Neuken In Het Magazijn

De winkel lag er verlaten bij. Alleen het zachte gezoem van de koeling en het tikken van de klok klonken door de stilte. Het was al na tienen toen Kitty het magazijn inliep met een map onder haar arm. Ze had zich voorgenomen nog wat werk af te maken, maar eigenlijk wilde ze even alleen zijn. De dag had iets in haar achtergelaten dat gelijk stond aan een onuitgesproken honger. Ze had dat wel vaker.

De dozen stonden als blokken in het schemerlicht. Ze legde de map op de tafel, streek een losse lok haar achter haar oor en ademde diep in. Het papier rook naar inkt en stof — een geur die haar kalmeerde.

Ze hoorde voetstappen. Zacht, aarzelend. Martin.

Hij verscheen in de deuropening, even onhandig als altijd. Zijn vest was losgeknoopt, zijn blik onrustig.

“Je werkt laat,” zei hij.

Kitty lachte. “Ach ja, de stilte is fijn.”

Martin stapte dichterbij. Hij hield zijn handen in de zakken, keek even naar de vloer en dan weer naar haar.

“Als ik iets kan doen…” begon hij. De zin bleef hangen, half vraag, half bekentenis.

Ze draaide zich naar hem toe. “Wat zou je willen doen, Martin?”

Zijn lippen bewogen, maar er kwam niets. Kitty bleef staan waar ze stond, keek hem lang aan. Wat hij niet zei, was duidelijker dan zijn woorden. In dat zwijgen lag zijn spaarzame lef, zijn wrok tegen de jaren waarin hij nooit iets durfde, zijn fascinatie voor alles wat zij zou kunnen geven.

Ze ging langzaam op de tafel zitten, haar handen rustend naast zich. “Je hoeft niet bang te zijn van je gedachten,” zei ze.

Martin keek op. “Ik ben niet bang,” zei hij, maar zijn stem trilde.

Ze glimlachte. “Dat is nieuw.”

De stilte die viel was zwaar. Kitty keek naar hem en zag hoe hij worstelde met iets wat hij nooit goed onder ogen had gezien — niet haar, maar zichzelf.

“Je vindt het moeilijk, niet?” vroeg ze.

Hij knikte. “Ik weet niet wat jij van me wilt.”

“Wat denk je dat ik wil?” Ze keek hem aan en knoopte langzaam haar blouse open. Ze liet de stilte het werk doen. Het was die stilte waarin Martin voor het eerst begreep wat macht kon zijn — niet de macht van een titel of positie, maar die van nabijheid en verlangen.

Ze toonde hem pronkend haar stevige volle borsten, gehuld in een flinterdunne doorzichtige beha. Ze trok hem aan zijn overhemd tegen zich aan en duwde haar lichaam stevig tegen het zijne. Met haar mond tegen zijn oor fluisterde ze: “Hier, met jou, gaat het allemaal om het durven.” Haar vingers gleden onder zijn riem. Voor het eerst voelde Martin zich niet verlegen, maar gejaagd, als een man die eindelijk mocht proeven zonder geboden of verbod.

Kitty boog zich naar hem, haar vingers zochten de sluiting van zijn riem en haar tong gleed langs haar lippen. In haar ogen was geen schaamte, alleen uitdaging. “Zal ik je pijpen?”

Geen omhaal, geen verkapte zinnen; alleen de echtheid van het woord. Hij voelde zijn hele lijf ‘ja’ knikken, maar zijn mond zei niks. Hij bloosde, heel zijn gezicht stond in brand. Zijn handen zochten houvast aan de rand van de tafel. Het woord was verboden, te direct, te tastbaar. Maar in de beslotenheid van deze ruimte voelde het als een ontsnapping, een belofte, de ultieme overgave.

Kitty open haar mond in de vorm van een O om hem nog verder in verlegenheid te brengen. Het woord, het idee, alles wat pijpen in zijn leven tot nu toe was geweest — heimelijk, ontzegd, verboden — werd nu tastbaar, luid, werkelijkheid.

De muren leken smaller, het licht doffer, als was het alleen nog hun adem en haar mond die telden. Zijn vingers verkrampte om de rand van de tafel, de ruimte rond hem zinderde van verlangen en schaamte. Dit was geen fantasie meer, geen zijpad van gedachten die hij kon afschudden — dit ging gebeuren, hier en nu.

