Nog steeds onder de indruk open ik de deur van mijn kleine flatje en loop naar binnen. Met mijn voet duw ik tegen de deur die meteen in het slot valt. Ik trek mijn jas uit en hang hem aan de haak die in de muur is bevestigd, en loop meteen door naar de keuken, waar ik een glas water onder de kraan vul. “Fuck,” zeg ik en drink het glas in een teug leeg. Als ik mijn tasje op de keukentafel zet, haal ik het kaartje uit mijn broekzak, dat ik van de leuke agente heb gekregen.

“Kun je later naar het bureau komen?” had ze gevraagd.
“Over een uurtje goed?”
De jonge agente had bevestigend geknikt en zei: “Is prima.”
Ik leg het kaartje naast mijn tasje op de keukentafel, zet het glas in de gootsteen en loop naar de badkamer die achter de keuken ligt.

Ik trek mijn kleren uit en stap onder de douche. Het warme water dat over mijn lichaam stroomt geeft me een zalig gevoel. Ik zeep me volledig in en was mijn halflang donkere haar.

Fris en monter en ik gereed om naar het politiebureau te gaan. Het is gelukkig niet ver, dus ik kan op de fiets. Wanneer ik tien minuten later arriveer, stal in mijn fiets op de daarvoor bestemde plaats en loop via een draaideur, het bureau binnen.

Aan de balie staat een al wat oudere agent die me vriendelijk aankijkt.
“Waarmee kan ik u helpen, mevrouw?”
“Getuige bij een ongeval,” zeg ik. “Ik had een afspraak met hoofdagent Jessica.” Ik kijk hem aan en zucht. “Achternaam weet ik niet meer.”
De oudere agent knikt.
“Wacht u maar op die stoelen,” zegt hij en wijst met een vinger naar een rij geelgroene stoelen, die tegen de muur zijn bevestigd. “Ik zal haar zou roepen.”

Nog geen vijf minuten later verschijnt de rossige hoofdagent.
"Je bent er," zegt ze. "Volg je me even."
Ik loop achter haar aan en kijk ongewild naar het strakke achterste.
"We zijn er," merkt ze op en wijst op een stoel aan de andere kant van de tafel."
"Is dit een verhoor?"
"Nee hoor," lacht ze. "We zijn hier niet in een of andere film. Gewoon een getuigenverklaring." Ze kijkt me aan en grinnikt weer. "Ga toch zitten."

Mensen hebben altijd rare ideeën over de politie. Dat komt door al die televisieseries. Ten eerste zien ze meer van de Amerikaanse politie door al die series uit dat land en onze procedures zijn heel anders en ten tweede denkt men gelijk dat we het misdrijf in een paar uur oplossen. In zo'n tv serie is alle overbodige ballast er uit gehaald. Dus niemand ziet alle tijdrovende procedures, zoals forenisch onderzoek, horen van getuigen en het eeuwige papierwerk. Als Inge vraagt of ze verhoord gaat worden, moet ik ook even glimlachen. Ik stel haar gerust en laat haar plaatsnemen. Hoewel ik direct weer onder de indruk ben van haar verschijning probeer ik wel professioneel haar verhaal te noteren. Dat moet ik later weer in de computer zetten en vervolgens wordt het dan toegevoegd aan het dossier. Inge blijkt over een goed geheugen te beschikken, dat is wel eens verfrissend, want de meeste getuigen spreken elkaar tegen en verwisselen automerk en kleur alsof het om een pak koffie gaat. Na een half uur zijn we klaar. "Hebben jullie al iemand opgepakt?" vraag Inge gretig. Ik kijk haar glimlachend aan. "Dat mag ik niet zeggen," zeg ik, "het kan zijn dat de OvJ je oproept als getuige bij een eventuele rechtszaak en..." "Wat is een OvJ?" vraagt Inge. "Dat is een officier van justitie. Die leidt eigenlijk het onderzoek en hij of zij klaagt voor de rechtbank de eventuele verdachte aan." Inge knikt. "er komt dus nog een hoop bij kijken..." "Ja," zeg ik, "meer dan in de films." Ik vraag of ze morgen kan terugkomen om het proces verbaal te ondertekenen, maar nu kijkt ze moeilijk. "Ik heb morgen college, maar morgen in de middag kan ik wel na drieën..." We maken een afspraak en ik breng haar naar de deur. Ik geef haar een hand en hou de hare enkele seconden lang vast en kijk in haar mooie ogen. Ze bloost even en trekt dan haar hand terug. Als ze weg is, voel ik weer een gevoel in me opstijgen dat ik in tijden niet heb gehad. Ik ben verliefd..

De volgende dag heb ik een dienst geruild op vanmiddag op kantoor te zijn. Ik moet Inge weer zien. Het onderzoek van de VOA loopt traag. Er is weinig nieuws. Het was ook geen dodelijk ongeluk, maar doorrijden na een ongeval is altijd laffe daad. Waarschijnlijk had de bestuurder te veel gedronken. Maar toch, een deel van een kenteken, plus merk en kleur van de auto. Zo zit ik te mijmeren achter mijn PC als Inge zich weer meldt. Ik leg haar uitgeprinte verklaring aan haar voor en ze leest het zorgvuldig door. "Wat een ambtelijke termen," zucht ze halverwege. "Het moet allemaal juridisch kloppen," leg ik uit, "het is nu eenmaal geen boek van Baantjer." Inge lacht en zet haar handtekening. Weer breng ik haar naar de deur en aarzel even. Nu moet ik iets zeggen, haar mee uit vragen, anders loopt ze zo uit mijn leven. "Eh...mag ik je wat vragen?" zeg ik, "heb je vanavond wat te doen?" Inge kijkt me verbaasd aan. "Wat te doen? Nee, niet echt..hoezo?"
"Heb je misschien zin om met mee te gaan naar Harveys?" Harveys is een club waar altijd supergoede DJ's optreden, ik ben er kind aan huis.
"Naar Harveys?" zegt Inge, "mag dat wel uitgaan met een getuige?" "Nou, ik riskeer gelijk ontslag" zeg ik, "nee, grapje, natuurlijk mag dat, jij bent toch niet tegen je vriendin aangereden?" Inge knikt bedachtzaam. "Lijkt me leuk," zegt ze dan, "Hoe laat?"

“Een uurtje of tien?” Inge kijkt me vragend aan.
“Tien uur? Lijkt me prima,” knik ik. “Waar zullen we afspreken? Voor de deur? Op de hoek van de straat?”
Inge kijkt me aan en grinnikt. “Waar je wil,” zegt ze. “Ik kan je ook bij jou thuis komen ophalen.”
“Bij mij thuis? Je weet niet eens waar ik woon.”
“Haha,” lacht ze. “Dat had je gedacht, meid. Ik ben hoofdagent. Weet je nog wel.” Ze kijkt me aan en giechelt.
Ik lach nu ook. “Uurtje of tien dan?”
“Ik zal voor je deur staan,” zegt ze.
“Ik wijs naar de uitgang. “Dan ga ik maar weer eens.”
Jessica kijkt me nu recht in de ogen. “Ik kijk er naar uit,” zegt ze.
“Ik ook,” antwoord ik en merk voor het eerst op dat ze groene ogen heeft. Ik voel enige kriebels in mijn buik.
Ik loop naar de uitgang, neem mijn fiets, die er gelukkig nog staat en fiets in een rustig tempo naar huis.

Op het moment dat ik de voordeur van mijn kleine flatje open, trilt mijn mobieltje.
“Ja.”
“Hoi, zus,” klinkt aan kinderstem aan de andere kant
“Hallo, lieverd.” Ik loop naar binnen en wring me uit mijn jasje.
“Alles oké?”
“Ja,” klinkt het aan de andere kant van de lijn.
Joris is mijn 9 jarig halfbroertje. Wij hebben dezelfde vader maar niet dezelfde moeder.
“Waarom bel je?”
“Om te vragen of je me niet bent vergeten.”
“Ben ik iets vergeten dan?”
“Ik zou morgen toch komen. Mam en pap moeten ergens naartoe. Weet je nog wel.”
“Maar natuurlijk weet ik dat nog, lieverd. Jou zou ik toch nooit vergeten.”
“En we gaan naar het park?”
“En we gaan naar het park,” zeg ik. “Als het mooi weer is.”
“En we gaan een ijsje eten.”
“Ook een ijsje eten,” lach ik en duw de duw met mijn voet dicht.
“Tot morgen dan?”
“Afgesproken. Tot morgen, lieverd.”
“Oké, daag.”

Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al bijna zeven uur is. Om tien uur heb ik afgesproken met Inge, dus hoogtijd dat ik me ga douchen. Ik neurie een deuntje onder het lopen en open de deur van de kleine badkamer. Voor de ronde spiegel staand, die boven de wasbak hangt, kleed ik me uit en bekijk mezelf. Wat ik zie is een leuke jongedame met halflang bruin haar en bruine ogen. Een gebruinde huid en redelijk kleine borsten, die wel rond en stevig zijn. Ik ben best tevreden met mijn lichaam. Kan beter natuurlijk, maar had ook slechter gekund. Ik haal mijn schouders op en stap onder de douche. De thermostaatkraan zorgt ervoor dat het water telkens op de gewenste temperatuur uit de kraan loopt. Niet te warm en niet te koud. Tien minuten later ben ik fris gewassen en heb me gedroogd door middel van een groot wit badlaken.

Naakt loop ik naar mijn kleine slaapkamer en open de la waar mijn lingeriesetjes liggen. Vijf minuten later is een zalmkleurig setje geworden. Nu nog een rok en een bloes. Ik open mijn kleerkast en ga voor een rode bloes en een witte korte rok, die net boven de knie eindigt.
Ik bekijk het hele ensemble voor de grote spiegel en besluit dat het zo maar moet. Wanneer de bel gaat schrik ik op.

Verwart loop ik naar de voordeur en trek deze open. “Ben je er al?” vraag ik en kijk op mijn horloge. “Is het al tien uur?”
Jessica lacht en schudt van nee. “Half negen,” zegt ze. “Ik kon me niet meer houden. Ik wilde je zien.”
“Heus?” lach ik terug. “Kom dan maar binnen,” zeg ik. “Je ziet er waanzinnig uit.” Met mijn voet sluit ik de deur.

Mijn dienst zit er een uur na het vertrek van Inge op. Ik rij naar huis en in mijn kleine maar gezellige flatje, maak ik iets te eten klaar. Ik eet alles op terwijl ik tv kijk. Na een tijdje verveelt het programma me en ik gooi het uit. Zuchtend kijk ik op mijn horloge, de tijd schiet voor geen meter op. Nu ik Inge heb gevraagd, wil ik ook bij haar zijn. Ik besluit eerst een lekker te gaan douchen. Terwijl ik onder de douche sta, overdenk ik de afgelopen gebeurtenissen. Loop ik niet te hard van stapel? Ik weet niet eens of deze jonge vrouw lesbisch is. Zelf heb ik al een paar vrouwen als vriendin gehad en meen er wel een radar voor ontwikkeld te hebben. Mijn gaydar noem ik die. Het zijn kleine subtiele gebaren die ik bespeur en me doen concluderen of een meisje of vrouw ook lesbische gevoelens heeft.

Ik kom onder de douche vandaan en begin me zelf af te drogen. Dan loop ik naakt naar mijn kledingkast en doe die open. Erg veel hangt er niet. Maar wat er hangt is van goede kwaliteit en modieus. Als je de hele dag in uniform loopt, zoals ik, heb je behoefte om buiten werktijd goed voor de dag te komen. Politieuniformen zijn niet echt flatteus, wel stoer, al heb ik soms het gevoel dat ik een op hol geslagen horzel ben in die geel-blauw gestreepte kleuren van het politieshirt. Ik trek een fel rood gekleurd jurkje naar voren en leg het op mijn bed. Dan zoek ik een mooi zalmkleurig lingeriesetje, beha en string. Ik trek alles aan en bekijk mezelf in de spiegel. Mijn haar, op mijn werk, meestal in een slordige vlecht, kam ik uit en laat ik los hangen. Ik kijk op mijn horloge, pas acht uur, zo lang kan ik niet wachten.

Om half negen sta ik toch wat nerveus voor de deur van het appartementengebouw waar Inge woont. Ik loop de flat in en de lift vervoert me naar de juiste verdieping. "Ben je er al?" zegt Inge verbaasd als ze de voordeur open gemaakt heeft. "is het al tien uur?" Ik zeg dat ik haar zo graag weer wilde zien en daarom te vroeg ben. Gelukkig is ze niet boos en zegt zelfs dat ik er waanzinnig uit zie. Datzelfde vind ik ook van haar. Wat een prachtige mooie vrouw is ze toch. Het appartement is net als dat van mij, niet groot, maar wel gezellig. Leuk ingericht en Inge gooit haastig wat rondzwervende kledingstukken in een kast. "Wil je iets drinken?" vraagt ze, "we kunnen nu wel gaan, maar dat is nog veel te vroeg voor Harveys.." Ik vraag om iets fris omdat ik nog moet rijden. Inge pakt twee kleine flesje Spa en even later zitten we in haar huiskamer te praten.

Ze vertelt me dat ze nu een een jaar buitenshuis woont en dat haar vader na de scheiding met haar moeder is hertrouwd en dat ze nog een halfbroertje heeft van negen jaar. "En twee broers die autogek zijn..." lach ik. "Goed geheugen," zegt ze, "ja, die wonen nog bij mijn moeder. Ik vraag me af wat ze studeert, maar wil er niet om vragen. Ik wil niet overkomen als een al te nieuwsgierige politiespion. "En jij?" vraagt ze, "heb jij nog broertjes of zusjes?" "Ik heb drie broers," zeg ik, "en één zuster, twee van mijn broers zijn ook politieagenten, net als mijn vader, mijn zusje is advocate, en mijn andere broer is maatschappelijk werker." "Goh," zegt Inge, "wat een hoop politie in jullie familie, kunnen jullie wel eens ergens anders over praten op verjaardagen?" Glimlachend neem ik een slok. "Het is nog erger, mijn vader is hoofdinspecteur bij de recherche. Bas geeft les op de politieacademie en Karel is net als ik in de straatdienst. Maar op verjaardagen praten we liever niet over ons werk."

Als we over relaties beginnen, vertel ik dat ik vijf jaar geleden samenwoonde met een meisje, een onderwijzeres, maar dat ik haar betrapte met de buurvrouw en we uit elkaar zijn gegaan. "Sinds die tijd heb ik geen relatie meer gehad," zeg ik. Inge knikt en vertelt dat ze tot nu toe nog geen serieuze relatie meer heeft gehad. Ze gaat er niet op in of ze lesbisch is of niet. Misschien is ze wel hetero of nog niet uit de kast gekomen. Gezellig is het wel en voor ik het weet is het tien uur. We besluiten te gaan en ze loopt met me mee naar mijn tweedehands Mazda MX 5. Ik hou van snelle auto's, maar het salaris van een hoofdagent is niet toereikend om een nieuwe sportwagen aan te schaffen. "Wat een mooie wagen," zucht Inge en ze streelt even het roodgespoten bodywork. We rijden binnen enkele minuten naar Harveys en ik parkeer in de ondergrondse parking. We nemen de lift naar de club en de muziek staat niveau oorverdovend. Harveys kent een voornamelijk jong publiek en is in de stad heel bekend vanwege de dj's, met name Alicia Z. een donkere dame die altijd prachtige gewaden draagt. Omdat praten praktisch onmogelijk is, staan Inge en ik al snel te dansen.

Helemaal mijn ding die loeiharde muziek, merk ik. Die rare donkere dame achter de draaitafel, niet zo mijn ding. Het gezelschap daarentegen. Meer dan geslaagd. Het rode jurkje staat haar beeldig, het rode haar dat ze eerder die dag in een vlecht droeg, valt nu gracieus over haar schouders. De strenge hoofdagente is getransformeerd tot een elegante, mooie vrouw. Ik moet me inhouden om haar niet te zoenen.

Daar de muziek loeihard staat, is er van een gesprek geen sprake en beginnen we meteen te dansen. De muziek heeft wel een ritme waarop te dansen is. Niet dat ik een echt danser ben, maar bewegen op het ritme van de muziek, kan me wel aanspreken. Daar hou ik wel van, en dan maakt het soort muziek me niets uit, als het maar een ritme heeft.

Na een tijdje zijn we uit gedanst en leidt ze me mee naar de bar.
“We drinken iets en dan gaan we,” roept ze in mijn oor.
“Is prima,” roep ik terug.
“Wat drink je?”
“Hebben ze een Blue Lagoon?”
Jessica wendt zich tot de barman en buigt zich naar hem toe.
“Hebben ze,” roept ze en steekt twee vingers in de hoogte. “Is het lekker?”
“Ja,” roep ik terug,” en grinnik. ‘Zoals jij,’ wil ik eraan toevoegen en zeg: “Het is een mix van blauwe Curaçao, wodka en limonade.”
“Klinkt goed,” roept ze en kijkt naar de twee cocktails die op de bar worden gezet. “En ziet er goed uit ook.” Ze neemt ze beide op en geeft er een aan me.
Ik kijk haar aan en neem een slokje. Jessica volgt mijn voorbeeld en knikt. “Lekker,” zegt ze.
“Fris. Vooral fris.”
“Lekker,” zegt ze weer en raakt mijn schouder aan. Per ongeluk of bewust. Het maakt me niet uit. Op mijn beurt raak ik haar schouder aan. ze kijkt me aan en lacht. “Laten we gaan,” zegt ze.
“Oké, we gaan.”

“Ben je nu nog wel bekwaam om te rijden?” vraag ik als we in de lift staan. “Of zal ik rijden.”
Jessica kijkt me aan en schudt haar hoofd. “Jij ,liefje, jij heb evenveel gedronken. Trouwens je hebt niet eens een rijbewijs.” De liftdeur gaat open en we lopen naar haar sportwagentje.
“En dat weet je, hoe?”
“Ik ben hoofdagent weet je nog,” zegt ze en lacht.
“Dat is ook waar.”
“En,” gaat ze verder, “om mij dronken te hebben moeten er wat meer cocktails gedronken worden.” Ze wijst met haar sleutel naar de Mazda MX 5 en de lichten knipperen. “Stap in,” beveelt ze.
“Waarheen?”
“Nog een afzakkertje?”
“Nog meer alcohol?”
“Ik heb morgen vrijaf,” zegt ze.
“Me too,” antwoord ik. “Nee toch niet helemaal. Ik ben babysit.”
Jessica kijkt me vragend aan.
“Mijn ouders zijn weg. Ik moet op Joris letten.”
“Leuk,” zegt ze. “Grote zus past op kleine broer.”
“Zoiets.”
“Wat zijn de plannen?” vraagt ze en stopt voor het flatgebouw.
“Naar het park en een ijsje,” zeg ik en knip de veiligheidsgordel los.
“Zal een leuk dag worden,” knikt ze. “En het wordt mooi weer.”
“Dat is wat ze zeggen.”
Jessica kijkt me aan en legt de motor stil.
Ik open het portier en draai me half naar haar toe. “Een afzakkertje?”
“Moet je niet vroeg op dan.”
“Hij komt rond tien uur,” zeg ik. “Dus we hebben tijd zat.”
“Tijd zat waarvoor?” vraagt ze en doet haar veiligheid riem af.
“Een afzakkertje,” zeg ik en stap uit.
"Een geweldig idee," zegt ze en stapt eveneens uit de auto.
"Ik heb alleen maar geweldige ideeën," grinnik ik en open de deur.

De lift voert ons naar mijn kleine flatje.
"We moeten wel stil zijn."
"Hoezo?"
"De buurman is nogal nieuwsgierig van aard," merk ik op en open de deur.

We zijn een opvallend stel op de dansvloer. Inge danst als een jonge godin en ik word alleen nog maar meer verliefd. Het gaat lekker. Maar na een tijdje heb ik wel even behoefte aan wat anders en vraag aan Inge of ze nog wat wil drinken voor we Harveys verlaten. We besluiten na een cocktail nog een afzakkertje bij Inge te drinken. Onderweg vertelt ze dat ze morgen op haar jongere broertje moet passen. "We moeten stil zijn," zegt Inge als we naar haar flatje lopen. Het blijkt dat de buurman nogal nieuwsgierig is. Inge opent de deur van haar appartement en laat me binnen. Het is duidelijk de flat van een studente, een bureau met daarop een laptop, boeken en notitieblokken staat bij het raam, verder staat er een tweezitsbank, een bijpassende stoel en een salontafel. Er is een open keuken. Ik zie het allemaal beter dan toen ik haar ophaalde. Inge gaat op de bank zitten en ik neem plaats op de stoel. "Wil je wat drinken?" vraagt Inge, "doe maar een Spa," zeg ik, "een cocktail is wel genoeg als ik straks nog moet rijden, het zou wel genant zijn als ik met teveel alcohol op word aangehouden. Inge grinnikt en staat op om naar de keuken te lopen. Ze komt terug met mineraalwater en een glas witte wijn.

"Het was heel gezellig," zegt ze, "ik vond alleen die DJ een beetje vreemd. Ik lach. "Alicia Z. is anders heel bekend bij de clubs. Ze heeft zelfs een hit gehad met haar eigen mix." "Nooit van gehoord," zegt Inge en neemt een slok. Ik leun achterover in de stoel. Het is fijn om zo met een mooie vrouw op mijn gemak wat te drinken. Meestal zit ik thuis na mijn werk en kijk televisie. Soms ga ik uit met collega's of vriendinnen die niet bij de politie werken. De meeste zijn hetero en ik merk dat ik de laatste tijd toch meer open sta voor een lesbische relatie. Dat gedoe met Anneke is al meer dan vijf jaar geleden en ik wil wel wat meer romantiek in mijn leven. "...ga je wel meer naar Harveys" hoor ik Inge zeggen. Wel opletten Jessica en niet zitten dagdromen. "Jawel, ik kom er wel eens met vriendinnen." zeg ik. "Niet met collega's?" vraagt Inge. "Dat zijn niet van die danstypes," zeg ik. "Daar ga ik wel eens mee naar de film of de kroeg." "Klinkt gezellig..." Het gesprek stokt. Ik besef plotseling dat er een leeftijdsverschil van tien jaar tussen mij en Inge zit. Ze is student en ik ben een werkende vrouw. Misschien is ze alleen met me uitgegaan omdat ze te verlegen was om te weigeren. Ze heeft zelfs al een smoesje klaar voor morgen. Oppassen op haar broertje.

"En jij?" doe ik toch een poging het gesprek op gang te brengen, "hoe breng jij je leven door, behalve met studeren?" Inge wrijft met een natte vinger over de bovenrand van haar glas, wat een licht zingend geluid oplevert. "Ik ga ook regelmatig uit met vrienden en vriendinnen," zegt ze, "soms naar een club, soms naar een verjaardag of naar de kroeg. Ik heb weinig vriendinnen buiten mijn studentenkringetje." Ik knik en drink het flesje Spa leeg. "Ga je nooit uit met de vrienden van je broers," doe ik een poging om toch te checken of ze lesbisch is. Inge nipt van haar wijn en kijkt me onbevangen aan. "Nou..." begint ze.

Het gesprek lijkt een beetje stil te vallen. Misschien is het wel een te groot verschil in leeftijd. Jessica is een rijpe, zelfstandige volwassen vrouw van 29, terwijl ik nog maar als 19 jarige tweede jaarstudentje net kom kijken naar het leven dat nog voor me ligt. “Nou…eerlijk gezegd ben ik niet zo’n uitgaanstype. Ik ben vooral bezig met mijn studies, die zijn lastig genoeg.”
“Wat studeer je?” vraagt Jessica.
“Astronomie.” Ik kijk haar aan en drink mijn glas wijn leeg. “Saai, hé?”
“Klinkt vooral moeilijk,” knikt ze. “Maar boeiend lijkt het me wel. Al die sterren en planeten.”
“Ja dat is het zeker.”

Ik wijs naar het lege flesje spa. “Wil je nog iets drinken?”
Jessica schudt van nee en kijkt op haar horloge. “Ik denk dat ik maar eens opstap,” zegt ze en maakt aanstalten om te gaan.
Dit loopt mis. Waarom blijft ze nu niet? Ben ik te jong? Niet volwassen genoeg? Ben ik lelijk? Allemaal vragen die nu door mijn hoofd spoken en die me in de war brengen. “Geen glaasje wijn?” probeer ik nog als laatste redmiddel.
“Ik moet nog naar huis met de auto,” zegt ze. “En stel je voor dat ik alcoholcontrole krijg. Dan hang ik want ik heb al een cocktail op.” Jessica schudt haar hoofd. “Een hoofdagent die onder invloed met de wagen onderweg is, die kan zijn baan wel vergeten.”
Ze kijkt me aan en lacht.

"Jammer,” mompel ik en kijk de kleine woonruimte rond alsof ik naar een oplossing zoek. “Anders…?”
“Anders?”
“Ik heb geen logeerkamer, maar wel een bank die goed ligt.”
“Vraag je nu of ik blijf slapen? Hoef je niet te babysitten morgen op je broertje?”
“Vanaf een uur of tien,” zeg ik.

Jessica kijkt me aan en grinnikt. “Weet je het wel zeker?”
“Heel zeker,” antwoord ik en sta recht. “Glaasje wijn?”
“Glaasje wijn,” knikt ze en lacht. "Ik heb wel geen tandenborstel."
"Ik heb een tweede," zeg ik en vul een tweede glas wijn. "Het is een goede."
Jessica pakt het glas aan en drinkt er meteen van.
"Inderdaad een lekker wijntje," zegt ze. "Ben je een wijnkenner?"
"Helemaal niet. Ik weet gewoon welk wijn goed en welke slecht is."
"Uitstekende keuze," Jessica heft haar glas en we klinken en kijken in elkaar ogen.

Inge vraagt of ik blijf slapen. Op de bank... ik ben op de goede weg. Ik weet inmiddels wat ze studeert...Astronomie. Ik kijk altijd naar docu's over planeten en het heelal. Erg interessant al is het voor mij wat te hoog gegrepen. Ik heb dagelijks te maken met de Nederlandse samenleving en die is al fascinerend genoeg. Inge schenkt een lekker wijntje. Ik voel dat ik meer ontspannen raak, als we klinken, kijken we in elkaars ogen. Wat een prachtige ogen heeft ze. Ik voel een scheut verliefdheid door me heen razen. Deze jonge vrouw heeft me nu al gevangen. "Moet je niet even voelen, hoe lekker zacht de bank is?" zegt ze wat ondeugend. Ik kom naast haar zitten, weer valt er een stilte, maar dit is anders, het is alsof er een spanning tussen ons wordt opgebouwd, een verwachting. Ik ruik haar parfum, de geur maakt me wild van verlangen. "inge, ik...eh..." begin ik als ze weer diep in mijn ogen kijkt. Haar gezicht is dichtbij, ze is prachtig, die gave huid, die volle lippen die verwachtingsvol een beetje uit elkaar staan. Plotseling buig ik voorover en kus haar, een langdurige kus, waarbij onze lippen stevig op elkaar drukken. Ze raakt niet verontwaardigd, duwt me niet weg en als mijn tong bij haar binnen dringt, voel ik haar tong rond die van mij kronkelen. Zo zoenen we enkele minuten lang tot we door ademgebrek even pauze moeten nemen.

"Pfoei!" zucht Inge, "ik dacht al waar blijf je zo lang?" We lachen en beginnen direct weer te zoenen. Het is uiterst plezierig en aangenaam. Ik wil dolgraag met dit mooie meisje vrijen en zij duidelijk ook met mij. "Dus je bent lesbisch?" vraag ik toch aarzelend, als we weer even op adem komen. "Ja," zegt Inge zacht, "maar ik ben nog niet zo lang uit de kast, dus ik heb weinig ervaring." Ze wil nog meer zeggen, maar ik smoor haar woorden met mijn lippen en tong en weer vrijen we gepassioneerd. Ze streelt mijn haren. "Toen je met me sprak bij dat ongeluk vond ik je al een lekker ding", zegt Inge, "zo lekker stoer in je uniform, ik was maar wat blij dat je me nog spreken wilde." "Ik heb de hele dag aan je lopen denken," beken ik, "ik was gelijk verliefd." Onze vrijpartij wordt onstuimiger. Ik voel de handen van Inge op mijn rug, ze wrijft ze naar beneden en streelt mijn billen. Mijn vingers strelen haar borsten en ik voel haar tepels hard worden onder de rode blouse.

“Je mag dan weinig ervaring hebben,” merkt Jessica op, “maar je zoent erg lekker.”
“Jij ook wel,” zeg ik en voel hoe mijn tepels reageren op haar aanraking. Ik voel me gelukkig bij haar. Voel me goed. Voel me geborgen. Het is de eerste keer dat ik zoiets ervaar.

Jessica is nog maar de tweede vrouw die ik over de vloer krijg, buiten mijn vriendinnen dan. De tweede vrouw met wie ik hier op de bank lig te vrijen. Nou ja, vrijen. Kussen. Tongen. En het voelt heerlijk. Het is een heerlijk gevoel.
“Heb ik je al gezegd dat je prachtig haar hebt, en van die mooie ogen?”
Jessica kijkt me aan en schudt haar hoofd. “Een keertje of tien, zeker,” lacht ze.
“Dan weet je het zeker,” knik ik.
“Jij bent ook een mooie lekkere meid,” zegt ze en kust me zacht op de mond. “Ik voel me goed bij jou.”
“Ik ook bij jou,” zeg ik naar waarheid.

