De Naakte Tafel - 7

Vrijdagavond, 23:59.
De lichten in de oude bankhal dimmen tot een diep, bloedrood schijnsel.
Boven de ingang hangt een nieuw bord in gouden Arabische kalligrafie:

بُرقَع وبوردو
Burka & Bordeaux
Alleen vanavond. Eén regel:
wie binnenkomt in niqab of burka, blijft tot het einde.
Alles eronder is vrij spel.

Er zijn precies dertig vrouwen binnengekomen.
Allemaal in zwarte stof van top tot teen, gezichten verborgen, alleen ogen zichtbaar.
Sommigen trillen van spanning, anderen staan kaarsrecht – je ziet aan hun ogen dat ze al nat zijn.

Noor staat vooraan in de rij.

Ze is 20, verpleegkunde derde jaar, geboren in Antwerpen-Noord, ouders uit Tanger.
Haar lichaam is een wapen: 1m72, olijfkleurige huid, ronde D-cup borsten, smalle taille, een kontje dat zelfs in een abaya opvalt.
Haar specialiteit is al weken bekend onder de vaste gasten: ze heeft een zilveren ring door haar klit en een tweede door haar linker schaamlip. Als ze opgewonden is, glanzen die ringetjes van haar sappen.

Vanavond draagt ze een volledige zwarte burka, maar daaronder… niets.
Alleen de ringetjes, een dunne gouden ketting die van haar klitring naar haar navel loopt, en een grote, zwarte buttplug met een robijnrode steen die diep in haar kontje zit. De steel van de plug is verbonden met een dunne draad die onder de stof verdwijnt – een afstandsbediening in Mark zijn zak.

Om middernacht klinkt een lage gong.

Mark en Lisa staan op het podium, naakt.
Aïcha zit rechts van hen op een troonachtige stoel, nog steeds in niqab, maar haar burka is al opengeknipt tot aan haar navel zodat haar borsten bloot zijn. Twee gasten likken afwisselend aan haar tepels terwijl ze rustig een glas Bordeaux drinkt.

Mark spreekt, zijn stem laag en dwingend:

“Vanaf nu geldt één enkele regel.
Elke vrouw hier blijft volledig bedekt… totdat een gast haar waardig acht om onthuld te worden.
Dat gebeurt door haar een slok Bordeaux recht in de mond te gieten.
Pas daarna mag de stof vallen.
En dan is ze van iedereen.”

Hij klikt op de afstandsbediening.

Noor schokt zichtbaar – de plug in haar kont begint te trillen op de hoogste stand. Een zacht, nat geluid klinkt onder haar burka: ze is al zo nat dat haar sappen langs haar dijen lopen.

De eerste gast stapt naar voren: een rijke diamanthandelaar uit de Pelikaanstraat, vijftig jaar, grijs haar, dikke pik al hard in zijn hand.
Hij kiest Noor.

Hij tilt haar niqab net genoeg op om haar mond bloot te leggen – volle lippen, een tong die nerveus over haar tanden glijdt.
Hij giet een straal rode wijn recht in haar keel. Ze slikt, hoest even, dan opent ze haar mond weer, gewillig.

De burka valt.

Het geluid in de zaal is een collectieve zucht, gevolgd door een brul van lust.

Noor staat daar in al haar glorie: borsten zwaar en hoog, tepels donker en hard, de gouden ketting glinstert tussen haar ringetjes, haar kutje volledig kaal en druipend. De robijn van de plug steekt fel af tegen haar kontje.

De diamanthandelaar grijpt haar meteen bij de ketting en trekt haar naar zich toe. Zijn pik glijdt in één stoot diep in haar kutje – de ringetjes kletteren tegen zijn schacht. Noor kreunt luid in het Marokkaans-Arabisch, haar ogen draaien weg.

Binnen tien seconden is ze omringd.

