Wijn Smaakt Naar Meer - 13

Haar hoofd voelde zwaar en het licht dat vanuit de balkondeuren haar kamer in danste, had weinig met de vroege ochtend te maken. Mirjam keek opzij naar de persoon die een hand op haar voorhoofd had gelegd. Mirjam slikte. Dit had ze niet verwacht. Wat had haar bezield die avond ervoor? Ze wist het nog maar al te goed, maar toch miste ze zaken. Mirjam wist dondersgoed dat ze haar lichaam had laten vieren te midden van drie gasten die ze niet kende, dat ze hen aan alle kanten had verwelkomd, uitgebreid, en dat ze nog op de grond zat met haar borsten onder een flinke hoeveelheid Sloveens zaad toen zij alweer vertrokken. Misschien had de wijn wel iets te goed gesmaakt.

Ze keek omhoog. De ogen stonden bijna moederlijk, ondanks dat Mirjam wist dat Ivana, want die zat daar, een stuk jonger was. Ze keek moederlijk, liefdevol en verleidelijk ineen. ‘Don’t hurry,’ zei ze zacht, waarna ze zichzelf naast Mirjam in het bed bracht en nog net voordat ze de lakens over zich heen trok haar jurk over haar hoofd trok. Haar naakte lichaam kwam met een prettige warmte tegen Mirjam aan liggen. Zachtjes streelde ze haar met haar vingertoppen, liefelijk.

Hun lichamen verstrengelden zich in elkaar, vonden elkaar teder en ook Mirjam voelde de neiging haar handen aan de zachte, lichte huid van Ivana over te laten. Langzaam kwamen hun monden dichterbij elkaar en toen die elkaar voor het eerst aanraakten, was het alsof Ivana en Mirjam hun monden al zo vaak één hadden laten worden. Na dagen met zoveel seks, was Mirjam stiekem wel toe aan seks, maar dat zo teder als nu het geval was. Misschien was het niet eens seks, maar wel als dames onderling elkaar liefhebben, elkaars lichamen adoreren en eerder de vingertoppen erotische te laten dansen op de huid van de ander dan de lust laten zegevieren. Tussendoor zei Ivana haar dat ‘iedereen’ weg was en dat Ivan voor zaken weg was. Haar Engels was in woorden, maar begrijpelijk genoeg voor Mirjam om de haast naar Italië los te laten.

Scherp was Mirjam niet en misschien was het ook maar goed dat Ivana haar lichaam hier in bed hier in plaats van dat achter het stuur plaats te laten nemen. Hun lichamen gleden langs elkaar heen, waardoor Mirjam kon genieten van de volle borsten van de Sloveense blondine die haar gek maakte. Toen Mirjam dan ook op haar buik was gedraaid en Ivana haar sensueel masseerde met haar lichaam, en vooral haar borsten, ging er een ongekend gevoel door Mirjam heen. Haar frêle lichaam werd sensueel bemind door een dame die haar niet verstond, maar die haar lichaam wel verstond.

Alles leek natuurlijk te gaan en toen hun lichamen zich zo draaiden dat hun kutjes tegen elkaar kwamen, was het al even zo natuurlijk om intens met hun natte poezen tegen elkaar te schuren. Ivana schuurde echt op een indringende manier tegen de natte vrucht van Mirjam, waardoor die dat natte, wat slepende gevoel van Ivana’s schaamlippen in een bijna absurde staat van genot onderging. Ditmaal was het niet de alcohol die haar in trance bracht. Hun lichamen gingen er volledig in op en voerde heel subtiel de intensiteit meer en meer op, zonder dat één van hen daarin de lead leek te hebben.

Nog nooit was Mirjam zo extreem één geweest met een dame. Ivana verstond de kunst hiertoe. Ze droomden weg. Hun lichamen waren heet en de lakens inmiddels op de grond. Ivana’s kutje was kletsnat en schuurde magisch lekker tegen Mirjams poes. Hun gehijg maakte duidelijk dat ze het beide zwaar hadden. Het tempo werd opgevoerd en volledig in extase bracht ze elkaar naar een hoogtepunt dat alleen door dames die dit zelf hebben ervaren begrepen kan worden. Hun lichamen bleven schokken en pas toen ze echt niet meer konden, daalden ze in elkaars armen en zoenden ze als geliefden die net voor het eerst de daad samen hadden beleefd.