“Lief,” Antwoordt Jessica en kijkt op haar horloge. “Al tien over twaalf.” Ze kijkt me aan. “Heb je een deken voor me?”
“Een deken, waarom?”
“Ik vind de nachten nogal koud.”
“Wil je hier slapen dan?”
“Dat was toch de bedoeling.” Ze kijkt me aan. “Dacht ik zo. Of ben ik mis?”
Ik kijk haar aan en schudt van nee. “Dat was de bedoeling ja,’ zeg ik. “Maar…”
“Maar…Van gedacht verandert?” haar toon is meteen anders. Strenger geworden.
“Neenee,” haast ik me. “Dat bedoel ik niet.”
“Wat bedoel je dan precies?”
“Wil je niet bij mij slapen?”
Jessica kijkt me aan en haar ogen worden groter.
“Bedoel je…bij jou in bed?”
Ik knik. “Als je wil, natuurlijk.”
“Zeker wil ik dat,” lacht ze nu tevreden. Natuurlijk wil ik dat. Heel graag zelfs.”
Ik kijk haar aan en laat een diepe zucht.
"Ook al heb ik niet veel ervaring?"
Al had je niets van ervaring," zegt ze. "Dat maakt me helemaal niets uit."
"Zullen we dan maar," zeg ik en drink mijn glas leeg.

Jessica volgt me naar mijn kleine slaapkamer en gaat op het bed zitten en laat haar blik de kamer rondgaan.
"Leuk," zegt ze. "Mooi ingericht."
"Dankjewel." Ik doe de deur dicht en ga naast haar op het bed zitten. "Allemaal tweedehandsspullen," zeg ik."
"Ik snuister ook graag in tweedehandsspullen."
"Dan hebben we alvast iets gemeen," lach ik en knip het bedlampje aan.

Naakt liggen we in het bed van Inge, dat groot genoeg is voor twee personen. Uiteraard is het wennen, voor ons allebei, denk ik. Maar van slapen komt toch weinig. We beginnen gelijk weer te zoenen en ik raak helemaal opgewonden van haar mooie naakte lichaam. Ik zuig op haar kleine harde tepels en lik over haar tepelhoven. Ze kreunt zachtjes en ik voel hoe haar handen mijn haren strelen. Weer zoenen we, intens en langdurig. Ik kan er maar geen genoeg van krijgen. Dan schuiven onze vagina's over elkaar. Een zalig geil gevoel schiet door mijn onderlichaam. Inge speelt met mijn borsten, kneedt ze en hapt er in, één voor één. Mijn handen tasten naar haar inmiddels natte kutje. Ik duw twee vingers naar binnen en stoot zachtjes in haar liefdesgrotje. Zachte kreuntjes ontsnappen aan haar mooie mond. Ik lik over haar borsten en trek een spoor met mijn tong over haar strakke buik naar haar vulva.

Bij het licht van het bedlampje bekijk ik vol bewondering haar roze spleetje. Ze heeft niet al haar schaamhaar weggeschoren. Een dun streepje haren omkranst haar opgezwollen schaamlippen, waarop kleine druppeltjes kutsap als dauw op liggen. Ik buig me voorover en lik zorgvuldig haar spleetje uit, splits de schaamlippen uiteen en lik haar vaginawand uit. Dan duwt mijn tong over het knobbeltje van haar klitje en plotseling schiet een witte fontein omhoog uit haar vagina. Ze is klaargekomen! "Oh mijn god," kreunt ze en ik zoek weer haar mond. Met mijn nog vochtige lippen kus ik haar weer. Weer gaan onze tongen een merkwaardige ballet aan en kronkelen om elkaar heen. Ik voel nu de vingers van Inge mijn kut binnen dringen. Ik begin nu ook te kreunen, zeker als ze haar tong er bij doet en ik al even snel klaarkom als zij. In het licht van het bedlampje liggen we nu dicht tegen elkaar aan. Soms kussen we elkaar even en onze handen strelen zachtjes onze lichamen.

"Ik wil wat drinken," zegt Inge plotseling. "Wat wil jij?" Samen lopen we naakt naar de keuken en giechelend als twee schoolmeisjes halen we een fles witte wijn uit de koelkast en pakken twee glazen mee. Weer terug in bed klinken we. "Voor zo'n stoere griet, ben je verrassend teder," zegt Inge terwijl we nippen van onze glazen. "Ik ben niet altijd een politievrouw, hoor," lach ik, "en agenten rammen echt niet de hele dag op het publiek in." Inge zet onze glazen weer op het nachtkastje en trekt me naar zich toe. "Maar mevrouw de agent," zegt ze, "ik heb juist behoefte aan uw lichaam..." We duwen onze borsten tegen elkaar en vrijen weer langdurig. Ik bef haar vervolgens weer en Inge duwt mijn hoofd stevig tegen haar onderlichaam. "Oh ga door," kreunt ze, "ja, jaaa, oh ga door." Ik lik haar clitje, streel met mijn nagels de binnenkant van haar dijen en verken haar inmiddels kletsnatte vagina. Terwijl ik zo tussen haar benen lig, hoor ik haar diep kreunen.

“Fuck! Waanzin!” roep ik uit, nadat ik weer klaarkom. “Fuck! Wat ben je toch een fucking geile vrouw.”
Jessica heft haar hoofd op en lacht. “Let een beetje op je woorden alstublieft, mevrouw, of ik zal je moeten arresteren wegens smaad aan de politie.”
“Ga je me boeien dan?”
“Die heb ik jammer genoeg thuis gelaten, mevrouw.”
“Dat is dan zeer jammer,” zeg ik en lach met haar mee.
‘Je bent gek,” zegt ze en likt zich een weg naar boven. Ik voel hoe haar tong over mijn navel glijdt en zucht zacht.

Bij mijn borsten aangekomen, neemt ze een tepel tussen haar lippen en zuigt hem in haar mond.
“Fuck!” kreun ik weer en span me op.
“Genieten,” zegt ze en zet haar weg voort naar mijn hals tot ze mijn mond bereikt. Nu likt haar tong over mijn halfgeopende lippen en dringt mijn mond binnen. Meteen vinden onze tongen elkaar. Na een innige tongzoen, rolt ze naast me op het bed en neemt haar halfvolle glas wijn in haar hand. “Op wat klinken we?”
Ik kijk haar aan en haal mijn schouders op.
“Op de toekomst?”
“Op de toekomst,” knikt Jessica en tikt haar glas tegen het mijne.
“Op onze toekomst.”
“Op onze toekomst,” zegt ze en drinkt haar glas leeg. "Als je wil, natuurlijk."
"Ik wil," beaam ik en drink eveneens mijn glas leeg. "Zowaar ik hier lig."
"Jij bent een gekke meid," zegt ze en legt haar hand op mijn borst en draait mijn tepel tussen duim en wijsvinger.

Ik word wakker in mij totaal onbekende wereld. Als ik me realiseer waar ik ben, zakt mijn hoofd met een gelukzalige glimlach op mijn gezicht weer terug op het kussen. Ik ben in de flat van Inge, dat prachtige wezen dat zo onverwacht in mijn leven kwam en met wie ik heerlijke seks heb gehad vannacht. Ik hoor zingen en probeer me te oriënteren op het geluid. Het blijkt uit een andere ruimte te komen. Ik sta op en doe naakt de deur open. Ik loop de huiskamer binnen en zie Inge in haar kimono in de open keuken staan. Ik loop naar haar toe en kus haar in haar nek. ""Goeiemorgen slaapkop," zegt ze, "ontbijtje?" Ik plof op een keukenstoel bij de eettafel en een zeer wakkere Inge kruipt wijdbeens bij me op schoot. "Eerst een kusje..." bedelt ze. We zoenen weer uitgebreid en uiteindelijk stapt Inge weer van me af. Ik krijg koffie en twee warme kaascroissants. Inge gaat met een mok thee tegenover me zitten en bekijkt mijn naakte bovenlichaam. "Je bent mooi en sexy," zegt ze. Ik hap van het warme brood en lach naar haar. "Moet je werken vandaag?" vraagt Inge. Ik schud mijn hoofd. "Heb medelijden, ik kom net uit twee nachtdiensten en twee dagdiensten." Inge kijkt me aan. "Arm schaap," zegt ze, "word je zo slecht behandeld?" Ze geeft een lang aangehouden giechel en kruipt weer bij me op schoot. Weer vrijen we. "Hoezo wil je weten of ik werk vandaag?" "Joris komt om tien uur," zegt ze. "Oh," zeg ik, "en nu moet Assepoester zeker het bal verlaten?" Ze kust me op mijn lippen. "Ik zou jou geen Assepoester willen noemen, schat, maar nee, ik wilde je vragen of je zin hebt om met Joris en mij iets leuks te gaan doen." Ik knik. "Ik ben gek op kinderen," zeg ik, "mijn broers hebben allebei kinderen en tante Jessica past regelmatig op. Wat gaan we doen?"

In de Mazda rijden we naar het huis van de vader van Inge. Inge is enorm uitgelaten en zit voortdurend aan me. Op haar aanwijzingen komen we bij het huis van haar vader en stiefmoeder. Een knappe vrouw van een jaar of veertig doet open. "Hallo Brenda" zegt Inge, "dit is Jessica en pas op want ze is bij de politie en ze kan je zo arresteren..." Brenda kijkt me lachend aan en steekt haar hand uit. Ik schud de hand. "Inge overdrijft," zeg ik, "vandaag mag iedere misdadiger zijn gang gaan." Brenda laat ons binnen en een leuk jochie komt aanrennen. "Inge!" schreeuwt hij en vliegt in haar armen. Dan kijkt hij naar mij. "Wie is dat?" vraagt hij wantrouwig. "Dat is Jessica," zegt Inge, "dat is een vriendin van me. Ze is bij de politie." Het jongetje kijkt me aan. "Heb je een pistool?" vraagt hij. Ik knik. "Maar die ligt in de kluis op het politiebureau." Joris wordt op de grond gezet en Brenda kijkt hem even streng aan. "Wat heb ik nou gezegd, Joris?" Schuldbewust kijkt Joris me aan. "Dag mevrouw," zegt hij, "bent u echt van de politie?" "Ja," zeg ik, "en ik vang boeven?" "Cool" zegt Joris, "en stop je..eh u, die in de gevangenis?" "Nou even ophouden Joris," zegt Brenda, "die mevrouw is net binnen."

Joris is helemaal idolaat van de Mazda. We rijden naar het park en hij ratelt aan een stuk door. Over zijn vriendjes, over zijn stripboeken, voetballen, zijn X-box en zijn spelletjes en over zijn ouders. "Hij is een beetje druk," zegt Inge, "maar dat komt omdat jij er bent. Een echte politieagent kom je ook niet elke dag tegen." We stoppen bij het park en Joris wil direct een ijsje. "Even wachten," zegt Inge, "je hebt net je ontbijt gehad." Terwijl we door het park lopen, vertelt Inge nogmaals dat haar vader hertrouwd is met Brenda na de scheiding met haar moeder. "Brenda is een lieve vrouw," gaat Inge verder, "ik beschouw haar als mijn vriendin." "En je eigen moeder?" "Oh die is weer gaan werken," zegt Inge, "ze is cardiologe in het Grote ziekenhuis." Joris rent voor ons uit en is duidelijk in zijn element.

“Mag ik naar de speeltuin,” roept Joris en kijkt me aan.
“Ga maar,” zeg ik. “Maar doe een beetje rustig. Straks val je nog.”
“Oh,” antwoordt hij en rent de door een stenen muurtje omheinde, speeltuin in. Meteen loopt hij naar de glijbaan en klautert naar boven. Bovengekomen gaat hij op de glijbaan zitten en roetsjt naar beneden.

“Zullen we hier zitten,” zeg ik. “Dan kan ik hem in de gaten houden.”
“Hij heeft wel veel energie zo te zien,” zegt Jessica en neemt naast me plaats. Meteen legt ze een hand op mijn knie. “Is hij altijd zo energiek?”
“Bij mij wel,” zeg ik en kijk haar aan. “Waarom weet ik niet.” Ik haal mijn schouders op en lach.
“Jij heb een speciale vibe,” zegt ze. “Jij brengt iedereen zijn hoofd op hol.”
“Jouw hoofd ook?”
“Ik weet niet meer waar mijn hoofd staat, sinds ik jou heb ontmoet.”
“Zal wel.”
“Zal zeker. Heb je trouwens nog iets gehoord van…hoe heette ze ook alweer?”
“Elsa,” zeg ik. “Niet echt. Ben haar een keer gaan bezoeken in het ziekenhuis. Ze mocht de volgende dag alweer naar huis. Heb jij nog iets gehoord?”
Jessica schudt haar hoofd. “Het wordt opgevolgd.”
“Geen nieuws is goed nieuws zeker,” zeg ik en leun zover het bankje het toelaat, achterover en geniet van de zonnestralen.

“Geniet je?”
“Jij niet.”
“Zeer zeker,” zegt Jessica en drukt een zoen op mijn mond.
“Jij durft.”
“Ik durf alles, meid,” lacht ze en haalt een flesje water uit haar tas.

“Mag ik ook een slokje?” hoor ik plots de stem van Joris.
“Jij mag ook een slokje,” zegt Jessica.
“In mijn tas zit een flesje,” zeg ik.
“Drink maar van mij, knul,” zegt ze.
"Wanneer gaan we een ijsje eten, tante Inge?"
"Straks," zeg ik en knijp hem in zijn neus.
Hij haalt zijn schouders op en zegt: "Oké, dan ga ik nog even terug."

Zo, in de speeltuin, kijkend naar Joris, zijn we net een getrouwd stel met ons kind. Oh jé, bedenk ik. Jessica daar ga je alweer. Want onder mijn stoere uitstraling ben ik eigenlijk heel romantisch. Ik kan zo een hele liefdesroman bij elkaar fantaseren. En wat ken ik Inge nu eigenlijk? Een dag en een nacht. En nu al denken aan een huwelijk met een kind erbij. Maar Inge is heel speciaal, ze heeft iets ontwapenends over zich. Ze is heel spontaan, jong en supermooi. Goed, ik ben verliefd en zie alles door een roze bril. Maar ik ben ook een ervaren politievrouw en beschik over grote mensenkennis. Inge is gewoon geweldig. Joris zit er totaal niet mee dat Inge en ik hand in hand lopen naar de ijscokar. Kinderen hebben geen vooroordelen. "Wat wil je hebben?" vraag ik, "hoeveel bolletjes?" "Drie!" zegt Joris beslist. Inge en ik nemen ook een ijsje en ik betaal. Likkend aan het Italiaanse ijs lopen we door het park.

Als we bij de Grote Weide komen, loopt Joris alweer te rennen. Er komt een groepje jongeren aan lopen. Allemaal jongens van een jaar of vijftien, zestien. Ze doen stoer, schoppen tegen fietsen. "Kom hier, Joris!" roept Inge nerveus. We lopen nog altijd hand in hand. "Stelletje lesbohoeren," begint een van de jongens te schreeuwen. "Kom maar hier, dan krijg je van mij een beurt, wil je nooit meer wat anders," jent een andere. Ik laat Inge los en loop naar voren. "Waarom noem je mijn vriendin een hoer?" zeg ik rustig. "Waarom niet," zegt de jongen, "lesbohoer, lesbohoer". Ik glimlach. "Nu kun je twee dingen doen," zeg ik, "je biedt mijn vriendin je excuses aan en dan mag je zonder kleerscheuren naar huis of ik ram je neus naar binnen!" Nu kijkt hij minder stoer. Maar achter hem hitsen zijn vrienden hem op. "Oh ja," zegt hij, "donder op, lesbowijf!" Ik haal uit en sla hard op zijn neus. Het bloed spuit er uit. De knul gaat gelijk neer en ik zie zijn vrienden nu terugdeinzen. Als ik een stap in hun richting zet, rennen ze hard weg. Ik kniel bij de jongen neer. Hij heeft een bloedneus. "Je mag van geluk spreken, vriend," zeg ik, "als ik in uniform was geweest, had ik je aangehouden wegens belediging. Maar ik denk dat je straf genoeg hebt gehad." Ik help de jongen overeind en laat hem hem stevig boven in zijn neus knijpen. Dit doet de bloedstroom afnemen. "En nou wegwezen," zeg ik, "anders roep ik mijn collega's."

Als de jongen hem smeert, klampt Inge me angstig vast. "Komen ze niet meer terug?" "Ik denk het niet," zeg ik, "en anders bel ik mijn collega's, die jochies zijn mij bekend, ze vallen homostellen lastig en alleen lopende vrouwen. Hoog tijd dat we er een paar oppakken." Inge streelt mijn arm. "Ik vond het wel dapper van je, het waren er tien." "Ach, dat stelt niks voor," zeg ik, "allemaal een grote bek, maar in wezen zijn het lafbekken. Ik ben wel wat gewend in de straatdienst. Tegenwoordig mogen we ons niet meer laten beledigen van de korpsleiding. Dus als iemand je beledigt, gelijk aanhouden. Daar had ik even geen zin in, want dan ben ik de rest van de tijd bezig met proces verbalen schrijven en ze staan toch zo weer op straat. Ook Joris is opvallend rustig na het incident. We lopen weer terug naar de auto.

“Gaat het lieverd,” vraag ik.
“Ja,” knikt Joris en lacht. “Vet cool was het.” Hij steekt zijn armen voor zich uit en doet alsof hij een karateslag geeft. “Heb je dat gezien?” hij kijkt me verwachtingsvol aan.
“Ik heb het gezien,” zeg ik en open de deur van Jessica haar Mazda. “Stap nu maar in.”
“Al naar huis?” vraagt hij.
“Eerst douchen, ”zeg ik, “en dan naar huis.”
“Oké,” zegt hij en buigt zich voorover zodat hij met zijn gezicht tussen de twee autostoelen komt te zitten. “Kan ik dat ook leren, Jessica?”
Jessica kijkt me aan en grinnikt. “Dat kan iedereen leren,” zegt ze.
“Wil je het me leren?”
Ze kijkt me aan en grinnikt. “Dat zullen we nog wel zien,” zegt ze.
“Top,” zegt hij en richt zijn volle aandacht nu op de weidse omgeving.

“Zo en nu douchen,” zeg ik en volg Joris die al vooruit is gelopen. Ik draai me naar Jessica en zeg dat ze alvast iets te drinken inschenkt.
“Ik douche me wel alleen,” zegt Joris.
“Dat weet ik wel. Maar weet je de handdoeken liggen?”
“Niet helemaal.”
“Ik wel,” merk ik op.
Ik neem een groot badlaken en leg hem op de verwarming zodat het warm wordt. “Je overal wassen,” hé broertje.”
“Jaja,” zegt hij. “Verdwijn nu maar.”
Ik grinnik en rol met mijn ogen.

Jessica heeft zich al op de bank genesteld met een glas wijn in haar hand. Ik laat me naast haar vallen en kus haar op de mond alvorens ik het klaarstaande glas wijn neem en ervan nip.
“Alles, oké,” vraagt ze. “Niet geschrokken van dat crapuul?”
“Helemaal niet.” Zeg ik. “Zo vlug krijg je mij niet bang.”
“Joris nog iets gezegd?”
“Nee. Die vind het allemaal vet cool,” zeg ik en leg mijn hoofd op haar schouder. “Ik wist niet eens dat je een soort karate kid was?”
“Ben ik ook niet,” zegt ze. “Alleen een les zelfverdediging gevolgd.”
“Een les?”
“Misschien meerdere,” lacht ze en drukt een kus op mijn hoofd. “Maar er is gelukkig niets gebeurd met jullie.”
“Dat is waar. Jij bent mijn heldin.”
"En jij die van mij."

Als we Joris naar Brenda hebben gebracht, lopen we weer naar mijn auto. Ik heb de smoor in. Dat gedoe met die jongens zit me dwars. Ik ben politieagent, ik heb een voorbeeldfunctie. Dat betekent dat ik mijn overwicht moet gebruiken en mijn stem, niet mijn vuisten. Al op de politieschool leer je in de eerste maanden van de opleiding hoe je omgaat met groepjes reljongeren. Ik voel me beginneling. Als ik er met Inge over praat, begrijpt ze me niet. "Die jongens waren vervelend en agressief," zegt ze, "je corrigeerde ze." "Ja, maar niet met mijn vuisten," ga ik door. "Ik ben hoofdagent met jaren ervaring en dan sta ik te vechten als een of andere straatmeid. "Nou je blijft mijn heldin," zegt Inge en zoent me andermaal op mijn hoofd. We hebben afgesproken dat Inge vanavond bij mij slaapt en met een plastic tas met wat kleding en haar tandenborstel ga ik haar voor naar mijn flatje. Daar is ze nog niet geweest, dus kijkt ze om zich heen. Het is een klein appartement. huiskamer, kleine slaapkamer, keukentje en badkamer. Aangezien ik niet zo van de woninginrichting ben, heb ik verder alleen een tv, een tweezitsbank en een stoel en een kleine eettafel met twee stoelen. "Leuk," zegt Inge, "inderdaad niet veel groter dan mijn flatje." Ik loop naar haar en druk me tegen haar billen, mijn handen glijden onder haar oksels naar haar borsten en ik kus in haar nek. "Het is pas middag," zeg ik, "zullen we zo wat gaan shoppen?"

Hand in hand lopen we door de binnenstad. Inge blijkt duidelijk meer ervaring te hebben in het shoppen dan ik. Ze weet feilloos de boetieks te vinden en bekijkt het aanbod snel en doelgericht. "Sinds wanneer woon je in die flat?" vraagt ze. "Sinds ik bij Anneke weg ben," zeg ik, "samen met haar hadden we een eengezinswoning, want we wilden kinderen. Maar ja, na haar overspel wilde ik bij haar weg en hebben we de boel verkocht." Inge stapt een andere boetiek binnen. Ze loopt naar de afdeling jurkjes en begint te zoeken. Ik ben niet zo'n shopper, maar ik kijk geïnteresseerd toe. "Kan ik u misschien helpen, mevrouw?" klinkt het plotseling achter me. Ik draai me om en kijk recht in het gezicht van...Anneke. Ze is duidelijk ouder geworden, en ook wat zwaarder rond de heupen, zie ik. Haar haar is korter en ze heeft een kolossale zwarte gerande bril op haar neus. "Hé Jes, wat doe jij nou hier," zegt Anneke. "Ben je nu verkoopster geworden?" zeg ik. "Ik ben de eigenaresse," zegt Anneke bits, "en jij, nog altijd agent?" "Hoofdagent," corrigeer ik haar, "en dat bevalt me nog altijd." Anneke kijkt kritisch naar het ranke figuurtje van Inge. "Oh ja, dit is mijn vriendin, Inge," zeg ik. Anneke knikt even. "Hebben jullie dit jurkje ook in mijn maat?" vraagt Inge. "Dat denk ik wel," zegt Anneke, "een ogenblik." Ze loopt naar achteren. "Is dat je ex?" vraagt Inge lachend. "Ja, wat een toeval hè," zeg ik, "toen ze nog met mij was, was ze modeontwerpster, ze had een ateliertje op zolder."

Inge koopt het lichtblauwe jurkje en laat het inpakken. We lopen verder door in de binnenstad. "Je hebt haar dat overspel nooit vergeven," zegt Inge. "Nee," zeg ik, "maar ik geef het je te doen. Ik kom op een dag eerder thuis om Anneke te verrassen en dan tref ik haar spiernaakt aan, boven op de buurvrouw, die ook nog eens hetero was. Zullen we koffie gaan drinken?" We schieten een Starbucks in en Inge neemt een espresso en ik een zwarte filterkoffie. "De buurvrouw was hetero?" vraagt Inge. "Nou ja, ze was pas getrouwd en volgens mij had ze tijdens de huwelijksnacht ontdekt dat ze meer op vrouwen viel..." zeg ik. Inge lacht. "Nou, nou, dat is een plotselinge ommekeer, waarom ontdekte ze dat pas zo laat?" "Weet ik veel?" zeg ik, "misschien werd ze thuis te kort gehouden." "En je hebt Anneke nooit meer gezien na die tijd?" Ik schud mijn hoofd. "De verkoop van het huis was nog een heel gedoe, Gezeur over de verdeling van het geld en de inboedel. Ik was blij dat ze verdwenen was." "Maar je bent dus nooit in die boetiek geweest?" zegt Inge verbaasd. "Ik ben niet zo'n kledingfreak," zeg ik, "Ik draag elke dag een uniform dus ik heb niet zoveel kleren." "Oh," lacht Inge, "daar komt verandering in, ik zal je wel kleden."

Als we in het gezellige flatje van Jessica komen, loopt ze meteen door naar de keuken. “Ook een wijntje?’
‘Graag.”
“Rood? Wit?”
“Maakt mij niet uit,” zeg ik en laat me meteen op de sofa vallen, de tas zet ik op de grond.
“Rood is het geworden,” zegt Jessica en laat zich naast me neervallen.
In stilte klinken we en kijken zoals het hoort, elkaar in de ogen.

“Zal hij blij zijn met zijn nieuwe zwemshort?”
“Absoluut,” knik ik. “Hij zal het cool vinden.”
“Ik hoop het,” zegt ze en zet het glas wijn op tafel. “Een leuk joch.”
“Ja, hé. Vind ik ook.” Ik neem de blauwe zwemshort uit de tas en hou hem op. “Hij zal het vet cool vinden,” zeg ik.
“Vet cool,” aapt Jessica me na. “Nu weet ik waar hij die uitdrukking vandaan haalt.”
“Zeggen jullie dat niet dan?”
“Niet echt,” schudt Jessica haar hoofd. “Maar het is een vet coole uitdrukking,” lacht ze. “En jij bent een vet coole chick,” voegt ze eraan toe en buigt zich naar me toe en kust me.
Ik kus haar terug en wring mijn hand onder de rand van haar bloes en werk ze omhoog tot ik de rand van haar borst raak.

“Zijn we iets van plan?” vraagt ze en kijkt me aan.
“Misschien,” zeg ik.
“Ah, zo. Misschien.” Ze kruist haar armen en trekt de bloes over haar hoofd heen uit. “Beter zo?”
“Veel beter,” zucht ik en knijp haar borsten. “Ik hou van je.”
“En ik van jou, popje,” grinnikt ze. en haakt de zalmkleurige bh los.
"Mooi," zegt ze.
"Helemaal voor jou," zucht ze en gaat gaat achterover leunen.

De zachte lippen van Inge kussen mijn tepels, en haar tong glijdt over mijn tepelhoven en borsten. Ik kreun zachtjes. We zoenen weer, langdurig en ik trek haar bloesje uit en gelijk haar beha. Topless liggen we op elkaar en onze borsten schuiven tegen elkaar. Het is heerlijk om na al die tijd van onthouding, weer eens zo uitgebreid te vrijen. Inge staat op en stapt uit haar rok. Ik volg haar voorbeeld en dan trekken we elkaars string naar beneden. Ik zak op mijn knieën en begin haar vagina te likken. Haar prachtige schaamlippen, vochtig en al donkerrood en gezwollen, smaken heerlijk. Ik lik weer over haar verleidelijke clitje dat snel groeit onder mijn tong. Ik duw haar terug op de bank en spreid haar benen. Haar vagina staat wijd open en ik duw andermaal mijn tong naar binnen. Inge streelt mijn haar en kreunt uitgelaten. Ik proef haar ziltige kutsap en voel hoe een straaltje in mijn mond schiet. Ik lik nu aan de binnenkant van haar dijen, over haar vulva en duw twee vingers tussen haar schaamlippen. Kreunend komt ze klaar en weer schiet er een fontein kleine witte druppeltjes omhoog.

Nadat we weer minutenlang hebben gevreeën, begint Inge nu mijn kutje te likken. Het voelt zo heerlijk aan, vooral omdat ze elke keer als ik bijna klaarkom, weer stopt en me weer zoent. Op den duur houd ik het niet meer en duw haar hoofd tegen mijn vulva. Nu laat ze me komen en een golf sap schiet uit mijn vulva en spuit in haar gezicht. Ik lik haar schoon en we kussen weer. Ze kan fantastisch zoenen, alsof ze elke dag oefent op watermeloenen. Ik draai haar op haar buik en kijk naar haar omhoog geheven billen die zo prachtig symmetrisch naast elkaar liggen, slechts gescheiden door de dunne lijn van haar bilnaad. Haar vagina, kletsnat, staat wijd open en ik zoen haar schaamlippen, steek mijn tong naar binnen en duw er dan drie vingers in. Inge gilt en kreunt en duwt haar hoofd in de kussens van de bank. Mijn vingers zijn nu ook drijfnat en weer krijgt ze een hevig orgasme. We rollen op de grond en ik trek haar over me heen.

In een standje 69 vrijen we verder. Ik lig op mijn rug op het tapijt en Inge ligt boven op me, haar prachtige billen en vagina liggen vlak voor mijn mond. Ik zuig op haar clit en tegelijkertijd voel ik hoe haar tong bij mijn vagina binnen dringt. Zo bevredigen we elkaar intens en ik voel haar tong zorgvuldig mijn vaginaranden verkennen en op mijn clitje zuigen. Ik lik over haar schaamlippen, hap in haar verleidelijke clitje en zuig op haar vagina. Ons gekreun neemt toe in volume en als we bijna tegelijk klaarkomen, schreeuwen we allebei. Uitgeput liggen we over elkaar heen. Na een tijdje zegt Inge, "nog een wijntje?" "Dat is goed," zeg ik, "maar dan gaan we slapen, want morgen moet ik weer fris en fruitig de inwoners van onze mooie stad beschermen in het uur van hun nood." Ik kijk hoe Inge in haar nakie naar de keuken loopt en zucht als ik haar strakke billen zie heen en weer zwaaien.

Wanneer de zonnestralen me wakker maken op ik mijn ogen. ik kijk de verward de kamer rond. Waar ben ik? Ik lig in bed! In wiens bed? Als ik het deken ophef, zie ik dat ik volledig naakt ben. What the fuck! peins ik. En ik lig alleen in bed? Naast me op het hoofdkussen, ligt een briefje. Ik neem hem op en begin te lezen. Bij de eerste woorden begint het me te dagen. Natuurlijk, ik lig in de flat van Jessica. Ze moest vroeg op en heeft me gewoon laten liggen.

