om nieuw talent te vinden. Als ik naar Claudette vraagt legt hij uit dat hij veel helpers en helpsters heeft die ook voor hem rondkijken en zo, maar hij diegene is die de jacht afmaakt, ofwel de jongens strikt voor zijn bureau. Ik doe nog steeds alsof ik hun vorige gesprek niet gehoord, begrepen heb dus hij legt me verder en verder uit wat ze doen. Hij is stomverbaasd als ik hem vertel dat ik het schitterend zou vinden om extra geld te verdienen. Ik ben immers een student. Hij kijkt me met zijn grote blauwe ogen nog verbaasder aan als ik hem zeg dat mijn Pa het fantastisch zou vinden als ik eindelijk eens een keer een fatsoenlijke vakantiebaan zou hebben! Hij is zakenman genoeg om deze gegeven kans te pakken. ‘Maar…, maar dan zou je dus... DIT soort werk willen doen voor…, voor geld?! Vraagt hij me nog steeds verbaasd. En-ja, ik weet het zeker…, in deze vakantie reizen, seks…, heel veel seks…, veel geld verdienen (ik had de tarieven gezien op de website) en dat allemaal zonder op die duffe camping te moeten zijn bij mijn ouders, broertje en zusje. Het is vooral het laatste wat hem overtuigd dat ik het ook werkelijk meen. En dat doe ik.

Hij springt uit zijn stoel, opgelucht, blij en roept uitbundig de verraste Alexander en Claudette erbij met wie hij in het Frans verder gaat, ze verteld van mijn ‘aanbod’. Daarbij ontstaat ook vrij snel een discussie over mijn betaling. Het punt is dat ze gewoonweg nog niet weten wat ze voor me zouden kunnen vragen. Dan draait Alexander zich naar me toe, Dieter vertelt. ‘Daen, je honorarium (wel formeel!) weten, kennen we nog niet, maar er is wel een manier om dat te bepalen. Los van dat, wat als we je 10% van je verhuurprijs geven?’ Ik weet niet veel van onderhandelen, maar wel dat dit natuurlijk belachelijk laag is, dus ik zeg in het Duits, ‘Echt niet, ik wil de helft! ten slotte ben ik het en ik alleen die geld oplevert’. Charlotte schrikt eerst en glimlacht daarna. Ze vind me stoer. Alexander is een en al zakelijk, ‘OK, 20%’. Ik, ‘40’. Hij ‘30’, ik direct daarop opnieuw ‘nee, ik wil 40’. Alexander grijnst, ‘Ok, je krijgt 35%’, ten slotte is het zo dat wij de betalende klanten kennen, jij niet. PLUS zorgen we voor je bescherming want geloof me, sommige willen je levend opvreten, of anders wel je lul afkloven tot je ballen!’. Dat is mijn moment om verschrikt te kijken, maar Dieter bevestigd het, ‘Jazeker jochie..., we gaan je promoten…, duur, heel duur verhuren aan monsters’, daarom zullen Alexander en ik er altijd bij zijn. Op de achtergrond, maar wel erbij. We doen dit samen.

OK, denk ik, gelukkig heb ik ze overtuigd. Dus geen drogeringen meer, maar samenwerken. Ik krijg 35% voor mijn inzet van wat, ja wat gaat het zijn? Als ik daarna vraag hebben vertellen ze me wat ik al begreep uit hun vorige gesprek, onderling: Ik kan heel veel verdienen ALS ik slaag voor de vier tests, waarvan ze promoclips maken. Deze fitnessclub is daar zeer geschikt voor omdat Alexander zelf heel bijzondere fitnessapparatuur heeft bedacht en gebouwd om alle buitgemaakte prooien van Dieter te testen door het allerbeste van ze naar boven te halen om ze eventueel te promoten als ze eraan kunnen verdienen. Dieter legt me dit uit, terwijl Alexander en Claudette druk bezig zijn met allerlei touwen, gewichten, fitnessapparatuur en wat al niet meer in de ronde ligt in zo’n grote sportzaal. Al met al word ik ook wel erg nieuwsgierig naar Alexanders speciale fitnessapparatuur dus meld ik Dieter dat ik er helemaal klaar voor ben. ‘Mmm, denk je dat Daen…, denk je dat echt…?’, vraagt hij me onheilspellend zonder een antwoord te verwachten, maar ook ik sta op en volg hem naar een mooi uitgelichte…, fitnessapparaat.