Hij verloor het besef van tijd, merkte nauwelijks meer dat Kitty lachte. “Je wilt het, hè?”

Toen ging de deur open.

Jaap stond in de opening, zijn blik scherp, bijna geamuseerd. Hij nam de scène in zich op – het beeld van Martin voor de tafel, Kitty zittend, blouse open, borsten naar voor, mond vochtig, ogen glanzend en brutaal.

"Gaat het goed hier?" grijnsde hij eerder verheugd haar zo te treffen dan jaloers. Kitty was een onmisbaar onderdeel van zijn geheime leven, scherp, bazig, maar verleidelijk op haar eigen manier. Haar aantrekkelijke verschijning in de winkel, achter de toonbank of in het magazijn, prikkelde Jaap tot het uiterste. Ze wist het, genoot ervan en als er niemand in de buurt was, mocht hij haar neuken, stiekem hier in het magazijn.

Martin verstijfde, maar Kitty keek Jaap aan zonder een spoortje schrik. “Je had kunnen kloppen,” zei ze koel.

“Waarom zou ik?” Jaap leunde tegen de deurpost, zijn ogen rustend op Martin. “Ik had geen idee dat de directeur zichzelf ook liet overwerken.”

Jaap kwam dichterbij, tot ze zijn geur rook — dat kruidige mengsel van aftershave en arrogantie. Jaap keek van haar naar hem; er lag iets dieps in zijn blik, niet vijandig, eerder berekenend. “Jij weet hoe je een man uitdaagt.” Hij stond inmiddels naast Martin en Kitty en streelde over haar rug. “Je hebt hem aardig getemd,” zei hij tegen Kitty, half bewonderend, half plagend terwijl hij naar Martin knikte.

Jaap keek naar haar. Ze was trots, gretig, uitdagend, schaamteloos. Hij zag hoe Martin zijn schroom probeerde te verbergen en daarin faalde; zenuwachtig, een man die zichzelf verloor in wat Kitty hem zonder terughoudendheid schonk. Jaap voelde macht en honger, de precisie van het moment — niet alleen kijken, maar betrokken zijn, van heel dichtbij, zonder grenzen, zonder de afstand van een buitenstaander. Hij legde zijn hand op haar been, streelde, trok zijn stropdas los. Kitty voelde wat hij van plan was, grijnsde, knikte, gooide haar hoofd in haar nek, Jaap naast zich, Martin voor zich tegen zich aan, de driehoek compleet en met scherp geladen.

Wat volgde was een volledige overgave aan het moment. Kitty nam het initiatief, haar handen bepaalden het tempo van hun gehijg, broeken half naar beneden, handen aan haar lijf. Er werd nauwelijks gesproken, behalve gefluisterde namen, kreunen, korte bevelen. Kitty leidde hun lichamen als een dirigent. Jaap genoot ervan te zien dat Martin al zijn schaamte verloor.

Ze wipte van de tafel en trok haar slip onder haar rok vandaan. Ze hield ervan: de macht die haar kut over deze momenten had. Ze schoof haar rok omhoog. Ze keek hen aan, uitdagend, liet haar vinger rusten daar waar hun aandacht het felst was. Ze wilde dat ze keken, voelde plezier in de regie. Het was haar lichaam, haar vinger, haar kut, ze mochten alles zien. De spanning in de ruimte werd dikker, elk geluid viel stil. Jaap keek met een grijns, Martin hapte naar adem. Kitty genoot van hun reactie—de macht om met één brutale vinger hun hele wereld te laten kantelen. Ze voelde zich sterker dan ooit, midden tussen hun hunkerende blikken.

Kitty liet haar vinger langzaam verder glijden. Ze voelde haar eigen warmte, de spanning, huid, verlangen. Ze cirkelde haar vinger over haar clitoris. Het kleine gevoelige plekje groeide onder haar aanraking uit tot het middelpunt van alles: haar ademhaling versnelde, haar heupen duwden zich vanzelf naar voren.

