Ik ben echt niet de enige die een stijve krijgt van het schouwspel dat zich voor onze ogen afspeelt. Al zie ik ook een paar mannen die hun ogen afwenden. Eentje moet zelfs braken en een paar proberen uit de schuur weg te lopen als kippen zonder kop, in volle paniek. Daar worden ze echter tegengehouden door de naakte vrouwen die de Meesters bij de poort heeft geposteerd. Elk van deze drie vrouwen heeft een vleesmes in de hand en geen van hen twijfelt. De buiken van de twee lafaards worden onmiddellijk opengereten. Bloed spat overal in het rond. Terwijl de twee deserteurs krijsen van de pijn, zetten twee van de bewaaksters zich schrijlings over de levensgevaarlijk gewonde mannen en laten hun water in de open buikwonde lopen. Ik zie het van dichtbij gebeuren en mijn lul wordt zo stijf dat ik vrees dat hij uit elkaar zal spatten. Wanneer de Meesteres ons beveelt om rechtop te staan en een dankwoord te zeggen voor het vlees en bloed van Wallace, wiens karkas nu aan het spit ronddraait, merk ik pas goed hoevelen van ons, slaven, een even harde erectie hebben gekregen als ikzelf.

Meesteres wandelt op haar gemak naar de twee stervende slaven die hoopten te kunnen ontsnappen aan hun vrijwillig ondertekende contract. Ze piest eerst de ene man in de mond die door haar helpsters opengesperd wordt. Daarna zet ze zich op haar hurken met haar kut boven de mond van de andere man en speelt zichzelf af tot haar geil in zijn open mond druipt. Daarna wenkt ze de slager. Die snijdt met grote vaardigheid de penis en de balzak van de mannen af en legt alles in de kom van de handen van Meesteres. De mannen liggen nog altijd luid te kermen van de pijn. Wanneer Meesters de slager een teken geeft, snijdt hij hen een voor een vakkkundig de keel over en begint beide lichamen uit te benen. Er zal eten genoeg zijn vanavond. De hele schuur ruikt naar gebraden vlees.

Ik heb nog niet zo lang geleden mijn contract met Meesteres getekend en ik ben nog jong. Achtentwintig om precies te zijn. Drie jaar ben ik al dienst van Meesteres. In mijn overeenkomst staat dat ik zal geslacht worden op mijn vijfenvijftigste. Dat zal dan wel onder een nieuwe Meesteres zijn, want Domina Lucretia is nu bijna zeventig. Ik kan mij niet voorstellen dat zij als honderdjarige nog de precisie zal hebben om een lul en een zak in een messentrek zo handig af te snijden. Opvolging is trouwens verzekerd: Domina Lucretia leidt immers de drie bewaaksters op als nieuwe Meesteressen en een van hen zal mij ooit slachten, zoals Wallace nu geslacht werd.

Meesteres wandelt tussen ons, slaven, door en kijkt aandachtig naar ons geslacht. Mijn lul staat rechtop tegen mijn onderbuik en wanneer Meesters ernaar kijkt, welt een dikke druppel voorvocht uit mijn eikel op. Ze pakt mijn lul vast en trekt me op die manier mee tussen de andere slaven, tot bij een van hen die geen erectie heeft gekregen.

'Op je knieën,' beveelt ze de man die ik wel ken, maar niet van naam. Hij is een van de oudere slaven. Misschien is hij wel de volgende om geslacht te worden. De man gehoorzaamt bevend. 'Neuk hem,' gebiedt Meesteres met een stem die geen tegenstand duldt. Ik val op mijn knieën, bevochtig mijn eikel met speeksel en drijf mijn harde speer in de anus van de man. Het is niet de eerste keer dat hij bereden wordt. Zijn kringspieren hebben al hun spanning al verloren en mijn lul heeft geen enkele moeite om diep in zijn darm te komen. Ik neuk de man tot ik klaarkom. Ik ben zo opgewonden en het is al zo lang geleden dat ik nog gespoten heb, dat er aan mijn lading zaad geen eind lijkt te komen. Wanneer ik me uit het hol van de man terugtrek, gebiedt Meesteres me op te staan en ze kiest nu een andere man met een verschrompeld lid om achter de geneukte man plaats te nemen. Hij moet met zijn mond om de anus van de geneukte plaatsnemen en zuigen, terwijl ze de geneukte dwingt om te drukken. Zo verdwijnt mijn zaad in de mond van de andere man. Ook hij is al ruim zestig en dus bijna rijp voor de slacht.

Meesteres lacht me goedkeurend toe en nodigt me uit naast haar te zitten bij het eten. Terwijl zij de penis en de ballen van het geslachte varken en die van de twee lafaards met veel appetijt verslindt, krijg ik enkele van de lekkerste stukjes aangeboden. Meesteres buigt zich naar mij over en zegt: 'Vincent, je weet dat Meesteres zich niet laat neuken. Daar haal ik geen enkel plezier uit. Ik kan alleen klaarkomen door mannen pijn te doen en hen te zien lijden. Maar ik bewonder je gehoorzaamheid en ik heb al zo dikwijls gezien hoe je klaarkomt wanneer je gegeseld wordt. Daarom sta ik je vanavond uitzonderlijk iets toe wat slechts weinig slaven hebben mogen doen. Je mag een van mijn bewaaksters uitkiezen en met haar neuken, ook al wil ze dat niet. Ik zal haar bevelen met jou te neuken. En degene die jij kiest, zal ook mijn opvolgster worden. Zij zal degene zijn die jou ooit zal slachten. Want ik ben al zeventig en aan rust toe. Ik zal nog wel bij iedere gelegenheid aanwezig zijn, maar alleen om mijn opvolgster raad te geven en toe te zien hoe zij haar slaven behandelt.'

Ik laat mijn blik dwalen over de drie naakte bewaaksters. Op een van hen heb ik altijd al gegeild. Een tamelijk kleine blondine van in de dertig met merkwaardige hangtieten en lange, dikke tepels. Haar kut is altijd perfect kaal geschoren en ik heb haar al een paar keer moeten beffen terwijl Meesteres mijn rug geselde. Ik zeg Meesteres dat ik haar kies.

'Een zeer goede keuze, Vincent,' beaamt Meesteres, 'ze zal voortaan Domina Beatrice heten in plaats van Jozefien.' Meesteres staat op en haalt Jozefien naar het hoofd van de tafel. 'Luister, slaven,' roept Meesteres, 'ik heb jullie iets belangrijks mee te delen. Ik word stilaan te oud om jullie als Domina te behandelen. Hierbij roep ik Jozefien uit als jullie nieuwe Meesteres en jullie zullen haar Domina Beatrice noemen. Maar vooraleer zij met jullie kan doen wat ze maar wil, moet ze eerst vernederd worden. In de lange traditie van ons genootschap kan een vrouw alleen Meesteres worden wanneer zij nog nooit met een man geneukt heeft. Maar wanneer ze op het punt staat Meesteres te worden, is ze verplicht de vernedering van de ontmaagding te ondergaan door een slaaf die door de afscheid nemende Domina aangewezen wordt. Die slaaf is Vincent. Jozefien, wil je de titel van Domina van mij overnemen?'

Jozefien antwoordt duidelijk 'Ja'. En wil je in het openbaar, hier en nu, vernederd worden door een slaaf die zijn geslacht in het jouwe duwt en zijn zaad in jou uitstort en op die manier een einde maakt aan je zo goed bewaarde maagdelijkheid?'

Weer antwoordt Jozefien 'Ja, dat wil ik, Domina Lucretia.'

'Goed, dan eten we samen tot we allemaal genoeg hebben. In deze beker zit het bloed van onze slaaf Wallace. Ik drink ervan en laat de beker rondgaan. Neem allemaal een teug en dank Wallace voor zijn jarenlange gehoorzaamheid. Hij was een goede slaaf die tot op onze laatste bijeenkomst nog zijn medeslaven neukte als een jonge beer. De laatste taak als Meesteres van ons genootschap is het aanwijzen van de volgende slaaf die geslacht zal worden. Over twee maanden komen we allemaal samen om het vlees te eten van...'

Ze laat ons een minuut lang in spanning en dan roept ze de naam van de man die ik een uur daarvoor geneukt heb: Paul.

'Ik weet dat je niet de beste slaaf bent geweest, Paul,' gaat Meesteres verder, 'je hebt altijd gebeefd terwijl je gegeseld werd en de laatste jaren heb ik gemerkt dat je zelfs geen stijve meer kreeg tijdens je martelingen. Sta nu op en volg onze vriend de slager. Hij zal je meenemen naar je nieuwe verblijf. Zoals alle slaven die rijp zijn voor de slacht zal het je aan niets ontbreken. Je wordt, zoals onze traditie het voorschrijft, vetgemest, desnoods onder dwang, zoals een eend die een dikke lever moet hebben voor ze geslacht wordt.'

De slager staat op, neemt de tegenstribbelende Paul bij de arm en sleurt hem naar een deur in de schuur. 'Hij zal het nooit in zijn leven zo goed gehad hebben,' zegt Meesteres, 'het beste eten en de beste drank om zijn vlees goed te laten smaken. En nu is het tijd om Jozefien tot nieuwe Domina uit te roepen. Zet je op zijn hondjes op de tafel, Jozefien.'

De vrouw aarzelt geen ogenblik. Tussen de resten van Wallace die op de tafel verspreid liggen - afgekloven botjes en bloederige stukjes vlees - gaat Jozefien op de knieën. Steunend op haar ellebogen wacht ze tot ik op de tafel klim en achter haar plaatsneem. 'Voor een keer niet in een darm, Vincent,' zegt Meesteres, 'vandaag mag je je toekomstige Meesteres ontmaagden. En dat doe je zoals het hoort, in haar kut.'

Iedereen kijkt toe hoe mijn eikel in de kale gleuf van Jozefien verdwijnt. Ook al heb ik al veel zaad verloren in de darm van Paul, toch lukt het me nogmaals klaar te komen in de nauwe grot van Jozefien. Ik moet achteraf zelf haar kut uitzuigen en mijn zaad daarna in haar mond geven met een tongzoen.