Ik herken het als zo’n hoog frame (halterrack) om rechtopstaand gewichten tot boven je hoofd te heffen. Hoog erop ligt inderdaad al een stang klaar met twee van die (schijfvormige) gewichten. Ieder 35 Kg. Dat is veel meer als ik zelf (thuis) doe. Maar OK, wat gaan we doen? Alexander zet me op mijn plaats, ik moet de stang met gewichten hoog boven mijn hoofd vastgrijpen. Hij duwt dan op een afstandsbediening en het rack zakt omlaag tot mijn ellebogen gebogen zijn. Ik hoef nog steeds niet te tillen. Dan pakt hij een touw dat aan een roller in het dak hangt en maakt die in het midden van de stang vast. Intussen bukt Claudette, pakt mijn balzak en trekt die stevig naar voor om er een brede, leren band omheen te knellen die vast zit aan hetzelfde touw. Met zo’n ratelende spanner, trekt Alexander alles strak en al snel wordt het me duidelijker. Helemaal als Alexander de afstandsbediening erbij pakt en het halterrack zacht zoemend laat zakken. De gewichten trekken het touw omlaag, dus mijn zak omhoog. Ik begin met tillen! O-shit! Ik til en til terwijl ze alle drie staan toe te kijken. Hoe lang hou ik het vol die gewichten opgetild te houden zonder dat die de balzak van mijn lijf afscheuren? Dieter becommentarieert, ‘Dit noemen ze in het Frans een ‘L'arracheur de balles’, in het Duits een ‘Ballzieher’ enne jullie, hoe jullie?’. Ik vertaal kreunend voor hem: ‘Ballentrekker’. Intussen is het rack verder gedaald, ik til dus het hele gewicht, dus 70 Kg boven mijn hoofd! Het duurt…, duurt en blijkbaar laat ik het gaan want mijn zak wordt verder en verder van me afgetrokken, ookal duw ik mijn heupen nu op mijn verst naar voor. O-Shit! Ik hou vol…, hou vol. Voel mijn hardslag stijgen, krijgt het warm en koud tegelijkertijd…, maar hou vol. Ogen dicht, tanden op elkaar en hard snuivend door mijn neus. Als ik toch mijn ogen opendoe zie ik hoe Alexander me met een knoert van een videocamera staat te filmen. Hij loopt om me heen, filmt vanaf de grond, dan vanaf boven…, maakt een rapportage voor die sadisten! Bibberend begin ik in te geven, ik voel het aan mijn ballen…, ze worden verder en verder gestrekt. Stukje bij beetje…, ik durf niet omlaag te kijken. Ik hou het niet meer…, ik hap met open mond naar lucht en laat het gaan… Ik laat het gaan…, toch? Maar…, er gebeurt niets. Niets? Wat?! Ze lachen allerdrie hard vanwege mijn onnozel, verbaasd gezicht. Ik ben redeloos, kijk omlaag…, alles zit er nog aan…, maar dan blijkt dat beul Alexander stiekem het rack omhoog heeft gebracht, tot net onder de stang! Dus ookal zijn mijn handen los ervan, het zware ding trekt niet meer! Boos maak ik zelf de balzakboei los. Sta schudden en te bibberen van…, angst…, adrenaline…, boosheid? Het enige wat Dieter nog zegt is, ‘Goed gedaan jochie’ terwijl we naar de tweede machine lopen.

