De Cuckold

John - 04-02-2024 om 08:11

Ik kijk via de kier van de niet helemaal gesloten huiskamerdeur naar hoe Gisele haar plannetje ten uitvoer brengt.
Ik zie hoe zij Arnold vastbindt op de keukenstoel waar gisela en ik in de middag nog de liefde vol hebben gedreven. Of beter gezegd waar wij stomende harde sex hebben gehad. Zoals we dat al maanden doen als Arnold niet thuis is en ik een appje krijg waarin zij mij uitdaagt en vraagt om gebruikt te worden

Ik hoor hoe ze hem vertelt wat ze wil en hem kreunen als zijn pik onder handen wordt genomen
Ik ken haar mijn in een onderdanige rol maar weet ook dat als zij iets wil het ook krijgt.

Ik geniet van het zicht op haar prachtige lichaam. Dat lichaam heeft mij al zoveel genot gegeven. Ik zie haar goedgevormde kont en weet hoe haar borsten nu een beetje bewegen door haar felheid van haar reactie

Ze loopt op de deur af
Dit is John die neuk ik regelmatig, maar ik wil niet alle lol voor mezelf. Jij moet ook meedoen. Jij gaat John pijpen tot zijn pik keihard is en dan mag je toekijken hoe hij je vrouwtje neukt..."

Ik stap naar binnen en pak Gisela bij haar haren en trek haar gezicht wat achterover
Ik kus haar vurig op haar mond en mijn rechterhand omvat haar linker borst
Haar kreun wordt gesmoord door onze monden.
Mijn hand glijdt via haar buik naar haar gladde kutje zonder problemen verdwijnen er 2 vingers in haar natte warme grotje
Ik sta Arnold zin vrouw te vingeren terwijl hij machteloos toe kjkt
Ik loop op hem af. Hoi ik ben John en ga jou eens laten zien hoe je je vrouw moet gebruiken.
“ en zij wil het ook. Proef maar en ik duw mijn 2 vingers in zijn mond

Arnold - 04-02-2024 om 12:15

"Hoi ik ben John en ik ga jou eens laten zien hoe je je vrouw moet gebruiken!" Ik sluit even mijn ogen. Ik weet dat Giselle wreed is en totaal geen belangstelling meer heeft voor mij, maar dit is wel heel erg. Het vreselijke is, ik hou nog altijd van haar. Ik kijk naar haar prachtige lichaam, het roze kutje en de twee volle borsten, waarvan er één gekneed wordt door haar minnaar. Dan maakt Gisele zich los van John en pakt zijn enorme pik. "Kijk eens Nol," zegt ze spottend, "dit is pas een pik, niet dat zielig excuus van een piemeltje wat jij tussen je benen hebt hangen." Ze slaat me met mijn andere hand in mijn gezicht. "Zeg het!" schreeuwt ze. "Dit is pas een pik," zeg ik braaf, "niet dat zielige excuus van een piemeltje dat ik tussen mijn benen heb." "Goed zo!" schreeuwt Gisele, "bek open!" Gehoorzaam open ik mijn mond en Gisele duwt de donkere eikel tussen mijn lippen. "Zuigen!" schreeuwt ze, "maak dat ding stijf, zodat hij je vrouwtje kan neuken!" Walgend van mezelf zuig ik op de enorme lul die steeds groter wordt. "Hihihi!' lacht Gisele, "je weet het niet maar ik heb camera's laten installeren en die nemen nu op dat jij een cocksucker bent. Als je me niet gehoorzaamt, stuur ik die beelden naar alle mensen op kantoor. Ook aan die trut van een secretaresse van je, die magere met die punttietjes..." Ik kreun. Ze heeft me te pakken, Alleen mijn gezicht zal te zien zijn, niet het gezicht van John of Gisele. Ik ben de pineut. Eindelijk is Gisele tevreden. ik moet op mijn rug gaan liggen en ze schuift op handen en knieën over me heen. Haar prachtige kut is vlak bij me, een tantaluskwelling. Dan schuift de enorme lul van John in haar kut. Machteloos moet ik toekijken hoe Gisele hard wordt geneukt. "Kunt je het zien?" kreunt ze, "mooi hè, kijk maar goed, dichterbij mijn kut zul je niet meer komen. En straks als hij mijn kut heeft ondergespoten, mag jij het schoonlikken, kloteklapper!"

Gisele - 10-02-2024 om 13:17

Ik zie de onmacht op het gezicht van Arnold beneden mij als de donkere lange lul van John op nog geen twintig centimeter van zijn hoofd hard keer op keer in mij geramd wordt. John is niet van het zachte en subtiele.
Net zoals gewoonlijk klinkt het luid kletsende geluid van vlees op vlees. Alleen deze keer begeleidt door extra gehijg en gekreun van Arnold.
Zo op handen en knieën zweeft mijn eigen gezicht ergens boven het kleine (zeker vergeleken met dat prachtige stuk vlees van John) piemeltje van mijn man. Ja, hem verleiden, teasen en versieren zodat hij tijdens onze 'verkering' gelukkig niet al te veel tijd nodig had om klaar te komen, dat was nog wel een keer uit te houden. Maar na de bruiloft (waar hij nota bene niet eens door had dat ik een vluggertje met mijn ex in de garderobe had) had ik al snel genoeg van zijn hopeloze pogingen om mij te bevredigen.
Ik heb meer nodig! Na een paar one-time dingetjes, kwam ik bij John uit. Een heerlijke grote (ja, vooral ook dáár) donkere kerel. Ongeveer mijn leeftijd, dus wel met een libido, en fantasie tussen de lakens, waar ik iets aan heb.
Niet zoals Arnold, die zelfs nu, terwijl er vlak boven zijn hoofd pure porno opgevoerd wordt, zijn pikkie nog niet overeind krijgt.

"Kun je het zien? Mooi hè, kijk maar goed, dichterbij mijn kut zul je niet meer komen. En straks als hij mijn kut heeft ondergespoten, mag jij het schoonlikken, kloteklapper!" bijt ik hem toe. Mijn kwetsende woorden alleen onderbroken door korte pauzes wanneer John weer met een duidelijke smak zijn lijf tegen het mijne aan laat komen.

"Zie je het? Zie je hoe mijn kut opengeboord en opgevuld wordt door zijn zijn donkere pik? En straks goed je best doen, anders word ik misschien wel zwanger en hoe verklaar jij dan die donkere baby?"
Niet dat dat gaat gebeuren, want ik slik braaf mijn anticonceptie pillen. Deze jongedame heeft helemaal geen zin haar prachtige lijf door een zwangerschap te laten verkloten!
Maar dat weet Arnold niet, die denkt dat ik na de trouwerij daarmee gestopt ben. Pffft, als of...
Hmm, dat lijkt mijn man dan wel weer op te winden. Terwijl ik de mogelijke gevolgen van John aankomende orgasme en het werk van Arnold 'bespreek', zie ik met kleine schokjes het dingetje tussen de benen van mijn man opzwellen en verstijven!
"Oooh... Dus daar kick je wel op? Dat mijn kut volgespoten wordt en ik straks met een dikke buik rond waggel? Klootzak!"
En met mijn vlakke hand geef ik een flinke tik op de ballen van Arnold, terwijl achter mij John zijn tempo versneld. Altijd het teken dat hij op het punt staat om klaar te komen.

Arnold - 10-02-2024 om 14:01

Ik word neergezet als de cuckold die ik ben geworden. Machteloos moet ik toezien hoe mijn vrouw, de prachtige Gisele wordt geneukt door haar minnaar. En hij is goed. Jezus wat een kracht, wat stoot die enorme pik hard in de kut van mijn jonge vrouw. Gisele blijft me intussen vernederen. Ik laat het gelaten over me heen komen. Alleen als ze praat dat ze ondergespoten zal worden met het geil van John raak ik even opgewonden. Gisele met een dikke buik en later een kind. "Lik!" roept Gisele, "lik aan die pik en mijn kut, stuk onbenul, maak me nog geiler dan ik al ben..." En dan gebeurt het. Plotseling schiet een dikke warme straal sperma uit de lul van John. Dikke klodders hechten zich aan haar billen, haar kutje. John draait zich op zijn zij en kijkt toe hoe Gisele haar billen op mijn gezicht drukt. "Schoonlikken, ouwe viespeuk, alles en dan doorslikken." Gehoorzaam lik ik alle klodders warm sperma op en slik. Gisele vrijt ondertussen met John alsof ik er niet ben.

De volgende dag heb ik het druk op mijn werk. Een ingewikkeld dossier heeft mijn aandacht. Ik schrik op als de deur van mijn kantoor opengaat en Gisele binnenkomt met John. "Ik heb nu geen tijd," zeg ik korzelig, "ik ..." "Hou je bek!" zegt Gisele, "kleed je uit of moet ik die opnames op het interne circuit van het kantoor zetten?" Snel kleed ik me uit en als ik naakt in mijn kantoor sta, realiseer ik me pas dat de deur niet op slot is. "De deur," piep ik angstig, "mijn secretaresse kan zo binnen ko..." Gisele begint hatelijk te lachen. "Maar dat is juist het leuke nollesnol, dat we betrapt kunnen worden door die magere spriet met haar kleine tietjes..." Ik zwijg en zie hoe Gisele de broek van John openmaakt en zijn enorme stijve pik er uit haalt. Gisele kleedt zich uit en gaat over mijn bureau liggen. "Nou steek dat zielige geval in mijn kut." Ik heb ondanks alle spanning een aardige stijve en penetreer Gisele. "Ik voel niks," zegt ze hatelijk, "John?" "Ja baby," zegt John. "Neuk die flikker in zijn reet zo hard dat ik ook wat voel." Ik wil protesteren, maar als de pik van John mijn rectum verpulvert en in mijn darmen dreunt," zwijg ik geschrokken. "Oh ja, schatje!" kweelt Gisele, "Ik voel jouw lekkere pik via die zielige klootzak. Harder!" Op dat moment hoor ik iemand op de deur kloppen.

Amalia - 06-03-2024 om 11:48

Best vervelend als het koffiezetapparaat op onze vloer kapot is. En ik had gisteren al gebeld, maar de monteur kon pas begin volgende week langskomen. Nou ja, als de perfecte secretaresse die ik probeer te zijn voor meneer Arnold, loop ik wel even een verdieping naar beneden en weer terug omhoog voor zijn koffie van tien uur.
Om tien uur koffie, om drie uur thee. Meneer Arnold is een man van regelmaat. Precies zoals ik het graag zie. Precies waar ik de afgelopen vijf jaar zo aan gewend ben geraakt.

Als ik naar beneden loop, zie ik in de glazen designlift, die ons kantoor rijk is, zijn vrouw Gisele met een donkere meneer naar boven gaan. Een kleine rilling van afschuw (en als ik eerlijk ben, misschien ook van een beetje jaloezie) trekt door mij heen. Maar de manier waarop Gisele zich letterlijk omhoog geneukt en gezogen heeft om ten slotte als vrouw van meneer Arnold te eindigen, is algemeen bekend en een dankbaar onderwerp van roddels tijdens de bedrijfsborrels (als meneer Arnold er niet bij is natuurlijk).

"Hey, Amalia, loop niet te veel heen en weer, anders val je nog meer af!" grapt een van de automatiseringsmedewerkers bij koffiezetapparaat. Ja, lach er maar om, denk ik. Moeder Natuur heeft mij nu eenmaal met een tenger en lang postuur 'gezegend'. Samen met een snelle stofwisseling zrogt het er voor dat ik amper aan kan komen om zo wat 'vlees op de botten' te krijgen. En helaas schoot ze ook te kort toen mijn borstjes (niet) begonnen te groeien tijdens mijn pubertijd. Veel meer dan een A+-cup is het tot nu toe niet geworden.

Behalve dan dus de geijkte grapjes, heb ik nooit veel aandacht van mannen gekregen en ondanks mijn leeftijd van 35 ben ik dan ook nog maagd. Wel heb ik ooit op mijn 17de een vriendje afgetrokken, maar verder niks. Behalve dan een of twee keer per maand een 'zelfhelp-sessie' als advies na een serie moeizame en ongemakkelijke gesprekken met een therapeute. Ik kwam bij haar terecht dankzij mijn toenmalige stress-aanvallen. Gelukkig biedt het internet voldoende mogelijkheden om mij op die zeldzame momenten van romantische stimulans te voorzien.

'Ding-ding' piept de machine als ook het tweede kopje klaar is. Één voor meneer Arnold, en één voor mij.
Diep verzonken in de formulering van de brief waarmee ik bezig was, ben ik mevrouw Gisele en haar gast compleet vergeten wanneer ik op de deur van het kantoor van meneer Arnold klop en zoals altijd, wanneer ik weet dat er geen gasten zijn, direct daarna binnen stap.
"Goedemorgen, meneer Ar..." en als ik in de richting van het bureau kijk, is het alsof ik een klap in mijn gezicht krijg!
Alle kracht verlaat mij en als in slow motion glippen de twee kopjes koffie uit mijn hand en vallen op de hardhouten vloer.
"Wa... wa..." probeer ik te vragen, maar meer dan happen naar lucht als een goudvis lukt mij niet, terwijl ik verdwaasd maar werktuigelijk verder het kantoor binnenloop in de richting van het pandemonium voor mij.
Achter mij gaat de kantoordeur automatisch en geruisloos dicht.

Mijn verstand heeft moeite om ueberhaubt te begrijpen wat er op nog geen vijf meter voor mij gebeurd...
Mevrouw Gisele op het bureau...
Meneer Arnold tussen haar gespreide benen...
En die donkere meneer weer achter meneer Arnold...
Alle drie zo goed als naakt!
En dan zie ik hoe de lul van de neger half uit de kont van meneer Arnold wordt getrokken en weer terug gestoten wordt...
Zijn onderdrukte kreun brengt me weer terug in de werkelijkheid. En mijn hersenen besluiten dat ze die te moeilijk vindt om te accepteren... en ik val flauw.

Arnold - 06-03-2024 om 16:42

Lieve Amalia. wat goed dat je dit verhaal weer tot leven wekt. John en Gisele hebben kennelijk afgehaakt en ik heb geen zin in een soloverhaal. Je schrijft erg goed en geeft weer een nieuwe wending aan het verhaal. Laten wij in ieder geval verder gaan. En misschien doen John en Gisele toch nog mee. Maar ik vermoed dat ik ze een beetje afgeschrikt heb met mijn laatste schakel...

Terwijl de enorme pik van John mijn anus aan gort stampt en ik noodgedwongen Gisele in het zelfde ritme neuk, hoor ik plotseling de deur opengaan. Even later hoor ik een soort van kreun en hoor een doffe dreun. "Oh god, het is die magere trut van een secretaresse," roept Gisele. Ik voel mijn pik verslappen en maakt me van haar los, terwijl ook John zijn piemel terughaalt uit mijn kontgaatje. "Wat moet ik doen?" jammer ik, "ze heeft natuurlijk alles gezien.." Gisele kijkt me wreed aan. "Ja, hoe red je je daar nu uit, stomme kaffer? " zegt ze sarrend. De grote advocaat Arnold wordt geneuk door een grote vent, terwijl hij als een sandwich tussen die man en zijn vrouwtje zit...Dit wordt de roddel van de eeuw, Arnoldje. Eens kijken heb ik je creditcard? Ja, mooi...kom John we gaan even shoppen en daarna naar een hotel, eersteklas natuurlijk." Ze kleedt zich aan en blijft even stil staan bij de bewusteloze Amalia. "Ach, dat arme kind heeft amper tietjes. Daar kick jij natuurlijk op, Arnold, het is net een jongetje." Ze geeft een klap op mijn slap geworden pik en verlaat het kantoor. Ik kleed me snel aan en tap een bekertje water uit het kraantje in het privé-toilet. Amalia lijkt alweer bij te komen. Ik ondersteun haar hoofd en ze kijkt bevreemd in het rond. "Hoe kom ik nu op de grond?" zegt ze. Geheugenverlies. Als een mens flauw valt of bewusteloos raakt, kan hij zich later niets herinneren van het moment dat het gebeurde. Ik zou willen dat haar geheugenverlies groter was, maar helaas. Amalia laat zich door me overeind helpen en zakt op een stoel. "Meneer Arnold," begint ze verwijtend. "Het spijt me, Amalia, dat je dit moest zien. Het is een wreed spelletje van mijn vrouw. Ze kickt er op dat ze me vernederen kan, vooral met seks. En..." "Maar, maar die donkere man zat..zat..hij..." Ze krijgt een kleur, "vind u dat lekker?" zegt ze vervolgens zachtjes. Ik schud mijn hoofd. "Daarom vond Gisele het juist leuk om me anaal te laten neuken door haar minnaar..." Amalia kijkt me geschokt aan. "Maar waarom laat u zich dit aan doen? En nog wel op kantoor?" Ze heeft gelijk. Een man in mijn positie. Maar Gisele heeft me in haar macht. Ze heeft uren aan beeld en geluid waarin ik haar vriendjes pijp en zo in beeld gebracht dat alleen ik te zien ben. Als ik het vertel kijkt mijn secretaresse nog geschokter. Ik bekijk haar eens goed. Eigenlijk is Amalia best knap. Slank, sportief en met een ferme a-cup. Dat Gisele zo neerbuigend over haar doet, zit me dwars. "Maar u moet iets doen, meneer," zegt Amalia. "Ja, ja, ik weet het," zeg ik, "maar kan ik er van op aan dat je tot die tijd je mond dicht houdt over dit eh..voorval." "Natuurlijk" zegt Amalia, "ik ga u niet in discrediet brengen."

Amalia - 07-03-2024 om 14:46

De hint voor een preutse tiepmiep maakt iets in mij wakker... Misschien een slapende vulkaan die uitbarst in.. nou ja, wie weet welke kant het op gaat. :-) En wat Gisele en John betreft, misschien wachtten ze op elkaar qua reacties? En wellicht zien we ze later nog terug? Verwacht trouwens niet altijd meteen per ommegaande een volgende schakel van mij. Het echte leven, hoe banaal ook, heeft ook tijd en aandacht nodig.