Eén man achter haar trekt de plug eruit – met een natte plop – en vervangt hem meteen door zijn pik, rauw en diep in haar strakke kontje.
Een tweede duwt zijn pik tussen haar borsten, een derde in haar mond.
Twee anderen pakken haar handen en laten haar aftrekken.

Ze komt meteen, hard en spuitend. Een straal helder vocht spettert over de marmeren vloer terwijl haar lichaam schokt tussen de drie pikken.

Overal in de zaal vallen nu burka’s.

Eén voor één worden de vrouwen onthuld – sommige verlegen, sommige woest geil.
Een meisje van 19 uit Mechelen blijkt een volledige body van tatoeages te hebben onder haar stof.
Een andere, een lerares van 24, heeft tepelklemmen en een string van parels die in haar kutje verdwijnen.

Maar Noor blijft het middelpunt.

Ze wordt op de grote ronde tafel in het midden gelegd – dezelfde tafel waar ooit de bankdirecteur vergaderde.
Haar armen en benen worden vastgemaakt met zwarte zijden doeken, haar kutje en kontje wijd open.
Een rij vormt zich: twintig mannen en vrouwen met flessen Bordeaux, kommen slagroom, en harde pikken en natte kutjes.

Eerst wordt er wijn in haar open kutje gegoten – ze ligt te trillen terwijl de koude vloeistof naar binnen loopt.
Dan komt de slagroom: recht in haar kontgaatje, recht over haar klit.
Daarna beginnen de tongen.

Een vrouw zuigt de wijn uit haar kutje terwijl een man de slagroom uit haar kont likt.
Noor schreeuwt het uit, haar hele lichaam spant zich, ze spuit weer – dit keer over het gezicht van de vrouw tussen haar benen.

Een man klimt op tafel, gaat boven haar gezicht hangen en begint te pissen – een warme straal recht in haar open mond. Ze slikt wat ze kan, de rest loopt over haar wangen en borsten.
Een ander volgt, dan nog een. Binnen een minuut is ze doorweekt van pis, wijn en haar eigen sappen.

Dan het echte werk.

Ze wordt dubbel, dan trippel gepenetreerd.
Twee pikken tegelijk in haar kutje – de ringetjes rekken haar schaamlippen pijnlijk geil open.
Eén in haar kont.
Eén in haar mond.
Haar handen worden gebruikt om twee vrouwen te vingeren.

De orgasmes volgen elkaar op zonder pauze.
Ze spuit, schreeuwt, trilt, smeekt in het Arabisch om meer, harder, dieper.

Om 3:14 uur is ze nauwelijks meer bij bewustzijn van genot.
Haar lichaam glanst van zweet, zaad, pis, wijn en slagroom.
Haar kutje is rood en gezwollen, haar kontgaatje staat open, de ringetjes zijn nat en glimmend.

Mark knielt naast haar hoofd, streelt haar wang.

“Genoeg voor vanavond, prinses?”

Noor opent haar ogen, hees en gebroken:

“Nee… nog één ronde… alsjeblieft…”

De zaal brult.

Aïcha komt naar voren, nog steeds in haar halfopen niqab, en knielt tussen Noor’s benen.
Ze begint haar kapotgeneukte kutje te likken – langzaam, teder, maar meedogenloos.
Noor komt nog één keer, zo hard dat ze flauwvalt, haar lichaam schokkend in de boeien.

Wanneer ze weer bijkomt, ligt ze in Lisa’s armen, gewikkeld in een zachte deken.
De andere burka-meisjes zitten om haar heen, sommige nog druipend, sommige alweer klaar voor meer.

Noor glimlacht zwak.

“Volgende maand… doen we Ramadan & Rosé.
Veertig dagen vasten overdag…
en ’s nachts… dit.”

De zaal barst in applaus uit.

Burka & Bordeaux was geen evenement.
Het was een openbaring.

En Noor was nu officieel de koningin van Antwerpen.
Haar ringetjes zouden nooit meer hetzelfde zijn.