Niemand is perfect, dus ook Stefan niet blijkt hier, ... In het verhaal 'in het verhaal,' is Sofie nu wel zijn territorium binnengedrongen, tot in zijn bad en bed. Of dat een betekenis heeft voor de zakelijke verhaallijn zal nog moeten blijken. Jeffrey kan maar beter opschieten, want echt niemand gelooft dat het Simone is die Stefan onderhuid wil halen.

Een wat vreemde interpretatie van een witte kerst, maar verder ligt het uiteraard wel in de lijn van het verhaal dat Lucas haar dit vreemde voorstel doet. Vreemd voor de buitenwereld dan, niet voor hen want dat is een eerder bewandeld pad... al vrees ik wel dat het achteraf niet bepaald goed zal zijn voor hun wederzijds vertrouwen, wat ergens nog altijd een beetje broos is. Arme Abdil... ach, wie weet beleeft die jongen weldra wel dé kerst van zijn leven.

Blijf vooral nog een tijdje schrijven als Lucas, beste Jefferson. Ondanks soms (te) veel controverse rond jouw verhaaldelen, is en blijft dit voor mij een ongelooflijk goed verhaal. Je 'uitschuiver' naar 'Elise en...' heb ik je al lang vergeven. Een leuke opener voor een nieuw verhaal was dat anders zeker wel, maar te verwarrend in de context van dit verhaal. Eerst De Vriendengroep maar eens tot een goed einde brengen, zou ik denken, en wie weet daarna de Goden er toch maar bijhalen. Groetjes, Stanzie

Met Costas lijkt moeder Anna haar vakantielief alvast te hebben gevonden. Na Hans is hij het die haar seksuele noden op een heel erg bevredigende manier weet in te vullen. Als Olivia de genen van haar moeder heeft, dan zal het ook voor haar een stomendheet nachtje geworden zijn daar bij Paul. Lezen we dat relaas in het volgende deel van deze broeierige reeks Westy? Ik kijk er alvast naar uit.

Meer dan terecht zijn de twijfels over de oprechtheid van Elise natuurlijk wel. Op "dit" moment is ze misschien niet bezig met haar eigen voordeeltjes, maar dat is waarschijnlijk slechts een kwestie van tijd. Inmiddels lijkt Lucas (met dank aan Kamila) het 'pad van voortschrijdend inzicht' te bewandelen. Is er tussen die twee een mooie romance in de maak, of komt er ook daar nog ruis op de lijn? Het blijft hoe dan ook boeiend...

Wat een onwaarschijnlijk passioneel en goed trio-verhaal in twee delen is dit geworden, en wat gunde ik hen dat, alle drie. Was het maar waar dat vanaf hier alles peis en vree zou zijn, maar dan bleef er natuurlijk nog weinig te vertellen. Ik denk/hoop dat Lucas en Kamila elkaar steeds beter zullen vinden, maar tegelijkertijd ben ik op mijn hoede voor eventuele addertjes onder het gras. Bedankt voor alwéér een prachtig vervolg, Jefferson.

Een ontwikkeling waar ik spontaan blij van wordt. Natuurlijk slechts een momentopname maar wel een heel mooie! Dit mag van mij nog even duren.

'Het erotisch treintje' van dit verhaal bolt gestaag verder.
Olivia is liefdevol opgenomen in de vriendengroep en besluit nu al dat ze straks naar bed gaat met Paul. Ze moet zich dus wel goed voelen bij hem en ik kijk er dan ook naar uit om het verslag van hun eerste keer seks te kunnen lezen... Of krijgen we eerst een nieuw vurig onderonsje tussen haar moeder Anna en Costas? Mooi deel alweer, Westy

Eén verzwegen detail is alvast de wereld uit... Of het gaat werken is nog maar de vraag, maar het 'voelt' ergens juist dat Kamila terug is. Hoezo langdradig en saai? Opnieuw voeg je een lange, mooi fonkelende parel toe aan dit prachtige verhaal wat mij nog steeds blijft bekoren. Dankjewel daarvoor en blijf vooral doorgaan, Jefferson.

Hoe zeggen ze dat nu ook alweer..? Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Los van datgene wat we al lazen in 'Elise en de Goden' (wat ik zoveel als mogelijk probeer te negeren omdat het cronologisch voor mij niet klopt) staat dit deel weer als een huis. Ze kunnen allebei, op hun eigen manier en hun eigen drijfveer, niet weerstaan aan dit soort verlokkingen. Allebei doen ze er alles aan om 3 onschuldige meiden een zo goed mogelijk zicht te geven op hun handelingen... Hoe fout is dat, maar wel heel erg geil om te lezen. Wel mag ik hopen dat Elise niks begint met Abdil, want dat zou zoiets zijn als oude wijn in nieuwe zakken.
Graag gelezen, alweer.

Geen ja en geen nee over wel of niet samen verder, maar van die twee had ik ook niet per direct een uitkomst in die zin verwacht. Wel voel ik me plaatsvervangend blij dat ze eindelijk eens veel meer openheid naar elkaar toonden dan dat ooit het geval was. Al blijven ook nu nog aan beide kanten dingen verzwegen en is het niet duidelijk of ze samen nog een toekomst hebben. Laat hen nog maar een beetje verder praten, zit ik stilletjes te hopen... Straf wel hoe jij me met dit verhaal altijd weer diep weet te raken, Jefferson. Uiteraard is dit fictie, maar dit 'onmogelijk' koppel en sommigen van hun vrienden zitten onder mijn huid als waren ze mensen van vlees en bloed. Mijn complimenten daarvoor!