Hoewel de volgende aflevering al weer binnen en gelezen is, toch nog maar even mijn waardering voor dit deel van Mini laten blijken. Mooi verhaal over het avondje met de zussen van Kees en de nadere Informatie voor een wat gevorderde hulphond. Leuk voor Kees en Joline om mee te beginnen.
Top Keith, enne wat een snelheid van productie. Het lijkt wel of je met pensioen bent (of misschien lange vakantie)

Ik kan lovende dingen zeggen over dit stuk, b.v. over het stukje met Greet en Anita en over het gesprek van de zussen met Kees. Heel mooi, maar het allermooiste vind ik toch wel het feit, dat ik, dat wij alle 350 afleveringen en zeven jaar van deze geweldige serie mogen genieten. Geweldig Keith. Op zich heel bijzonder. Je zou hiervoor een bloemstuk van Opwindend.Net (en de lezers/lezeressen) moeten krijgen. Ik vind het na al die tijd nog steeds genieten, als er weer een aflevering van jou binnenkomt.
Hartelijk bedankt en ik hoop dat je nog lang doorgaat. Niet zozeer met Mini, want ook jouw andere series (Gastvrouwen, Tinnitus) zijn alleszins de moeite waard. Als schrijver weet je je lezers te boeien!

De hond gaat er nu toch komen, dat kan nog voor heel wat bijzondere situaties zorgen in huize Jonkman. Kees moet nu eerst nog de komende veertien dagen zien door te komen, maar dat lukt wel met alle gewenste en ongewenste hulp.
Marion ontwikkelt zich bij DT steeds meer tot een gewaarde en betrouwbare kracht in het back office. Leuk om te lezen. Nu nog afwachten, wat het ministerie zal beslissen voor het ziekenhuis: algemene aanbesteding of DT
Mooi verhaal weer Keith.
Op naar de 350!!!

Mooi verhaal. Met een heleboel emoties, bv. van Greet. Het is een verzonnen verhaal, maar ook in het "echte leven" zijn er mensen die vinden dat liefde alleen maar hetero kan zijn. Ik zou zelf niet anders willen, maar ik gun mensen met andere seksuele interesse wel hun eigen manier om de liefde te vieren. Als het maar wederzijds gewild wordt.
Maar ook de reactie van de piraten: heel sociaal.
Ik hoop dat Kees en Joline na Roemenië nog meer beseffen dat ze bij elkaar horen en van elkaar houden. Maar dat kun jij veel beter onder woorden brengen. Bedankt weer Keith!!!

Een heel mooi verhaal Dannyboy en ook meeslepend geschreven.
Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat als Nick weer terugkomt.
Misschien is hij wel zo ijverig, dat hij zijn achterstand inhaalt en toch bij Kelly in de klas komt.
Maar ja, daar ga ik weer... het verhaal van een ander vertellen, terwijl ik dat niet kan.
Kortom, ik laat het helemaal aan jou over. Het zal zeker goed komen (met het verhaal)

Ik dacht deze reactie te beginnen met commentaar op de nummering, maar zo juist zag ik dat alles al weer hersteld was. Oké, dan niet. Verder is er eigenlijk weinig kritiek te spuien op jouw stuk. Het was weer vlot geschreven en de beschrijving van de solo was mooi, uiteraard met een groot deel van the FF in de kerk.
Het blijft een tien Keith 👍

Ik vond dit weer een heel mooie aflevering. Er gebeurde geen spectaculaire dingen (op de bedscène na 👍). Maar dat hoeft ook niet altijd. Volgende aflevering zal er ongetwijfeld een en ander gebeuren rondom de solo van Kees. Je hebt kans dat de Fabulous Forteen de dienst komt bijwonen.
Ik vond het leuk om diverse mensen uit deze groep weer even voorbij te zien komen: Henry en Angelique, Clara en Melisa.
Kortom een leuk verhaal en dat hoeft van mij niet op de manier van je gewaardeerde collega auteur, Dannyboy, opgepept te worden, (Sorry Dannyboy)
Ben, zoals gezegd, benieuwd naar de solopartij van Kees en Derk. Misschien volgende aflevering?

Mooi verhaal, hoop zeker dat er nog een vervolg op komt, al dan niet als slot...
Hoop verder dat je voor een leuke vakantie er een maand tussenuit gaat, zo ja, veel plezier. Zo niet niet, dan veel sterkte

Toch weer even een duidelijk andere kant van Joline mogen zien in dit hoofdstuk: een liefhebbende en begripvolle echtgenote. Mooi dat je dat toch ook even naar voren brengt.
Verder maak je me wel erg benieuwd naar de les van Mariette. Ik begrijp dat Kees het beste 😛 maar ziek kan zijn.
Vorige week was ik er bijna van overtuigd dat Nadia ook de naam Boogman zou hebben gekozen (waarom weet ik niet) maar dat werd vandaag even duidelijk gecorrigeerd. Mooie motivatie van Nadia om die naam te kiezen.
Kortom: weer een prachtig stukje proza, bedankt.

De dames Bongers zijn van hun "gehate namen" af en kunnen nu als Boogman door het leven. Ik neem aan Nadia ook. Wat je een simpel naambordje dan voor hen kan laten betekenen. Mooi!!!
Ik ben het overigens met Tdid eens: Joline - net als haar moeder - heeft soms wel erg lange tenen, misschien toch een beetje "heropvoeden". Bijzonder vond ik ook het stukje over het ziekenhuis, waar weer een bezuiniging/ storingsmogelijkheid van Duyvesteijn aan het licht komt.
Heel kort stipte je ook aan, dat de volgende keer Marion er eens op uitgestuurd wordt om DT te vertegenwoordigen. Die dame heb je een heel positieve ontwikkeling laten door gaan.
Top, Keith