Ze zwaait. Ik loop naar haar toe. Vriendelijk vraagt ze: “U wilde mij wel even helpen als het nodig is;” ik knik vriendelijk.

Zonnetje, een flinke wind en redelijke temperaturen en geen weekend of vakantie. Het is op en top surfweer!
Ik ben onderweg naar een van de bekende surfspots die Nederland rijk is. Ook menig Duitser weet ze te vinden, net zo goed dat wij Nederlanders in het buitenland de wind, de sneeuw, de golven of wat al niet meer nodig is om je favoriete sport op en top te kunnen beoefenen, weten te vinden. Ik parkeer mijn campertje langs het water. Dit wordt genieten! Ik kies een zeil en plank die bij deze wind passen en tuig het spulletje op. Naast me staat een Duitse stationwagen met een man van mijn (middelbare) leeftijd en ik denk zijn dochter? Ze groeten vriendelijk en wisselen wat beleefdheden uit. Verder niks bijzonders. De hele dag geniet ik op het water en geniet van de mensen om me heen die ook genieten van het mooie weer.
De volgende dag moet ik werken maar waarschijnlijk niet de hele dag. Het weer lijkt hetzelfde te worden als vandaag dus ga ik mijn campertje meenemen. Ik kan dan na het werk nog een paar uurtjes surfen.
De planning klopt en rond drieën draai ik de parkeerplaats bij de surfspot op. Ik zie de Duitse stationwagen van gisteren staan en schuif mijn campertje er weer naast. Als ik uitstap wordt ik begroet door de dochter. Ze zit voor de auto en blijft zitten. Ik kijk goed en zie dat haar voet ingezwachteld op het voetenbankje voor haar ligt. “Wat is er gebeurd??” Vraag ik (in het Duits, een taal die ik redelijk beheers). Ze vertelt dat ze in het ondiepe water van de plank is gesprongen en zo haar enkel heeft verzwikt. Ik klets nog even en biedt mijn hulp aan als het zo uitkomt. Ze bedankt me vriendelijk voor mijn aanbod.
Even later verdwijn ik het water op en geniet van de wind en de zon. Een paar uur later dreigt het weer om te slaan en ik maak dat ik van het water af kom. Als ik mijn surfspul heb opgeruimd zie ik het Duitse meisje nog lekker op de stoel zitten. Ze zwaait. Ik loop naar haar toe. Vriendelijk vraagt ze: “U wilde mij wel even helpen als het nodig is;” ik knik vriendelijk. “Wilt u me helpen om bij de toiletten te komen? Het is maar een klein eindje maar met die enkel is het net wat lastig.” “Tuurlijk help ik je!” Ik steek mijn armen uit en met beleid trek ik haar omhoog uit de stoel. De heenweg leunt ze op m’n schouder en hinkt ze met me mee. Bij het gebouwtje aangekomen zoekt ze steun aan de muur en hinkt het toilet in. Geduldig wacht ik tot ze klaar is. De deur gaat open en ze kijkt me opgelucht aan. “Oh, dank je wel hoor! Dat had niet veel langer moeten duren!” Ze pakt me weer bij de schouder en hinkt met me mee terug.
Ze gaat steeds trager. “Lukt het” vraag ik bezorgd en op dat moment begint het te rommelen in de lucht. Bezorgd kijk ik naar boven. Waar ik bang voor was is waarheid geworden. Een rolwolk komt onze kant op! De eerste dikke spetters vallen. Hier is wat haast geboden. “Vind je het oké als ik je optil, anders halen we het niet!” Ze knikt en ik grijp haar onder haar oksels en in haar knieholtes. Met een zwiep houd ik haar in m’n armen en op een drafje gaat het richting camper. “Kun je bij m’n linker broekzak” vraag ik haar, “daar zit de autosleutel in.” Onhandig voelt ze… waar ik zelf nooit aan denk is… ik ben links dragend! Haar vingers voelen en mijn pik reageert meteen op de vreemde meidenvingers. Uiteindelijk heeft ze de sleutel gevonden en drukt op de ontgrendeling. De dikke druppels hebben zich inmiddels vervijfvoudigd en ook hagelstenen stuiteren op het wegdek. “Trek maar gauw de deur open” instrueer ik haar en schuif haar de bus in. “Ohh mijn boek en stoel!” Roept ze. De wind neemt rap toe en ik sprint er achteraan. Net op tijd heb ik ze tepakken maar de bui barst in alle hevigheid los! Met stoel en boek sprint ik terug naar de camper. Snel sluit ik de schuifdeur. De camper schut van de harde wind en de regen klettert op het dunne dak. Ze is op het bankje gaan zitten en druipend van de regen kijken we elkaar aan. “Zit je vader nog op het water?” Vraag ik bezorgd. Ze knikt en kijkt door de voorruit naar buiten. “Daar!” Wijst ze, “daar, die met dat blauw-roze zeil. Dat is hem!” Hij is op de bodem van het meer gaan zitten, bescherming zoekend onder het surfzeil. “Oh gelukkig. Die overleeft het wel.” Merkt ze opgelucht op. “Maar jij,” en ze lijkt mij aan, “je bent helemaal nat!” Ondanks alle opluchting voel ik nu de kleding aan mijn lichaam kleven. Ik trek het campertoiletje open en pak een handdoek. Mijn natte t-shirt trek ik over mijn