Waar ben ik, Waarom lig ik op de grond en zit meneer Arnold over mij heen gebogen? Langzaam, terwijl ik een paar slokjes van het aangeboden koele water neem, komt het terug. Die drie... en wat ze deden... Meneer Arnold probeert het mij zo goed als kwaad uit te leggen, maar de combinatie van die.. die ranzigheid en dan ook nog eens chantage en afpersing. Ik voel me rood worden van boosheid. Daar kan zo'n omhooggevallen snol (hoe noemde die schrijver zo iemand ook alweer in dat verhaal dat ik gelezen had? Oh ja, een 'gold-digger'!) als Gisele toch niet mee weg komen!? Ik voel me zelf een beetje kwaad worden door het onrecht dat Meneer Arnold aangedaan is en nog wordt!
"Maar u moet iets doen, meneer," spoor ik hem aan. Hij knikt en loopt richting zijn bureau. Met een blik op zijn billen (nu weer netjes in zijn op maat gesneden pantalon verpakt) die zojuist nog open gespleten worden door dat grote lange geslacht van die donkere meneer, voel ik me nog roder worden, maar nu van een ander soort opwinding. Gelukkig maar dat meneer Arnold weet dat ik makkelijk en weel bloos. Met dank aan mijn bleke huid (maar niet heus...). Vooral omdat het dankzij mijn rode haren ook nog eens extra opvalt! Echt, moedertje Natuur had echt haar grapjurk aan toen ze mijn in de buik van mijn moeder stopte.
Gelukkig hoor ik het verzoek van meneer Arnold en antwoord dat ik hem uiteraard niet in diskrediet ga brengen.
En ja, natuurlijk weet ik wel dat zowel mijn vader en moeder (allebei ook bleekhuidige roodharigen) daar voor verantwoordelijk zijn, maar de gedachte aan mijn ouders die ooit seks hebben gehad is bijna nog absurder dan wat er hier zojuist in het kantoor voor gevallen is, hihi.

Het lijkt meneer Arnold op te luchten dat zijn geheim voorlopig veilig is. Ik zie hoe hij mij lang en bijna onderzoekend aankijkt vanachter zijn bureau. Ik kijk even of er iets verkeerd zit aan mijn kleding, maar behalve het bovenste knoopje van mijn jurkje dat opengesprongen is, heb ik de tuimelpartij schadevrij ondergaan. Niet dat daar behalve de aanzet van mijn minieme decolleté echt iets te zien zou zijn of zo... maar ik knoop het weer dicht nadat ik voorovergebogen de ergste kreukels even uit de onderkant heb gestreken. Ik zie meneer Arnold slikken als ik mij opricht en zijn blik lijkt intenser te zijn geworden.
Pas dan realiseer ik mij dat ik dat beter andersom had kunnen doen... Eerst dichtknopen en dan pas voorover buigen.
Jeetje, ik hoop niet dat hij denkt dat ik hem hier zit te verleiden of zo... Toch schiet me ook nu weer te binnen dat de laatste twee 'zelfhelp-sessies' het gezicht van de 'oudere man' die de 'jongere vrouw' geraffineerd tot een hoogtepunt bracht, in mijn gedachten bij dat verhaal, wel erg op dat van hem leek. En terugdenkend aan even terug, leek het half ontblote lijf van hem ook niet echt op dat van de typische uitgezakte zestigjarige zoals die geregeld ziet.

"Kan ik nu nog iets voor u doen, meneer Arnold?" vraag ik, om mijn eigen verwarring over zijn starende blik, te verbergen, "Zal ik de troep op de vloer nog even opruimen?"
"Euh, nee, lieverd, ga maar terug naar je eigen bureau. Ik laat de huishoudelijke dienst wel komen voor dit," is zijn antwoord.

Ik kijk hem even verbaasd aan en wil hem er bijna op aan spreken. Zei hij dat nou echt? 'Lieverd'?
De afgelopen 10 jaar is het alleen maar 'jufrouw Van Solms' (als onderdeel van de secretaresse groep) of 'Amalia' (iets van de laatste maanden, na mijn promotie tot zijn persoonlijke office manager) geweest.
Ik zal het mij wel verbeeld hebben of het was inderdaad een onopgemerkte verspreking van zijn kant, want hij kijkt mij op zijn kenmerkende wijze aan, waarmee hij aangeeft dat het gesprek ten einde is...

Maar wat als het nu een bewuste opmerking was? Eentje die bedoeld is om de toch wel veranderde verhouding tussen ons aan te geven? Natuurlijk is er geen rode haar op mijn hoofd (en alle andere plekjes zit niks, want die houd ik mooi glad, hihi) die zich daar te veel bij voorstelt... Wat moet zo'n succesvolle advocaat, een rijpe man, nu met een schuchter kantoortrutje als ik?
Ik schuif weer achter mijn bureau en ga verder met de e-mails en de agenda. Ik doe mij best om het akkefietje van vanochtend zo ver mogelijk naar de achtergrond te drukken en mij te concentreren op het werk. Even denk ik nog om de creditcard van Arnold (nu in het bezit van Gisele) snel tijdelijk te blokkeren, maar dat zou kinderachtig zijn en ik zou mij bemoeien met zaken die mij eigenlijk niet aan gaan... denk ik.
Net voor de lunch gaat de directe lijn op mijn toestel naat het kantoor van meneer Arnold over
Ik neem op. "Amalia hier, wat kan ik voor u doen, meneer Arnold?"

Arnold - 07-03-2024 om 15:38

Gek, ik ken Amalia al zo lang, maar het lijkt wel alsof ik haar nu pas goed bekeken heb. In vergelijking met Gisele met haar uitdagende lichaam is Amalia zo anders. Plotseling wind juist dat slanke lichaam met die kleine borsten me erg op. Ik krijg haar maar niet uit mijn kop. Stiekem zoek ik toegang tot de personeelsdossiers, strkt geheim behalve voor het HM hoofd en voor mij uiteraard. 'Van Solms, Amalia Erica,' lees ik. 'opleiding bij Schoevers, ongehuwd.' Haar foto kijkt me aan. Een mooie foto met een spontaan lachende Amalia. Zo anders als die hooghaartige blik van Gisele. Ze heeft een vrij kleurloze carrière gehad tot nu toe. Secretaresse in de pool, promotie tot mijn persoonlijke office manager. Verder weinig. Weer komt het beeld van het openstaande knoopje naar voren. Dat is het! Bij Gisele is het juist overdaad. Die ademt seks. Het is allemaal te veel en dan vernedert ze me ook nog. Dat John me moest neuken was de druppel. Plotseling neem ik een besluit. Ik pak de telefoon en bel Amalia. Ze meldt zich en ik haal diep adem. "Hallo Amalia, heb je zin om samen met mij te lunchen? Ik wil graag dat nieuwe restaurant proberen, misschien kunnen we dan dat rapport Van Meijden doornemen?" Dat laatste is om me in te dekken, zodat ze niet gelijk denkt dat ik andere plannen heb.

In De Globetrotter een nieuwe restaurant niet zo ver van ons kantoor vandaan, kijk ik naar Amalia die de menukaart bestudeert alsof ze de nieuwe roman van Tommy Wieringa heeft opgeslagen. Ik help haar een beetje. "De zalm is lekker en daar hoort een Pinot Gris bij." Ze knikt en als de ober langskomt doe ik de bestelling. "Van Meijden..." zegt Amalia, als ik even zwijgend mijn gedachten probeer te ordenen. "Ach dat komt wel," zeg ik, "ik wil je eigenlijk wat beter leren kennen." Ik zie haar verbaasd kijken en ik ben bang dat ik te ver ben gegaan. Misschien stapt ze wel naar Human resources wegens misbruik van mijn positie..." "Goh," zegt ze, "er valt niet veel te weten. Ik woon alleen met mijn twee katten, ben vijfendertig. Ik zing in een koor en ik lees graag." Ze kijkt me verwachtingsvol aan. "Ik eh...ben dus getrouwd met Gisele, maar niet gelukkig," zeg ik haastig. "Om je de waarheid te zeggen. Ik heb spijt als haren op mijn hoofd, maar die hoer chanteert me. Ze is in staat op die beelden op het netwerk van kantoor te zetten als ik niet meewerk." "En een scheiding?" vraagt Amalia. Ik lach. "Wil ze niet. Ik ben haar gans met de gouden eieren. Daarom zal ze die beelden ook niet gelijk openbaar maken. Daarmee kan ze me chanteren en kan zij blijven vreemd gaan. Maar genoeg over mij...heb je zin om vanavond mee te gaan naar de opera. Ze spelen Aïda van Verdi. Ik heb altijd kaarten voor de opera, maar Gisele wil niet meer mee." Ik kijk haar aan. Ze glimlacht.

Amalia - 11-03-2024 om 12:05

"... en ik lees graag," besluit ik mijn korte levensloop. Natuurlijk er dingetjes die 'missen'. Een ouder zuster met een familie ergens in hippie-gemeenschap in het zuiden van Frankrijk en zo. Maar bepaalde zaken vertel je natuurlijk niet op zo'n eerste privé-ontmoeting. Want ondanks dat het officieel een working-lunch is, heeft meneer Arnold mij echt wel verrast met zijn opmerking. Aan de andere kant, misschien ook wel begrijpelijk na wat er vanochtend is gebeurd. Het schept toch een intiemere band. Hoe vreemd die dan ook is.
Misschien dat ik daarom dan ook wel niet doorvraag op zijn antwoorden die ik eigenlijk al wist. Gisele, gouden eieren, chantage en geen scheiding. Waarom ik niet vraag wat het verhaal rond zijn eerste vrouw en eventuele kinderen uit dat huwelijk is, weet ik niet.
"Opera? Wow, dat is lang geleden..." mijn gedachten schieten even terug naar ruim 15 jaar... mijn eerste baantje. Nog tijdens mijn studie. 19 en zoooo onervaren in alles. Ook in wat oudere mannelijke werknemers van een jonge tijdelijke tiepmiep verwachten als ze die op een avondje uit (Die Zauberflöte) trakteren. Nou ja, laat ik het maar op houden dat we beiden teleurgesteld waren in het gedrag van de ander en dat er niet op zijn fluit gespeeld werd. En dat ik (tot vandaag, maar dit is overdag, dus anders... toch?) dat soort uitnodigingen niet meer aangenomen heb.

Ik glimlach Arnold toe. "Ja, lijkt me leuk. Hoe chic en formeel is het?"
Zonder dat ik het besef ratel ik als een overactieve tiener door over de kleding die ik aan zou kunnen doen, tegenover een steeds breder grijnzende Arnold.
"Ow... sorry meneer Arnold," verontschuldig ik mij terwijl ik mijn hoofd en hals rood voel opgloeien van schaamte, "Ik ratel maar door en geef u helemaal geen tijd op te antwoorden..."
"Geeft helemaal niks, Amalia. En, spreek me alsjeblieft aan als Arnold, als we buiten kantoor zijn."
"Helemaal goed! Dan ben ik gewoon Amalia, men... euh, Arnold"
Dat hij mij al een tijdje niet als 'jufrouw Van Solms' heeft aangesproken, besef ik niet eens.
"Doe maar semi-chic," grapt hij, "Het is een geen ons-kent-ons zaterdagavond event waarbij de dames er opgedirkt met blote ruggen en diepe decolletés moeten zijn. Gewoon een net mantelpakje, met een mooie blouse of trui. Heb je zoiets?"

Ik zie dat hij nadenkt en probeert te herinneren wat ik op de diverse kerstborrels en personeelsfeestjes heb gedragen. Blijkbaar levert dat niks op, want het lijkt dat hij denkt dat mijn pauze om hem na te laten denken, verlegenheid van mijn kant is om te antwoorden is. Omdat ik niks geschikt heb of zo... Want hij vervolgt: "Of zullen we eens echt gek doen en vanmiddag nog even shoppen voor vanavond?"

Of het de alcohol in de Pinot Gris is, die mij harder raakt dan ik denk, of gewoon het (ergens best wel opwindende) idee dat Arnold mij zo interessant vindt dat hij zo goed mogelijk met mij voor de dag (nou ja, avond in dit geval, hihi) wil komen...
Ik hoor mezelf zeggen "Ja, Arnold, dat lijkt me leuk. Even langs de C&A of H&M en dan..."

Hij heft zijn hand op om mijn enthousiasme te temperen en dropt grijnzend zijn bombshell. "Ik dacht meer aan de Danzigerkade... V&R..."
Dan strekt hij zijn hand uit over de tafel en drukt zachtjes mijn kin terug omhoog, die blijkbaar was opengevallen bij het noemen van Viktor & Rolf. Hoe WEET hij dat die twee mijn favorieten zijn? Niet dat ik er met mijn salaris iet van zou kunnen betalen, maar een meisje mag toch dromen?

"Het is onbeleefd om met open mond aan tafel te zitten, Amalia. En, later we eerlijk zijn, jouw mooie lange slanke figuurtje hoort gewoon in iets moois."
Een rilling trekt door mij heen en ook zonder te kijken weet ik dat mijn tepels hun best doen om door mijn behaatje hun opwinding door mijn bloesje heen kenbaar te maken. Of het nu komt door een man die echte interesse (zei hij nu werkelijk 'mooi'???) in mij lijkt te tonen, of omdat we straks gaan shoppen bij Viktor & Rolf!!!

Ik kijk Arnold in zijn ogen en zie die inderdaad even een paar keer naar beneden en weer naar boven schieten. Prima, laat hem maar weten dat-tie punten (hihi) gescoord heeft. Het voelt ook gewoon lekker om te verrast te worden. Lunch, shoppen...
Als we even later buiten staan, belt Arnold met kantoor. "Ja, cancel mijn meetings voor de rest van de middag... Laat Zeumeren die maar doen, als mevrouw er toch op staat... Nee, die kan wel wachten... Prutsers... cancel is cancel, toch?"
Hij lijkt de vraag aan zichzelf te stellen, dus ik antwoord maar niet. Arnold vervolgt al snel met een grijns terwijl hij mij decent bij de elleboog pakt en richting de taxistandplaats begeleidt: "En dat is waarom ik de beste uit de pool als persoonlijke office manager heb geclaimd! TAXI!"
Een veel te grote lompe electrobak komt voorgereden op het teken van zijn opgestoken arm. Ik laat me op de achterbank glijden als Arnold de deur voor mij openhoudt. Hij gaat nast mij zitten en trekt de deur dicht. "Danzigerkade... Viktor & Rolf!" instrueert hij de chauffeur die de bestemming op zijn navi intikt.

Arnold - 11-03-2024 om 21:51

Soms is het wel eens gemakkelijk om de directeur van een advocatenkantoor te zijn. Ik kan zelf de beslissingen nemen en rustig tijd vrij maken om met Amalia te gaan winkelen. Ze begint me steeds meer te fascineren, hoewel het leeftijdsverschil net zo groot is als met Gisele. Nee, even niet aan haar denken. Met een taxi rijden we naar Viktor & Rolf. Ik had het goed geraden dat Amalia stiekem droomt van kleding van het geniale duo. Ik heb de catalogi wel zien liggen op haar bureau, als ik even bij mijn efficiënte office manager langs loop om iets te bespreken. In de taxi valt het me op hoeveel anders Amalia is dan de bitch die mijn vrouw is. Liever, maar ook een stuk intelligenter. Nee, veel geluk in de liefde heb ik tot nu toe niet gehad. Mijn eerste vrouw, een dochter van een rijke cliënt van me is het product van een Gooise opvoeding, veel tennis, feestjes en een toenemend alcoholisme van de witte wijn van al haar lunches. De twee kinderen die we kregen, Lex en Myrna, aarden naar hun moeder en haten me zo intensief dat ze gelijk hun achternaam hebben veranderd na mijn scheiding met Mirabelle.

Viktor & Rolf zetelen op de Danzigerkade. Het duo is uiteraard niet aanwezig, maar wel een enigszins zuur kijkende manager die zich voortstelt als Helga van Zuylen en ons bekijkt of we vliegenpoepjes zijn op een schone autoruit. Als ik me voorstel en ze op haar tablet heeft gekeken, waar vermoedelijk mijn account is te zien, draait ze bij. Hoewel ik al een tijdje niet geweest ben, Het was altijd meer de plek waar Mirabelle geregeld haar kleding kocht, worden Amalia en ik met alle egards behandeld. Een aantal verkoopsters dragen mantelpakjes en jurkjes aan en ik zie Amalia alles bekijken als een kind in een snoepwinkel. Het onvermijdelijke passen volgt, maar het is niet vervelend. Amalia heeft een perfect figuurtje en ik raak zelfs een beetje opgewonden als ze in de creaties van de twee heren voor me paradeert. Ik heb speciaal gevraagd om de wat minder extravagante modellen en mijn mond valt open als ze uit het kleedhokje komt in een simpel maar geraffineerd zwart fluwelen cocktailjurkje. "Prachtig!" roep ik. "Maar Arnold," zegt Amalia gegeneerd, "heb je de prijs gezien?" Ik knik, "ja, maar dit is niet de C&A. Kom er moeten ook zwarte pumps bij. Met onze nieuwe aankopen verlaten we het pand en ik breng Amalia naar haar flatje met de taxi. "Ik kom je vanavond ophalen," zeg ik, "ik hoop dat je van Verdi houdt, het is La Traviatia. Maar bij Verdi zit altijd goed, het is de koning van de operamelodie. Ik fluit de eerste maten van 'Libiamo' en zie Amalia knikken. "Dat ken ik wel," zegt ze glimlachend. Ze bedankt me uitgebreid voor de jurk en loopt naar binnen. Ik stap weer in de taxi en laat me naar huis rijden. Ik voel me weer zestien, net voor mijn eerste afspraakje.