Dan overhandigt Domina Lucretia haar eigen zweepje aan de nieuwe Meesteres, Domina Beatrice. Ze beveelt me languit op mijn buik op de tafel te gaan liggen. Zelf staat ze rechtop op de tafel en laat het zweepje twaalf keer onbarmhartig op mijn rug neerkomen. Na deze geseling mag ik rechtop staan en wordt mij een plaats achteraan in de schuur toegewezen, bij de slaven met het minste aanzien. Mijn fluit staat hard en dik van de genadeloze geseling. De nieuwe Domina komt naar ons groepje toe, wijst op de man naast mij en zegt: 'Neuk hem.' Gelukkig ken ik deze man. Hij is niet lang na mij in ons genootschap gekomen en ik heb hem zelf al verschillende keren geneukt terwijl ik door Meesteres afgeranseld werd. Nu is het mijn beurt om door hem bereden te worden. Hij heeft weinig moeite om door mijn kringspieren heen te komen en hij ontpopt zich tot een prima neuker tot hij verstijft onder de zweepslagen die zijn rug teisteren. De nieuwe Domina die ikzelf heb gekozen is werkelijk uit het goede hout gesneden.

Verdomme, ik heb het zitten.
Iets anders komt niet in mijn kop op.
De slager heeft me in een kamer geduwd waar een tafel, een stoel en een bed staat. Verder niets.Of toch: een emmer met een deksel om mijn gevoeg in te doen. En een rol WC-papier.
Een half uur later bracht bewaakster Delphine me een stapel onderbroeken: 'Die zult ge van doen hebben, broekschijter,' siste ze tussen haar tanden.
Honger heb ik nog niet. Het was zoals altijd op die slachtfeesten tegen mijn goesting dat ik daarvan at. Te weten dat ge mensenvlees aan het eten was. En dat het niet lang meer kan duren voor ge zelf aan het spit aan het draaien zijt. Nu is het zo ver, ik heb het zitten.

'Ge gaat het hier goed hebben,' zei de slager nog 'Ge krijgt hier twee maanden lang het beste eten en drinken dat ge kunt wensen. En Delphine of Martha zullen u elke dag een uur luchten op de binnenkoer. Gegeseld wordt ge niet meer, maar als ze u dwingen om uw mond open te doen als ze moeten piesen, doe dat dan in godsnaam. Anders krijgt ge uw eten met een trechter in uw muil.'

Ik heb zo'n spijt dat ik dertig jaar geleden dat contract getekend heb. Ik ging gewoon zoals ik al jaren gewoon was naar een SM-club. Een nieuwe, niet ver van waar ik toen woonde, in de Kempen. Ik kon er met de fiets naartoe. Het was er beter dan in andere clubs. De meesteressen wisten heel goed wat de klanten wilden en ik was content. Tot ik bij de bazin van de club moest komen. Dat was toen ook al Domina Lucretia. Ze legde me een contract voor. Gedaan met voor elke sessie 200 euro te betalen. Een jaarabonnement om elke week te komen en verplicht om elke twee maanden naar het eetfeest van het genootschap te komen voor 2.000 euro, dat was veel goedkoper. Ik heb dat contract getekend zonder het te lezen. Er stond in dat de slaaf na verloop van dertig jaar lidmaatschap geslacht zou worden en opgegeten.

Toen ik het contract thuis las, ben ik beginnen nadenken hoe ik er onderuit kon komen. Vijf jaar later ben ik naar Argentinië getrokken. Ze hadden daar werk in de mijnen en het betaalde goed. Het was ver van de hoofdstad waar er SM-clubs waren. Maar ik kon er toch drie of vier keer per jaar naartoe. Ik heb nooit kunnen klaarkomen zonder afgeslagen of gegeseld te worden. Elke keer dat ge naar die club ging, moest ge samen met het inkomgeld ook uw paspoort afgeven. Zo zijn ze mij weer op het spoor gekomen.

De baas van de club zegde me dat ik internationaal geseind stond in de SM-wereld. Ik had een contract getekend en ik moest terug naar België om het uit te zitten. Ik wilde niet. Daar hebben ze dan iets op gevonden. Ze hebben een andere slaaf die op het punt stond alles aan de politie te zeggen wat er in de club gebeurde toen doodgeslagen en mij de schuld gegeven. Wat ze in die club deden was namelijk door de wet verboden in Argentinië. Hoe kon ik dat weten? Ik kwam daar gewoon om door een vrouw gegeseld te worden tot ik klaarkwam en daarmee basta.

Ik heb vijftien jaar in de bak gezeten in Argentinië.
Toen ik vrij kwam, werd ik het land uitgezet.
Toen ik op Zaventem landde, stond de slager mij op te wachten.
De SM-club was in de jaren dat ik uit België weg geweest was een grote organisatie geworden met honderden leden. Ze hadden allemaal hetzelfde contract getekend als ik.
De slager vond werk voor mij in een abbatoir. Ik heb tot een jaar geleden koebeesten uitgebeend. Iedere week ging ik weer naar een van de clubs van de organisatie waar Domina Lucretia de bazin van was. En om de twee maanden... ik krijg het bijna niet gezegd... om de twee maanden werd een van de slaven geslacht als een varken en daarna gebraden en opgegeten. Op zo'n feest, zoals ze dat noemden, moest iedere slaaf verplicht aanwezig zijn. Het was ook gratis en al heb ik altijd moeite gehad met dat gedoe en met het eten van mensenvlees, ik had toch altijd een volle maag en er werd a volonté bier en wijn geschonken.

Ik wist dat het niet lang kon duren voor het aan mij was. Vluchten was geen mogelijkheid. Ik heb vandaag weer gezien hoe twee slaven probeerden naar buiten te lopen en koelbloedig vermoord werden door de drie bewaaksters en door de slager. Misschien had ik dat ook moeten doen, dan was ik nu al dood. Die twee hebben misschien minder afgezien dan de slaaf die als een varken geslacht werd.

Ik heb het zo dikwijls meegemaakt en nu is het mijn beurt, over twee maanden. Dan word ik naakt de feestzaal in gebracht tussen de bewaaksters, misschien word ik nog eens verkracht door een man of vijf zoals dat meestal gebeurt voor ge geslacht wordt. En dan snijdt de Meesters mijn lul en mijn ballen af en daarna komt de slager met zijn mes een snee geven vanaf mijn borstkas tot mijn onderbuik. Hij haalt mijn darmen eruit en wie weet zal ik het allemaal nog zien en voelen, zoals die man die deze avond geslacht is. Hij was een taaie. Hij hield zijn ogen open tot de slager zijn halsslagader oversneed.

Ik beef over mijn hele lijf. Vraag me niet hoe ik zo'n contract heb kunnen tekenen. Vraag dat aan die tweehonderd mannen die hetzelfde deden als ik en nu nog leven. De ene nog vier maanden, de andere zes en de jongste nog dertig jaar...

Het was een mooie avond. Twee kleine minpuntjes toch: ik moest tot mijn spijt mijn afscheid als Meesteres van de organisatie meedelen. De slaven weten het niet, maar ook de Meesteressen van ons genootschap zijn gebonden aan een contract. Daarin staat dat ze met pensioen moeten gaan op 70 jaar. Ik ben hier al negentienjarig meisje begonnen met het min of meer oplappen van mannen die tot bloedens toe geslagen, gegeseld en gemarteld waren. Van sommigen stond hun pik nog helemaal stijf en liepen er nog sliertjes zaad uit hun eikel. Ik werd heet bij het zien van die bloedende striemen op hun rug, buik, billen, dijen. Mijn grootste wens was om zelf te mogen geselen in de crypte.

Door mijn goed gedrag steeg ik elk jaar in de pikorde en toen ik 25 was, mocht ik voor de eerste keer echt mannen pijn doen. Hoeveel geil is er in die jaren niet uit mijn kut op de vloer van de crypte gelopen! Ik wist van heel jong al dat ik alleen kon klaarkomen door iemand pijn te doen. Mijn broertjes, mijn zusje, maar even goed dieren. Ik kreeg mijn eerste orgasme toen ik acht was en tijdens een doktersspelletje met mijn jongste broertje zo hard aan zijn pikje trok en er terwijl zo hard in kneep, dat hij urenlang heeft geschreid. Moeder gaf me een pak voor de broek. Vader vond dat geen gepaste straf. Hij legde me over de knie, trok mijn onderbroekje naar beneden en sloeg me met zijn grote dokwerkershanden tot mijn billen gevoelloos werden. Mijn twee broertjes en mijn zusje stonden erop te kijken. Vader vernederde me in het openbaar. En toen ik dacht dat het over was, zei hij tegen mijn moeder, broers en zus iets was ik nooit zal vergeten:

'Kijk nu goed wat ik met dit hoerenjong doe.' En hij stak een vinger diep in mijn achterste gaatje. Hij trok zijn vinger over en weer, naar binnen en naar buiten. Toen beet ik in de hand waarmee hij mijn hoofd vast hield. Hij liet een schreeuw van pijn en ik kreeg mijn tweede orgasme. Van toen af wist ik dat ik wraak zou nemen op mannen. Ik zou er mijn hele leven aan wijden. En nog altijd krijg ik een orgasme als ik een man kan doen lijden of een man zie lijden. Ook vanavond nog, toen slaaf Wallace geslacht werd.

Wallace was een van de beste slaven die ik ooit had. Dat is het tweede minpunte van de avond. Ik wou Wallace eigenlijk nog niet kwijt. Maar zijn dertig jaar waren al drie maanden voorbij. Als hoofd van het genootschap kon ik niet anders dan hem slachten. Anders zouden de drie vrouwen die me konden opvolgen argwaan krijgen en me kunnen beschuldigen van favoritisme voor een bepaalde slaaf. En toch heb ik volop genoten van het slachten van Wallace. Toen de slager de darmen uit de buikholte trok, liep mijn geil in hete stralen uit mijn kut. En ik was al drie keer klaargekomen voordien. Niet elke slachting verloopt zo perfect als die van Wallace. En dat komt door de houding van deze perfecte slaaf die ik zal missen.

Nadat Wallace zoals gewoonlijk gedurende twee maanden in afzondering had gezeten en was vetgemest, trok de slager hem de feestzaal binnen. Zo goed als alle slaven waren aanwezig. Alleen zij die een geldige reden hadden om afwezig te zijn, meestal ziekte of een verblijf in het buitenland voor hun werk bijvoorbeeld, waren er niet. Al bij al toch weer iets meer dan tweehonderd contractuele slaven die getuige zouden zijn van wat hen ooit zelf zou overkomen: de uiteindelijke vernedering die tot de dood leidt.