hoofd. Althans; in de kleine camper krijg ik dat niet voor elkaar en sta behoorlijk te stuntelen. Het meisje begint te lachen. “Ik help je!” Zo goed en zo kwaad dat ze er bij kan peutert ze het shirt omhoog. De zachte vingers die net mijn pik al vast hadden kriebelen nu mijn rug over. Ook schuift ze haar hand tussen mijn buik en de kleding. “Hihi, lekker zacht die buikhaartjes. Mijn vader heeft dat niet.” “Oh?” Reageer ik wat bleu. “Hij scheert alles weg daar” reageert ze en tikt met een vinger tegen mijn gulp aan, waarachter al een lichtelijk op spanning staande pik bevindt. Eindelijk is mijn shirt uit. Met een rode kop, niet van de inspanning overigens, wrijf ik mijn bovenlijf droog. Geamuseerd kijkt het meisje toe. “Je broek is ook behoorlijk nat geworden. Moet die ook niet uit?” Ze heeft gelijk maar ik wil niet alleen in m’n onderbroek zitten. Wat moet haar vader wel niet van me denken! “Ehh, eerst even wat droogs aan” en ik reik naar het kastje boven haar hoofd. Ik rommel er ongeconcentreerd door op zoek naar wat kleding. Ik wat voel friemelen op mijn buik en voordat ik ook maar iets in de gaten heb is m’n koppel los, de knoop uit het gat gewipt en hoor ik de rits…. Vervolgens voel ik haar handjes op mijn heupen mijn onderbroek in schuiven. Ze drukt door naar beneden en beide broeken schuift ze tot op mijn knieën. Bloot sta ik Noor haar. Van schrik kijk ik naar buiten. De regen is zo hard, meer dan een paar meter zicht is er niet. Ik plof op het andere bankje om mijn vastgezogen broek zo snel mogelijk te vervangen voor iets droogs. Als ik voorover gebogen de laatste pijp van mijn been heb afgetrokken staat ze voor me met haar broek en onderbroek op haar ongekneusde enkel, vlak voor mijn neus. Een rilling loopt over mijn rug als ik me voorstel wat er boven mijn hoofd te zien is. “Dit krijg ik alleen niet voor elkaar” en ze zoekt een oplossing. “O wacht” en ze drukt me iets naar achteren. Tussen mijn knieën ontstaat wat ruimte en daar plaatst ze haar knie van haar gekwetste been. De andere tilt ze op. “Help me even, wil je?” Vraagt ze lief.
Om haar broek en slip van haar been te kunnen schuiven moet ik mezelf ongeveer dubbel vouwen tot tussen haar benen. Als ik weer rechtop kom kan ik niet anders dan mijn ogen open houden. Vanaf haar voet gaat het via kuit naar knie, via dij snel over haar vagina, dan langzaam over buik, met een vaartje tussen borstjes door naar haar gezicht. Het mijne is rood. Dat kan niet anders. Mijn ogen blijven gefixeerd op haar gezicht. “Dank je wel!” Zegt ze vrolijk en kijkt me lief aan. “In onze auto heb ik droge kleding” meldt ze droog. Even wachten tot de bui over is.”
De bui… ik weet even niet of ik dat hoop dat die lang of kort duurt. Bewegingsloos staat ze voor me, op me neer kijkend. Haar ogen stralen, haar mondhoeken trillen… ze twijfelen of het lachen of serieus wordt. “Je hebt een stijve” concludeert ze neutraal. Zonder te kijken voel ik dat maar wil ik het niet. Ze zet haar andere knie naast me op het bankje en verplaatst de eerste naar mijn andere zijde. Enigszins wijdbeens zit ze op haar knieën over me heen. Verbaast door wat ze doet laat ik mezelf wat achterover zakken. Ze kijkt naar mijn pik. Zal ze? Ze schuift wat omhoog zodat haar knieën naast mijn ribben staan. Haar poesje bevindt zich vlak voor mij. De weinige blonde haartjes liggen platgedrukt op haar venusheuvel. Haar hand schuift er overheen. Eén vinger verdwijnt droog tussen haar lipjes. Ze voelt…. Zeiknat en glibberig komt hij er weer tussenuit. Ze kijkt er naar, glimlacht en kijkt wat er boven mijn onderbuik zweeft. Zonder uitleg pakt ze mijn pik vast, drukt hem omhoog, ademt diep in en laat zich zakken…. Hij verdwijnt in haar. Gespietst op mijn pik zit ze op mijn schoot. De regen geselt op het dak, de wind laat het Campertje schudden, haar neukholletje masseert mijn pik. Strak en nauw zit ze om me heen. Ik voel mijn pik in haar kloppen. Langzaam beginnen haar heupen te bewegen… langzaam gaat ze sneller. Sneller gaan haar heupen, sneller!! Haar heupen gaan over in beuken. Ik beuk op haar in en in haar. Beuk en beuk. In haar pulseert mijn pik… pulseert sperma met miljoenen zaadjes in haar. Wordt ze zwanger??
Van schrik wordt ik wakker. Het meisje met de gekneusde enkel zit een paar meter van me af. Het waait niet hard genoeg en ik wilde nog niet naar huis, nog niet naar de sores van alledag en draai op m’n zij. Het meisje zwaait. Ik sta op en loop naar haar toe. Vriendelijk vraagt ze: “U wilde mij wel even helpen als het nodig is;” ik knik vriendelijk en voel mijn stijve pik tegen de broeksband drukken….