De volgende ochtend voelde ik de zenuwen al vanaf het moment dat ik wakker werd. De melding van de schoolapp gisterenavond spookte nog steeds door mijn hoofd:

“Dag Dries, ik heb net je examen wiskunde verbeterd. We moeten praten. Morgen om 10u in mijn kantoor.”

Ondertekend: Mevrouw Beekman.

Ik wist dat het niet goed gegaan was. wiskunde en ik waren nooit de beste combinatie, en haar examen had weer dat typische venijn dat je pas doorhad wanneer je halverwege was — als het al te laat was. Toch was het niet alleen de inhoud van haar bericht die me zenuwachtig maakte. Het was de manier waarop ze het had geschreven… zakelijk, maar met een ondertoon die ik moeilijk kon plaatsen. En als ik heel eerlijk was: er was altijd iets tussen ons geweest. Niet uitgesproken, maar voelbaar. De manier waarop haar blik net iets te lang bleef hangen als ik iets zei in de les. Of hoe ik afgeleid raakte wanneer ze over het lokaal liep — haar strakke rokken, haar hoge hakken, de geur van haar parfum die steeds lichtjes bleef hangen als ze langs mijn bankje kwam…

Vandaag zou ik alleen zijn met haar. In haar kantoor. De gedachte alleen al maakte me nerveus — maar ook licht opgewonden. Dat laatste probeerde ik te negeren terwijl ik me klaarmaakte, maar mijn lichaam dacht daar duidelijk anders over.

Ik koos bewust voor een net overhemd en een propere jeans, iets tussen casual en verzorgd in. Geen overdreven moeite, maar ook niet slordig. Onderweg naar school zat mijn hoofd vol met scenario’s: misschien was ze gewoon bezorgd, misschien kreeg ik nog een herkansing, of — en dat was de meest onwaarschijnlijke maar ook de meest opwindende gedachte — misschien speelde er meer.

Toen ik aankwam op school, was het stil in de gangen. Het was examenperiode, dus de meeste lokalen stonden leeg. Mijn voetstappen galmden zacht op de vloer terwijl ik richting het kantoor van mevrouw Beekman liep. Haar deur stond op een kier. Ik klopte voorzichtig.

“Binnen,” klonk haar stem, kalm maar doordringend.

Ik opende de deur en stapte naar binnen. Ze zat achter haar bureau, elegant als altijd. Haar donkere haar was losjes opgestoken, enkele lokken vielen losjes langs haar gezicht. Ze droeg een grijsblauwe blouse met een paar knoopjes open — net genoeg om af te leiden — en een nauwsluitende zwarte rok die haar silhouet perfect volgde. Haar bril stond zoals altijd op het puntje van haar neus. Ze keek op van een stapel papieren en glimlachte zachtjes.

“Dag Dries,” zei ze. “Neem plaats.”

Ik slikte, en ging zitten. Mijn hart klopte iets te luid in mijn borstkas.

“Dus… je weet waarom je hier bent?” vroeg ze, terwijl ze langzaam opstond en achter haar bureau vandaan kwam. Haar hakken klikten ritmisch over de vloer terwijl ze naar me toe liep, een rode pen in de hand.

“Mijn examen,” zei ik, mijn stem iets te droog. “Het was niet best, zeker?”

Ze hield stil naast me, iets te dicht, en keek neer op mijn gezicht.

“Niet best,” herhaalde ze. “Laat ons zeggen… ondermaats. Maar er is iets anders dat ik me afvroeg.”

Ik keek haar vragend aan.

Ze boog iets dichter. “Ben jij altijd zo afgeleid in mijn lessen, Dries? Of ligt dat aan mij?”

Mijn adem stokte even. Was dit… wat ik dacht dat het was?

Ze leunde lichtjes op haar bureau, haar rok strak gespannen over haar dijen, haar blik strak op die van mij.

“Ik zie meer dan je denkt, hoor,” zei ze zacht. “Die blikken. Die kleine afleidingen. Ik vroeg me gewoon af of dat enkel lag aan het vak… of aan de juf.”

De spanning tussen ons werd bijna tastbaar. Mijn ademhaling versnelde, terwijl ik probeerde kalm te blijven.

“Misschien,” stamelde ik, “…misschien ligt het aan beide.”