Ik krijg een Red Bull aangereikt van Charlotte. Wat gaat er nu in hemelsnaam komen? Wat doen ze me aan? Gaat het door mijn hoofd. We staan voor een soort van pers. Een grote horizontale metalen balk met een centimeter of vijf erboven hetzelfde. Is het wat ik denk? Ja, want ik moet erachter gaan staan, waarop Alexander mijn semi stijve pik van een centimeter of 4…5 dik, door de spleet naar voor duwt. Hij loopt om, pakt mijn eikel beet, net achter de rand terwijl de bovenste balk langzaam, piepend omlaag zakt. Dieter glimlacht, ‘Een deze noemen we in het Frans de ‘guillotine à glands’, in het Duits de ‘Eichel-Guillotine’ en in het Nederlands Daen?’. Ik vertaal het weer, ‘de eikel-guillotine Dieter’. Ik sta klem, mijn pik zit bekneld tussen de balken. Alexander pakt snel zo’n kleine gopro-camera recht en zet die recht voor mijn eikel, zodat die het hele beeld vult en zo dus goed te zien is hoe de paddenstoel opzwelt doordat die balken verder en verder samengeperst worden. Geloof me, ik wil me terugtrekken, maar kan niets terwijl de kleur van mijn eikel verandert van eerst zachtroze, naar roze…, naar rood…, dieprood…, lichtblauw…, blauw…donkerblauw. Van de pijn sta ik inmiddels te gillen en schreeuwen als een speenvarken door de afgrijslijk barbaarse behandeling van mijn gefixeerde pik. Pas als mijn eikel zeker tweemaal zo groot geworden is als die volgens mij kan zijn en inmiddels dieppaars is verkleurt, druk Alexander op zo’n grote rode noodknop en knalt de bovenste balk omhoog. Mijn pik komt door die snelle vrijheid nog maar amper omhoog als er al hele driftige golven sperma uit schieten tot tegen en ver voorbij de gopro. Ik (toen nog) niet maar zij weten allemaal dat dit moest gaan gebeuren; Juist hiervoor heeft Alexander deze machine gebouwd en nu ingezet op me. Het ding veroorzaakt namelijk precies de meest instinctieve, dierlijke reactie van de mannelijke geslachtorganen. DE aller-diepste manifestatie van kracht, viriliteit en lust.

Ik ben weer volslagen buiten adem door de mix van pijn, genot, geilheid en intensiteit van mijn orgasme. Het duurt daarom best wel lang voordat ik me weer paraat meld voor de volgende test.

