Toen ik besloot om mijn eerste ontmoeting met Martin onder woorden te brengen was de titel Zwem Coach. Niet Zwem Coach Deel 1. Het was nooit mijn bedoeling om je mijn levensverhaal te vertellen. Maar toen de herinneringen zo levendig terugkwamen, kon ik niet anders. Ik hoop dat je het leuk vindt. Dat je ervan geniet. Ik in ieder geval wel.

Ik was 22 toen ik mijn studie aan het HBO in Amsterdam afrondde. Men zegt altijd dat je studietijd de mooiste tijd van je leven is. Het was een mooie tijd. Het was niet een geweldige tijd. Begrijp me niet verkeerd. Ik was als een vis in het water. Ik had het naar mijn zin op school had een bijbaantje wat een nieuwe wereld voor me opende, en ik ontdekte het Amsterdamse leven. Het leven als student op kamers kwam met een vrijheid die ik nooit eerder gekend had. Ik maakte veel vrienden, zowel studie genoten als daarnaast. Er was seks. Met zowel studie genoten als daarnaast. Maar het was niet hetzelfde.

Het eerste weekend wat Martin en ik samen doorbrachten 5 jaar daarvoor, dankzij het feit dat mijn ouders zelf een weekendje weg waren, was heerlijk. Het begon hartstochtelijk op vrijdag avond. We vonden elkaar terug na een week van ijzige stilte. De seks was als vanouds, misschien zelfs beter. Wat zeggen ze ook alweer over goedmaak seks? In de weken daarna pakte we ons ritme weer op. We trainde samen, we hadden heerlijke seks samen en we hadden fijne rustige momenten samen. De zomer brak aan met glorieuze zonnige dagen en temperaturen. Met het aanbreken van de schoolvakanties lag ook het training seizoen stil en dat was een probleem. Want dat waren de enige uren - was het nou in het zwembad of bij Martin thuis - dat we samen konden zijn. En dus besloot ik Martin die zomer ook als ‘vriend’ te blijven zien.

Onze relatie werd meer publiek en ook voor mijn ouders werd het snel duidelijk dat Martin meer was dan alleen mijn zwem coach. Mijn ouders waren eerst wat verbaasd. Ze kenden Martin natuurlijk omdat hij nu alweer een jaar mijn persoonlijke zwem coach was. Maar feit bleef dat hij 8 jaar ouder was, en ik eigenlijk niet echt veel met leeftijdsgenoten thuiskwam. Het werd hun snel duidelijk dat er meer speelde ze waren er cool mee. Wat eraan bij droeg dat onze zomer een fantastische zomer was. Tot aan het laatste moment.

Mijn eerste studie jaar brak aan na die zomer en kwam met anticipatie, opwinding en angst. Gedurende de eerste maanden probeerden Martin en ik elkaar regelmatig zien. Maar met hem inmiddels in Eindhoven en ik in Amsterdam en ons beider werk en mijn studieschema’s werden de momenten moeilijker te plannen. Het verlangen naar elkaar was er nog altijd en als we elkaar zagen, dan waren het momenten van zowel tederheid als passie met explosieve seks. Maar er was ook spanning. Met name wanneer de weekenden die we samen hadden tot een einde kwamen. En op een gegeven moment werd het voor ons beiden duidelijk dat elkaar vasthouden meer pijn deed dan dat we aankonden.

Ik herinner me het laatste weekend als de dag van gisteren. Het was het weekend dat we besloten, Martin misschien iets meer dan ik, dat we ons eigen weg moesten gaan. Hij had zijn werk, zijn nieuwe leven in Eindhoven. Ik had mijn opleiding, mijn bijbaantje en mijn eigen nieuwe leven. En, zoals hij aanhield, ik was nog zo jong. Ik had nieuwe ervaringen nodig, en de vrijheid om me te ontwikkelen. Ik wist dat hij gelijk had. Maar het deed pijn.

De seks dat weekend was onwerkelijk. We konden niet genoeg krijgen van elkaar. Van de geilheid. Het was hartstochtelijk en het was bijna paniekerig. Ik wilde Martin helemaal, wetend dat dit de laatste keer zou zijn. Ik kon mijn ogen niet van zijn prachtige lichaam afhouden. Nam ieder detail in me op. Zijn heerlijk behaarde benen. Zijn krachtige armen. Zijn gespierde borst en platte buik. Zijn lieve mannelijke gezicht, zijn donkere krullende haar. En zijn pik. Ik nam hem in mijn handen. Ik drukte me tegen hem aan, mijn harde paal langs de zijne rijdend. Ik legde mijn hand om ons beiden pikken, ons gezamenlijk tergend langzaam aftrekkend. We pijpten elkaar. Gelijktijdig en individueel. Ik nam zijn harde staaf zo diep mogelijk. Mijn mond gevuld, zijn eikel diep in mijn keel. Ik melkte hem en zoog hem koortsachtig af met een passie alsof het het einde van de wereld was. Zijn eerste orgasme was waanzinnig. Zijn lichaam verkrampte in hopeloze spasmes terwijl hij golf na golf heet zout zaad in mijn keel loosde. En ik slikte alles door. Wilde geen druppel verloren laten gaan.