Wallace besteeg het podium waarop hij zou worden geslacht. De slager bond zijn handen achter zijn rug aan de houten paal en kluisterde zijn voeten in metalen ringen. Met tape werd zijn hals tegen de paal geplakt, zodat hij mooi rechtop zou blijven staan tijdens de martelilng. Tot mijn genoegen zag ik dat Wallace onmiddellijk een stijve kreeg. Hoewel hij een eind in de zestig was, kreeg hij zijn pik van bijna twintig centimeter nog perfect stijf en hard. Toen de slager me het mes overhandigde waarmee ik Wallace zijn pik en balzak zou afsnijden, verscheen er een dikke druppel voorvocht op zijn gezwollen, blauwachtige eikel. Ik moest even naar adem happen omdat ik klaar kwam. Met de mespunt tegen de basis van zijn lul en bij het verschijnen van de eerste druppels helder rood bloed geilde ik weer compleet. Ik voelde hoe nat mijn kut werd. Daarna speelde ik hem af en op het ogenblik dat zijn eerste lading zaad naar buiten spoot, dreef ik het mes diep in zijn vlees, rond de basis van zijn lul en daarna rond zijn zak. Ik wist perfect hoe het moest, ik had het al honderden keren gedaan sinds ik veertig jaar geleden Meesters was geworden. Zes slachtingen per jaar, veertig jaar lang, dat zijn er tweehonderdveertig. En Wallace was eigenlijk mijn surplus, mijn tweehonderdeenenveertigste. Ik toonde Wallance het bloederige hoopje vlees. Zijn pik die nog helemaal stijf was en het verschrompelde zakje waarin zijn twee ballen nu nutteloos en leeg zaten. Ik wierp ze in de gouden schaal naast me en keek Wallace voor de laatste keer in de ogen. Hij prevelde nog iets: 'Dank voor alles, Meesteres'. Hij hield zijn ogen wijd open toen de slager de snee gaf van zijn borst tot aan zijn onderbuik en vervolgens de darmen er met beide armen uithaalde. Pas daarna sneed de slager de halsslagader over en was Wallace uit zijn lijden verlost. Mijn geil liep letterlijk uit mijn kut op de vloer. Als enige in de zaal was ik helemaal gekleed in een wit gewaad dat nu besprenkeld was met het bloed van mijn slaaf. Alleen de slager droeg ook iets van kleding: een wijde rode broek waarop geen vlekken te zien waren toen hij het karkas van Wallace van de paal haalde en hem naar het spit droeg.

Wallace smaakte heerlijk. Ik had niet anders verwacht. Ik zocht tussen de slaven iemand die het waard was om mijn opvolgster te vernederen. Een zekere Vincent had al een hele tijd mijn aandacht getrokken. Hij is ook een van die zeer zeldzame superslaven die alleen bij de ergste pijnen het meeste zaad lozen. Ik liet hem uit mijn drie mogelijke opvolgsters kiezen en zijn keuze viel gelukkig op de meest wreedaardige van het trio: Jozefien. Ik wist dat ze net als ik alleen uit was op wraak voor mannen. En toch zou ze de ultieme vernedering moeten ondergaan om als een teef genomen te worden door een man die haar daarna moest uitzuigen en zijn zaad in haar mond moest geven. Het zou haar alleen nog wreder maken en dat zou vooral de slachtingen in de toekomst nog langer laten duren en pijnlijker doen worden. Ik kijk nu al uit wat ze zal doen met de volgende, Paul. Een ronduit minderwaardige slaaf, een meeloper, een lafaard, maar een van die vele mannen die slaaf zijn verwarren met onderdanigheid.

Fiere slaven als Wallace, die tot in de dood hun slaaf zijn beleven als de opperste vorm van seksualiteit, die vind je niet veel. Vincent is misschien zo eentje. Misschien zal Jozefien, die nu Domina Beatrice heet, ooit spijt hebben dat ze hem moet slachten. Maar dat is pas over zevenentwintig jaar, heb ik in zijn contract gelezen. Dat zal ik helaas niet zelf meer mogen meemaken.

Voor de lezers van dit kettingverhaal hier een belangrijke mededeling. Denk niet dat Domina Lucretia ooit de baas was van deze SM-organisatie. Dat ben ik. Domina's komen en Domina's gaan, maar ik blijf als enige altijd bestaan Ik fluister hen in wat ze moeten doen en hoe ze het moeten doen en hun geest plooit zich naar mijn eisen. En mijn eisen zijn wetten. Door de eeuwen heen heb ik vrouwen bevolen om mannen te pijnigen, te onteren, te vernederen, te martelen en te doden. Hoe ze dat doen, maakt mij niet uit. Als ze het maar doen. En door de eeuwen heen heb ik mannen bevolen hetzelfde te doen met vrouwen van alle leeftijden. En ook die mannen doen dat op de manier waarop ze dat willen en kunnen. Uiteindelijk kijk ik op alle mensen neer en stort hen allemaal in hun eigen verderf. Gelukkig zijn alleen diegenen die tijdens hun leven mijn eisen gehoorzamen. Wanneer de tijd voor Domina Lucretia rijp is, zal ik haar met een haal van mijn zeis tot mij nemen. Zij zal niet lijden. Ze zal niet eens voelen hoe het scherpe staal haar hart tot stilstand brengt en niemand zal de oorzaak van haar schielijke dood ooit achterhalen.

Ik heb gezegd.

Nu is het woord weer aan de levenden die mijn bevelen gehoorzaam uitvoeren en denken dat ze hun eigen verhaal vertellen.

Ik heb met veel genoegen gezien hoe mijn kersverse opvolgster Jozefien al dadeliljk na haar vernederende ontmaagding aan de slag ging met de slaven. Direct nadat ze volgepompt was en slaaf Vincent zijn zaad uit haar kut had gezogen en het vervolgens met een tongkus in haar mondholte had gebracht, verplichtte ze hem om op zijn buik op de tafel te gaan liggen. Een tafel bedekt met de sporen van de slachting van Wallace: afgekloven botjes, stukjes vlees, bloederige restjes van het eetfestijn. Van zodra Vincent neerlag, hief Jozefien, nu Domina Beatrice, de zweep die ik haar plechtig had overhandigd. De twaalf lederen linten kwamen met volle kracht twaalf keer neer op Vincents rug en billen. Hij gaf geen kik. Bijna beleefde ik opnieuw een orgasme toen hij opstond met een joekel van een stijve. Wat een prachtslaaf is die Vincent toch. Zelf kan ik alleen klaarkomen bij het pijnigen van mannen en nu moet ik tot mijn schande toegeven dat het zien van Vincents fluit me heet maakt. Het zal de ouderdom zijn, neem ik aan. Het bewijst dat ik niet meer kan functioneren als Domina. Ik word week. En ik moet toegeven: ik verlang de laatste tijd naar een stijve pik in mijn kut. Niemand anders dan Vincent zou ik toelaten om dat te doen. De vraag is of het moreel wel verdedigbaar is om een slaaf toe te laten mij plezier te verschaffen. Ik denk van niet. Maar het vlees is zwak...

Mooi was ook om te zien hoe Domina Beatrice daarna een van de jonge slaven verplichtte om Vincent te neuken. Een beloftevolle slaaf, die Mauro. Dertig jaar nu, maar al jaren reguliere klant in onze SM-kelders. Zoals altijd stellen wij een contract pas voor wanneer we een bepaalde klant zeer goed kennen en we zo goed als zeker zijn dat ze ervoor openstaan een contract te tekenen. We rekenen er daarbij op dat bijna niemand van hen de clausule van het slachten na dertig jaar zal lezen. Mauro was een van de weinigen die het hele contract aandachtig doorlas, tot en met de laatste kleine lettertjes. Mijn hart sprong op van vreugde op het moment waarop hij enthousiast mijn pen aannam en tekende. 'Dit is precies wat ik wil,' zegde hij beslist, 'dat is de pijn die ik wil ervaren, de ultieme pijn waarna er niets meer kan volgen dat de moeite nog waard is.'

Toen ik hem zo heftig in Vincents darm zag bewegen, sloeg mijn hart een slag over. Op zijn brede borstkas druppelde het zweet. Zijn grote zak sloeg tegen die van Vincent. Hij verstijfde toen Domina Beatrice hem de eerste, bijzonder harde slag van de zweer net onder zijn schouderblad gaf. Ze wachtte tot hij weer begon te pompen om hem de volgende zweepslag toe te dienen, iets lager. Daarna volgden de slagen in snel tempo tot ze zijn billen en ten slotte zijn bovenbenen bereikten. Toen Beatrice ophield met slaan, hervatte Mauro het neuken van Vincents endeldarm. Hij kwam met gesloten ogen klaar. Domina Beatrice sloeg nog een laatste keer toe door de lederen lintjes op Mauro's balzak te richten. Eén enkele zweepslag, perfect gemikt, op het ogenblik waarop zijn penis uit Vincents aars tevoorschijn was gekomen. En net door die finale pijnscheut in zijn ballen, spoot hij een verbazingwekkende lange straal zaad op Vincents rug. Nu waren zijn ballen compleet leeg. De pijn bezorgde hem het ultieme orgasme waar hij elke keer zo naar streefde. En ook naar Mauro ging mijn verlangen nu uit. Vincent in mijn kut en Mauro in mijn aars voelen, tegelijkertijd... Ik mag er niet aan denken... Ik heb destijds gezworen alleen te leven als sadiste, om mannen te vernederen, te pijnigen, te martelen - totterdood. En nu... sta ik op het punt verraad te plegen tegenover de enige aan wie ik verantwoording moet afleggen. Aan X.

Ik was al een hele tijd niet meer zeker dat Domina Lucretia nog in staat was om de slachting van een slaaf uit te voeren zoals het volgens mij echt moet zijn. Ze was te week aan het worden. Het ging de laatste tijd allemaal te vlug. De zes mannen die het laatste jaar werden geslacht, konden volgens mij veel langer en veel meer geleden hebben voor ze dood gingen. Ik verdenk Domina Lucretia er van sommige slaven als mensen te zien. Neem nu Wallace,die we een week geleden geslacht hebben. Geen strop rond zijn pik waar wij, dienstmaagden van X dan aan konden rukken tot de eikel bijna los aan de schacht ging hangen. Geen slachtladder waarop de slaaf ondersteboven hangt, met rond zijn nek een ruwe jute strop die we om beurten kunnen dichttrekken tot het gezicht bijna purper wordt voor we de strop losser maken. Geen geseling van de balzak meer. En zo kan ik nog een hele tijd verder gaan met kritiek op Lucretia. Haar Domina-naam mag ze houden, maar voor mijn part was ze al een hele tijd geen echte Meesteres meer.