Liefje,

Je lag zo rustig en vast te slapen dat ik het niet over mijn hart kreeg om je te wekken. Ik helaas kon niet uitslapen. Wanneer ik dit briefje schrijf is het tien voor zes.
Blijf nog zolang mogelijk nagenieten en rusten. Neem een lekkere douche en wordt langzaam wakker.

Ik heb alvast koffie gemaakt en de tafel gedekt voor een lekker ontbijt. Geniet ervan.

En straks goed je best doen op school.

Je grote liefde,

p.s. o, voor ik het vergeet. Er ligt een sleutel op de kast in de hal. Dat is een huissleutel dan kan je altijd binnen.
Zie ik je vanavond???

Na een verfrissende douche, loop ik naar de keuken en inderdaad op tafel staat een mand met croissants en broodjes. De jam vind ik in de koelkast en de koffie op warmhoudertafeltje.
Na een heerlijk ontbijt zet ik het vuile bord en de kop koffie in de gootsteen, grijp mijn jas en de sleutel, die inderdaad op de kast ligt, en verlaat de flat. Ik hoor de tram al aankomen en trek een spurtje.

Tien minuten voor het college begint, spring ik van de tram en hol naar de ingang van de universiteit.
“Net op tijd, juffrouw Spiers,” zegt de professor streng en kijkt me aan.
“Nog een paar minuten,” merk ik op.
Professor Wijnders rolt met zijn ogen en sluit de deur achter zich. “Gelijk heb je weeral,” zegt hij en kijkt me aan.
“Ik weet het,” merk ik op en loop naar de vierde rij.

Twee lange uren later is het college eindelijk voorbij en is iedereen weer vrij te gaan en staan waar hij wil.
“Tot morgen, juffrouw Spiers.”
“Tot morgen, professor Wijnders,” giechel ik.
“Groeten aan je vader.”
“Als ik hem zie,” antwoord ik en wandel langzaam naar buiten.

Op het moment dat ik de trappen, die naar de ingang leidden, afdaal zie ik ze staan. De twee jongens van gisteren in het park. Ze staan daar en kijken me met een vreemde blik in hun ogen aan, alsof ze high zijn. Fuck! roep ik en haast me terug naar binnen in de hoop dat ze me toch niet hebben opgemerkt. Fuck! Wat moet ik nu? Ik kijk de ruimte rond op zoek naar hulp. Door het raam zie ik ze nog steeds staan en kijken rond, alsof ze iedere mens scannen met hun ogen. Ik kan hier toch niet eeuwig blijven staan? Halfeen is het ondertussen geworden.

Ik grijp mijn mobieltje en zoek het telefoonnummer van Jessica op. Zou ik haar bellen? Ze is misschien druk en kan in geen geval gestoord worden en misschien vindt ze het ook niet zo leuk wanneer ik haar bel. nochtans heeft ze me gezegd dat ik haar op ieder ogenblik van de dag kan opbellen, voor wanneer er zich problemen voordoen. En als ik zo naar die twee jongens kijk, doen er zich problemen voor.

Mijn vinger drukt op de groene hoorn, onderhaar naam. Even hoor ik niets en plots…
“Inge?”
“Hoi, Jessica,” zeg ik. “Ik sta aan de uitgang van de universiteit en weet je wie er ook staan?”
“Kan ik het weten?”
“Weet je nog die twee gasten gisteren in het park?”
“Dat weet ik nog,” zegt ze.
“Die staan me op te wachten.”
“Wat? Aan de universiteit?”
“Ze houden iedereen in het oog. Ik ben er niet gerust op. wat als ze mij lastigvallen? Of erger?”
“Wacht effe,” zegt ze en hoor aan iets tegen iemand zeggen. “Waar ben je nu?”
“Binnen.” zeg ik.
“We zijn op patrouille op tien minuten van de universiteit. We kome eraan," zegt ze.
"Ik wil je niet in problemen brengen."
"Er komen pas problemen als je naar buiten gaat," merkt Jessica op. "Dus binnen blijven is de boodschap. Ben je alleen daar?"
"Er lopen studenten rond."
"Goed zo. Ga naar hen toe en meng je tussen hen. Blijf niet alleen staan."
"Oké." zeg ik en zucht.
"We komen eraan," zegt ze.

Als ik die morgen door mijn interne wekker gewekt wordt, is het half zes. Ik kijk naar Inge die heerlijk ligt te slapen. Ik wil haar zoenen, wakker maken en weer vrijen, maar de plicht roept. Voorzichtig sta ik op en loop naar de douche. Daarna zet ik koffie, pak wat croissants en schrijf een briefje voor mijn grote liefde. In uniform rijd ik naar het bureau. Daar haal ik mijn pistool uit de kluis en klik die in mijn holster. Ook de taser krijgt zijn plekje. Carla zit al in onze patrouillewagen en even later rijden we de stad in. We zijn nog geen tien minuten onder weg als we ons eerste oproep krijgen. "Hallo 37-05 komt u uit, over!" "Hier de 37-05, over." "Op de Herenweg wordt geklaagd over geluidsoverlast, een groepje dronken personen valt ook voorbijgangers lastig. Kunt u even kijken? Over." Ik bevestig de oproep en Carla rijdt naar de Herenweg, daar is een pension waar veel daklozen samenkomen omdat ze soms gratis koffie krijgen." Als we aankomen is er al een patrouillewagen, mijn collega's Jacques en Karl staan te praten met een grote man die behoorlijk amok maakt. "Dit is een vrij land godverdomme," zegt de reus. "Als ik mijn muziek hard afspeel, moet ik dat weten." Er staan nog meer mensen om heen, die allemaal meedoen met schreeuwen. Nu is Karl ook geen kleintje en hij blijft rustig op de grote man inpraten. "Je bent een vuile klootzak en je moeder is een hoer," begint een ander te schreeuwen. "Hou je mond," zegt Karl, "anders houden we je aan voor belediging." Intussen is er nog een patrouillewagen gestopt en met zijn zessen beginnen we de groep te verspreiden. Het duurt wel even en pas na drie kwartier is de muziek weg en zijn de dronkaards naar andere plekken vertrokken.

De rest van de morgen verloopt rustig. We helpen een Chinese toeriste die beroofd is en op haar gezicht geslagen. We geven eerste hulp en brengen haar naar het ziekenhuis. Als we daar aankomen, hoor ik over de radio dat haar belager zojuist is aangehouden. Tussen de middag eten we broodjes in de auto en dan rijden we weer verder. Plotseling gaat mijn telefoon en heb ik Inge aan de lijn. Die klinkt nogal verontrust en angstig en vertelt over twee van die jongens die we gisteren in het park tegenkwamen en dat ze bang is dat die het op haar hebben voorzien. Ik vraag haar om in de buurt van andere studenten te blijven en zeg dat ik er aankom. Ik licht Carla in en even later komen we aan bij de universiteit. Vanuit de auto kijk ik naar de ingang, daar zie ik inderdaad twee jongens staan. Ze lijken inderdaad op die jongens die ons toen lastig vielen. Carla en ik stappen uit en we lopen naar de ingang. Nu is het zo in Nederland dat de politie niet iedereen zomaar kan wegsturen. Iedereen heeft rechten en mag, binnen redelijke gronden, gaan en staan waar hij of zij wil. Feitelijk kan ik die jongens dus niet eens wegsturen. Als we bij de ingang zijn, krijgt een van hen ons in de gaten. "Alles goed?" vraag ik vriendelijk. "Ja hoor," zegt een van hen wat nerveus. "Gaan jullie studeren?" vraagt Carla. "Nee," zegt de ene, 'mijn zusje studeert hier en we komen haar ophalen." "Hoe is het me je neus?" vraag ik vervolgens. "Godverdomme, dat is dat kankerwijf" schreeuwt hij. "Hé, hé, dat is nergens voor nodig," zegt Carla, "we praten normaal hier, mijn collega is geen kankerwijf. Nog een keer en ik houd je aan wegens belediging." De jongen schrikt en Carla knikt hem toe. "Nou bied je excuus aan en we praten nergens meer over." "Eh..sorry...sorry mevrouw," zegt de jongen. "Het is al goed, man," zeg ik, "gaat je zusje nog komen, of blijven jullie hier kamperen?" De jongens halen hun schouders op en lopen weg. Ik kijk ze na en zeg tegen Carla. Ik ben zo terug, bel even als ze weer terug komen."

Ik loop naar het universiteitsgebouw en in de centrale hal komt Inge naar me toe lopen. "En?" "Ik heb even een praatje met ze gemaakt en ze zeiden dat ze hun zusje kwamen afhalen. Daar geloof ik natuurlijk niks van, maar ze zijn nu weg. Kom mee, dan brengen we je even naar mijn flat. We lopen naar de pitwagen, een bijnaam die het voertuig dankt aan de grote pit op het dak, het zwaailicht. Ik stel Inge voor aan Carla en we rijden naar mijn flat. Ik zoen mijn lief op haar mond en kijk haar na als ze naar binnen loopt. "Wat een mooie meid," zegt Carla, "is het vaste verkering?" Zelf is Carla twee jaar geleden getrouwd met een bankmedewerker. "Ik hoop het," zucht ik.

‘Zal het lukken?” vraagt Jessica.
“Ja hoor,” zeg ik. “Ik ben veilig hier.”
Ze knikt en drukt een zoen op mijn mond.

Ik loop naar de keuken en maak mezelf een heerlijk kopje thee. De gebeurtenis van de afgelopen uren, spelen door mijn hoofd. Ik kijk door het kleine keukenraam naar buiten en zie hoe enkele vogels vechten om een stukje brood dat ze ergens hebben opgepikt. De meeuw zal winnen, zeg ik luidop en even later krijg ik gelijk. De vogels vliegen weg, en de meeuw blijft zitten en pikt af en toe aan het stuk brood. Wanneer de waterkoker uitspringt, giet ik het hete water over het in mijn kop hangende zakje thee. Ik loop naar de woonkamer, pak een boek uit het boekenrek, en nestel me met een paar kussens achter mijn rug, in de sofa. Maar kan mijn gedachten er niet bijhouden en besluit om een beetje te slapen.

Een aangenaam melodietje maakt me wakker. Mijn mobieltje. Ik kijk op het scherm. Brenda.
“Hallo?”
“Eindelijk,” hoor ik haar zeggen. “Ik heb je zeker vier keer gebeld.”
“Niet gehoord,” zeg ik. “Ik ben zeker in slaap gevallen.”
“Slaap je nu al? Het is nog niet eens vier uur.”
“Ik was moe,” zeg ik en nip van mijn kopje thee dat ondertussen lauw is geworden. “Is er iets?”
“Nee,” zegt ze. “Hoezo? Moet er iets zijn?”
“Nee,. Maar je belt anders nooit.”
“Ik bel wel geregeld,” zegt ze. “Jij bent diegene die nooit belt.”
“Ik heb het dan ook druk met studeren. En ik heb je gisteren nog gezien, toen ik Joris naar huis bracht.”
“Waarvoor ik bel, “ negeert Brenda mijn opmerking. “Heb je morgenavond iets te doen?”
“Morgenavond? Ik frons mijn wenkbrauwen. “Weet nog niet,” antwoord ik.
“Dan nodig ik jullie uit om te komen eten,” zegt ze.
“Jullie?”
Het is even stil aan de andere kant. “Je gaat me toch niet vertellen dat jullie uit elkaar zijn? Zo’n lieve meid. Hoe heette ze nu weer?”
“Jessica.”
“Ja, Jessica. Zijn jullie uit elkaar?” vraagt ze.
“Nee,” giechel ik. “Hoe kom je daar nu bij?”
“Dus jullie zijn nog een stel?”
“Ja,” zeg ik. “Wij zijn nog eens stel.”
“Fijn,” zegt ze. “Morgenavond dan? Een uurtje of vijf? Later kan niet,” zegt ze. “Joris kan niet te laat naar bed.”
“Ik weet niet of Jessica vrij is,” zeg ik en of ze zin heeft.”
“Vraag het haar in ieder geval en laat me iets weten.”
“Dat zal ik doen,” zeg ik en knik.
“Tot morgen dan?”
“Misschien, Brenda,” lach ik. “Misschien.”
“Oké, laat me op tijd iets weten.”
“Zal ik doen,” besluit ik en druk af.

Enkele ogenblikken later gaat de deur open.
“Hoi, ik ben het,” roept een stem en even later verschijnt, Jessica.
Ik spring recht en loop naar haar toe.
“Hoi,” zeg ik en zoen haar op haar mond. “Hoe was je dag?”
“Goed,” zegt ze. “Een gewone dag.” ze kijkt me aan. “Hoe gaat het met jou?”
“Met mij gaat het prima,” zeg ik. “Heb een wat gelezen en geslapen. Theetje gedronken. Wil je ook?”
“Voor mij niet,” schudt ze haar hoofd. “Ik ga onder de douche.”
“Klinkt leuk,” merk ik op.
“Ga je mee?”
“Graag,” zeg ik. “Zal ik je rug wassen.” Ik leg mijn hand op haar strakke achterste en klets een speels op.
"Zal het wel zo een beetje gaan," lacht ze. "Een hoofdagent zijn uniform aanraken!"
"Moet je het maar uitdoen dan. Ik zal u met veel plezier helpen waar ik kan, mevrouw de hoofdagent."

Bij de badkamer draait Jessica zich naar me toe en kijkt me vragend aan.
"Zal ik alvast uw hemdje losknopen, mevrouw de hoofdagent. Of heb je liever dat ik de knoopjes eraf ruk?"
"Dat laatste prefereer ik ten stelligste," giechelt ze.
Ik neem de witte stof vast en ruk de het hem open. De knopen springen een voor een los. Een smaragdgroene bh komt tevoorschijn.
"O, mevrouw de hoofdagent. Wat een mooi stel borsten heeft u toch."

Inge maakt de achtersluiting van mijn beha los en geeft mijn borsten de ruimte. Haar lippen sluiten zich om de omhoog staande tepels en een heerlijk gevoel komt over mijn borststreek. Even later zakt mijn broek naar beneden en haakt Inge haar vingers achter het elastiek van mijn string. Voor ik iets kan zeggen, hangt het textiel al rond mijn dijen in dringt de tong van mijn geliefde diep in mijn vagina. Ik geef een kreuntje van genot. Haar soepele tong is plotseling overal rond mijn vulva. Ik voel mijn dijen branden en merk hoe nat ik ben geworden. Ik trek Inge overeind en we zoenen langdurig, dan trek ik haar shirtje over haar hoofd uit en zie dat ze geen beha draagt. De harde borstjes liggen lekker in mijn hand en ik kneed ze, terwijl ik haar weer zoen. Ook haar rokje verdwijnt en ik trek haar string op haar enkels. Giechelend gaan we onder de douche en zepen elkaar in. Onderwijl vrijen we en onze tongen likken onafgebroken onze vagina's en borsten.

Als we elkaar staan af te drogen, zegt Inge, "Brenda belde nog." Wie was Brenda ook al weer? Oh ja, de stiefmoeder van Inge. "Ze vroeg of we bij haar en mijn vader komen eten. En bij Joris natuurlijk. Kun je morgen?" Ik knik, "ja, ik heb wel nachtdienst, maar die begint pas om elf uur 's avonds." Inge glimlacht. "Ze vind je een lieve meid," gaat ze verder, "en mijn stiefmoeder kan lekker koken." "Dus ik word al aan mijn schoonouders voorgesteld," zeg ik plagerig. "Poeh, verbeeld je maar niks," zegt Inge, "ik heb nog geen ring gezien, dus ik kan je altijd nog inruilen." "En dan dit kwijtraken..." zeg ik en duw mijn borsten tegen de hare. We vrijen weer en lopen naar de slaapkamer, daar beginnen we elkaar weer te strelen, te likken en te vingeren. Ze is ook zo mooi en jong, mijn lieve Inge. Als we na een lange sessie, allebei meerdere malen zijn klaargekomen, ligt Inge met haar hoofd op mijn buik en streel ik haar haren. "Ik heb geen zin om zelf te koken," zeg ik, "zullen we uit eten gaan?"

In een klein bistrootje in het centrum zitten we aan een tafeltje voor twee en nippen aan een uitstekende beaujolais, terwijl we de menukaart bestuderen. Marie-Ange die met haar man Pierre het restaurantje runt met hem in de keuken, komt langs om de bestelling op te nemen. Marie-Ange en Pierre zijn twintig jaar geleden naar Nederland gekomen en nooit meer weg gegaan. Pierre is een eersteklas kok en Marie-Ange is een schat en een soort tweede moeder voor me. Als Inge maar een klein beetje eten bestelt, 'omdat ze op haar lijn moeten letten', begint Marie-Ange ook haar te bemoederen. In haar gebroken Nederlands doorspekt met Franse woorden legt ze uit dat Inge goed moet eten, anders wordt ze veel te mager. Het is goed bedoeld en Inge laat het over zich heen komen, zonder haar bestelling te wijzigen. "Wat is je vader eigenlijk voor een man?" vraag ik. "Heel lief," zegt Inge, "maar ja ik ben partijdig want het is mijn vader. Mijn echte moeder is veel dominanter, ze heeft aanvankelijk haar carrière opgegeven voor haar huwelijk en de kinderen, maar daar kreeg ze spijt van. Uiteindelijk leidde dat tot de scheiding. "En toen kwam Brenda..." zeg ik. "Nou niet meteen," zegt Inge, "maar hij zat met een kind, ik dus, en Brenda kwam oppassen en wat dingen in de huishouding doen en van het een kwam het ander." "Mooi verhaal," zeg ik. "Ik kijk er naar uit om ze te ontmoeten."

“Ik ken nog iemand die blij zal zijn.”
Jessica kijkt me vragend aan.
“Joris.”
“Ah ja,” zegt ze en lacht.
“Die zal wel zijn karateslag met je willen oefenen.” Ik nip van mijn glas wijn en kijk haar aan. “Heb je speciale plannen morgen?” vraag ik als Marie-Ange mijn vleesschotel voor m’n neus zet.

“Ik heb nog geen idee? Moet je naar de cursus?”
“Morgen niet,” antwoord ik. “Donderdag pas.”
“Heb je geen cursus?”
“Jawel,” zeg ik. “Maar kan best van thuis volgen. Donderdag moet ik naar de les.”
“Jullie studentjes hebben het wel goed voor mekaar,” zegt ze een pikt een stuk vlees van mijn bord.”
“Hé, dief. Ik zal de politie moeten bellen.”
“Ik ben de politie,” giechelt ze.
“Ja, dat is waar ook. Ik moet trouwens naar huis,” zeg ik. “Heb niets om aan te doen.”
“Je kan iets van mij lenen,” merkt Jessica op.
Ik kijk haar aan en glimlach: “Jij hebt alleen maar truien en een jeansbroek.”
“Wel zo gemakkelijk.”
“Ik zal je een jurkje lenen.”
“Ik draag geen jurken,” merkt ze op.
“Morgenavond wel,” knik ik. “Je wordt officieel voorgesteld als schoondochter.”
“Klinkt wel zo plechtig.”
“Misschien gaan we wel in een galakleed,” giechel ik.
“Geen sprake van,” roept ze uit. “Absoluut geen sprake van.”

Anderhalf uur later zijn we weer in haar flatje en liggen in mekaars armen.
“Ik heb je lief,” zeg ik.
"En ik jou,” repliceert Jessica. “Meer dan je kan denken.”
Ik kijk haar aan en zoen haar op haar mond.
"Heb je trouwens nog iets gehoord van die 2 gasten die me stonden op te wachten?"
"Die zijn weggegaan," zegt ze. "Verder kan en mag ik daar niets over vertellen.""
"Dacht ik al," merk ik op en zucht.
"Maar ze zullen ons zeker niet meer lastig vallen."
"Ik hoop het maar."
"Daar kan je zeker van zijn," zegt Jessica en likt met haar tong over mijn tepel, die meteen reageert.

Toch in een jurkje sta ik heel nerveus met Inge de volgende dag voor de deur van haar ouders. Brenda doet open. "Hé daar zijn jullie, wat leuk!" Ze omhelst me heel hartelijk en niet veel later hangt Joris om mijn nek. "Ga je me nog karate leren?" zegt hij opgewonden. "Joris!" roept een man vanuit de woonkamer, "laat die mevrouw eerst even binnen komen." Ik zet Joris voorzichtig op de grond en loop naar de kamer. Een knappe oudere man komt naar me toe en stelt zich voor. "Zeg maar Hans hoor," zegt hij. "ik ben de vader van Inge." Ik hoef niet te raden van wie Inge haar schoonheid heeft. Ik stel me ook voor en Inge en we gaan naast elkaar op de bank zitten, terwijl Joris beurtelings bij mij of bij Inge op schoot kruipt. Hij ratelt aan één stuk door en Brenda moet hem voortdurend tot de orde roepen. Uiteindelijk krijgt hij een uitbrander van zijn vader en dat helpt. "Je bent bij de politie?" vraagt Hans als we allemaal koffie of thee hebben. "Ja," zeg ik "hoofdagent bij de uniformdienst. Ik doe voornamelijk straatdienst." "Ik heb veel respect voor jullie," zegt Hans, "het is tegenwoordig niet altijd fijn om hulpverlener te zijn." Ik knik. "Klopt, iedereen is tegenwoordig zo mondig, en ontzag is er niet meer bij. Bovendien krijgen we dagelijks onze portie verwarde personen. Mensen die eigenlijk naar de GGD moeten, maar die zitten overvol."

Het eten is heerlijk en de sfeer gezellig. Hans en Brenda zijn aardige mensen die er totaal geen punt van maken dat ik een lesbische verhouding heb met hun dochter. Het zou natuurlijk niet moeten uitmaken, maar ik ken genoeg lesbische vriendinnen die meer vijandelijkheid hebben meegemaakt. "Hoe hebben jullie elkaar eigenlijk leren kennen?" vraagt Hans. Inge vertelt over het ongeluk en haar getuigenis. "Wat erg," zegt Brenda, "is de dader al gepakt?" "Ja," zeg ik, "maar dat is alles wat ik er over kan zeggen. Het is een lopend onderzoek, en Inge is misschien getuige..." "Misschien?" zegt Hans. "Ja," zeg ik, "het is nog maar de vraag of er een zaak van komt. Daar beslist de officier over en als dat zo is gaat hij of zij een onderzoek laten instellen en als er dan een rechtszaak komt, kan het zijn dat Inge wordt opgeroepen als getuige door het OM of door de advocaat." "Interessant," zegt Hans. Het eten is lekker en de vader en de stiefmoeder zijn aardige mensen. Zelfs Joris doet zijn best om rustig te zijn.

Na het heerlijke dessert, Brenda is een kei in het maken van desserts, moet Joris zijn tanden gaan poetsen en pyjama aandoen. Het wordt tijd om te gaan slapen, zegt Brenda.
“Nog een koffie?” vraagt ze.
“Heerlijk,” zegt Jessica en legt haar arm achter me op de leuning van de stoel. Zachtjes streelt ze mijn rug.
Even later is Brenda terug en draagt een plateau met daarop vier dampende koppen koffie, Joris volgt in haar kielzog en draagt zijn batmanpyjama.
“Geeft iedereen een zoen,” zegt Brenda en dan gaan we slapen.
Joris geeft iedereen aan tafel een zoen en ik krijg een dikke knuffel.
“Kom,” zeg Brenda en loopt weg.

“Moet je morgen naar de les?” vraagt papa en nipt van zijn koffie.
“Nee. Ik werk van thuis uit,” grinnik ik.
“Het studentenleven,” antwoordt Papa en kijkt Jessica aan. “Zullen wij wel gaan werken.”
“Nachtdiensten draaiden,’ knikt Jessica en kijkt me aan. “Ik moet zo beginnen.”
“Nu nog gaan werken?” vraagt Papa.
“Om elf,” zegt Jessica.
“Nachtdienst. Heb ik ook nog gedaan. Wat niets voor mij,” voegde hij eraan toen en dronk zijn kopje koffie leeg.

Brenda is ondertussen terug aangeschoven en knikt af en toe. “Ik deed dat ook niet graag,” zegt ze en dronk haar koffie op. “Nog een kopje?”
“Neenee,” zeg ik en kijk op mijn horloge. “We moeten maar eens gaan.”
“Natuurlijk,” zegt Brenda en staat recht. Ook papa staat recht en helpt Jessica galant in haar jasje.

“Hoe vond je het,” vraag ik als we thuis komen.
“Heerlijk,” zegt Jessica. “Brenda is een prima kok.”
“Ja dat wel,” zegt ik. “Sorry voor, Joris.”
“Hoezo,” zegt ze en kijkt me aan.
“Hij kan soms nogal druk zijn.”
“Geen punt,” schudt Jessica haar hoofd. “Joris is een prachtkind en heeft een lekker zus,” voegt ze er aan toe.
“Ja dat wel, natuurlijk,” giechel ik.
“Je broers waren er niet?”
“De relatie tussen hen en Brenda is niet zo optimaal,” zeg ik. “Ik wil daar liever niet over praten.”
“Oké,” zegt Jessica en streelt mijn wang.
"Douchen?" vraagt Jessica.
"Graag," knik ik en volg haar naar de badkamer.

We brengen zo langzamerhand meer tijd onder de douche door dan in bed. Vooral omdat we allebei geil worden van het hete water dat onze lichamen prikkelt. We kussen elkaar minutenlang, terwijl ik aan haar stijf geworden tepels trek en ik voel haar handen om mijn billen die ze langzaam begint te kneden. "Je hebt zo'n lekker kontje..." zucht ze. Ik zak op mijn knieën en terwijl het warme water over ons heen stroomt, begin ik haar schaamlippen te likken. Ik duw mijn tongpunt op haar knobbeltje dat snel groeit en even later verdwijnt mijn tong diep in haar vagina. Ze smaakt heerlijk ziltig en komt klaar in een vloed van sappen die uit haar doosje stromen. Ik kom weer overeind en weer vrijen we uitgebreid, Ik begin gewoon verslaafd te raken aan haar heerlijke jonge lichaam. Als ik ook ben klaar gekomen onder de vingers van Inge, staan we elkaar weer giechelend af te drogen. Het is inmiddels tijd om te gaan en ik trek mijn uniform aan. Als ik de koppelriem om doe, zie ik Inge naar me kijken, "Wat zie je er lekker stoer uit, schat, ik zou bijna een misdrijf plegen zodat je me kunt oppakken en in de cel stoppen." Ik lach en we zoenen weer uitgebreid. Dan zeg ik haar gedag en loop de flat uit naar de Mazda.

In de pitwagen stuur ik. Carla zit naast me met het toetsenbord van de computer op haar schoot. Daarmee kan ze de laatste info oproepen als we een oproep krijgen. In de nacht ziet de stad er altijd anders uit dan overdag. Aan de ene kant rustiger en bijna feeëriek met al die lichtjes, aan de andere kant dreigend en vol met schaduwen. "Hallo 31-04," horen we. Carla beantwoord de oproep. "Er is een ongeluk gebeurt aan het Lepeltjespad. De ambu is in aantocht. Er is een fietser aangereden. U heeft toestemming," Dat laatste betekent dat we de sirene en het zwaailicht mogen gebruiken. Dat gebeurt niet altijd omdat het geluid van de sirene onrust veroorzaakt bij de burgers. We arriveren bij het Lepeltjespad waar een groepje mensen samen is geklonterd. Als we er bij komen zien we een oudere vrouw naast een fiets liggen. Ze heeft een hoofdwond, gescheurde kleren en zo te zien schaafwonden. De ambulance arriveert nu ook en Carla en ik proberen uit te zoeken wat er is gebeurt. Een man meldt dat de vrouw schrok van een overstekende hond, haar evenwicht verloor en lelijk ten val kwam. Dit wordt bevestigd door andere omstanders. Een eenzijdig ongeval dus, waarbij geen andere weggebruiker is betrokken, behalve misschien de hond, maar die is nergens te bekennen. Het personeel van de ambu neemt het slachtoffer mee op een brancard en Carla zet de fiets tegen een lantaarnpaal en haalt het sleuteltje uit het slot.

We rijden weer en worden even later geroepen bij een brug waar een jonge vrouw op de balustrade staat. Omstanders hebben de politie gebeld omdat ze bang zijn dat ze gaat springen. Carla praat op haar in en uiteindelijk laat het meisje zich naar beneden helpen. We nemen haar mee naar het politiebureau en ik geef haar gegevens van de ID-kaart door aan de centrale. Ze zullen contact opnemen met een bekende of familie van het slachtoffer. Het meisje gaat tijdelijk een cel in, in afwachting van iemand die haar ophaalt en wij gaan weer de nacht in. Bij een snackbar stoppen we voor een patatje en in de auto eten we alles op. "Hoe gaat het met je nieuwe liefde?" vraagt Carla. Ik heb de indruk dat ze hunkert naar romantiek en dat haar man inmiddels minder presteert in die richting. "Heel goed," zeg ik, "ik heb vanavond haar vader en stiefmoeder gesproken..." "Zo, zo," zegt Carla, "dat is vlug, wanneer gaan jullie trouwen?" Ik rol met mijn ogen en zucht. Je kunt ook overdrijven. Als ik na de lange nacht in de morgen terugkeer in mijn flat, ligt een blote Inge in bed diep in slaap. Ik kus haar op haar mond en ze kijkt me even verbaasd aan. "Wacht," zegt ze, als ze weer helemaal wakker is, "niet zelf uitkleden, dat wil ik doen en dan mag de hoofdagent me overal betasten en nemen..."

Ik ga op de rand van het bed zitten en begin haar kleren los te knopen. Enkele ogenblikken staat ze in lingerie voor me. “Sexy,” zeg ik.
“Jij anders ook wel.”
Ik zucht en haak haar bh los en gooi hem bovenop haar hemd. Ik buig me naar haar toe en laat mijn tong over haar borst glijden en zuig de tepel naar binnen, onderwijl baant mijn hand zich een weg onder de rand van haar slipje, op zoek naar haar al vochtige spleetje.

