Door: Necman
Datum: 12-12-2025 | Cijfer: 0 | Gelezen: 79
Lengte: Kort | Leestijd: 4 minuten | Lezers Online: 5
Trefwoord(en): Dwang, Gay, Plas,
Lengte: Kort | Leestijd: 4 minuten | Lezers Online: 5
Trefwoord(en): Dwang, Gay, Plas,
Het is geen toeval.
Hij zit daar al een half uur te wachten, precies op dit verlaten bospad dat nergens op de kaarten staat. Drie kleine action-cams staan verstopt: één in de cabine op het dashboard (gericht op de open deur), één laag bij de grond tussen de varens (perfect shot op modder en schoenen), en één hoog in een boom (breed overzicht). Alle drie streamen live naar een privé-kanaal op het darkweb. Titel van de stream: “White MTB bitch → total filth. No mercy.”
Er kijken al 87 man. Tips lopen binnen.
Hij ziet me aankomen vanaf honderd meter. Wit-zwart lycra pakje, strak als een tweede huid, nog brandschoon. Helm, zonnebril, witte sokken. Hij grijnst, steekt z’n sigaret aan en begint al te rukken met z’n natte handschoen. De pisstraal die je op de foto ziet is alleen maar het voorproefje; z’n blaas zit nog halfvol.
Ik stop, denk dat hij hulp nodig heeft.
Fout.
Voor ik m’n mond open heb gedaan, springt hij uit de wagen. Twee stappen en hij heeft me al bij m’n keel. Z’n leren handschoen drukt m’n luchtpijp dicht.
“Geen geluid, of ik breek je nek.”
Hij sleurt me van m’n fiets. De fiets valt om, ketting nog draaiend. Hij smijt me met m’n gezicht vooruit tegen de zijkant van z’n wagen. M’n helm klapt tegen het metaal. Met één hand houdt hij me vast, met de andere trekt hij een rol breed grijs duct tape tevoorschijn. Drie seconden later zitten m’n polsen achter m’n rug vast, strak, snijdend.
Hij draait me om, duwt me op m’n knieën in de diepe modder. M’n witte lycra zuigt zich meteen vol. Hij pakt z’n pik weer (nog nat van de vorige straal) en begint recht in m’n gezicht te pissen. Hard, warm, eindeloos. Het loopt in m’n ogen, in m’n neus, in m’n mond, over m’n witte shirt, helemaal naar m’n kruis. M’n pak wordt doorzichtig, plakt aan m’n huid.
Dan scheurt hij met z’n handen de voorkant van m’n shirt kapot. Gewoon rukken, lycra scheurt met een harde “rrrip”. Geen mes, alleen brute kracht. Tepels bloot, shirt hangt in flarden. Hij doet hetzelfde met m’n broek: grijpt de stof bij m’n kruis en trekt tot de naad met een luide scheur openbarst. M’n pik en kont komen bloot, broek blijft als een kapotte lap om m’n benen hangen, net boven m’n SPD-schoenen.
Hij duwt me op m’n buik in de modder. M’n gezicht gaat onder. Ik proef aarde en pis. Hij gaat op m’n rug zitten, 100 kilo rangers en modder, en trekt m’n heupen omhoog. Geen waarschuwing. Hij spuugt één keer op z’n pik en ramt naar binnen. Droog. Ik schreeuw in de modder.
Hij neukt me als een beest, elke stoot duwt m’n gezicht dieper in de drab. Z’n natte bomberjack druipt pis over m’n rug. Z’n 30-hole rangers trappen expres over m’n witte sokken en schoenen, smeert alles onder tot je het wit niet meer ziet.
Na een paar minuten hoort hij iets. Motorgeronk in de verte. Twee, drie quads. Hij lacht alleen, blijft doortrekken.
“Ze komen kijken,” gromt hij in m’n oor. “Betaald om te kijken… en mee te doen.”
De eerste quad stopt. Twee gasten in camouflage, gezichtsmaskers, zelfde soort rangers. Een van hen heeft een telefoon in z’n hand – filmt extra close. Ze lachen, trekken hun rits al open.
Ik probeer weg te kruipen. Onmogelijk. M’n pak hangt in flarden, m’n lichaam zit onder de pis en modder, polsen vast. De camera’s draaien door. 200+ kijkers nu.
Hij trekt zich terug, komt klaar over m’n kapotte shirt en rug. Dan duwt hij m’n hoofd omlaag en laat de volgende straal pis recht in m’n mond lopen.
“Wel doorslikken, slet. Publiek kijkt mee.”
De quads komen dichterbij. Motoren worden afgezet. Ik hoor riemen losgaan, laarzen in de modder.
Ik weet dat ik hier nooit meer schoon vandaan kom.