Hoe lang ze daar hadden gelegen, deed er niet toe. Italië zou toch al later bereikt gaan worden. Ivana nam Mirjam mee naar de douche, zette deze aan en dook er samen met haar onder. Hun handen konden nog geen genoeg van elkaar krijgen, waarbij Mirjam het heerlijk vond de rondingen van Ivana te voelen, te strelen en plagend te knijpen. Ook onder de douche zoenden ze uitgebreid. Toen het water al redelijk qua temperatuur op zijn retour ging, zeepten ze elkaar snel in en spoelden ze hun lichamen schoon.

Het was al tegen de avond toen ze bij Gorizia Italië binnenreed. De rit was technisch gezien niet lang geweest, maar de kleine drie uur had Mirjam niet in één teug gereden, waarbij het ook allemaal niet snel ging. De weg naar Asolo was te lang om nu te voorbrengen. Dan zou ze zonder te stoppen diep in de nacht daar arriveren. Los van haar vermoeidheid was dat ook geen optie. Ze parkeerde haar Alfa in het centrum van deze grensstad, hees zich uit de auto en streek neer in een lokaal barretje, waar het Italiaans anders klonk dan zij gewend was.

‘Friulano, van het huis. En wat kaas.’

Mirjam keek op naar een tengere vrouw met een huid iets donkerder dan die van haar zelf, gitzwart haar en een montuur die niet te ontkennen viel. ‘Dankje.’ Haar spraakzame Italiaans kwam eindelijk van pas.

‘Waar kan ik u mee helpen, mevrouw?’

‘Ik geloof dat ik al deels geholpen ben, maar zou ik de kaart mogen voor het eten.’

De vrouw keek haar wat meewarig aan. ‘Die hebben we niet.’ Daarna volgde een rits aan opties, of aan dingen die ze bereid hadden, waarop Mirjam een pasta vroeg. De dame keek haar wat vreemd aan, maar knikte.

Friulano. De druif komt hier uit de buurt en zorgt voor elegante, witte wijnen. Mirjam draaide het glas wat en snoof de geur op. De frisse tonen gingen gepaard met fruitigheid. Een slok vertelde haar dat er ook een klein bittertje in zat, want het frisse ook enigszins leek op te krikken. In combinatie met de lokale kaas was het een genot voor te tong.

Mirjam had geen haast en de bediening ook niet. Nadat haar glas leeg was, vroeg de dame haar wat ze verder wilde, maar adviseerde eigenlijk wel bij dezelfde wijn te blijven, omdat de pasta dat beter kon hebben. Mirjams radartjes gingen gelijk draaien en lieten haar beseffen dat een pasta met tomatensaus het niet zou worden. Dat maakte haar wel nieuwsgierig. Ondanks dat ze ook benieuwd was naar de andere wijnen, ging ze mee in het advies van deze dame.

Ze had lang moeten wachten op Italië. Stiekem had ze ergens wel veel liefde voor de Italiaanse wijnen, iets wat haar wijnviking van de Haagse wijnzaak niet met haar deelde. Daarom sloot ze ook de reis af in Frankrijk, voor hem. Hij had dat zaadje overduidelijk in haar geplant, of eigenlijk gespoten, en daarom was het een stiekeme ode aan hem. Toch wilde ze Italië echt niet vluchtig passeren, al was het alleen al voor de levendige passie van het volk hier. Daarbij kwam ook dat ze een Italiaanse bolide onder haar billen had, een auto met een uitgebreid verhaal. Die mocht dan ook geëerd worden. Een nieuwe wijn en een ravioli-achtige pasta gevuld met kazen en salie werden voor haar weggezet. Het smaakte Mirjam goed.

Het was pas toen de goed smakende, verrassende pasta op was en het glas wijn op enkele druppels na ook leeg was, dat Mirjam haar gedachtes weer naar de overnachting bracht. Hier in de buurt zou toch wel iets te vinden zijn? Op haar telefoon scrolde ze wat tussen het aanbod dat de welbekende sites gaven. Er was aanbod en de prijzen vielen mee.