Ze glimlachte, een mengeling van speelsheid en iets serieus in haar ogen. Langzaam ging ze weer rechtop staan en draaide zich naar het raam, waar het zachte ochtendlicht haar silhouet omlijnde.

“Je weet dat wiskunde niet alleen om formules gaat, toch? Het gaat om aandacht, focus… en soms om vertrouwen.” Haar stem was laag, bijna fluisterend.

Ze draaide zich weer om, en deze keer was haar blik onmiskenbaar intens. “Misschien kan ik je helpen, Dries. Niet alleen met wiskunde, maar met die afleidingen ook.”

Ik voelde hoe mijn hart in mijn keel klopte. Haar woorden leken een uitnodiging, maar ik wist dat ik voorzichtig moest zijn. Dit was meer dan een gesprek over cijfers.

“Wat als we deze les wat… interactiever maken?” fluisterde ze, haar stem laag en uitnodigend. Haar hand gleed over mijn arm, en ik voelde een tinteling door mijn lichaam trekken.

Voordat ik het wist, boog ze zich iets naar voren, haar lippen slechts centimeters van mijn oor. “Soms is het belangrijk om de juiste wiskundige… verbinding te vinden,” zei ze, terwijl ze haar vingers langs mijn kaaklijn liet glijden.

De aanraking was electriserend. Ik kon de opgebouwde spanning niet negeren. “Mevrouw Beekman…” begon ik, maar mijn woorden verdwenen in de lucht als ze haar lippen dichterbij bracht.

Haar ogen glinsterden als ze me aankeek. “Laat me je iets leren over vertrouwen, Dries. Het gaat niet altijd om de cijfers, maar om de juiste keuzes maken,” zei ze terwijl ze mijn hand pakte. Ze trok me dichter naar haar toe, en ik voelde de warmte van haar lichaam tegen het mijne.

Met een voorzichtige beweging leunde ze naar voren en drukte haar lippen op de mijne. Het voelde alsof de tijd even stil stond. Haar kus was eerst zacht en verkennend, maar al snel nam het de vorm aan van iets diepers. Ik voelde haar handen in mijn haar, haar aanraking vol verlangen.

We verloren beiden even de controle. Deze kus was té goed en té geil om gecontroleerd te blijven. Ik liet mijn handen op verkenning gaan over haar fantastische lichaam. Mevrouw Beekman liet op haar beurt haar handen glijden over de bobbel in mijn broek. Ze verbrak ineens onze intense zoen en nam ze weer fysiek wat afstand. Plots waren we weer gewoon leerkracht en leerling.

“Misschien kunnen we een afspraak maken. Extra lessen, alleen jij en ik. Zonder afleiding.”

“Dat klinkt… interessant,” zei ik zacht.

Ze glimlachte breed, en haar hand gleed even langs mijn arm — een lichte, verkennende aanraking die mijn hele lichaam deed tintelen.

“Dan spreken we af,” fluisterde ze. “Maar eerst… laten we beginnen met vandaag.”

Ze pakte haar pen op, maar in plaats van een toets na te kijken, schreef ze iets anders — haar nummer, met een kleine smiley erbij. Ze schoof het papiertje naar me toe.

Mijn hand trilde een beetje toen ik het aannam. De bel ging, en het moment was voorbij, maar de spanning bleef hangen, intens en veelbelovend.

“Tot snel, Dries,” zei ze, terwijl ze me vragend aankeek.

“Tot snel, mevrouw Beekman,” antwoordde ik, terwijl ik de deur uit liep, mijn hoofd vol gedachten, mijn hart vol verwachtingen en mijn pik nog steeds staalhard.

Terwijl ik het klaslokaal uitstapte, keek ik recht in de ogen van Lisa, een meisje uit mijn klas dat me al een tijdje opviel. Ze had dat speelse lachje dat me altijd net even iets zenuwachtiger maakte.

Haar lange, slanke benen vielen meteen op, vooral in dat strakke rokje dat net boven haar knieën eindigde. Haar blonde haar viel speels tot op haar schouders, zacht golvend in het licht van de gang. Het strakke shirtje dat ze droeg accentueerde haar figuur, vooral haar volle, ronde borsten die duidelijk de aandacht trokken zonder dat ze er overdreven mee pronkte. De kanten rand aan haar topje gaf het net dat beetje extra, iets verleidelijks en vrouwelijks tegelijk. Ik gokte op minstens een D-cup

Ze keek me aan met die ondeugende glimlach waar ik meteen warm van werd. “Dries,” fluisterde ze terwijl ze een stap dichterbij kwam, “laten we even weg van hier gaan. Ik weet een plek waar we niemand storen.”