Amalia - 14-03-2024 om 14:41

Bij het binnenstappen van mijn appartement, struikel ik bijna over Viktor en Rolf, mijn twee katten. Zo overdonderd ben ik nog dat Arnold mij het geraffineerde stijlvolle cocktailjurkje en dito pumps cadeau heeft gedaan.
In de winkel zelf was het ook al feest. Al waren er een paar creaties die Arnold mij meer voor hemzelf dan voor mij liet proberen. Pfft... zo veel huid was er te zien. Ik moest echt precies rechtop staan en in het juiste ritme lopen om alles nog een beetje bedekt te houden. De bewonderende blik van Arnold maakte echter veel goed, hihi.
Maar deze

Snel geef ik de heren (nou ja, uiteraard je-weet-wel katers, want ik heb geen zin in macho ruzies om territorium en een half gesloopt appartement) te eten en hang het jurkje uit om te nogmaals bewonderen terwijl ik zelf snel ook even een klein hapje eet. We hebben niks afgesproken over diner, maar rond zes uur zou hij mij ophalen en als dan om acht uur de opera begint... Geen idee hoe Arnold de avondmaaltijd ziet. Even langs de MacD voor achten kan ik me nauwelijks voorstellen, hihi.
En om dan na bijna 3 uur aan opera om elf uur nog ergens een restaurant open te vinden...?
Nou ja, met dit beetje pasta overleef ik het wel, ondanks mijn snelle stofwisseling.

Onder de douche, terwijl het warme water over mijn naakte lijf stroomt, denk ik nog even terug aan het omkleden in de paskamer. Die Helga hielp mij daar uiteraard niet, maar wel een jong ding van zeker nog geen 20, dat Sophie heette. Sophie was maar wat onder de indruk dat ik, zoals het haar een keer ontglipte, 'op mijn leeftijd' (en bedankt hè, juf...) nog zo makkelijk in de creaties paste. Maar goed, als je zo jong bent, dan is alles ouder dan 30 zo goed als aftands en versleten. Bij een van de gewaagdere creaties kwam Sophie met een paar stukjes dubbelzijdig plakkende tape aanzetten. Met een "Dat gebruiken de andere modellen ook" maakte ze haar eerdere faux pas dan weer meer dan goed. Okay, dat ik ruim 15 jaar geleden ooit één keer een badpakken show heb gelopen in een vlaag van overmoedigheid, kan zij niet weten.

En ja, laten we eerlijk zijn, mijn lijf is nog best glad en strak. Oh, over glad gesproken... ik pak een nieuw scheermesje en loop even mijn oksels, en dat andere plekje, na. Niet dat het echt nodig is, want gewoonlijk doe ik dat twee keer per week, op woensdag en ergens in het weekend.
Mmm, nog even de boel goed naspoelen. Ik twijfel of ik toch niet even snel de turbo-stand van de douchekop wil gebruiken om... Nee, voorlopig nog geen post-orgasme luiheid, Amalia! Ik wil volop genieten van deze avond. Alert en intens!

Als ik mij aankleed, neem ik na drie keer heroverwegen het advies van Sophie toch ter harte. "En denk erop, geen beha! Zelfs geen strapless of zo'n onding met 'onzichtbare' siliconen bandjes. Jij en de jurk verdienen het om zo compleet en dicht mogelijk op elkaar te zitten!" fluisterde zij mijn toe toen zij (en niet Helga, die na het afrekenen alle interesse direct verloor) ons begeleidde naar de taxi.
Dus.. slipje, jarretels, kousen met naad (precies het lijntje dat ook in het jurkje verwerkt zit) en de pumps.

Mijn bleke huid met de sproetjes steekt best wel af bij al dat zwart van de kleding en mijn rode haar. Met mijn haren strak in een knotje komen mijn hals en nek mooi uit en halen mijn oorhangers hopelijk de aandacht een beetje weg van mijn decolleté...
Gelukkig val door de zwarte stof het van voren niet zo op als mijn tepels naar voren drukken, maar als ik zijwaarts draai voor de spiegel besluit ik bijna om toch nog een behaatje aan te doen! Maar dat zou dan de laag uitgesneden rugpartij van het jurkje weer te niet doen en dat kan ik V&R niet aan doen! Daar hebben ze dat niet voor ontworpen, toch?

Gelukkig wordt mijn keuzestress afgebroken omdat Arnold een sms-je stuurt dat hij over vijf minuutjes voor de deur van het appartementencomplex staat. Snel mijn jas en baret aandoen en mijn purse meegraaien en ik loop rustiger dan dat ik mijn voel naar beneden, waar Arnold net op mij staat te wachten. Showtime! schiet er om een of andere vreemde reden door mij heen en decent kussen we elkaar drie keer link, rechts, links op de wangen.

Arnold - 15-03-2024 om 21:51

Nadat ik nog snel een tafel heb gereserveerd bij Chez Antoine, een peperduur exclusief restaurant en mezelf voor mijn kop sla, dat ik Amalia niet heb gezegd dat we daar gaan eten, trek ik mijn smoking aan en stap in mijn auto. Wat moet Amalia wel niet van me denken, dat ik als een botte boer haar wel vraag voor de opera, maar vergeet het restaurant te noemen. Als ze naar me toe kom lopen, voel ik me weer een pubertje op zijn eerste afspraakje. Wat is ze mooi eigenlijk, dom dat ik nooit heb opgemerkt. We kussen heel netjes elkaar op de wang en ik hou het portier voor haar open. Als ik optrek, zeg ik dat ik gereserveerd heb bij Chez Antoine. Amalia kent het niet, en ik prijs lyrisch de wijn en het eten aan. "Heel Frans, kleine porties op grote borden, ze hebben een Michelinster." In het restaurant bekent Amalia dat ze niet zo vaak naar de opera gaat. Ik leg het verhaal van La Traviata uit. "Het speelt zich af in Parijs gedurende de 19e eeuw. Het is het verhaal van Violetta Valéry, de begeerde courtisane die een gepassioneerde verhouding krijgt met de jonge dichter Alfredo. Diens vader neemt echter aanstoot aan het 'zondige leven' van zijn zoon en weet Violetta te overreden zijn zoon te verlaten. Violetta heeft tuberculose en sterft tenstotte in de armen van Alfredo." "Wat een drama," zegt Amalia. "Tsja, het is een opera," zeg ik, "het duurt allemaal tweeenhalf uur." Het voorgerecht komt, slakken in een heerlijke saus en de gerant brengt de wijn. "Heb je nog gedacht hoe je aan de chantage van je vrouw kunt ontkomen?" vraagt Amalia. Ik knik. "Ja, ik heb besloten er een detective op te zetten, die moet die beelden achterhalen. Ik ken een hele goede." "En als het het lukt?" "Dan ga ik van haar scheiden. Ze heeft genoeg overspel gepleegd voor wel honderd scheidingen," merk ik schamper op. Amalia knikt bedachtzaam. "Ben je het niet met me eens?" "Jawel," zegt ze, "maar ik vertrouw Gisele voor geen meter. Ik denk niet dat ze zich zo makkelijk in de val zal lopen."

Amalia - 18-03-2024 om 13:29

Alleen twijfel ik een beetje over het gemak waarmee Arnold denk dat overspel op zich al voldoende is voor een scheiding.
Maar goed, voorlopig laat ik mij de slakken met wijnsausje heerlijk smaken. Een van de vakanties met mijn dispuut was er ooit een naar de Bordeaux-regio. Behalve een afkeer aan fout versierende Franse-boerenknechten heb ik daar ook mijn aangeleerde smaak voor die beestjes gevonden. Een van de dispuutleden vond het achteraf maar smaken naar 'ingedikt sperma', maar daar had zij dan blijkbaar weer ervaring mee...

Arnold lijkt verbaasd over het gemak en genot waarmee ik mijn portie verorber. Nou ja, portie... Arnold had gelijk. Grote borden, kleine porties. Ik bedoel, drie slakken? Mijn buikje blijft in elk geval mooi slank onder het jurkje, hihi.
Ondertussen heeft Arnold ook de rest van het diner besteld. Gelukkig is het nu nog niet zo druk, dus we gaan het begin van de voorstelling nog wel redden.
Ook met de rest van het geheel lopen we niet het gevaar nog even te moeten uitbuiken. Het lijkt wel of de koffie met pernod, na het dessertje, nog het meest vult, maar dat kan ook door de klodder beslist niet magere room komen die er met de Franse slag op gegooid lijkt.
Even denk ik om 'per ongeluk' iets van die room uit mijn kopje op mijn decolleté te laten vallen, en Arnold een showtje te geven als ik dat dan wegveeg. Maar dat kan ik hier niet maken.
Ik schrik er trouwens wel van... De wijn en de pernod hakken er zo met die kleine beetje seten wel flink in en ik merk dat ik wat makkelijker ben dan anders. Oppassen, Amalia! Het is wel je chef... ook al heb je hem anaal gepakt zien worden nog geen 12 uur geleden, hihi.

"Waarom ben je zo vrolijk, Amalia?" vraagt Arnold mij als hij afgerekend heeft en we in de garderobe onze jassen aangereikt krijgen.
"Ach, niets, een klein binnenpretje. Vandaag is gewoon een rare dag... Een mooi jurkje gekregen, heerlijk gegeten met goed gezelschap en nog naar de opera ook!"
Spontaan buig ik me naar Arnold toe en zoen hem even kort op de mond.
"Oh... sorry, Arnold.. ik weet niet waar dat vandaan kwam!"
Ik voel me weer vuurrood worden tot aan mijn haarwortels, maar achter Arnold zie ik garderobejuffrouw met een vette knipoog een een thumbs-up maken. Ik snap hoe dit op haar over komt, ik zal vast niet de eerste jongedame zijn die hier gefêteerd wordt door haar oudere sugardaddy/minnaar. Er ergens is het ook wel grappig dat ze dit denkt (of is dat de alcohol die mij toch weer losser maakt dan ik zelf besef), terwijl het dan toch weer niet zo is. Toch?

Arnold kijkt mij ondoorgrondelijk maar vriendelijk aan. "Ik ook niet, maar vervelend was het niet." grapt hij en biedt mij zijn arm aan. "De opera is 5 minuutjes lopen. Even wat frisse lucht zal je goed doen."
Ik leg mijn arm in de zijne en merk al snel dat ik meer op hem moet steunen dan verwacht. Nu, daar sla je weer mooi een flater, Amalia... half teut aan de arm van de baas naar de opera...

Arnold - 18-03-2024 om 15:18

Amaila wankelt een beetje als we naar de opera lopen. De alcohol. Die zoen was ook al zo onverwachts. Het heeft wel iets in me wakker gemaakt. Zei ik net tegen mezelf dat ik me voelde als een puber bij zijn eerste afspraakje. Nu voel ik me als een jonge knul bij zijn eerste afspraakje. Aftasten, elkaar uitdagen, een eerste voorzichtige zoen op de mond. Maar ik ben veel ouder dan Amalia, ik zou haar vader kunnen zijn en zij is mijn secretaresse. Ik voel me opgelaten, ik voel me erg tot Amalia aangetrokken. Ze is lief, mooi, intelligent en ik merk dat er een passie schuilt achter dat uitdagende slanke lichaam die ik niet voor mogelijk had gehouden. Als we bij de opera zijn aangekomen, breng ik onze jassen naar de vestiaire en loop met de bewijsjes terug. Als ik weer bij Amalia ben, hoor ik plotseling hatelijk achter me lachen. Dat kan alleen van een vrouw komen, Gisela! "Ach, daar heb je Arnold, Ben je zo wanhopig mannetje dat je nu al moet uitgaan met die muizige secretaresse van je? Of chanteert ze je vanwege je faux pas in je kantoor?" Er staan al mensen stil rondom ons en ik zie het gezicht van Amalia rood kleuren van ingehouden woede. Gisele heeft duidelijk gedronken want ik krijg walmende whiskeyadem in mijn gezicht. Ze is voor de verandering met een ander paard uit haar uitgebreide mannelijke hoerenstal. Een enorme blonde viking in een goed gesneden smoking. "Oh dit is Kurt," zegt Gisele, "vanmiddag nog getest, en jezus, hij neukt goddelijk. Wat vind jij, Amelie?" "Amalia," zegt Amalia vol afkeer, "en ik vind het niks." "Nee, jij hebt je al opgedrongen in de troonsopvolging," smaalt Gisele, "maar pas op, meisje, Arnold is met mij getrouwd en dat blijft hij zolang als ik de beelden heb..." "Kom Gis," zegt Kurt en trekt haar mee, "We gaan naar binnen." Gisele kijkt Amalia nog een keer minachtend aan, maar laat zich dan gewillig meetronen." "Wat een bitch,' verzucht Amalia. Ik knik. "Dit is nog beschaafd," zeg ik. "De laatste keer betrapte ik haar tijdens een gangbang met vijf kerels." Amalia zucht. "Je moet echt actie ondernemen, Arnold, ze maakt je kapot..." Ik knik en we lopen de zaal binnen, waar iedereen al bezig is een plaats te zoeken.

Amalia - 20-03-2024 om 13:34

'Kokend van woede' begint niet nog eens mijn gevoelens te beschrijven als Gisele met haar toyboy van het moment Arnold en mij lastig valt. Ondanks dat Kurt beslist niet mijn type is en zo dom lijkt als dat hij groot is (okay, dat is niet netjes Amalia, je mag mensen niet op hun uiterlijk inschatten...) heeft hij net genoeg benul om die, die... half dronken sloerie in haar strapless jurk mee te nemen naar de zaal, net voordat ik op het punt sta haar de ogen uit de verlepte kop te krabben!

"Wat een bitch," zucht ik luid genoeg om ook door een paar meeluisterende omstanders opgevangen te kunnen worden.
Gelukkig zitten we even later ver genoeg bij ze vandaan om de opera zelf niet te laten verpesten.
Pas tijdens de pauze in de foyer komen we elkaar weer tegen. of eigenlijk ik haar. De bitch zelf is blijkbaar met haar gedachten zo ver weg, dat ze op weg naar de sanitaire voorzieningen mij op nog geen halve meter passeert zonder mij te zien.
Ik heb geen idee wat mij bezielt, maar als Gisele de trap naar beneden wil aflopen, ga ik zonder dat iemand het verder ziet, even kort op de korte sleep van jaar jurk staan. Nou ja, sleep... meer een over de vloer vegende zoom omdat de hele jurk tijdens de voorstelling blijkbaar iets afgezakt is. Misschien zakt haar buste toch iets meer dan ze dacht, hihi.
Hoe dan ook, haar eerste stap bovenaan de trap mislukt, als ze met een kreet van schrik een krampachtige poging doet om de plotseling afzakkende jurk vast te pakken en om hoog te hijsen.
Maar dat gaat knap lastig als je de trap af struikelt.

Zelf doe ik een halfbakken poging om, voor het oog van de mensen die dankzij haar krijs nu wel onze kant op kijken, Gisele vast te pakken en zo haar val te voorkomen, maar die mislukt uiteraard.
Ouch... met een flinke dreun van haar hoofd op de vloer onderaan de trap blijft ze stil liggen. Een van haar benen ligt ook met een vreemde hoek onder haar lichaam gevouwen.
Dan schiet er al personeel langs mij heen naar beneden. "Bel een ambulance!"
Ondanks haar vreemde houding, trekt de kerel toch snel haar jurk weer omhoog over haar borsten. Ergens ook wel logisch, want links en rechts naast mij hoor ik de eerste mobieltjes als foto's nemen.

Ik voel de hand van Arnold om mijn middel. "Alles met jou goed? Ze probeerde toch niks...?" klinkt zijn bezorgde stem.
"Nee... ze struikelde gewoon toen ze de trap af wilde..." lieg ik, terwijl ik een verwarrend vreemd tevreden gevoel bij mezelf waarneem.
Ondertussen wordt Kurt tegengehouden door vijf-zes man aan personeel. Waar die nu allemaal nu opeens zo snel vandaan komen? "Nee, meneer, we wachten op de ambulance. Blijft u maar hier!"

Arnold neemt mij mee, weg van het zicht op de nog steeds stilliggende Gisele. "Kom, lieverd, jij moet hier ook even weg," zijn hand voelt aangenaam aan zo om mijn middel als hij mij weer richting de zaal dirigeert.
Vreemd genoeg doet het mij even niks of Gisele nu alleen bewusteloos is, of erger?

Het tweede deel van de voorstelling gaat finaal aan mij voorbij. Ja, de aria's zijn mooi en het verhaal ontroerend emotioneel, prachtige gedragen door de cast. Ik ben dan ook niet de enige vrouw, die aan het einde van de afsluitende aria waar Violetta en Alfredo hun duet zingen, zacht snikkend tegen haar partner aanleunt.
Hmmm, dat voelt lekker. Zijn hand op mijn schouder, zijn subtiel mannelijke geur, versterkt door zijn parfum, die vanaf zijn borst mijn neus binnendringt. Zouden we maar uren zo kunnen blijven zitten... Maar als de lichten aan gaan en de staande ovatie zijn zeven of acht encores doorloopt, is die heerlijke sfeer snel weg.

Terug in de foyer, langzaam op weg naar buiten, vraag ik of hij al bericht heeft over Gisele.

Arnold - 20-03-2024 om 21:55

Op weg naar buiten vraagt Amalia of ik al bericht heb over Gisele. Ik check mijn telefoon. Het getuigt niet echt van belangstelling voor mijn vroluw, dat ik dat nu pas doe. Maar eigenlijk zal het me worst zijn. Van mijn part is dat kreng gaan hemelen. "Ze ligt in coma," zeg ik en wat zachter, "dat is dan voor het eerst dat ze haar bek een keer houdt." Ik zie Amalia even glimlachen en daarna haar gezicht in een plooi trekken. "Moet je er niet heen?" "Nee," zeg ik, "wat voor zin heeft dat? Ze ligt in coma, dan kan ik wel heel schijnheilig aan het ziekenhuisbed gaan zitten, maar waarom? Om die rotkop te bestuderen?" "Ben je niet bang dat de mensen gaan praten?" Ze blijft toch altijd de efficiënte secretaresse. "Misschien, maar ik heb het gehad met Gisele. Of ze nu wil of niet, ik ga van haar scheiden en als ze die foto's wil publiceren, gaat ze haar gang maar..." Amalia kijkt me verschrikt aan. "Maar je reputatie, ik bedoel..." Ik knik. "Natuurlijk is het niet leuk, ik zal iemand moeten inhuren die aan 'damage control' doet en mijn PR zal gaan doen, maar even voor de realiteit, ik ben niet Willem-Alexander of de premier. Het merendeel van Nederland kent me niet eens. Maar even voor de goede orde, misschien kan ik beter even van de radar gaan, kan ik even bij jou onderduiken?" Amalia wordt even rood en dan bleek en kijkt me angstig aan. "Eh...natuu...goed...ja, dat kan, ben je allergisch voor katten?" Ik schud mijn hoofd, "bij mijn weten niet, maar heb je een kamertje voor een arme oude advocaat die even een time-out nodig heeft?" Amalia glimlacht weer. Ze ziet er zo aantrekkelijk uit, zoals ze daar staat, in haaar zwarte jurkje met dat prachtige kastanjebruine haar en die guitige sproetjes. Zou ze Iers of Keltisch bloed hebben? "Nou, kom maar mee dan, arme advocaat," zegt Amalia, "je kunt altijd bij de katten slapen."