Alexander leidt me bij mijn schouder naar een andere hoek. Daar zie ik 4 ringen, beter, metalen boeien met kettingen vanaf het plafond tot op de grond omlaag hangen. Dieter en Claudette kijken toe hij iedere enkel en pols knevelt terwijl ik plat voorover op de grond lig. Niet veel later zoemen elektromotoren die me optillen. De kabels hangen ver uiteen in een X-vorm, dus ik hang daar met wijd gespreide armen en benen op anderhalve meter of zo. Claudette spant een hele brede, leren riem met grote metalen haken om mijn heupen, ook strak over mijn ballen en pik terwijl Dieter en Alexander aankomen met grote, blokken beton die ze met moeite aan de riem weten te hangen. Ik voel natuurlijk onmiddellijk mijn heupen helemaal ombuigen. Veel verder dan ik normaal zou kunnen. Ze bestuderen me en Dieter vraagt met een grimas, ‘En hoe denk jij dat ze dit noemen?’ ’Aaagghh…, pijnlijk…,’antwoord ik. Ze lachen, hij gaat verder, ‘In het Frans de ‘fléchisseur pelvien’, in het Duits de ‘Beckenbeuger’. Duidelijk toch. In Nederlands Daen? Ik antwoord nu al buiten adem, de ‘bekkenbuiger’ Dieter. En exact dat is het. Hij legt uit dat hiermee getest wordt hoe sterk mijn bekkenbodenspieren zijn want die schijnen van het grootste belang zijn voor de reikwijdte en stootkracht van mijn neukprestaties. Eigenlijk mijn hele ‘body core’, dus mijn romp die het centrale deel van mijn lichaam beslaat. Dat is inclusief al mijn buik-, rug-, bil- en heupspieren die essentieel zijn voor mijn stabiliteit en beweging. Hoe sterker mijn core, hoe beter mijn sport (neuk) prestaties’, ratelt Dieter door. En zo willen precies mijn grens verkennen.! Dus laten ze me hangen, sterker nog, hangen er nog een extra gewicht aan als ze zien dat ik mijn adem onder controle krijg. Na een paar minuten vraagt Charlotte of ze DE extra test mag uitvoeren. Extra test?! Maar ze stemmen er allemaal joelend mee in. Hoezo extra denk ik nog, mijn rug is krommer naar achter gebogen als nooit ervoor, al mijn core-spieren verder dan ver aangespannen en mijn 8pack puilt uit zijn voegen. Hoezo extra? Nou, als Alexander me verder omhoog hangt, stapt Charlotte schuin onder me komt staan met haar mond precies op dezelfde hoogte als mijn stijve pik, die zoals gebruikelijk bij mij, strak tegen mijn maag geperst wordt. Die pakt ze beet, trekt het ding iets schuin omlaag en schuift hem in haar mond als een kind die een lolly uit de hemel krijgt. Mijn eikel verdwijnt in een wasmachine van tanden, tong en keel terwijl ze met twee handen mijn ballen masseert, knijpt en aanmoedigt vooral veel te lekken. ‘We willen het zien…, zien Charlotte’ klinkt er herhaaldelijk terwijl ze met me doet wat ze wil. Ze heeft me snel leren lezen, want net voor ik het in mijn kloppende ballen voel aanzetten, spuugt ze me mijn pik uit en spuit ik wild tollend, hard rukkend aan de boeien en spuit kermend van pijn, lange, volle sprietsen sperma in het rond. Echt naar alle kanten want Charlotte draait schaterlachend mijn pik als een ware tuinsproeier in het rond. O-ja, alles wordt uiteraard vastgelegd door de Alex. Wat voor een archief zou die man wel niet hebben?

Het is inmiddels bijna 4 uur nachts. Ze zijn al zeker 14 uur met me bezig als Alexander de vierde en laatste proef heeft opgesteld. Deze keer een meer vernuftige opzet zie ik. Ik moet met mijn onderbenen op zo’n grote skippybal gaan zitten en mijn gesterkte benen horizontaal vooruitsteken, zodat ze mijn voeten wijdbeens, op 50 cm boven de grond, aan zo’n houten wand/klimrek vastknopen. Op zich zit ik comfortabel want vanaf datzelfde rek komen er ook twee touwen met grote handvaten naar me toe, waarmee ik met wijd gestrekt handen mijn hele lijf rechtop kan houden. Wat me zorgen baard is als Dieter aan komt zetten met zo’n enorme Monster dildo. Wat een ding! De verbazing, angst is van me af te lezen, hij ziet dat en zegt, ‘Kijk dit is de monsterdildo CumaLot, als je pech hebt 40 cm lang en al snel 10 cm dik. Maar-ja, het is helemaal aan jou om het te voorkomen jochie!’ En met dit verhaal zet hij het ding met de zuignap, precies onder me vast, met de dunner punt van die snel dik wordende paal een centimeter of wat al in mijn aars geperst. Hij staat op en gaat verder, ‘Alexander noemt deze constructie ‘L’Empaleur’, ik ‘Der Pfahler‘ en jij?’’. ‘De Spietser’ meneer’, antwoord ik bang met trillende stem. ‘Nou, eens kijken dan’, vult Alexander aan en ik voel en hoor hoe hij het ventieldopje van de skippy bal losdraait. Meteen voel ik ook hoe de nu nog dunne friemel van de dildo in mijn aars naar binnen kruipt. O-shit, als vanzelf til ik me op aan het rek. De touwen spannen zich en mijn voeten drukken nu hard tegen hetzelfde rek. Het werk, ik word niet verder gepaald. ten minste, zo lang ik het vol hou… en dat is niet lang. Ik ben uitgewoond, uitgepeigerd en wordt al urenlang gebruikt. Ben tig keer klaargekomen met energie slurpende orgasmes… nee…, de dildo eist zijn plek en ik zak verder en verder. Schud met mijn heupen en billen maar kan het gewoonweg niet stoppen.

