Een Vriend Helpen ... Met Gevolgen! - 1

Rik was een grote man.

Hoewel Bart hem jarenlang kende, besteedde hij niet veel aandacht aan zijn 1,90 meter lange, 100 kilo wegende postuur. Rik was een knappe man, gehard en op het eerste gezicht zeker indrukwekkend. Het duurde echter niet lang voordat je besefte dat zijn imposante verschijning slechts een façade was. In wezen was hij een warme, gastvrije en joviale man. Hij was 45 jaar oud, bijna 10 jaar ouder dan Bart. Hij was ook een robuuste man, maar ondanks wat tekenen van verwering en rimpels in zijn gezicht, behield Rik een jeugdige uitstraling.

Vandaag was Riks lichaamstaal echter zwakker dan normaal. Bart moest toegeven dat het niet voor niets was. Riks huis was een paar dagen geleden afgebrand. Nou ja, niet echt afgebrand, maar een smeulende brand had een groot deel ervan verwoest. Omdat hij geen familie in de buurt had en zijn verzekering slechts 5 dagen een hotel terugbetaalde, nodigde Bart Rik vriendelijk uit om bij hem en zijn vrouw Anne te logeren. Rik was aangekomen met twee grote koffers, maar ook zonder zijn gebruikelijke positiviteit.

"Ik waardeer dit enorm, Bart," zei Rik, ietwat plechtig en zonder zijn gebruikelijke joviale toon. Hij was terecht teneergeslagen over zijn omstandigheden, maar ook oprecht dankbaar dat Bart hem had geholpen. De renovatie van Riks huis zou gelukkig maar een drietal weken duren Het was een zeer kostbare, snelle planning.

Makker. Het is niks. Anne en ik vinden het allebei vreselijk dat je hiermee te maken hebt." Bart zweeg even terwijl hij sprak, in een poging Riks angst om zich op te dringen verder te sussen. "Bovendien hebben we de ruimte. Kom binnen."

Hoewel Bart van buitenaf uiterst gastvrij was, was hij van binnen niet zo zorgeloos. Er was iets inherent ongemakkelijks aan het feit dat je baas bij je thuis verbleef. Vooral voor de lange periode die Rik waarschijnlijk zou verblijven. Een nachtje of twee was één ding, een paar weken tot een maand - iets heel anders. Hij schudde de negatieve gedachten van zich af en herinnerde zichzelf eraan dat Rik niet zomaar zijn "baas" was. Hoewel het technisch gezien klopte, zou Bart Rik waarschijnlijk eerst als een vriend omschrijven. Ze waren in de loop der jaren bij het kleine bouwbedrijf heel close geworden.

Rik glimlachte hartelijk toen hij met de twee grote koffers in zijn hand het huis binnenliep. "Ik hoop dat jij en Anne bereid zijn om me in de gaten te houden. Ik ben een vreselijke gast."

Barts belangrijkste motivatie om Rik onderdak te gunnen, was puur menselijk medeleven. Zoals gezegd had Rik geen familie in de buurt en op hotel gaan zag hij eigenlijk niet echt zitten. Bart zou de radeloze blik op Riks gezicht niet snel vergeten toen hij de oproep van de brandweercommandant kreeg. Naast de fundamentele morele verplichting die Bart voelde, waren er ook secundaire redenen. Hij wist dat als Rik de kosten van bijna een maand in een hotel zelf moest betalen, hij er financieel nog slechter aan toe zou zijn dan hij al was. Bart wist ook dat dat verlies zich waarschijnlijk zou uiten in de vorm van lagere bonussen of minder uren voor hemzelf en de andere werknemers. Hij was een loyaal man en vond dat het in zijn eigen belang was om Rik op alle mogelijke manieren te helpen.

Bart leidde Rik naar de woonkamer en legde hem uit hoe het er daar aan toeging. "Je hebt de hele benedenverdieping voor jezelf. De enige keer dat we hier echt komen, is om iets uit de keuken te pakken." Hij pauzeerde even en corrigeerde zichzelf: "Of misschien wanneer Anne een van haar nachtelijke trekjes heeft. Ze sluipt hier graag naar beneden voor wat chocolade." Hij grijnsde: "Meestal in een staat van minimale kledij."

