Door: Dolcett Benny
Datum: 14-07-2025 | Cijfer: 8.8 | Gelezen: 3708
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 10 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Submission,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 10 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Submission,
Weer slaat een epidemie wereldwijd toe. Iedereen gaat massaal voor onderzoek opgeroepen worden, te beginnen met meisjes zoals jij. Je had een oproepkaart gekregen om je te melden bij een grote loods op een industriegebied waar je onderzocht gaat worden. Zodra je binnen bent, meld je je bij een receptie. Achter de balie zit een meisje zoals jij. Ze neemt je oproepkaart in, ze heeft nog één vraag - of je helemaal geschoren bent tussen je benen. Je wil je verweren, wat gaat haar dat aan, maar voordat je iets hebt gezegd, legt zij uit dat deze vraag alleen om hygiënische redenen aan je gesteld wordt. Onwillig geef je antwoord, waarna ze je een pasje geeft om een kleedhokje open te maken. De wand tegenover de balie bestaat uit deuren naar kleedhokjes. Het meisje achter de balie legt uit dat je je daar helemaal uit moet kleden. Je kan alles in het hokje achterlaten, daar wordt verder wel voor gezorgd, verzekert het meisje. Misschien wilde je nog wat vragen, maar het meisje heeft zich al van je afgewend naar een ander meisje dat haar oproepkaart toont.
Je loopt weg van de balie, naar de deuren van de kleedhokjes. Boven de deuren branden groene of rode lichten, je ziet een meisje door een deur gaan waarvan het licht van groen op rood springt. Je opent met je pasje een deur en gaat naar binnen. De deur gaat met een duidelijke klik in het slot. Heb je een keuze? Je moet er maar op vertrouwen...
Je kleedt je uit, vouwt je kleding netjes op en laat alles achter op het bankje en aan de haken in het hokje. Dan open je voorzichtig de deur aan de andere kant. Voorzichtig kijk je om je heen. Jouw hokje komt samen met nog twee andere kleedhokjes uit op een gang met een deur. Een ander meisje opent haar hokje net zo voorzichtig als jij. Voorzichtig komen jullie je hokjes uit, jullie zijn allebei helemaal bloot, totdat de deuren ineens uit jullie handen glippen en met een klik dichtslaan. Verschrikt draaien jullie je om, maar de deuren hebben aan deze kant zelfs geen handgreep waarmee ze vastgepakt kunnen worden.
Voorzichtig en een beetje beschaamd lopen jullie de gang in, weg van de kleedhokjes. Ineens schuiven achter jullie ineens panelen uit de wanden - jullie zijn nu opgesloten in een gang van een paar meter lang. Maar voordat jullie van de schrik kunnen bekomen, gaan aan de andere kant langzaam twee panelen open. Voorzichtig lopen jullie verder, in de richting van het rumoer...
Twee halve, doorzichtige gordijnen hangen in de gang. Het rumoer bestaat vooral uit kreten, kreunen en zwaar hijgen van meisjes, met op de achtergrond rustig pratende stemmen. Naarmate jullie de gordijnen naderen, gaan ze langzaam van elkaar. Erachter wordt een reusachtige ruimte zichtbaar, badend in fel wit licht van tl-buizen. Op regelmatige afstand staan grote podiums, met ruime gangen tussen de podiums. Op ieder podium staat een tafel. Op sommige tafels staan meisjes op handen en voeten, of anders zie je meisjes wel in allerlei standjes op of tegen de tafels staan, terwijl ze met kleine, felle zaklampen inwendig onderzocht worden. Je ziet meisjes met wijd gespreide benen op tafels liggen. Overal zijn in steriel wit geklede onderzoekers met gezichtsmaskers bezig om de blote meisjes op alle mogelijke manieren te onderzoeken. Hier en daar lopen ook mannen in donkere pakken met zonnebrillen, rekenmachientjes en aktetassen.
