De Bediening - 2

Xandra en Stella hebben er in toegestemd om naakt op een feestje aanwezig te zijn. Voor de sier als het ware. Dat vindt de gastheer leuk.

Het is inmiddels donker buiten. De tuindeuren, aan de achterkant van het huis, staan open en het grasveld wordt verlicht met lampionnen. Enkele gasten zijn met hun drankje naar buiten gegaan. Een aantal van hen om te kunnen roken. Ik besluit om daar een beetje rond ter lopen en wanneer ik buiten de lichtkring ben zie ik daar een dame staan. Een smalle, bijna magere, vrouw, in een nauwsluitende japon, met een decolleté tot bijna haar navel en splitten opzij tot bijna haar middel. Haar figuur laat weinig te raden over. Ze heeft lange, lege, slappe borsten en – dat kan ik in het donker niet zo goed zien – geen onderbroekje aan, of dat fantaseer ik maar?

“Voor de mannen is er een hoop vrouwelijk schoon te zien,” vindt ze, wanneer ik bij haar kom staan. “Maar wat is er voor de vrouwen te zien?”

“Nou, wat had u willen zien, mevrouw?”

“Een naakte man natuurlijk. Het liefst een stijve lul om vast te houden.”

“Ik wil mij wel voor u uitkleden,” zeg ik, “maar die stijve lul moet u dan zelf voor zorgen.”

“Echt? Gek, dat doe je niet.”

“Wedden? Ik naakt, u naakt!”

“Ik naakt, wat is daar nou aan?”

Ik begin mezelf uit te kleden. Jasje uit, vestje uit, schoenen, sokken uit, broek uit.

“Hee, hee, … je meent het echt hè? Nou moet ik ook!”

Dat van die onderbroek had ik goed geraden. Het enige kledingstuk wat ze aan heeft is haar jurk. Die trekt ze over haar hoofd en dan is ze helemaal bloot. Inderdaad: lange slappe, lege, borsten uitmondend in lange speentjes. Haar kut is kaal geschoren en er krullen lipjes uit haar spleet.

“Zie, niks aan,” zegt ze.

“Mag ik aan je komen?” vraag ik.

“Wil je dat?” vraagt ze een beetje verbaasd. “Ja, dat mag hoor. Toe maar.”

Ik ga tegen haar aan staan, sla een arm om haar heen en druk haar bij de schouder tegen me aan en pak een tepel tussen duim en wijsvinger. Ze kijkt naar haar borst, wat ik doe, en kijkt dan naar mijn gezicht, wat mij de gelegenheid geeft om haar op haar mond te kussen.

Ik voel hoe ze met haar hand mijn zak en mijn nu nog slappe piemel vast pakt. Terwijl we kussen en aan elkaar voelen zwelt mijn penis op en komt overeind. Mijn ene hand gaat naar haar kontje, mijn andere hand gaat naar haar kutje. “Wil je ‘m d’r in hebben? Je bent al lekker nat.”

“Ja lekker, dat wil ik. O, echt, ga je me neuken? O lekker. Daar, ik ga daar met mijn rug tegen die boom staan. Dan doe je je paal in mijn vagina! Goed?”

Na een heerlijke neukpartij kleden we ons aan en breng ik haar terug naar de feestelijkheden.

Ondertussen bewegen de meiden zich onder de gasten. Stella staat naast een dressoir het publiek te observeren wanneer er een heer op haar af stapt. Hij zet zijn hand tegen de muur naast haar hoofd en staat heel dicht bij haar zodat ze geen kant meer uit kan. Stella voelt zich geïntimideerd.

“Zo lekker zwartje. Sta je daar lekker in je blote kontje? Ik zou best zin hebben om je in je zwarte kutje te neuken. Hoe zou je dat vinden, mijn witte staaf in jouw zwarte kut?”

“Ik ben niet om te neuken, meneer, en ik ben niet zwart.”

“Kom, ga met me mee.” Hij pakt haar pols en houdt haar vast als een bankschroef. Wanneer ze het op een gillen zou zetten zou ze zo weer bevrijd zijn maar ze besluit de man te grazen te nemen. Ze laat zich mee leiden, de trap op, een lege kamer in. Hij smijt haar op bed en doet de deur op slot en steekt de sleutel bij zich. Stella gaat het bed af en gaat er naast staan. De man komt dreigend naar haar toe.

“Nou?” daagt Stella hem uit. “Trek je broek uit! Laat je lul zien.”

“Brutaal hè? Nou je kan het krijgen zoals je wil.” Hij gaat op de rand van het bed zitten, trekt z’n schoenen uit en laat z’n broek zakken, zijn onderbroek daarbij mee nemend. Dit is het moment waarop Stella gewacht heeft. Ze stapt op hem af en draait zijn arm op zijn rug. “AH,” brult hij, “kutwijf, ik zal je krijgen, negerin, ah, ah, au, je doet me pijn.” Hij worstelt om los te komen maar Stella heeft hem stevig vast. Ze rukt hem van bed en gooit hem op de grond. Zijn voeten zitten in de knoop met zijn broek die nog om zijn enkels zit.

“Ah, klere wijf! Ik zal je krijgen. Wacht maar.” Hij probeert overeind te komen en zich te bevrijden van zijn broek. Stella duwt hem omver. Hij valt om en blijft kwaad schelden en vloeken. Stella loopt om de worstelende man heen. Ze heeft een vaas met bloemen achter hem op een sierlijk tafeltje zien staan. Ze gooit de bloemen op de grond en laat met volle kracht de vaas, nog gevuld met water, op de schedel van de man neer komen. Ze slaat hem bewusteloos. Hij zijgt neer. Stella rukt zijn stropdas uit de kraag van z’n overhemd en bindt zijn polsen op zijn rug. Ze gaat in de badkamer kijken of ze nog meer kan vinden om zijn enkels vast te binden. Daar hangen twee kamerjassen klaar voor de gasten. Stella trekt de ceintuurs uit de lussen. Ze sjort het zware lichaam van haar slachtoffer een stukje de kamer in, trekt de broek van zijn enkels en bindt een been aan de verwarming en een been aan de poot van het bed zodat hij met zijn benen wijd gespreid in zijn blote kont op de grond ligt. Stella gaat terug naar de badkamer en pakt de houder van de pleeborstel. De borstel legt ze weg en de houder vult ze verder met ijskoud water. Ze gaat terug en plenst het water over zijn hoofd. Proestend komt de heer bij. “Wat heb je gedaan? Maak me los! Ik heb geen zin meer in jou, ik zal je laten gaan.” Stella lacht schamper. Ze pakt een schoen van de man. Legt zijn piemel omhoog op zijn buik en slaat met de hak van de schoen zo hard ze kan op zijn testikels. De man kermt en verliest bijna het bewustzijn van de pijn. Hij durft blijkbaar niet hard te schreeuwen.

“Praatjes?” vraagt Stella met haar handen in haar zij. Ze doorzoekt zijn kleding en vindt de sleutel. Dan gaat ze een raam open doen en gooit zijn broek, schoenen en sokken de nacht in beneden tussen de rododendrons die onder het raam groeien. Ze pakt zijn jasje en voelt dat er iets zwaars in zit, zijn portefeuille. Er zit een hoop cash geld in, pasjes en een ID. “Roosendael!” mompelt ze. Dan gooit ze alles achter de pantalon aan naar buiten. Het raam laat ze open staan, het licht doet ze uit.

“Laat me hier zo niet liggen,” smeekt Roosendael. Stella stapt de kamer uit, doet de deur op slot.

Er gebeurt van alles op zo’n feest. Hoe vergaat het de buurvrouw Marleen?