En ergens diep vanbinnen… wil ik dat ook niet meer.
Hij zit daar al een half uur te wachten, precies op dit verlaten bospad dat nergens op de kaarten staat. Drie kleine action-cams staan verstopt: één in de cabine op het dashboard (gericht op de open deur), één laag bij de grond tussen de varens (perfect shot op modder en schoenen), en één hoog in een boom (breed overzicht). Alle drie streamen live naar een privé-kanaal op het darkweb. Titel van de stream: “White MTB bitch → total filth. No mercy.”
Er kijken al 87 man. Tips lopen binnen.
Hij ziet me aankomen vanaf honderd meter. Wit-zwart lycra pakje, strak als een tweede huid, nog brandschoon. Helm, zonnebril, witte sokken. Hij grijnst, steekt z’n sigaret aan en begint al te rukken met z’n natte handschoen. De pisstraal die je op de foto ziet is alleen maar het voorproefje; z’n blaas zit nog halfvol.
Ik stop, denk dat hij hulp nodig heeft.
Fout.
Voor ik m’n mond open heb gedaan, springt hij uit de wagen. Twee stappen en hij heeft me al bij m’n keel. Z’n leren handschoen drukt m’n luchtpijp dicht.
“Geen geluid, of ik breek je nek.”
Hij sleurt me van m’n fiets. De fiets valt om, ketting nog draaiend. Hij smijt me met m’n gezicht vooruit tegen de zijkant van z’n wagen. M’n helm klapt tegen het metaal. Met één hand houdt hij me vast, met de andere trekt hij een rol breed grijs duct tape tevoorschijn. Drie seconden later zitten m’n polsen achter m’n rug vast, strak, snijdend.
Hij draait me om, duwt me op m’n knieën in de diepe modder. M’n witte lycra zuigt zich meteen vol. Hij pakt z’n pik weer (nog nat van de vorige straal) en begint recht in m’n gezicht te pissen. Hard, warm, eindeloos. Het loopt in m’n ogen, in m’n neus, in m’n mond, over m’n witte shirt, helemaal naar m’n kruis. M’n pak wordt doorzichtig, plakt aan m’n huid.
Dan scheurt hij met z’n handen de voorkant van m’n shirt kapot. Gewoon rukken, lycra scheurt met een harde “rrrip”. Geen mes, alleen brute kracht. Tepels bloot, shirt hangt in flarden. Hij doet hetzelfde met m’n broek: grijpt de stof bij m’n kruis en trekt tot de naad met een luide scheur openbarst. M’n pik en kont komen bloot, broek blijft als een kapotte lap om m’n benen hangen, net boven m’n SPD-schoenen.
Hij duwt me op m’n buik in de modder. M’n gezicht gaat onder. Ik proef aarde en pis. Hij gaat op m’n rug zitten, 100 kilo rangers en modder, en trekt m’n heupen omhoog. Geen waarschuwing. Hij spuugt één keer op z’n pik en ramt naar binnen. Droog. Ik schreeuw in de modder.
Hij neukt me als een beest, elke stoot duwt m’n gezicht dieper in de drab. Z’n natte bomberjack druipt pis over m’n rug. Z’n 30-hole rangers trappen expres over m’n witte sokken en schoenen, smeert alles onder tot je het wit niet meer ziet.
Na een paar minuten hoort hij iets. Motorgeronk in de verte. Twee, drie quads. Hij lacht alleen, blijft doortrekken.
“Ze komen kijken,” gromt hij in m’n oor. “Betaald om te kijken… en mee te doen.”
De eerste quad stopt. Twee gasten in camouflage, gezichtsmaskers, zelfde soort rangers. Een van hen heeft een telefoon in z’n hand – filmt extra close. Ze lachen, trekken hun rits al open.
Ik probeer weg te kruipen. Onmogelijk. M’n pak hangt in flarden, m’n lichaam zit onder de pis en modder, polsen vast. De camera’s draaien door. 200+ kijkers nu.
Hij trekt zich terug, komt klaar over m’n kapotte shirt en rug. Dan duwt hij m’n hoofd omlaag en laat de volgende straal pis recht in m’n mond lopen.
“Wel doorslikken, slet. Publiek kijkt mee.”
De quads komen dichterbij. Motoren worden afgezet. Ik hoor riemen losgaan, laarzen in de modder.
Ik weet dat ik hier nooit meer schoon vandaan kom.
En ergens diep vanbinnen… wil ik dat ook niet meer.
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10

Bezoek ook eens mijn profiel pagina om meer over mij te weten te komen, een overzicht te zien van mijn verhalen of om een berichtje achter te laten! Ook kun je jezelf aanmelden om een mail te ontvangen als ik een nieuw verhaal heb geplaatst!