Kerst Is Magisch

Het is nu Begin Oktober , en voor mij ( Marcel, vrijgezel van 30 jaar) werd het wel weer een tijd om iets op papier te zetten, ik ben een auteur en schrijf soms stukjes free-lance in lokale tijdschiften of op platforms, echter heb ik ook een soort afspraak gemaakt met een uitgever dat ik regelmatig iets publiceer in boekvorm.

Ik ben normaal een schrijver in het genre actie of misdaad, maar bij mijn laatste uitgave was het zelfs iets meer een roman geworden, waardoor ik ook meer vrouwelijke lezers erbij had gekregen.

Omdat alles heel veel online gaat, ben ik niet locatie gebonden, dus kon ik vanaf elke plek mijn schrijfsels indienen bij de redactie van de tijdschriften, zodoende had ik besloten eens voor het boek een rustige plek voor inspiratie op te zoeken.

Ik had besloten vanaf half november een maandje naar Fins-Lapland te gaan, mede omdat ik normaal gesproken de zonnige streken op zoek een uitdaging vond om daar de omgeving en levensstijl te ontdekken.

Met een extra zware koffer met voornamelijk winterkleding stond ik al vroeg bij schiphol, waar ik al raar werd bekeken omdat ik zo warm was aangekleed, terwijl de meeste reizigers naar warme landen gingen om te overwinteren.

De vlucht naar Kittila verliep snel en omdat ik de eerste week een excursie week had geboekt maakte ik kennis met mijn medereizigers, na de week met excursie zou ik nog 3 weken in het hotel blijven , waarna ik me zou aansluiten bij een andere groep excursie reiziger voor de terug weg. Tijdens de transfer naar Yillärsjärvi , bleek dat ik als enigste single persoon was van de groep, en tevens ook de jongste want de andere 14 personen die dezelfde excursie hadden geboekt waren minimaal 10 jaar ouder, maar het leek me wel een spontane groep te zijn. Het waren 4 getrouwde stelletjes, 1 homo stelletje die verloofd waren en een groep van 4 vriendinnen.

De eerste dag was voor ons allemaal wennen aan de lage temperaturen, waar we in Amsterdam nog rond een graad of 10 boven nul waren, zaten we hier met 10 graden onder nul. Bij de receptie sprak ik een lieftallige Blonde dame aan en op haar naamplaatje stond de naam Briita, en vroeg of ik alleen de sneeuwscooter mocht omdat ik als enige single was,

Het bleek dat het wel mogelijk was , maar dan met extra kosten en dat ze als formaliteit mijn rijbewijs wilde zien. “ ik heb dit nu geregeld meneer MArcel Joachim, maar voor de hondenslede zijn 2 personen per slede verplicht, misschien kan ik voor u nog iemand vinden die het ook wil”. Ik bedankte Britta” Als je dat zou kunnen doen dan is mijn dank groot, en BTW Marcel is voldoende” en met een glimlach ging ik bij de anderen bij het haardvuur zitten. Iedereen kreeg een drankje aangeboden van het hotel, ik nam Valhalla net als de andere heren, terwijl de dames graag de Lapponia Lakka wilden uitproberen.

Een voor een werden we geroepen, en kregen we de thermische kleding aangereikt, aangezien ik niet precies of ik de maat L of XL had leek het Britta die ook hierbij aanwezig was dat ik ter plaatse maar moest passen, en na wat gestuntel had ik alles aan. Britta voelde of het goed passend was en streek terloops even over mijn Kruis “ Alles moet goed warm verpakt worden, want anders kunnen lichaamsdelen bevriezen” hierdoor moest ik wel slikken en keek recht in haar staalharde Blauwe ogen waar een vonkje leek te zitten.

Mede door een paar glaasjes Valhalla had ik heerlijk geslapen onder de wollen dekens van een prima bed en zag ik dat het nog vroeg was, en na een verfrissende douche werd het langzaam tijd om om te kleden.

Het was even worstelen om alles aan te hebben, maar na ruim een kwartier liep ik de eetzaal binnen, waar ik opeens merkte dat ik erge trek had, het avondeten was er gisteren helemaal bij ingeschoten.

Ik had besloten om zelf een stuk buiten te gaan lopen over het terrein van het hotel, en een stuk er buiten, en had voor mezelf een paar herkenningspunten in gedachten.