Ze keek naar Jaap en Martin, hun blikken gevangen tussen schaamte en honger. Jaaps mondhoeken trilden van genot, Martin kneep in zijn geslacht, overgeleverd aan het zicht op de plek waar zijn ultieme verlangen samenkwam met haar macht. Toen eerst Jaap en daarna ook Martin hun handen begerig naar haar bovenbenen brachten, voelde ze hoe de wereld vernauwde tot de ruimte tussen haar dijen, tot aan haar kut. Alles aan Martin en Jaap draaide daar uiteindelijk om, ze voelde het aan hun spastische vingers, aan het nerveuze zoeken naar controle en het steeds weer verliezen ervan. Ze zag hoe Martin zijn schaamte overwon en wist heel goed dat het verlangen van mannen altijd begon bij een kut en daar ook wilde eindigen. Ze wist dat het haar kut was waarmee ze niet alleen Jaap, maar voortaan ook Martin in haar greep hield.

Ze trok haar schouders naar achter, liet haar hoofd wat zakken — heel haar lijf was klaar voor de overgave.

Kitty liet de sensatie door zich heen sijpelen — het gewicht van de blikken, de belofte van het onuitgesprokene, de spanning in elke porie van haar huid. De mannen waren geen losse figuren: het waren stromen, krachten, tegenpolen die haar samen namen, dat is wat ze wilde. Jaap kende ze uit den treure, door hem is ze al zo vaak genomen. Martin was nieuw voor haar in deze omstandigheid. Ondanks zijn leeftijd en positie onervaren wist ze, maar aangewakkerd door de sfeer, liet hij zijn voorzichtigheid varen. Door het diffuus licht zag ze hun gezichten: Jaaps grijns, Martins verwondering en verlangen, alles vanwege haar kut.

Jaap drukte haar over de tafel en duwde haar rok omhoog. Zijn handen drongen moeiteloos haar wereld binnen. De tafel kraakte zacht onder het gewicht. Kitty voelde onder iedere aanraking een golf van herinneringen aan andere nachten, andere keren — maar het moment was anders dan alles ervoor. Ze ademde diep, liet de koelte van het magazijn door haar keel glijden, en vond rust in de leiding die hij als altijd nam. Jaap liet haar los, gaf Martin een gebaar dat niet uitgesproken hoefde te worden: het was nu aan hem.

Martin stond eerst nog stil, alsof hij niet wist waar zijn grenzen lagen, hoe te beginnen. Kitty keek op, ontmoette zijn blik, en gaf hem zonder woorden toestemming. Dit keer was het niet haar lichaam dat hem uitnodigde, maar haar ogen, haar houding, haar knik. Martin bewoog, langzaam eerst, zijn handen nog onvast aan haar heupen, maar met elke beweging groeide zijn moed. Kitty voelde het verschuiven in hem, alsof er iets doorbarstte wat jaren opgesloten had gezeten — de oude schaamte, de onuitgesproken regels, het idee dat verlangen bedwongen moest worden. Ze was blij dat Jaap hen betrapt had, zodat hij Martin tonen kon, hoe een man haar nemen moest.

De ruimte voelde voller, warmer. Het gezoem van de koeling smolt samen met hun ademhaling. Jaap stond naast Kitty. Hij legde soms een hand op haar rug, soms een hand op Martins schouder, en genoot van het zicht dat hij had op de penetraties van Martin in haar kut. Kitty had plezier in het spel — de manier waarop macht uit handen kon glippen, hoe ze werd gegeven aan de man die ze wilde verleiden, hoe ze om de beurt werd genomen door haar manager en de directeur, maar die zij slechts met het spreiden van haar benen volledig in haar macht had.

Martin trok haar overeind en zette haar tegen de muur. Kitty lachte zacht, een geluid zonder spot. Ze voelde zijn onzekerheid verdwijnen onder haar aanrakingen, haar fluisteringen over alles wat vroeger verboden was. De muur achter haar voelde koud, een contrast voor de warmte die door haar lichaam trok. Ze sloeg een been om zijn heup en gaf zich over aan het ritme dat ze zelf had aangestuurd.

Jaap kwam weer dichterbij, zijn aanwezigheid als een brandpunt van wat er tussen hen speelde. Hij keek, soms kort, soms lang, naar Kitty, naar Martin. Het was geen jaloezie, geen rivaliteit, maar een samenspel, een gedeeld verlangen waarin ieder zijn plek vond. Kitty voelde zich sterker dan ooit, niet enkel om wat ze lichamelijk deelde, maar ook door wat ze teweegbracht in hun beider verlangen.