Het appartementje van Amalia is niet enorm groot, maar wel gezellig ingericht en er lopen inderdaad twee katten rond. Als ik vraag hoe ze heten, verbaast het antwoord me niet. "Viktor en Rolf," zegt ze, "wil je wat drinken?" Ze schenkt een lekkere rode wijn en ik check voor de zekerheid mijn telefoon. Geen bericht over Gisele. "Leuk huisje," zeg ik rondkijkend, "woon je hier allang?" Amalia vertelt hoe ze het flatje enkele jaren geleden heeft gekocht en dat het groot genoeg is voor haar alleen. De wijn is lekker en het gezelschap bevalt me zeer. Ik kan me gewoon niet schuldig voelen dat mijn vrouw met hersenletsel in een ziekenhuis ligt en ik hier met mijn mooie jonge secretaresse wijn zit te drinken. Meer zal er wel niet inzitten, want ik ben natuurlijk veel te oud voor deze jonge vrouw. "Is er eigenlijk een jongeman in jouw leven?" vraag ik op schertsende toon als we het hebben over relaties en getrouwd zijn. Ik schrik zelf van de vraag en hoop dat ze me niet gelijk ziet als een geile ouwe man die zijn secretaresse het bed in wil praten.

Amalia - 21-03-2024 om 15:44

Arnold overvalt me een beetje met zijn vraag om te mogen 'onderduiken'. Maar om andere redenen dan hij denkt.
Ik merk dat het hele gedoe met hem en Gisele (incluis het akkefietje in de opera dat haar voorlopig aan het bed en een stel slangetjes en apparaten gekluisterd heeft) me geschokt heeft.
En wat ik van mijn stress-therapie sessies nog weet is dat mij dat simpelweg hitsig en geil maakt! Andere mensen worden introvert of zuipen zich klem, maar stress en schokkende zaken van welke soort dan ook... het nestelt zich in mijn kruis.
Dus, in plaats van de verwachte aflevering door Arnold bij mijn appartement (met wellicht een decente kus als wederzijds bedankje en afscheid tot morgen op kantoor) en daarna een warm ontspannen bad met veel bubbels en nog later een romantisch verhaal (en een van mijn speeltjes die de rol van de binnendringende mannelijkheid van de donkerharige ridder met de indringend bruine ogen op zich neemt als hij na een zoektocht zijn verloren liefde terug vindt), loopt het anders.

Niet slechter, maar gewoon anders, realiseer ik mijn later.
Gelukkig blijkt Arnold inderdaad niet allergisch voor katten te zijn. En nadat beide kerels hem even bekeken en besnuffeld hebben, vallen ze hem verder ook niet lastig.
"Zoek een plekje," zeg ik met een armgebaar richting de zitmeubels, na een korte introductie van mijn appartement, "Wil je wat drinken? Dan trek ik even een wijntje open, daar zijn we volgens mij wel even aan toe..."
Als ik hem een van de twee glazen aangeef en de fles op de lage koffietafel zet, zie ik hem zijn telefoon wegstoppen terwijl hij veilig? afwachtend? beleefd? een plekje in een fauteuil heeft gevonden. Scheelt mij weer om te moeten kiezen of ik naast hem op de hoekbank of zelf in de fauteuil moet gaan zitten.
"Geen update. Zal morgen wel komen." Het klinkt bijna zakelijk, maar ergens begrijp ik hem wel.
De bitch leidt hem al tijden in de rondte. En eens houdt het op.

Onder het genot van een eerste en al snel een tweede glas vloeibaar rood genot, beantwoorden we vragen over elkaar.
Natuurlijk, een deel weten we al, al dan niet officieel, of via het roddelcircuit op kantoor. Maar ondanks dat ik dat circuit zo veel mogelijk probeer te vermijden, krijg je desondanks toch het een en ander mee. Zo wordt het verhaal over zijn eerste vrouw en zijn kinderen mij nu duidelijk.
Ik moet glimlachen als hij bijna verlegen vraagt of er een jongeman in mijn leven is.
"Behalve die twee niemand," antwoord ik met een glimlach, wijzend naar Viktor en Rolf, die ontspannen hun nachtplekjes weer hebben ingenomen, "Ben je bang dat er vannacht of morgenvroeg een Kurt-lookalike in de slaapkamer staat en je het bed uit trekt?"

Arnold verslikt zich bijna in zijn wijn. En pas dan realiseer ik mijn faux-pas!
"Nee... euh... dat was bij wijze van spreke... ik verwacht zeker niet dat je bij mij..."
Ja, handig Amalia... heb je een man in je appartement, ga je hem even op voorhand vertellen dat hij niet...
"Nou.,. euh.. jaa... dat dan ook weer niet... ik bedoel niet dat je niet niet... euh.. Ik bedoel, ik heb nog nooit..."
Ik voel mijzelf weer vuurrood van schaamte worden. Ik hoop maar dat hij in de verwarring niet beseft wat ik zojuist bekent heb...

Arnold steekt zijn hand op, om mij te laten stoppen met spreken, terwijl zijn hoestbui langzaam afneemt.
Het geeft mij even de tijd om mijn gedachten en gevoelens proberen te ordenen. Een hopeloze zaak met alle stress en alcohol die nog door mijn lichaam gieren.

"Goed, goed... geen Kurt dus! En uiteraard slaap ik straks op de bank. Uw deugdzaamheid is veilig bij mij, jongedame!"
Ik zie zijn twinkelende ogen weer eens van boven tot onder, maar deze keer langzaam, over mij heen gaan. Alsof ik geen zwart cocktailjurkje, dito slip en kousen aan heb, maar gewoon helemaal naakt voor hem sta. Hem... niet de zestigjarige altijd werkende gecuckte advocaat, maar hem... die rijpe, ervaren volwassen man die al een leven achter zich heeft waarin hij zich bewezen heeft en, nu hij beseft wat echt belangrijk is, zijn echte interesse op mij richt! Het voelt als een van de romantische verhalen die ik zo graag lees, maar dan in het echt!

Een rilling gaat door mij heen en ook zonder te kijken WEET ik dat de tepels van mijn behaloze borstjes snoeihard hun best doen om door de stof van het jurkje heen te priemen.
Ik neem de laatste grote slok wijn uit mijn glas en voel de warmte zich vanuit mijn maag verspreiden.
De gebeurtenissen van de laatste 12 uur hebben iets in werking gezet dat ik niet kan, nee... niet WIL stoppen!
"En wat als deze jongedame vanavond nu eens even he-le-maal niets om de veiligheid van haar deugdzaamheid geeft? Niks, niente, nada, zip, zilch, niets, nothing, rien de plus..."

Arnold - 22-03-2024 om 23:36

"En wat als deze jongedame vanavond nu eens even he-le-maal niets om de veiligheid van haar deugdzaamheid geeft? Niks, niente, nada, zip, zilch, niets, nothing, rien de plus..." zegt Amalia tot mijn stomme verbazing. Ik kijk haar nog eens goed aan. Ze heeft een rode blos op haar wangen en haar ogen glinsteren. Plotseling voel ik dat een bepaald onderdeel van me, snel groter wordt. Ik zet mijn glas neer, sta op en ga naast haar op de bank zitten. Ze kijkt me geamuseerd aan, als ik het glas uit haar handen pak en op de koffietafel neer zet. "Je bent zo mooi zo," zeg ik, terwijl mijn hand haar wang streelt. Ze begint gelijk te giechelen en ik schuif wat dichterbij. Dan alsof het in de lucht hing, buigen we naar elkaar toe en begin we elkaar op de mond te kussen. Eerst rustig, zachtjes, maar al snel in een hoger tempo en mijn tong dringt in haar mondholte. Ik voel de vlammen bij me uitslaan en weer is het alsof ik jaren jonger ben en mijn eerste grote liefde kus. Wat ruikt ze heerlijk en wat smaakt ze zalig. Ik proef de wijn en mijn handen strelen nu haar rug. Ik voel haar vingers rond mijn wang en onze eerste vrijpartij is een feit.Het ivoor van onze tanden klapt op elkaar en het gevecht tussen onze tongen is als een middeleeuws riddertournooi zo fel en uitgebreid. Amalia zakt achterover en trekt me mee. We hangen nu half over de bank en mijn handen tasten naar die prachtige elegante kleine borsten die parmantig naar voren drukken.

Amalia - 25-03-2024 om 16:04

Zijn vingers strelen mijn rug als we uiteindelijk een eerste echte kus delen! Hongerig en gulzig veroveren we elkaar.
Mijn handen hebben zijn hoofd vast als ik mijzelf achterover op de bank laat glijden. No way dat ik dit wil onderbreken!
Half naast en half op mij, voel ik Arnold op mij drukken. Mijn cocktailjurkje zit voor geen meter meer fatsoenlijk om mijn lichaam en tussen ons in, glijdt een hand van hem in het verschoven decolleté dat (als zijn borstkas mij niet gedekt had) het grootste deel van mijn borstjes zichtbaar laat.
"Mmm..." kreun ik in zijn mond als de toppen van zijn vingers mijn linker tepel vinden. Het voelt alsof het ding eraf wil springen!
Een snelle beweging en mijn andere knopje doet haar best om net zo hoog te springen.
Op mijn beurt trek ik met (voor mijn gevoel) klungelige bewegingen zijn overhemd en shirt uit zijn broek. Ik voel een genadeloze drang om mijn handen op zijn huid te voelen. Het lukt en terwijl we ongemakkelijk geen van beiden de nog altijd durende tongzoen willen verbreken, voel ik zijn warme soepele huid onder mijn vingers. Ik voel hem even verstarren als ik mijn nagels in het spel breng. Wow, dit is zo anders dan de verhaaltjes en mijn eigen vingers...
Arnold verschuift wat en opeens voel ik zijn geslacht, dwars door zijn pantalon heen, hard tegen de binnenkant van mijn dijbeen.
Hmmm, de gedachte dat ik hem zo opwind...
Terwijl zijn ene hand mijn borsten blijft strelen, voel ik zijn andere nu door mijn haren woelen.
Op mijn beurt houd ik een hand op zijn rug en zonder dat ik het eigenlijk zelf besef wringt de andere zich tussen onze onderlijven en wrijft daar over zijn nog door stof bedekte opwinding heen.
Een kreun van Arnold in mijn mond als ik de bovenkant bewerk.
"Kom... je bed..." hijgt hij dan, "ik wil je, maar wel fatsoenlijk..."
"Ik WIL nu niet fatsoenlijk zijn... dat ben ik mijn hele leven al! En wat heeft me dat gebracht? 35 en nog steeds maagd!" grom ik, terwijl de kans grijp en probeer zijn riem en gulp te openen.
"Je... je... bent nog...?" vraagt Arnold. Maar het is geen afkeur of medelijden. Eerder bewondering en (aan het steigerende stuk mannenvlees in zijn boxer te voelen) extra lust en geilheid.
Ik knik... en voel me weer rood worden, tot aan mijn tepels voel ik me gloeien. Maar geen schaamte of verlegenheid. Mijn eigen opwinding laat mij mijn schroom afleggen en ik weet wat ik wil... Arnold in me, diep en vaak en veel en... alles!
Mijn ogen gloeien als ik overeind kom en Arnold naar het verfrommelde V&R-jurkje om mijn torso zie kijken. Mijn borsten half bloot dankzij de afgezakte schouderbandjes, mijn slipje en jarretels duidelijk zichtbaar dankzij het opgeschoven onder gedeelte...
"Mmm... ZO moet dat ding gedragen worden... Je ziet er echt geil uit! Zelfs voor een maagd!" grapt hij met een geile knipoog, "Maar daar ga zo wat aan doen, als je het niet erg vindt?"
"Graag..." klinkt het zekerder dan ik mij voel als hij mij verder overeind helpt. Even denk ik er over om me te fatsoeneren, maar de opgewonden blik van de oudere man, die er met zijn half losgetrokken kleding net zo verfomfaaid uit ziet, zorgt er voor dat ik alleen knik richting de slaapkamer. "Die kant op..."

Arnold - 25-03-2024 om 16:26

In de slaapkamer gaat ons liefdesspel verder. Het feit dat Amalia nog maagd is, windt me meer op dan ik voor mogelijk had gehouden. Het heeft iets extra sensueels, dat ik de eerste ben die haar zal bestijgen. We belanden op het bed en al vrijend gaan de kledingstukken een voor een uit, in een opwindend snel tempo. Ik probeer mijn lichaam nog altijd te onderhouden, zwemmen, fitness, krachttraining, tennissen. Ik weet dat ik er nog altijd goed uitzie. Amalia is echter de kampioene. Haar slanke lichaam is perfect, de kleine harde borsten zijn zo verleidelijk en ik zie dat ze haar vagina netjes geschoren heeft. Mijn mond en tong verkennen haar lichaam. Ik lik aan de kleine harde tepeltjes, draai een rondje rond haar borsten en zak dan via haar strakke buik en navel naar de vulva, haar roze schaamlippen zijn opgezwollen en ik druk mijn lippen er op. Ze kreunt zachtjes als mijn tong hongerig op verkenning gaat en haar kleine knopje, haar clitje laat opzwellen. Ik ruik haar opwindende geur en proef haar kutsap dat nu naar buiten stroomt als een rivier die buiten haar oevers treedt. Ik ga weer omhoog en kus haar andere lippen die half open staan van opwinding. Weer vrijen we hevig en ik duw een vinger in haar wachtende kutje. Kreunend rollen we over het bed. Mijn pik is inmiddels keihard en ik voel haar kleine, maar stevige hand er aan trekken. Oh shit, niet te hard, bedenk ik me. Amalia zakt nu naar beneden en even later voel ik haar zachte lippen om mijn eikel klemmen. Ze sabbelt aan het toompje, likt over de schacht en neemt mijn ballen een voor een in mijn mond. Ze kijkt me ondeugend aan, voordat ze weer mijn lul inslikt en tot de helft in haar mondje laat verdwijnen.

Amalia - 27-03-2024 om 12:03

Als een virtuoos bespeelt Arnold mij. Terwijl we hijgend en zuchtend elkaar lichamen verkennen, verdwijnen onze kleren snel.
Ja, natuurlijk heb ik wel eens een naakte man gezien, die paar keer dat ik met mede-studentes naar de de sauna ging, en zelfs dat ene vakantievriendje ooit bijna helemaal afgetrokken (maar zijn gepuf en gesteun toen hij richting zijn hoogtepunt ging, deed mij schrikken en ik ben bang dat ik door mijn weglopen hem toen met een mooi setje blauwe ballen heb laten zitten, hihi).
Maar een man die meer met mijn lichaam bezig is dan met het zijne... het is alsof ik in een droomwereld zweef.
Een streling hier, een kneepje daar. Zijn mond en lippen lijkt soms wel overal tegelijk te zijn. Net als ik bekomen ben van zijn likjes aan mijn tepels, word ik bijna gek als zijn mond mijn spleetje verwend!
Zo lekker... ik wil meer... maar dat meer is voorlopig alleen zijn mond die nu weer de mijne vind. Ik proef mezelf op zijn lippen en hap gulzig naar meer.
We kreunen als mijn hand instinctief zijn harde geslacht vindt, terwijl op hetzelfde moment een van zijn vingers een stukje mijn genotsgrotje binnendringt.
Ik streel hem van onder tot boven en kneed ook zijn scrotum. Het voelt zo vreemd, kwetsbaar maar ook ultiem mannelijk aan.
Een blik in zijn vragende ogen is alles dat ik nodig heb om met kleine kusjes en beetjes zijn goed onderhouden lichaam (aangezien ik zijn agenda bijhoudt weet ik alles van de fitness-uurtjes, tennis en andere activiteiten) te verwennen, terwijl ik mijn doel nader.
Een schok gaat door hem heen als ik de onderkant van zijn eikel lik. Precies waar het frenulum zit. Ik kijk glimlachend omhoog terwijl ik verder naar beneden lik om ten slotte de nog ontspannen hangende ballen een voor een in mijn mond te nemen.
Het is een mooie penis, bedenk ik met enige afstandelijkheid. Recht, stevig, en verbazingwekkend warm en zacht tegelijkertijd. Met een hand om de schacht is er nog een stukje over voordat zijn eikel het brede uiteinde aangeeft.
Nou ja, nu dan meer het begin als mijn hand wat verder naar beneden glijdt en zo de voorhuid mee trekt.
Met een laatste verleidelijke (hoop ik...) blik op Arnold, hap ik zijn halve pik naar binnen.
Het is een vreemde gewaarwording... smaak, vorm, de reacties van Arnold... het is allemaal zo nieuw.
Ik probeer (zoals in de verhaaltjes) mijn tong er om heen te laten draaien, maar, óf mijn mond is te klein, óf zijn eikel te groot, want ik krijg met geen mogelijkheid mijn tong verder dan een beetje heen en weer van links naar rechts...
Blijkbaar wel genoeg voor Arnold, want ergens boven mij hoor ik een heerlijk diep klinkend mannelijk gekreun terwijl ik bezig ben.
Zijn handen strelen nu zachtjes door mijn haren, terwijl ik voel hoe mijn kaken langzaam verder ontspannen en oprekken.
Yes! Nu lukt het wel. Moet ik hier nu wel of niet trots op zijn? Dat ik zo makkelijk op een lul kan zuigen?
Dan klemmen de handen van Arnold zich steviger in mijn haren en met zachte dwang trekt hij mij van zijn pik af, die ik ten slotte met een luid nat slurpend geluid tussen mijn lippen vandaan laat glijden.
"Je doet het te goed, meisje..." grinnikt hij, "ik kwam al bijna klaar!"
Ik voel me dankbaar (denk ik...) voor het compliment en blijf de vlak voor mijn gezicht opgericht staande fallus strelen.
"Hij smaakt lekker... ik voelde me hebberig worden... en wilde meer er van" beken ik.
"Ik wil je ook meer geven... veel meer... alles..." antwoord Arnold zachtjes, terwijl hij mij over zijn lichaam omhoog trekt en we weer zoenen. Een aangename rilling trekt door mij heen als ik zijn penis over mijn borsten en buik voel glijden om ten slotte tegen mijn onderbuik aan te drukken.

