Second Love

Ik had zeven jaar een relatie toen ik me voor het eerst inschreef op SecondLove. Niet uit opwinding, maar uit gemis. Niet omdat ik ongelukkig was, maar omdat er iets begon te schuren.

Onze relatie was goed, veilig zelfs. We deelden een huis, herinneringen, vakanties, een bed, maar dat bed voelde de laatste jaren steeds leger, ook al sliep er iemand naast me. De seks was er nog, af en toe. Functioneel. Zonder vuur. Zonder gretigheid. Zonder dat gevoel dat je niet van elkaar af kunt blijven.

Misschien had ik dat te lang normaal gevonden. Misschien had ik het nooit écht gekend.

Wat begon als nieuwsgierigheid, een enkele keer googelen, wat forums lezen, een paar profielen bekijken, groeide langzaam uit tot verlangen. Ik merkte hoe mijn fantasieën begonnen te veranderen. Niet langer alleen over de vrouw die naast me lag, maar over andere vrouwen. Vreemden. Bekenden. Collega’s.

En uiteindelijk, laat op een avond, toen mijn vrouw boven al lag te slapen, maakte ik een profiel aan.

SecondLove.

Alleen het typen van die naam voelde al ondeugend. Alsof ik een deur opende die ik nooit meer helemaal dicht zou krijgen.

In het begin bladerde ik vooral. Las ik profielen, bekeek ik foto’s. Sommigen leken vooral op zoek naar aandacht, anderen waren ronduit geil. En dan waren er vrouwen zoals ik: zoekend, afwachtend, hunkerend. Mensen die zichzelf misschien ook verbaasden dat ze hier waren.

Ik had geen idee wat ik zocht. Alleen dat ik iets miste.

Tot ik op een avond haar bericht zag. Kort, simpel:

“Jij komt oprecht over. Zin om eens wat uitgebreider te praten?”

Zo leerde ik Annelies kennen.

We begonnen te chatten.

Niet van die standaard ‘hoe was je dag’-praat. Ze kwam meteen ter zake.

“Ben je op zoek naar iemand om mee te praten? Of om mee te neuken?”

Ik lachte hardop toen ik het las. Eerlijk. Verfrissend. En fucking opwindend.

“Misschien allebei,” typte ik terug.

“Goed antwoord,” was alles wat ze schreef.

Daarna ging het snel. Onze gesprekken schommelden van luchtig naar ranzig en weer terug. We hadden het over relaties, seks, fantasieën. Over hoe het is om in een relatie te zitten waarin niemand meer echt honger heeft. En hoe het voelt als je die honger tóch begint te voelen.

Zij had het eerder gedaan, bekende ze. Afgesproken met andere mannen. Seks gehad. Zonder schuldgevoel, zei ze. Ze had het nodig. Haar man kon het niet bijhouden.

“Ik ben geen slet, maar ik ben wel geil,” schreef ze. “En als ik me laat gaan… dan ga ik ook echt.”

Ik voelde mijn pik al opzwellen bij het lezen.

Toen kwamen de foto’s.

De eerste: een onschuldig ogende selfie. Haar gezicht een beetje van opzij, een speelse glimlach om haar lippen. Zwart, halflang haar in losse krullen langs haar wangen. Grote donkere ogen met iets ondeugends erin. Ze had een bepaald soort gezicht dat tegelijk lief en hitsig was.

Maar daarna werd het serieuzer.

Een spiegelselfie in een strakke sportlegging, haar bovenlijf slechts bedekt door een sportbeha. Haar borsten, groot, stevig, duwden tegen de stof aan alsof ze eruit wilden breken.

Daarna eentje in lingerie. Een zwarte kanten string tussen volle, stevige billen. Ze draaide haar heup iets, haar onderrug in een holle curve.

En toen: een close-up van haar kale kutje. Gespreide benen, haar vingers tussen haar lipjes, glinsterend van geilheid.

“Voor als je twijfelt of ik echt ben,” stond erbij.

Ik twijfelde nergens meer aan.

Ze was precies het soort vrouw waar je het risico voor nam alles te laten ontsporen.

Vol. Echt. Vurig.

En sexy als de hel.

Ik stuurde ook foto’s terug. Niks geforceerds, gewoon mezelf. In bed, onder de douche, een paar detailshots van mijn opwinding. Ze vond het geil om te zien hoe hard ze me maakte.

“Ik wil jouw zaad,” schreef ze op een avond. “Ik wil voelen hoe het in me leegloopt.”

Ik rukte me klaar op die zin. Spoot over mijn buik en dacht aan haar kale kutje dat op me wachtte.

En toen… kwam die mail.

“Eerlijk is eerlijk: ik ben net te weten gekomen dat ik zwanger ben.”

“We waren al een tijdje aan het proberen. En ja… het is dus gelukt.”

“Maar ik wil nog steeds met je afspreken. Meer dan ooit eigenlijk. Vind je dat raar?”

Ik las het drie keer. Mijn eerste reactie was verwarring.

Mijn tweede: pure geilheid.

Een zwangere vrouw. Getrouwd. Klaar om zich nog één keer te laten nemen alsof haar lijf niet al van iemand was.

En ik mocht degene zijn die haar volspoot terwijl ze al vol zat.

Ik hoefde niet lang na te denken.

Ik wilde haar. Nu nog meer dan voorheen.

Vanaf dat moment veranderde alles.

Ze had me net verteld dat ze zwanger was, en in plaats van afstand te nemen, werd het contact alleen maar intiemer. Gelijk op diezelfde dag belden we voor het eerst. Haar stem was lager dan ik had verwacht. Zwoel. Af en toe schor, alsof ze net wakker was. Ze lachte veel, een korte, brutale lach, alsof ze zich nergens voor schaamde.