‘Op zoek naar een hotel?’

Mirjam keek op en zag de vrouw des huizes staan met een dessert in haar handen. ‘Ja, voor vannacht. Had verder willen zijn, maar nu hier.’

‘Wacht. Hier is een huisgemaakte pannacotta. Rood fruit uit eigen tuin. De dessertwijn ook. Maken we kleinschalig voor eigen gebruik, ook op basis van fruilanodruiven, maar dan die we langer laten hangen. Niet alleen van hier, maar ook van het huis,’ zei ze met een vriendelijk knikje. ‘Laat het je smaken en ik ben daarna bij je terug voor de overnachting.’

Het klonk misschien gek, maar Mirjam had niet zo’n zin in gezelschap. Haar lichaam was nog vermoeid en alle overdadige seks en wijn, twee zaken die tot enkele maanden terug nauwelijks in haar leven waren, hadden haar flink uitgeput. Dat vandaag alsnog was gestart met een orgasme, was fijn geweest, maar ook intens. Gezien wat de vrouw haar allemaal had aangeboden vanuit het huis, hoopte Mirjam ergens niet dat het een hele andere bedoeling had.

‘Espresso, en een meloncello, ook huisgemaakt.’ De vrouw zette de espresso en de meloncello voor Mirjam nadat het toetje en de dessertwijn op waren en deed dat voor zichzelf ook. De meeste gasten waren er al vandoor. ‘Waar ben je naar opzoek?’

‘Niks bijzonders. Had eigenlijk al in Asolo willen zijn, maar dat kwam er niet van.’

‘Asolo, dat is nog een stuk rijden vanaf hier. Wat speelde er?’

Mirjam keek haar even aan en peilde haar. Ze besloot het bij de waarheid te houden. ‘Gisteren was ik bij een wijnboer ten oosten van Maribor en dat was een feest. Het werd laat en vanochtend kwam ik er nog niet weg.’

‘Een man?’

‘Vanochtend een vrouw.’

Een minzaam lachje volgde. “Slovenië. En nu door naar Asolo?’

‘Ja.’

Mirjam zag hoe de vrouw haar bril op tafel had gelegd en vervolgens haar espresso pakte en er van nipte. De had een bepaalde flair in haar bewegingen waar Mirjam wel van hield. Toch was ze moe en besefte ze dat het niet de dag was om dieper op deze dame in te gaan. Mirjam voelde haar hart een sprongetje maken bij de bekentenis aan haarzelf dat ze op een andere dag misschien wel werk van deze dame had gemaakt. Dacht ze dat echt?

‘Er is hier genoeg in de omgeving, ook buiten de stad. Er zijn leuke landelijke onderkomens, maar gezien je vraag is dat zonde van je tijd en geld.’

‘Wat stel je dan voor?’

De vrouw keek haar met haar hazelnootbruine ogen aan. ‘Wacht even.’ Ze stond op, hielp de laatste gasten met de afronding van de avond en begeleidde hen allen naar de deur.

‘Dank voor het wachten.’

‘Geen probleem.’

‘Je wilt door naar Asolo. Dat is zonder stops al meer dan acht uur rijden.’

‘Klopt, denk ik.’

De dame knikte. ‘Waarom slaap je niet hier?’

‘Hier? In de zin van hier in deze zaak?’

‘Ongeveer. Erboven.’

‘Is daar een hotel?’

‘Nee, maar wel een appartement.’

Mirjam keek haar vragend aan.

‘Mijn appartement. Sinds ik gescheiden ben, heb ik daar alle ruimte.’

‘En dan mag ik zomaar blijven slapen.’

‘Ja, dat aanbod staat.’

Mirjam kon haar oren niet geloven en wist ook niet zo goed wat ze moest denken. ‘Mag ik vragen waarom?’

De dame haalde diep adem, boog wat naar voren en keek vanuit haar ooghoeken snel de zaak rond. ‘Omdat je de eerste gast in tijden bent die hier zonder lingerie zit.’

Mirjams ogen werden groot.

De dame pakte haar handen beet op tafel. ‘En nee, ik ben geen lesbienne noch dat ik iets met dames wil voor de fun. No worries.’