“Zijn we iets van plan?” Ze kijkt me streng aan en duwt me op het bed. Schrijlings komt ze op me zitten . “Iets aan te geven?” vraagt ze.
“Nee, mevrouw de hoofdagent,” zeg ik.
“Ik geloof je niet,” zegt ze. “Ik zal je moeten fouilleren. Heeft u daar bezwaar tegen, mevrouw?”
“Helemaal niet, mevrouw de hoofdagent. “Ik begrijp dat u uw werk moet doen.”
“Zo is dat,” zegt ze en legt beide handen op mijn borsten. “Uw tepels worden hard, mevrouw.”
“Sorry daarvoor,” stamel ik en grinnik.
Haar handen glijden verder naar over mijn navel, naar mijn kutje.
“Dat zal ik even grondig moeten onderzoeken, mevrouw,” zegt ze.
“Ga gerust uw gang, mevrouw de hoofdagent.”
Jessica buigt zich voorover en likt mijn schaamlippen. Vrijwel meteen verdwijnt haar tong in me.
Ik lig mijn handen achter op haar hoofd en duw haar vaster tegen me aan. Fuck, mompel ik zacht en voel me nat worden.

“Het is wel in orde zo,” zegt ze en rolt van me af.
“Alles oké, mevrouw de hoofdagent?”
“Alles oké,” zegt ze en lacht.

“Leuke nacht gehad?” vraag ik.
“Jawel,” zegt ze. “Met Carla is het altijd leuk.”
“Carla?”
“Mijn collega. Je hebt haar ontmoet toen ik jou naar huis bracht.”
“Die blonde?”"
“Ja die blonde,” zegt ze en legt een hand op mijn borst. “Volgens mij komt ze veel tekort thuis.”
“Waarom denk je dat?”
“Klaagt veel. Ze is getrouwd met een bankmedewerker. Waarschijnlijk heeft ze nood aan goede seks.”
“Goede seks,” lach ik. “Waar denk je dat?”
Jessica haalt haar schouders op. ‘Ik denk het,” zegt ze. "Elke vrouw die klaagt en zaagt, heeft nood aan een goeie beurt."
"Ik grinnik. Mij hoor je alvast niet klagen."
"Ik heb ook geen reden tot klagen," zegt Jessica.

Ik ben moe. Zo'n nachtdienst is altijd zwaarder dan de dagdienst. Maar seks met Inge geeft me weer een boost. We hebben heerlijke seks en daar knap ik gelijk van op. Inge kruipt nog even lekker tegen me aan. Wat ruikt ze toch lekker, bewonderend kijk ik naar haar mooie soepele jonge lichaam. "Heb je college vandaag?" "Nee," zegt ze en ik herinner me dat ze tegen haar vader zei dat ze thuis ging werken vandaag. Ik kus haar gretig en genietend vrijen we weer. We gaan in een standje 69 en likken elkaar uitgebreid. Als Inge boven mijn mond klaarkomt, laat ik me ook gaan en voel mijn sapjes in haar mondje spuiten. "Wil je al ontbijt?" vraagt Inge als we weer tegen elkaar aan liggen. "Eerst even slapen," zeg ik, "maar neem jij gerust." Ze geeft me een zoen en stapt uit het bed even later hoor ik de douche lopen, maar dan ben ik al bijna in dromenland.

Ik word wakker met Pink op de achtergrond en doe voorzichtig een oog open. Ik sta op en loop naakt naar de kamerdeur die ik een stukje opendoe. Inge zit achter haar laptop mee te swingen en ziet me ineens staan. "Hoi, schat," zegt ze, "ik heb koffie voor je en broodjes, vers gehaald bij de bakker." "Wat een service," zeg ik en loop naar haar toe, "pas maar op, straks wen ik er aan." Inge draait haar hoofd om en kust mijn vagina. Ik streel haar wang en buig me naar voren om haar mond te kussen. "Jij ook koffie?" zeg ik. Ze knikt en ik werp een blik op haar laptopscherm. Ik zie allemaal planeten. "Venus?" vraag ik. "Nee," zegt Inge, "Europa, dat is een maan van Jupiter, er is misschien wel water." Ik lach en ga koffie inschenken. Ik zet een volle beker bij mijn lief en ga achter de ontbijttafel zitten. Inge komt tegenover me zitten. "Als je zo rond blijft lopen, kan ik natuurlijk nooit afstuderen," lacht ze, "wie kan er naar de sterren kijken, als hier een supernova rondloopt." Ik eet twee broodjes en Inge wil nog een keer met me shoppen. "Ik heb je kledingkast bekeken," zegt ze streng, "maar je hebt echt te weinig leuke spullen. Kan dat wel, winkelen?" Ik moet pas vanavond weer in de nachtdienst," zeg ik, "dus ja, daar heb ik wel zin in."

We gaan het centrum in, hand in hand. We passeren de boetiek van Anneke, maar ik wil daar niet naar binnen. "Even geen zin in," zeg ik, waarop Inge me naar een andere zaak leidt. Daar neemt ze gelijk de leiding en haalt het ene jurkje na het andere uit de rekken, houdt ze me voor en kijkt dan weifelend. Een oudere vrouw komt dichterbij en zegt regelmatig. "Oh die staat u prachtig mevrouw, wilt u passen?" Inge knikt en geeft me drie jurkjes mee. Nu heb ik een enorme hekel aan passen, maar Inge is onverbiddelijk. Ik kom al snel weer naar buiten in een zwart jurkje dat me als gegoten zit. Ik poseer voor de spiegel en de winkeljuffrouw en Inge bekijken me kritisch. "Staat je goed," zegt Inge en zwart kun je goed combineren met schoentjes, daar gaan we ook voor kijken. Ik pas ook de andere twee jurkjes en uiteindelijk rekenen we een zwarte en roze af. "Zo en nu de schoenen," zegt Inge, "met een hakje?" "Eerst koffie," zeg ik.

Na een middag shoppen arriveren we weer in mijn flatje. "Heb je nu wel genoeg kunnen werken?" vraag ik. Inge knikt. "Ja, dat gaat wel en morgen is er weer een dag. En ik ga voor je koken vandaag..." Ik maak een fles wijn open en neem voor me zelf een alcoholvrij biertje, met oog op mijn nachtdienst. Een half uur later zet Inge het eten klaar. "Alsjeblieft kipfilet gevuld met zongedroogde tomaten, spinazie en kaas en daarover heen een Italiaanse dressing." "Wat kan jij goed koken?" zeg ik verbaasd. "Geleerd van Brenda," zegt Inge. Ik eet het allemaal vol smaak op en complimenteer mijn meisje uitgebreid. Na de afwas nestelen we ons voor de televisie en selecteren op Netflix een feelgoedmovie. Inge legt haar hoofd op mijn schouder en we genieten van Hugh Grant en Julia Roberts in Notting Hill. Dan wordt het tijd voor mijn dienst en omgekleed als agent kom ik weer uit de slaapkamer. "Je mag het dan niet flatteus noemen, jullie uniform, " zegt Inge, "maar je ziet er wel stoer in uit, schat." Ik kus haar en ze loopt mee naar de deur. "Ben je een beetje voorzichtig," zegt ze, "niet met enge mannen meegaan en helemaal niet met stoute vrouwen." "Ik kan niks beloven," zeg ik en smoor haar protest met nog een kus.

Als Jessica is vertrekken, open ik mijn laptop om nog een beetje in alle rust te studeren. Is er leven op Europa? Is de vraag die op het scherm verschijnt. Ik lees het artikel en neem af en toe notities in mijn schrift.

Of er leven is blijft voorlopig nog een mysterie. Dat er water is, staat vast. Onder het dikke oppervlak van ijs ligt namelijk een enorme oceaan, groter dan alle oceanen op aarde samen. Wetenschappers vermoeden dat deze oceaan vloeibaar blijft door de warmte die ontstaat door getijdenwerking, een proces veroorzaakt door de sterke gravitatiekracht van Jupiter. Er zijn zelfs aanwijzingen dat dit water mogelijk geschikt zou kunnen zijn voor het ontstaan van leven, omdat het waarschijnlijk mineralen bevat en in contact staat met een rotsachtige bodem. Ik noteer de woorden getijdenwerking en gravitatiekracht in mijn schrift. De verklaring ervan zal ik later opzoeken.

Als ik op mijn horloge kijk, merk ik dat het al na een uur is. Wat is de tijd toch voorbij gevlogen. Ik sluit mijn laptop en ga nog even mijn tanden poetsen en douchen. Naakt loop ik naar de keuken en neem nog een laatste glas water, knip het licht uit en kruip onder de wol.

Ik zie hoe de 01.59u. verandert in 02.00u. en zucht. Ik vraag me af wat Jessica zoal om twee uur ’s nachts doet. Is ze aan het eten met Carla? Of op patrouille met Carla? Ik draai me om en om. Al vlug wordt het duidelijk dat ik niet in slaap zal komen. Misschien zijn ze wel… Fuck! roep ik uit badend in het zweet schiet ik overeind. Nee, natuurlijk niet. Domme gans. Dat zou Jessica me nooit aandoen.
Met een zucht leg ik me terug neer en probeer de slechte gedachten uit mijn geheugen te wissen.

Ik moet toch in slaap zijn gevallen, want wanneer ik mijn ogen opendoe, zit Jessica op de rand van het bed te glimlachen naar me.
“Goedemorgen, schoonheid. Goed geslapen?” ze buigt zich voorover en kust me op de mond.
Ik richt me op en kijk haar aan.
“Jawel,” zeg ik. “Jij?”
“Ik geslapen?" roept ze uit. "Ik ga nu slapen, ja,” zegt ze.
Ik grinnik en tuit mijn lippen.
“Hoe was het?”
“Goed,” zegt ze en trek haar uniform uit. Het roze lingeriesetje, dat ik gisteren voor haar had gekocht, volgt als laatste. Naakt komt ze schrijlings op me zitten en neemt mijn borsten vast. “Deze heb ik gemist,” zegt ze.
“Is het waar?”
“Zeker weten.” Jessica buigt zich voorover en kust ze zacht en wrijft even met haar borsten over de mijne, alvorens ze zich naast me rolt. “Ik ga pitten,” zegt ze.
“Dan ga ik lekker ontbijten en studeren.”
“Doe wat je niet laten kunt,” antwoordt ze en sluit haar ogen.
Ik kruip voorzichtig uit bed en loop naakt naar de keuken, waar ik koffie zet en een boterham met aardbeienjam maak. Een kort piepje geeft aan de de koffie klaar is. Ik vul alvast een kop en giet de rest in een koffiekan.

Met een kop koffie in de hand loop ik naar de woonkamer, klap mijn laptop open en richt me terug op Europa, een van de manen van Jupiter.

"Is er leven op Pluto? Kun je dansen op de maan?" hoor ik in de verte. "Is er plaats tussen de sterren waar ik heen kan gaan?" Het is Inge en ze zingt. Ik kijk op het wekkertje. Elf uur! Ik sta op en loop naar de kamer. Inge heeft Het Goede Doel gevonden op haar telefoon en het geluid klinkt zachtjes. Ze zit op de bank en lakt haar teennagels. "Moet jij niet studeren?" zeg ik. "Je lijkt mijn vader wel..." lacht Inge. "Ik heb even pauze, schatje." "Ik ga douchen," zeg ik. Als ik onder de douche sta hoor ik mijn telefoon gaan en de stem van Inge. Als ik even later schoon en in vrijetijdskleding weer in de kamer sta, is Inge inmiddels weer achter haar laptop gedoken. "Je vader belde," zegt ze, nadat we gezoend hebben, "of je even terug belt." Terwijl Inge koffie voor me inschenkt en brood smeert, bel ik mijn vader. "Hallo schoonheid," hoor ik zijn kenmerkende stem, "wie is Inge?" "De mooiste vrouw ter wereld," zeg ik bescheiden. "En die zit op jouw flatje?" "Ja, natuurlijk," zeg ik, "waar anders?" Mijn vader lacht. "Ik bel even om te vragen of van het weekend nog langs komt." Dat is waar ook, mijn moeder is zaterdag jarig. Verjaardagen worden bij ons in de familie altijd groot gevierd. "Of heb je weekenddienst?" "Nee, ik ben vrij van het weekend," zeg ik. "Je kunt Inge gewoon meenemen," zegt mijn vader. "Wouter heeft weekenddienst, maar Rob, Sally en Wim komen wel met de kinderen." "Ik bespreek het even met Inge," zeg ik, "en dan bel ik nog wel."

Inge kijkt me aan als ik de verbinding verbreek. "Ja vader klonk heel aardig," zegt ze, "en wie is de mooiste vrouw van de wereld." "De buurvrouw," plaag ik en weer het kussentje af dat ze naar mijn hoofd gooit. Ik stort me op haar en giechelend rollen we over de bank. Pas als we heerlijk hebben gevreeën, laat ik haar los. "Zaterdag is mijn moeder jarig," zeg ik, "en dat vieren we altijd met de hele familie, dus met mijn broers, mijn zus en hun aanhang, dus ook de kinderen. Alleen Wouter heeft dienst. Mijn vader vroeg of je ook wilde komen..Ik kan me voorstellen dat je dat misschien eng vindt, dus voel je niet verplicht. "Natuurlijk ga ik mee," zegt Inge, "ik wil best eens kennismaken met die politiefamilie. "Ik moet alleen een cadeautje kopen voor mijn moeder," zeg ik, "ga je mee? Of moet je nog zwemmen op Europa?" "Het zijn oceanen onder een dik pak ijs," zegt Inge, "dus ik kan er beter gaan schaatsen, maar dat doe ik volgende week wel. Wat wil je kopen?"

Weer gaan we de stad in, hand in hand. "Moet je nu vanavond weer in de nachtdienst?" vraagt Inge als we een groot warenhuis binnenlopen. "Ik ben blij dat jij niet mijn wachtcommandant bent," zeg ik, "drie nachtdiensten achter elkaar... Nee, ik ben vandaag vrij en na het weekend heb ik gewoon weer dagdienst." "Hoezo?" "Nou ja, ik eh.." zegt Inge stamelend en krijgt een rode kleur. "Wat is er?" zeg ik bezorgd. "Nou ja, ik dacht, jij weer de hele nacht met die Carla en die heeft behoefte aan een beurt, dus..." Ik haar even verbaasd aan en begin dan te lachen. "Sorry schat," zeg ik, "ik lach je niet uit hoor, maar Carla is hetero en ze zal misschien behoefte hebben aan een andere man dan die saaie Piet van haar, maar tussen ons is er echt niks. Maar ik vind het wel lief dat je zo jaloers kan zijn." We zoenen intensief op de roltrap en lopen dan naar de afdeling voor interieurspulletjes. Mijn moeder is gek op allerlei beeldjes, vazen en dat soort dingen. Gelukkig is Inge bij me, die veel meer verstand heeft van al die prullaria, want ik vind het altijd een hele bezoeking om iets leuks te vinden. Inge vindt een prachtige zilverkleurige kandelaar met drie armen. We laten het mooi inpakken en gaan dan lunchen.

We lopen een kleine bistro binnen en bestellen beide een lasagne. Ik leg mijn handen op die van Jessica en kijk haar aan.
“Sorry,” zeg ik.
“Voor wat, liefje.”
“Dat ik twijfelde over jou en Carla. Maar ik had zo’n akelige droom vannacht.”
“Dromen zijn bedrog,” zegt ze,’ en die komen meestal niet uit. En zoals ik al heb gezegd, Carla is voor de 100% hetero.”

Een jonge ober brengt ons onze lasagne.
“Jij bent mijn eerste echte relatie,” ga ik verder.
Jessica strooit wat extra gemalen kaas op haar lasagne en neemt een hapje.
“En ik zal altijd jouw eerste echte relatie blijven,” zegt ze en spoelt de lasagne door met een slokje water. “Dat beloof ik plechtig.”
Ik kijk haar aan en glimlach en neem een hapje van mijn lasagne. Na de lasagne volgt nog een dessert in de vorm van een taartje. We sluiten ons etentje af met een lekkere kop koffie.

Een uurtje later zijn we terug in Jessica's flat en liggen al vlug weer in elkaars armen. We vrijen passioneel met elkaar en eindigen onder de douche, waar we hoe kan het ook anders, weer vrijen.

“Ik ga nog wat studeren,” zeg ik en klap mijn laptop open.
“Doe maar , studentje van me, “ zegt Jessica en nestelt zich op de sofa. “Stoort het als ik wat tv kijk?”
“Nee hoor,” zeg ik en richt me terug op Europa.

In mijn zwarte jurkje, dat ik samen met Inge heb gekocht, staan we zaterdagavond voor de deur van mijn ouders huis. Mam doet open en glimlacht als ze Inge ziet. "Hallo," zegt ze, "ik ben Lydia, de moeder van die stoere daar," en ze wijst op mij. Inge feliciteert haar en even later staan we in de huiskamer. Daar is het druk want Rob en Wim hebben hun kinderen meegenomen en hoewel die wat ouder zijn dan Joris, zorgen ze toch voor veel gerumoer. Mijn jongere zusje Sally zit al te praten met Inge. Sally is de bolleboos van de familie. Ze heeft rechten gestudeerd en werkt nu op een advocatenkantoor dat is gespecialiseerd in familierecht. Verrassend want we hadden gedacht dat Sally de kant van het strafrecht zou kiezen. Ik ga bij mijn broers zitten en Wim zegt lachend, "dus dat is de mooiste vrouw van de wereld?" Mijn vader weer, gelijk doorvertellen. Ans, de vrouw van Wim kijkt hem streng aan. "En waarom zou ze dat niet zijn?" zegt ze, "Jes heeft nu eenmaal een goede smaak." Mijn vader zet een alcoholvrij biertje voor me neer. "Lief meisje," zegt hij. Ik knik, "zeker". Ik ga naast Inge zitten en Sally knikt me toe. "Wat goed dat je weer een relatie hebt.." "Ja, nu jij nog," zeg ik. Sally heeft wel al enige vriendjes gehad, maar ze is erg kieskeurig en ze heeft het razend druk op haar kantoor. Vaak moet ze ook in de avond werken. "Geen tijd," zegt Sally, "als ik partner wil worden voor mijn veertigste, kan ik me niet veroorloven om er een vriendje op na te houden."

Intussen is Inge al weer gekaapt door mijn moeder die heel blij is met haar cadeautje en vervolgens een lang gesprek heeft met mijn vriendin. Ik praat intussen met Sally. Ik kan altijd heel goed opschieten met mijn zusje. "Maar hoe zit het met die Jaap? Die collega van je?" Sally tuit afkeurend haar lippen. "Die zak? Dat is allang uit, als het ooit aan was. Nee hoor, ik heb even geen tijd voor de mannen." Ze vraagt naar mijn werk en al snel sluit Wim zich bij ons aan. Hij zit ook in de straatdienst bij een ander bureau en is inmiddels opgeklommen tot brigadier, de hoogste rang bij het lagere politiepersoneel. Met zijn drietjes praten we over de nachtdiensten, het stijgende aantal verwarde personen en de werkdruk. Mijn vader praat met Rob. Rob is maatschappelijk werker en hij is gescheiden. Zijn kinderen worden door hem opgevoed en onze moeder springt vaak bij als er opgepast moet worden.

Als het later wordt, vertrekt eerst Rob met zijn kinderen en iets later Wim met Ans en hun tweeling. Het is gelijk een stuk rustiger en mijn vader zit nu met Inge te praten. Mijn vader is hoofdinspecteur bij de recherche en kan daar altijd boeiend over vertellen. Ik zie Inge ingespannen luisteren. "Ze doet astronomie..." zegt Sally, "dus ik ben niet meer de enige bolleboos in de familie." "Goed hoor," zegt mam, "lijkt me best ingewikkeld al die sterren en planeten." Ik vertel over Europa met al haar ijs en mijn moeder kijkt me ongelovig aan. "Zoveel water? En hoe weten ze dat nou?" Ik haal mijn schouders op. "Het enige ijs wat ik ken komt bij de Italiaanse ijsboer vandaan." "Wel lekker," zegt Sally. De avond loopt ten einde en Inge en ik nemen afscheid. Mijn moeder omhelst Inge en mijn vader zoent haar op beide wangen. Ik omhels Sally en vraag of ze mee wil rijden. "Hoeft niet," zegt ze, "ik heb sinds kort ook een autootje."

Als we weer thuis zijn, ploffen we op de bank. "Wat een grote familie," zegt Inge, "druk, maar wel gezellig." "Ja, en dan was Wouter er niet eens bij. Die heeft ook drie kinderen en een vrouw. "Sally is een leuke meid," zegt Inge, "ze lijkt op je moeder. En jij op je vader." "Klopt," zeg ik, zeker qua karakter. Hij is helemaal opgeklommen van agent tot hoofdinspecteur, veel avondschool gedaan. Een harde werker." Ik begin mijn meisje te zoenen en ik proef haar tong die een worsteling aangaat met de mijne. Ik streel haar borsten en voel dat zij de rits van mijn jurkje openmaakt. Ik laat het kledingstuk zakken en stap er uit. In mijn lingerie knuffel ik verder met Inge die binnen de kortste keren ook alleen nog haar string aan heeft. Ik zuig op haar harde tepels en duw mijn hand onder het elastiek van haar string op zoek naar haar vagina. Mijn vingers vinden haar schaamlippen en ik duw ze zachtjes naar binnen. Ze is lekker nat en kreunt met kleine geluidjes als ik verder vinger en zuig. Mijn beha en slipje gaan ook uit en ik trek het stringetje van Inge over haar benen naar beneden. Naakt vrijen we door en als Inge tussen mijn benen gaat zitten en mijn kutje likt met haar heerlijke tong, kom ik ontzettend lekker klaar.

“Fuck! Wat was dat weer lekker geil.” Jessica zucht en zet zich op de bank. “Je bent echt wel een geil juffertje,” zegt ze en grinnikt.
‘Wie heeft me zo geil gemaakt?” repliceer ik en ga naast haar op de sofa zitten. “Ik was nog een verlegen maagdje.”
“Daar is anders niets meer van te merken,” zegt ze en kust me op de mond. “En maar goed ook,” voegt ze eraan toe.

Ik grinnik en sta recht. ‘Wijntje?”
“Graag,” zegt ze.
Naakt loop ik naar de keuken en neem twee glazen uit de kast. “Wit?’” roep ik vanuit de keuken.
“Lekker,” roept ze terug.
Ik neem de fles witte wijn uit de koelkast en vul elk van de glazen. Met een glas in beide handen loop ik terug naar de woonkamer. “Waar klinken we op?”
Jessica kijkt me aan; “Op ons.”
“Op ons,” herhaal ik en tik met mijn glas tegen het hare. “Jouw familie is heel leuk.”
“Dat is zo,” knikt ze.
“Ze hangen zo allemaal aan elkaar.”
“Heel erg.”
“Mijn familie niet zo. Mijn broers bijvoorbeeld die moeten Brenda niet zo,” zeg ik en neem een slok. “Dus die komen niet vaak over de vloer. Een enkele keer om hun kleine broertje te zien,” zeg ik. “Maar voor de rest bijna nooit.”
“Dat is spijtig,” merkt Jessica op.
“Spijtig,” mompel ik.
“Is er iets gebeurd dan?”

“Is er iets gebeurd dan?”
“Niet dat ik weet,” zeg ik. “Ze moeten Brenda gewoon niet.”
“Raar,” antwoord Jessica.
“Heel raar,” merk ik op en drink mijn glas leeg. “Er moet toch iets gebeurd zijn.”
“Niet teveel van wakker liggen,” zegt ze en slaat haar arm om me heen. Ze buigt zich naar me toe en neemt een tepel in haar mond en zuigt hem langzaam naar binnen.
"Wie is nu de meest geile?"
"Ik kan het niet helpen," zegt ze en kijkt me aan. "Maar ze zijn zo lekker."

Zondag! En geen weekenddienst, nacht- noch avonddienst. Een hele dag vrij met mijn lief. Ik sla mijn ogen open en merk dat Inge over me heen ligt. Haar gezicht rust op mijn borsten en haar lichaam ligt half over me heen. Ik zoen haar op haar hoofd en ze doet ook haar ogen open. "Ik ben al wakker, schat..." zegt ze, maar ik lag net zo lekker." We zoenen weer en om de dag goed te beginnen, lik ik een spoor over haar borsten, buik, naar haar vulva. Haar vagina ligt open en bloot en is omgeven door haar vochtige schaamlippen. Ik kan het niet laten en duw mijn tong naar binnen. Inge geeft een klein kreuntje en ik proef de scherpe smaak van haar sappen die opborrelen in haar kutje. "Je smaakt ook zo lekker," zeg ik. Ik lik verder langs haar dijen en Inge dwingt me om in een standje 69 te gaan liggen. Mijn vagina rust op haar lippen en ik verken haar kutje met mijn tong. vrijwel tegelijk voel ik haar tong over mijn doosje gaan. Zo likken we net zo lang tot we vrijwel tegelijk klaar komen. "Kom," zeg ik, "we gaan douchen..." Onder de douche vrijen we verder en nadat we elkaar hebben afgedroogd ontbijten we in ons nakie. "Ik word al een aardig nudistje bij jou," zegt Inge. "Dat is een idee," zeg ik, "zullen we vandaag naar het naaktstrand gaan?"

Ik parkeer de Mazda op de parkeerplaats bij het strand en we lopen met onze badhanddoeken naar het gedeelte voor naaktrecreatie. Het is er niet druk. Er lopen zelfs geen glurende vieze mannetjes. We rollen de badhanddoeken uit en smeren elkaar vervolgens in met zonnebrand. Factor 50 omdat er nu veel onderdelen onder de meedogenloze zon komen die normaal bedekt zijn. Aangezien we ook op de intieme plekjes moeten smeren, word ik weer zo geil als de hel. Maar aangezien we moeilijk voor de overige nudisten een live showtje kunnen geven, gaan we braaf zonnen. We onderbreken het alleen voor een duik in de zee, waar we elkaar natspatten, onder water proberen te duwen en andere waterpret uithalen. Weer terug smeren we elkaar weer in en weer word ik daar heel geil van. Als we nog anderhalf uur hebben gelegen, zeg ik, "kom op, we gaan wat leuks doen.." We pakken onze spullen en ik leid Inge naar een deel van de duinen die niet speciaal voor naaktrecreatie is en we belanden achter een duinpan in een grote kuil. "Wat gaan we doen?" zegt Inge wantrouwig.

"Oh ja, schat," zegt ze na tien minuten, "dit is heerlijk, was jij ook zo geil?" Aangezien ik bezig ben op haar tepels te zuigen, kan ik even niets zeggen. Inge kreunt als ik ook mijn vingers in haar heerlijke kutje duw en blijf zuigen op haar hard geworden spenen. Het is best link in de kuil, want elk ogenblik kan er iemand langslopen. Maar dat maakt het juist spannend. Als we allebei meerdere keren zijn klaargekomen, kleden we ons weer aan en lopen naar het dichtsbijzijnde strandpaviljoen.

Hand in hand wandelen we naar het strandpaviljoen, waar het, dankzij het prachtige weer, enorm druk is. Toch hebben we geluk en vinden een tafeltje voor twee. Vrijwel meteen duikt een vrij jonge jobstudent op die ons vraagt wat we willen drinken.

“Kunnen we hier ook een hapje eten?” vraag ik, nadat we elk een glas wijn hebben besteld.
“Dat kan,” antwoordt hij en kijkt ongegeneerd naar Jessica’s borsten die duidelijk zichtbaar zijn in de laag uitgesneden jurk.
“Kijk je ogen niet stuk, hé man,” zegt ze nogal op strenge toon.
“Sorry,” stamelt hij; “Ik zal even de menukaart halen, dan kunnen jullie een keuze maken.”
“Dat is nog eens een uitstekend idee,” merkt Jessica op. “Pubers!” zucht ze en schudt haar hoofd. “Ik zou hem moeten arresteren.”
“Dan moet je de hele tent arresteren,” merk ik op.
Jessica grinnikt en kijkt om zich heen.

We bestellen ieder een portie geroosterde garnalen met een marinade van knoflook, citroen en rozemarijn.
‘Dat was heerlijk,” zegt ze.
“Overheerlijk,” antwoord ik en drink mijn glas leeg.
“Klaar?” vraagt Jessica en schuift haar stoel naar achter.”
“Klaar,” zeg ik.
“Zal ik even gaan afrekenen.”

“Dat is gebeurd,” zegt ze en geeft me een hand.
“Zal ik niet de helft?”
“Geen sprake van,” zegt ze. “Waarom zou je?”
“Jij betaalt al zoveel.”
“Jij bent mijn grote liefde,” zegt ze. “En trouwens je studeert nog.”
Ik glimlach en zoen haar op haar mond. “Kunnen we even naar mijn flat?”
“Hoezo?”
“De post.”
“Natuurlijk, schatje.”
“En wat kleren.”
“Alles wat je wil,” zegt ze en opent het portier van haar Mazda.

Op de vloer liggen een aantal brieven en reclamefolders. De brieven scheur ik open en de reclamefolders vliegen meteen de papierbak in.
“Rekening voor studiemateriaal,” zeg ik.
“Hoeveel?”
“55 euro.”
Jessica nam haar smartphone. “Ik zal het geld storten,” zegt ze.
“Geen sprake van,” merk ik op. “Echt niet.”
“Oké dan,” lacht ze en geeft me een zoen.
“Het is trouwens maar volgende maand te betalen,” zeg ik. “Nog wat kleren, ondergoed.”