Rik glimlachte. Houdt ze ervan om schaars gekleed of topless rond te lopen?" antwoordde hij gekscherend. Hij had meteen spijt van zijn opmerking. Normaal gesproken was dit soort gesprekken gebruikelijk tussen hen beiden, maar hij realiseerde zich al snel dat dit een ongepast moment was, gezien alles wat Bart deed om hem tegemoet te komen. "Ach, shit... het spijt me, Bart." Rik krabde nerveus aan zijn hoofd en vervolgde: "Ik moet er maar even mee ophouden."

Eigenlijk was de grap niet misplaatst. Anne's borsten waren een constante bron van plagerij voor alle drie. Anne had spectaculaire borsten, natuurlijke dubbele D's die trots en jeugdig hingen en de natuurwetten leken te tarten. Bart voelde zich helemaal niet beledigd door de opmerking van zijn baas. Het deed hem zelfs denken aan de avond jaren geleden, toen de olifant in de kamer (haar ongelooflijke boezem) voor het eerst ter sprake kwam.

Dat ging ongeveer zo :

Rik en Bart dronken na een zware werkdag nog een paar pintjes op café. "Bart. Je weet dat ik jou waardeer, dus wat ik nu ga zeggen, zeg ik uit appreciatie," zei Rik tussen de slokjes van zijn biertje door. Het was waar dat hij een hechte band met Bart had opgebouwd. Hij had een hechte band met al zijn medewerkers, maar Bart had een oprechtheid die Rik bijzonder waardeerde.

"Hoe in godsnaam ben je aan zo'n bloedmooie vrouw gekomen?"

Bart, die er zelf ook een paar had gehad, kon alleen maar lachen om de opmerking. Een deel van hem vroeg zich af hoe Rik het zo lang had volgehouden zonder het "talent" van zijn vrouw te noemen. Rik, en eigenlijk elke man die Anne zag, kon het niet laten om haar aan te staren. Vooral naar haar fantastische borsten.

"Middelbare schoolliefjes, baas," antwoordde Bart, de 'baas' met een flinke dosis sarcasme, bedoeld om Rik te irriteren. In werkelijkheid was Bart immens trots op zijn vrouw, en in tegenstelling tot hun beginjaren als koppel - om een of andere onverklaarbare reden, genoot hij er de laatste tijd van om mannen over haar te zien struikelen.

"Man, noem me niet zo snel baas," antwoordde Rik lachend, en vervolgde: "Begrijp me niet verkeerd. Je bent geen lelijke kerel, het is gewoon - Die borsten, man!" Zijn gezicht werd rood, toen hij zich plotseling realiseerde dat hij misschien te ver was gegaan met zijn grap.

Bart nam het met een gerust hart aan, of liever gezegd, met trots. "Ik weet het, maat. Ik ben een geluksvogel." Hij nam zelf een slok bier en voegde eraan toe: "Je mag kijken zoveel je wilt, maar de aanraking is voor mij, Ricky boy." Deze keer noemde hij hem Ricky boy, in een nieuwe poging om hem te irriteren. Het happy hour had zijn tol geëist van beide mannen.

Rik lachte opnieuw: "Verdomde klootzak. Noem me ook geen Ricky boy."

Bart stoorde zich echt niet aan Riks opmerking. Hij wist hoe gelukkig hij was, en hoe spectaculair de borsten van zijn vrouw en bij uitbreiding haar ganse lichaam eruit zag. Zoals Rik al zei, Bart was geen onaantrekkelijke kerel, maar hij was ook geen echte knapperd. Hij wist dat hij fysiek gezien min of meer een doorsnee kerel was. Hij was iets langer dan 1,75 meter en kon qua seksuele uitstraling zeker niet tippen aan zijn vrouw. Hij keek ernaar uit om Anne te plagen met de onthulling als hij later die avond thuiskwam. Bart vond het immers leuk om haar op de kast te jagen en wist dat de opmerking van zijn baas haar zou doen blozen.

"Rik vindt dat je geweldige tieten hebt," zei Bart onhandig zodra hij binnenkwam.