Mirjam keek rond en besefte dat na het ochtendavontuur met Ivana haar geest nog zo bedwelmd door haar orgasme en de wijn was geweest, dat ze alleen een soort cocktailjurkje had aangeschoten. Inderdaad had ze geen lingerie aangeschoten.

Mirjam was moe, maar had het nog een uur volgehouden met Ella, die heel haar leven al in Gorizia had gewoond en simpelweg een hele lieve vrouw was. Mirjam had aangehoord hoe ze onlangs toch de keuze had gemaakt van haar man te scheiden, wat hier nog minder gebruikelijk was, vooral omdat hij menig cursist van zijn wijncursus maar wat graag tussen de dijen bezocht, al dan niet in de cursusruimte. Ella vertelde het zonder veel woede, maar Mirjam dacht terug aan Ronald. Die gaf ook cursussen in wijn, was tussen haar dijen, maar geenszins had ze verder gedacht. Misschien had Ronald ook wel een Ella thuis? Mirjam slikte, maar nipte vervolgens aan haar nieuwe glas fruilano.

De slaapkamer vol prullaria was vervolgens betrokken nadat Mirjam kort de douche had ervaren. Haar naakte lichaam woelde wat onder het dunne laken, om vervolgens snel tot rust te komen. Ella was lief. De dame schatte ze iets ouder dan zijzelf was, misschien al wel vijftig. Ze had haar Italiaanse, oudere zus kunnen zijn. Ella klampte zich vast aan het restaurant, welke zij nu helemaal beheerde.

Toen Mirjam uit haar slaap werd gehaald door gestommel in de kamer ernaast, gingen haar ogen en oren toch wat verder open. Wat ze hoorde kon ze niet goed plaatsen, maar al snel vielen die hoorbare puzzelstukjes op hun plaats. Mirjam kende die geluiden inmiddels maar al te goed. Het gekreun en gekraak kwam overduidelijk van seks, grondige seks. Mirjam voelde de warmte in zichzelf aangewakkerd worden, want het was seks op het niveau dat getuigen ervan ook geil zouden worden. Ritmisch kreunde Ella, ten minste, Mirjam vermoedde dat dat niet anders kon, terwijl er ook duidelijk een tegenspeler in het erotische spel aanwezig was. Dit was niet het werk van één dame die solo genoot. Mirjam draaide zich zo dat ze het nog beter kon horen en onvermijdelijk ging haar rechterhand via haar borsten al snel naar haar dijen, welke zich gewillig spreidde.

Mirjam had het idee dat Ella werd bemind door een jonge, vurige Italiaanse dekhengst, want sommige klanken linkten haar gedachtes daaraan. Ella moet wel echt heel goed gepenetreerd worden. Al snel ging Mirjam met twee vingers in dat zelfde tempo mee, waarbij ze die middel- en ringvinger telkens minimaal zo diep naar binnen duwde bij zichzelf als dat Ella in haar gedachtes geneukt werd. Ze kreeg het steeds warmer en het gekreun aan de andere kant van de muur werd steeds luider. Mirjam kon hun orgasmes bijna proeven, zo intens werd het geluid. Zelf sloot ze haar ogen, zette zich schrap en kwam heel intens klaar. Haar hele lichaam ging mee in de kunsten die hiernaast werden vertoond.

Terwijl ernaast nog wat gedempte woorden klonken, twee sigaretten werden aangestoken en wat zacht op het krakende hout werd gelopen, draaide Mirjam haar op haar zij, terug de weg naar dromenland zoekend.

De volgende ochtend had Mirjam de weg naar de ouderwetse badkamer met goudgekleurde draaiknoppen en witachtig meubilair met rondingen op meer plekken dan een vrouw ze had, al redelijk vroeg gevonden. Ondanks de korte onderbreking in de nacht was ze goed uitgerust. Ze schoot na het douchen hetzelfde cocktailjurkje aan dan waar ze in was aangekomen, simpelweg omdat ze anders ook naar haar auto moest.

Eenmaal opgefrist en beneden, was Ella daar al. Ze had een dunne kamerjas aan, wat losjes omgebonden, waarbij haar tepels door de stof priemden en haar intieme zone maar net bedekt was. Ze trok hem wat meer aan toen ze Mirjam zag en groette.