Ik was zeker een uur aan het wandelen toen er een fikse sneeuwbui op kwam zetten, en hierdoor mijn oriëntatie verstoorde, sneeuw geschoven wegen werden iets minder zichtbaar, en langzaam voelde ik de diepere kou snijden. Echt in paniek was ik niet, maar ongerust was ik wel, omdat dit niet een ruim bevolkt gebied was. De vermoeidheid begon ook wel een beetje toe te slaan, maar in de verte zag ik contouren van een gebouw.

Het gebouw bleek een blokhut te zijn, en de deur was gelukkig vrij dus kon even in de luwte van de ijzige wind schuilen. In de blokhut trok ik mijn handschoen uit en pakte mijn mobiele telefoon, ik baalde dat ik niet het telefoonnummer van het hotel had opgeslagen, echter via maps kon ik zien dat ik ongeveer 3 km naar het westen moest lopen.

Dus met hernieuwde moed begon ik door de sneeuw naar het westen te ploegen.Na een Half uur begon ik toch echt best moe te worden, en begreep waarom ze van die sneeuwschoenen dragen. De sneeuw viel gestaag en dat maakte het zicht ook niet makkelijker en begon nu toch wel een beetje in paniek te raken

Opeens zag ik een koplamp in de verte , en ik begon met mijn armen te zwaaien, de sneeuwscooter was gelukkig snel bij me en de bestuurder trok me achterop. “Jij bent echt gek om zonder gids en sneeuwschoenen hier als een leek rond te gaan lopen, we zijn met 6 man op zoek naar je”. Ik was te vermoeid om te horen wie me nu had opgepikt.

Met opgelucht gejuig van de anderen kwamen we aan bij het hotel, maar de degene die me gered had trok me mee naar binnen en sleurde me naar de douches in het saunacomplex, en begon me van mijn thermokleding te ontdoen. Ik liet het gelaten doen want nu voelde ik pas hoe koud ik was. Ik stond nu naakt bij de douches en kreeg lauw warm water over me heen om mijn lichaam weer een beetje op temperatuur te krijgen. Ondertussen begon mijn redder zich ook van de thermokleding te ontdoen, en zodra ze haar helm en Balaclava af deed zag ik de blonde haren van Britta tevoorschijn komen.

Britta zette de douche heet naarmate ik meer kleur kreeg en keek naar mijn redelijk gespierde torso en mijn boven gemiddelde lul. “ Je bent echt een oen om alleen weg te gaan, maar gelukkig heb je een sportief lichaam want dat heeft je gered, en je mag blij zijn dat er niets is afgestorven”. Britta deed de douche uit en gaf me een handdoek aan, vertelde dat ze een badjas ging halen voor me, en verliet de douche ruimte.

Ondertussen was het alweer laat in de middag, en het avondeten werd al om 5 uur geserveerd, Tijdens het eten gaf de gids aan dat de sneeuwstorm voorbij was en dat het vanavond gunstig zou zijn om met sneeuwschoenen een wandeling te gaan maken, en als we geluk hadden het Noorderlicht te zien kregen, echter ik kreeg te horen dat ik niet mee kon want mijn thermokleding is nog niet geheel droog. Frida, een andere receptioniste zei “ Ik heb begrepen dat je nog 3 extra weken blijft, dus misschien een keer mee met de andere groepen”. De groep begon zich te kleden voor de wandeling en ik liep rustig naar mijn kamer om mijn laptop te pakken.

Ik installeerde me met mijn laptop in de lounge van het hotel en begon wat aantekeningen te maken over hoe de verhaallijn van het boek eruit zou moeten komen.

Frida kwam langs met een glas Valhalla en gaf aan dat als de groep weg was iedereen van het hotel behalve Petr naar de sauna zou gaan, en als ik zin had ook welkom was

Ik was denk ik nog bijna een uur bezig met mijn boek, en ging er van uit dat het personeel nu wel de sauna uit was, want ik wilde me niet opdringen bij het personeel.

Een kleine 5 minuten later liep ik in mijn zwembroek het sauna gedeelte in en stapte de mijn nu bekende doucheruimte in, ik had geen geluiden gehoord dus ging er van uit dat iedereen al weg was en stapte de sauna in. Meteen kreeg ik te horen dat ik de deur moest dicht doen en keek verbaasd naar de naakte Britta, Frida, Ingrid, Kjell en Gustaf .

Britta stond op en liep op me af stroopte mijn zwemshort naar beneden en zei” dit is al de tweede keer dat ik je moet uitkleden, maar hier gaan we gewoon naakt naar de sauna”

Bij het naar beneden trekken raakte ze mijn stam een beetje aan , en die gaf een teken van leven, omdat hij het bekoorlijke lichaam van Britta zag.