Anne was aan het afwassen en keek geamuseerd en verrast op. Het was duidelijk dat haar man behoorlijk aangeschoten was. Ze zuchtte, wéér een gezellig uurtje met Bart en zijn baas. Ze was echter vreemd genoeg geïntrigeerd dat zij hun gespreksonderwerp bleek te zijn. Het was niet de eerste keer dat iemand haar borsten complimenteerde. Ze merkte echter al snel dat dit voorval haar op een andere manier prikkelde. Voor Anne was Rik een buitengewoon mannelijke man, en hij was ook de baas van haar man. Dit wekte natuurlijk meer haar interesse dan de gemiddelde man.

Ze bloosde. "Je denkt toch niet dat iedereen van mijn borsten houdt?" Ze probeerde de opmerking te bagatelliseren, maar wilde uiteindelijk toch weten waar hij vandaan kwam.

Bart vertelde het gesprek in de bar opnieuw, tot de verrassende opwinding van zijn vrouw. Ze was dol op Bart en ze hadden een goed seksleven, maar ze kon het niet laten om te genieten van de gedachte dat de baas van haar man haar zo graag mocht. Welke vrouw met bloed in haar lijf waardeert het niet als haar lichaam wordt opgemerkt, vooral door zo'n mannelijke man? Wat ze niet meteen besefte, was dat haar man er ook plezier in leek te hebben. Bart raakte opgewonden door Riks bekentenis, tot zijn eigen verbazing. Bovendien begon hij Anne steeds meer aan te moedigen om haar decolleté te laten zien, vooral als Rik in de buurt was.

"Plaag die arme stakker maar," grijnsde Bart, toen Anne weken later een onthullende jurk aantrok. Ze was verrast door de recente suggesties van haar man, maar gaf toe dat het spelletje een leuke manier was om de boel wat op te peppen voor het al lang getrouwde stel.

Het was een evenement voor een bouwprijs. Rik had Bart en Anne gevraagd om met hem mee te gaan, aangezien zijn eigen date een paar dagen daarvoor ziek was geworden. Anne liet behoorlijk wat decolleté zien. Zoals gewoonlijk zag ze Riks open blinken. Tegen het einde van de avond, na een paar glazen wijn, besloot ze hem brutaalweg aan te spreken.

"Weet je Rik. Mijn ogen zijn echt hier." Ze legde haar vinger over haar borsten terwijl ze het zei en wees toen omhoog naar haar gezicht.

Een heel directe uitspraak en handeling! Zowel Bart als Riks ogen schoten wijd open.

Rik wist effe niet wat te zeggen. Bart en Anne zagen een vleugje roodheid op zijn gezicht verschijnen, terwijl hij een slok van zijn cocktail achterover sloeg. "Ter verdediging zou ik willen stellen dat het onmogelijk is om niet naar die dingen te kijken. Ze zijn betoverend." Hij keek Bart aan voor geruststelling en om te bevestigen dat hij niet van streek was door het gesprek. "Help me even, Bart."

Anne glimlachte, en Bart kon een lach niet onderdrukken, maar alle drie voelden ze plotseling een vreemde opwinding. Het was een milde opwinding, maar voor alle drie was het nieuw.

Anne keek naar haar man. "Betoverend hè? Nou, dat is een woord dat ik nog nooit heb gehoord om ze te beschrijven."

Rik onderbrak hem: "Geloof me, het is een compliment." Anne voelde zijn ongemak en antwoordde.

"Maak je geen zorgen, Rik. Bart heeft me al verteld dat je ze mooi vindt." Ze keek naar haar eigen borsten en klemde haar armen speels tegen elkaar, waardoor haar decolleté even verder omhoog kwam. Ze voelde een plotselinge warmte tussen haar benen. Het was onmiskenbaar opwindend om in Riks aanwezigheid de aandacht op haar borsten te vestigen. Als Bart niet op de hoogte was geweest van de gebeurtenissen, zou ze nooit zo provocerend hebben gereageerd. Maar aangezien Bart haar plagerijen leek aan te moedigen, voelde ze een soort speelse opwinding. Mensen keken immers constant naar haar borsten, wat was er dan mis mee om er eens de aandacht op te vestigen?