‘Koffie?’

‘Lekker.’

‘Hoe heb je geslapen?’

Mirjam glimlachte naar Ella. ‘Mijn nachtrust was puur genot.’

Kort daarna zat Mirjam met een cornetto met crème, waarbij ze de fout niet maakte door het een croissant te noemen, en koffie tegenover Ella en vooral tegenover Ella’s bijna onbedekte borsten. Die dame leek nog wat slaperig, smikkelde van haar eigen cornetto en nipte van haar espresso. Af en toe deed ze moeite haar kamerjas dicht te trekken.

‘Heb jij eigenlijk goed geslapen?’

Ella keek op. Legde haar cornetto weg en glimlachte. ‘Hoe zeg je dat?’ Ze dacht duidelijk na. ‘Nadat ik kon slapen, sliep ik heel goed.’

‘Hoe bedoel je?’

Ella pakte op tafel Mirjam bij haar hand en keek haar aan. ‘Elke dame alleen weet toch heel goed wat er tussen wijn en dromenland hoort. Misschien hetgeen wat een vrouw nog wel meer bekoord als er geen ring meer om is en misschien wel hetgeen waar het lichaam nog meer naar hunkert als er geen risico’s meer zijn.’ Haar blik zei genoeg, Mirjam knikte en lachte. Wat een dame was die Ella en misschien had Ella de avond ervoor wel meer gelijk gehad dan zij toen dacht. Iedereen kende meerdere gezichten en in dat kader had Ella ook echt de zus van Mirjam kunnen zijn.

Eenmaal onderweg moest Mirjam nog veelvuldig aan de belevenis van Ella denken. Bij de eerste stop was ze onder veel bekijks van truckers de toilet ingedoken om er beter, en vooral warmer, gekleed uit te komen. Na een koffie zette ze haar weg voort. Het was nog een paar uur en dan was ze daar waar de prosecco zowat heilig was. De DOCG kwaliteiten van Asolo en Valdobbiadene waren hetgeen waar ze naar uit had gekeken, al voor deze reis en stiekem al voordat ze zo diep de wijn in was gegaan. Lang geleden had ze niet voor niets één van haar violen ‘Glera’ genoemd, inderdaad, naar de druif voor de prosecco.

Goed ingepakt parkeerde ze haar rode bolide op het grindvak naast de doorgaande weg. Hier was het. Zeeniveau was duidelijk achtergelaten hier, al had Mirjam ook niet echt het idee dat ze recentelijk nog zo ‘laag’ was geweest. Niet lang daarna betrok ze haar kamer. Eerst even na deze reis opfrissen. Haast was er niet bij de eigenaresse van deze biologische prosecco had later ook meer tijd voor haar. Dat vond Mirjam niet heel erg. Ze was moe. Gezien het uitzicht hier, waarbij kleine kronkelende wegen en dorpjes van slechts enkele straten bijna gezocht moesten worden tussen de wijngaarden. Overal waar ze keek, waren wijnranken. Ze glimlachte. ‘Glera’. Misschien was dit het eerste moment in de reis dat ze echt terugdacht naar huis.

Mirjam kleedde zich uit, zette de douche goed warm aan en zag zichzelf in de spiegel. Ergens schrok ze dat ze een vermoeide vrouw zag. Waar was die levenslust en lust van de afgelopen dagen en weken gebleven? Moest ze even een pas op de plaats maken? Het reflectieve moment waarbij ze zichzelf in haar groengrijze ogen aanstaarde terwijl ze af en toe door haar donkere, wat krulloze haren streek, maakte dat er zelfs een traan de weg naar buiten vond. Even wachtte ze, om die vervolgens resoluut van haar wang te vegen. Vervolgens stapte ze onder het warme water en begon zich al snel uitgebreid in te zepen met de heerlijk kruidig ruikende douchegel die al in de douche klaar stond.

De keuze werd onder de stralen weloverwogen gemaakt. Ze moest een pas op de plaats maken, moest hier in deze groene, bergachtige omgeving langer blijven en moest echt even tot haarzelf komen. Toen ze later met de vrouw des huizes aan tafel zat, was het dan ook niet de prosecco maar een kop thee die ze beide in hun handen hielden. Francesca verzekerde haar dat ze sowieso, als ze zou willen, vijf dagen de kamer zou mogen genieten.

