De Twijfelachtige Bezoeker - 2

Het was nu begin april, dik vier maanden later. De zakenreis van Elena zou oorspronkelijk twee maanden duren, maar het werd drie, toen drieënhalf, en nu sprak ze over 'nog een paar weken extra' omdat het project zo goed liep. Elke keer als Mark vroeg wanneer ze eindelijk thuiskwam, kreeg hij een plagend antwoord via WhatsApp: "Geduld, schatje. Je kunt het wel aan. Ik hoor dat je braaf bent."

En braaf was hij. De peniskooi – de medium plastic versie met het kleine hangslotje die Lara hem die regenachtige middag had helpen kiezen – zat al 118 dagen onafgebroken om zijn penis. Elena had de enige sleutel meegenomen naar Azië. Eerst was het een spelletje geweest, een spannende uitdaging. Maar naarmate de weken maanden werden, was de constante druk, de onmogelijkheid om een volledige erectie te krijgen, de nachtelijke frustratie en het permanente gevoel van onderwerping steeds zwaarder geworden. Hij werd er prikkelbaar van, sliep slecht, en masturberen was onmogelijk. Elke ochtend werd hij wakker met een pijnlijk zeurende druk in de kooi, en elke avond stuurde Elena wel een foto of een stembericht dat hem gek maakte: een foto van haar in lingerie in haar hotelkamer, of een kort filmpje waarin ze fluisterde hoe ze aan hem dacht… maar zonder ooit te zeggen wanneer ze de sleutel weer zou gebruiken.

Mark had al twee keer gevraagd of ze de sleutel wilde opsturen. Beide keren had ze gelachen: "Nee lieverd, dat zou de lol eraf halen. Jij wacht op mij, zoals een goede jongen betaalt."

En dus stond hij nu weer voor dezelfde seks shop. De bel tinkelde precies zoals toen. Het was een zonnige voorjaarsdag, maar binnen in hem voelde het stormachtig. Zijn wangen waren al rood voordat hij goed en wel binnen was.

Lara stond achter de toonbank en keek op toen de deur openging. Haar ogen werden groot van herkenning, en een warme glimlach verscheen op haar gezicht. "Hé… jij bent het weer," zei ze zacht, terwijl ze de winkel rondkeek – er was niemand anders. "Lang niet gezien."

Mark knikte verlegen en liep rechtstreeks naar haar toe, zonder langs de rekken te dwalen deze keer. "Hoi Lara… eh… ja, ik… ik heb je hulp weer nodig."

Ze zag meteen dat er iets was. Zijn ogen stonden moe, zijn schouders hingen een beetje, en hij hield zijn handen nerveus voor zijn kruis, alsof hij iets wilde verbergen.

"Kom," zei ze eenvoudig, en ze gebaarde naar het gordijn achterin. "We gaan naar achteren, dan kun je het rustig vertellen."

In de kleine privé-ruimte ging Mark op de stoel zitten. Lara sloot de deur en leunde tegen de tafel, armen over elkaar, maar met een bezorgde blik. "Vertel maar. Gaat het niet goed?"

Mark zuchtte diep en keek naar de grond. "Mijn vrouw… ze komt maar niet terug. Eerst twee maanden, toen langer, en nu zegt ze weer 'nog even'. En de sleutel… die heeft zij. Ik draag hem nog steeds. Al bijna vier maanden non-stop." Zijn stem trilde een beetje. "Ik word er gek van, Lara. Echt gek. Ik slaap slecht, ik ben de hele dag gefrustreerd… en ik kan niks doen."

Lara's ogen werden zacht van medelijden. Ze herinnerde zich nog goed hoe hij er die eerste keer uitzag: schuw, opgewonden, maar ook kwetsbaar. Nu zag hij er vooral uitgeput uit.

"Dat is echt zwaar," zei ze zacht. "Vier maanden zonder ontlading… dat is niet normaal meer, dat is bijna marteling." Ze zweeg even, keek naar hem, en nam een besluit. "Laat me eens kijken hoe het zit. Trek je broek maar uit."