Vanaf die avond plaagden de drie elkaar vaak met Anne's borsten. Misschien ontsnapte er tijdens een feestje, of een borrel, wel eens een opmerking van Rik, of zelfs van Anne. Soms schepte Bart op tegen Rik en liet hem foto's van haar zien in bikini of laag uitgesneden topjes. Het was een weliswaar atypische dynamiek tussen een werknemer, zijn vrouw en zijn baas, maar voor hen drieën leek het volkomen onschuldig.

---

Op dat moment, in Barts woonkamer, wist Bart dat het nog steeds niets anders was dan dat: volkomen ongevaarlijk.

"Ach man, op dit punt zou ik het raar vinden als je geen grapjes maakte over Annes borsten." Hij zweeg even en grijnsde. "Helaas niet, ze houdt er niet van om topless rond te lopen - hoewel ze wel vrij vaak zonder beha door het huis loopt." Hij voegde eraan toe: "Hoewel ik betwijfel of ze dat veel zal doen zolang jij hier bent."

"We zullen haar van het tegendeel moeten overtuigen." Rik grinnikte, opgelucht dat Bart positief bleef tegenover de plagerijen. Rik probeerde Anne duidelijk niet in compromitterende situaties te betrappen, maar hij was instinctief geïntrigeerd door de gedachte aan haar zonder beha. Net toen hij het beeld uit zijn hoofd had kunnen zetten, vloog de voordeur open.

Anne strompelde haastig naar binnen, met haar boodschappentassen in haar armen en hijgend. Ze had de ochtend besteed aan het klaarmaken van de logeerkamer en badkamer voor Rik, en was een paar uur eerder de deur uit gerend om de belangrijkste spullen in te slaan. Zelfs in haar gehaaste, onverzorgde staat zag ze er prachtig uit. Haar grote borsten waren verborgen, maar dan wel zichtbaar onder een grijs T-shirt. Haar blonde haar glansde gezond, ondanks dat het verstrikt zat in het hengsel van haar tas aan haar schouder. Haar prachtige gezicht bloosde toen ze worstelde om de deur dicht te schoppen.

Toen Bart Anne op de school ontmoette, was ze een beetje een lelijk eendje, maar hij hield van haar zorgeloze en goedaardige persoonlijkheid. Ze waren destijds buren geweest en het lot leek hen gunstig gezind. Op een gegeven moment in de middelbare school begonnen haar borsten te zwellen en ontwikkelden haar vrouwelijke trekken zich prachtig, terwijl Bart zich min of meer op een gemiddelde manier ontwikkelde. Hij trouwde snel met haar en ze waren meer dan vijftien jaar immens gelukkig samen.

Rik en Bart kwamen allebei in actie om haar te helpen. Rik hielp haar van de boodschappen af en Bart haalde haar haar uit haar tas. Ze deinsde terug van de pijn toen hij de knoop losmaakte. Toen ze weer bij zinnen was, gaf ze Rik een knuffel als begroeting.

"Oh nee. Hier is de vrouw die me over een paar weken gaat haten," grapte Rik terwijl ze elkaar omhelsden. Hij kon het niet laten haar zware borsten tegen zijn borstkas te voelen drukken.

"Dat betwijfel ik, Rik." Anne zweeg even, nog steeds blozend en zwaar ademend, en keek haar man aan. "We zijn blij dat je er bent, vooral gezien wat er is gebeurd." Het was waar, diep van binnen was ze blij Rik te kunnen helpen, de man die een goede baas voor haar man was, en over het algemeen een aardig en fatsoenlijk mens. Het moet ontzettend zwaar zijn geweest om met zo'n rampzalige situatie thuis om te gaan. Maar verder tintelden de randen van Annes psyche van lichte opwinding. Ze was verbaasd dat haar man zo bereidwillig was om zijn baas bij hen thuis te laten logeren. Anne was conservatief opgevoed en er heerste een onuitgesproken taboe op het feit dat een andere man bij een echtpaar woonde - zelfs tijdelijk. Die grens werd nog verder opgeschoven door het feit dat Rik voorlopig duidelijk de meest mannelijke man onder het dak was. Ze hield van haar man en voelde zich tot op de dag van vandaag nog steeds erg tot hem aangetrokken - maar het viel niet te ontkennen dat zijn baas de knapste, de meest klassieke mannelijke van de twee was.