Haar gedachten schoten terug naar vroeger, naar de tijden dat ze hetzelfde voelde maar niet wist hoe de macht werkte. Nu begreep ze het: het was niet dominantie, niet onderwerping, maar de kunst om te balanceren op de grens van geven en nemen, de grens van kwetsbaarheid en kracht. Martin keek haar aan, zijn ogen vol van emotie, zijn stem die haar naam fluisterde, als was een oud geheim nu eindelijk onthuld.

Kitty trok haar blouse en beha voor hen uit, haar borsten vingen het zwakke licht. Ze merkte hoe haar ademhaling steeds sneller ging, hoe de spanning fluisterde, aanzette, nooit verdween. Ze sprak geen bevelen uit; ze stuurde met haar blik, haar aanraking, het subtiele spel van afstand en nabijheid. Jaap keek toe, soms lachend, soms ernstig, en loste Martin steeds weer af. Hij was al sinds ze daar werkte deel van haar wereld, maar niet het middelpunt, dat was Kitty zelf.

Martin vond uiteindelijk zijn eigen ritme. Zijn handen gleden niet langer aarzelend langs haar lijf; ze grepen, stuwden, vroegen, maar Kitty hield het initiatief. Ze liet hem toe, zo ver als zij wilde, voelde zijn verlangen als een warm bad waar ze in kon zakken. Jaap bewoog om haar heen, streelde haar dij, trok sporen met zijn vingers over haar huid, terwijl Kitty haar ogen sloot om het verzadigde gevoel vast te houden.

De nacht buiten de winkel trok verder, de stilte binnen was nu geladen met betekenis. Alles wat gezegd kon worden was gezegd. Alleen hun ruwe ademhaling en de schaduw van gezichten tegen het licht, vulde de ruimte. Kitty liet zich vallen in de overgave van het moment, overgave was haar macht. Ze voelde hoe verlangen scherp werd, hoe haar lijf reageerde op elk gebaar, en hoe ze, juist nu, niet alleen de regie, maar ook de rust vond waar ze naar zocht.

Toen de spanning tot een hoogtepunt kwam, met haar billen tegen de rand van de tafel en Jaap in haar kut, gaf Jaap haar over aan Martin. Nagenoeg zonder onderbreking neukte hij haar verder, waar Jaap gebleven was. Ze keek beide mannen om en om aan, maar zag ze niet. Zonder geluid, ze had geleerd stil te zijn in het magazijn, maar met diepe zuchten trok een orgasme door haar hevig trillende lijf. Op dit moment was de macht niet langer een wapen, maar een warmte, iets om te delen, niet om te claimen. De laatste bewegingen, het schokken, de ultieme overgave aan het moment vonden plaats in de stilte van het magazijn. Kitty kwam van de tafel. Ze keek naar Martin, zag hoe hij getransformeerd was, keek naar Jaap, hoe hij haar blik zocht en richting Martin knikte. Ze zakte door haar knieën en loste de belofte in, die ze Martin had gedaan vóór Jaap binnenkwam. Ze pijpte hem tot hij hevig hijgend klaarkwam. Ze slikte en likte hem schoon.

De dagen erna bewoog Kitty zich met nieuwe flair door de winkel. Ze glimlachte bij het openen van dozen, haar blik langer op Martin dan vroeger. Het magazijn voelde elke keer als een knipoog naar het moment dat de grenzen van Martin vervaagden, het moment dat haar macht zich verdubbelde.

Ze dacht terug aan het begin — hoe Jaap haar liet voelen wat het is om brutaal genomen te worden, zonder aarzeling. Die eerste vurige middag, het haastige zoeken naar lust en genot tussen de boeken, en alle keren daarna. Maar nu, met Jaap en Martin samen, beiden hunkerend naar die plek tussen haar benen, ieder op hun eigen manier, werd het verlangen vermenigvuldigd. Ze genoot ervan dat ook Martin haar nu zal weten te vinden, dat hij meer wilt en durft. Haar directeur en haar manager, ze zullen opnieuw haar kut willen delen met elkaar en ze zou Kitty niet zijn, als ze dat niet schaamteloos zou laten gebeuren.