Mark stond op, maakte zijn riem los en liet zijn broek en onderbroek zakken. De kooi kwam tevoorschijn: het plastic glansde een beetje, het slotje hing er nog steeds aan, en zijn penis zat er strak ingeklemd achter. De huid zag er een beetje geïrriteerd uit op sommige plekken, en hij was duidelijk gezwollen binnen de beperkte ruimte – een teken van constante opwinding die nergens heen kon.

Lara hurkte neer en bekeek het van dichtbij, zonder iets seksueels, eerst professioneel. "Hmm… hij zit goed, geen echte schade, maar je bent wel maximaal opgerekt vanbinnen. Geen wonder dat je gek wordt." Ze keek op naar zijn gezicht en zag de wanhoop in zijn ogen. "Wanneer heeft ze voor het laatst gezegd dat ze thuiskomt?"

"Ze zei gisteren 'over een paar weken misschien'. Maar dat zei ze twee weken geleden ook al."

Lara zuchtte zacht en stond op. Ze legde een hand op zijn schouder. "Luister… je bent een volwassen man. Dit gaat te ver. Maar ik snap dat je van haar houdt en het spelletje wilt meespelen." Ze beet even op haar lip. "Wil je… even wat verlichting? Gewoon, zodat je weer een beetje normaal kunt denken?"

Mark keek haar smekend aan. "Alsjeblieft… ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoud."

Lara glimlachte zacht en knielde weer neer. Voorzichtig maakte ze het slotje open met een reservesleutel die ze in de winkel hadden – hetzelfde model. De kooi gleed los, en Marks penis sprong meteen half omhoog, bevrijd na al die maanden. Hij kreunde luid van opluchting, en binnen seconden stond hij volledig hard, kloppend, gevoelig.

"Arme jongen," mompelde Lara, terwijl ze hem zachtjes vastpakte. Haar hand voelde warm en vertrouwd. Ze begon hem langzaam af te trekken, precies zoals de vorige keer, maar nu nog tedere, wetend hoe gevoelig hij was. Mark leunde achterover tegen de muur, zijn ogen dicht, tranen van pure dankbaarheid in zijn ooghoeken.

Ze keek naar zijn gezicht – de intense opluchting, het genot dat door zijn hele lichaam golfde – en weer schakelde er iets in haar. Ze boog voorover en nam hem in haar mond, diep en warm. Hij smaakte schoon, een beetje zout van de opwinding, en ze zoog langzaam, haar tong dansend over de gevoelige eikel.

Mark greep de tafel vast, zijn knieën knikkend. "Oh god… Lara…" hijgde hij. Het duurde niet langer dan een minuut. De opgebouwde spanning van vier maanden ontplofte in een orgasme dat zo intens was dat hij bijna flauwviel. Hij kwam diep in haar mond, golf na golf, en Lara slikte alles door, zonder een druppel te verspillen.

Daarna hield ze hem nog even vast tot hij weer een beetje bij zinnen was. Mark hijgde, tranen over zijn wangen. "Dank je… dank je wel. Ik weet niet wat ik zonder jou moest."

Lara stond op, veegde haar mond af en glimlachte. "Graag gedaan. Je verdient dit."

Hij keek haar aan, nog na hijgend. "Kan ik… weer iets voor jou doen?"

Ze lachte zacht en trok haar broek en slipje uit. "Altijd. Jij bent nog steeds de beste."

Hij knielde neer en gaf haar weer precies wat ze nodig had: langzame, perfecte, aandachtige orale seks. Ze kwam twee keer, hard en luid, haar handen in zijn haar, haar lichaam schokkend van genot.

Daarna hielp Lara hem de kooi weer om te doen – schoonmaken, beetje glijmiddel, klik, slotje dicht. "Ik heb de reservesleutel hier," zei ze. "Als het echt te erg wordt, kom je maar terug. Dan haal ik hem eraf, al is het maar voor een uurtje."

Mark knikte dankbaar. Hij rekende af voor een nieuw flesje glijmiddel en wat reinigingsdoekjes. Bij de deur draaide hij zich om. "Echt, Lara… je bent een engel. Ik weet niet hoe ik je ooit kan terugbetalen."

"Door af en toe terug te komen," knipoogde ze.

Trefwoord(en): Beffen, Pijpen, Sexshop, Suggestie?

Ontzettend bedankt voor je hulp!

Ontzettend bedankt voor je hulp!