Voordat je van de schrik kan bekomen, word je van achteren ineens bij je elleboog vastgepakt. Een witte gestalte duwt jou en het andere meisje verder de ruimte in. Het gaat zo snel, alles ziet er zo georganiseerd uit dat het nauwelijks in je opkomt om je te verzetten. Jullie begeleider duwt het andere meisje al sturend via haar elleboog naar een podium met een lege tafel, terwijl hij jou stevig met je arm mee sleurt. Onderzoekers staan op het podium, ze vangen het andere meisje op zodra ze via de trap het podium opkomt. Een voet wordt tegen het tafelblad gezet, zodat ze open komt te staan. Haar handen worden achter haar hoofd gebracht. Jij moet voor haar knielen, je ziet hoe ze helemaal open staat. Je krijgt een kleine, felle zaklamp in je handen gedrukt - je moet bijlichten terwijl haar kutje onderzocht gaat worden. Een onderzoeker knielt neer en brengt zijn in witte latex handschoenen gestoken vingers naar haar kutje. Een andere onderzoeker knielt naast jou neer en zet jou met de felle zaklamp in een houding zodat hij goed licht heeft. De latex vingers trekken haar lippen van elkaar - alles is goed te zien, en jij realiseert je dat jij zo misschien net zo brutaal onderzocht gaat worden als zij hier. Haar opgezwollen lippen en haar dikke clitoris zijn duidelijk erg vochtig. Even denk je haar te ruiken, maar dan realiseer je je dat de hele atmosfeer dik is van kutvocht van alle meiden hier.
De onderzoeker naast je maakt enkele close-up foto's. Dan neemt hij een dunne, lange staaf die hij voorzichtig in haar vagina schuift. Hij onderzoekt hoe diep hij de staaf in haar kan schuiven, terwijl bij de uiteinde van de staaf bij zijn hand allerlei lampjes oplichten en metertjes aanslaan. Terwijl haar handen achter haar hoofd stevig vastgehouden worden, kan het meisje niets anders doen dan alles maar toelaten. De onderzoeker met de staaf lijkt jou helemaal vergeten als je door een andere onderzoeker omhoog getrokken wordt. Je moet naast het meisje staan en haar billen van elkaar trekken - hoe verder en harder je ze van elkaar trekt, hoe makkelijker je het voor het meisje maakt. Ook hier schuift een onderzoeker een staaf bij haar naar binnen, een donkere staaf met andere lampjes. Dan zijn ze met haar klaar. Het meisje pulseert zachtjes met haar hele lichaam, de onderzoekers staan toe dat de staaf uit haar glijdt.
Terwijl het meisje zich beduusd afvraagt wat haar is overkomen, worden jouw handen achter je hoofd vastgepakt terwijl één been opgetild wordt om je met je voet tegen de tafelrand te zetten. Je weet wat van je verwacht wordt, het lijkt je maar het beste om gewoon mee te werken. Het andere meisje is ondertussen voor jou op haar knieën geduwd met een fel zaklampje in haar handen. Je voelt hoe de vingers van een onderzoeker achter je je kutlippen uit elkaar trekken - en zo sta je daar, helemaal uitgerekt en weerloos, met je kutje helemaal open. Eigenlijk wil je het niet van jezelf weten, maar je merkt dat je ontzettend geil bent geworden van al die blote meiden die hier zo expliciet onderzocht worden - het andere meisje en jij, die zo wreed bekeken worden.
Nu kan iedereen zien hoe daar alles tussen je benen helemaal zeiknat en opgezwollen is. Terwijl je probeert om omlaag te kijken, zie je een onderzoeker voor jou geknield close-up foto's nemen van je drijfnatte kutje. Dan staat hij op. Het meisje dat hem knielend bijlichtte, trekt hij aan haar haar rechtop. Je verwacht dat zij nu jouw billen uit elkaar moet trekken, maar ze wordt terug naar de tafel gesleurd. Ondertussen voel je hoe van achteren een staaf in je geschoven wordt. Je kijkt omlaag. Ineens besef je hoe je hier zo helemaal staat... tegen de tafel, aan de rand van het podium. Onder je, voor het podium, schuift een onderzoeker langzaam een staaf in je gleuf, terwijl hij op alles goed zicht heeft.
Het andere meisje moet op handen en voeten op de tafel staan. Haar borsten priemen stevig naar voren. Je ziet latex vingers haar tepels betasten, waarna ze kleine metalen kapjes op haar tepels blijkt te hebben. Een metalen plaat wordt onder haar borsten gezet, een onderzoeker naast haar activeert de plaat met een apparaatje in zijn handen. De plaat wekt een elektromagnetisch veld op dat de kappen over de tepels van het meisje aantrekt. Een andere onderzoeker staat bij haar hoofd en aait haar, terwijl hij haar aanmoedigt om haar tanden op elkaar te zetten. Haar borsten worden naar beneden getrokken.