Wat ze wel goed gezien heeft was, dat ik de meest bekwame was van de drie hoogsten in rang die haar zouden kunnen opvolgen. We waren alle drie uiteraard 'gecertifieerde maagden', zoals dat heet: elk door drie vrouwelijke gynaecologen afzonderlijk van elkaar onderzocht en een bewijs gekregen dat ons maagdenvlies intact was. Het enige minpunt aan mijn promotie tot opper-Domina is natuurlijk dat ik ritueel moest ontmaagd worden door een van de slaven. Daar kon ik echter niet onderuit. Zo is de wet van ons genootschap nu eenmaal. Die defloratio in finis, zoals dat genoemd wordt - de onafwendbare ontmaagding - die gevolgd wordt door het rituele uitslurpen van zijn eigen zaad uit mijn kut, waarna de slaaf mij dan via een tongzoen zijn sperma in de mond geeft, heeft echter mijn haat tegen mannen alleen maar groter gemaakt.

De nacht nadat ik Domina ben geworden, is X in mijn slaapkamer verschenen. Voor de eerste keer heb ik niet alleen zijn stem in mijn hoofd gehoord, maar heb ik hem gezien. Een zwarte schaduw met twee schitterende ogen die alle kleuren van de regenboog hebben. Zijn stem kwam rechtstreeks in mijn hersenen terecht. Hij fluisterde mij in: 'Jozefien, denk aan wat je vader je heeft aangedaan. Vergeet dat nooit. Vergeef het hem nooit. Hem heb je niet kunnen martelen tot de dood, maar maak dat goed door alle mannen te pijnigen waartoe ik je in staat stel. Ik stel je deze mannen ter beschikking. Ze komen uit vrije wil naar je toe. Ik leid hen via mijn gedachten naar jou. Ik maak hen blind voor wat er in het contract staat. Ik maak dat ze niet meer kunnen klaarkomen zonder pijn te lijden. Maar nu jij Domina bent en mijn meest vertrouwde werktuig bent geworden, beveel ik je om de slachting weer in ere te herstellen. Op dat moment moet de pijn onuitstaanbaar worden en het sterven zo lang mogelijk uitgesteld. Nog minutenlang na hun laatste zaaduitstorting moeten deze mannen in helse pijnen blijven leven. Waarom? Om hen in die laatste ogenblikken van hun leven duidelijk te maken dat het niet om hun plezier gaat, maar om dat van de vrouwen die hen pijnigen. De pijn van de vrouwen is als een ongeneeslijke wonde in hun hart aangebracht door mannen. Vergeet of vergeef nooit de pijn die jouw vader je heeft gedaan. Natuurlijk heb ik hem ertoe gebracht jou op zo'n afschuwelijke manier te misbruiken, maar ik had nooit het plan dat hij je zou verkrachten, ten minste niet in je kut. Maar die dikke, gezwollen stijve lul in dat kleine mondje van je, het gevoel dat je zou stikken toen zijn warme zaad in vijf geweldigde gulpen in je keer spoten en hij met zijn grote handen je hals bijna dicht kneep, dat was mijn plan met hem en met jou. Ik moest een waardige Domina voorzien voor de volgende generatie van mannen die hun lust alleen kunnen vinden in lichamelijke pijn. Nu ben jij er klaar voor. Nu geef ik je de macht om mannen niet langer alleen lichamelijk te pijnigen, maar ook geestelijk. Jij wordt nu de verantwoordelijke voor de slachtingen. Dat is het moment waarop je de slaven ultiem zult kunnen vernederen, nadat ze geen zaad meer hebben om nog klaar te komen. Dan is de tijd rijp om hen te laten voelen hoe nutteloos hun verlangen naar pijn altijd is geweest. In hun laatste levensminuten moet jij hen jouw pijn teruggeven. Een pijn die niet meer tot een orgasme leidt, maar tot een langzame, onafwendare en schrikwekkende marteling en zo lang mogelijk uitgestelde dood. Ik heb heel je leven naast jou gestaan en dat zal ik blijven doen zolang je mijn bevelen opvolgt. Je hebt maar één Meester en dat ben ik. En om je volledig aan mij te binden, zal ik nu overgaan tot de daad. Elke Domina wordt door de eeuwen heen door mij een keer geneukt in de eerste nacht van haar termijn. Mijn zaad gaat nooit uit je weg en het maakt dat je haat tegen mannen nooit verdwijnt. Wat Domina Lucretia betreft: ik moet toegeven dat ik niet almachtig ben. Door haar leeftijd is mijn zaad in Lucretia in kracht afgenomen. Daarom heb ik haar ingefluisterd om zich terug te trekken en heb ik een slaaf uitgekozen om jou uit te kiezen. Die slaaf, Vincent, zul jij over 27 jaar zelf moeten slachten, op een ogenblik dat mijn zaad in jou al minder krachtig zal zijn. Je zult spijt hebben dat je hem moet slachten. Dan zal jij, net als Lucretia, weten dat het moment gekomen is om een nieuwe Domina te kiezen. Zo gaat het al eeuwen en eeuwen lang, mijn geliefde Beatrice. En zo zal het altijd blijven, want ik ben de enige die nooit zal sterven omdat ik alleen kan blijven leven door de pijn die mensen elkaar aandoen tijdens de seks.'

En toen werd het opeens stil in mijn hoofd. Als vanzelf spreidden mijn benen zich. Ik voelde hoe mijn aars gevuld werd en ik werd helemaal door elkaar geschud door het stoten van een reusachtige pik. Hoe lang dat geduurd heeft, kan ik onmogelijk zeggen. Opeens werd mijn darm helemaal leeg en was ik weer alleen in mijn kamer. Ik kreeg aandrang om te plassen, maar toen ik op het toilet zat, spoot een ongelooflijke hoeveelheid warme blubber uit mijn kontgat. Pas daarna kwam mijn plas. Ik trok door en ging terug naar mijn kamer, viel in een droomloze slaap en de volgende ochtend voelde ik me jonger, energieker en sterker dan ooit.

Mijn eerste daad als Domina was om Paul te bezoeken in zijn cel. Ik masturbeerde over zijn ontbijt tot ik spoot en dwong hem daarna zijn doorweekte boterhammen op te eten. Ik pieste in zijn kopje en dwong hem het helemaal leeg te drinken. Daarna trok ik zijn broek naar beneden en trok ik hem af terwijl ik de schacht van zijn lul bijna plat kneep. Een zielig straaltje gelig sperma was alles waartoe hij nog in staat was. Ik gaf hem een paar rake klappen op zijn ballen en vertrok naar mijn bureau, waar Lucretia me zou vertellen welke taken ik in de toekomst zou moeten uitvoeren. Nadat ze me die uitleg gegeven had, nam ze me mee naar een kamer naast het bureau. Het enige voorwerp in die kamer was een houten kruis in de vorm van een X dat aan de muur bevestigd was. Daar moest ik tegenaan gaan staan. Lucretia bond me vast en zegde me dat ik twaalf uur lang aan het kruis moest doorbrengen, geheel naakt en in complete duisternis. Ze vroeg me of X me bezocht had en of hij me geneukt had. Ik antwoordde natuurlijk van ja.

'Nu zul je hem nooit meer zien,' zegde Lucretia, 'maar je zult hem nog wel heel dikwijls horen. En wat je deze nacht op de WC verloren bent, dat is niet zijn zaad. Dat zit nu al helemaal in heel je lichaam verspreid en kan er nooit meer uit. Wat je verloren bent is het sap dat je lichaam aanmaakte om verdriet te hebben, om te kunnen wenen, om medelijden te hebben met iemands ongeluk en pijn. Alle tranen die je in je verdere leven zou geweend hebben, zijn in een keer verdwenen. Je zult het nooit meer moeilijk hebben om mannen pijn te doen of ze gruwelijk af te slachten. Maar eerst moet je nu twaalf uur lang naakt en in volslagen duisternis alles herbeleven dat je gemaakt heeft tot de sadiste die je geworden bent. Alleen op die manier zal je haat tegen mannen levenslang in jou blijven leven. Het zal niet plezierig zijn, dat kan ik je wel beloven. Ieder van ons, sadistische vrouwen, is ooit een onschuldig kind geweest. En die onschuld is ons afgenomen door een man of, in mijn geval, door meerdere mannen. Dat ga je nu twaalf uur lang allemaal terug moeten beleven alsof het de eerste keer is. Wat heb jij meegemaakt, Domina Beatrice, dat je zo sterk heeft gemaakt in je haat tegen mannen?'

En ik vertelde Lucretia over mijn vader, over mijn kleine mond die vol zat met een ongewassen, stinkende eikel die zijn zaad in mijn keel spoot terwijl grote handen mijn keel bijna helemaal dichtknepen. Keer op keer, avond na avond, terwijl hij mijn moeder vertelde dat hij me een verhaaltje voor het slapen gaan zou voorlezen. Verschillende keren legde hij zijn handen tussen mijn benen, maar om een of andere reden ging hij nooit verder dan dat.

'Onze Meester hield hem tegen,' besloot Lucretia, 'hij stond niet toe dat je ontmaagd werd. Je vader moet verschrikkelijk geleden hebben dat hij de ultieme daad niet met jou kon uitvoeren. Vandaar dat hij je zo'n pijn deed en hij niet meer kon doen dan je keer op keer oraal te verkrachten. Arme man...'

'Je bent week geworden, Lucretia,' antwoordde ik.

'Alsof ik dat zelf niet weet,' murmelde ze, 'ook het zaad van onze Meester verliest na lange tijd zijn kracht. Maar nu ik geen Domina meer ben, ben ik ook niet meer gebonden aan de regels. Eindelijk zal ik vrij zijn om me te laten neuken. Ik heb genoten van mijn ontmaagding, meer dan dertig jaar geleden. Nu ben ik zeventig en van dat deel van mijn contract met onze Meester verlost. Hij heeft me vannacht bezocht nadat hij jou geneukt heeft. En hij heeft me toestemming gegeven om met Vincent te neuken. Vanaf nu zal ik van een man kunnen genieten zonder hem pijn te moeten doen. Maar jij mag Vincent natuurlijk niet ontzien. Voor jou blijft hij wat hij is: een man die zijn opperste wellust vindt pijnlijke seks.'