Opeens liggen we andersom tijdens her vrijen. Arnold boven op mij, met één been tussen de mijne. Zijn dijbeen aangenaam drukkend tegen mijn schaamlippen. Pas dan merk ik dat ik bijna onmerkbaar mijn heupen beweeg.
Arnold kijkt mij lief en glimlachend aan. "Volgens mij ben je klaar voor de volgende stap"
Mijn hand streelt het deel van zijn geslacht da niet tussen onze heupen geklemd zit. "Mmm... ja-aa..." hoor ik mezelf loom zeggen.
En diep in mezelf weet ik dat ik het meen. Deze man mag mij tot vrouw maken. Nee, ik WIL dat hij dat doet!
Ik werk mijn andere been weg van onder hem, zodat hij nu met alles tussen mijn benen ligt en vol op mij drukt.
"Neem mij, Arnold. Neem je meisje en maak mij tot vrouw..." klinkt het schor van geilheid uit mijn keel.

Arnold - 27-03-2024 om 22:00

"Neem mij, Arnold. Neem je meisje en maak mij tot vrouw..." hijgt Amalia. Oh god, dit is lichtjaren verwijderd van de vernederingen van Gisele. Onder me ligt een vrouw die al die jaren een sensualiteit heeft opgebouwd en me vurig wil beminnen. Die zowel wil geven als nemen. Ze is nog maagd, dat moet ik niet vergeten. Terwijl we weer zoenen en elkaar strelen, voel ik mijn penis, keihard nu, kloppen op haar onderbuik. Het lokkende roze spleetje is kletsnat, heel voorzichtig druk ik mijn eikel er tegen en mijn eikel dringt beetje bij beetje naar binnen. Het is zalig nauw daar. Ik voel de druk op mijn lullenkop en de maagdelijke weerstand. Voorzichtig nu, geen pijn doen, niet als een ruwe puber gaan rammen. Amalia kreunt zachtjes, haar ademhaling is onregelmatig en ik voel hoe haar lichaam beurtelings ontspant en spant. Ik schuif voorzichtig mijn eikel naar binnen. Het voelt als een hand in een handschoen, er is amper genoeg ruimte om te manoeuvreren. Amalia begint harder te kreunen. We kussen weer en onze tongen verstrengelen zich, als ik, bijna als terloops, bij haar binnendring. Ik kijk naar haar. Ze heeft haar ogen gesloten en lijkt te genieten van het liefdesspel. Voorzichtig verhoog ik het tempo, mijn pik schuift op en neer in de nauwe behuizing van haar vochtige vagina. Haar ademhaling is nog altijd opgewonden, maar regelmatiger. De druk op mijn pik is zo groot dat ik voorzichtig verder op en neer ga, alsof ik elk ogenblik in haar kan exploderen.

Amalia - 28-03-2024 om 10:54

Het voelt goed... hoe Arnold en ik verder vrijen en hoe hij langzaam maar zeker op zijn (maar zeker ook mijn) doel toe werkt.
Ik schrik dan ook niet als hij zijn eikel tegen mijn natte gloeiende lipjes zet. Oh, het liefst zou ik mijn benen nu compleet spreiden en mijn heupen omhoog stoten om hem snel, diep en totaal in mij te hebben! Maar de verhalen over te snel en te pijnlijk genomen maagdelijke kutjes houden mij tegen. En de gedachte dat Arnold mij vast en zeker een sex-crazy slet gaat vinden als ik hem opeens zo overval, speelt ook mee.
Ergens ver achter mijn gesloten ogen hoor ik een vrouw kreunen. Pas dan realiseer ik dat ik dat zelf ben, als Arnold gedeeltelijk binnendringt. Met kleine voorzichtige bewegingen schuift hij iedere keer een beetje verder.
Ik voel hoe mijn 'schede' zijn 'zwaard' strak omklemt en weerstand geeft, maar toch ook verwelkomt.
Dan voel ik hem tegen een barrière in mij aan drukken. Ik haal regelmatig adem om mij op de komende fase te concentreren.
"Amalia?" Ik doe mijn ogen open en zie Arnolds gezicht vlak boven mij.
Net als ik tevreden en ontspannen wil vragen wat er is of wat hij wil, stoot hij onverwacht verder!

Fuck! Ja, het doet pijn. Nee, een stuk minder dan verwacht (zeker na de waarschuwingen van mijn gynaecoloog die mij de laatste controles waarschuwde dat 'de eerste keer op latere leeftijd vaak moeizamer gaan), en het kleine beetje pijn wordt meer dan goed gemaakt door het genot om gevuld te zijn.
Ik zie hem geconcentreerd kijken en aan de manier waarop hij even onbeweeglijk in en op mij blijft liggen, besef ik dat het voor hem kantje boord was.
"Mmmm... je voelt heerlijk, zo diep in mij" fluister ik hem toe, terwijl ik hem zoen. Ik voel zijn pik even een spontaan schokje geven bij dat compliment. Vreemd genoeg hebben mijn benen ergens nu wel besloten om verder uit elkaar te gaan en het voelt niet meer dan logisch om ze om die van Arnold te wikkelen. Hij is van mij en gaat nergens heen!
Die verandering zorgt er wel voor dat mijn klintje nu net wat steviger tegen zijn schaambeen aandrukt en zonder dat ik het wil of kan tegenhouden, beginnen mijn heupen zachtjes vooruit en achteruit te wiegen.
"Ungh..." Deze keer is het Arnold die diep in mijn mond kreunt waar onze tongen net zo intiem verbonden zijn als verder daar beneden en op zijn beurt (nu zijn eerste spontane 'lozingsdrang' blijkbaar is geweken) opnieuw met rustige geconcentreerde halen van zijn mannelijkheid mijn liefdeskanaal verwend.

Arnold - 29-03-2024 om 21:22

Het heeft iets onschuldigs en tegelijk opwindends. Heel braaf en ondeugend. Dat ik op mijn leeftijd een jonge vrouw ontmaagd is niet alleen heel speciaal, maar ook uitdagend. Mijn twee vrouwen waren al doorkneed in het liefdesspel en net zo van het maagdendom verwijderd als de aarde van Alpha Centauri (toch wel vier lichtjaren), maar het liefdesspel met Amalia is tienduizend keer opwindender. Nu de ban is gebroken en ik haar heb ontmaagd, begin ik regelmatig te stoten in haar liefdesgrotje, terwijl zij haar benen om mij de mijne wikkelt. Ze is één brok sensualiteit. Nooit gedacht dat de lieve, efficiënte Amalia, mijn trouwe secretaresse zo ongelooflijk sexy kan zijn. We zoenen nu bijna onafgebroken, onze tongen zijn verstrengeld, onze monden versmolten. Ik voel mijn ballen tegen haar lichaam kletsen en ik hoor een dierlijk gegrom uitstoten en besef dan dat ik het veroorzaak. Ik besef ook dat klaarkomen bij een vrouw altijd moeilijker is dan bij een man, wat dat betreft heeft moeder Natuur alles weer nodeloos gecompliceerd gemaakt. Ik ben echter niet het type van een vroegtijdig ejaculatie. Het verhoogt de spanning door niet gelijk mijn zaad te spuiten, maar toe te werken naar een uitgestelde big bang. Amalia heeft inmiddels haar ogen geopend en ze kijkt me aan met een lieve glimlach rond haar zachte lippen. Ik voel haar handen mijn nek en rug strelen en haar lichaam richt zich naar mijn ritme. "Kun je klaar komen?" vraag ik hoffelijk. Ze lacht breder nu en knikt zachtjes. Ik verhoog het tempo iets en plotseling stokt haar adem en vervolgt in een diepe kreun. Ze is klaargekomen. Ik zit nu even in twijfel, ik heb geen condoom gebruikt en zou Amalia als maagd de pil gebruiken? Moet ik nu voor het zingen de kerk uitgaan, ik vind dat altijd zo'n bruut einde aan iets heel intiems. Dan beslist het lot voor me, mijn zaad laat zich niet langer beteugelen en schiet naar buiten in de baarmoeder van Amalia. Hijgend zak ik over haar heen en ze steelt zacht door mijn haar. We kussen weer, hartstochtelijk en mijn langzaam verslappende piemel blijft nog even in haar liefdeskanaal.

"Het was heerlijk..." zucht ze zachtjes. Ik knik en kus haar borstjes die parmantig omhoog staan. Haar vlammende rode is verward geraakt en de bleke huid van haar gezicht is ook rook gekleurd van de opwinding. Ze zoekt mijn mond weer op en weer vrijen we minutenlang. Onze lichamen kronkelen om elkaar heen. "Dank je wel," zeg ik. Ze kijkt me verbaasd aan. "Waarvoor?" "Je hebt me weer het vertrouwen in de seksualiteit terug gegeven," zeg ik, "geen persiviteiten meer, geen wreedheid." Amalia streelt mijn gezicht. "Je verdient het, je bent een hele goede minnaar, al ben ik uiteraard geen expert." We lachen. "Wil je wat drinken?" vraag ik. "Ik lust wel een glaasje," zegt Amalia. Ik sta op en loop naakt naar de woonkamer om de champagne en twee glazen te halen.

Amalia - 02-04-2024 om 16:49

Ik kijk Arnold na als hij naakt richting de kamer loopt. Er zit een kwieke stap in zijn tred. Alsof hij jaren kwijtgeraakt is door onze heerlijke vrijpartij van zojuist. Het was precies, of nog zelfs beter, dan ik mijn voorgesteld had. Ja, natuurlijk, die eerste verwachte, maar toch ook weer niet, stoot helemaal in mij... zijn mannelijkheid die mij opende en... Ik ril genietend als ik terug denk aan de yummy rit naar mijn eerste echte orgasme. Daar lust ik wel meer van!

En zeker met Arnold. In het zachte licht van de kamer zie ik hem van de zijkant terwijl hij de glazen vult.
Geen buikje te bekennen, gespierd in benen en armen, maar niet te veel. Zijn korte grijzende haren lichten bijna op met een halo.
Zelfs zijn ontspannen geslacht ziet er goed uit. Maar misschien ben ik bevooroordeelt omdat zojuist door de verstijfde versie er van tot in de zevende hemel gebracht ben, hihi. Op het gymnasium en tijdens de studie hadden wij meiden het wel eens over 'het wormvormig aanhangsel', maar bij Arnold is het een onmisbaar en integraal deel van hemzelf.

Hij komt terug met de glazen. Gebiologeerd staar ik naar het 'aanhangsel' dat nu wel duidelijk zichtbaar voor mij, heen en weer gaat op het ritme van zijn stappen.
Als hij mij een glas aanbied, zegt hij bijna verontschuldigend: "Niet dat het mij uitmaakt, maar..."
Ik breek hem af, want het is alsof ik anvoel wat hij wil gaan vragen zonder het daadwerkelijk te vragen.
"Ik ben dan wel maagd... Okay, ex-maagd dan, hihi. Maar mijn gynaecoloog heeft me al tien jaar aan de pil."
Je weet nooit wie je wanneer tegenkomt, was haar redenering, leg ik verder uit.
"Maar lief dat je het vraagt" bedank ik hem nadat we beiden een slok van de champagne nemen. Ik wist niet eens dat ik die in huis had! Maar zo'n glaasje prik is natuurlijk meer van toepassing dan de rode wijn die ik eerder op de avond opengetrokken had in de keuken.
"Wanneer kan je weer?" vraag ik dan met een knipoog, "Of ben ik te hebberig? Ik wil gewoon nog zoveel met je doen voor deze droom eindigt en ik wakker word..."
Ik voel mijn tepeltjes verstrakken en mijn hoofd bijna schuldig rood worden als Arnold mij met een glimlach bekijkt.
Maar blijkbaar ben ik niet de enige de nog meer wil, en kan, want, al dan niet aangesterkt door het glaasje bubbles, richt zijn penis zich weer een beetje op.
Deze keer voel ik dat het niet alleen de drank is, die er voor zorgt dat ik hem daar vastpak, op mijn knieën voor hem ga zitten en met vragende oogjes omhoog gericht Arnold aankijk.
Hij streelt mijn wang zacht terwijl er een golf van geilheid door mij heen gaat en zegt: "Ja, doe maar. Help hem maar een handje, dan kan hij weer sneller in jou."

Arnold - 02-04-2024 om 21:24

Je bent alerter dan ik, Amalia, helemaal niet aan gedacht van die champagne. Domme fout. Ik dacht dat we in mijn huis zaten. Maar je hebt ons er goed uitgered.

Gefascineerd kijk ik toe hoe Amalia haar lippen rond mijn eikel plooit. Ik ben groot geschapen, zoals dat zo mooi heet, maar ze heeft duidelijk geen moeite en mijn pik, die zich weer aan het oprichten is, verdwijnt halverwege in haar mond. Ze sabbelt aan de kop, laat alles weer schieten en kijkt me even verleidelijk aan, voor ze zich weer op mijn eikel stort. Ze likt over mijn toompje, duwt haar tong naar de eikelrand en begint weer te zuigen. Ik kreun als ze mijn ballen grijpt en er zachtjes in knijpt. Haar rechterhand klemt om de schacht en beweegt heen en weer. Als dit haar eerste keer is, dan belooft dat wat voor de toekomst. Ik voel mijn trouwe kameraad groeien in haar hete mondje. Weer kijkt ze omhoog en glimlacht. Ik glimlach terug en streel haar haren. "Je bent zo mooi," hijg ik en weer glimlacht ze. Dan onverwacht, pakt ze het champagneglas en duwt mijn kop in het kostbare vocht. Even later zuigt ze weer vol welbehagen over mijn lullenkop. We onderbreken het pijpen om elkaar weer te zoenen en we vrijen minutenlang. Vol hartstocht zoekt mijn tong zijn weg in haar mond en ontmoet haar tong. Weer verstrengelen we en kreunend en hijgend kussen we elkaar vol passie en vuur. Ik trek Amalia op haar zij en doe haar linkerbeen omhoog. Dan duw ik mijn inmiddels weer keiharde pik in haar lonkende gaatje. Ik hou een rustig tempo aan, maar Amalia schreeuwt dat ik sneller moet gaan. "Ik wil je voelen," roept ze, "neem me." Ik verhoog mijn tempo en mijn ballen kletsen tegen haar zij. Mijn hand zoekt haar borst die heftig op en neer gaat in het tempo en kneedt die. "Oh ja," hoor ik haar kreunen, "oh ja daar, oh god, oh god, ja, ja, ja , jaaaaaaaah." Ze zweept me op en brengt me in vervoering. De druk op mijn pik in die nauwe tunnel van haar liefdesgrot is enorm, maar nu ik pas gespoten heb, kan ik wel even voort zonder gelijk klaar te komen. "Oh liefste," kreunt Amalia, "harder schat, ik wil het, ik wil je...oh god...oh god...oh, oh, ooooooohhhh." Ik kneed nu haar beide borsten. Mooie stevige borsten en de keihard geworden tepels prikken in mijn vingers. Ik glijd uit haar en duw haar op handen en knieën, weer penetreer ik de inmiddels kletsnat geworden vagina en duw mijn penis naar binnen. "Oh dit is helemaal de hemel," kreunt de Amalia, "wat lekker, oh god, daar, ja daar, meer, meer." Ik glijd onder haar oksels door en neem haar borsten weer in mijn hand, terwijl ik door blijf stoten in haar kutje. Weer klinkt het dierlijke gegrom uit mijn keel. "Oh Arnold, ik kom," kreunt Amalia, "oh jezus, ik koooooooooommmm!"

Amalia - 05-04-2024 om 19:56

"Oh jezus, ik koooooooooommmm!"
Ik weet niet wat me overkomt. Ja, natuurlijk, ik word heerlijk geneukt door Arnold.

Maar dat het op deze manier zo... anders is. Niet beter of slechter dan de eerste keer van zo even.
Maar nu, op mijn handen en knieën, met Arnold die mij, zijn merrie, als een bronstige hengst, binnendringt... zo intens!
Hij hangt voorovergebogen over mij heen, zijn mannelijkheid keer op keer diep in mij stotend.
Zijn handen onder mijn oksels. Ik kreun mee op het ritme waarmee hij de stoten in mijn kut en het kneden in mijn borsten combineert.

Hij blijft maar door gaan. En zijn diepe mannelijke grom bij iedere stoot in mijn meer dan gewillige lichaam windt mij nog meer op.
Het lijkt wel of ik aan de lopende band klaarkom! Een, twee, DRIE! keer voordat ik uitgeput, nog net wankel op mijn handen en knieën, zijn tempo onregelmatig voel worden.

"Mijn beurt!" klinkt het bijna triomfantelijk. Alsof ik een prijs ben die gewonnen is.
En ik laat me graag winnen... met een laatste diepe stoot, voel ik, dankzij de achterwaartse penetratie, zijn eikel net mijn baarmoedermond binnendringen, voordat ik zijn wild kloppende pik opnieuw met volle stralen zijn zaad voel lozen.

