Parade

Er is een parade in de stad. Vroeger was dat een gay-pride parade maar tegenwoordig loopt er van alles mee. Sommigen vinden het een mooi moment om te demonstreren en hebben een bord met een tekst of een spandoek mee. Er worden vlaggen mee gevoerd om uiting te geven aan iemands overtuiging. Er zijn er die de gelegenheid aangrijpen om lekker naakt te lopen. Een kleurige optocht. Er is politie op de been maar die zijn er alleen om ongeregeldheden te corrigeren. Ze nemen geen maatregelen tegen de openbare naaktlopers. Met welgevallen kijken ze het gedoe aan. Op straathoeken staan politiebusjes. Het is een geroezemoes van stemmen en soms klinkt er gefluit, getoeter of heeft iemand muziek bij zich. Aan het eind van de route gaat de menigte uit elkaar en verspreidt zich over de stad of een aantal blijven op het eindpunt met elkaar een beetje rond hangen. Zo’n dag is het alleen maar gezellig in de stad. De terrasjes vullen zich en niemand neemt er aanstoot aan wanneer er mensen naakt op het terras zitten.
“Melle,” zegt Von, “ik heb wel zin om mee te doen dit jaar.”
“Waar wil je voor of tegen demonstreren?” vraag ik.
“Nee, ik heb zo’n zin om in mijn blote kont op straat te lopen.”
“Hè ja Melle,” Roept Xandra die het gehoord heeft. “Mag ik ook mee doen?”
Grappig dat ze dat vraagt. Het is ten slotte haar eigen verantwoordelijkheid. Stella, Xandra’s verkering, kijkt op en volgt de discussie. Xandra ziet haar kijken. “En jij, Stella, doe je ook mee?”
“Ja, eh,” zegt ze aarzelend. “Nou, eh, als jullie allemaal ook gaan. … Moet ik dan ook naakt?”
“Welnee lieverd,” zeg ik, “niets moet.”
“Als je ook naakt gaat,” fantaseert Xandra, “dan houden we elkaar vast en dan zijn we vóór lesbische relaties!” Stella gaat rechtop zitten. Betekent dat dat ze ook wel wil? Xandra lacht stralend.

Het is hartstikke druk. We lopen midden in de bewegende meute. Ik, naakt, met drie blote meiden bij me. Xandra en Stella, innig verstrengeld met elkaar. Ik geniet zo van de bewegende billetjes wanneer ze voor ons uit lopen. Ik heb mijn arm om mijn lieve blote Von. Er is een hoop bekijks. Er worden foto’s gemaakt. Er wapperen IGBTQ vlaggen.
Aan het eind van de route strijken we neer op een terrasje. We hebben een hoop bekijks, vooral Stella. Stella is een slank mooi elegant meisje met een donkere huid. Zwarte krullen op haar hoofd en op haar doos. Ze heeft een heerlijke lach. We moeten helemaal door de stad terug lopen om bij onze fietsen en onze kleren te komen. We wandelen ontspannen door een drukke winkelstraat. Twee patrouillerende agenten passeren ons uit tegenover gestelde richting. Mensen lopen aan ons voorbij en doen of het niets bijzonders is dat we geen kleren aan hebben. Het voelt al helemaal niet meer zo spannend om naakt te zijn. Wanneer we bij de fietsen zijn zegt Xandra, “zullen we naakt naar huis fietsen?” Ze heeft er helemaal zin in.
“Nee joh,” protesteert Von, “de buren zien ons dan toch!”

Stella twijfelt ook maar Xandra roept enthousiast, “nou, dat kan me helemaal niet schelen hoor, ze mogen me best bloot zien. Wat valt er nou te zien?”
We kijken elkaar besluiteloos aan. De stemmen staken. Stella en Von zijn tegen, Xandra en ik zijn voor. Je snapt natuurlijk al hoe dat afloopt.
We parkeren de rijwielen tegen de voorgevel en drommen naar binnen. Zoals je weet is er een portaaltje met een trap naar boven want we wonen één hoog. We staan op de door de brievenbus gegooide plat gelopen verfrommelde kranten en folders met onze blote lijven tegen elkaar. Von zet al een voet op de trap om omhoog te gaan wanneer Xandra om roept, “ja Melle, sta je daar in een krap halletje met drie spiernaakte wijven! Wat doe je dan?” zegt Xandra uitdagend.
“Nou?” antwoord ik.
Xandra lacht. “Eén neuk je, één bef je, één vinger je!” Zonder enige tegenspraak te dulden vraagt ze, “en dames, wie kiest er voor wat? Take your places please.” Ze voegt er aan toe, “en we willen allemaal een keer klaar gekomen zijn! Dan pas gaan we naar boven. Of jij een orgasme gehad hebt interesseert ons niet.”
Stella kijkt me angstig aan. Xandra ziet dat. “Ja Stella, jij ook. O ja, en als ik ‘sjanzjé’ roep wisselen we! Ladies, take your places”

Het volgende verhaaltje heet ‘Voorlichting’.