Ik zit hier nu al tien dagen in eenzame opsluiting. Op een bed, een tafel, een stoel, een kast en een emmer met deksel is de kamer leeg. Geen radio, geenTV, niets om me af te leiden van mijn angst en van mijn gedachten. Die gaan uitsluitend uit naar wat me te wachten staat. De twee bewaaksters, Delphine en Martha, komen mijn eten brengen en een uur later ruimen ze de boel af. Na het ontbijt word ik een uur lang naakt gelucht op de binnenplaats. De eerste dagen dwongen ze me op het gras te gaan liggen. Eerst hield Martha dan mijn armen stevig tegen de grond gedrukt, waarna Delphine op mijn gezicht pieste. Dan was het de beurt aan Delphine om me vast te houden en aan Martha om haar blaas te legen op mijn hoofd.

Dat mag nu niet meer. De nieuwe Domina is daar op uitgekomen en verbood de bewaaksters me nog te beplassen. Ze zegde hen dat het de kwaliteit van mijn vlees beïnvloedt. Aan de ene kant is dat goed, want ik heb ook als slaaf nooit genoten van plasseks. Aan de andere kant betekent het dat het lekkere eten dat ik hier krijg, alleen maar bedoeld is om mijn vlees lekkerder te laten smaken als ik geslacht ben. Dag en nacht, er is echt geen minuut meer dat ik dat niet aan moet denken.

De meeste slaven zijn ongeveer hetzelfde als ik, denk ik. Het begint met eens naar een SM-club in de buurt te gaan. Puur uit nieuwsgierigheid in het begin. Je kiest dan zelf wat je graag hebt: billenkoek over de knie van een matrone of van een zacht leren zweepje op je billen tot je klaarkomt, bijvoorbeeld. En gaandeweg ga je dan elke keer een beetje verder. Je krijgt een stijve omdat je geslagen wordt. De eerste keer dat ik billenkoek kreeg, was het weer alsof ik over de knie van mijn moeder lag, als kleuter die iets mispeuterd had. Als ze klaar was met op mijn blote billen te slaan en me van haar knieën trok, keek ze naar mijn piemeltje dat rechtop stond. Dan legde ze het op haar handpalm en sloeg er met haar andere hand op. Het werd alleen maar stijver. Daarna smeerde ze mijn rode billen in met zelf en ook mijn pijnlijk fluitje werd ingesmeerd. Dat was ondertussen slap geworden, maar het werd direct weer stijf van zodra moeder het insmeerde. Ik geloof dat het daardoor komt dat ik als jonge man van twintig in zo'n SM-club terechtgekomen ben. Van als ik een jaar of zes was, heeft mijn moeder me nooit meer over haar knie gelegd. Blijkbaar miste ik dat toch.

Na jaren in de SM-club te komen, moest ik bij de Meesteres komen om een contract te tekenen. Ik vervloek nog altijd de dag dat ik dat heb gedaan. Over de clausule van het slachten na dertig jaar had ik over gelezen. Het was alsof die woorden er niet stonden toen ik dat contract las. Maar ik heb getekend.

Ik geloof echt dat de meeste slaven er op dezelfde maniier ingetuind zijn. Om de twee maanden, zes keer per jaar, wordt een slaaf geslacht. Er zijn er niet veel zoals Wallace, die tien dagen geleden geslacht werd, die zo kalm zijn op de moment. Volgens mij genoot hij echt van de pijn die hij moest lijden. Hij hield zijn ogen nog open terwijl de slager de darmen uit zijn buikholte trok. Zelfs toen Domina Lucretia zijn afgesneden lul en zak aan ons toonde, zag ik nog een sliert sperma uit het plasgaatje spuiten. Ik weet nu al dat ik de hele tijd zal staan beven en dat ik door alle vrouwen zal uitgelachen worden. Ik hoop dat er veel slaven zullen zijn die evenveel schrik zullen hebben als ik en zullen proberen te vluchten. Dan zal hun pijn ten minste korter duren dan de mijne. Ik zou elk ogenblik zelfmoord willen plegen, maar ik heb niets om dat mee te doen. Ik krijg geen vork of mes om mee te eten. Ik moet alles met mijn handen in mijn mond steken. Ik word de hele tijd gefilmd en van zodra ik met mijn hoofd tegen de muur bons, staat er een bewaakster in mijn kamer om me vast te binden. Ik ben altijd naakt. De verwarming staat dag en nacht op dezelfde temperatuur zodat ik het nooit te warm of te koud heb. Er wordt beter voor mij gezorgd dan ooit eerder in mijn leven. En dat allemaal om mijn vlees goed te laten smaken...

Deze nacht heb ik een rare droom gehad. Mijn moeder stond in mijn kamer, naast mijn bed. Achter haar stond nog iemand, of liever: iets. Een enorme schaduw in de vorm van een reus met ogen die alle kleuren van de regenboog hadden. Mijn moeder streelde mijn geslacht en zegde: 'Dat ik je zo hard geslagen heb, dat was alleen omdat ik dat moest doen van hem.' En ze wees met haar hand naar de figuur achter haar. 'Nu ben ik gelukkig, jongen,' ging ze verder, 'want binnenkort zijn we weer samen. Ik ben beloond voor de opvoeding die ik je gegeven heb. En als je straks weer bij mij bent, heb je terug een mooie lul met een zak met volle ballen die ik zal mogen leegzuigen. Daar heb ik altijd van gedroomd en ik heb het nooit gedurfd. Ze trok me langzaam af en toen ik ging komen, boog ze zich over mij en liet zich in haar mond spuiten. Toen gaf ze me een kruisteken op mijn voorhoofd, zoals ze altijd deed toen ze me in bed had gelegd toen ik nog heel klein was. Ze gaf me een kus op mijn mond en toen werd ik wakker, badend in het zweet. Mijn piemel lag slap op mijn buik en er hing nog een sliertje sperma aan mijn eikel.

Al weken op voorhand wordt elke slacht grondig voorbereid. De Domina is hiervoor verantwoordelijk. Wanneer er iets verkeerd zou lopen, is het haar schuld. Dus moet ik de hele tijd geconcentreerd blijven op dat ene doel: van de volgende slachting een succes maken waar alle vrouwen van onder de indruk zullen zijn en blijven. En ook de kritische ogen van ex-Domina Lucretia zullen op mij gericht zijn. Met zoveel ervaringen als zij - dertig jaar lang zes slachtingen per jaar! - ben ik uiteindelijk een groentje. Maar ik heb altijd mijn ogen goed open gehouden. Het was van in het begin, toen ik nog als eenvoudige 'flogger' in de club werkte, mijn doel om hogerop de komen. Na vijftien jaar is het me gelukt. Hoger kan niet meer. Tenzij ik me zou meten met X, maar dat is een gedachte die me koude rillingen bezorgt. Van zodra ik daaraan denk, neemt hij onmiddellijk bezit van mijn brein en is het alsof mijn hersenen beginnen te koken.

De hele maand voor de slacht moet de Domina de slaaf die zal geslacht worden in zijn kamer bezoeken. Dat doe ik na zijn ontbijt en nadat hij een uur gelucht heeft, van tien tot elf. Een uur lang zit ik bij hem op de enige stoel die in zijn kamer staat. Hij ligt naakt op zijn bed. Zijn verschrompelde lid komt op geen enkel ogenblik meer tot leven. In zijn zak tekenen zich duidellijk de beide ballen af. Door het speciale dieet is hij heel wat kilo's aangekomen. Ik mag hem geen pijn meer doen tot op de avond van de slacht. Lucretia heeft me gezegd dat zij in die laatste maand extra lief is voor de ter dood veroordeelde. Dat probeer ik soms ook, al is het tegen mijn natuur. Ik streel hem bij het afscheid door zijn haren, neem zijn slappe lul in mijn hand en streel zijn gladgeschoren zak. Wanneer ik op het punt sta zijn kamer te verlaten, barst hij altijd in wenen uit. Dan zeg ik hem wat een glorieuze toekomst hem wacht aan de zijde van X, onze Meester.

Vannacht heeft X weer tot mij gesproken. Ik mocht hem vragen stellen. Ik vroeg hem wat er gebeurt met de geslachte slaven. 'Ze krijgen rust, ten minste dat wat van hen blijft voortleven,' antwoordde X met een rustige stem, 'wat jullie geest of ziel noemen of wat dan ook. Maakt niet uit. Wat overblijft na de dood zijn onvervulde wensen, verlangens, driften, gevoelens van angst, liefde, haat, wrok... het kan van alles zijn. Ik zoek dan voor elk van hen de gepaste ouders, familie, buren, leraars, vrienden en omgeving waarin ze zullen opgroeien en later zullen leven en werken. De toekomst heeft voor mij geen geheimen. Voor mij bestaat tijd immers niet. Paul zal in enorm grote angst sterven en wat er van hem overblijft, zal dus angst zijn. Dus zoek ik voor hem een omgeving waarin hij die angst zo perfect mogelijk kan beleven. In zijn volgende bestaan als mens zal hij een onovertroffen libido hebben en bij elke vrouw die hij ziet een stijve krijgen. Maar elke vrouw zal hem tegelijkertijd angst inboezemen. In SM-clubs zal hij zich niet durven vertonen. Hij zal naar de hoeren gaan tot hij geen cent meer heeft en wraak nemen op onschuldige vrouwen die hij wel aankan. Jonge meisjes bijvoorbeeld. Ik zal hem daarbij beschermen zodat hij nooit betrapt zal worden. Zijn slachtoffers zullen, net als jij en je collega's, mannenhaters worden om mannen te kleineren, te pijnigen of te doden. Dat lot staat Paul ook in zijn volgende bestaansvorm als mens dus te wachten. Het is goed dat je hem slacht. Hij heeft geen enkel nut meer in dit leven.'

Ik dankte X voor dat duidelijke antwoord. Hij streelde me door mijn haren en ik voelde de koude van zijn hand nog lang nadat ik wakker werd uit die droom. Toen ik die voormiddag naar Pauls kamer ging, toonde ik hem het mes waarmee ik zijn lul en zijn zak zou afsnijden. Hij viel bewusteloos neer.