Ik draai mijn hoofd om en terwijl hij mij ruggelings tegen zich aangeklemd houdt, delen we een enigszins moeizame, maar verdiende zoen.
"Wow, Arnold... ik vraag me af of ik morgen nog wel normaal kan lopen" ontsnapt me.
"Heb ik je pijn gedaan, Amalia?" klinkt het direct bezorgd.
"Nee, gekkie, maar ik voel nu al spieren waarvan ik niet wist dat ik ze had!" grinnik ik, "Jij beest! Maar wel een lekker beest... en MIJN beest!"
Ik knijp mijn spieren samen om zijn langzaam verslappende geslacht zo lang en veel mogelijk in mij te voelen.
Mmm, ik zou hier echt wel aan kunnen wennen. Even baal ik dat ik geen 10 of 20 jaar eerder met seks begonnen ben, maar dan zou ik nu vast niet met die heerlijke Arnold in mij zitten, nagenietend van een heerlijke vrijpartij.

Dracoel - 05-04-2024 om 22:21

Toegegeven, ik voel me gevleid door de woorden van Amalia. ten slotte ben ik zoveel ouder dan zij en is zij bovendien knap, sensueel en uitdagend. Als ik me na de tweede keer klaarkomen binnen korte tijd, uit haar terug trek en op mijn rug ga liggen, nestelt Amalia zich in mijn armholte en speelt met de donkere haren op mijn borst. Ik heb nog nooit zo ontspannen en lekker geneukt. Met mijn twee vrouwen was er altijd sprake van competitie en venijn. Tel daar de vernederingen van Gisele bij op en ik voel me bij deze jonge vrouw heerlijk rustig liggen. Zo nu en dan wisselen we een kus uit en kennelijk zijn we zo rustig dat een van de katten zich tevreden spinnend aan het voeteinde neerlegt en prompt in slaap valt. Ik draai mijn hoofd en bekijk Amalia aandachtig. Haar ogen lachen me toe en ik bekijk haar gezicht zorgvuldig. Ze is zo ontzettend lief en knap. Het rode haar dat als een vlam over mijn arm is gedrapeerd, glanst en haar blanke huid is voorzien van kleine sproetjes. Ze is echt prachtig. We vrijen weer langdurig en ik voel haar borsten tegen mijn arm drukken.

Zo moeten we in slaap zijn gevallen, want de volgende morgen word ik wakker met Amalia die nog altjd tegen me aan ligt. Haar ademhaling gaat rustig en uit haar geopende mond klinkt een zacht snurkje. Ik krijg aandrang en voorzichtig klim ik uit bed en loop naar de badkamer. De kat is met me mee gesprongen en loopt aanhalig tegen mijn benen te schurken. Ik mik mijn straal in het toilet en trek door. Als ik terugloop zie ik dat Amalia wakker is. "Je bent er toch, ik dacht even dat ik alles had gedroomd." zegt ze, "heb je trek in ontbijt?" Ik knik en samen lopen we naakt naar het keukentje van haar flat. De katten hebben duidelijk ook zin in hun ontbijt, want ze lopen om ons heen alsof ze in geen jaren zijn gevoederd. Terwijl ik koffie zet, verzorgt Amalia haar dieren en daarna koken we eitjes, pakken wat broodjes en beleg, persen een sinaasappeltje en zitten even later samen aan het ontbijt. Dat we allebei naakt zijn is tegelijk opwindend en vertrouwwekkend. "Ik heb geen scheerapparaat hier," zegt Amalia als we klaar zijn. "Als we zo dadelijk naar het werk gaan, moet je je daar maar scheren. Ik heb wel een tandenborstel. We gaan naar de badkamer en onder de warme stralen van de douche vrijen we weer. Ik zak op mijn knieën en duw mijn tong en lippen op haar prachtige schaamlippen. Ze kreunt weer als ik haar clitje opvrij en zorgvuldig haar lipjes blijf likken.

Arnold - 07-04-2024 om 22:47

Lieve Amalia, ik weet niet waarom, maar de naam Arnold is vreemd genoeg boven bovenstaande reactie vervangen door Dracoel. Geen idee wie dat is en wat die naam daar doet. De reactie is wel van mij. Excuses hiervoor, al is het niet mijn schuld. Hoop dat we nog verder schrijven, het gaat net zo lekker... Arnold.

Amalia - 08-04-2024 om 11:21

Geen probleem. Ik was dit weekend even druk met het mooie weer en zo. Maar misschien heeft Arnold wel diepere, duistere kanten en geheimen die langzaam naar buiten komen?... Officieel zitten we ten slotte in een 'Extreem' kettingverhaal. 😎 Moet ik bang zijn voor twee kleine gaatjes in mijn nek als ik 's ochtends voor de spiegel sta? 😄

Na een laatste vrijpartij, waarna ik in een diepe slaap val en door de emoties en uitputting overmand, word ik de volgende ochtend zonder Arnold naast mij wakker. Terwijl een paar losse flarden van dromen over vleermuizen en ontmaagde dames, mijn hoofd verlaten zonder dat ik ze kan terughalen, komt hij, met V & R rond zijn voeten dartelend, terug.
Een warm tevreden gevoel maakt zich van mij meester als ik zijn mooie rijpe mannelijke lichaam in het ochtendlicht, dat door de gordijnen binnendruppelt, zie.
"...ik dacht even dat ik alles had gedroomd..." zeg ik als ik op sta en hem een kus geef. Ja, natuurlijk... geen minty-fresh gebeuren, maar gezien de lichaamssappen die we al uitgewisseld hebben, ook niet iets om mij te druk over te maken.
En het warme lijf van Arnold tegen mij aan, zijn stugge borstharen die langs mijn tepeltjes schuren en zijn penis die zacht maar duidelijk tegen mijn onderbuik aandruk, maakt alles goed...

Na het ontbijt gaan we douchen om ons klaar te maken voor de komende werkdag. Arnold verrast me door onder de stromende douche op zijn knieën te gaan zitten en, ondanks het stromende water dat via mijn buik vanaf mijn schouder en borsten tussen mijn benen door naar beneden klettert, slikkend, slobberend en proestend mijn tot een klein, maar heerlijk spontaan ochtendorgasme te beffen.
Als ik even later weer op adem ben, de naschokken in mijn spleetje gestopt zijn en wil reciproceren, houdt hij mij tegen.
"Geen tijd, lieverd, bij mij gaat het zeker langer duren en de klok tikt door..."

Hij heeft gelijk. Met alle consternatie over de staat van Gisèle zou het geen goed plan zijn om te laat (en gezamenlijk) op kantoor aan te komen.
Oké, dat gezamenlijk gebeurt wel vaker bij toeval, maar zelfs in een gerenommeerd advocatenkantoor als het onze is een roddel snel gestart. Dat mijn Abarth 500e, na de activiteiten van gisteren, nog in de ondergrondse parkeergarage staat, moeten ze dan maar voor lief nemen.

"Zet mij maar twee blokken eerder af" stel ik voor als we op weg naar kantoor zijn, "dat laatste stukje loopt ik wel."
Zo gezegd, zo gedaan. En dankzij de ochtendspits ben ik de gewoonlijke 10 minuten eerder op kantoor van Meneer Arnold.
Die ik dan met de normale "Goedemorgen, Meneer Arnold," groet als hij langs mijn bureau loopt en zijn al geopende ochtendpost meepakt, "Nog nieuws over uw vrouw?"
"Nee, Amalia, de situatie is nog onveranderd. Maar bedankt voor je interesse," antwoord hij mij met wat ik uiteraard al weet uit de sms-jes die hij na het douchen nog even voorlas, voor hij door loopt naar zijn kantoor.

Vijf minuten later gaat de intercom. "Amalia, kan je even komen?"
Inwendig moet ik even giechelen. Na afgelopen nacht is dat, zeker tussen Arnold en mijzelf, een behoorlijk dubbelzinnige opmerking geworden. Hihi, natuurlijk kan ik dat en graag ook als hij mij daar bij helpt...
"Jazeker, meneer Arnold. Zal ik meteen koffie meenemen voor u?"
"Ja, prima. En neem voor jezelf ook koffie of thee mee, dit gaat wel even duren." klinkt het bijna streng uit de intercom voordat Arnold het ding met een duidelijke klik afsluit.
Het levert in elk geval twee opgetrokken wenkbrauwen van de twee oudste dames uit de officepool op als ik even later, met een kopje koffie en een kopje thee van onze gelukkig gerepareerde beverage-unit (ja, noem het geen koffieapparaat, want dan wordt de monteur/leverancier boos, hihi), richting de openstaande deur van het kantoor van meneer Arnold loop.

Arnold - 08-04-2024 om 21:31

Op het werk is het business as useall. Althans, ik loop naar binnen en groet mijn secretaresse en tegelijk schiet er een scheut aan geilheid door mijn ballen en pikken. Ik heb toch maar dat mooie lichaam van die roodharige vrouw naakt gezien vannacht. Ik bekijk de post die Amalia al heeft opengemaakt en voorgesorteerd. De 'spam' ligt inmiddels in de prullenbak en de rest kijk ik vluchtig door. Wat uitnodigingen, officíële post van de rechtbank en van cliënten. Het kan wachten. Achter mijn bureau gezeten voel ik dat de erectie die zich heeft afgetekend in mijn pantalon niet wil wijken. Als ik vaag de parfum van Amalia op de geopende brieven ruik is er helemaal geen houwen meer aan. Als het bureau niet van solide eiken was gemaakt, zou het nu tien centimeter de lucht zijn opgegaan. Ik ben duidelijk geil. Zuchtend druk ik op de knopjes van de intercom. "Amalia, kan je even komen?" zeg ik zo zakelijk mogelijk, me tegelijk realiserend hoe dubbelzinning dat eigenlijk klinkt, alsof ik verwacht dat ze nu kreunend klaarkomt in de ingebouwde microfoon van de intercom. "Jazeker, meneer Arnold. Zal ik meteen koffie meenemen voor u?" hoor ik haar sexy stem en weer schiet er een flits geilheid door mijn onderbuik. Ik haal diep adem en zeg weer zo zakelijk mogelijk, ""Ja, prima. En neem voor jezelf ook koffie of thee mee, dit gaat wel even duren."

In de tussentijd heb ik de neiging om mijn broek open te knopen, mijn geslacht te omvatten en mezelf af te rukken op de vunzige gedachten die mijn brein momenteel beheersen. Jan Wolkers beschrijft in "Turks fruit" hoe hij zijn geliefde Olga erotische tekeningen stuurt van alles wat hij met haar wil doen als hij weer terug is uit Parijs. Het is maar goed dat ik niet kan tekenen. Dan komt Amalia binnen. Ze glimlacht hemels met in haar handen twee dampende kopjes. De geur van koffie en thee vermengt zich met die van haar parfum. Ze zet de kopjes neer en loopt dan terug om de deur dicht te doen. Als ze terugloopt moet ik mezelf bedwingen om niet omhoog te komen om haar te bespringen. Wat is er toch met me aan de hand? Ik lijk wel een oversekste puber, in plaats van een zestigjarige senior vennoot in een advocatenkantoor. Amalia schuift een stoel dichterbij en kijkt me aan. Haar blik is wat spottend. Het valt me nu pas op dat haar neus enigszins omhoog wipt. Haar prachtige groene ogen lijken me te fixeren als een poes haar prooi. Zou ze in de gaten hebben wat ik van plan ben?

"Ik wil even een antwoord dicteren op de brief van De Ruijter & Koolhoven," zeg ik weer neutraal." Amalia knikt en pakt een bloknote. Ik glimlach. Ik wil helemaal geen brief dicteren. Ik wil haar op het bureau leggen, haar rok omhoog doen, het slipje naar haar dijen trekken en vervolgens mijn lul, keihard nu, tegen haar schaamlippen duwen en vervolgens naar binnen in het lokkende gat en dan wil ik haar langdurig neuken. "Mijne heren..." begin ik desondanks, "...in antwoord op uw schrijven van..." Ik ben opgestaan en loop om het bureau heen. Amalia die in steno mijn woorden noteert is al klaar, voordat ik bij haar ben en kijkt recht in mijn kruis als ik voor haar sta. Ze moet de bult in mijn broek nu ook zien. Wat ben ik aan het doen? Ik voel dat ik begin te zweten. Wil ik mijn secretaresse nu ook hier neuken? De deur zit niet op slot. Iedereen kan zomaar binnenlopen. Maar bedenk ik gelijk, dat is wat me zo opwind. Dat ik Amalia wil neuken terwijl elk ogenblik een medevennoot of iemand van het personeel kan binnenkomen. De ogen van Amalia worden groter als ik mijn gulp openknoop en mijn penis er als een duveltje uit een doosje uitschiet en trillend voor haar gezicht zich verder opricht. Ze bloost en kijkt me wat ongelukkig aan. "Maar Arnold.." begint ze, maar nog voor ik me kan verontschuldigen, schiet haar hand naar voren en omsluiten de vingers mijn geslacht. Ze brengt de eikel naar haar lippen en slikt mijn stijf geworden pik in haar mond.

Amalia - 10-04-2024 om 11:55

Nu gebeurt het wel vaker dat het kantoor van meneer Arnold dicht gaat (en niet zonder expliciete toestemming weer open gaat) als er bijzonder gevoelige zaken behandeld worden. Wat dat betreft is hij nog van de oude stempel, zoals zijn vader voor hem (als ik de geruchten en legendes die in het kantoor rondzwerven mag geloven).
Het is dan ook niet vreemd dat hij vraagt om de deur dicht te doen.

Met alles wat er gisteren gebeurd is, en het gevoel dat zijn ogen bijna te voelen zijn in mijn rug, doet het echter wel een aangename spanning tussen mijn benen ontstaan.
Als ik terug loop, mijn heupen misschien iets meer heen en weer wiegend dan gewoonlijk, zie ik dat ik gelijk heb. Bijna schuldbewust als een klein jochie dat betrapt is met zijn hand in de koekjestrommel, schiet zijn blik weg van een laatste zwaai over mijn gezicht, borsten, heupen en benen.

Ondanks, of juist dankzij?, de functionele omgeving van het kantoor voelt het 'stout' en als ik mijn stoel dichter bij bureau schuif, kijk ik hem met (wat ik hoop een hint van) een glimlach aan.
Ja, natuurlijk weet ik wat er gisteren gebeurd is. De beste nacht van mijn leven! En iets in me wil niet dat dat stopt.
Mij schuldig voelen over de situatie met Gisèle? Ik dacht het niet... Met alles dat Arnold mij verteld heeft: The bitch had it coming. Nog meer dan ik dacht op het moment dat ik haar liet struikelen.

"... De Ruijter & Koolhoven" begint hij dan en ik pak mijn bloknote. Ja, daar mag de deur inderdaad wel voor dicht. Een ouderwetse langdurige vechtscheiding waarbij ons kantoor de moeder vertegenwoordigt en DR&K de vader. Grootste twistpunt: de voogdij over de geadopteerde dochter.
Als Arnold opstaat en begint te dicteren, is het mijn beurt om verrast (maar eigenlijk ook weer niet) te zijn. Zelfs in de ruim vallende pantalon is de bobbel in zijn kruis duidelijk te zien.
Helemaal als hij na de paar stappen van achter zijn bureau nu vlak bij staat.
Wat zijn we aan het doen? De deur mag dan wel dicht zijn, maar op slot is-tie niet!

"Maar Arnold, wat als er iemand binnenkomt?" wil ik zeggen als hij vlak voor mijn gezicht zijn gulp open knoopt en die mooie pik van hem gemakkelijk tevoorschijn vist.
Maar dankzij diezelfde mooie pik, die ik wil verwennen, aanraken, liefkozen en god weet wat nog allemaal meer, stok ik aan het begin van die zin en pak zijn warme en snel verder opzwellende geslacht vast.
Ik kijk omhoog en voel hem met een schokje tot volle stijfheid in mijn handen komen.
Dan hap ik de ontblote eikel in mijn mond en werk ongeveer de helft in een keer naar binnen.
Een hand glijdt moeiteloos via zijn gulp onder het elastiek van zijn slip en vist zijn ballen naar buiten.
Een ingehouden kreun klinkt boven mij, terwijl mijn tong haar best doet om de vleesstaaf te verwennen en mijn vingers en nagels de gevoelige zak en ballen stimuleren.

Ergens voelt het 'fout', maar wel 'lekker fout', hihi. De 'baas' die zijn 'kantoorsletje' even de druk van zijn libido laat halen, zodat hij optimaal kan functioneren.
Maar waarom voelt het dan zo goed? Die zachte, maar ook harde staaf in mijn mond, met de verwachting van een spoedige explosie vanuit zijn ballen die een (resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst, maar vast en zeker) forse lading zaad zullen lozen.
Ik kijk opnieuw omhoog en vraag me af hoe dat op Arnold overkomt. Mijn rode haar, bleke huid met sproeten, groene ogen en dan mijn roze/rood aangestifte lippen (gelukkig infallible no-smudge!) om zijn pik gespannen...
Net aan de bovenkant van mijn gezichtsveld zie ik zijn gezicht in een geile grimas vertrekken en ik voel hoe hij schokt in mijn mond, terwijl zijn ballen ook samentrekken.
Hihi, blijkbaar doet het wel wat met hem, maar hij weet zichzelf onder controle te krijgen en begint langzaam maar met steeds diepere bewegingen zijn pik in en uit mijn mond ge bewegen.
"Ja, blijf omhoog kijken" gromt hij. En dat doe ik dan ook. Met mijn hand om zijn scrotum voel ik aan het omhoog trekken van zijn ballen langzaam maar onmisbaar zijn opkomende orgasme aankomen.