Zodoende kon Mirjam weer een beetje tot zichzelf komen. De dagen erna vertoefde ze op het wijndomein, reed ze wat rond in haar fonkelrode Alfa Duetto Spider en genoot ze van het eten en drinken zonder dat maar ergens ook de lust om de hoek kwam kijken. Toen ze op de derde dag in haar kamer bezoek kreeg van Francesca, was het een moment van vrouw tot vrouw. Het was niet dat Francesca uit was op lust, maar wel op begrip.

Twee uur zaten ze naast elkaar, praatten ze in het Engels over de zwaardere thema’s in het leven voor een vrouw alleen en spuwden ze hun gal over de mannelijke lusten. Dat was ook het moment dat Mirjam besefte dat ze helemaal niet zo hatelijk stond tegenover die mannelijke lusten. Sterker nog, hoe meer ze erover praatten, hoe meer ze verlangde naar een pik die haar diep van binnen wist te raken.

‘Kom, prosecco.’

Mirjam keek Francesca aan en dacht iets gemist te hebben. Die was echter al resoluut gaan staan en wenkte haar. Haar hand omvatte die van Mirjam alsof het de gewoonste zaak van de wereld was en niet veel later keken de twee vanaf het terras uit over de heuvels waarbij hun hoge positie hen tot ver liet kijken. Francesca was een fijne dame. Ze was hardwerkend, had een enorm hart voor de zaak en bleek ondanks haar vier decennia op deze aardbol nog nooit in een relatie verzeild te zijn geraakt. Sterker nog, Mirjam proefde ergens dat Francesca zich daar ook nooit voor open had gesteld. Het was prosecco voor en prosecco na en als het geen prosecco was dat de focus had, was het haar directe familie wel. Die waren ook deelgenoot van dit bedrijf. Francesca was vooral in de picture gekomen omdat zij Engels sprak en dat goed voor zowel de verkopende als de bezoekende business was.

Francesca was een lieve, hardwerkende dame met een bescheiden karakter. Mirjam was blij dat zij hier de zaken runde, want dat maakte dat ze hier echt even lekker tot rust kon komen. De avond was al lang en breed gevallen en de prosecco raakte op zijn eind toen Mirjam Francesca een beetje vanuit haar ooghoeken zat te bekijken. De bloemetjesjurk die de donkerharige dame droeg was vooral praktisch, wat ook voor haar schoeisel gold.

Eigenlijk was het bijna vreemd om te merken, maar Mirjam voelde aan alles dat ze Francesca wilde knuffelen. Zou ze ooit worden geknuffeld? Net op dat moment stond Francesca op en liep zonder iets te zeggen met de lege fles naar binnen. Al snel kwam ze terug met een nieuwe fles en zonder iets te vragen, opende ze die. ‘Dankjewel,’ zei ze tegen Mirjam.

‘Dankjewel, waarvoor?’

‘Hier zijn. Dit is speciaal.’

Mirjam knikte, maar zei niet dat het voor haar ook speciaal was.

Het gesprek werd opener en Mirjam kwam achter het gehele verhaal van Francesca’s weinig omvattende liefdesleven. Beter gezegd, het ontbreken daarvan. Mirjam hield maar even achter dat ze tot enkele weken terug niet anders was, maar toen haar een vraag werd teruggekaatst, kon Mirjam niet anders dan uitweiden hierover. Door de prosecco weidde ze vervolgens iets te veel uit over het genot dat ze herontdekt had en waar ze totaal geen spijt van had. Toch draaide het gesprek daarna richting de verschillen tussen Oostenrijk, Slovenië en Italië qua wijnen, in plaats van qua intimiteit.