Mijn hart sloeg meteen een slag over.

Zonder meer pakte ze mijn hand en trok me mee richting de toiletten. Het was alsof de spanning tussen ons in de lucht hing — zwaar, bijna tastbaar. Zodra we binnen waren, drukte ze haar lichaam tegen het mijne, haar adem warm op mijn hals.

“Hier kunnen we doen wat we willen,” zei ze zacht, haar ogen fonkelden ondeugend.

Ik voelde haar handen op mijn borst, licht trillend van spanning, en langzaam gleden ze naar mijn heupen. Haar aanraking was zacht, maar zeker, alsof ze precies wist wat ze wilde en wat ze bij mij losmaakte.

Haar lippen vonden de mijne, eerst voorzichtig, maar al snel werden ze vuriger, voller. Ze drukte me neer op de wc bril en klom hierna op mijn schoot. Mijn pik, net slap geworden na het gesprek met mevrouw Beekman, zat alweer gekneld in mijn broek. Gelukkig voor mijn jonge vriend, werd deze al snel bevrijd. Ook mijn onderbroek volgde snel.

Terwijl onze kus intenser en intenser werd, begon Lisa me zachtjes af te trekken. Ze hield mijn pik zeer strak vast rond mijn schacht. Net zoals ik het graag wou. Ik had ondertussen haar topje uitgedaan. Een BH moest niet, want ze had er geen aan. Haar volle borsten keken me lachend aan. Ik verbrak onze tongzoen en begon aan haar tepels te likken.

Ik voelde mijn pik al wat nat worden, maar niet door mijn voorvocht. Lisa’s kutje was zeiknat. Dit geile sletje had namelijk ook geen onderbroek aan, waardoor haar kutvocht zo langs mijn pik naar beneden gleed. We waren allebei zo geil, we wilden maar 1 ding: neuken…

Lisa trok haar heupen op en schoof met een lange, trage beweging over mijn pik naar beneden. Wat een ongelofelijk geil, strak kutje. Ik begon meteen als een zot in haar neukgrot te stoten. Dit meisje wilde niet liever dan gebruikt worden. Betekenisloze, hete seks.

Ik was zó geil, maar ik weet niet of het komt door de situatie met mevrouw Beekman, of door Lisa. Ik laat het alleszins niet aan mijn hart komen en ik geef Lisa alles wat ik in me heb. En aan haar gekreun te horen, is dat meer dan genoeg.

Ik haal mijn pik uit haar druipend kutje en duw haar van me af. Ik zet me ook recht. Ik kijk haar diep in de ogen, geef haar een kus en draai haar om. Ik buig haar voorover tegen het wc hokje en laat mijn pik weer in haar glijden. Ik begin haar met trage halen te neuken. Ik sla haar tegelijkertijd hard op haar kont, zodat ze het uitschreeuwt. Het kan mij niet meer schelen of andere mensen ons kunnen horen.

Ik pak vervolgens het sletje haar nek vast met de ene hand en met de ander pak ik heel volle tieten beet. Ik blijf ondertussen op een stevig tempo doorneuken. Lisa begint steeds harder te kreunen en ook ik voel mijn hoogtepunt naderen. Lisa heeft dit ook door en probeert me nog te waarschuwen “niet in mij Dries, ik ben niet aan de pil”. Helaas voor Lisa was ik intussen veels te geil geworden om daar nog rekening mee te houden. Ik begon nog harder in haar kutje te stoten terwijl ik hard aan haar haren trek. Op het moment dat ik haar kutje voel samentrekken, spuit ik mijn ballen leeg in haar sletterig, geil, nat en strak kutje…

Ik weet niet hoeveel mensen ons gehoord hebben, maar ik weet wel dat ik niet langer moet blijven dan nodig. Ik trek snel mijn kleren aan en maak dat ik weg ben.

Terwijl ik de wc’s buitenstrompelde, liep ik bijna frontaal tegen mevrouw Beekman aan. Deze begon geheimzinnig te glimlachen, gaf me een knipoog en zei me ‘stuur me vanavond, 20u’.

Mijn net leeggespoten ballen begonnen weer te borrelen…