Charlotte heeft een meetlink en geeft doodleuk en met droge stem aan hoe diep het ding in me zit. Af en toe harder om boven mijn gekreun uit te komen telt ze van vanaf 2 cm omhoog. Bij 10 kreun ik harder, bij 15 kreun en hijg ik. Bij 20 ga ik tekeer als een op hol geslagen robot. Ze hebben geen genade. Alexander filmt het, filmt de kleiner worden afstand tussen de grond en mijn kont met Charlottes meetlint ernaast, filmt mijn lijden, smeken, gillen vechten en grimassen maar vooral de steeds dikker wordende cilinder op mijn afgetekende ondermaag die al mijn spierblokjes verder en verder uiteen perst. Als in een science fiction film kruipt tekent de dildo zich af als een kwaadaardige alien in mijn lijf! Pas bij 35 cm tilt Dieter me aan mijn oksels op, trekt Alexander de dildo weg en maakt mijn voeten los van het rek. Ik blijf liggen waar ze me laten. Claudette komt een deken brengen met opnieuw een blik Red Bull.

Intussen zie ik in de lichtschijnselen dat Dieter en Alexander bezig zijn de website te updaten met korte clips bij een soort van advertentie. Blijkbaar ben ik goedgekeurd. van me. Ik kom traag, langzaam overeind. Waggel achter Alexander aan die me de weg naar de douches wijst. Het is een enorm complex, ook erg luxe. Ik sta lang onder de douche, eerst tegen de muur hangend, later op mijn eigen benen staan. Al die tijd komt niemand langs en me afdrogend met een van de vele klaarliggende, dikke en zachte handdoeken loop ik terug naar de loungeplek. Daar zitten ze te ontbijten. Een grote klok zegt dat het bijna zes uur is, dat is een half uur voor openingstijd verteld Alexander dus word ik aangemaand me ook aan te kleden voordat ik ga ontbijten. Charlotte wijst naar mijn rugzak die op de bar ligt. Die had ik niet meer gezien sinds gistermiddag toen ik haar zaak binnenliep. Ik trek hem open en vind mijn lichtblauwe, slim-fit T-shirt, en mijn spierwitte, korte (zwaar gerafelde) jeans. Plus natuurlijk mijn trouwe Nike’s. Ik kleed me aan en loop langs het buffet en grijp wat ik pakken kan. Zit nog volop te eten en drinken als de eerste fitnessclub klanten binnenkomen.

Dieter en Alexander gaan naar een katoortje en wenken me. Ik neem het dienblad mee en volg ze. In dat saaie kantoortje laten ze me iPad weer zien, deze keer met mijn profiel erop. Daarin worden niet alleen specifiek kenmerken van me opgesomd die voor hun klanten van belang zijn blijkbaar, maar zijn er ook van iedere ‘test’ een kort, 20 seconden lang clipje te zien als bewijs voor de beweringen in de advertentie die als volgt erop staat:

