Oelewapper,
Julia laat op andere manieren weten hoe ze zich voelt.
De hoop is het kwaadste der kwaadste, omdat zij de marteling verlengt. - Friedrich Nietzsche

Dannyboy,
Dank je wel voor je compliment.
En kijk uit met wat je wenst betreft Omi...

@Bee,
Ik zal je snel uit je lijden verlossen en je troosten als dat nodig is Bee!

@Jan,
Ik hoop dat je inmiddels toch wel de slaap gevonden hebt en dat je fijne dromen had.

@Odin,
Ik had je gemist maar was je niet vergeten! Ik hoop dat jij af en toe ook mooie gedachten hebt.

@Lieke,
Wiens verjaardag bedoel je precies? Ik had jullie willen trakteren voor mijn verjaardag, op een nieuw deel maar die moet waarschijnlijk nog een dagje wachten. Is al wel goedgekeurd!

Jeetje, waar gaat dit naartoe?

Ik hoop snel het volgende deel te kunnen lezen.
Misschien wel al voor de verjaardag?

xxx

Wat een moment om het verhaal af breken, nu kan ik ook niet meer slapen... 😘

In ieder goed boek gaat het bijna mis en komt het hopelijk goed... Deze delen van over het deeltje dat het mis gaat...
Knoop in mijn buik... Niet leuk en helaas.. Een boek kan je snel verder lezen om uit eindelijk de knoop kwijt te zijn, nu kan dat niet...

Dit is bijna bdsm... Je laten wachten en wachten, pijnigen en beetje met je knoop ... tot de schrijfster volgende delen geschreven heeft.. :-)

Fransisca wat schrijf je goed... Ga vooral door... Ik zal wachten op ieder deel.. Bedankt voor deze weer.

Zucht, dit is weer een goede deel. Je hebt de dansmoves heel erg goed beschreven dat ik bijna alles perfect kunt volgen. Behalve liedjes dan haha. (ik luister nooit muziek).

Ik kijk enorm uit naar het gesprek tussen Julia en Rosalie.
En heerlijk dat Omi weer opduikt.

Een 10. lager kan ik je niet geven.:)

Nooit eerder waren Rosalie en Julia verder van elkaar verwijderd.
Nooit eerder voelde ik leegte tijdens het lezen van deze reeks.
Het zwarte gat lijkt alle positieve emoties op te slokken.
Het enige dat ik weet, is dat Julia zich niet laat leiden door emoties. Ze zal dat gat sluiten.

Morgen wordt er gepraat.
Het lichtje aan het einde van de tunnel.
Hoop.

Prachtig begin. Ik ben totaal geen fan van bdsm maar zoals jij het omschrijft, doet het me nieuwsgierig worden. Nog een boel delen te gaan. Dat is iets voor eenzame avonden.

Je hebt er een fan bij 👍

Ik krijg er geen genoeg van. Elk verhaal is een bom vol emoties, prachtige inzichten, spanning, menselijkheid, ...
Maar het mooiste is en blijft de wisselwerking tussen Rosalie en Julia. Het leven zoals het is: goede dan en slechte dagen, en de verschillen in de manier waarop we daarmee omgaan.
Als er iets duidelijk is (en zeker na dit verhaal met de munch) is het belang van open en eerlijke communicatie. Hoe bevrijdend is het als je dingen gewoon kan benoemen zonder schaamte, als je niet bang hoeft te zijn voor een verkeerde reactie...
Geen misverstanden meer...

De sfeer van een munch weet je in elk geval onvoorstelbaar accuraat weer te geven. Het zijn kortstondige mini-kink-wereldjes die het bewijs zijn dat het kan.

En nu hoop ik dat het vervolg snel komt, want de onuitgesproken woorden van Rosalie liggen ook bij mij op de maag.

Een 10! Hoe kan het ook anders.

Wauw

Plus al mijn opmerkingen van de vorige verhalen nog een keer.


Xx lieke

Helemaal eens met Jan! De delen van jou kan nooit lang genoeg zijn. Ik krijg altijd een big smile als er jouw deel online komt. Voor mij is deze serie de allerbeste van deze site. Er zit altijd de spanning in.
Ko maar op met de volgende deel. Hoe lang de deel wordt, maakt het niet uit, als ze maar lang zijn, haha.