Ik stelde me voor aan iedereen met” Hoi , ik ben Marcel, die sukkel die alleen naar buiten ging en Britta dankbaar is dat ze me gered heeft¨ iedereen begon erover te praten en het bleek dat ik niet eens de eerste geweest was in de laatste 5 jaar, maar wel het verst gelopen had. “wel een knappe sukkel” spraken Britta en Ingrid bijna gelijk uit.

Na 2 keer te hebben afgekoeld in een ijs waterput, en te hebben verteld waarom ik hier naartoe was gekomen, was het toch tijd om weer aan te kleden, want de groep kon langzamerhand weer terugkomen.

De groep had grootse verhalen over het noorderlicht en de wandeling, en sprak ook wel waardering uit over mijn capriolen, want enkele vonden de wandeling op sneeuwschoen al zwaar Ze vroegen me of ik het niet zonde vond het niet gezien te hebben en ik gaf als antwoord dat ik er nog 3 weken de tijd, Ik vertelde ook dat ik de avond genoeg inspiratie had opgedaan voor het begin van mijn boek.

Door alle gebeurtenissen van de dag besloot ik als 1 van de eersten naar bed te gaan en kreeg smalend van enkele te horen “ De jeugd van tegenwoordig is ook snel moe”.

Maar ik kon de slaap niet echt snel vatten, en droomde dat ik vast zat in de sneeuw, maar niet door Britta werd gered maar door een elfje dat leek op Britta met die blik van een sterretje in haar ogen. Daarnaast ging de droom over naar de sauna waar het zich verlekkerd had aan de blote lijven van Frida, Ingrid maar vooral Britta.

Plotseling werd ik wakker met een warm gevoel in mijn kruis, en op bijna hetzelfde moment besefte ik dat ik een natte droom over Britta had gehad, mijn eruptie was best wel heftig , aangezien het alweer een maand geleden was dat ik sex met een vrouw had gehad.

Met dat ben ik wel selectief, en duik niet zomaar met iemand het bed in, ik wil de persoon eerst beter kennen voordat ik de lakens deel, misschien te beschermend opgevoed door mijn ouders.

De derde dag was aangebroken , en vandaag kon ik wel weer mee met de groep, en vandaag was het de dag dat we het landschap gingen verkennen met de sneeuwscooter.

tussen 9 en 10 kregen we les hoe de sneeuwscooter werkte, waarvan er twee soorten waren, de ene was met een gashendel en de andere werkte net als een Quad met de duim, tevens werd uitgelegd dat de draaicirkel 3 x zo groot was als een quad maar dat de snelheid misschien wel hoger was. De tocht zou in totaal zo'n 6 uur duren, waar de sneeuwscooters na de lunch bijgetankt zouden worden.

Er werd naar mij gekeken toen de gids zei dat we in formatie gingen en niet alternatieve route genomen moest worden.

De gehele dag was fantastisch en het hoogtepunt was toch wel dat wel een soort wedstrijd gingen doen over een bevroren meer, Ik en de gids waren duidelijk in het voordeel omdat we er alleen op zaten , maar ik kon de gids een tijdje bij houden, tot die ineens vol gas ging, en een u-turn maakt om naar de rest terug te gaan.

In het hotel terug kregen we een speciale finse maaltijd van runderbiefstuk eten wat er in ging als zoete koek, Britta was als tafeldame nu aanwezig en fluisterde ineens in mijn oor “ik weer wat je gedaan hebt vannacht” wat mij weer voor vraagtekens stelde.

Het bleef de hele avond aan me knagen, en elke keer als ik het vroeg aan Britta kreeg ik als antwoord ”dat weet je best wel”

Ik vroeg daar maar niet meer over, maar wel of ze nog een sauna gingen pakken, wat negatief werd beantwoord, omdat ze dat al in de middag hadden gedaan.

Laat in de avond kwam ik Ingrid nog even tegen , en die vroeg me of ik de lakens nu wel schoon kon houden want de pret vlekken zijn er zo moeilijk uit te krijgen.

Ingrid gaf me ook een raadsel mee, althans zo klonk het “ Niet alles is wat het lijkt te zijn”

Weer hadden de dames de hoofdrol in mijn dromen, maar wat Ingrid had gezegd klonk steeds na…. wat bedoelde ze er nou mee ?