In de slaapkamer trek ik enkele laden open en haal wat bh’s en slipjes tevoorschijn.
“Mmm, sexy,” zegt Jessica.
“Ja, hé,” lach ik. “En weet je wat nog sexy is?”
“Geen idee,” schudt ze haar hoofd.”
“Dit,” zeg ik en leg mijn handen op haar borsten.
“Is dat zo?”
“Zeker,” lach ik en knijp haar tepels die zich doorheen de dunne stof van haar jurkje laten voelen. “Trek uit!”
“Dat is maar een woord,” zegt ze en trek de jurk over haar hoofd heen uit.
Op mijn beurt trek ik mijn hemdje uit en in een mum van tijd staan we naakt tegenover elkaar. "Laten we vrijen," zeg ik.
"Ik ben er helemaal klaar voor," merkt Jessica op en strekt zich uit op heet bed.
Ik ga schrijlings op haar zitten en buig me naar haar borsten toe en kus ze elk om beurt.
"Zo zalig," merk ik op.

Mijn tepels die toch al hard zijn geworden, richten zich nog meer op onder de zalige kussen van Inge. Ik hou mijn handen onder mijn borsten en duw ze naar boven en mijn lief hapt er gretig in. "For your eyes only, my love," zeg ik. Inge kijkt me wat verwonderd aan. "Dat heb ik altijd al een keer willen zeggen," zeg ik beschroomd. Inge lacht en we vrijen hartstochtelijk. Ik voel haar vagina over mijn vulva heen en weer schijven en ik ben al snel drijfnat. Ik duw haar op het bed en begin mijn schatje te likken. Ze klemt haar dijen tegen mijn wangen en ik duw mijn mond en tong op haar edele delen. Weer geeft Inge van die schattige kreuntjes en duwt mijn hoofd met haar dijen nog dwingender tegen haar liefdesgrotje. We maken er een complete vrijpartij van, waarbij we op haar smalle bed heen en weer rollen, elkaar zoenen, tongen, vingeren en beffen. Op gegeven moment kom ik zo lekker klaar dat ik het gevoel heb dat er een complete tsunami uit mijn kut schiet, recht in het gezicht van mijn schat. Ze is er een beetje beduusd van. "Je kan er wat van," proest ze en veegt haar gezicht schoon met haar hand. Een beetje rozig rijden we terug naar mijn flatje. Daar schenk ik een wijntje in en nestelen we ons op de bank om een lekkere serie op te zoeken en een paar afleveringen te bingen. Het is al half twaalf voor we in bed liggen.

De volgende morgen zijn we tegelijk wakker. Inge moet vandaag naar college en ik moet weer aan het werk. Dagdienst vandaag. Aan de ontbijttafel zijn we voor de verandering gekleed. Ik in uniform en Inge in een rokje en bloesje. "Het is wel makkelijk zo'n uniform," merkt Inge op. "Je hoeft je nooit zorgen te maken wat je nu weer aan moet voor je werk." "Klopt," zeg ik, "en dit uniform is reuze praktisch. Vroeger droegen vrouwelijke agenten vaak een rok. Heb ik gelukkig nooit meegemaakt. Lijkt me vreselijk." Ik heb beloofd om Inge af te zetten bij haar flatje, aangezien ze nog wat spullen moet pakken voor college. Als we aankomen, zoenen we nog even langdurig en dan stapt ze uit. "Zie ik je vanavond?" vraag ik. "Natuurlijk," zegt ze, "bij jouw flat? Of zullen we elkaar in de stad ontmoeten? Kunnen we naar dat leuke bistrootje gaan?" "Top!" zeg ik.

Als ik op het bureau kom, is Carla er nog niet. Dat is niks voor haar. Ze is eigenlijk altijd de eerste van ons tweetjes. Ik ga mijn wapen pakken en druk de taser op zijn plekkie. Dan hoor ik achter me Carla binnenkomen. Ik draai me om en wil wat zeggen, maar haar gezicht staat op onweer. Ze zet een koffertje neer bij haar locker en zegt boeh noch ba. Misschien even mijn mond houden. Zwijgend lopen we naar onze wagen. Ik kruip achter het stuur en Carla neemt naast me plaats. Ze blijft zwijgen, dus vraag ik na een kwartiertje, "wat is er Car? Heb je een naar weekend gehad?" Carla draait zich om en kijkt me woest aan. "Die vuile hufter!" Oh jé, stront aan de knikker. "Problemen met Harry?" "Die lul wil van me af. Hij heeft een ander." Ze briest als een woeste stier. Ik kan nog net een lach inhouden. Haar Harry heb ik ooit eens ontmoet, een eersteklas jan lul, een echt kantoormannetje. En die heeft een ander? "Het is een collega van zijn werk. Meneer moest overwerken en toen hebben ze seks gehad!" "Wat? Op het werk?" "Ja," briest Carla, "op het werk...Oh, al twee maanden geleden. En nu is die droplul verliefd op haar en wil van me af." Ik wil nog wat zeggen, maar onze radio kraakt. "31-04 komt u uit, over."

Als Carla en ik een burenruzie hebben gesust waarbij al klappen waren gevallen, rijden we weer onze rondjes. Carla zwijgt weer. Ik vraag me af wat haar het meest dwars zit, dat Harry seks heeft gehad met een ander of dat ze kennelijk uit elkaar gaan. Volgens mij was Carla ook al van plan om bij haar man weg te gaan. "Gaat het wel met je?" vraag ik. "Ja," zegt ze flink, "het is eigenlijk een opluchting, ik ga vanavond naar mijn zus, bij haar kan ik de logeerkamer krijgen." Vandaar de koffer dus. Terwijl we door rijden, moet ik denken aan mijn broer Rob, die is nu twee jaar gescheiden en zou misschien een goede partner zijn voor Carla. Hij is gewend aan politiemensen in de familie en Carla is normaliter een aardige spontane vrouw. Gelijk denk ik, misschien moet je niet gelijk koppelaarster spelen, niet iedereen is zo romantisch. De rest van onze dienst verloopt rustig. Een dronken man die vrouwen lastig valt, wat opgeschoten jochies die verdacht worden van winkeldiefstal en een oudere dame die uit haar rolstoel is gevallen op het fietspad overeind hijsen en weer terug zetten.

Ik zie Inge bij de bistro, ze heeft zich omgekleed in een sexy jurkje en ik heb me op het bureau omgekleed in mijn jeans en shirt. Terwijl we de kaart bestuderen, vertel ik over Carla. Inge hoort me aan , maar als ik mijn romantische plannen ontvouw, zegt ze streng. "Je gaat toch niet je collega koppelen aan je broer, ik bedoel Rob is volwassen en heeft kinderen en Carla is nog niet eens gescheiden..." Ik knik. "Je hebt gelijk, maar ik ben nu eenmaal romantisch ingesteld. "Laat Carla maar even tot rust komen bij haar zus," zegt Inge, "ik wil wel de entrocote.." "Hoe was het op Europa?" zeg ik en wenk de serveerster.

“Heb ik je al verteld dat er een enorme oceaan verborgen ligt onder een dikke ijskap en dat onder het ijs dat een dikte heeft van wel 20 km, stel je voor,” roep ik uit en kijk Jessica aan die geboeid luistert. “Het ijs is 20 km dik! Kan je je dat voorstellen. Wel, onder dat ijs vloeit een oceaan die waarschijnlijk dubbel zoveel water bevat dat alle oceanen op Aarde samen.” Ik hou even op met praten en neem een hap van mijn uitstekend gebakken entrecote. “Heerlijk,” zeg ik. “Waar was ik gebleven?... O, ja. Dus die oceaan heeft dubbel zoveel water als alle oceanen op Aarde samen en dat maakt het juist zo interessant. Want als er water is, bestaat de kans dat er leven is. Dat is toch super interessant, niet?” Ik kijk Jessica aan die enthousiast met haar hoofd knikt en ga verder. “Maar nu niet meteen gaan denken aan groene mannetjes, die zogezegd op Mars leven, dat zijn fabels en zoiets bestaat niet. Nee, maar wel zoiets als microbieel leven of andere eenvoudige organismen. Is dat niet…” Ik kijk Jessica aan die grinnikt “Sorry,” stamel ik en richt mijn blik op mijn stuk entrecote, dat nog meer dan de helft onaangeroerd is. Verdomme! Ik heb het weer al eens verpest. Nu ben ik voor het eerst echt verliefd op een vrouw en ik weet zeker dat zij verliefd is op mij. Maar ik heb het verdomme zelf verpest. Tranen vullen mijn ogen. “Sorry,” zeg ik weer.

“He, liefje,” zegt Jessica en komt naast me op de bank zitten. Ze legt haar arm om me heen en knuffelt me stevig. “Wat is dan nu? Waarom die tranen?”
“Ik wilde je niet vervelen met mijn verhalen,” zeg ik.
“Je verveelt me heus niet,” antwoordt ze “Ik vind het juist hartstikke boeiend. Zeker als jij het vertelt. Kom, eet je eten op.”
Ik speel een beetje met de entrecote, maar krijg geen hap meer door mijn keel. “Geen honger meer,” zeg ik en schuif het bord van me af.”
“Drink je wijn dan op.”
Met kleine teugjes drink ik mijn glas leeg.
“Nog een dessert?”
“Ik ga liever naar huis.”
“Oké,” knikt Jessica en doet teken naar de ober dat ze wil afrekenen. “Dan gaan we lekker naar huis.”
“We doen de helft.”
“Geen sprake van,” roept Jessica uit en haalt een pinpas tevoorschijn en rekent af?”

“Kom,” zegt ze. “We gaan.” Ze geeft me een hand en leidt me naar haar auto. “En we gaan er nog een leuke avond van maken.”
“Misschien kan ik beter naar mijn eigen flat gaan.”
“Waarom zou je?” vraagt ze streng en opent het portier. “We gaan naar mijn flat,” besluit ze en start de wagen.
In haar flat aangekomen, begin ik me eindelijk wat te ontspannen.
"Wat wil je zien?"
Ik kijk Jessica aan die naar de tv wijst.
'Zeker geen romantisch drama," merk ik op.
"We vinden wel iets," merkt ze op en laat zich naast me op de sofa vallen.

Hebben nu ons eerste meningsverschil? Want een ruzie is het niet. Inge zit duidelijk ergens mee. En ik denk het wel te begrijpen. Ten eerste gaan we als een komeet met onze relatie verder. We hebben onze respectievelijke ouders en familie al bezocht, slapen vrijwel alleen bij mij alsof we al samenwonen, maar Inge en ik verschillen ook. Ik ben tien jaar ouder, heel zelfstandig en heb al een keer samengewoond. Ik ben een politievrouw, heel nuchter en to the point. En mijn lieve Inge is studente, en studenten denken sowieso anders. En Inge doet dan ook nog eens een supergeleerde studie, astronomie. Onze werelden liggen sterrenstelsels ver uit elkaar om maar bij haar vakgebied te blijven. En ik heb de neiging om mijn relaties te domineren, dat zegt mijn vader ten minste, 'storming Jessica' noemt hij me wel eens. Ik leg dan ook de afstandsbediening neer en draai me om naar mijn geliefde. "We moeten praten," zeg ik zacht. Ik zie Inge schrikken. "Hoezo?" zegt ze, "je gaat het toch niet uitmaken, ik..." Ik leg mijn vinger op haar lippen en glimlach. "Nee schatje, ik wil het niet uitmaken, maar ik denk dat onze relatie wel een goed gesprek verdient."

Ik vertel haar over ons leeftijdsverschil, ons verschil in opleiding en hoe ik in het leven sta. "Ik hou ontzettend van je," zeg ik, "maar ik kan ook erg overheersend zijn. Dat komt door mijn broers. Die zijn alle drie ouder dan ik en toen ik nog klein was, moest ik me altijd handhaven tegen hen drieën. Zo heb ik geleerd te vechten, als je je dat nog afvraagt." Inge kijkt me onderzoekend aan. "Je hebt gelijk," zegt ze, "het werd allemaal erg oppervlakkig tussen ons, vrijen, seks, uit eten of dansen en tv kijken." Ik laat haar praten en geniet ondertussen van haar uitstraling. Ze is mooi en heel gepassioneerd, zoals ze vertelde over Europa en mogelijk leven op die satelliet. "Als we niet oppassen," gaat Inge verder, "dan groeien we uit elkaar, dan hebben straks alleen maar een pretrelatie." Even blijft het stil. "Wil jij bijvoorbeeld samenwonen?" vraagt ze. "Ja," zeg ik, "en ik wil kinderen, die kunnen we adopteren of via KI krijgen, maar niet gelijk. Die fout maakte ik met Anneke. Ik wilde zo graag kindjes dat ik vermoedelijk nooit goed naar haar heb geluisterd heb of zij ze ook wilde." "Ik hoef ook nu echt nog geen kinderen," zegt Inge, 'ik ben pas negentien, en wil eerst afstuderen. Misschien wil ik later wel eerst in de VS bij een observatorium werken, op Hawaï bijvoorbeeld."

We blijven praten en drinken er een glaasje wijn bij. Toekomstplannen schieten voorbij en we bespreken zaken als samenwonen of lat-relaties, wel of geen kinderen, wonen in de VS of misschien ergens in Europa of gewoon in Nederland. Uiteindelijk worden we moe en Inge kruipt tegen me aan. "Misschien moeten we ook zo nu en dan een beetje afstand nemen," zegt ze, "nu lijken we wel een oud getrouwd stel dat voortdurend alles samen doet." Ik geef haar een kus. "Ja, dat is wel een goed idee," zeg ik, 'jij hebt je eigen flat en ik de mijne, jij hebt de uni en ik heb de politie, dus we hoeven niet alles samen te doen. Laten we vanaf morgen niet meer elke dag bij elkaar blijven hangen. Maar als je het niet erg vindt, blijf ik vannacht nog hier slapen, ik heb nu gedronken en dan rij ik liever niet naar mijn flat." We kussen elkaar en even later gaan we naar de slaapkamer. In de lepeltjeshouding gaan we tegen elkaar aan liggen en vallen weldra in een diepe slaap.

De les lijkt wel uren te duren en boeit me maar weinig. Ik ben met mijn gedachten bij Jessica en moet de hele tijd aan haar denken. Hoe kon ik zo dom zijn? Doordrammen over mijn studie, terwijl we moeten praten met elkaar en niet alleen over ik en mijn studies, en dat godverklote Europa. Nee, ik heb het lelijk verpest.

“Hé, dromer,” hoor ik een stem. Ik schrik op en kijk Hilde, een medestudent aan. “De les is afgelopen,” zegt ze.
“Echt?” Ik kijk de aula rond en er is inderdaad niemand meer aanwezig. Ik sta recht en klap mijn paptop dicht.
“Aan het dromen over je politievrouwtje?”
“Nee,” zeg ik en schudt mijn hoofd. “Het is…is….” Plotseling hou ik het niet meer en lopen de tranen over mijn wangen.
Hilde komt naast me staan en slaat haar armen om me heen. “Hé, lieverd,” zegt ze. “Hoe kan dat nu? Jullie waren zo’n fantastisch stelletje. Wat is er gebeurd?” ze neemt me bij de schouder en leidt me de aula uit. “we gaan iets drinken,” zegt ze en we lopen samen naar de kleine campus cafetaria. “Ik ga thee halen.”
Ik knik en laat me op een stoel vallen.

Als ze even later terugkomt met twee bekers thee, neemt ze over me plaats en begin ik aan mijn verhaal.
Hilde luistert aandachtig en knikt af en toe.
“En ik maar doordrammen over dat stomme fucking Europa,” ik nip van de dampende thee en kijk haar aan. “En nu?”
Hilde kijkt me aan en legt een hand op mijn schouder.
“Heeft ze het uitgemaakt? Heeft ze haar huissleutel teruggevraagd?”
Ik schud ontkennend het hoofd.
“Wel,” zegt ze. “Dan heeft ze het niet uitgemaakt,” besluit ze. “En geloof me ik ben een kenner.”
Ik kijk haar aan en lach om haar opmerking.
“Weet je wat wij gaan doen?” Hilde kijkt mee aan en grijnst. “We gaan shoppen,” zegt ze.

Drie uur later ben ik in het bezit van een nieuw jurkje, een nieuw rokje en een paar schoenen. Moe maar voldaan plof ik neer op de sofa en check voor de zoveelste maal mijn mobieltje om te kijken of Jessica iets van zich heeft laten horen. Maar het is en blijft stil. Teleurgesteld loop ik naar de keuken en schenk mezelf een glas water.

Het zou een normale dag moeten zijn. Patrouille rijden met Carla en met mijn hoofd bij het werk zijn. Maar ik kan alleen maar aan Inge denken. Was ik niet een beetje teveel de grote zus, gisteravond? Zo praatte ik altijd met Sally als het weer eens uit was met een vriendje. Een beetje preken, denken aan het grote plaatje jabadiejaba, afstand nemen en niet op elkaar lip zitten, jabadiejaba Ze was vanmorgen heel stil toen ik weer in uniform klaar stond om weg te gaan. Ik kreeg nog wel een zoen, maar haar gezicht sprak boekdelen. Vanavond iets leuk gaan doen? Oh nee, we zouden wat afstand nemen... "Hallo Houston voor planeet Jessica, ontvangt u mij?" verschrikt kijk ik op en zie Carla glimlachen. "Zit je weer te denken aan je meisje?" zegt ze. "Nee," lieg ik staalhard. "Nou je was anders behoorlijk afgeleid," zegt Carla, 'volgens mij zat je ergens op de maan..." "Hoe is het bij je zuster?" vraag ik om het gesprek op iets anders te brengen. "Oh, dat gaat wel," zegt Carla, "alleen die kinderen van haar, vreselijk, wat een herriemakers." Ze ratelt maar door en ik glijd weer terug naar mijn gemijmer over mijn lieve Inge. De dag verloopt traag. Het enige opwindende is de achtervolging van een inbreker die echter weet te ontkomen door over een schutting te klimmen, Als Carla hetzelfde wil doen, zakt de schutting in elkaar en moet ik eerst mijn collega bevrijden.

Ik kom thuis in een lege flat. Ja natuurlijk muts, hou ik mezelf voor, je hebt zelf gezegd dat we niet elke avond bij elkaar moeten zitten. Toch had ik gehoopt dat Inge toch naar me toe was gekomen. Ik pak mijn telefoon en scroll langs de appjes. Niks van Inge. Dan trilt mijn telefoon, zonder naar het display te kijken, neem ik op. "Hoi lieverd!" zeg ik gehaast. "Ja, hallo schat," hoor ik de stem van Sally. "Ik dacht dat je Inge was," zeg ik beschaamd. "Is die niet bij je dan?" vraagt Sally. "Nee, we hebben even wat afstand genomen." zeg ik. "Echt?" zegt Sally verbaasd, "en jullie zijn zo'n leuk stel..." "Het is niet uit, hoor," zeg ik bits. "Nee, natuurlijk niet," zegt Sally, "wil je er over praten? Ik heb wel zin in een espresso. Ik zie je bij Mario's over tien minuten."

Mario's is een klein cafetaria niet ver van me vandaan. Sally is er al. Ze bestelt twee espresso's en wacht tot ik zit. "Nou vertel op," zeg op, "wat is er gebeurt tussen jou en de mooiste vrouw van de wereld?" Ik glimlach een beetje zuur en vertel over gisteravond. "Dus geen break up," vat Sally mijn verhaal samen, "alleen een beetje verschil van mening. En wil je nu bij haar zijn? Eerlijk zeggen..." Ik aarzel geen moment. "Ja, want ik mis haar." Sally kijkt me wijs aan. "Ja, grote zus, soms ben jij ook niet alwetend." Die Inge is een slimme meid, jong, mooi en jij bent halsoverkop verliefd en op het moment dat Inge zich ongemakkelijk voelt omdat haar Europaverhaal niet helemaal aanslaat, word jij kopschuw en trekt je terug..." Ik kijk Sally aan. "Zo is het helemaal niet...ze gaf duidelijk aan dat ze geen zin had in een romantische film, dat ik niet begreep wat haar interesseert en..." Ik stop abrupt want Sally grijnst nu van oor tot oor. "Oh zusje, als je zelf eens kon horen praten. Jullie passen perfect bij elkaar. Inge is jong en mooi en heel intelligent en jij bent volwassen en ook wel knap voor een hoofdagent en zeker niet dom. Relaties moeten elkaar aanvullen en niet afstoten. Als Inge net zo was als jij was er geen moer aan. Dan had je net zo'n huwelijk als Carla met die bankmeneer van haar, saai en vreselijk. Echt, bel die lieverd op en ga naar haar toe. Ze mist je vermoedelijk net zo veel als jij haar."

Als ik weer op straat sta en naar mijn auto loop, ben ik te prooi aan allerlei gevoelens. Ja, ik mis Inge vreselijk. Ja, ik weet dat we op veel punten verschillen, en nee, ik wil onze relatie niet verbreken noch pauzeren. Ik wil met Inge verder, we zullen ruzies krijgen, misverstanden ook, maar in de basis ben ik gek op haar en zij is dat ook op mij. Sally die ik vroeger altijd aansprak over haar vriendjes heeft nu mij goede raad gegeven. Ze heeft gelijk, als Inge ook een bijna dertigjarige politievrouw was zou het een saaie relatie worden. We moeten elkaar juist leren kennen en leren leven met onze verschillen. Ik ben een idioot geweest. Ik zit achter het stuur en kijk op mijn horloge. Het is nog vroeg in de avond. Aarzelend pak ik mijn telefoon en selecteer het nummer van Inge. Ik hoor de kiestoon overgaan. Dan klinkt de stem van Inge. "Hallo? Jes? Hallo?"

Ik heb mijn jogging aangetrokken, en besluit er een luie avond van te maken. Een blik in de tv-gids leert me dat er niets op tv is. Ik neem de afstandsbediening en al zappend ga ik van het ene programma naar het andere. Maar er is niets dat me interesseert of kan boeien.
Tot plots mijn mobieltje overgaat. Ik kijk op het display en zie de naam van Jessica verschijnen. Waarvoor zou die nu nog bellen? Vraag ik me af. Waarschijnlijk om haar sleutel terug te vragen. En gelijk heeft ze. Ik zal hem morgen in haar brievenbus droppen. Eerste werk. Ik slaak een diepe zucht en met de moed der wanhoop druk ik op de groene hoorn.

“Hallo? Jes? Hallo?” zeg ik. “Je wilt vast je huissleutel terug. Ik zal hem…”
“Waarom zou ik hem terug willen, Inge,” onderbreekt ze me.
“Wel omdat…”
“Ik ben onderweg naar jou. Kunnen we praten?”
“Praten?”
“Ik wil je helemaal niet kwijt,” zegt ze. “Ik hou van jou.”
“En ik van jou,” hakkel ik tussen mijn tranen door. “Dus je geeft me nog een kans?”
“Zo vlug kom je niet van me af,” lacht ze. “Zal alvast een glaasje wijn inschenken.”
“Heerlijk,” zegt Jessica. “Ik ben er over tien minuten.”
“Ik verwacht je,” zeg ik en druk af.

Exact tien minuten later gaat de bel. opgewonden kijk ik in de spiegel die in de kleine gang hangt en breng mijn haren wat in model.
“Jessica?” roep ik uit en trek haar vast tegen me aan. “Wat ben ik blij.”
“En ik dan,” lacht ze.
“Kom vlug binnen. De wijn en hapjes staan op tafel.”
“Wijn en hapjes,” zegt ze. “Mmm, heerlijk.”
In de woonkamer loods ik mijn grote liefde meteen naar de sofa en druk haar een glas witte wijn in de hand. “Ik heb je gemist,” zeg ik.
“En ik jou,” repliceert ze en drukt een zoen op mijn mond. Ze kijkt me aan en zucht. “God wat heb ik jouw zachte lippen gemist.”
“Echt?” grinnik ik en zoen haar terug. “Ik moet me nog verontschuldigen,” zeg ik.
“Hoezo?”
“Voor gisteren. Ik dram maar door over Europa en het leven.”
Jessica kijkt me aan en lacht. "Ik geef toe dat het me niet erg boeit," zegt ze. "Maar ik zie hoe enthousiast je erover bent. En dan ben ik ook enthousiast met jou. En trouwens je bent een meesterverteller."
"Een meesterverteller?"
"Hoe jij zo geboeid kan vertellen over jouw planeet. " Jessica schudt het hoofd. "Zou kan het niemand."
"Dat is lief," zeg ik. "Maar eigenlijk is Europa een Maan."
"Oveer jouw Maan dan," zegt ze en zoen me weer."

Fly me to the moon, denk ik en kus mijn grote liefde nog een keer. We blijven aan de gang, alsof we elkaar in jaren niet gezien hebben. En in feite is dat ook zo, als je verliefd ben, tel je elke seconde. Toch praten we ook. Want ik wil geen lege relatie waarbij we alleen maar televisie kijken. Ik wil het leven delen van de vrouw die ik beschouw als de liefde van mijn leven. "Ik wil alles weten over astronomie," zeg ik, "misschien niet zo gedetailleerd als jij college krijgt. Maar ik vind het echt interessant om te leren over leven op andere planeten." Inge schurkt behaaglijk tegen me aan en drukt haar gezicht op mijn borsten. "God, wat ruik je toch lekker," zucht ze, "en ik wil alles weten over jouw leven op de straat als politievrouw. Wat heb je bijvoorbeeld vandaag meegemaakt?" "Carla is door een schutting gezakt," zeg ik en vertel over de inbreker. We moeten lachen. "Ze kon er ten slotte zelf ook om lachen," besluit ik mijn relaas, "maar die inbreker is weggekomen. Zo zie je maar het is geen aflevering van Flikken Maastricht." "En is Carla alweer aan de man?" vraagt Inge terwijl ze nog wat wijn inschenkt. "Nee en ze wordt gek van de kinderen van haar zus," zeg ik. "Ga je haar nog koppelen aan je broer?" "Misschien beter van niet," zeg ik, "ik moet me niet bemoeien met andermans liefdesleven, ik heb genoeg aan mijn eigen grote liefde."

De rest van de avond is heel gezellig en vliegt om. We laten de televisie uit en praten en vrijen en hebben uitgebreid seks. "Ga je nu nog naar huis?" vraagt Inge wat bedeesd. "Nee," zeg ik, "ik blijf lekker bij jou slapen, als je me hebben wil uiteraard." "Oh nee," zegt Inge gemaakt onverschillig, "straks komt mijn minnares en dan moet je weg zijn." Ik doe een uitval en Inge holt giechelend naar de douche. Als we in bed liggen, vraag ik, "en wat heb jij vandaag gedaan?" "Ik ben wezen shoppen met Hilde." Ik kijk haar aan. "Wie is Hilde?" vraag ik wantrouwig. "Een vriendin van de uni," zegt ze en kijkt me lachend aan. "Je ziet groen van jaloezie, liefste." "Niet waar," sputter ik tegen, "ik.." "Hilde troostte me omdat ik het moeilijk had met onze tijdelijke scheiding," zegt Inge, "ik moest het even kwijt." Ik knik. "Ik ook, ik heb met Sally koffie gedronken en zij vond dat ik je zo snel mogelijk moest bellen." "Gelukkig maar," zegt Inge. We kruipen tegen elkaar aan en al snel hoor ik aan de regelmatige ademhaling van mijn mooie vriendin dat ze slaapt.

Als ik 's morgens wakker wordt, ligt Inge nog altijd tegen me aan gekruld. Ik kus haar wakker en we gaan douchen. Daar vrijen we uitgebreid, waarna we na het afdrogen, samen ontbijten. "Ik ben vanmiddag vrij, want ik heb avonddienst vanavond," zeg ik. "Ik heb college," zegt Inge, "en vanmiddag moet ik echt daar naar toe, heel belangrijk allemaal...maar zie ik je vandaag dan nog?" "We kunnen vanavond misschien in de stad eten?" opper ik, "want ik ben pas rond twaalf uur thuis." "Jeetje," zegt Inge, "je hebt wel afwisselende diensten, zeg." "Vertel mij wat," zeg ik, "maar zie ik je vanavond bij onze bistro?" Inge geeft me een zoen. "Natuurlijk," zegt ze.

Uitgebreid nemen we afscheid van elkaar.
“Nu moet ik echt gaan,” zeg ik en zoen haar nog een laatste keer. “Blijf je hier…of.”
“”Ik moet naar huis,” zegt ze. “Mijn uniform ligt daar.” Ze kijkt me aan en grinnikt. “Eerst nog een beetje opruimen.”
“Opruimen?” ik kijk rond en frons mijn wenkbrauwen.
“Die kleren daar,” wijst ze.
“O ja, die.” Grinnikend kijk ik Jessica aan. “Ik wilde ze nog opruimen, maar toen kwam jij.”
“Jaja,” zegt ze en rolt met haar ogen. “Jij bent een sloddervos.”
“Helemaal niet,” antwoord ik.
“En die boeken hier op tafel.”
“Wel zo handig,” zeg ik. “Moet je niet gaan zoeken waar alles ligt.”
Jessica schudt haar hoofd.
“Vertrek nu maar anders kom je nog te laat.” Ze drukt een zoen op mijn mond en duwt me met zachte hand de woonkamer uit.

Een vijftiental minuten later plaats ik mijn fiets bij de fietsenstalling en leg het slot erop. Ik neem mijn tas en loop de treden op naar de universiteit. Veedomme! Mompel ik en trek en klein sprintje. Als ik de gang in kom, loopt de laatste juist de kleine aula in.
“Net op tijd, juffrouw Spiers” zegt hij.
“Sorry, professor Wijnders,” mompel ik en glimlach.
“Niet van je gewoonte.”
“Zal ook niet meer gebeuren, professor.”
“Gelukkig ben ik een zachtaardig iemand,” zegt hij en sluit de deur.