Ze schudde die gedachten van zich af, het waren slechts milde opwindingen die zich duidelijk niet echt zouden manifesteren. Ze zou Bart nooit pijn doen, of in gevaar brengen wat ze samen hadden opgebouwd. Iedereen fantaseert wel eens, en het kon haar ook niets schelen. Ze dacht aan haar knappe vriendin Tiffany en wist dat Bart in de loop der jaren wel eens ondeugende gedachten over haar had gehad.

Rik maakte zich de eerste paar nachten van zijn verblijf zo klein mogelijk. Hij vertrok vóór Bart naar zijn werk en kwam pas laat thuis. Pas op de eerste vrijdag sloot Rik zich bij het stel aan voor een avonddiner. Het was allesbehalve een formele bijeenkomst. Bart en Anne zaten allebei in sportkleding, terwijl Rik nog in werkkleding rondliep. Er stonden Chinees eten en bier op het menu, dat, ondanks dat het ongezond was, voor alle drie goed in de smaak viel.

"Sorry, ik had echt geen tijd om zelf te koken. Ik kon niet op tijd van kantoor wegkomen," bood Anne verontschuldigend aan. Ze was onlangs parttime gaan werken bij een lokale verzekeringsmaatschappij en moest vaak overwerken.

"Onzin. Ik heb echt trek in Chinees," antwoordde Rik dankbaar.

Ze genoten alle drie van de maaltijd en het bier. Zelfs Anne, die normaal gesproken een wijndrinker was, nam een paar biertjes. Toen ze klaar waren met eten, kon Rik het niet laten om een blik te werpen op Anne's decolleté. Haar opbollende borsten begonnen zichtbaar te worden door haar laag hangende sportbeha. Het bier en de zorgeloze houding van de vrijdagavond boden de gelegenheid om hun spel voort te zetten.

"Die dingen kunnen zichzelf gewoon niet helpen, hè?" Rik wees nonchalant met zijn vork naar Anne's borsten.

Anne bloosde. Ze had dit specifieke sporttopje gekozen omdat het onthullend van aard was. Ze was er de laatste tijd dol op geworden om haar borsten te showen. "Ze hebben een eigen wil," gaf ze toe. Ze klemde haar vingers op de stof en duwde het topje omhoog over haar borst, terwijl haar borsten op hun plaats wiebelden. Ze voelde die plezierige en vertrouwde opwinding die opkwam wanneer haar borsten het onderwerp van gesprek waren.

Bart keek met een blik vermengd van jaloezie en opwinding naar de boezem van zijn vrouw. Pfff, mooi toch, prevelde hij.

Bart kon het niet uitleggen, maar hij was er dol op geworden als er openlijk over de borsten van zijn vrouw werd gesproken.

Rik grapte mee. "Verdomme man. Je hebt gelijk." Hij pauzeerde even, leunde achterover in zijn stoel en legde zijn vork op tafel – eindelijk klaar met eten. "Weet je, ik ben eigenlijk teleurgesteld." Zijn stem klonk speels.

"Teleurgesteld?" antwoordde Anne nieuwsgierig.

"Ik hoorde geruchten over een bepaalde vrouw die hier woonde." Hij keek grijnzend naar Bart en vervolgde: "Geruchten dat deze vrouw thuis geen bh droeg." Hij sprak op een sarcastische en overdreven toon. Hij stond op, bracht zijn vuile vaat naar de gootsteen en greep ondertussen die van Bart. Hij vervolgde met de grap: "Ik denk dat ik het verkeerd heb gehoord."

Bart lachte: "Je kunt roddels nooit vertrouwen." Diep van binnen was hij vreemd opgewonden bij het idee dat Anne zonder bh voor Rik zou verschijnen.