De ochtend hadden we voor ons zelf en ik had mij laptop gepakt, terwijl de anders gebruik maakten van het zwembad of de sauna, regelmatig kwamen zowel Frida en Britta langs om te vragen of ik thee of koffie wilde. het viel me wel op dat ze meer aandacht aan mij gaven dan aan de rest, maar ik verklaarde dat ik met hen ook meer contact maakte.

Het viel me wel op dat Britta veel aanhankelijker werd, en elk moment benutte om me even aan te raken, en elke keer dat ze het deed kreeg ik een tinteling door me heen, een gevoel van verlangen.

Na de lunch kwam de gids met de mededeling dat het nu gunstig was om met de forest-ski aan de slag te gaan, dit is een soort sneeuwschoen maar ook een soort langlauf board, je kan er mee op diepe sneeuw lopen maar er ook mee afdalen, als je het door hebt dan ga je best wel snel.Gelukkig was ik niet de enige sportieveling dus al gauw hadden we ons in twee groepen gesplitst. Kjell die er goed in was nam de fanatieke mee en de gids namen de anderen op sleeptouw, we bleven gelukkig wel redelijk dicht in de buurt van het hotel.

Kjell kwam heel even bij me en wat hij zei maakte me in de war namelijk “ Laat je eigen gevoelens leiden, laat je niet beïnvloeden".

Na een uurtje hielden we pauze en genoten van het uitzicht vanaf een hoge heuvel, er was een kampvuur met koffie en we kregen er een soort koffie broodje bij dat speciaal rond deze tijd gebakken werd ( Joulotorttu) welke goed vulde. Via een omweg gingen we gedurende een uur weer terug naar het hotel.

Ik besloot weer een uurtje of zo in de lounge aan mijn boek te werken, en een al voorbereid tekst stukje naar een platform te sturen. Ondertussen hadden sommige dames wel door dat ik een schrijver was van een platform, en waren nieuwsgierig welke, zodat ze deze konden lezen en beoordelen, Een goede 2 uur later was ik tevreden, ik had twee A4 blaadjes geschreven met een verhaallijn, nu moest ik deze verhaallijn gaan uitwerken naar een boek van minimaal 200 pagina’s.

Na het avondeten besloot ik weer te relaxen in de sauna, het viel me op dat deze me veel meer rust gaf, dus met badjas alleen aan naar de doucheruimte en daarna stapte ik naakt de sauna binnen, Binnen zaten de 4 vriendinnen in badkleding ook in de sauna en die schrokken in eerste instantie dat ik naakt binnen stapte “ Sorry dames, moet ik weg gaan of in ieder geval een zwembroek aandoen “? Els, de oudste met haar 49 jaar zei “ Nee, kom maar binnen, we schrokken wel, maar nu hebben we alles wel gezien dus maakt het niet meer uit”. Ik voelde 4 paar ogen mijn lichaam bestuderen en Mieke de jongste van 43 vroeg “dat jij nog vrijgezel bent met zo een kop en lichaam” en kreeg daarna rode wangen omdat ze dat zo vroeg. IK gaf aan dat ik al meer dan 3 maanden vrijgezel was, maar af en toe wel een scharreltje had gehad. Nu was het de derde dame Joke van 44 die zei” Het is dat ik een man thuis heb, anders had ik ook wel willen scharrelen”. De dames gierden het uit van het lachen , en ik kon de humor ervan ook wel inzien. De laatste Sonja een mollige vrouw van 47 vroeg hoe het nou zat met de receptioniste Britta, want volgens haar was die serieus met me aan het flirten. “ Ik vind Britta een lieve en bovenal een mooie dame, als ik in haar ogen kijk lijkt het net alsof ik een sterretje zie, maar om te zeggen ik ben verliefd is nog veel te vroeg”. Mieke stond op en zei te gaan afkoelen en daarna naar de lounge,de andere dames volgden. Opeens zei Mieke met een glimlach “ volgende keer gaan wij ook naakt, een oog om een oog, en misschien kan Joke je dan verleiden om te scharrelen". Proestend liepen de dames weg.

Later in de avond schoof ik aan bij het een stelletje en het homo koppeltje voor een spelletje Poker.Wederom kwam Britta ter sprake , blijkbaar was ik de enige die blind was dat ze met me aan het flirten was, We konden het rustig over haar hebben want Frida had bardienst. Ik gaf aan dat ik door zowel Ingrid en Kjell twee raadsels had gekregen , en ik vermoed nu jullie het over Britta hebben dat deze raadsels over haar gaan, dit maakt me alleen maar nieuwsgierig.