Ik loop de trappen op naar de vierde rij, mijn vaste stek, en ga op de tweede stoel zitten.
“Waar was je?” vraagt Hilde die desk neerklapt en haar laptop erop zet.
Ik lach en kijk haar aan.
“Alles weer koek en ei i presume?”
Ik grinnik en open mijn laptop.
“Geweldig. Vertel me straks alles.”
“Alles?” vraag ik.
“Nou ja,” schudt ze haar hoofd. “De vettige details hoef ik natuurlijk niet te horen. “
“Vettige details,” ik kijk haar vragend aan.
Hilde buigt zich naar me toe. “Je weet wel,” fluistert ze.
Ik giechel en start mijn laptop op.

Ik kijk op mijn horloge en zie dat het bijna zes uur is, wanneer ik mijn fiets in de fietsberging, die ondergronds ligt, rij. De dag is voorbij gevlogen. Ik open de deur van mijn flatje, gooi mijn tas op de grond en val neer op de sofa. Ik kijk even rond en merk inderdaad dat alles is opgeruimd. Mijn flatje is weer netjes, denk ik en schop mijn schoenen uit. "Inge," zeg ik tegen mezelf. "Tijd om te douchen."
ik loop naar de badkamer, kleed me uit en stap onder de douche. Tien minuten later, wrijf ik me droog en loop naakt naar de slaapkamer op zoek naar iets degelijks om aan te trekken. Maar wanneer ik de slaapkamer binnen loop, zie ik dat de keuze al is gemaakt. Mijn gisteren gekochte jurkje hangt op een kleerhanger aan de kastdeur en een lichtblauw kanten lingeriesetje ligt op de stoel. Er ligt een briefje naast en herken meteen het kleine geschrift van Jessica. "Jouw kleren voor vanavond," lees ik. Ik grinnik en trek de klaarliggende kledij aan. "Leuke keuze, Jes," mompel ik en bind mijn haar in een paardenstaart.

Gelukkig ligt onze vaste bistro op loopafstand. Op mijn horloge kijkend, zie ik dat het bijna twaalf uur is. Nog iets te vroeg. Ik ga naast de ingang staan, zodat ik iedereen kan zien die binnengaat.
"Sta je hier al lang," hoor ik plots een stem."

Avonddiensten zijn nog vervelender dan nachtdiensten. Het kost je alle vrije tijd en ik wil geen moment tijd met mijn grote liefde verspillen. Als ik om half twaalf afzwaai, scheur ik naar mijn flatje en kleed me om in een schattig jurkje, een roze dit keer, nog van de shoppingsessie met Inge en ren naar mijn auto. Het is al bijna twaalf uur. Wat een dag, een hele dag vrij zonder Inge, wat een tantalluskwelling. Mijn lief op de uni tussen de sterren en de donkere materie en ik ruim een beetje het flatje van Inge op. Tegen vieren ga ik naar het bureau en stap in de patrouillewagen. Carla zit aan het stuurwiel. Het begin van de avond is vervelend saai, maar tegen tienen komen de eerste kroeggevechten en rotzooi op straat. Binnen een uur rukken we vier keer uit. sussen vechtpartijen, beslechten burenruzietjes, houden een dronken man aan die vrouwen lastig valt en blussen een beginnend brandje in een leegstaande loods. En intussen zannikt Carla maar over haar kapot gelopen huwelijk en de kinderen van haar zus, Ik denk er inmiddels hard over om toch Rob aan haar te koppelen, dan kan ze over iets anders zeuren.

Toch wat vermoeid, stap ik uit en loop naar de bistro. Ik zie Inge bij de ingang staan en loop naar haar toe. "Sta je hier al lang?" vraag ik. "Hoi schat," zegt Inge, "we moeten toch eens ophouden elkaar zo te ontmoeten..." We gaan naar binnen en de ober brengt ons naar een tafeltje. Ik bestel wijn voor Inge en neem zelf een alcoholvrij biertje. "Hoe was je dag?" vraag ik. "Interessant," zegt Inge, "college over donkere materie en de theorie van alles. Meer natuurkunde dan sterrenkunde, maar zeker interessant." "Donkere materie," zeg ik peinzend, "daar weten ze toch niet zo veel van, net als de 'theorie van alles'?" "Klopt," zegt Inge, "gek genoeg staat de natuurkunde al een aantal decennia stil. We vermoeden een hoop, maar er niks bewezen. Zo lijken ze ook dood te lopen met de snaartheorie." Ze vertelt er boeiend over en ik luister gefascineerd. Wat verschilt haar wereld toch van de mijne. "En jij?" vraag Inge. "Oh heel wat minder theoretisch," zeg ik, "veel dronken mensen, ruzietjes en zelfs een beginnend brandje. En Carla natuurlijk, die me behoorlijk begint te irriteren met haat gezanik." We krijgen ons eten en Inge merkt op dat het wel apart is, een nachtelijk souper."

In mijn flatje kruipen we snel in bed. We zoenen nog wat, maar zijn te moe voor echte seks. Inge slaapt mijn haar hoofd op mijn buik in en ik streel haar prachtige haar. Wat heerlijk dat deze mooie en slimme meid van mij houdt en niet van een of andere nerd van de uni. Inge beweegt in haar slaap en ik kus haar voorhoofd. Ze mompelt iets onverstaanbaars en slaapt verder. Ik voel dat de slaap me overmand en sluit mijn ogen. Nog even denk ik aan de patrouille van vanavond en uiteraard aan mijn prachtige vriendin, dan slaap ook ik.

Het is negen uur, als mijn mobieltje trilt. Ik heb hem speciaal op trillen gezet omdat ik mijn liefje niet wakker wil maken. Even kijk ik naar Jessica die nog ergens in dromenland vertoeft.
Ik kijk op het display en zie de naam van Joris, mijn halfbroertje. Waarom belt hij nu, vraag ik me af.
Ik richt me half op. Door mijn bruuske beweging opent ook Jessica haar ogen en kijkt me aan.
“Wat is er?” vraagt ze.
“Het is Joris,” zeg ik.
“Hoi, zus,” hoor ik zijn herkenbare kinderstemmetje.
“Hoi, lieverd. Is er iets?”
“Is Jessica ook daar? “ negeert hij mijn vraag.”
Ik kijk Jessica aan. “Jessica is er ook. Waarom?”
“Zomaar,” zegt hij.
“Moet je niet naar school.”
“De meester is ziek,” antwoordt hij, “dus,” gaat hij verder. “Ik heb de hele dag tijd.”
“Dat is leuk,” merk ik op en kijk Jessica aan die stiekem meeluistert naar wat mijn kleine stief broertje heeft te vertellen.
“Wat ga je dan de hele dag doen?” vraag ik hem.
“Waarschijnlijk spelen,” zegt hij ernstig. “En jij. wat ga jij doen?”
“Studeren,” zeg ik
“Oké,” zegt hij. “Weet je wat je eens aan Jessica moet vragen?”
“Nee.” Ik kijk Jessica aan en grinnik. “Nee, dat weet ik niet.”
“Je moet eens vragen wanneer we eens karate gaan doen.”
“Kan je toch ook vragen.”
“Oké, dan,” zegt hij. “Hoort Jessica mij?”
Ze buigt zich naar me toe en zegt; “Ja ik hoor je, Joris.”
“Oké, dan. Wanneer gaan we eens karate doen?”
Jessica lacht en kijkt me aan. “Zaterdag?”
“Oké,” zegt hij. “Zaterdag. Afgesproken. Nu moet ik gaan,” zegt hij.
“Goed, lieverd. Amuseer je maar.”

Ik kijk Jessica aan en kus haar op haar mond. “Sorry dat ik je wakker heb gemaakt.”
“Dat is je allang vergeven,” zegt ze en aait mijn borsten. Mijn tepels reageren meteen en worden hard. Ook ik kneed haar borsten en we zoenen elkaar weer uitgebreid. Onder het kussen verdwijnt haar hand omlaag en voel een vinger bij me naar binnen gaan.
“God,” zeg ik en kreun zacht. Ook mijn vinger gaat naar haar vagina en dringt in haar. Haar grotje voelt heerlijk warm. “Fuck.” ik kijk haar aan. “Zo wil ik wel elke dag wakker worden.”
“Dan worden we elke dag zo wakker,” merkt Jessica op en lacht. "Maar nu gaan we douchen en dan lekker ontbijten," zegt ze.
Onder de douche vrijen we nog een keer met elkaar. Na een halfuur, zijn we beiden afgedroogd en gekleed.

"Wat zullen we eten," vraagt ze en trek de koelkast open. "Blijkbaar niet veel," zucht ze.
"We moeten maar eens inkopen doen," merk ik op en neem een snee brood.

Omdat Inge pas vanmiddag naar college moet, kunnen we mooi samen naar de supermarkt. Ik geef het toe, ik ben niet super in het huishouden, boodschappen schieten er nog wel eens bij in, zeker omdat ik vaak buiten de deur uit in verband met mijn rare werktijden. Onderweg praten we over Joris. Ik ben gek op kinderen. Als tante Jes ben ik de lievelingstante van de tweeling van mijn broer Wim en van de kinderen van mijn andere broer Rob. Inge is erg gesteld op haar jongere stiefbroertje. Ze praat altijd heel liefdevol over hem. Vermoedelijk ook omdat het met haar echte broers van minder gaat. Inge wil dat ik groente, fruit en pasta koop en niet de magnetronmaaltijden die ik in het boodschappenkarretje wil donderen. "Je moet gezond eten, lieverd," zegt ze streng. "Ja, mam," zeg ik zuchtend. "Nee, zonder gein, Jes," gaat Inge door, "je eet al heel ongezond op je werk, steeds maar weer bij snackbar als jullie onderweg zijn." Ze heeft gelijk natuurlijk. Ik klop op mijn buik. "En ik mag ook wel weer eens aan sport of fitness gaan doen," beken ik. Inge grijnst. "Zullen we samen gaan?" zegt ze.

"Vanavond weer avonddienst zeker?" zegt mijn lief als we weer terug zijn. Ik knik. "Ik begin om half vijf vanmiddag en dan tot half twaalf vanavond, dus ik ben pas rond twaalf uur thuis. Ben je dan nog wakker?" Inge geeft me een zoen op een mond. "Natuurlijk, maar ik ga niet elke avond om twaalf uur uit eten." "Nee, ik ook niet," zeg ik, "gelukkig is dit mijn laatste avonddienst van de week. Morgen begin ik om half tien en dan door tot zes uur." "Wie maakt jullie roosters?" vraagt Inge, 'die wil ik wel eens spreken." "De wachtcommandant," zeg ik, "aardige man hoor..." We hebben nog een uurtje voordat Inge weer naar college moet en het duurt niet lang voor we op de bank liggen te vrijen. Ik ben gewoon verslaafd aan haar prachtige jonge lichaam. Ik trek haar truitje uit en maak de achtersluiting van haar beha los. Terwijl ik de BH verwijder, plooien mijn lippen zich afwisselend rond haar tepels. Inge maakt mijn bloesje open en stuit gelijk op mijn blote borsten. Topless vrijen we verder tot Inge mijn jeans van mijn benen afstroopt en ik haar rokje uitdoe. Onze slipjes gaan ook snel uit en naakt kruipen we tegen elkaar aan. Met mijn tong draai ik cirkels over haar platte buik, proef haar sappen die als dauwdruppeltjes op haar schaamlippen liggen met mijn mond en hap in haar eigenwijze clitje dat snel groeit. Inge kruipt omhoog, gaat op mijn gezicht zitten en duwt haar natte kutje op mijn mond. Terwijl ik lik voel ik haar klaar komen en slik ik de binnenstromende sapstroom door. Inge duwt twee vingers in mijn vagina en beweegt haar hand heen en weer en ik kreun en hijg, terwijl een heerlijke sensatie door mijn onderlichaam slaat. Ook ik kom klaar en hijgend liggen we een tijdje op elkaar.

Dan maakt Inge zich op voor college. "Heb je alles bij je?" vraag ik. "Ja mam.." zegt Inge, "en ga jij vanavond eens niet ongezond eten?" "Alsof ik daar tijd voor heb," zeg ik, "als ik niet mijn collega uit een neergestorte schutting moet plukken, moet ik wel haar geblabla over haar gebroken huwelijk aanhoren." Inge geeft me een zoen. "Ik zie je vanavond als je thuis komt, lieverd, en gedraag je, denk er aan je bent een voorbeeld voor Joris." Ze loopt de deur uit en ik zie hoe ze beneden wegloopt in de richting van de bus. Ik draai me weer naar de huiskamer en probeer te bedenken hoe ik Joris zaterdag karate kan leren, zonder dat hij zich bezeert.

Aan de universiteit staat Hilde op de trappen die naar de ingang van de universiteit leiden.
“Hoi,” groet ik haar.
“Hallo,” groet ze terug. “Hoe gaat het met je politievrouwtje?”
“Goed hoor,” zeg ik en duw de dubbele deur naar de ingang open. “Waarom?”
“Zomaar,” zegt ze. “Gewoon interesse.”
“Gewoon interesse?”
“Gewoon interesse in de relatie van mijn beste vriendin.”
“Dat is lief, van je,” lach ik en samen lopen we de brede gang door. “Hoe zit het trouwens met jouw relatie?”
“Einde verhaal,” zegt ze.
“Echt? Hoezo?”
“Heb hem betrapt met onze buurvrouw,” zegt ze. “Ze wonen er pas drie weken en ligt al te neuken met mij vriend. Nou ja vriend?” Hilde kijkt me aan en schudt haar hoofd. “Dus niet meer. Hij kan op sodemieteren.”
“Jammer,” zeg ik en leg een hand op haar schouder.
“Best wel,” zegt ze en giechelt. “Ander en beter.”
“Vast wel,” zeg ik en duw de deur van het leslokaal open. “Al iemand anders op het oog?”
“Misschien,” lacht ze en kijkt me geheimzinnig aan. “Zoals ik zeg. Ander en beter.”
“Wanneer is het gebeurd?”
Hilde kijkt me aan. “Paar dagen geleden;”
“En je hebt niet eens iets gezegd”
“Je had je eigen problemen,” zegt ze en neemt een blocnote uit haar tas. “Ik wilde je er niet mee lastig vallen.”
Ik kijk haar aan en zucht.
‘Je reageert er wel chill op.”
“Ik ben een chille meid,” lacht ze.

Ik zou niet weten hoe ik zou reageren mocht ik Jessica aantreffen met een andere vrouw, of een andere man. Al is daar weinig kans toe, denk ik. Jessica is 100% lesbisch. Ik zou het niet overleven.

Ik wis de gedachten uit mijn geheugen en richt me op de cursus, die nog steeds over Europa gaat. Meer bepaalt over de gasvormige openingen die er zijn op Europa. Waaruit mogelijks leven kan ontstaan.
Een uur later is de les afgelopen en neem ik terug de bus naar huis.

Het is bijna zes uur als ik de deur van de flat achter me dicht doe. Ik loop naar de keuken en neem een glas water en neem een boterham uit de broodzak die op het schap ligt en besmeer hem met wat pruimenjam. Met de boterham in mijn enen hand en het glas water in de andere, loop ik naar de sofa en plof neer. Als mijn boterham op is, neem ik het weekblad dat op de tafel lig en begin wat te bladeren, maar geen artikel is interessant genoeg om aandacht aan te schenken. ten slotte loop ik naam de badkamer en spring onder de douche. Gekleed in een badjas neem ik terug plaats op de sofa en knip de tv aan. Een Duitse reeks is bezig. Ik volg de perikelen van de familie Hogengarth een tijdje, tot langzaam mijn ogen dichtvallen.

"Hé, slaapkop!"
Ik schrik op en zie een lachende Jessica voor me. Ze draagt eveneens een badjas en komt naast me zitten.
"Sorry," zeg ik. "Ben waarschijnlijk in slaap gevallen."
"Waarschijnlijk wel, ja," lacht ze.
"Ben je allang thuis?"
"Toch al een halfuur."
"Waarom heb je me niet wakker gemaakt?"
"Waarom? Je lag zo mooi te slapen."
Ik grinnik en trek aan de riem van haar badjas, waardoor hij openvalt. Ik buig me voorover en kus haar borsten."
"Nu ben je wel wakker, hé?" giechelt ze en op haar beurt opent ze mijn badjas. Ze legt een hand op mijn borst en wrijft mijn tepel tussen duim en wijsvinger. "Jij bent zo heerlijk."
"Jij anders ook wel," zeg ik. "Hoe was je dag?"
"Gewoon," zegt ze. "En de jouwe?"
"Interessant" zeg ik.
"Dat is interessant," lacht ze en kust me;

Avonddienst. Net als iedereen die ze moet draaien, zoals ambulancepersoneel, verpleegsters, artsen weet hoe het is. Een lange avond die al begint tegen het einde van de middag. Gelukkig ben ik agent, en zijn deze diensten zelden saai. Ook deze avond. Een oproep van de radiokamer al aan het begin van de avond, snoert gelijk de mond van Carla, die een 'interessante man' heeft ontmoet en daar uitgebreid over praat. "Hier de 30-04 over," zeg ik, "...er is een ongeval in de Van Renessestraat, ter hoogte van het Haemstedeplein, fietser aangereden, de ambu is opgeroepen, u heeft toestemming over." Carla heeft al een tandje bij geschakeld en de sirene aangezet. Binnen vier minuten zijn we ter plaatse. Op de weg staan wat omstanders en een rode Peugeot staat dwars over de weg. Als we ons door de omstanders hebben heen gewerkt zien we een man naast zijn fiets liggen. Carla buigt zicht over de man heen en een omstander zegt ongevraagd tegen mij, 'hij viel, zomaar, ik heb hem niet geraakt..." Duidelijk de bestuurder van de Peugeot. De ambu komt aan en de broeders buigen zich over het slachtoffer. Carla en ik houden de omstanders op afstand. De broeder past gelijk hartmassage toe, terwijl zijn collega de mobiele defibrillator pakt. Het lukt ze om de man te reanimeren. "Hartstilstand," zegt de broeder, "we nemen hem mee naar het ziekenhuis. Wij waarschuwen de familie wel." Carla ontfermt zich over de fiets van de man en ik noteer de gegevens van de bestuurder van de Peugeot. Even later zijn we weer op weg.

De rest van de avond verloopt rustig. We moeten een jongen vragen om het volume van zijn geluidsinstallatie terug te zetten naar een meer aanvaardbaar niveau, brengen een jonge winkeldief naar het bureau en helpen een oudere vrouw die zich zelf heeft buitengesloten om haar zoon te bereiken om de reservesleutel te brengen. Geen vechtpartijen, geen verwarde personen. "Het lijkt wel of de stad zich een beetje weet te gedragen," zeg ik tegen Carla. Ze heeft uitgebreid verslag kunnen doen van haar interessante man, al klinkt het mij in de oren dat haar nieuwe minnaar nog saaier is dan haar ex-man. Maar ik zeg niets. Soms moet je mensen de kans geven zelf te ontdekken wat ze willen. Moe kom ik aan in de flat. Inge ligt zo lief te slapen op de bank, dat ik de tv uitdoe en op mijn tenen naar de douche loop. Ik neem een lekkere douche, droog me af en doe een badjas aan. Inge slaapt nog steeds. Haar badjas is een beetje open gevallen en ik zie haar borsten op en neer gaan op het ritme van haar ademhaling. Dan wordt het me te machtig. Ik maak haar wakker en Inge maakt mijn badjas open en kust mijn borsten. Ik doe hetzelfde bij haar. Ze vertelt dat haar dag interessant was.

"Vertel op..." zeg ik en trek haar badjas uit. Naakt kruipt ze tegen me aan. "Wat?" zegt ze, terwijl ze mijn rechterborst begint te kneden. "Over je interessante dag..." "Oh dat..." zegt Inge en drukt haar lippen rond mijn tepel. Ik streel haar huid en kus haar gezicht. "Er zijn gasvormige openingen op Europa en daar kan leven uit ontstaan..." Het laatste is bijna niet te verstaan, want ik heb twee vingers in haar vagina geduwd en beweeg mijn hand op en neer. Inge kreunt zachtjes. "Dus volgende week komen er gasvormige Europeaantjes met een ufo naar de aarde," lach ik en prikkel haar clitje, ze is kletsnat nu en ik blijf haar vingeren. "Ja," kreunt ze, "in hele kleine ufootjes, want ze zijn niet groter dan microben. Ze duwt ook haar vingers in mijn kutje en we vingeren elkaar klaar. Hijgend liggen we naast elkaar. "Mijn vriendin Hilde is trouwens hetzelfde overkomen als jij toen met Anneke..." begint Inge. "Wat?" zeg ik, "heeft ze haar vriendin betrapt met de buurvrouw?" "Hilde is hetero," zegt Inge, "ze betrapte haar vriend met de buurvrouw..." "Ik zou me geen raad weten als mij dat zou overkomen," zeg ik. Inge knikt. "Ik dacht hetzelfde, wat zou ik doen als ik jou zou betrappen met een andere vrouw?" Ik kus haar. "Ik ben zo trouw als een herdershond, schatje, dus wees maar niet bang."

Ik duw mijn hoofd tussen haar dijen en lik over haar natte vulva. Mijn tong dringt zich tussen haar schaamlippen en ik proef haar kutsap op mijn tong. Een heerlijke prikkelende smaak. Haar clitje is drie keer zo groot als normaal en ik duw mijn tongpunt er over heen. Ze trekt mijn hoofd aan mijn haar omhoog en we vrijen weer uitgebreid. "Morgen weer gewoon dagdienst," zeg ik als Inge in mijn armen ligt. "Hoe is het met Carla?" vraagt Inge, "zeurt ze nog over haar huwelijk?" "Nee, ze heeft een interessante man ontmoet," zeg ik, "maar zo te horen net zo'n saaie vent als haar ex. "Dus je hoeft haar niet te koppelen aan je broer," lacht Inge. "Nee, achteraf misschien maar goed ook." zeg ik, stel je voor dan was ze mijn schoonzuster geworden." "En jij? Ga je Hilde troosten?" "Oh die heeft volgens mij alweer een ander," zegt Inge. "Maar ik heb wel college, maar pas morgenmiddag, dus we kunnen morgen uitslapen."

“Uitslapen,” zegt Jessica. “Dat lijkt me nog eens een goed idee.”
“Ik heb alleen maar goede ideeën,” lach ik wrijf met een vinger over haar clitje. “Ik hou ban je.”
“En ik van jou,” beaamt ze en kust me.
“Gaan we naar bed of blijven we hier liggen?”
“Beter naar bed,” knikt ze. “Daar hebben we meer ruimte.”
“Om te slapen of om…?”
Jessica kijkt me aan en giechelt. “Dat zal je wel zien,” zegt ze en staat op en loopt naar de slaapkamer.
Ik loop achter haar aan en bewonder haar strakke achterste. “Weet je dat je een lekker kontje hebt.”
Jessica draait zich om. “Dat weet ik, ja,” lacht ze. “Dat van jouw mag er ook wel zijn,” en kletst met haar platte hand op mijn bil.
“Ow! Daar ga je nog spijt van krijgen en duw haar op het bed.
“Een politievrouw aanvallen,” merkt ze op. “Daar staan strenge straffen op.”
“Zoals?” Ik kijk haar aan en werp me op haar.
“Celstraffen,” zegt ze. “Zware celstraffen.”
“O, ja?” Ik druk mijn lippen op de hare. Meteen vinden onze tongen elkaar. “Je bent lekker,” zeg ik. “En ik geil op je.”
“Echt?”
“Ja,” zeg ik, “ik vind je enorm geil.”
“Ik ben dan ook een enorm geil wijf,” zegt ze en lacht.
Ik grinnik ook en leg mijn hand op haar borst.

De volgende morgen maken de vogels me wakker met hun gekwetter. Naast me voel ik een lege plek. Jessica is zeker al op. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het net acht uur is geweest
Naakt loop ik naar de keuken waar bij liefde, bij het fornuis staat en met een pan in de weer is.
Ze draait zich om en glimlacht. “Hoi,” zegt ze en kust me.
“Hoi. Wat kook je?” vraag ik en leg een hand op haar achterste.
“Omelet,” zegt ze. “Lust je dat?”
“Heerlijk,” zeg ik.
“Ieder de helft?”
“Lekker,” antwoord ik en neem alvast twee borden uit de kast.
“Goed geslapen?”
“Als een roosje Jij?”
“Ik heb heel goed geslapen.”
“Dat komt,” zeg ik en trek een stoel vanonder tafel, “dat komt om dat je naast mij ligt.”
“Dat zal het zijn,” lacht Jessica en legt een halve omelet op mijn bord. “Smakelijk, liefje.”
“Smakelijk, liefje,” zeg ik terug. Smakelijk beginnen we te eten. “Wanneer begint je dienst weer?”
“ Half tien,” zegt ze.
“Wist het niet meer. Ben je lekker vroeg thuis.”
“Yep. Een uurtje of zes.”
“Mooi,” knik ik en prik een stuk omelet op mijn vork en laat het in mijn mond verdwijnen.
“Lekker?”
“ja,” knik ik. “Je bakt lekkere omeletten.”
“Dat weet ik,” zegt ze.
“Toch iets dat je kunt,” Ik kijk haar aan en proest het uit.
“Zal wel gaan zeker,” lacht ze. “Ik heb wel meer kwaliteiten hoor.” Ze kijkt op de keukenklok die tegen de muur hangt. “Ik heb helaas geen tijd meer om ze te tonen,” giechelt ze en staat recht. “Ik moet zo gaan.” Ze kijkt me aan grinnikt. “Ga je zo naar het college?”
“Misschien wel,” lach ik en kijk hoe ze de keuken uitloop.
Ik zet de vuile borden in de gootsteen en veeg de tafel. De vaat is voor straks.
Vijftien minuten later komt Jessica weer de keuken in en draag nu haar uniform.
“Mooi,” zeg ik.
“Ja?” ze draait om haar as en beweegt als een echt model.
"Nu moet ik gaan," zegt ze en zoent me vol op de mond."
"Wees voorzichtig," zeg ik.
"Ja, liefje. Jij ook."

Als Jessica weg is, loop ik naar de badkamer en stap onder de douche.

Als ik op het bureau kom, is Carla er al. Ze is weer in een stralend humeur. Wat de liefde toch al niet kan doen. Zelf ben ik ook al tijden vrolijk, dankzij mijn nieuwe liefde. Ik doe de Walther P99QNL, mijn dienstwapen in de holster en pak de taser uit mijn kluisje. "Volgende week hebben we weer eens schietoefeningen," zucht Carla. "OK," zeg ik, "maar vandaag, rij jij of rij ik?" "Ik," zegt Carla. We stappen in onze wagen en gaan op weg. "Hoe is het met je interessante man?" vraag ik aan Carla. "We gaan vanavond naar Gladiator II," zegt Carla, "niet echt mijn soort film, maar hij heeft vrijkaartjes, hij schrijft voor een filmblad." Zo rijden we al pratend door de nog rustige stad. Bij het fietspad zie ik een jongen op een fat bike met een telefoon aan zijn oor. Ik draai het raampje open. "Weet je dat je daarvoor een hoge boete kunt krijgen?" zeg ik. De jongen schrikt en stopt de telefoon gelijk weg. "Voor deze keer laat ik je gaan zonder bon," zeg ik, "maar de volgende keer is het raak." "Sorry mevrouw," zegt de jongen. "Misschien moeten we zijn fat bike dan ook gelijk controleren," zegt Carla ijverig. Ik draai het raampje dicht. "33-04 komt u uit over" kraakt de mobilofoon. "Hier de 33-04 over..." "Op de Paulusstraat is een schot gehoord. Er zijn al collega's ter plaatse. U dient de zware vesten te dragen, over en u heeft toestemming." De zware vesten, zijn de kogelwerende vesten die we alleen dragen als er sprake is vuurwapenonveilige situaties. In andere tijden reed de politie nog zonder enige bescherming naar dit soort situaties, tegenwoordig zijn we beter uitgerust. Mijn eigen vader heeft als jong rechercheur ooit met alleen zijn dienstwapen tegenover een terrorist gestaan. Hij was alleen, want zijn maat was in zijn been geraakt en zijn tegenstander had zich verschanst in een cafetaria. Gelukkig kreeg hij hulp en konden ze de man overmeesteren.

Met de zware vesten aan, komen we op de Paulusstraat. Er staan nog twee pitwagens. Karl, een oudere collega wacht ons op. "Niets aan de hand, meiden," zegt hij. "Het was geen schot, maar vuurwerk. Frieda en Ben hebben een stel jongens aangehouden die het stonden af te steken. Jullie kunnen weer verder." De spanning verlaat gelijk mijn lichaam, aan de ene kant is het opwindend, echt politiewerk, aan de andere kant, kan het ook je laatste patrouille zijn. Bij de auto stoppen we de zware vesten weer in de achterbak en even later rijden we weer onze rondjes.
Tot het middaguur gebeurt er niets. Met de goede raad van Inge in gedachten, koop ik een salade bij de supermarkt. Carla wordt er door aangestoken en koopt een magere yoghurt. "We worden de gezondste agenten van het bureau," lacht ze. Maar zoals gewoonlijk krijgen we amper de tijd om te eten. De radiokamer dirigeert ons naar ons naar het kanaal, waar een kind in zou zijn gevallen. Als we aankomen, staan er verschillende mensen te gebaren en te roepen, maar niemand doet iets. Ik doe mijn koppelriem af, spring zonder nadenken in het water en wordt door Car vanaf de kant naar het kind geleid. Het hoofdje gaat onder water en ik kan nog net het kind bij de schouders pakken. Ik zwem terug naar de kant en til het kind omhoog, waarna Carla het van me aanpakt. Ze legt het jongetje op de straat en drukt op zijn borst, gelijk gulpt er water uit en begint het kind te rochelen. Inmiddels is de ambulance aangekomen en die nemen het jongetje van ons over. Carla rijdt me naar het bureau zodat ik een droog uniform kan aantrekken. "Niet te geloven," zeg ik, "niemand stak een poot uit, ze hadden dat kind zo laten verdrinken." Carla knikt, "maar jij bent toch maar de held van de dag," zegt ze.