Als eerbetoon aan mijn meer dan dertig jaar lange dienst aan het hoofd van onze organisatie, heeft mijn opvolgster, Domina Beatrice, me verzocht om naast haar aan te zitten bij de slachting van slaaf Paul. Als Jozefien (haar echte meisjesnaam) heb ik haar jaar na jaar in verschillende van onze SM-clubs in rang zien stijgen. Ze was nog maar 20 toen ze in dienst kwam om mee onze klanten te kastijden. Door haar ernst en nooit aflatende trouw aan de organisatie groeide ze almaar tot ze uiteindelijk een van de drie mogelijke opvolgsters van mij werd. Slaaf Vincent had de doorslaggevende stem in haar verkiezing tot nieuwe Domina. Hij vertelde me achteraf dat die vrouw hem altijd geïntrigeerd heeft, voornamelijk door haar eigenaardige hangtieten waaraan pinkdikke tepels staan die zich oprichten van zodra ze een man pijnigt. Daardoor had Vincent meteen ook het voorrecht de nieuwe Domina te ontmaagden. Dat is niet alleen plezierig, maar het kan ook zeer gevaarlijk zijn, zeker met Jozefien/Beatrice. Want het enige wat haar drijft in het leven is mannen kleineren, pijn doen, martelen en, uiteindelijk ook vermoorden. Dat kan ze nu eindelijk doen en ze zal niet nalaten dat zo lang mogelijk te laten duren.

Domina Beatrice zit links van mij in het midden van de lange tafel die voor het schavot staat opgesteld. Ik ben nogal eigengereid en heb naast mij twee slaven laten plaatsnemen: Vincent en Mauro, waarmee ik van plan ben om me na de slachting van vandaag terug te trekken in de ruimte loft die me als ex-Domina is toegewezen. Ze zullen me om beurten of samen moeten bevredigen,zonder dat ze achteraf gepijnigd worden. Maar dat redt hen niet uit de klauwen van Domina Beatrice. Wanneer ze als bezoekers naar een van de clubs zullen komen, zal Beatrice erop toezien dat ze extra pijn zullen lijden. Volgens haar past het immers niet dat een vrouw, en zeker geen Meesteres, laat staan een Domina, plezier beleeft aan seks met een man. Voor haar zijn mannen slachtoffers van haar wraakgevoelens. Ze vertelde me dat ze onze Meester X heeft gezien en dat ze bijna elke nacht zijn stem hoort. Ze heeft hem gezworen hem in alles te volgen wat hij van haar verlangt.

Meester X vertoont zich nooit aan een mens, behalve één keer aan een Domina in de nacht waarin ze haar macht heeft gekregen. En hij spreekt met niemand, behalve met een Domina. Hij geeft haar opdrachten die ze punctueel moet uitvoeren. Zijn stem zit in het hoofd van de Domina. Alle andere mensen, mannen en vrouwen, horen de stem van Meester X niet. Hij fluistert hen in hun slaap in wat ze moeten doen, zonder te weten dat ze een werktuig zijn van hem. Om het zo bondig mogelijk uit te leggen: Meester X houdt het lijden van de mensen in stand. Hij zet mensen tegen elkaar op, zodat ze elkaar pijn gaan doen of doden. Daarop volgt dan weer machteloosheid, wraak, mishandeling, foltering, doodslag - een eindeloze kringloop.

Nu ik 'met pensioen' ben, zal ik de stem van Meester X niet meer horen. En omdat ik weet hoe hij tewerkgaat, zal ik ook mijn gedachten zelf kunnen beheersen. Ik zal Vincent en Mauro gebruiken voor mijn lichamellijk genot, maar zal hen nooit meer pijn doen. Ik zal geen mens meer pijn doen in mijn laatste levensjaren. Ik heb de Meester lang genoeg trouw gediend.

Maar nu moet ik nog aanwezig zijn bij de slachting van Paul. Het zint me niet, maar ik kan Domina Beatrice dit niet weigeren. Voor haar is dit een eerste moment van glorie en ze wil me laten zien dat ze een slachting beter kan regisseren en uitvoeren dan ik. Ik twijfel daar niet aan.

Wanneer de zaal gevuld is met zo'n tweehonderd slaven en ongeveer veertig van onze vaste sadistes uit onze verschillende clubs, klapt Domina Beatrice in haar handen. Het wordt ineens muisstil. De deur die naar de kamer van de terdoodveroordeelde leidt, gaat open. De slager verschijnt in een smetteloos wit pak met een witte, rubberen voorschoot. Aan de riem om zijn middel blinken slagersmessen in verschillende formaten. Ze hebben alle één ding gemeen: ze zijn pas gewet en vlijmscherp. Aan een koord die om de hals van Paul zit, trekt de slager de slaaf mee naar het podium. Daar gaat hij in het midden staan en maakt drie keer een diepe buiging voor Beatrice. Voor haar op de tafel ligt het sikkelvormige mes waarmee ze het geslacht van Paul straks zal afsnijden. Het scherpe lemmet glinstert in het licht van de toortsen en kaarsen. Naast het podium verzorgen vijf vrouwen het vuur waarboven straks het lichaam van Paul zal gebraden worden.

De slager bindt Paul stevig vast aan een paal en vervolgens spant hij een stalen cockring rond Pauls geslacht. Er zijn niet heel veel slaven die geen erectie krijgen wanneer ze zullen worden geslacht. Bij de meesten primeert ook in hun laatste ogenblikken nog de lust om gepijnigd te worden. Pauls pik blijft echter slap. De eerste vrouwen betreden het podium om beurtelings een paar harde snokken aan de lul te geven. Na een poosje komt er toch leven in. De vrouwen weten wel hoe ze dat ding stijf kunnen krijgen. Ik ben fier op hen, want ik heb ze zelf allemaal opgeleid voor ceremonies als deze. Naarmate de stoet van sadistes vordert, wordt er met meer kracht en verbetenheid aan Pauls lul getrokken. Ze nemen de schacht stevig tussen duim en wijsvinger, net onder de eikel. Het is de bedoeling dat de eikel bijna los komt van de schacht. Paul kermt en krijst, een onderdanige slaaf onwaardig.

Na deze mishandeling bindt de slager Paul vast op de slachtladder, met de armen achter zich gebonden en de benen wijd uit elkaar. Nu staat Domina Beatrice op uit haar stoel, het mes in haar handen. Ze bestijft het podium, neemt Pauls geslacht in de hand en maakt de bekende bewegingen om hem te verleiden alsnog een laatste keer zijn zaad te spuiten. Ik weet wat Beatrice nu in stilte doet: ze vraagt onze Meester om Paul nog een laatste maal de kracht te geven om een erectie te krijgen en haar zijn allerlaatste sperma te geven vooraleer ze het mes achter zijn balzak plaatst en het dan in een beweging dicht tegen zijn onderbuik naar boven te trekken, zodat zak en penis onbeschadigd in de kom van haar handpalm vallen. Ik merk hoe de smeekbede van Beatrice begint te werken. Pauls lul wordt inderdaad stijf. Bijna teder trekt Beatrice hem af. De slager staat klaar om het zaad op te vangen in een kommetje. Het zal straks gemengd worden met het bloed van Paul dat in een beker zal rondgaan en waarvan iedereen een teugje zal mogen drinken. Een lange sliert zaad valt in het kommetje en Beatrice knijpt in de schacht tot de laatste druppel uit het plasgaatje is gekomen. De slager zet het kommetje op de tafel voor Beatrice's stoel. Beatrice heft haar sikkelvormige mes en toont het eerst aan de aanwezigen en vervolgens aan Paul. Ik zie hoe hij gruwt.

Beatrice slaagt er van haar allereerste ceremonie in om het geslacht in een trefzekere hauw van het mes los te maken van Pauls lijf. Een kreet van pijn echoot door de schuur. De vrouwen krijsen en roepen. De meeste slaven klappen in hun handen. Zoals gewoonlijk is er ook tumult en ik weet dat enkelen het schouwspel niet aankunnen en proberen te vluchten. Bij de poort hoor ik gekrijs van mannen die een mes in de buik geplant krijgen. Beatrice geeft geen kik. Ze plaatst Pauls geslacht op een gouden schaal en komt van het podium naar haar plaats aan tafel. Ze zet de schaal naast het kommetje met sperma. Ik zie hoe het verschrompelde lid van Paul nog nadruipt van de laatste druppels zaad.

Nu gaat de slager voor Paul staan. Hij kiest zorgvuld het mes waarmee hij de eerste snee zal geven, van de borstkas tot de onderbuik. Gejammer, gegil, gekijs - oorverdovend hoe deze slaaf zijn roeping als onderdanige besmeurt. Ik blijf, zoals altijd, onbewogen toekijken hoe de slager met beide armen de darmen uit de buikholte trekt en daarna de organen voorzichtig verwijdert. Paul is na de snee bewusteloos aan het slachtrek blijven hangen. De slager trekt de huid van de borstkas los en zegt Beatrice dat het hart nog zwak klopt.

'Doe je werk zo traag mogelijk, laat zijn hart zo lang mogelijk kloppen,' roept Beatrice, zodat iedereen in de zaal het kan horen. Pas wanneer het hart volledig stilvalt, gaat de slager aan het werk om alle organen uit het karkas te verwijderen. Vier vrouwen dragen het levenloze lichaam van het podium en met de hulp van de slager spiesen ze het aan het spit. Pas dan wandelt Beatrice op haar gemak naar de poort om te zien wat er zich daar heeft afgespeeld. Ik volg haar uit pure nieuwsgierigheid. Zal Beatrice het even goed doen als ik altijd heb gedaan en de vluchtelingen op een wrede manier afmaken? Het blijkt nu maar om één man te gaan. Met het mes nog in zijn buik ligt hij te jammeren. Hij houdt het heft van het mes stevig vast. Beatrice gaat naast hem staan en stampt met haar voet op zijn handen, zodat het mes zich diep in zijn ingewanden plant. De man is nog altijd bij bewustzijn. Beatrice beveelt twee bewaaksters hem bij beide armen stevig tegen de vloer te drukken. Ze knielt zo over de man dat haar kut zich boven zijn mond bevindt. Mij vraagt ze om zijn mond open te houden. Eerst plast ze de mond van de slaaf vol en nadat hij het grootste deel van haar urine heeft uitgegorgeld, begint ze zich langzaam te masturberen. Het duurt niet lang voor ze spuitend klaarkomt. Ik herken dat: ook ik werd daar zo heet van dat ik zoveel moest spuiten dat ik er achteraf bijna misselijk van werd. Twee bewaaksters helpen Beatrice weer op de been. Met wiebelende hangtieten, de tepels groter en harder dan ooit, wandelt Beatrice terug naar haar plaats. Ik volg haar en wanneer we aan tafel zitten, feliciteer ik haar.

