Annika - 2

Ik was een jaar of 21 toen ik voor het eerst achter die bar in Odysseus stond. De geur van versgemalen koffie, de zachte dreun van de bas en het flitsen van de stroboscoop op de glazen dansvloer – alles voelde als een verlengstuk van mijn eigen hartslag. Ik had de club overgenomen van een oudere vriendin die het niet meer trok, en ik had er mijn eigen koninkrijk van gemaakt: een plek waar niemand zich hoefde te verbergen, waar lichamen mochten spreken zonder woorden.

Toen ik hem tegenkwam, mijn oude buurman, voelde ik een warme golf van herkenning. Hij was ouder geworden, grijzer bij de slapen, maar zijn ogen hadden nog steeds diezelfde vriendelijke nieuwsgierigheid als toen ik als tienjarige bij hem op de bank zat met een glas limonade en verhalen over voetbal. Ik vloog hem om de nek zoals vroeger, maar nu was ik geen kind meer. Ik voelde zijn hartslag versnellen tegen mijn borsten, en ik glimlachte inwendig. Dit was mijn manier om hem te bedanken – niet met woorden, maar met een herinnering die hij nooit zou vergeten.

Ik gaf hem een kaartje van de Odysseus, dronk wijn met hem tot zijn wangen rood werden, en nodigde hem uit. Een week later stond hij daar, een beetje onwennig in de gang, en ik stuurde hem door naar de achterruimte. Mijn hart klopte in mijn keel toen ik me omkleedde. De jurk gleed over mijn huid als vloeibaar maanlicht, de stof zo dun dat ik mijn eigen tepels zag verharden in de spiegel. Geen bh, alleen dat open stringetje dat mijn billen bloot liet. Ik wilde dat hij zou kijken. Ik wilde dat hij zou begrijpen hoe veilig hij me vroeger had laten voelen, en hoe ik hem nu diezelfde veiligheid terug wilde geven – maar dan op mijn voorwaarden.

Op de dansvloer voelde ik de handen als een warme golf over me heen komen. Vingers die mijn dijen streelden, lippen die mijn tepels vonden, een tong die mijn anus likte tot ik door mijn knieën zakte. Ik keek naar hem, mijn oude buurman, en zag zijn ogen groot worden, zijn adem stokken. Ik duwde het meisje weg dat aan mijn clit zoog, liep naar hem toe en fluisterde: “Alleen kijken.” Toen wenkte ik Jasper en liet me zakken op zijn pik. Ik voelde hem diep in me glijden, precies zoals ik wilde. Toen kwam Lila met haar paarse strapon, en ik opende mezelf voor haar, voor hen, voor hem. Ik wilde dat hij zou zien hoe ik mezelf gaf, hoe ik controle had over elk kreuntje, elke stoot, elk orgasme dat door me heen golfde.

Toen ik klaarkwam, met Jasper in mijn kut en Lila in mijn kont, voelde ik tranen prikken – niet van pijn, maar van pure, rauwe vrijheid. Ik stapte van Jasper af, liet het sperma langs mijn dijen druipen, en liep naar mijn buurman. Zijn broek was nat. Hij was klaargekomen zonder zichzelf aan te raken. Ik glimlachte, kuste zijn wang en zei: “Dit was voor jou. Voor al die middagen dat je me liet voelen dat ik veilig was. Nu weet je dat ik dat nog steeds ben – maar op mijn manier.”

Ik heb hem daarna nooit meer gezien. De club sloot een paar maanden later – ik wilde verder, reizen, nieuwe steden, nieuwe lichamen. Maar soms, als ik in een andere stad achter een bar sta en een oudere man binnenkomt met diezelfde vriendelijke ogen, denk ik aan hem. Aan hoe ik hem een nacht gaf die hij nooit zou vergeten. En ik glimlach, want ik weet dat ergens, in een huis in een rustige straat, een man nog steeds droomt van een meisje dat ooit zijn buurmeisje was – en nu zijn wildste fantasie.