Arnold - 10-04-2024 om 14:34

"Ja, blijf omhoog kijken" , hijg ik. Mijn god die ogen zijn zo sexy en uitdagend. Haar zachte lippen omsluiten mijn pik die in haar mond schiet als een paling in een emmer snot (al klinkt dat wat smerig). Ze pijpt me hemels en met een passie die maakt dat mijn lul dubbel zo dik aanvoelt als normaal. Ik ga komen, het is onmiskenbaar. Haar geur, die zalige parfum, die ogen, haar vingers rond mijn scrotum en die zalige lippen. Even plotseling als ik dat ik mijn pik uit mijn gulp trok, kom ik klaar er lijkt geen einde aan te komen. Schokkend leeg ik mijn ballen in haar geopende mond. Een dun straaltje sperma rolt via haar mondhoek naar buiten. Oh god, wat doe ik. Stel je voor, Sanders van de boekhouding stapt naar binnen of die preutse teef van de huishoudelijke dienst, Emma de Boer. Dan treffen ze mij aan met een spuitende pik die nog altijd in de mond van Amalia zit en wier mondje is volgespoten met mijn sperma. Ach, wat kan mij het eigenlijk schelen. Laat maar binnenvallen. Bijna jolig trek ik mijn piemel terug en als Amalia me glimlachend aankijkt en haar mond half opent is haar hele tong bedekt met het witte zaad. Het is alsof er weer beton in mijn leuter wordt gestort. Amalia die daar zo zit, haar mond vol sperma en het straaltje dat naar beneden sijpelt.

Ik trek haar omhoog en schuif met één beweging alle mappen van het bureau. Voor de verbaasde Amalia kan reageren duw ik haar voorover op het bureau. Ik maak haar rok los en trek die op haar enkels, Haar slipje sjor ik op haar dijen. Mijn lul is weer keihard als ze met haar witte kontje omhoog over het bureau hangt. Ik vinger haar lonkende kutje dat drijfnat aanvoelt en duw dan mijn genotsstaaf diep in haar vagina. Ze kreunt als ik begin te stoten. "Oh Ar...Arnold..." stamelt ze, "oh ja, daar...ja, ja, jaaaaa!" Ik ben buiten mezelf getreden. In een stampend tempo duw ik mijn knots in haar kutje en vinger tegelijk haar aarsje, dat klein en zwart zo lokkend open staat. Mijn handen glijden onder haar oksels en tasten naar haar borsten, schuiven het dunne truitje omhoog en kneden de gespannen borsten. Ik voel hoe haar kutje sopt onder mijn voortdurend druk, als de zuiger van een goed afgestelde motor. "Ik hou van je Amalia," kreun ik, en mijn ballen kletsen tegen haar stevige billen. Ik verlies elk gevoel van tijd, en waan me in een andere dimensie, ver buiten mijn normale bestaan. Aangezien ik al een keer heb gespoten, komt er niet gelijk een tweede orgasme.

Na een tijdje trek ik me terug en draai Amalia om. We beginnen te zoenen en te tongen. Terwijl al die tijd de deur zo open kan gaan. Men zal zeker kloppen, maar dan gelijk verder komen. ALweer het kan me niet schelen. Ik zak op mijn knieën en spreid haar benen. Ze leunt nu achterop het bureau, haar billen er op, en tussen haar benen zie ik de opgewonden schaamlippen, felrood afgetekend staan op de bleke huid. Ik duw de schaamlippen opzij en lik gulzig tussen haar benen. Haar opgewonden clitje groeit tot enorme proporties en Amalia hijgt, kreunt en snakt naar adem. Haar handen graaien in mijn haren en ze drukt me tegen haar onderlichaam met een kracht die ik niet van haar tengere postuur had verwacht. Een fontein druppels overspoelt me als ze hoorbaar klaarkomt, maar ik blijf likken en verken de binnenkant van haar vagina. Als ze nog een keer klaarkomt, gaat de telefoon. Na een korte aarzeling, kom ik overeind met een mond vol kutsap en pak de telefoon. "Ja?" zeg ik.

Amalia - 15-04-2024 om 10:34

Half zittend, half hangend op het bureau van Arnold probeer ik mijn best te doen om mijn gierende adem onder controle te krijgen.
Bijna... bijna had hij mij na die verrassend brute maar heerlijke neukbeurt op z'n hondjes al klaar laten komen.
Gelukkig was er maar een korte ruige befbeurt nodig om mij wel mijn orgasme te laten beleven.
Maar Arnold bleef maar doorgaan... en terwijl zijn tong dieper en dieper mijn kut binnendringt, voel ik mijn klit weer beginnen te gloeien... Gelijk met de eerste 'ring' van de telefoon, ontplof ik!
Ook al haalt Arnold zijn mond van mijn kutlippen, ik schok onbeheerst van genot.

"Ja?" antwoord hij. Zijn gezicht betrekt, terwijl er een halve minuut voorbij gaat. "Nu?" Weer een lange pauze.
Dan met iets dat zowel een zucht van berusting als iets van verbetenheid in zijn stem weergeeft: "We zijn er met een half uur."
Automatisch heb ik mijn kleding zo goed en zo kwaad gefatsoeneerd tijdens het telefoongesprek. Alleen mijn slipje kan ik nergens vinden...
Ik kijk Arnold vragend aan.
"Ze is nu bij kennis, maar de dokters hebben twijfels of ze het ueberhaubt wel redt... Maar ze vraagt naar ons beiden."
Ook zonder een naam te noemen, besef ik dat het over Gisèle gaat.
Hij trekt een gezicht alsof hij er ook niet blij mee is.
"Ze is nog wel je vrouw, lieverd..." God, dat klinkt dat banaal... ik voel me even de sletterige maîtresse, die zich zelfs na twee gierende hoogtepunten toch nog zorgen maakt om het imago van haar amant... En dat terwijl de teef mij echt geen ruk kan schelen. Ik zal er vast voor in de hel komen, maar als ze dood is voor we in het ziekenhuis zijn, zal ik er geen traan om laten.

Ik loop op Arnold toe, zijn nog natte geslacht hangt nu ondanks het telefoon gesprek nog half stijf tussen zijn benen.
Ik kus hem zachtjes op de lippen en voel zijn mannelijkheid verstijven in de hand waarmee ik hem tegelijkertijd vastpakt tijden de zoen. "Als we terug zijn..." fluister ik en kneed nog even zijn zware ballen voor ik hem los laat en hem help zijn kleren te verzamelen. Mijn slipje blijft echter weg.

Vijf minuten later rijden we de parkeergarage uit.
Als we de route naar de kamer van Gisèle volgen, verrast Arnold mij door mij spontaan te omarmen terwijl we lopen.
"Weet je zeker dat je dit wilt doen. Je bent hier best wel bekend, omdat je in de Raad van Bestuur zit, hè?"
Hij stopt en geeft mij een intense tongzoen. Midden in het gangpad!
"WIJ zijn nu samen. En dat mag iedereen weten. Fuck eventuele roddels!"
Ik krijg bijna spontaan een klein orgasme van zijn kordaatheid...
Nog twee lange gangen door en we zijn bij de kamer van Gisèle.
Uiteraard ligt ze alleen. Op een gedeelde zaal met 'plebs' is te min voor 'madame'.
Ondanks dat ze een half dozijn aan buisjes en draadjes uit haar lijf heeft lopen naar twee machines zachte 'piep piep' geluiden maken, voel ik geen greintje medelijden met haar. Als er al een hel bestaat, komen zij en ik elkaar daar vast tegen, denk ik even inwendig grinnikend. Maar Arnold is nu van mij! Die krijgt ze niet terug!

Arnold - 15-04-2024 om 21:29

De aanblik van Gisele die als een astronaut aan allerlei slangen en machines is gekoppeld, is onwennig. Het klinkt wreed, maar ze past niet meer in mijn wereld. Een wereld die momenteel wordt bevolkt door Amalia met haar onschuld en tegelijk haar hartstochtelijke passie. Gisele heeft me wreed misbruikt zoals ze iedereen altijd misbruikt, zelfs haar minnaars. Ze ligt weer roerloos, haar ogen gesloten. Zou ze...? Een jonge arts komt binnenlopen. "Uw vrouw slaapt weer, maar ze is uit de coma." "Oh," zeg ik weinig geïnteresseerd. "Ze is uit de coma gekomen en heeft naar u en uw ..eh secretaresse gevraagd. Ze leek erg boos." Ik knik. Gisele was boosaardig. "Helaas is de prognose slecht, moet ik u mededelen. Haar hersens zijn beschadigd bij de val, hoewel ze uit de coma is, is de kans groot dat ze operatie niet overleefd." "Welke operatie?" "Er zit een bloedprop tussen haar hersenpan en haar hersens, de druk wordt de groot, die prop moet weg, maar we hebben een scan van haar hoord gemaakt en er blijkt ook een splinter van de hersenpan naar beneden zijn gedrukt, als we de bloedprop weghalen, zal die splinter in haar hersens dringen en interne bloedingen veroorzaken. Als we de prop niet weghalen, zal de druk hetzelfde doen." Ik kijk naar Amalia die geïnteresseerd luistert. "Wat adviseert u dokter?" "We kunnen de bloedprop verwijderen en hopen dat we tegelijk de splinter kunnen verwijderen, maar die kans is heel klein. Geeft u toestemming voor de operatie." Weer knik ik. Ik geef de dokter een hand en hij zegt dat we beter naar huis kunnen gaan, de operatie zal morgenvroeg worden gedaan.

Als we buiten lopen zijn Amalia en ik opvallend stil. Ik pak de hand van de vrouw die me vandaag in vuur en vlam heeft gezet en geef een kneepje. Ze kijkt op en glimlacht. "Ik hou van je," zeg ik me tegelijk realiserend dat ze nog zo jong is, vergeleken met mij. Ben ik niet te oud om als een puber de liefde te verklaren aan mijn vriendinnetje? We eten in een restaurant en praten over zaken die ons bezig houden. Als ik het gezicht, omkranst door het rode haar, de groene geheimzinnige ogen en de sproetjes rond haar wippende neusje, voel ik iets hard worden in mijn broek. "Ik heb geen slipje aan," zegt ze op gegeven ogenblik, "Ik zit met mijn blote kont op het skai van de stoel." Mijn lul, keihard nu, vliegt omhoog. Dat ze daar zo zit, in haar decente rok, de naakte billen op het kunstleer, windt me zo op dat ik haar wel in het restaurant op de tafel wil leggen, haar benen spreiden en voor de ogen van de gasten wil neuken tot ze kreunend klaarkomt.

We rijden naar haar flat. We hebben niets afgesproken, maar het lijkt volkomen logisch, alsof we twee criminelen zijn die terugkeren naar de plaats van het misdrijf. Mijn ontrouw. Eenmaal binnen zoenen we weer hartstochtelijk. Ik trek haar rok omhoog tot ik de blote billen kan bekijken. "Mooi?" vraagt ze lief. Als antwoord zak ik op mijn knieeën en klem van achteren mijn armen om haar dijen. De rok is opgeschoven tot aan haar middel. Vol hartstocht bekijk ik haar vagina met de opgezwollen schaamlippen en het kleine zwarte gaatje van haar poepertje. Haar kutje glanst van opwinding. Met brede halen begin ik haar te likken en ze gilt van opwinding. "Oh god, Arnold, oh, oooooohhhh," kreunt ze, "ja, ja, daar, Oh goooooooddd." Ik ben zo geil als boter. Mijn pik is keihard en in probeer al likkende mijn gulp open te maken. Als dat lukt, trek ik Amalia achterover en laat haar op mijn eikel zakken. Ze is zo nat en glad dat ze over mijn paal zakt en op en neer begint te gaan. "Oh lieverd," kreun ik, "zelfs al komt Gisele uit die operatie, dan ga ik van haar scheiden, want ik wil je niet meer kwijt." Ik zie de stevige billen voor mijn ogen rijzen en zakken en zoek met handen haar borsten die ik in de kommen van handen hou en begin te kneden.

Amalia - 16-04-2024 om 13:31

De ogen (en vast ook iets anders, aan zijn geschuifel op zijn stoel te zien) van Arnold vliegen omhoog als ik tijdens ons gesprek in het restaurant vertel dat ik geen slipje aan heb en met mijn blote kont op de stoel zit.
Het zorgt er in elk geval voor dat we het dessert niet daar nuttigen, maar in mijn appartement.
Voor Arnold een sappige pruim als hij onder mijn omhoog gefrommelde rok mijn dijen en billen genoeg spreidt zodat zijn tong bij mijn nu echt lekkende spleet kan.
Voor mij een banaan die heerlijk dik en zacht, maar toch stevig iedere keer zijn weg vindt als ik er op en neer over ga.

Gelukkig is de keukenstoel waar Arnold op zit er een van vooroorlogse kwaliteit en met een gerust hart, en hoog oplopende geilheid van die geweldige paal die mijn grotje in en uit glijdt, voer ik het tempo en kracht op waarmee ik Arnold berijd.
"Oh god, Arnold, ja, ja, daar!!" kreun ik het uit als hij dan ook nog eens zijn handen op mijn borstjes leg en de vonken van hitsigheid ook vanuit daar door mijn lijf beginnen te golven.

"Ik hou ook van jou en wil jou ook niet kwijt" hijg ik na zijn opmerking over Gisèle tussen mijn op en neer gaande bewegingen door, "en al helemaal je lekkere lul niet!"
Ungh, het onderwerp van mijn adoratie lijkt spontaan nog een slag dikker te worden als ik mij er weer op laat zakken.
Pas dan bedenk ik mij dat ik voor het eerst het zo expliciet heb toegegeven... Niet alleen de lust en geilheid, maar ik voel iets meer... vertrouwen, geborgenheid.. liefde?

Het is maar goed dat Arnold mijn klitje met rust laat, anders zou ik nu al gierend drie keer klaar gekomen zijn .
Maar zo, op deze manier, is het ook meer dan lekker! En juist door de langere stimulans en langzamere opbouw, voel ik dat het opkomende hoogtepunt massief en intens zal zijn.
Ik hoop maar dat Arnold het uithoudt tot ik er ben... Ergens voelt het belangrijk dat we deze keer samen...
"Ooooww...jaaaaa..." ik kan mijn gedachte niet afmaken, want Arnold trekt net mega-geil aan mijn tepeltjes met zijn duim en wijsvinger. Een kleine climax raast door mijn bovenlijf en lijkt alleen de noodzaak en grootte van de aankomende in mijn onderlijf alleen maar te bevestigen.
Ik knijp mijn kut samen om de pik van Arnold en hoor hem moeizaam kreunen.
"Nog even, lieverd, ik ben er bij-na-a"

Arnold - 16-04-2024 om 15:16

"Nog even, lieverd, ik ben er bij-na-a," het laatste lijkt ze bijna te zingen. Wat windt deze mooie jonge vrouw me op. Ik voel alles aan me spannen. Mijn erectie, groot, bijna dierlijk, mijn adem, mijn sctotum, keihard nu en mijn eikel lijkt wel te ontploffen in de veilige holte van haar vagina, die zo nat en glibberig is dat ik grote moeite heb om alles binnen te houden. Ik voel haar warme lichaam inwendig trillen. Haar rode haar danst op en neer, evenals haar billen, hoe strak die ook zijn. Mijn stoten synchroniseren zich met haar op en neer gaande beweging. "Oh schat," kreun ik, "ik kom." Ik voel het zaad in mijn ballen bijna kolken. "Oh ja liefste," kreunt Amalia, "ik ook...Oh god!" Ik voel mijn sperma spuiten. De ontlading is groot. Amalia kreunt diep en ik voel haar lichaam ontspannen. Op de grond zoeken onze lippen elkaar op. Ik streel haar zachte lichaam en ik voel hoe haar hand liefdevol over mijn leeggeknepen pik strijkt. "Meende je dat nu wat je net zei?" vraagt ze aarzelend. "Ja," zeg ik, "ik hou van je en het kan me niet schelen wat ze op kantoor zeggen of in de kranten. Ik wil van dat rotwijf scheiden en met jou trouwen." We kussen weer. "Ik hou ook van jou, lieve schat," zegt ze zacht en we houden onze kus extra lang aan.

Die nacht slapen we in het bed van Amalia. Naakt liggen we tegen elkaar aan en hoewel ik uiteraard weer een stijve krijg, zijn we te moe om verder te gaan. De volgende morgen schrik ik wakker als de katten op het bed springen. "Die hebben honger," zucht Amalia, "en mijn andere man? Heb jij ook zin in ontbijt?" We staan op en ik geef de katten hun eten, terwijl Amalia croissant in de open stopt. Even later ontbijten we weer naakt aan de ontbijttafel. Als we na afloop afruimen en Amalia de bordjes en kopjes in de afwasmachine stopt, kijkt ik naar haar prachtige billen. "Kijk niet zo," zegt ze op gegeven ogenblik. Ik sta op en duw mijn pik tegen haar achterwerk. Mijn handen glijden onder haar oksels en kneden de borsten die verleidelijk omhoog staan. "Beest," lacht Amalia, "je bent nog erger dan de katten, maar die heb ik laten castreren." Ik draai haar om en we zoenen weer hartstochtelijk. "We nemen vrij vandaag," zeg ik autoritair voor mijn doen, "ze zullen het wel begrijpen op het werk. Mijn vrouw wordt vandaag geopereerd." Amalia zegt niets, maar kust me nogmaals op mijn mond.

Amalia - 17-04-2024 om 15:16

Hmmm, het mag dan wel niet geëmancipeerd of 'empowered' zijn, maar als Arnold simpelweg stelt dat we beiden een vrije dag nemen, voel ik mij week worden. Dat we die vrije tijd hopelijk/hoofdzakelijk met elkaar al seksend zullen doorbrengen zal er vast ook mee te maken hebben, hihi.

Na ons gezamenlijk hoogtepunt van gisteren, dat ons beiden lichamelijk verzadigd achterliet, vielen we lepeltje-lepeltje snel in slaap. Wel een lekkere droom, waarin ik als een middeleeuwse prinses in een soort van herhaling nog eens van achteren besprongen werd door een magische satyr die best wel op Arnold leek, trouwens...