Ik vraag haar om een gunst: om na het eten dadelijk met Vincent en Mauro naar mijn loft te mogen. Ik vertel haar dat het schouwspel me heter dan ooit gemaakt heeft en dat ik die twee mannen in mijn beide gaten wil voelen.

'Ik stem toe,' zegt Beatrice, 'omdat je staat van dienst zo goed is. Maar ik begrijp nog altijd niet hoe je voor je plezier een man in je kut kunt laten komen.

Ik heb het er met mijn eerste slachting goed vanaf gebracht. Paul was zeker niet de beste slaaf om als nieuwe Domina te slachten. Hij was zenuwachtig en heel bang. Wat haatte ik hem toen hij daar bibberend en bevend aan de paal vastgebonden stond en hij haast flauw viel toen ik hem mijn mes toonde.

Alleen een Domina mag het geslacht van een man afsnijden en helaas kun je er op voorhand niet op oefenen. Je weet wel dat het heel snel moet gebeuren, in een haal, van achter de balzak die je naar omhoog trekt, dicht tegen het lichaam blijven zodat het hele zaakje niet in twee stukken valt. Penis en zak moeten nog aan elkaar blijven, anders zou je als Domina een slecht figuur slaan. En ik wilde niet dat Lucretia me zou zien aarzelen. Toen ik de perfecte haal had gemaakt en Pauls geslacht op de gouden schaal toonde aan de vrouwen en de slaven in de zaal en vervolgens aan de eregenodigden aan mijn tafel, kwam ik spuitend klaar. Ik opende mijn benen een beetje zodat iedereen het goed kon zien. Er volgde een daverend applaus.

Daarna ging ik een kijkje nemen aan de poort. Iedere keer proberen wel enkele slaven te vluchten, goed wetend dat ze zullen sterven. Maar ze hopen natuurlijk op een snelle dood. Lucretia gaf hen zelf de genadestoot met haar mes. Maar dat is niet aan mij besteed. Er was helaas maar een slaaf die het in zijn hoofd had gehaald, dus die zou dubbel lijden. Met het mes van de bewaakster nog in zijn buik lag hij de kreunen. Hij hield zijn hand stijf rond het heft. Ik ging schrijlings over zijn hoofd zitten en terwijl zijn mond opengehouden werd, liet ik mijn water lopen. Hij gorgelde het weer uit zijn mond. Daarna speelde ik mezelf af tot de laatste druppel van mijn geil in zijn keelgat verdween. Lucretia hielp me en ze verwachtte natuurlijk dat ik de slaaf daarna de keel zou oversnijden. Dat vond ik een te genadige dood voor zo'n lafaard. De volgende slachtingen zullen zonder vluchtende slaven verlopen als ze weten hoe ik daarmee omga. Ik zegde de bewaaksters de man niet aan te raken en hem te laten liggen tot hij crepeerde. Zijn gekerm hield pas op toen we goed en wel aan het gebraden vlees van Paul zaten te eten. Daarna liet ik de beker met zijn bloed en zijn laatste, armzalige beetje sperma rondgaan. In de menigte zag ik een slaaf die weigerde van de beker te drinken. Ik liet hem door een bewaakster tot op het podium brengen.

De jongste vrouw die in onze clubs werkt, een twintigjarig meisje met een gruwelijk incestverleden en dus allesbehalve nog een maagd, riep ik tot bij de slaaf op het podium. Ik beval haar zijn ballen te zuigen tot hij zo'n pijn had dat hij het uitschreeuwde. De slager hield de slaaf stevig vast, zodat hij zijn armen niet kon bewegen. Het meisje, Dorien, knielde voor de slaaf neer, pakte zijn zak beet en zoog de twee ballen in een keer naar binnen. Ik vermoed dat zij ze tussen haar tong en haar verhemelte plette. De kerel jankte onmiddellijk van de pijn. De slager liet hem pas los nadat Dorien was opgestaan en nog eens een ferme klap op zijn gemartelde ballen gaf. Op handen en voeten kroop de ellendeling van het podium naar zijn plek in de zaal. Niemand haalde het in zijn hoofd hem te helpen.

Nadat ik de geroosterde lul en de gekookte ballen van Paul had verorberd (ook voor de eerste keer, want alleen een Domina mag dat), vroeg Lucretia me verlof om zich na het diner in haar loft terug te trekken met haar protégés, Vincent en Mauro. Ik kan nog altijd niet begrijpen dat een sadiste als Lucretia zich nu ineens laat neuken. Het plezier dat zij die twee slaven schenkt, zal ik met evenveel plezier goedmaken door hen achteraf te laten geselen tot ze een maand lang niet eens aan hun pik durven komen.

Het moet gezegd: de aanpak van onze nieuwe Domina, Jozefien die nu Beatrice heet, is veel heftiger dan die van de oude Lucretia. Paul werd echt geslacht als een varken en de slaaf die probeerde te vluchten kreeg van Beatrice geen genadesnee door zijn keel. Ze liet hem gewoon creperen. Aan lef ontbreekt het Domina Beatrice niet. Daarom juist had ik haar aangewezen als opvolgster toen Lucretia mij tussen de drie kandidaten liet kiezen. Ik heb het ongelooflijke voorrecht gehad de nieuwe Domina te mogen neuken. Dat zou ik echter nooit gedaan hebben als ik niet op voorhand had geweten dat ik achteraf door haar zou gegeseld worden. Ik ben immers een van die weinige mannen die van nature bestemd zijn om me in totale onderdanigheid te onderwerpen aan de meest sadistische grillen van vrouwen. Alleen al het idee dat ik ooit zelf op dat podium zal staan om geslacht te worden als een varken, maakt dat mijn lul zich in zijn volle bijna twintig centimeter opricht en tegen mijn onderbuik staat te trillen.

Voor ik wist dat er SM-clubs bestonden, toen ik 16, 17 jaar oud was, had ik een liefje. Neuken was geen probleem, maar wanneer ik haar vroeg mij te slaan, keek ze me aan alsof ik niet goed snik was. Ze weigerde pertinent en alleen van neuken kon ik bijna nooit klaarkomen. Mijn moeder was een liefdevolle vrouw, maar ze was ook best streng. Wanneer ik als kleuter iets stouts had gedaan, legde ze me over de knie, trok mijn broek en onderbroekje over mijn billen en gaf me een pak slaag. Wanneer ze me dan van haar schoot nam, kon ze niet anders dan zien hoe mijn piemeltje recht vooruit stond. Ze streelde het dan. In het begin heel eventjes, maar hoe groter ik werd, hoe langer die streling duurde. Dat pak slaag over de knie werd een gewoonte tussen moeder en mij, ook wanneer ik niets had mispeuterd. Moeder vroeg me dan langs haar neus weg of ik zin had in een pakje slaag. En dan ging ze zitten, ik legde me over haar bovenbenen en wachtte op het moment waarop ze langzaam mijn broeken over mijn billen trok en haar hand voor de eerste klap over mijn billen ging. Ik was elf jaar toen ik voor de eerste keer een zaadlozing kreeg tijdens terwijl ik afgeranseld werd. Moeder was trots op mij en ook wel op zichzelf. Na het pak slaag zette ze me voor zich en trok dan hardhandig de laatste sliertjes zaad uit mijn pik die maar niet slap wilde worden zolang ik pijn had.

Toen ik op mijn eenentwintigste in een SM-club toegelaten werd, ontdekte ik dat ik daar veel 'moeders' kon tegenkomen. Het was wel tegen betaling, maar ze gaven me niet gewoon een pak slaag. Ze geselden me, bonden me vast aan een kruis, knepen in mijn ballen, schopten tegen mijn billen, masturbeerden terwijl ik met open mond onder hun kut lag of trokken me mee naar een cabine waar ze hun water over mij lieten lopen. Ze leerden me om mijn zaad tegen te houden om het plezier van het martelen langer te laten duren. Ik werd een slaaf waar alle vrouwen in de club naar uitkeken. Zoals ik waren er nog wel meer, maar niet heel veel.

Toen ik bij de oppermeesteres, Domina Lucretia, moest komen, wist ik al dat ik zou beloond worden voor mijn totale onderwerping. Die beloning bleek te bestaan uit het contract dat ik mocht tekenen. Ik zou me levenslang verbinden tot het slavendom. En levenslang betekende dertig jaar. Dertig jaar na mijn ondertekening zou ik door de Domina geslacht worden als een varken. Ik aarzelde geen moment. Vanaf dat ogenblik mocht ik ook, samen met de andere slaven die het contract hadden ondertekend, aanwezig zijn op elke slachting. In de drie jaar dat ik bij de 'inner circle' ben, heb ik achttien slachtingen bijgewoond. Elke keer stel ik me voor dat ik zelf op dat podium sta en elke keer krijg ik een stijve zolang de slachting duurt.

Maar nu heeft Lucretia haar oog op mij en op Mauro laten vallen. Nu ze met pensioen moet gaan, is ze van de verplichting om geen seks te hebben met mannen verlost. Tot nu toe heeft ze zich maar een keer laten neuken, toen ze zelf Domina werd. Ze heeft mij en Mauro in haar loft ontboden en ons bevolen haar minnaars te worden. Ze overweegt zelfs nog een derde slaaf te kiezen zodat al haar gaatjes tegelijk kunnen gevuld worden, maar modelslaven als Mauro en ik zijn niet gemakkelijk te vinden.