We hadden dat weekend nooit veel tijd nodig bij te komen, wetend dat het tot een definitief einde zou komen. En we waren beiden ongeduldig om bezit van elkaar te nemen. Ik nam hem als eerste, heel bewust want ik wilde eindigen met zijn pik diep in me. En hij was bereid daar tegemoet aan te komen. Hij neukte me met diezelfde opgejaagde passie. Proberend het zo lang mogelijk te laten duren en ook wetend dat het afliep. Hij was bruut, stootte hard en kuste me gepassioneerd. Terwijl zijn tong bezitnam van mijn mond, ramde zijn keiharde pik ballen diep in mijn kont. Zijn harde eikel duwde tegen mijn prostaat, en golven van geilheid sidderde door mijn overgevoelige lichaam. Martin was onstopbaar. En ik onverzadigbaar. Martin richtte zich op tussen mijn benen en begon zo mogelijk nog harder te stoten. Zijn gezicht vertrok en zijn bewegingen werden onregelmatiger. En hij kwam… hij schreeuwde, ik denk voor het eerst sinds we elkaar leerden kennen. Hij riep mijn naam en hij kreunde van het genot dat zijn intense orgasme hem gaf. Ik had niets meer nodig. Zonder mijn pik ook maar één keer aan te raken spoot mijn zaad eruit. Recht omhoog. De druk was zo hoog dat de eerste golf Martins gezicht raakte. Ik trok mijn paal naar beneden en die plotselinge beweging joeg een tweede machtige straal sperma uit mijn eikel. Het sproeide over mijn buik, mijn borst en mijn gezicht. We verkrampte samen en bleven klaarkomen. Ik op mijn lichaam, hij diep in me. Ik probeerde hem krampachtig vast te houden. Uiteindelijk trok hij rustig terug en viel voorover op mijn natte en plakkerige lichaam. We begonnen tegelijkertijd lacherig ons beide gezichten af te likken, we wilde geen druppel verloren laten gaan. En uiteindelijk, vermoeid van de inspanning en de emoties, vielen we in slaap, elkaar krampachtig vasthoudend.

Die eerste weken waren ongelooflijke moeilijk. Er waren zoveel momenten dat ik hem wilde bellen. Zelfs gewoon op de trein wilde stappen en naar hem toe gaan. Maar we hadden duidelijke afspraken gemaakt. Geen contact meer, hoe dan ook.

Weken werden maanden en maanden - ja - jaren. Ik had Martin verloren maar het verlangen naar hem bleef. Het vond een hoekje ergens in mijn hoofd en hart en leefde daar voort. Op de gekste momenten dacht ik aan hem, vooral, niet verbazend, tijdens seks met anderen die op mijn pad kwamen. Het was een pijn die, zo besloot ik, altijd bij me zou blijven. Ik leerde er mee te leven.

Mijn studie was alles voor me en ik vond het bijna jammer toen er na vijf jaar een einde aan kwam. Ik had besloten dat ik aan de slag wilde als zwem coach. Toevallig? Misschien niet. Zwemmen was natuurlijk altijd mijn passie geweest. En ik had de mooiste tijd van mijn nog jonge leven aan zwemmen te danken. Ik was 22 en de wereld lag bij wijze van spreken voor mij open. Ik had besloten de eerste weken niks te doen. Ik had hard gewerkt gedurende de laatste jaren en dacht dat een rustige zomervakantie wel verdiend was. Een zomervakantie was het, maar rustig werd het niet.

Ik weet nog dat het een vrijdag ochtend was. Mijn deurbel ging. Ik woonde driehoog in een oud Amsterdams pand en had geen camera telefoon. Ik keek naar buiten om te zien wie er zou kunnen zijn. En mijn hart sloeg over. Daar stond hij. Zijn haar wat langer, de omtrekken zelfs van deze hoogte nog zo vertrouwd. Kon dit echt zijn? Ik rende naar beneden, twee treeën tegelijk en kwam binnen de kortste keren bij de deur aan. En daar kwam ik tot een harde stop. Ik stond voor de deur, niet wetend wat ik moest doen. Martin stond aan de andere kant en ondanks dat ik hem gezien had, was ik bang dat als ik de deur open zou doen, het iemand anders zou zijn. Mijn hand ging in slow motion naar de deur. Ik draaide hem open en knipperde tegen het buitenlicht. Tranen sprongen in mijn ogen. Het was hem. Mijn Martin. Mijn man. Mijn liefde. En hij keek me aan, eerst verontrustend, twijfelend. Daarna met die oh zo vertrouwde twinkel in zijn ogen en een voorzichtige glimlach. En hij vroeg: “Mag ik blijven.”

Leuke fantasie zeg je? Ik heb er geen geheim van gemaakt dat ik de waarheid wat geromantiseerd heb. We zitten hier ten slotte op Opwindend.Net en je bent hier niet gekomen voor een liefdesroman, toch? Maar de kern van mijn verhaal is waarheid. Hoe kwam het dan dat Martin opeens en juist op dat moment na zo’n ruim 4 jaar bij mij voor de deur stond? Je moet nu ondertussen wel weten dat hij een bijzonder persoon is. Geen contact hadden we gezegd. Zelf ontplooiing was belangrijk. Wat ik niet wist was dat Martin gedurende de jaren met mijn ouders in contact was gebleven. Moest ik daar kwaad over zijn. Hoe kon ik dat. Is dat niet de grootste toewijding die je van iemand kunt verlangen. Hij had op me gewacht, net als toen ik nog geen 16 was. En nu was hij daar om te zien of ik klaar was. Dus toen hij vroeg of hij mocht blijven nam ik hem gewoon in mijn armen.

Martin en ik zijn alweer een aantal jaren samen. Hij is op de hoogte van mijn schrijven en leest het zelfs met plezier en (geloof me) zichtbare en voelbare geiligheid. Dit lange hoofdstuk over het begin van ons leven samen komt hier tot een einde, maar er is nog meer te vertellen. Ik moet er even over nadenken maar het lijkt me leuk door te gaan. Als jij dat leuk vindt, en als het je opwindt, dan doe ik het met plezier. Alleen of met Martin. Laat je het me weten?