Anne was enigszins verrast door de grap, maar nam aan dat het gewoon in Riks assertieve aard zat om brutaal te zijn. Ze was ook vreemd opgewonden door de realisatie dat haar man Rik over dat persoonlijke weetje had ingelicht. Ze besefte al snel dat ze een grapje met haar tijdelijke bewoner ging maken en plaagde hem terug. "Weet je wat, Rik. Als jij die afwas doet, denk ik erover om de volgende keer de bh over te slaan," zei ze gekscherend.

Rik keek naar Bart, en Bart naar Rik. Ze glimlachten allebei van jeugdige opwinding. Rik maakte opnieuw een overdreven gebaar. Hij kneep op de fles afwasmiddel en spoot een overdreven straal in het hete water.

Ze lachten alle drie.

De avond leek zonder problemen te eindigen, met Rik die beneden in het logeerbed lag. Hij was op zijn telefoon een update van de herstelwerken aan het doornemen toen hij dacht dat hij een zacht gekreun van boven hoorde.

Bart en Anne deden hun best om stil te zijn, maar ze waren allebei geil van het bier en het geplaag aan de eettafel.

"Neuk me, schat," fluisterde Anne. Ze sloeg haar benen om de onderrug van haar man terwijl hij in haar stootte. Haar kutje was ontstoken en doordrenkt van opwinding. Ze moest geneukt worden, maar ze wilde ook rekening houden met hun gast beneden. Ze kreunde in Barts schouder terwijl het zachte genot over haar lichaam stroomde.

Bart voelde zich op zijn gemak bij haar, zijn ballen kookten al van passie.

Een deel van hem wilde zwijgen uit angst voor Riks gehoor, maar een ander deel van hem kon het niet schelen of zijn baas het hoorde. Hij ging zeker geen drie weken zonder seks.

"Bofkont," fluisterde Rik in zichzelf. Hij dacht terug aan de laatste keer dat hij zelf seks had gehad, een paar maanden geleden. Rik was het grootste deel van zijn leven een beruchte vrouwenversierder geweest, maar pas sinds kort wat rustiger vanwege de werkdruk en de overduidelijke stress die de huisbrand had veroorzaakt.

Hij merkte dat ze hun best deden om stil te zijn, maar hij hoorde nog steeds de zachte kreunen en het kraken van het bed door het plafond boven hem. Tot zijn verbazing deed de laatste kreun van Anne zijn lid verstijven. Hij nam zijn staaf in zijn hand en vroeg zich stilletjes af of ze er ooit één zo groot als de zijne had gezien.

Rik had een indrukwekkende penis. Zijn pik was bijna 25 centimeter, dik en zeer stevig als hij opgewonden was. Zijn ballen waren even mannelijk, zwaar en groot. Bijna elke vrouw met wie hij in zijn leven naar bed was geweest, was verliefd geworden op zijn mannelijkheid. Hij begon hem pervers te strelen, terwijl hij luisterde naar de vrouw van zijn vriend die nog geen drie meter boven hem zat.

Boven duwde Bart liefdevol zijn eigen gemiddelde lengte in Anne. Zijn kleine testikels leegden snel terwijl hij zijn zaad in zijn vrouw spoot. Ze kreunde zachtjes terwijl een klein orgasme haar lichaam deed sidderen. Bart voelde een vertrouwd gevoel van trots toen hij de voldoening van zijn vrouw opmerkte. Hij vond het altijd geweldig als hij haar kon laten klaarkomen.

Anne was dankbaar voor de bevrijding en haalde zwaar adem terwijl ze terugkeerde naar een basale rusttoestand. Ze voelde altijd aan wanneer haar man in de slaapkamer geïnspireerd was en waardeerde zijn inspanningen om haar te bevredigen. Toch wist ze dat een deel van haar opwinding die avond werd veroorzaakt door de huisgast beneden. Ze vroeg zich af of Rik het hoorde, maar uiteindelijk kon het haar niet schelen. Iedereen in dit huis was volwassen, en volwassenen begrepen de behoeften van volwassenen.

Beneden barstte Rik los en spoot een immense lading over zijn gespierde buik. Zijn uitbarsting werd veroorzaakt door de gedachte aan zijn pik tussen Anne's tieten. Het was een veelvoorkomende fantasie voor hem. Nadat hij zich had proper gemaakt, viel hij in een diepe slaap voor het eerst in lange tijd.