Een paar mannen in pak met zonnebrillen op zijn bij jullie komen staan om mee te kijken. Ze lijken in onderhandeling over de koop van een groep meiden, waar jullie ook bij horen. De deal wordt gesloten. De onderzoekers trekken zich terug. Ze leiden de meisjes van de podiums, terwijl witte gestalten opduiken om jullie naar een uitgang te drijven. Als een paar meisjes niet snel genoeg gaan, komen ineens elektrische veestokken te voorschijn...
Terwijl je je helemaal naakt tussen andere blote meiden als vee laat afvoeren, kan je je alleen nog maar verbijsterd afvragen waar je nu weer beland bent...
Je loopt weg van de balie, naar de deuren van de kleedhokjes. Boven de deuren branden groene of rode lichten, je ziet een meisje door een deur gaan waarvan het licht van groen op rood springt. Je opent met je pasje een deur en gaat naar binnen. De deur gaat met een duidelijke klik in het slot. Heb je een keuze? Je moet er maar op vertrouwen...
Je kleedt je uit, vouwt je kleding netjes op en laat alles achter op het bankje en aan de haken in het hokje. Dan open je voorzichtig de deur aan de andere kant. Voorzichtig kijk je om je heen. Jouw hokje komt samen met nog twee andere kleedhokjes uit op een gang met een deur. Een ander meisje opent haar hokje net zo voorzichtig als jij. Voorzichtig komen jullie je hokjes uit, jullie zijn allebei helemaal bloot, totdat de deuren ineens uit jullie handen glippen en met een klik dichtslaan. Verschrikt draaien jullie je om, maar de deuren hebben aan deze kant zelfs geen handgreep waarmee ze vastgepakt kunnen worden.
Voorzichtig en een beetje beschaamd lopen jullie de gang in, weg van de kleedhokjes. Ineens schuiven achter jullie ineens panelen uit de wanden - jullie zijn nu opgesloten in een gang van een paar meter lang. Maar voordat jullie van de schrik kunnen bekomen, gaan aan de andere kant langzaam twee panelen open. Voorzichtig lopen jullie verder, in de richting van het rumoer...
Twee halve, doorzichtige gordijnen hangen in de gang. Het rumoer bestaat vooral uit kreten, kreunen en zwaar hijgen van meisjes, met op de achtergrond rustig pratende stemmen. Naarmate jullie de gordijnen naderen, gaan ze langzaam van elkaar. Erachter wordt een reusachtige ruimte zichtbaar, badend in fel wit licht van tl-buizen. Op regelmatige afstand staan grote podiums, met ruime gangen tussen de podiums. Op ieder podium staat een tafel. Op sommige tafels staan meisjes op handen en voeten, of anders zie je meisjes wel in allerlei standjes op of tegen de tafels staan, terwijl ze met kleine, felle zaklampen inwendig onderzocht worden. Je ziet meisjes met wijd gespreide benen op tafels liggen. Overal zijn in steriel wit geklede onderzoekers met gezichtsmaskers bezig om de blote meisjes op alle mogelijke manieren te onderzoeken. Hier en daar lopen ook mannen in donkere pakken met zonnebrillen, rekenmachientjes en aktetassen.
Voordat je van de schrik kan bekomen, word je van achteren ineens bij je elleboog vastgepakt. Een witte gestalte duwt jou en het andere meisje verder de ruimte in. Het gaat zo snel, alles ziet er zo georganiseerd uit dat het nauwelijks in je opkomt om je te verzetten. Jullie begeleider duwt het andere meisje al sturend via haar elleboog naar een podium met een lege tafel, terwijl hij jou stevig met je arm mee sleurt. Onderzoekers staan op het podium, ze vangen het andere meisje op zodra ze via de trap het podium opkomt. Een voet wordt tegen het tafelblad gezet, zodat ze open komt te staan. Haar handen worden achter haar hoofd gebracht. Jij moet voor haar knielen, je ziet hoe ze helemaal open staat. Je krijgt een kleine, felle zaklamp in je handen gedrukt - je moet bijlichten terwijl haar kutje onderzocht gaat worden. Een onderzoeker knielt neer en brengt zijn in witte latex handschoenen gestoken vingers naar haar kutje. Een andere onderzoeker knielt naast jou neer en zet jou met de felle zaklamp in een houding zodat hij goed licht heeft. De latex vingers trekken haar lippen van elkaar - alles is goed te zien, en jij realiseert je dat jij zo misschien net zo brutaal onderzocht gaat worden als zij hier. Haar opgezwollen lippen en haar dikke clitoris zijn duidelijk erg vochtig. Even denk je haar te ruiken, maar dan realiseer je je dat de hele atmosfeer dik is van kutvocht van alle meiden hier.