De geile blik van de satyr lijkt dan ook weer op die van Arnold als hij de volgende ochtend maar naar mijn billen blijft kijken wanneer ik de vaatwasser vul na het ontbijt.
Ik plaag hem wat, maar druk wel bewust mijn achterste tegen zijn geslacht. En zo eindigen we dus even later in een zoen en ik met weeïge knietjes en alweer een vochtig spleetje.
Het telefoontje naar het werk is snel gemaakt en hij beëindigt met: "Voor noodgevallen is Juffrouw Van Solms bereikbaar, maar ik verwacht dat dat niet nodig zal zijn! Mijn telefoon moet beschikbaar blijven voor het ziekenhuis."
De nadruk op het 'verwacht' en 'moet' maakt duidelijk dat diegene die dan toch het nodig vindt om één van ons te bellen, het beste minimaal in de dezelfde salarisschaal als Arnold kan zitten.
Het is een heel andere kant die ik zo van hem zie. Alsof de bevrijding van onder het juk van Gisèle een vrijere directere man oplevert. Eentje die mij prima bevalt, hihi.

"Wil je naar het ziekenhuis dan?"
"Nee, het klinkt misschien harteloos, maar na de afgelopen dagen kan het me niks schelen wat er met haar gebeurd."
Hij denkt even na. "Heb je een badpak of bikini?"
Ik knik bevestigend. "Een badpak. Niet zo gewaagd als de creatie van V&R, maar er valt genoeg te zien... denk ik."
"Mooi. Wat zou je denken van een tochtje met de 'Folly'?"
Ik moet hem verbaasd aangekeken hebben, want hij verduidelijkt: "Arnold's Folly... mijn motorjacht. Gisele heeft een schurfthekel aan dat ding, dus ik heb er al ruim twee jaar niks mee kunnen doen, behalve het onderhoud en liggeld betalen."
Ah, nu schiet me het te binnen. De niet geheel logische periodieke betalingen t.b.v. van A.F. 'ter representatie van de firma'.
"Eh, ja... leuk..."
"Als we opschieten kunnen we er met anderhalf uur zijn en dan zitten we nog ruim voor de middag op het water."

Arnold - 21-04-2024 om 14:41

Excuus Amalia, ik had een nieuwe reactie geschreven, maar die is om de een of andere reden niet doorgekomen en ik dacht al die tijd waarom schrijft ze geen nieuwe schakel? Zou ze geen zin meer hebben. Dus toch maar even gecheckt en mijn schakel is dus verdwenen. Heel vreemd. Hoop dat je niet boos bent. Hierbij alsnog...

Arnold - 21-04-2024 om 14:58

Sorry. Te vroeg gedrukt

Ik voel me altijd een beetje een echte zeeman als ik het roer van Arnolds Folly in handen heb. Niet dat de laatste twee jaar is gebeurt, maar toch, het is net als fietsen. Ik vaar door een kanaal op weg naar de Vinkeveense Plassen. Amalia ligt in een prachtig badpak te zonnen op het voordek en ik heb een prachtig uitzicht op haar slanke lichaam met die lekker billen. Ik voel mijn pik in mijn zwembroek groeien en ik stuur desondanks doelgericht naar de plassen. Daar koers ik aan op een eilandje waar ik ooit een huisje heb neergezet. Niet enorm groot, vier muren en een dak en binnen wat stoelen en een tafeltje, not much but it is home.

Als we aanleggen, legt Amalia als een volleerde lichtmatroos de tros om de bolder. Samen lopen we het eilandje op, waar hoog struikgewas rondom het gebouwtje groeit. Ik heb de telefoon bij me en we lopen naar het hutje. "Wat romantisch," zegt Amalia en opent de deur. Binnen staan we in een mum van tijd te zoenen en voor ik iets kan zeggen, heeft Amalia al mijn zwembroek omlaag getrokken. "Ik werd helemaal gretig van die bobbel in je broek," zegt ze giechelend en buigt zich naar voren. Ik kreun als ze mijn jandoedel bijna voor driekwart inslikt en gretig begint te zuigen. Ik zie haar borsten in het strak gesneden badpak op en neer gaan. Ze zakt op haar knieën en pijpt mijn gezwollen pik alsof het een zuurstok is. Na een tijdje belanden we op de grond en stroop ik het badpak van haar prachtige lichaam. Haar kutje ligt te glanzen in het zonlicht dat door een van de ramen schijnt. Ik proef haar kutsap op mijn tong en voel dat ze mij ook weer pijpt. Zo liggen we elkaar te bevredigen en is er alleen wat gesmak en gesmoord gekreun te horen.

Al snel liggen we weer sensueel te zoenen en voel ik dat haar hand mijn piemel pakt en begint af te trekken, ik speel ondertussen met haar appelvormige tieten. "Oh neuk me Arnold," kreunt ze, "ik wil het zo graag." Ik leg haar op haar zij en duw van opzij mijn stijve lul diep in haar warme natte kut. Ze kreunt nu nog harder en mijn hand omklemt haar borst die hevig op en neer gaat in het ritme. "Oh yes, schat, harder," kreunt ze, "neuk je geile Amalia." Ik begin harder te stoten en voel hoe het zaad in mijn ballen klotst. Amalia geeft korte gilletjes en ik voel dat ik ga komen...dan gaat de telefoon.

Amalia - 23-04-2024 om 14:37

En zo lig ik nog geen twee uur later als een volleerde waternimf in mijn badpak op het voordek van de Folly.
Nu heb ik dat ding zeker ook al geen tien jaar aangehad, dus het zit het even iets krapper dan toen. En god, wat dacht ik toen, met dat decolleté dat tot halverwege mijn navel loopt? Alleen de veter die kriskras van de linker naar de rechter cup loopt, maakt het nog een beetje decent.
Niet dat Arnold er een probleem mee heeft dat het kruis duidelijk (te) strak tussen mijn benen en bilspleet klemt. En dat die veter in het midden van mijn badpak er juist voor zorgt dat nu er links en rechts aan de zijkanten extra inkijk (of is dat dan aankijk?) ontstaat, maakt dat ik mijn bijna in zo'n foute jaren tachtig serie voel... Miami Vice of zo... Als een boat-babe, hihi.

Maar ondanks de afleiding die ik hem toch duidelijk biedt, zo'n meter of vier voor zijn neus (en een ander lichaamsdeel dat ook zijn best doet om in mijn richting te wijzen, hihi), weet hij de boot feilloos over de plassen te loodsen.
Dat optrekkende badpak zorgt dankzij het schuiven en schuren voor een langzaam groeiende opwinding tussen mijn benen. En ook het schuiven over mijn tepels helpt daar aan mee.
Eenmaal aan land en in het kleine rustieke zomerhuisje val ik Arnold bijna aan. Even een tongzoen voor de goede orde, maar als ik zijn bobbel verder voel opzwellen en tegen mijn onderbuik voel aandrukken, kan ik me niet inhouden. Ik MOET hem gewoon voelen, ruiken, proeven...
Al snel ligt zijn zwembroek op zijn enkel en zitten mijn lippen om zijn geslacht.
Arnold laat het even toe, maar 'bevrijdt' mij dan uit mijn badpak en we vallen op elkaar aan. Gulzig bewerken we elkaar oraal.
Toch willen we zo niet het eerste hoogtepunt bereiken.
En terwijl we als geile tieners in het binnenstromende zonlicht gewoon op de vloer liggen te zoenen en met elkaar te spelen, moedig ik hem aan om mijn te neuken. Op mijn zij, met mijn been omhoog getild, drukt hij zijn heerlijke staaf naar binnen.
"Oh fok, yes, schat, harder... neuk je geile Amalia."
Ik schok bij iedere stoot en voel hoe zijn zware volle zak soms over mijn dijbeen schuurt en soms door het geweld van zijn stoten tussen mijn kut en mijn anus tegen mij aan slaat.
"Oh.. ja... ah... ah..." hoor ik mezelf op het ritme van zijn stoten gillen.
Zijn bewegingen worden onregelmatiger in iets wat ik instinctief al herken als zijn aanloop naar zijn aankomend hoogtepunt.
Dan, amper hoorbaar door ons gehijg en gekreun heen, gaat zijn telefoon.
"Nee..." zeg ik en grijp hem vast als ik denk dat hij er na toe wil gaan, "Dit is ons moment... neuk me... ik ben er bijna en jij ook! Het kan wachten!"
Ik voel zijn spieren aanpassen en zet mijn nagels in zijn schouders om hem bij mij en in mij te houden!
Op het ritme van de telefoon, die door blijft trillen, neukt Arnold mij verder met harde diepe stoten. Dwingend, mannelijk...
"Neuk.. me... spuit... me... vol!" Ik zie zijn gezicht vol van genot vertrekken als zijn orgasme door hem heen raast en ik zijn lul diep in mij voel schokken terwijl er straal na straal zaad uit schiet. Terwijl zijn schaambeen mijn klit bijna vermorzeld, kom ik zelf ook trillend klaar. Niet zo wild schuddend, maar ik voel hoe mijn spieren samenspannen om alles wat hij mij geven kan uit hem te halen.

Dan komen we beiden terug in de realiteit. De realiteit waar de telefoon nog steeds door gaat. Blijkbaar heeft Arnold geen voice-mail ingesteld en is degene die hem wil bereiken erg vasthoudend.
"Misschien moet je hem toch opnemen..." zeg ik, terwijl ik eigenlijk niets liever wil dan zijn nog steeds stijve geslacht diep in mij houden, zijn warme lijf tegen mij houden en zijn warme nahijgende adem over mijn gezicht wil blijven voelen...

Arnold - 23-04-2024 om 22:21

De telefoon blijft maar gaan. "Misschien moet je hem toch opnemen..." zegt ze zuchtend. "Ja, misschien," zeg ik onwillig en vervloek deze tijd met zijn onverbiddelijke bereikbaarheid. Ik ben geboren in een tijd dat dé telefoon, toen nog een zwart bakelieten bakbeest net zijn entree in de Hollandse huizen had gemaakt. Als je het huis verliet, was er hooguit een telefooncel, dus kon je in zalige onwetendheid van inkomende gesprekken verder wandelen, fietsen of autorijden. Mijn langzaam leeg schokkende piemel is nog altijd stijf en ligt behaaglijk in het warme grotje van Amalia. Haar lichaam staat nog stijf van opwinding en ik kus haar huis overal. De telefoon zwijgt plotseling en ik kneed de borsten van mijn mooie Amalia. "Zou het ziekenhuis hebben gebeld?" vraagt Amalia terwijl ze haar hoofd naar mij toe draait om me te kussen. "Vermoedelijk wel," zeg ik onverschillig. Minutenlang versmelten onze lippen en ik steel met mijn handen haar lichaam. Onze lichamen verstrengelen zich en we blijven in elkaar vastgeklonken.

Na een kwartier is mijn pik weer terug op zijn ruststand en langzaam en met veel tegenzin trek ik me terug uit de veilige schuilplaats. Ik sta op en help Amalia overeind. Net als we we weer naakt tegenover staan, begint de telefoon te rinkelen. "Een 088 nummer," zegt Amalia als ze op de display kijkt, "toch het ziekenhuis?" Ik pak het toestel over en druk op de groene knop. "Ja?" zeg ik neutraal. "Ja, met Sandra Vink, verpleegkundige, spreek ik met de heer..." en ze noemt mijn naam. Ik antwoord bevestigend. "De chirurg die uw vrouw heeft geopereerd wil u spreken." Er klinkt wat geroesemoes en dan hoor ik een zware stem. "Uw vrouw heeft het niet gered," zegt de stem, "het spijt me, we konden de druk verlichten, maar de splinter is in haar hersenen gedrongen. Ze is niet meer uit de verdoving ontwaakt. Mijn condoleances." Ik knik en zie gelijk in dat hij me niet kan zien. "Dank u dokter, ik zal contact opnemen met de begrafenisondernemer." "Uw vrouw is overgebracht naar het mortuarium," vervolgt de chirurg. "Ik begrijp het," zeg ik en neem afscheid. Gelijk verbreek ik de verbinding. "Ze is dood.." zeg ik tegen Amalia, die me een liefdevolle zoen geeft. "Het is misschien wreed, maar ik kan er geen traan om laten," zeg ik. Ik omarm haar en weer zoenen we enkele minuten. "Kom," zeg ik, "we moeten maar eens terug. Ik moet nog een hoop regelen, nu, wil je me helpen?"

Amalia - 25-04-2024 om 13:20

Vreemd, maar de staande, naakte zoenpartij in het zomerhuisje zo vlak na de mededeling van Gisèle haar dood, voelt, zeker ook omdat Arnold zegt er niks bij te voelen, als een begin voor ons tweeën. Een nieuwe start, zonder de verstikkende aanwezigheid van haar ergens diep, donker, weggestopt op de achtergrond.
Ik geniet van zijn strelende handen op mijn rug en billen, terwijl ze intens kussen in het zonlicht dat door een van de mistige raampjes (ja, zeker twee jaar geen lap overheen geweest) naar binnen stroomt. Net als ik denk dat ik een volgende keer die ramen te lijf ga, brengt Arnold mij terug in de werkelijkheid.

Tijdens de boottocht terug verwissel ik mijn badpak (helemaal naakt terug naar de boot lopen, ook al is het een privé-eilandje, is mij toch net te gortig) voor mijn gewone kleren. Dan laat Arnold mij zelfs even het roer overnemen ("Gewoon naar die toren daar in de verte varen en alles van rechts en wat een zeil heeft voor laten gaan"), terwijl hij in de kajuit alvast de nodige telefoongesprekken voert. Godzijdank is het erg rustig op het water en behalve een verdwaalde fuut die wegduikt als de Folly te dicht bij komt, komt Arnold, als de haven in zicht komt, achter mij staan en dicht tegen mij aan, met zijn armen om mij heen, sturen we 'samen' de boot de haven in. Hmmm, aan dit soort tochtjes zou ik echt wel kunnen wennen!

Arnold loopt ten slotte wat stijfjes terug naar de auto, hihi. Tja, dat komt er van als je met je kruis tegen mijn billen staat te drukken. Elk voordeel heb zijn nadeel, zoals een groot filosoof ooit eens zei.
"Moet je nog veel regelen?" vraag ik als we terug rijden.
"Nee, het blijkt dat ondanks haar gold-digger gedrag, ze niet eens een fatsoenlijk testament had. Alleen een van haar notarissen had nog een vodje met alleen haar handtekening waarin ze 5 miljoen aan die John nalaat, maar dat is een formaliteit om dat nietig te laten verklaren."
"Ik hoop het, anders zou je failliet zijn!" ontglipt mij dan.
"Niet echt, lieverd. Of eigenlijk: echt niet. Ik heb nog wat offshore investeringen die het de laatste jaren goed gedaan hebben, en waar Gisèle zelfs niks van wist. Anders had ze die 5 vast wel wat hoger ingezet. De sloerie!"
Pas bij die laatste afgebeten opmerking klinkt er wat emotie door zijn stem. Ik ga er niet op in. Er zal vast wel een moment komen waarop hij zijn emoties (negatief en positief, klein of groot) met betrekking tot haar dood zal verwerken, maar terwijl we met dik 130 km/u over de snelweg rijden, lijkt mij geen goed moment.
Ik leg mijn linkerhand op zijn rechter bovenbeen en knijp hem er geruststellend in.
Het levert me een dankbare glimlach op.
"Hey... het kantoor is de andere kant op!" roep ik verbaasd als hij de afslag voorbij rijdt.
"Nee, lieverd, we moeten eerst ergens anders naar toe!"

Arnold - 26-04-2024 om 22:02

"Waarheen dan?" vraagt Amalia verbaasd. "Ik moet nog steeds die filmpjes en foto's zien te vinden die Gisele heeft gemaakt. Ik kan niemand anders ze laten zoeken, anders zijn we nog net zo ver. Ze knikt en ik rijd naar mijn eigen huis. Samen met Amalia loop ik naar binnen. Ze wijst op de telefoon van Gisele. "Nee die heb ik al gecheckt, zeg ik. Zo dom was ze nu ook weer niet." "Had ze een laptop of tablet?" vraagt Amalia. "Nee," zeg ik, "als ze die beelden nu maar niet op de telefoon van John heeft gezet..." IJverig zoeken we verder. Dan stuit Amalia op een kluis in een van de vertrekken van Gisele, verborgen achter een schilderij. Het is nieuw voor mij, ik kwam nooit in de privévertrekken van mijn overleden vrouw. Ik probeer de kluis, potdicht. "Er zit een digitaal slot op," zegt Amalia, "dus met een code...hoe komen we daar achter?" "Ze was hopeloos met wachtwoorden," zeg ik, "dus heel ingewikkeld kan het niet zijn. We proberen 'John' met zijn leeftijd, aangezien het wachtwoord minimaal zes tekens moet hebben. Niks. Ik probeer diverse varianten. We proberen 'Gisele en haar geboortedatum, haar leeftijd en andere varianten, niks. "Laten we even nadenken," zegt Amalia, "wat voor soort wachtwoorden gebruikte ze?" Ik haal mijn schouders. "Geen idee, we hadden elkaar al zo lang niks te zeggen." Plotseling verheldert de blik van Amalia en ze tikt iets in op het toetsenbord. De deur klikt open. "Wauw!" zeg ik, "wat was het nu?" "Cuckold..." zegt Amalia, "ik dacht, ze heeft een verdorven geest, en ze wilde je zo graag vernederen." Ik zoen haar dankbaar en daarna buigen we ons over de inhoud. Er zit een tablet in de kluis en die blijkt niet beveiligd. Het zijn inderdaad walgelijke beelden van mij. Voor Amalia ze kan bekijken, delete ik de hele handel. Ze lacht. "Zo dat is dat..." Ik knik en haal de kluis leeg. Er zitten heel wat juwelen, en geld in en twee vliegtickets naar de Bahama's. "Ging je naar de Bahama's met haar?" vraagt Amalia verbaasd. "Ik denk met John," zeg ik, en met al die juwelen. Ik denk dat ze er vandoor wilde met haar minnaar, nadat ze die beelden op internet had gezet. Dat ongeluk kwam net op tijd." Ik pak mijn telefoon en bel het detectivebureau dat wel eens klusjes voor me opknapt. "Kun je kijken of mijn vrouw een bankrekening had op de Bahama's?" De man van het bureau zegt dat hij nog terug zal bellen. "Ze was nog een stuk doortrapter dan ik dan al dacht," zucht Amalia. Ik knik. "Kom," zeg ik, "we nemen er een op de goede afloop."