=== Te huur van ‘Dieters Gigolo Begleitagentur (GmbH)’; Een enorm groot geschapen trofee-boy. Lengte 1m89, gewicht 69 Kg en 16+ jaar oud. Nederlandse afkomst met grote bos, blonde krullen. Zongebruind/brons door zijn levenslange, naturistische levensstijl. Zeer atletisch, perfect gespierd (w.o. een sterk afgetekend 8pack en diepe, platte heupbrug). Is daarbovenop superlenig (Bedreven Self-Sucker en Self-Fucker) Voorzien van een weergaloze pik en set van buitenissig grote en zeer laaghangende ballen, waarvan zijn rechter zichtbaar groter is dan zijn linker. De onbesneden fallus groeit van 17 naar 24cm en is gekroond met een dikkere eikel. Hij is extreem oversekst en door vanwege zijn libido altijd bereid te leveren en behagen. Kan hevige pijn verdragen en wanneer juist gedoseerd, geniet hij daar keer op keer op keer weer van. Tijdens onze auditie is hij twaalf keer met enorme ladingen sperma, ver spuitend klaargekomen. Wat overigens zijn ballen amper heeft doen slinken. Huur en gebruik hem, ontdek zijn diepste instincten, zijn uiterste grenzen en bestudeer dit onverzadigbare sekswezen. Uiteraard allemaal en alleen tot uw eigen genot. Zoals bekend van ‘Dieters Gigolo Begleitagentur (GmbH)’ is onze kwaliteit en uw discretie verzekerd. Overigens, de vier ondersteunende clips zijn onbewerkt: wysiwyg (What-You-See-Is-What-You-Get’) Let op: Dit joch is maar een zeer korte tijd beschikbaar en zal enkel worden verhuurd aan een handvol en meest exclusieve vrienden. (Als u wil weten wat hij kost, is hij niet voor u). ===

Op de teller die aangeeft hoeveel reacties er binnengekomen zijn staat 27. Als ik daar vreemd van kijk verteld Alexander dat hun VIP-klanten ook allemaal een Instagrams hebben gehad die naar deze site verwijzen. Waarschijnlijk is er over een puur al bekend hoe of wat we gaan doen! Zo snel al. Ik ga dus weer aan mijn ontbijt zitten. Claudette komt binnen, heeft zich ook opgefrist en omgekleed plus meld ze dat ze een taxi heeft besteld om naar huis te gaan. Ze neemt uitvoerig afscheid van de heren, bedankt Dieter uitgebreid voor de ‘free use’ van mij en als ze dan ook van mij afscheid neemt, omhelst te me driemaal terwijl haar handen door mijn kruis woelen. Enigszins kreunend, ‘Merci, jeune homme excité. Tu es bien meilleur dans la vraie vie que ce que Dieter m'a dit. J'espère que tu me pardonneras de t'avoir rendu la tâche si difficile. Mais bon sang, je suis désolé, mais cette saucisse parfaite, entre tes jambes, est et fonctionne vraiment à merveille. Partage-la avec le monde entier, deviens riche et profite-en !’. [vertaling: 'Bedankt geile jongeman. Je bent in het echt heel veel beter dan Dieter me verteld had. Ik hoop dat je me vergeeft dat ook ik het je zo zwaar gemaakt heb. Maar jongen, sorry hoor maar die perfecte Bratwurst hier, tussen je benen is en werkt werkelijk fantastisch. Deel hem met de hele wereld, wordt rijk en geniet ervan!] en weg is ze.

Ik sta nog wat etend en drinkend te staan als Dieter en Alexander me bij hen roept. Ze hebben een plan. Een tour door het hele land langs de Top-10 betalende klanten die allemaal hun verzoek (fantasie met hetgeen ze met Daen willen doen) hebben ingediend. Dieter heeft ze achtereenvolgens de volgende codenamen gegeven;

1: Alpinisten

2: Woef

3: Darts

4: Stoeterij

5: Golf

6: Acupunctuur

7: MRI

8: Papen

9: Per Opbod

10: Hoogste Bieder?

Dus pakken ze direct hun boel bij elkaar, stappen in de enorme grote SUV van Alexander (Peugeot 5008) en vertrekken naar de eerste klant: Alpinist.

Wordt vervolgd door: Tour de France 5 (Etappe 3) - Alpinist

(In dit waargebeurde verhaal zijn ter privacy de namen andere dan mijzelf, veranderd)