Een poëtisch begin van 2022. Het kan haast niet mooier. Bijna jaloers lees ik hoe de hoofdpersoon getuige is van de verlangen dat op afstand wordt waargenomen. Wie zou dit niet willen zien, wie zou dit niet willen ervaren. Het glas houdt niets tegen en de zintuigen worden maximaal gestimuleerd. En Lotte speelt de hoofdrol. Zij is het die de man doet verlangen naar de lust van de vrouw. Het blijkt te kloppen zo lees ik van Lotte en juist haar opwinding doet me verlangen naar meer, veel meer. Dus dans ik mee met het verhaal.

En dan is daar het vonnis en neemt de schrijfster ons mee naar een vorm van executie en mogen we lezen hoe Tine dit als eerste ervaart. Is het verlangen naar aandacht groot genoeg om deze straf met plezier te doorstaan. Want hoe je het ook bekijkt, een facial is een bijzondere mix van geven en nemen. De afweging tussen het krijgen van aandacht van een man die zijn pik staat af te trekken en zich verlekkert aan een vrouw die iets van haarzelf weggeeft. Gelukkig beschrijft Leen het zo dat Tine het steeds leuker en opwindender gaat ervaren als dan niet geholpen door een man die haar begeerlijk en aantrekkelijk vindt. In die mix vindt Tine alles goed, nou ja bij alles. Als ik heel eerlijk ben dan is er een vraag die ik voor mijzelf niet zou kunnen beantwoorden. Zou ik aan een bukkake mee kunnen doen?
dank je Leen voor deze beschrijving en ik hoop dat je ons meeneemt in een vervolg

De titel verhult niet veel of maakt eigenlijk al veel duidelijk. Drie queens worden aan ons voorgesteld en alle drie worstelen ze met hun leven. Gezien worden, erkenning krijgen, Aandacht dus, iets waar alle vrouwen naar verlangen. Toch hebben ook hier de mannen weer de controle, De producent verschuilt zich achter geheimzinnig taalgebruik en de queens durven niet door te vragen bang als ze zijn om afgewezen te worden. Een bijzonder begin waarvan de afloop, wat de titel betreft doet vermoeden dat de queens iets gaan beleven waarvan zij niet wisten dat het bestond.

Een echt heerlijk eerlijk Liza verhaal. Dit is haar wereld en van haar alleen. Wij mogen meegenieten op de golven van haar lust, verlangens en onderdanigheid. En zij is nog niet klaar met ontvangen. Ze heeft nog zoveel om te geven!!!

En dan is daat het slot. De lust en het verlangen zegevieren en zo eindigt dit verhaal zoals het bedoeld is. Het heeft iets therapeutisch zoals Nicky het verhaal voor Roos schrijft. Deze twee personen moeten elkaar veel beter kennen om een dergelijk verhaal te schrijven en Nicky heeft voldoende woorden in haar pen opgeborgen zitten om dit te vertalen in dit mooie levensverhaal. Stel dat dit in het echt gebeurd, waarom mag je dan als volwassen vrouwen niet van elkaar genieten zelf als moeder en dochter. Het zijn vragen die op waardering en afkeuring kunnen rekenen. Als liberaal en vrij denker hoef ik niet te antwoorden of te oordelen. Als dit twee mensen veel dichter tot elkaar brengt en het hun gelijk en wederzijds respect vergroot dan valt er niets af te keuren. Dan past alleen respect. Dat ik als indringer en als man van dit verhaal genoten heb uit zich dor de reacties die ik hieraan gewijd heb, gewoon omdat dit soort verhalen dit ook verdient. Dank Nicky, dank Roos!!!

Langzaam gaat de ontdekkingsreis verder en delen Roos en haar moeder het bad. De heerlijke warmte van het water vult de lust en Roos is al veel verder dan haar moeder. Natuurlijk hoort er mooie vrouwelijke begeerlijke lingerie gekocht te worden. De witte degelijke onderbroek van haar moeder wordt nog net niet ritueel verbrand.De vraag of dit nu goed of fout is dient zich aan. Mag een dochter seksueel naar haar moeder verlangen of is er gewoon behoefte aan vriendschap. Voor Roos is dit al beantwoord al sinds het filmpje dat zij haar vriendin gekregen heeft. Zij staat daarvoor gewoon open in het leven. Het eerste contact met haar moeder is gelegd en zij zet de eerste stapjes op zich te openen voor de vrouw die ze is. Het echte leven dendert als de nachttrein verder in dit verhaal en ik kan als lezer alleen maar meegenieten, heerlijk meegenieten.

Roos staat open in het leven terwijl haar moeder in zichzelf zit opgesloten. Het vraagt veel van een vrouw om zich te laten zien zeker in een wereld waarin mannen veel meer durven te kijken, als jagers die op zoek zijn naar een prooi. Maar mannen spelen geen echte rol in deze serie. Het ontluiken of ontdooien van Roos haar moeder gaat door terwijl Roos haar verlangen om haar moeder nog beter te leren kennen al veel verder gaat. Voor Roos niets bijzonder zij weet te genieten van zowel het mannelijke als vrouwelijke geslacht. Juist omdat het zo echt is raakt het mij, doet het me wat en stuitert mijn emotie op en neer van een verlangen om te weten hoe dit afloopt tot een hongerige geilheid omdat je dit gewoon wilt kunnen zien. Er huist een eeuwige voyeur in mij en die kijkt stiekem om het hoekje mee. Mooi lekker tegelijk Nicky.

Het eerste deel uit een vierluik. De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ik de hele reeks in een ruk (Sorry voor het woord) heb uitgelezen en toch zal ik proberen ieder verhaal van een commentaar te voorzien. Ook al ken ik Roos uit een andere heerlijke serie begint dit verhaal vanuit een andere invalshoek. Nu is het de moeder van Roos die gevangen zit in een keurslijf van haar leven. Stap voor stap maken we kennis met moeder en dochter waarbij de een dus gevangen zit in zichzelf en de ander snakt naar een gezonde vriendschappelijke relatie met de vrouw die haar gebaard heeft. Het echte leven dus. Als mannelijke lezer voel ik mij een indringer in deze nog koude relatie.
Mooi Nicky, echt mooi

Wauw, precies om 12 uur middernacht verschijnt dit vervolg verhaal. De schrijfster gunt ons een vervolg op een 10-luik van kerstverhalen. Heerlijk opwindende, vol emotie en realisme. Neuken is een deel can het verlangen naar elkaar en precies zo is het. Dat de twee hoofdpersonen ook ondervinden dat met een mooie vorm van BDSM je je zintuigen tijdens het vrijen nog beter ervaart is een hele mooie afsluiter. Mijn zintuigen waren maximaal aanwezig bij het lezen van dit verhaal. Beste wensen Nicky. Maak er een mooi jaar van en verras ons maar!!!

Inwendig moet ik glimlachen van dit schitterende verhaal. Deze parel van lust en verlangen waarin de schrijver een schoft in zich vrijlaat en zich overgeeft aan een gedeeld verlangen. Al lezend vraag ik mij af of het echt is of een fantasie is. De cryptisch verwijzing doet vermoeden van wel. Ik weet wel voor wie dit geschreven zou kunnen zijn. Op de valreep van 2021 een van de mooiste en beste verhalen van dit jaar. Thanks Oele en je weet wel wie.