Het is toch wel een openbaring geweest voor mij, die eerste keer. Ik ben dikwijls gedwongen geweest om mannen te neuken en om door mannen geneukt te worden terwijl we ondertussen gegeseld werden, maar toen ik voor het eerst samen met Mauro de oude Lucretia neukte, voelde ik iets totaal nieuws. Terwijl ik in Lucretia's kut zat, voelde ik door het dunne membraan tussen kut en darm de stotende pik van Mauro tegen de mijne beuken. En toen we wisselden van gaatje, was dat gevoel nog sterker. Lucretia gebood ons alleen klaar te komen op haar bevel. Als ervaren onderdanigen waren wij dat al gewoon. Toen we haar al minstens een half uur hadden geneukt, beurtelings in haar kut en in haar kont, gaf ze ons eindelijk toestemming om ons zaad in haar te storten. Op dat ogenblik zat ik voor de derde keer in haar kont te neuken. Mauro en ik kwamen tegelijkertijd klaar. Lucretia stond op en stuurde ons naar de loft van Domina Beatrice. Daar kregen we van de Meesteres zelve een geseling zoals nog nooit tevoren. Ze hield niet op met slaan tot onze vermoeide pikken zich van pure wellust onder de slagen van de karwats weer oprichtten. Beatrice vertelde ons dat dit ons elke keer zou overkomen nadat we Lucretia hadden geneukt.

Het is duidelijk dat Domina Beatrice onder de indruk is van Mauro en mij. Als beloning voor ons goede gedrag mochten we om beurten haar kut likken terwijl ze zichzelf afspeelde met haar vingers tegen haar dikke klit. Ik was aan de beurt toen ze klaarkwam en haar sterk riekende geil in mijn mond spoot. Daarna mocht Mauro haar nog rimmen ook terwijl ze op zijn hondjes op de vloer zat en ze zelf met haar vrije hand haar vette tepels tussen haar vingers nam en er zo hard aan trok dat ik vreesde dat ze haar lange hangtiet zou lostrekken.

'Als ik kon, zou ik jullie allebei de volgende keer al willen slachten,' hijgt ze wanneer ze overeind komt, 'maar spijtig genoeg zal ik zelf al een oude vrouw zijn wanneer ik dag mag doen.' Wanneer we de club verlaten, vraagt Mauro me om de nacht bij hem thuis door te brengen. Hij staat heet naar mij en wil me nog eens neuken. Ik moet de volgende dag echter op tijd op mijn werk zijn bij de douane. Zelf is Mauro tegenwoordig werkloos. Hij heeft ook bij de douane gesolliciteerd omdat er in de Antwerpse haven veel nieuwelingen nodig zijn in de strijd tegen drugs. Ik hoop dat we binnenkort collega's worden. Mauro is een uitstekende neuker.

Ik wist al van toen ik nog heel jong was dat ik zowel tot jongens aangetrokken was als tot meisjes en vrouwen. Niet tot stoere jongens, maar tot jongens die er een beetje meisjesachtig uitzagen en die niet tot een groep behoorden, de buitenstaandertjes, zeg maar. Hoe ik hen kon uitleggen dat ik 'iets' met hen wou doen, wist ik lange tijd niet. Daar zou ik pas in mijn puberteit achterkomen, toen die jongens zelf gingen beseffen dat ze niet goed in de markt lagen bij meisjes, maar nog niet dat ze in feite bestemd waren om van seks te genieten met seksegenoten.

Mijn fascinatie voor meisjes heb ik al zo lang ik me kan herinneren. Dat kwam door mijn vier jaar oudere zus, Paula. Zoals de meeste kinderen met ouders van Italiaanse afkomst had Paula ravenzwart haar en donkerbruine ogen die als kooltjes vuur in haar getaande gelaat brandden. Ik vond Paula ontzettend mooi en was nooit ver uit haar buurt. Ik volgde haar in feite als een schoothondje. Zij was negen en ik vijf toen het volgende gebeurde:

ik liep, zoals gewoonlijk, de hele dag achter haar aan en zij kreeg het daarvan op haar smalle meisjesheupen. Naar waar ze op weg was, weet ik niet. In ieder geval wilde ze niet dat ik met haar meeliep. Op een bepaald ogenblik keerde ze zich om. Ik lachte blij naar haar en was er zeker van dat ze nu zou zeggen dat ik met haar mee mocht lopen. Maar toen ik vlak bij haar was, gaf ze me een dreun tegen mijn hoofd. Ze pakte me vast, hield me in een houdgreep en ranselde mijn billen tot ze er moe van werd. Ik gaf geen kik. Het feit dat Paula om me gaf, maakte me gelukkig. Elke slag van haar vlakke hand op mijn achterwerk voelde voor mij als een niet onder woorden te brengen bewijs dat Paula me lief had. En ik had haar lief. Ze mocht alles me me doen wat ze wou.

Na dat pak slaag keek ze me recht in de ogen en ik drukte me tegen haar aan, mijn armen rond haar lichaam. 'Hey, broertje,' zegde ze bezorgd, 'wat is dat nu? Krijg jij soms graag slaag, of wat?'

Met mijn gezicht in haar warme buik gedrukt, mompelde ik: 'Ja, omdat jij met zusje bent. Ik zie je graag.'

'Ook als ik je zo'n pandoering geef, Mauro?'

'Ja, Paula, ik vond het... '

'Toch niet leuk?'

'Ja, ik vond het leuk.'

Van toen af veranderde alles tussen ons. Achteraf hoorde ik dat sommige broertjes en zusjes doktertje spelen met elkaar. Dat is nooit bij mij opgekomen. We speelden 'vadertje en moedertje' en ik speelde dan dat ik iets vergeten was of iets verkeerd had gedaan, waarna Paula me een rammeling op de billen gaf. Ik was een jaar of elf en Paula dus vijftien toen onze spelletjes nog altijd doorgingen, maar nu niet meer met een bepaalde aanleiding. Paula wist dat ze me kon plezieren door me hard op de billen te kletsen en volgens mij raakte ze zelf op die manier haar frustraties kwijt. Op een keer toen ik haar vroeg me over de knie te leggen, ging ze zitten en net voor ik me over haar bovenbenen legde, trok ik mijn broek en onderbroek naar beneden. Om een of andere reden zegde ze daar niets over, maar begon gewoon te slaan, zoals altijd. Toen ik rechtstond en over mijn rode billen streek, stond mijn fluit recht en er hing een sliertje papperig vocht uit mijn plasgaatje.

'God, Mauro,' riep mijn zus uit, 'ge zijt klaargekomen. Hoe lang kan jij dat al?'

Ik wist echter niks van klaarkomen en zo, maar wel had ik nog meer genoten dan anders. Ik trok mijn schouders op en antwoordde naar waarheid dat ik niet wist wat er gebeurd was. Daarop legde Paula het me uit. 'Weet je wat?' vroeg ze enthousiast, 'als je nu nog eens een pak slaag wilt, dan kan ik ondertussen met mijn andere hand aan je piemel trekken. Zou je dat leuk vinden?'

Ik knikte heftig van ja en hoopte dat ze dat direct al ging doen. Maar ze pakte alleen een zakdoek en droogde er mijn stijve pikje mee af.

Hoe dikwijls we dit daarna nog gedaan hebben, weet ik niet. Talloze keren in ieder geval. Maar nu ik wist hoe het allemaal in elkaar zat, kwam mijn aantrekkingskracht naar jongens weer naar boven. Toen ik veertien was, neukte ik voor de eerste keer een schoolkameraadje. Ik biechtte dat op aan Paula, waarna ze me harder sloeg dan ooit. Ik heb toen een week lang haast niet op mijn achterwerk kunnen zitten. Daardoor werd ik nog meer gedreven om die jongen te neuken. Het kwam er op neer dat ik hem minstens een keer per week moest neuken om het genot te kunnen ervaren om door Paula afgeranseld te worden.

Toen Paula naar de universiteit ging studeren, liet ze me verweesd achter. Wat ik niet kon weten was, dat ze als bijverdienste was gaan werken in een SM-club. Clandestien, uiteraard, want ze was nog maar pas negentien. Goede cijfers haalde ze niet en toen ze 21 was, gaf ze haar studies op en ging ze elke nacht werken in een van de clubs. Ik was zeventien toen ze me dat vertelde en het was mijn grootste wens om eens naar zo'n club te gaan. Helaas kon dat niet. Er was een strenge controle van de leeftijd. Ik behielp me tot dan door zoveel mogelijk jongens te neuken, wel altijd met condoom. Dat had Paula me op het hart gedrukt. Af en toe liet ik me zelf ook neuken, maar mannenhanden op mijn rug en billen deden me niet zoveel.

Vanaf mijn eenentwintigste ging ik werken en kon ik mezelf twee keer per maand een bezoek aan een SM-club veroorloven. Daar ontmoette ik vrouwen die me niet alleen over de knie legden, maar me op nog veel andere manieren pijn deden. Na een tijdje kon ik niet meer klaarkomen zonder pijn gedaan te worden. Mijn aandacht voor jongens en mannen verslapte. Ik werd een habitué in de verschillende clubs van die keten en ontmoette er vaak ook mijn zus in een of ander van die etablissementen. Ze was ondertussen al helemaal opgeleid en stond in de martelkamers in de kelders van de clubs.

Toen ik op een nacht bij de Meesteres ontboden werd, kreeg ik de kans een contract te tekenen. Ik las het zeer aandachtig, ook de kleine lettertjes. Zo zag ik dat ik, wanneer ik het contract tekende, na dertig jaar 'geslacht zou worden als een varken'. Ik twijfelde geen moment. De pijn die dat zou teweegbrengen zou zonder meer de ultieme pijn zijn waar niets meer kon op volgen behalve teleurstelling.

Ik leerde er veel lotgenoten kennen natuurlijk. Met een zekere Vincent raakte ik niet alleen bevriend. Hij werd verliefd op mij en van toen af neukte ik terug een man. Buiten Vincent echter alleen de mannen die mij door een van de vrouwen in de club werden aangewezen om te neuken. Terwijl ik zo'n volslagen onbekende neukte, werden we beiden gegeseld tot ik klaarkwam, waarna ik mijn eigen zaad uit de kont van die man moest slurpen. En ondertussen bleef het slagen van de karwats op onze ruggen regenen.

Ik bezoek een van de clubs van de organisatie nog altijd twee keer per maand en natuurlijk ben ik altijd aanwezig op de slachtavonden. Dan kijk ik toe hoe ik zelf ook eens op dat schavot zal staan en door de Domina ontmand zal worden, waarna de slager mijn borst en buik open snijdt, de ingewanden er met beide armen uit trekt en me dan de keel oversnijdt. Helaas zal ik daar nog 28 jaar op moeten wachten.