De middagdienst verloopt vrij rustig. Een loslopende agressieve Deense dog veroorzaakt paniek in het winkelcentrum en nu is het Carla die in de bres springt. Ze weet het beest in een hoek te drijven en dan kunnen we het dier aanlijnen. De eigenaar die nerveus komt aanlopen, krijgt een bekeuring en een extra waarschuwing. "Wel dapper," zeg ik, "dat beest had het formaat van een kalf." "Ach, wij hadden thuis herders," zegt Carla, "dus ik ben grote honden gewend." Een uur later moeten we twee automobilisten uit elkaar halen die tegen elkaar aan zijn gereden en elkaar voor rotte vis aan het uitmaken zijn. Carla en ik halen ze uit elkaar en dan kunnen we een begin maken met de verzekeringskant van de zaak. Als we weer rijden is het zo langzamerhand tijd om weer naar het bureau te gaan. De wachtcommandant roept me. "Goed werk, Jes," complimenteert hij me, "het redden van dat kind. Volgens het ziekenhuis gaat het weer goed met dat kind. Zijn ouders willen je ook nog bedanken, maar dat komt nog wel."

Ik rijd naar huis en verlang hevig naar mijn geliefde. Ik parkeer bij mijn flat en loop naar mijn appartementje. Als ik binnenkom is er niemand. "Inge!" roep ik, maar ik hoor niks. Bevreemd loop ik naar de slaapkamer en als ik de deur open duw, hoor ik grinniken. Ik gooi de deur open en zie Inge naakt op bed liggen. "Hallo schatje," zegt ze knipogend, "heb je zin om binnen te komen?" Ik kom bij haar zitten en ze omhelst me. "Ik heb je gemist, lieverd," zegt ze en begint me op mijn mond te kussen. "Mevrouw!" zeg ik gemaakt streng, "dit kan niet, ik ben een ambtenaar een functie en u begint me zomaar te verleiden..." Inge giechelt en streelt mijn borsten. "Oh mevrouw de hoofdagent, daar ben ik me niet van bewust..." "Ik denk dat ik u maar moet arresteren." zeg ik nog altijd streng. Maar dan trek ik Inge naar me toe en begin haar te zoenen. Al vrijende helpt Inge me mijn uniform uit te trekken en even later liggen we naakt te vrijen. "En heb je straten van onze stad nog een beetje veilig weten te houden?" vraagt Inge als we hijgend naast elkaar liggen. "Kind uit het water gered, en een grote hond die een supermarkt wilde verslinden tegen gehouden," som ik op. "Een kind gered?" zegt Inge. Ik vertel over mijn dag en Inge luistert ademloos. "Dapper van je," zegt ze als ik klaar ben. "Ja, krijg ik nu een beloning?" zeg ik gretig. Ze neemt mijn tepel tussen haar tanden en lippen en zuigt er op. "Uiteraard!"

“Word je nu geridderd?”
Jessica lacht en haalt haar schouders op. “De ouders van het kind willen me nog bedanken,” zegt ze. “Maar of ik geridderd ga worden. Dat denk ik niet.”

Ik kijk haar aan en grinnik. “Mijn held,” zeg ik en kruip omhoog en ga op Jessica ‘s gezicht zitten. Zuchtend duw ik mijn al natte kutje op haar mond en ze begint gretig te likken, wat me enkele minuten later doet klaarkomen.
“Heerlijk,” zegt ze en legt haar handen op mijn billen en wrijft ze heen en weer. “Heerlijk kontje.”
“Daar zeg je wat,” zeg ik en giechel en rol naast haar.
“Weet je wat ik gegeten heb vanmiddag?”
Ik kijk haar aan en schudt van nee. “Patat?”
“Nee,” zegt ze. “Een slaatje.”
“Lekker,” zeg ik. “Je gaat nog gezond worden.”
“Ik doe mijn best.”
“Vanaf nu elke middag een slaatje?”
“Wel,” zegt ze, “misschien niet iedere dag. Af en toe.”
“Af en toe is al beter dan nooit,” merk ik op en leg een hand op haar borst. Ik voel haar tepel meteen hard worden en knijp er zachtjes in.

“En hoe was jouw dag?”
“Viel wel mee,” antwoord ik.
“Hoelang duurt het om naar Jupiter te vliegen?” vraagt Jessica.
“Ongeveer 2 jaar,” zeg ik. “Maar je kan er niet komen omdat Jupiter een gasreus is en bestaat voornamelijk uit waterstof en helium, vergelijkbaar met de zon. Er is geen vaste oppervlakte zoals op de aarde en om mars.”
“Ah zo.”
Ik kijk haar aan en lach. “Wil je soms naar Jupiter verhuizen?”
“Alleen met jou,” zegt ze. “Met jou zou ik overal naartoe vliegen.”
“Ik met jou ook,” zeg ik. “Ik ga graag op vakantie. Lekker niets doen.”
“Hmm…Lekker zonnen.”
“Shoppen…” mijmer ik.
“Vrijen…”
“Mmm…Klinkt als muziek in de oren. Wanneer zijn we weg?”
Jessica kijkt me aan en lacht. “Momenteel zit het er nog niet in,” zegt ze en kijkt me aan.
“Geen meivakantie?”
“Ik kan altijd een weekje verlof krijgen, maar denk niet dat het in die periode zal lukken. De ouders met kinderen krijgen meestal eerste keuze.”
“Kan ik begrijpen,” zeg ik en zucht. "Ben je morgen vrij?"
"Zo vrij als een vogel," antwoordt ze.
"Jij?"
"Jawel."
"Zijn we lekker vrij." Jessica kijkt me aan. "Kunnen we de hele dag lekker in bed blijven."
"klinkt heerlijk," merk ik op. "Jij moet wel af en toe het bed verlaten."
"Ik waarom?" Jessica kijkt me vragend aan.
"Jij moet zorgen voor eten."
"En ik moet daarvoor opdraaien?"
"Het is jouw appartement," lach ik.
Jessica kijkt me aan en rolt met haar ogen.
"Jij profiteert van me, meisje," lacht ze.
"Ik zal je belonen."
"Ik hou je eraan," lacht ze en drukt haar lippen op mijn tepel. "Ik hou je eraan."

Morgen vrij. Heerlijk. En mijn lief is dus ook vrij. Samen de dag doorbrengen met mijn mooie Inge. Ik heb het haar nog niet verteld, maar de koelkast is gevuld. Uiteraard moeten we wel zo nu en dan eten klaar maken, want hoe high tech koelkasten tegenwoordig ook zijn, dat doen ze nog niet...De avond brengen we op gepaste wijze door. Inge heeft kaartjes voor het Planetarium van haar universiteit. Vanavond is het programma gewijd aan Jupiter en zijn manen. Nadat we gegeten hebben, gaan we met de Mazda er naar toe. "Moet jij ook wel eens commentaar geven?" vraag ik. "Ja," zegt Inge, "dat wisselen we af. Vandaag is Hilde aan de beurt. Je weet wel mijn vriendin aan de uni." "Oh ja," zeg ik, "die haar vriend betrapte met de buurvrouw..." We betreden het gebouw en zoeken onze plaatsen op. De stoelen zijn erg comfortabel en zo gericht dat je boven je een projectie van een soort Imaxfilm kunt zien. Er klinkt al muziek. "Mooi," zeg ik. "Het is van Gustav Holst," zegt Inge, "een zevendelige suite met als titel: The Planets." Weer wat geleerd. Een meisje komt op ons af lopen. "Hé Hil," zegt Inge, "dit is nou mijn vriendin, Jessica." "Ah, de politievrouw," zegt Hilde en we geven elkaar een hand. "Ik ben wel een beetje nerveus," zegt Hilde, "mijn nieuwe vriendje is er vanavond." Inge lacht, "het gaat vast goed..."

De zaal wordt langzaam donker en de muziek zet in. Dreigende muziek. "Jupiter, the bringer of Jolity", fluistert Inge. Op het scherm zien we een grote planeet verschijnen. ''Jupiter is vanaf de zon de vijfde planeet. Hij is de grootste planeet van het zonnestelsel. Net als Saturnus is Jupiter een gasreus, hij beschikt dus niet over een vast oppervlak," klinkt de stem van Hilde, "De massa van Jupiter is 2,5 keer zo groot als die van alle andere planeten van het zonnestelsel bij elkaar. De massa is relatief zo groot, dat het massamiddelpunt van Zon en Jupiter waaromheen deze een baan beschrijven, buiten het oppervlak van de Zon ligt op 1,068 keer de afstand van de kern tot het oppervlak. Hoewel de diameter van de gasreus elf keer zo groot is als die van de Aarde, heeft Jupiter een veel lagere dichtheid. Het volume van Jupiter is ongeveer 1321 keer dat van de Aarde en toch is de planeet 'maar' 318 keer zo zwaar. De diameter van Jupiter is ongeveer tien keer zo klein als die van de Zon. De massa van Jupiter is ongeveer 0,1% die van de Zon." Het is allemaal erg interessant, al heb ik een aantal zaken al van Inge gehoord, zeker als we inzomen op de manen en Europa in beeld komt. ''Europa is de kleinste van de Galileïsche manen, de vier grote manen van Jupiter, en de op vijf na grootste maan van het zonnestelsel. Galileo Galilei ontdekte haar op 8 januari 1610. Simon Marius, die ook de ontdekking claimde omdat hij de vier satellieten onafhankelijk had ontdekt, noemde de maan naar Europa, de dochter van koning Agenor die een affaire had met Zeus (vereenzelvigd met Jupiter) en hem drie kinderen schonk. Europa bezit een ijle atmosfeer van zuurstof. Het oppervlak bestaat uit ijs en kent zeer weinig hoogteverschillen. Onder het ijs vermoedt men een vloeibare oceaan van water met daar weer onder silicaatrots en een kern van ijzer." Ik geef Inge een kneepje en fluister, "dat weet ik al, dankzij jou."

Als we het planetarium verlaat lopen we hand in hand naar de auto. "En?" vraagt Inge, "Prachtig," zeg ik, "veel interessanter dan weer een romcom of een thriller." "Ja, het heelal is fascinerend," zegt Inge, "maar zou je nog naar een van de manen van Jupiter willen verhuizen?" "Als ik maar bij jou kan zijn," lach ik, "vind ik het best, eerst twee jaar door de ruimte en dan een villaatje op het ijs van Europa." "Drinken we nog wat?" zeg ik, "kijk toch wat een prachtig decor," en wijs op de inmiddels donkere lucht, waarin vaag de sterren te zien zijn. "Ja, die stadsverlichting maakt het onmogelijk om het echt in volle glorie te zien," zegt Inge. We gaan een klein cafetaria in en bestellen twee espresso's. "Het is jammer dat de politie niet zoiets heeft," zegt Inge. "Behalve dan de verjaardagen van mijn familie," zeg ik, "daar kun je alles horen over de recherche, de uniformdienst en de advocatuur." "Dat viel best wel mee," zegt Inge, "op de verjaardag van je moeder heb ik daar niets over gehoord." Ik knik, "dat doen we expres, anders wordt mijn moeder gek, die zit toch al vaak in de zenuwen omdat bijna al haar kinderen en haar man bij de politie werken."

Als we weer terug zijn in mijn flat inspecteert Inge de koelkast. "Je had al boodschappen gedaan..." "Ja," zeg ik, "stel je voor dat ik je niet elke seconde van de komende dag kan beminnen. Zonde van onze tijd. Het is al erg genoeg dat we soms moeten koken." Inge lacht en begint me te zoenen. Al snel zijn we druk aan het vrijen en gaan al snel onze kledingstukken uit.

“Dan ga je morgen koken,” roep ik enthousiast uit.
Jessica knipoogt en trekt een bedenkelijk gezicht. “Zou ik je niet aanraden. Maar jij mag koken.”
“Leuk,” zeg ik en knijp haar tepel.
“Je kan toch koken?”
“Beetje,” zeg ik en grinnik.
“Beetje is goed genoeg,” antwoordt ze en duwt me achterover op het bed. Hartstochtelijk begint ze me te kussen. Tijdens het kussen gaat haar hand naar mijn kutje en dringt binnen en gaat meteen opzoek naar mijn clitje. Ik raak zo opgewonden dat ik binnen de minuut klaarkom. “God!”

Glimlachend rolt ze naast me op bed en legt haar hoofd op mijn borst.
“Ik heb nagedacht,” zegt ze.
‘Waarover?”
“Een reisje. Een weekendje weg.”
“Op citytrip?” zeg ik en richt me half op.
“Zie je dat niet zitten?”
“Zeker wel,” knik ik. “Naar?”
“Ben je wel eens in Praag geweest?”
“Nee,” schud ik het hoofd. “Ik weet niet eens waar dat ligt.”
Jessica kijkt me aan en lacht. “Praag is de hoofdstad van Tsjechië. “Vlak onder Polen en Duistland in heet westen. Daar ergens.”
“Niet zo ver dus.”
“Ongeveer 900km. 1,5 uur met het vliegtuig.” Jessica kijkt me aan. “Heb je al gevlogen?”
“Verleden jaar tijdens de zomervakantie. Veertien dagen Mallorca met Joris.”
“Cool,” zegt ze.
“Was wel leuk,” knik ik. “Maar veel te warm.”
“Ja juli is een warme maand,” zegt ze.
“Alle dagen naar het strand.”
“Ook leuk.”
“Wanneer zijn we weg?’
“Ola,” merkt Jessica op. “Ik moet eerst nog verlof hebben en krijgen.”
“Lukt je vast wel,” zeg ik. “Ik kijk er al naar uit,” zeg ik.
“Ik ook,” zegt Jessica en kust me op mijn mond. “Lekker een weekendje op citytrip met mijn grote liefde…Zaaalliigg.”

“Weet je trouwens al in welke grepen je Joris gaat leggen. Hij heeft het er al een hele week over.”
Jessica kijkt me aan en schudt het hoofd. “Gewoon wat basisgrepen,” zegt ze. “Niets gevaarlijk. Daar kan je gerust om zijn.”
Ik kijk haar aan. “Wees toch maar een beetje rustig met hem. Hij kan zo’n wildebras zijn.”
“Dat heb ik al gemerkt ja,” lacht ze. “Maar het is een leuke knul.”
“Zeker weten. Net zo leuk als ik,” merk ik op.
“Nou ja,” Jessica kijkt me aan. “Dat zal je toch nog eens moeten bewijzen.”
"Met veel plezier," zeg ik en ga schrijlings op haar zitten. Onze kutjes wrijven tegen elkaar.
Jessica richt zich half op en neemt een tepel tussen haar lippen. Ik leg mijn handen achter op haar hoofd en druk haar tegen me aan. "God!"

De dag met zijn tweetjes is er een om in te lijsten. We slapen lekker lang uit, hebben vervolgens uitgebreid seks en dan besteden we tijd op de laptop aan onze voorgenomen citytrip naar Praag. Het is een prachtige stad die soms als decor wordt gebruikt in films over het oude Wenen, zoals Amadeus. De middag is ook ingeruimd voor veel vrijpartijen en heerlijke seks, tot het moment dat ik door mijn lief aan het werk wordt gezet. Ze gaat koken en ik mag helpen met de voorbereidingen. Ze maakt een romige spinazie zalm met rijst, een recept van Brenda, Terwijl ik de rijst kook, maakt Inge de spinazie en de zalm klaar. Ze snijdt die in kleine stukken en bakt die even op. Het meeste werk is het nagerecht, tiramisu pannenkoekjes. "Die maak ik altijd voor Joris," zegt Inge trots. We eten ons diner met smaak op en het nagerecht is echt verrukkelijk. Morgen is het zaterdag en gaan we met Joris naar mijn sportschool. Ik geef daar wel vaker les, onder andere aan mijn nichtjes en neefjes. Ik doe al jaren judo, jiu jitsu en karate. Judo en jiu jitsu zijn verplichte vakken op de politieschool voor de zelfverdediging, en karate heb ik er bijgedaan.

We worden vroeg wakker en onder de douche vrijen we nog even langdurig, voor we elkaar afdrogen en aankleden. Ik trek een zwarte, strakke legging aan en een tanktop t-shirt van dezelfde kleur. "Geen wit pak?" vraagt Inge, "niet dat ik bezwaar heb tegen deze aankleding, je ziet er zo lekker uit, dat ik ook wel met je op de mat wil..." "Nee, dat pak gebruik ik alleen bij wedstrijden," zeg ik. We lopen naar de Mazda en rijden naar het huis van de vader van Inge, Brenda en Joris. Die staat ons al bij de deur op te wachten. "Er is geen land meer met hem te bezeilen," zucht Brenda. Ze omhelst eerst Inge en daarna mij. "Wat lief dat je met hem gaat trainen. Doe je wel een beetje voorzichtig? Hij kent zijn eigen kracht niet." Ik stel haar gerust en we rijden even later naar de sportschool. Eenmaal binnen gaan we op de mat staan. Inge doet ook mee. "Eerst de warming up." zeg ik en en maak bewegingen met mijn armen die Joris en zijn halfzusje moeten herhalen. Het begint Joris al snel te vervelen. "ik wil echte karate," zegt hij vechtlustig. Ik kijk hem streng aan. "Goed, eerste les, backfist, dat is eerst een omgekeerde stoot en dan een stoot. Ik demonstreer het en Joris en Inge proberen me na te doen. Ik laat het ze herhalen en al snel krijgen ze het ritme. "En dan nu de Jab," zeg ik, "omgekeerde stoot, ronde trap." Bij de ronde trap schiet Joris in zijn enthousiasme iets te ver door en ik vang hem op. "Rustig aan," zeg ik, "discipline, anders vlieg je door de hal heen." We herhalen deze twee basistechnieken en Joris is razend enthousiast. "Als je wil mag je met mijn karateklasje meetrainen," zeg ik, "elke veertien dagen." Joris hangt gelijk om de nek van Inge, "mag ik? Mag ik?" Inge glimlacht, "als mama het goed vindt en vader..."

We gaan nog even een ijsje halen bij de Italiaans ijssalon en Joris blijft maar ratelen over zijn karateles. "Is jouw klasje met je neefjes en nichtjes?" vraagt Inge. Ik knik, "Met Joris er bij zijn we dan met zijn vijven, ik doe het gratis, gewoon omdat ik gek ben op kinderen." Niet veel later brengen we Joris terug bij Brenda. "Ik mag in het klasje van Jessica," roept hij opgewonden. Brenda kijkt me verwonderd aan. Ik leg haar uit dat ik regelmatig met mijn neefjes en nichtjes train. "En is dat niet gevaarlijk?" vraagt ze bezorgd. "Nee hoor," zeg ik, "we vechten niet echt, het is meer training van de spieren. "Hum," zegt Brenda, "we proberen hem al jaren aan het sporten te krijgen, maar aan voetballen doet hij niet, althans niet bij een club en ook andere sporten wil hij niet. Dus misschien moeten we het eens proberen. Ik praat er wel met mijn man over." Ze heeft koffie gezet, maar als Joris zijn nieuwe karatelessen wil demonstreren, grijp ik in. "Rustig aan makker," zeg ik, "karate mag je alleen doen op de sportschool en alleen als ik toezicht houdt, is dat begrepen?" Joris schrikt en zegt gedwee, "ja Jessica." Brenda schudt haar hoofd, "jij en Inge hebben een goede invloed op hem, zie ik al."

We besluiten om naar mijn flatje te gaan om nog wat spulletjes te halen, de planten water geven, de post ophalen. In de lift onderweg naar mijn verdieping beginnen we meteen te zoenen. “Zullen we blijven slapen?”
“Oké,” zegt Jessica.
Een ‘ping’ geeft aan dat de lift op de juiste verdieping staat en de deur glijdt open. Meteen stap ik uit de lift en neem alvast mijn sleutels.

“Ben je daar eindelijk?” hoor ik plots een stem.
Ik draai me om en kijk naar mijn buurman, die in het deurgat van zin appartement staat en me boos aankijkt.
“Kan dat niet wat vriendelijker?” Jessica stapt naar voor en kijkt hem streng aan.
“Wie verdomme ben jij?” briest hij. “O, ja. Nu zie ik het. De andere pot.”
“Wel verdo…”
Ik kijkt Jessica aan die nu duidelijk kwaad is en sus haar. Maar ze weert me af en loopt op hem af.
“Ik kan je hiervoor arresteren,” zegt ze. “Klootzak!”
“Arresteren? Ben je vaan de politie soms? Ik wist niet eens dat er potten bij de politie zaten.”
“Man!” briest ze. “Nu is het …”
“Liefje. Het is goed zo. Laat maar.” Ik kijk hem boos aan en wijs met een vinger naar hem. “Zeg wat je te zeggen hebt, en laat ons verder met rust. Of zal ik anders eens naar de verhuurmaatschappij stappen.”
“Iedere dag om vijf uur is het luie muziek.” Hij kijkt me nors aan; “Doe er iets aan of ik zal eens naar de verhuurmaatschappij bellen,” zegt hij en slaat de deur met een klap dicht.
Ik kijk hem even na en open de deur van mijn flat. “Muziek om vijf uur?” Ik schud het hoofd en loop meteen naar de slaapkamer en neem de klokradio op. “Shit! Shit!” roep ik uit; “Shit!”
Jessica komt me achterna en kijkt me bezorgd aan. “Wat is er?”
“De knop van de klokradio,” zeg ik. “Ik ben hem vergeten uit te zetten.”
“En hij loopt om vijf uur af?”
“Natuurlijk,” zeg ik.
Jessica kijkt me aan en lacht.
“Lach jij maar. Nu heb ik ruzie met de buurman en hij had gelijk.”
“De buurman is een klootzak,” zegt ze.
Ik kijk haar aan en haal mijn schouders op. “Ja, dat is wel waar,” zeg ik en zet het knopje voor het alarm op stil.
“Vergeet het nu maar,” zegt ze en legt haar arm om mijn schouders. “Glaasje wijn?”
“Rood,” zeg ik en zet de klokradio op het tafeltje neer.

Met onze voeten op het salontafeltje, genieten we van het wijntje en van elkaar.
“Blijven we hier slapen?”
“Oké. Is prima. Als het maar naast jou kan wakker worden.”
“Dat is afgesproken dan.” Ik drink mijn glas leeg en kijk haar aan. “Bedankt trouwens.”
“Waarvoor?”
“Joris,” zeg ik. “Hij heeft van iedere minuut genoten.”
“Heb ik wel gezien. Het is een leuk kereltje.”
“Voor even,” zeg ik en lach. “Hij kan soms druk zijn.”
“Zo zijn kinderen. En met karate zal hij zich volledig kunnen uitleven.”
“Als het maar niet te gevaarlijk wordt. Joris kent zijn eigen kracht niet.”
“Daar moet je niet bang voor zijn. Ik hou hem wel in toom.” Ze zet eveneens haar lege glas op tafel; “Het is met mijn neefjes en nichtjes. Met Joris erbij zijn we met vijf. Het is gewoon een uurtje plezier maken.”
“Toch lief,” zeg ik.
“Ik ben nou eenmaal lief,” lacht Jessica.
“Heb ik gemerkt. Je wou mijn buurman een mep voor zijn kop geven.”
“Ja dat is waar,” grinnikt ze. “Maar jouw buurman is echt een achterlijke vent.”
“Daar heb je gelijk in.”
“Een achterlijke klootzak.”
“Nou, nou, mevrouw de hoofdagent.”
“En hij beledigde me.”
“Ook dat nog,” giechel ik en leg mijn hand op haar borst en knijp erin. “Die man is compleet gestoord.”
“Een beetje zoals jij,” lacht ze en kust me.

Ik begrijp die vooroordelen tegen homo's en lesbiennes niet zo. Hoewel de politie er vroeger ook om bekend stond dat er werd gediscrimineerd. Tegenwoordig is het wel veranderd. Er blijven natuurlijk altijd homohaters binnen het korps, maar tegenwoordig heb jezelf initiatieven als Roze in blauw, speciaal voor homo's en lesbiennes bij de politie. Maar ik laat mijn avond niet verpesten door een azijnpisser als die buurman van Inge. Het idee dat ik nu samen met haar lig te vrijen op de bank, beschouw ik als een overwinning. Morgen is het zondag en kunnen we uiteraard opnieuw uitslapen en de hele dag seks hebben, maar ik ben een sportief type en ik mis mijn trainingen. Als Inge koffie aan het zetten is, sta ik op en loop naar haar toe. "Heb je zin om morgen te gaan sporten?" vraag ik. Ze kijkt me verbouwereerd aan. "Sporten?" "Ja. Ik wil mijn conditie op peil houden, we kunnen naar de sportschool gaan of misschien gaan hardlopen." Inge lacht. "ik ben niet zo sportief hoor, ga maar alleen." "Onzin," zeg ik, "iedereen kan sporten, ik mag een introducee meenemen naar mijn sportschool. Is goed voor je. Net zoals ik een salade heb genomen tijdens de lunch." "Een zwaluw maakt nog geen zomer," zucht Inge. "Nee, maar je moet ergens beginnen."

In bed hebben we ook een training en die is heel aangenaam. Ik kus mijn meisje op haar rug, daal met mijn tong via haar ruggengraat naar beneden en kus haar beide bilhelften. Dan trek ik haar bilhelften uit elkaar en zoen haar poesje van achteren. Ik lebber haar liefdesgrotje uit en ze kreunt dat het een lieve lust is. Dan vrijen we weer uitgelaten en ditmaal onderzoekt Inge met haar tong mijn lichaam, likt plagend mijn dijen en eindigt bij mijn vagina. We eindigen in een standje 69 waarbij we elkaar klaar likken. Dan gaan we naar bed. Om te slapen, dat wel en Inge nestelt zich tegen mijn billen en duwt haar handen onder mijn oksels door naar mijn borsten die ze begint te kneden. Zo slapen we langzaam in.

Ik word vroeg wakker en sta gelijk buiten het bed. Inge is nog volkomen in dromenland en ik ga gelijk onder de douche waaronder ik een poging doe de laatste hit van Dua Lipa te zingen, maar zoals gebruikelijk de woorden niet ken. Halverwege komt Inge naakt bij me staan. "Weet je wel hoe vroeg het nog is," zegt ze een beetje kribbig. Maar als we weer staan te zoenen is dat gauw over. We besluiten na het ontbijt naar de sportschool te gaan. Mira de coach van de school ontfermt zich over Inge. Ze probeert te achterhalen wat Inge wil met de training en al snel rent ze op de loopband, terwijl ik wat gewichten stoot. Dan gaan we ieder op een hometrainer en werken aan onze conditie. Als we weer onder de douche staan, moeten we ons even inhouden. Ik denk niet dat de directie van de sportschool het zou aanvaarden als ik mijn grote liefde in het openbaar zou klaar likken. Weer aangekleed gaan we weer naar buiten. "En?" vraag ik. "Viel reuze mee," zegt Inge, "die Mira is wel een goeie..." "Zeker," zeg ik. "En we hebben nog een groot deel van de dag voor ons. Zullen we naar het park gaan? Daar zijn vanmiddag optredens van amateurbandjes."

“Lijkt me enig,” zeg ik. Hand in hand wandelen we naar het park, waar het al aardig druk is. we volgen gewoon de menigte en komen vanzelf aan het kleine podium, waar de amateursbandjes het beste van zichzelf geven.

Het groepje dat aan het zingen is, bestaat uit vier vrouwen en luistert naar de naam “Puchyhell”. De vier vrouwen, zitten nog altijd in de punkjaren. Eentje heeft zelfs een roze hanenkam. Ze jammen op hun elektrische gitaren en kelen een tekst. We kijken elkaar aan en grinniken. “Mooi,” zegt ze en rolt met haar ogen.
“Toch een leuk melodietje.”
“Daarmee is alles gezegd. Biertje halen?”
“Graag,” zeg ik en zie Jessica tussen de menigte verdwijnen.

De punkmeiden ontvangen een mager applaus en verdwijnen. Hun plaats wordt ingenomen door een tweetal. Twee jongemannen, die een liedje over een afgelopen liefde zingen.
“Duur en warm,” Jessica duwt me een flesje in mijn handen en richt haar blik op de twee mannen. “Wie zijn dat?”
Ik haal mijn schouders op en kijk op het programma dat ik op de kop heb kunnen tikken. “Joris en Kanegraaf,” zeg ik en grinnik.
“Geef me dan maar die punkmeiden,” zegt Jessica. “Daar zat ten minste pit in.”
Ik leg mijn hand op haar achterste en drink van mijn lauwe biertje op. “Zalig weertje,” zeg ik. “Had nooit gedacht dat et nog warm ging worden.”
“Ik ook niet.”
Terwijl de twee mannen van het podium verdwijnen hef ik mijn flesje op. “Nog eentje?”
“Graag,” zegt Jessica.
Ik knik en baan me een weg doorheen de massa die toch wel flink is aangezwollen. Bij de bierwagen bestel ik twee biertjes. De jongen kijkt me aan en grinnikt. “Zeker, schatje,” zegt hij en grijpt twee flesjes uit een koeltoog. “Hier,” zegt hij. “Drink ze.”

“Die gast bij de bierwagen?”
Jessica kijkt me aan. “Wat is daarmee? Viel hij je lastig?”
“Neenee,” schudt ik mijn hoofd. “Maar dat is een van die gasten van in het park.”
“Ben je zeker. Die bij de universiteit stonden?”
“Ja.” Ik drink van mijn biertje. “Maar hij herkende me niet.”
“Of heeft zijn lesje geleerd,” merkte ze op.
“Dat kan natuurlijk ook.”
“Ik had hem ook niet herkend,” zegt ze. “Zal ik anders eens…”
“Laat maar,” haast ik me en neem een slok.
“Oké, dan, liefje,” zegt ze en kijkt naar een volgend viertal dat op het podium klimt. “Niet veel fun vandaag,” zegt ze.
“Anders wel?
“Soms zijn het wel leuke bandjes. Maar nu niet. Zullen we gaan?”
“Ik volg jou,” lach ik.
“We drinken onze biertjes op en we gaan.”