Toen de tweede fles ook op was en de dames toch enigszins wankel het terras verlieten, liep Francesca een stukje mee met Mirjam richting daar waar de gastverblijven waren. Net voordat ze afscheid namen, stonden ze tegenover elkaar, losjes hand in hand met beide handen. Waar het vandaan kwam en wie begon, kon Mirjam niet helemaal duiden, maar hun monden vonden elkaar. Eerst teder en voorzichtig, maar al snel kwam er herhaling en overtuiging in. Hun lichamen kwamen dichter bij elkaar en hun monden gingen verder open. Toen Mirjam voorzichtig haar tong in het spel bracht, legde ze haar handen op Francesca’s billen. Die volgde haar voorbeeld en toen ze even stopten met zoenen en elkaar aankeken, wisten ze niet hoe snel ze door moesten gaan, maar dan wel nog passioneler.

Mirjam keek naar Francesca’s stralende ogen toen ze weer even stopten. Gezien Francesca Mirjams achterste inmiddels bijna knedend in haar handen hield, durfde Mirjam het initiatief te nemen. Ze pakte de handen van de Italiaanse en nam haar de paar stappen mee naar haar kamer. Ze hoorde in de stilte van de avond de zware adem van Francesca terwijl ze de deur opende.

Nog voordat Mirjam de deur achter hun dicht had gedaan, zoende de Italiaanse wijnboerin haar nog passioneler. Het spreekwoordelijke hek was duidelijk van de dam, want hun handen wisten niet hoe snel die de kleding moesten verwijderen. Dartelend door het vertrek vonden hun lichamen de weg veel te gewillig naar het bed. Mirjam liet haar handen over de olijfkleurige huid van Francesca glijden, terwijl die op haar beurt tussen al het zoenen door ook geen centimeter van Mirjams lichaam onverkend liet. Ze rolden over het tweepersoonsbed zoals alleen in films bij een vurige eerste vrijpartij gerold wordt. Dan was Mirjam weer boven, dan Francesca. Hun handen bleven steeds meer bij de vrouwelijkheden hangen, knedend, masseren en plagend.

De opwinding hoefde van beide kanten niet gevoeld te worden om hem op te merken. Mirjam voelde aan haar hele lichaam dat dit anders was dan al die neukpartijen, met wie dan ook, de laatste tijd. Dit was passie, pure Italiaanse passie. Dit was genot wat op een schilderij van Botticelli, Michelangelo of welke andere Italiaanse grootmeester paste. De lakens gleden nog net niet als satijnen windsels om hen heen, maar hun aura’s deden dat wel.

Alles ging op gevoel. Geen moment verloor Mirjam zich in pure lust, want de passie liet haar de liefde op een ongekend verheven niveau bedrijven. Zij was één met Francesca. Hun lichamen dansten om elkaar heen en toen Mirjams ogen die van Francesca troffen, zaten ze met hun kletsnatte kutjes tegen elkaar aan. Wie de leiding had genomen om hen in deze sekspositie te krijgen, kon Mirjam niet duiden. Feit was dat ze nog steeds allemachtig één waren, dat ze hun kletsnatte lipjes tegen elkaar lieten schuren alsof ze tot één geboetseerd moesten worden en dat hun handen alleen nog ter ondersteuning in deze positie een rol hadden. Intens golfden hun naakte lichamen met die extreem natte vruchten tegen elkaar. De kamer was gevuld met hun geile dampen, kreunen en voor de rest pure passionele opwinding.

Het tempo ging hoger, hun lichamen daarbij nog harder tegen elkaar schurend en het gekreun werd omgetoverd tot een ode aan de krachten van de vallei. Mirjam leefde weer! Ze voelde aan alles dat Francesca daar kreeg waar veel mannen een vrouw niet zomaar krijgen. Het orgasme toonde voortekenen die ongekend waren. Zweet gutste uit hun poriën terwijl ze nog eenmaal versnelden.

De extase was ongekend. Er was geen weg meer terug. Mirjam werd helemaal gek. Haar lichaam schokte, tussen haar dijen kletterde het extra vocht en haar kutje gloeide op een fenomenale wijze. Waar was ze? Hoever was ze van aarde? Langzaam bewogen hun lichamen langzaam tegen elkaar, hun zinderende kutjes steeds meer van elkaar vandaan bewegend. Francesca kwam half over Mirjam en zoende haar terwijl ze door haar haren streek. ‘Grazie!’ Zonder het vreemd te vinden, trokken ze het witte laken over hun naakte, nog dampende lichamen en vertrokken ze verstrengeld zonder worden naar dromenland.