De onderzoeker naast je maakt enkele close-up foto's. Dan neemt hij een dunne, lange staaf die hij voorzichtig in haar vagina schuift. Hij onderzoekt hoe diep hij de staaf in haar kan schuiven, terwijl bij de uiteinde van de staaf bij zijn hand allerlei lampjes oplichten en metertjes aanslaan. Terwijl haar handen achter haar hoofd stevig vastgehouden worden, kan het meisje niets anders doen dan alles maar toelaten. De onderzoeker met de staaf lijkt jou helemaal vergeten als je door een andere onderzoeker omhoog getrokken wordt. Je moet naast het meisje staan en haar billen van elkaar trekken - hoe verder en harder je ze van elkaar trekt, hoe makkelijker je het voor het meisje maakt. Ook hier schuift een onderzoeker een staaf bij haar naar binnen, een donkere staaf met andere lampjes. Dan zijn ze met haar klaar. Het meisje pulseert zachtjes met haar hele lichaam, de onderzoekers staan toe dat de staaf uit haar glijdt.
Terwijl het meisje zich beduusd afvraagt wat haar is overkomen, worden jouw handen achter je hoofd vastgepakt terwijl één been opgetild wordt om je met je voet tegen de tafelrand te zetten. Je weet wat van je verwacht wordt, het lijkt je maar het beste om gewoon mee te werken. Het andere meisje is ondertussen voor jou op haar knieën geduwd met een fel zaklampje in haar handen. Je voelt hoe de vingers van een onderzoeker achter je je kutlippen uit elkaar trekken - en zo sta je daar, helemaal uitgerekt en weerloos, met je kutje helemaal open. Eigenlijk wil je het niet van jezelf weten, maar je merkt dat je ontzettend geil bent geworden van al die blote meiden die hier zo expliciet onderzocht worden - het andere meisje en jij, die zo wreed bekeken worden.
Nu kan iedereen zien hoe daar alles tussen je benen helemaal zeiknat en opgezwollen is. Terwijl je probeert om omlaag te kijken, zie je een onderzoeker voor jou geknield close-up foto's nemen van je drijfnatte kutje. Dan staat hij op. Het meisje dat hem knielend bijlichtte, trekt hij aan haar haar rechtop. Je verwacht dat zij nu jouw billen uit elkaar moet trekken, maar ze wordt terug naar de tafel gesleurd. Ondertussen voel je hoe van achteren een staaf in je geschoven wordt. Je kijkt omlaag. Ineens besef je hoe je hier zo helemaal staat... tegen de tafel, aan de rand van het podium. Onder je, voor het podium, schuift een onderzoeker langzaam een staaf in je gleuf, terwijl hij op alles goed zicht heeft.
Het andere meisje moet op handen en voeten op de tafel staan. Haar borsten priemen stevig naar voren. Je ziet latex vingers haar tepels betasten, waarna ze kleine metalen kapjes op haar tepels blijkt te hebben. Een metalen plaat wordt onder haar borsten gezet, een onderzoeker naast haar activeert de plaat met een apparaatje in zijn handen. De plaat wekt een elektromagnetisch veld op dat de kappen over de tepels van het meisje aantrekt. Een andere onderzoeker staat bij haar hoofd en aait haar, terwijl hij haar aanmoedigt om haar tanden op elkaar te zetten. Haar borsten worden naar beneden getrokken.
Een paar mannen in pak met zonnebrillen op zijn bij jullie komen staan om mee te kijken. Ze lijken in onderhandeling over de koop van een groep meiden, waar jullie ook bij horen. De deal wordt gesloten. De onderzoekers trekken zich terug. Ze leiden de meisjes van de podiums, terwijl witte gestalten opduiken om jullie naar een uitgang te drijven. Als een paar meisjes niet snel genoeg gaan, komen ineens elektrische veestokken te voorschijn...
Terwijl je je helemaal naakt tussen andere blote meiden als vee laat afvoeren, kan je je alleen nog maar verbijsterd afvragen waar je nu weer beland bent...
Trefwoord(en): Submission,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10