Dat maakte me alleen maar gekker op haar.

“Is het raar dat ik dit nóg spannender vind nu ik zwanger ben?” vroeg ze.

“Nee,” zei ik. “Het is ziek geil. En ik wil alles met je.”

Vanaf toen ging het snel.

We bespraken mogelijke plekken. Niet te ver. Niet te dicht bij huis. Anoniem, maar comfortabel.

“Geen gedoe met hotelbalies,” zei ze. “Ik wil gewoon direct kunnen uitkleden.”

“Privésauna dan?” stelde ik voor.

Er viel een korte stilte.

“Als jij het boekt,” zei ze, “ben ik er. Naakt, nat en klaar om genomen te worden.”

Het idee van een privésauna liet me niet meer los. Al die ruimtes. Douches, stoombad, zwembad, jacuzzi. Gladde tegels, warme huid, rondslingerende handdoeken. Ik zag het al voor me. Haar lijf in het water. Haar natte haar over haar schouders. Haar kut tegen mijn mond. Mijn vingers op haar zwangere buik.

We fantaseerden er samen over tijdens onze gesprekken.

“Waar zou je me eerst nemen?” vroeg ze.

“Op een warme ligstoel. Op je knieën. Met je borsten bengelend onder je. Mijn handen op je heupen. Mijn zaad diep in je, terwijl je weet dat je man denkt dat het van hem is.”

Ze kreunde zachtjes aan de andere kant van de lijn.

Soms hing ik op en rukte me meteen af. Of ze vroeg me te blijven, mijn adem te laten horen terwijl zij zich vingervlug op de bank uitkleedde. We zaten allebei in huizen waar anderen niets mochten merken en dat maakte het alleen maar intenser.

“Stel je voor,” fluisterde ze, “dat ik straks mijn slipje uitdoe in jouw auto. Dat je voelt dat ik al drijfnat ben. Dat ik op je schoot ga zitten en mezelf tegen je aan begin te bewegen. Zou je me dan tegenhouden?”

“Nee,” zei ik. “Ik zou je laten gaan tot je kwam. En dan zou ik je neuken alsof je van mij was.”

Dat werd ons spel: haar doen voelen dat ze niet van haar man was, niet op dat moment. Maar van mij. Helemaal.

Uiteindelijk prikten we een datum.

Een donderdagmiddag. Haar man op het werk. Kind op school. Ik nam vrij, boekte een sauna en stuurde haar het adres.

“We spreken af op de parkeerplaats bij het zwembad,” zei ze. “Niemand die daar iets raars van denkt. Dan stap ik bij jou in.”

Ik was al veel te vroeg op de parkeerplaats. Had minstens nog een kwartier over, maar kon niet langer thuis blijven. Mijn hoofd tolde van de spanning, mijn lijf stond strak. De lucht was kil en grijs, een doordeweekse middag waarop niemand echt oplette. Precies goed.

Ik stond geparkeerd aan de rand van het terrein, met zicht op de ingang van het zwembad. Auto stationair, radio uit. Mijn hart bonkte alsof ik betrapt kon worden door alleen al hier te zijn.

Mijn telefoon trilde.

Annelies: “Ben onderweg. Jurkje: check. Slipje: nope. Zin: veel te veel.”

Ik las het twee keer en voelde mezelf direct hard worden. Niet een beetje, echt stijf, strak, kloppend. Ik moest mezelf dwingen om te blijven zitten, om niet nu al over de rand te gaan.

Ik zette het contact uit. Ademde diep. Probeerde kalm te lijken, alsof dit gewoon was. Alsof ik niet net een vrouw ging ophalen die niet mijn vriendin was. Die zwanger was. Die zich door míj wilde laten neuken.

Tien minuten later zag ik haar.

Ze kwam van links, te voet. Telefoon in haar hand, blik zoekend.

En ja. Jurkje. Donkerblauw, iets losser aan de bovenkant, maar kort. Te kort om te bukken zonder inkijk. Haar benen waren strak, licht gebruind. Haar heupen wiegden zacht mee in haar pas.

Toen keek ze op. Zocht met haar ogen. En vond me. Haar mondhoeken trokken omhoog in diezelfde guitige, brutale glimlach die ik inmiddels uit honderd selfies kende.

Mijn adem stokte. Ze was… echt. Alles wat ik had gezien op foto’s, maar dan in beweging. Levend vlees. En godverdomme, wat zag ze er lekker uit.

Haar borsten wiegden mee onder het dunne jurkje. Stevig, groot, en zichtbaar, dankzij de diep decolleté. En wetende dat ze daaronder niets droeg, dat haar kale kutje op dat moment al nat was, maakte me gek.

Ze liep de laatste meters met een zekere kalmte, alsof dit routine was. Alsof ze niet net naar een man toe liep die ze nog nooit had aangeraakt, maar wél had laten klaarkomen via woorden alleen.

Ze stond stil naast mijn auto. Trok even haar wenkbrauw op en boog zich voorover naar het raampje.

Ik draaide het raam omlaag.

“Hey,” zei ze met die lage, zwoele stem. “Mag ik instappen?”

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal! Hopelijk heb je er net zo van genoten als ik van het schrijven. Wat deed je terwijl je las. Was je nat? Hard? Heb je jezelf aangeraakt? Ben je klaargekomen?

Laat het me weten! Geef een cijfer, schrijf een reactie of stuur me een mailtje. Ik hoor graag wat mijn verhalen met je doen, jouw reactie maakt schrijven nóg leuker.