Thuisgekomen in haar flat omhelzen we elkaar en beginnen te zoenen.
“Kom,” zegt ze en voert me meteen mee naar de slaapkamer. Onderweg trekken we onze kleren uit, zodat we naakt zijn als we het bed bereiken.
Jessica duwt me met mijn rug op het bed en begint me meteen te beffen. Haar tong glipt meteen in me en gaat op zoek naar mijn clitje.
“God,” kreun ik. Ik leg mijn handen op het rossig haar achter haar hoofd en druk haar dichter tegen me aan. “God,” zucht ik weer als ik klaarkom.
“Dat had ik nodig,” Jessica kijkt me aan en giechelt. Ze komt nu boven op me liggen en zoent me. “Wat ben je toch een heerlijk schepseltje.” Ze rolt naast me en zucht.
“Wat?”
“Niets .Ik ben gelukkig.”
“Echt?”
“Natuurlijk.”
“Ik ook.” Ik leg mijn hand op haar borst en wrijf over haar tepel die meteen hard wordt.

"Vond je het sporten een beetje leuk?"
"Ja. Vond ik leuk. Ik had nooit verwacht dat ik het leuk zou vinden."
"Weer iets wat we samen kunnen doen."
"Zeker weten," zeg ik. "Maar wel aan een rustig tempo."
"We bouwen langzaam op."
Ik kijk haar een en grinnik. "Je gaat nog sportmensen van ons maken. Ik naar de sportschool, Joris op karate."
"Mijn liefje moet in vorm blijven," zegt ze.
"Daar zorg jij wel voor."
"Ik doe mijn best," antwoordt ze en trekt me bovenop haar.
Onze kutjes schuren tegen elkaar en beide komen we klaar.
"Lekker, schatje van me," zegt ze.

Deze week gewoon dagdiensten. Wel eens lekker voor de verandering. Ik kus mijn lief wakker en we gaan samen douchen. Ook een traditie tussen ons die zowel lekker als ontspannen is. We ontbijten in het kleine keukentje. "Ik heb de hele week de dagdienst," zeg ik. "Oh, ik heb gewoon elke dag college," zegt mijn prachtige bolleboos. "Gaan we vanavond nog iets leuks doen?" vraag ik. "Ik heb dienst in het Planetarium," zegt Inge, "kom je kijken?" "Probeer me maar eens weg te houden," zeg ik, "waar gaat het over? Weer Jupiter?" "Nee, over de Pleiaden, dat is een sterrencluster die je met het blote oog kunt zien van de aarde," zegt Inge. "Wat ben je toch slim," zeg ik vol bewondering. We spreken af dat we eerst wat gaan eten en vervolgens sterren kijken. Dan kus ik mijn vrouw en loop vervolgens naar mijn auto. Ik zwaai nog naar boven. Op het bureau, hoor ik dat Carla ziek is. Karl is haar vervanger. Nu is dat niet erg. Karl is een oudere agent met de rang van brigadier. Een goeie collega en een leuke vent. Ik mag achter het stuur. "Dus je vertrouwt een vrouw achter het stuur?" grap ik, want in het verleden heeft Karl wel eens grapjes gemaakt over 'brokken makende vrouwen achter het stuur'. "Jou vertrouw ik voor honderd procent," zegt hij.

Het gaat weer op en af tijdens onze patrouille. We zetten een stuk weg af bij een ongeluk, krijgen een oproep dat in een huis iemand al in geen weken meer is gezien. Maar dat blijkt mee te vallen. Als Karl hard op de deur bonkt, komt de 'vermiste' een beetje geschrokken open doen. En we rijden een dronken vrouw naar het bureau om haar roes uit te slapen. Ze lag languit op een fietspad te slapen en dat veroorzaakte wel de nodige opstoppingen. We lunchen in de auto. Ik met een salade en Karl met twee broodjes. Als ik vraag of hij ook wat sla moet, zegt hij benauwd, "ik ben toch zeker geen konijn..." In de middag worden we opgeroepen als een agressieve klant in een supermarkt twee vakkenvulsters bedreigt. Karl is bijna twee meter en oogt heel imposant. Achter zijn rug wordt hij Robocop genoemd door de collega's. Dat heeft vaak zijn invloed op agressieve klantjes van ons. Karl kijkt de man alleen maar aan, waarna die ineen krimpt en angstig roept dat hij in zijn broek heeft geplast. Karl zucht en neemt de man met zachte hand mee. Ik noteer de gegevens van de twee meisjes die beloven aangifte te komen doen. Als ik terugloop naar de auto zie ik de man achter in zitten. "Dat wordt poetsen vanavond," bromt Karl, "wat hij heeft inderdaad in zijn broek geplast." Verder worden we bij een oud dametje geroepen dat is beroofd van haar handtas, maar die zich op tijd herinnert dat ze die thuis heeft laten liggen. En voor de tweede keer in korte tijd achtervolg ik een inbreker, maar die weet te ontkomen in een wirwar van steegjes en tuinen. Hier ben ik in het voordeel boven Karl, want die is te zwaar en te groot.

Ik ga aan het einde van mijn dienst nog even douchen en me verkleden en sta op de afgesproken tijd bij het vegetarisch restaurant te wachten op Inge. Die komt gelukkig al snel en na een uitgebreide kus gaan we naar binnen. "Ben je hier al eens eerder geweest?" vraagt Inge. Ik schud mijn hoofd. "Nee, je hebt me aangestoken met die gezonde voeding..." Het eten is erg lekker en Inge vertelt over haar collega en informeert naar mijn dag. Dan is het tijd voor het bekijken van de sterren. In het planetarium zit ik weer in de comfortabele stoel en kijk omhoog naar het scherm. Dan hoor ik de stem van Inge. "Het Zevengesternte ofwel de Plejaden is een open sterrenhoop in het sterrenbeeld Stier (Taurus). De sterrenhoop bevindt zich op ongeveer 440 lichtjaren van de aarde. Met het blote oog ziet men in een stedelijke omgeving 5 of 6 sterren, maar in een volledig donkere omgeving zijn met scherpe ogen wel 9 of 10 sterren zichtbaar; door een verrekijker of telescoop – afhankelijk van de sterkte – zelfs tientallen tot honderden." Wat heeft ze toch een prachtige stem. Ik ben zo trots op mijn meisje. "In 1767 postuleerde John Michell dat de kans op een toevallige samenstand van de sterren van de Plejaden zo klein was," vervolgt Inge, "dat het hier wel om een fysiek aan elkaar gerelateerde groep sterren moest gaan. Latere studies van de eigenbeweging van de individuele sterren bewezen dat hij gelijk had en dat de sterren gezamenlijk als een groep door de ruimte bewegen." Het is allemaal machtig interessant wat ze vertelt, en ik heb nooit geweten dat sterrenkunde zo leuk was.

Na afloop zoen ik mijn astronome langdurig en complimenteer haar uitgebreid. Ze stelt me nog voor aan haar professor en dan zijn we alweer op weg naar mijn flat. Eenmaal binnen heb ik mijn ster binnen enige minuten uitgekleed en bestudeer ik haar tot in de kleinste details. Naakt vrijen we in de slaapkamer totdat Inge klaarkomt en ik even later ook. "Kun je me ook aanwijzen waar de Plejaden te zien zijn?" vraag ik. "Helaas" zegt Inge, "het is te bewolkt, morgennacht misschien. Ik heb een sterrenkijker in mijn flat, kunnen we de 'zeven zusters' nog wat beter bekijken."

De volgende dag zijn we al om zeven uur uit bed. Jessica begint pas om tien uur maar mijn college uitzonderlijk om negen.
“Je hoeft niet op te staan,” zeg ik.
“Jawel, liefste. Ik ben solidair met mijn vrouwtje.”
“Mooi,” zeg ik en gooi het dekbed van me af. “Douchen.”
“Lekker,” Jessica stapt eveneens uit bed en loopt even naakt, achter me aan. “Weet je dat je een sexy kontje hebt?” ze kletst speels op mijn billen.
“Ik weet het,” lach ik en stap onder de douche. Jessica volgt me op de voet en het duurt niet lag of haar hand vind mijn spleetje. “O, Jes,” kreun ik, en zoen haar vurig op de mond. Niet veel later kom ik gillend klaar.
“Was het leuk, of was het leuk?”
“Het was leuk. Zeker weten.”
We zoenen nog wat en zepen elkaar in. Tien minuten later zijn we gekleed en is Jessica volop in de weer met het ontbijt.

Na een stevig ontbijt nemen we afscheid van elkaar met een uitgebreide zoen.
“tot straks..”
“Wees voorzichtig,” zegt ze.
“Altijd, “ is mijn antwoord en zet een sprintje in om de bus te halen.

“Hallo, liefje,” roept Hilde en geeft me een zoen op mijn wang.
“Hoi,” zeg ik.
“Wel wat vind je ervan?” ze kijkt me aan en draait om haar as.
“Van wat?”
“Mijn nieuwe coupe,” zegt ze en rolt met haar ogen. “Er is zeker tien cm af.”
Ik kijk haar aan en grinnik.
“Nu je het zegt.”
“Goed?”
“Zonnig.”
“Zonnig? Een zonnig kapsel; Wat is dat nu weer?”
“Het staat je goed,” zeg ik. “Lekker fris.”
“Zo is het beter,” zegt ze en geeft me een arm. “Het was fantastisch gisteren.”
“Ja?”
“Echt wel. Je bent een veel beter verteller dan ik. Jij mag vanaf iedere beurt voor je rekening nemen,” lacht ze.
“Nou, lekker niet. Ieder om de beurt was de afspraak.”
“Oké, dan,” lacht Hilde. “Ik kon maar proberen.”
“Blijven oefenen,” zeg ik en we lopen het lokaal binnen.

Om twaalf uur is het tijd om een hapje te eten. De tijd is te kort om naar een bistro te gaan, dus wordt het de refter. Hilde loopt meteen naar de bar en besteld twee broodjes, terwijl neem ik twee flesje water uit de koeltoog
“Lekker,” zegt ze en legt de broodjes op tafel. Ze gaat over mij zitten en kijkt me vragend aan. “En. Hoe gaat het met je agentje?”
“Hoofdgent,” zeg ik en neem een hap uit mijn broodje.
“Is hetzelfde.”
“Zal ik haar maar niet vertellen.”
“Liever niet,” lacht ze.

“We zijn verliefd.”
“Ja hallo, zover was ik ook.”
“We vrijen iedere dag.”
“Euhm… ik hoef echt geen details.”
Ik kijk mijn beste vriendin aan en lach. “Nee, echt. Het lijkt wel of we voor elkaar gemaakt zijn, ondanks het leeftijdverschil.”
“Leeftijd is maar een getal,” zegt ze en drinkt van haar flesje water.
“En ze heeft me aan het sporten gekregen.”
“Dat is gezond. Het ging tijd worden.”
“Ja, hé,” giechel ik.
“Ik ben fier op jou.”
Ik knik en samen lopen we terug naar het lokaal waar het college verdergaat.
Eindelijk na twee uur is het afgelopen. Hilde en ik nemen uitgebreid afscheid en ik haast me terug naar de bus.

In de flat aangekomen gaat loop ik meteen naar de keuken en neem een flesje water uit de koelkast en open het kleine keukenraam. Ik zet mijn laptop op de keukentafel en scrol door mijn mails. Niets interessants. Als ik mijn laptop uitschakel hoor ik plots een stem.

“Hallo?”
“Hoi,” roep ik terug en loop meteen naar de deur.
“Hé, lieverd. “Jessica geeft me meteen een zoen.
“Hoe was je dag?”
“Gewoon," zegt ze. "En bij jouw?"
"Saai. dus ik ben blij dat je er bent."
Jessica trekt haar uniform jasje uit en kijkt me aan. "Ik ben ook blij dat ik je zie." Ze neemt haar tas op en loopt naar de keuken. "Iets drinken?"
"Ik heb nog water."
Ze opent de koelkast en neemt ook een flesje water.
"Heerlijk," zegt ze. "Had ik nodig. Hebben we plannen?"
Ik haal mijn schouders op. "Ik heb overal zin in."
"Joggen?"
"Leuk," zeg ik.
"kom," zegt ze en trekt me mee naar de slaapkamer. "We gaan ons omkleden."

Omgekleed in onze hardloopoutfit begeven we ons in de vroege avond door de straten om te joggen. Ik zet er gelijk een stevig tempo in, maar Inge volgt alsof ze nooit anders heeft gedaan. Uiteraard oogsten twee jonge vrouwen in strakke kleding de nodige aandacht. Een groepje pubers die bij een snackbar samen groept heeft het hoogste woord. "Hé chickies," roept er één, "gaan we straks samen neuken, zal ik ja pas echt moe maken.." "Weet je moeder wel dat je hier staat?" kaats ik terug. Hoe oud zou dat jochie zijn, veertien? We sprinten verder en sla een hoek om en daarna gaan we naar het park. Een tijdje rennen we over de paden in een zo goed als leeg park. Ik zie twee collega's staan en herken ze gelijk, David en Lisa. "Hé Jes, nog aan de wandel?" zegt David. Ik stop en vraag wat ze hier doen. "We zitten achter een potloodventer aan," zegt Lisa en trekt een vies gezicht. "Als je hem tegenkomt, geef ons dan een belletje." Ik knik en samen met Inge. beginnen we weer te rennen. "Moet je nu ook weer werken?" bromt Inge. "Een agent is altijd in dienst," zeg ik, "ook zonder uniform." Inge haalt haar schouders op. Dan plotseling duikt een man op die zijn wijde regenjas openslaat, een klein pikke wordt zichtbaar. Ik sta stil en begin te lachen. De man kijkt me verstoord aan. "Waarom schrikken jullie niet?" zegt hij verontwaardigd. "Waarvan?" zeg ik, "van dat kleine dingetje?" De man wordt kwaad en begint te briesen. Ik pak mijn telefoon en stuur snel een appje naar Lisa. Niet veel later is de potloodventer ingerekend. "Wat een zielig mannetje?" zegt Inge. "Ja," zeg ik, "ik had misschien niet moeten lachen, maar hij zag er zo belachelijk uit." We rennen door en bereiken de uitgang van het park. "Even rusten," zegt Inge.

In een kleine Starbucks kopen we twee gewone koffies en drinken die buiten op. Dan gaan we in een rustig tempo naar huis. "Je rent veel beter dan ik," klaagt Inge. "Kunst," zeg ik, "als agent moet je de coopertest doen. Al heet die bij ons de Fysieke vaardigheidstest, Het is een parcours dat is gebaseerd op het dagelijks politiewerk op straat. Snel schakelen en anticiperen is immers vereist bij het aanhouden van een verdachte bijvoorbeeld. In de sporttest wordt het snel kunnen schakelen tussen sprinten, wenden, bukken en omhoog komen nagebootst." Inge kijkt me aan. "Dat wist ik niet, Ik zie wel eens van die oudere agenten lopen met een buikje, moeten die het ook halen?" "Eigenlijk wel. Het is een fysiek zwaar beroep, al lijkt dat soms van niet. Maar sommige agenten doen ook kantoorwerk." We lopen terug naar de flat. Daar binnen zegt Inge, "ik weet een veel leukere coopertest..." We zijn in een mum van tijd naakt en liggen al snel te seksen in de slaapkamer. "Je bent geslaagd," zeg ik, als we liggen uit te puffen.

"Misschien kunnen we van het weekend onze stedentrip boeken," zeg ik, "ik weet nu een beetje hoe het verlof van mijn collega's is. Als niet getrouwde agent zonder kinderen word ik altijd geacht buiten het hoogseizoen te boeken," "En ik kan alleen tijdens de vakanties," zucht Inge. "Ach dat bekijken we dan wel," zeg ik, "het is maar een paar dagen." Inge schurkt tegen me aan. "Maar ik wil graag met je op vakantie. Praag is prachtig volgend de foto's." "Ja zeker," zeg ik. "Maar in goed gezelschap is alles leuk en jij bent goed gezelschap." We zitten nog even te zoenen, maar rond half twaalf gaan we toch naar bed. Om te slapen dit keer.

Om halzeven word ik wakker gekust door mijn liefje.
“Hallo. Goedemorgen, liefste.”
“Hé. Hoe laat is het?”
“Halzeven,” zegt ze.
Ik kijk haar aan en richt me op. Je bent al in uniform? Ik dacht dat je…”
“Heb zojuist een noodoproepje gekregen. Ik moet gaan.”
“Erg?”
“Nee, hoor. Maak je maar niet ongerust. Slaap maar lekker verder. Kik moet nu gaan,” zegt ze en kust me op de mond. Tot straks.”
“Zeker.”
Als ze bij de deur is draait ze zich om. “O, ja. Kun je boodschappen doen?”
“Natuurlijk.”
“Er ligt een lijstje klaar op tafel.”
“Ik zal het volgen,” lach ik.
“Dat is goed zo,” zegt ze en zwaait ten afscheid. “Tot straks, liefje.”
“Tot straks.”

Klokslag twaalf uur eindigt de les. Hilde was afwezig, dus het was een beetje saai, en het was meetkunde, dus het was meer dan saai. Op wandelafstand, bevind zich de super, waar ik alle boodschappen kan vinden die op het lijstje staan. Omdat het middaguur is, heb ik natuurlijk de pech dat er een lange rij wachtende mensen aan de kassa staan.
Eindelijk is het mijn beurt en ik leg de gekochte artikelen op de band.
“24,37,” zegt het meisje achter de kassa. Ze kijkt me aan en grinnikt. Ik negeer haar en leg een briefje van twintig en een van vijf op haar uitgestoken hand. “Het is wel goed zo,” zeg ik.
Ze kijkt me aan en lacht. “Dankjewel,” zegt ze.
Twintig minuten later, open ik de deur van Jessica’s flat, die bijna onze flat is, en loop richting keuken, waar ik de spullen in de koelkast leg en andere gewoon in de kast.

Met een glas wijn in mijn hand loop ik naar de woonkamer en zet het televisietoestel aan. ik schakel van het ene programma naar het andere, maar eer is niets dat me boeit. Op National Geographic, begint juist een documentaire over het ontstaan van de Aarde.
“De aarde is circa 4600 miljoen jaar geleden ontstaan. De aarde heeft zich gevormd uit de wolk gassen en stof die, zich steeds verdichtend, de zon en alle andere planeten voortbracht. In die wolk kwamen korrels gesteente bijeen, waar uiteindelijk een gesteentebol uit ontstond.”
“Iedereen weet dat,” zucht ik en schakel verder tot ik een muziekzender heb. Een mij onbekende artiest, zingt een liedje over de liefde. Ik rol met mijn ogen en ten slotte schakel ik de tv uit.

“Hallo,” hoor ik een bekende stem. Ik spring uit de sofa en loop mijn grote liefde tegemoet, die me innig kust.
“Hoi,” zeg ik. “Hoe was je dag?”
“Balen,” zegt ze en trekt haar uniform jasje uit.”Relletjes.”
“Gevaarlijk?”
“Niet echt,” zegt ze. “Gewoon wat stoer doenertje. “
“Ook glaasje wijn?”
“Heerlijk.”
Ik loop naar de keuken en schenk twee wijnglazen vol.
“Drink en ontspan je,” zeg ik en leg mijn hoofd in haar schoot. Ze kriebelt met een vinger mijn nek, terwijl ze haar wijntje drinkt.
“Alles gevonden?”
“Zeker.”
“Fijn,” zegt ze. “Ik ga douchen.”
“Kan ik mee?”
“Je kan mee,” lacht ze en trek alvast haar hemdje uit.
Grinnikend loop ik haar achterna.

De douche is zo langzamerhand ons tweede liefdesplekje geworden, na het bed. Onder de hete stralen zoenen we langdurig en duwen onze lichamen hongerig tegen elkaar. Ik kus de borsten van mijn vriendin en neem haar tepels tussen mijn lippen en tanden. Ik zak op mijn knieën en begin haar vagina te zoenen en te likken. Inge trekt me weer omhoog en terwijl we staan te zoenen, vingeren we elkaar. Het is heerlijk zo onder het water en als we klaarkomen zakken we naast elkaar op de kletsnatte tegelvloer. We drogen elkaar af en gekleed in onze kimono's lopen we naar de huiskamer. "Nou vertel," zegt Inge. "Wat?" vraag ik. "Over die relletjes, tutje." Ik lach. "Oh dat viel reuze mee. Er was herrie in de Westerbuurt over een jongerencentrum. Daar zou een meisje verkracht zijn en de buurt pikte dat niet. Toen wij er kwamen stonden er oudere buurtbewoners tegenover een stel jongeren, die versterking hadden van relschoppers. Er werd met stenen gegooid en wij stonden er tussen." "Maar jij bent toch niet bij de ME?" vraagt Inge. "Nee," zeg ik, "maar de korpsleiding wilde eerst zien of we alles in bedwang konden houden met de lange lat..." "Wat is dat nou weer?" vraagt ze verbaasd. "Onze bijnaam voor de wapenstok. Niet echt lang, maar doet wel pijn als je die op je rug krijgt. En de korpsleiding had gelijk, ME zou alleen maar agressie hebben uitgelokt. Nu konden we door rustig optreden de meeste mensen verspreiden en nadat er twee heethoofden zijn opgepakt, liep het allemaal met een sisser af, zeker toen bleek dat die hele verkrachting helemaal niet had plaatsgevonden. Een meisje had het verzonnen en haar vader had haar zonder meer geloofd."

Omdat het nog redelijk vroeg in de middag is, besluiten we een eindje te gaan lopen. Hand in hand wandelen we door de binnenstad. Inge vertelt dat ze vandaag saai college had. Meetkunde. "En Hilde was er niet." "Hilde is wel een goede vriendin van je, hè?" zeg ik. "Ja, ze is mijn beste vriendin, ik ken haar al vanaf de middelbare school. Maar we hebben nooit iets gehad hoor. Hilde houdt alleen van mannen." "Gelukkig maar," zeg ik. We komen bij het grote winkelcentrum en lopen naar binnen. Ik wil even bij de grote autodealer kijken die achter in het centrum zit. "Je hebt toch al een auto," zegt Inge. "Alleen maar kijken," zeg ik, "jij hebt toch ook kleren, maar jij gaat ook shoppen." "Dat is heel iets anders," zegt Inge. "Ik ben nu eenmaal gek op auto's." zeg ik. Bij de dealer lopen de showroom binnen en bekijken de nieuwe modellen. Allemaal buiten mijn budget, maar even goed sta ik bijna te kwijlen. Inge vindt er niets aan. "Het is gewoon een vervoermiddel," zegt ze.

Weer buiten, besluiten we koffie te drinken in de cafetaria op de eerste verdieping, die grenst aan de enorme vide en we hebben zo een magnifiek uitzicht op het winkelende publiek. "Was je niet bang?" vraagt Inge. "Waarvan?" zeg ik. "Nou met die relletjes, je had wel een steen voor je hoofd kunnen krijgen." "Nee, ik was niet bang," zeg ik, "het is je werk en we worden goed getraind, maar leuk is anders, ik weet wel betere manieren om mijn dag door te komen." Een serveerster komt de koffie brengen. "Heb je nog nagedacht over Praag?" vraag ik

“Er is zoveel te zien in Praag, dat we er zeker een week voor nodig hebben.”
Jessica kijkt me aan en lacht. “Dat is juist. Maar we hebben maar een weekend.”
“We moeten beslist naar de oude stad,” zeg ik. “Daar heb je van alles. Het is een wijk in Praag. In het oudste deel van Praag. Je hebt er hert oudenstadsplein en het astronomische uurwerk, al heb je in elke land wel astronomische uurwerken natuurlijk. Het oudste astronomische uurwerk ter wereld.” Ik kijk haar aan en ga verder. “Je hebt een goedkoop hotelletje Leon D’oro. Het heeft comfortabele kamers en is niet duur.” Ik neem mijn smartphone en scroll naar enkele foto’s. “Dit zijn foto’s van de kamers,” zeg ik en kijk Jessica aan die me stralend aankijkt. Ik leg de smartphone op tafel en grinnik. “Sorry. We kunnen natuurlijk ook ergens anders heen. Er zijn nog zoveel leuke dingen te bezichtigen.”

“Het is een plezier je te horen vertellen,” zegt ze. “Je zit vol enthousiasme,” ze lacht en kust me op de mond. “En je moet je niet verontschuldigen, trouwens ik had net hetzelfde al opgesnord.”
“Echt?”
“Zeker. Zlute lasne is een strand en ligweide en ligt op enkele km afstand van ons hotel. We kunnen gemakkelijk een autootje huren, of met de bus.”
Ik kijk haar aan en lach. “Klinkt leuk.”
“We kunnen zelfs een suite nemen in het hotel.”
“Een suite? Dat klinkt wel erg duur, hé.”
“Valt goed mee,” zegt ze.
“Voor jou. Ik ben maar een arm studentje. En je kan toch niet alles betalen voor me?”
“Zeker wel,” zegt ze en drinkt haar koffie op. “En zoals je zegt. Jij studeert nog en ik heb een vrij behoorlijk betaalde job.”
Ik drink eveneens mijn koffie op en sta recht. “Jij bent lief.”
“Superlief,” lacht ze.
“We zullen moeten shoppen.”
“Inderdaad.”
“Bikini’s, badpak, shorts”
“Kleedjes,” vult ze aan.
Lachend verlaten we het café en lopen terug naar haar flatje.

Eenmaal binnen, beginnen we meteen te zoenen. Ik trek haar shirt over haar hoofd heen uit en haak haar bh achter haar rug los en kus haar borsten. Onderwijl voel ik hoe mijn broek wordt afgestroopt en een hand onder de rand van mijn slipje verdwijnt. Een vinger gaat naar binnen en bewerkt mijn clitje, wat resulteert in het feit dat ik vrijwel meteen klaarkom.
“God!”
“Je roept altijd op god,” lacht Jessica, “ als je klaarkomt.”
Ik kijk haar aan en grinnik. “Echt?”
“Ja,” lacht ze. “Ben je katholiek opgevoed?”
Ik schud ontkennend mijn hoofd. “Zeer zeker niet. Ik weet het niet eens.”
“Leuk,” zegt ze.
“Jouw schuld.”
“Hoezo?”
“Moet je me maar niet laten komen.”
“Moet jij maar niet zo’n geil ding zijn,” zegt ze op haar beurt.
We lachen en kussen elkaar weer hartstochtelijk op de mond. Al zoenend strompelen we naar de keuken. Ik met ontbloot onderlichaam en Jessica met ontbloot bovenlichaam.

"Een hapje eten?"
"Slaatje?"
"Lekker."

Inmiddels hebben we het citytripje online geboekt en nu gaan we shoppen voor onze vakantie. Hierbij verlaat ik me op mijn expert, Inge, die niet alleen veel smaak heeft, maar een haast encyclopedische kennis van boetieks en andere fashionzaakjes. Al snel ben ik de weg kwijt in de wir war van badpakken, bikini's en shorts. Inge heeft een miniscule felgele bikini voor me uitgezocht. "Ach daar pas ik nooit in," protesteer ik nog, "ik ben geen negentien meer." Maar Inge is onverbiddelijk en zoekt ook nog een zwart eendelig badpak uit. Zelf heeft ze een rode bikini en een groen badpak gevonden. Met onze buit in een shopping bag gaan we opzoek naar een zonnebril voor mij. We vinden een rayban-achtig model waar Inge verrukt over is. "Staat je geweldig!" "Ja, dat zeg je steeds," lach ik. "Maar het is ook zo, jou staat alles geweldig," zucht ze. "Ja, ja," zeg ik, "look who is talking, ik wou dat ik nog zo'n rank figuurtje had als jij." Volgende stap is de shorts en de jurkjes, maar eerst gaan we lunchen.

We vinden een leuke italiaan en eten ravilloli en drinken er Lambrusco bij. Daarna leidt Inge me naar de boetieks. Helaas ook die waar Anneke de scepter zwaait. Eerst denk ik dat ze vandaag niet aanwezig is, maar dan staat mijn ex plots weer voor mijn neus. "Zo is het nog aan, dames," zegt ze een beetje uit de hoogte. "Zeker," zeg ik, "had je niet gedacht, hè..." Anneke zeg niets, maar helpt Inge met het vinden van een zomerjurkje voor mij. "Goede kwaliteit," prijst ze de stof aan. Inge knikt en houdt het jurkje voor me. "Passen!" zegt ze streng, wel wetend wat een hekel ik daar aan heb. Ik trek het jurkje aan en zie dat het me goed staat. Als ik uit het kleedhokje kom, zie ik Anneke praten met mijn vriendin. Als we even later weer in het centrum lopen, vraag ik, "wat had ze te vertellen?" "Ze zei dat ze je mist," zegt Inge, "en dat ze veel spijt heeft van het overspel." Ik kijk haar verbaasd aan. "Daar geloof ik geen moer van," zeg ik. "Waarom niet?" zegt Inge, "dat kan toch dat ze spijt heeft?" "Ze liegt waar je bij staat," zeg ik, "maar zelfs al is dat zo, ik hoef haar echt nooit meer terug, dan gaat ze maar ergens anders spijt hebben." "Fijn," zegt Inge, "ik had niets anders verwacht van je."

Beladen met spulletjes komen we terug en houden een modeshow. Als we onze bikini's aan hebben, beginnen we hartstochtelijk te vrijen. Al snel liggen onze bovenstukjes uit en in onze monokini's rollen we over de bank. Ik neem de rechterborst van Inge in mijn mond en zuig er op. Ze gromt en haar vingers spelen tegelijk met mijn tepels. Dan trek ik haar rode broekje van haar billen en duw haar tegen de kussens van de bank. Haar prachtige blote billen verrijzen voor mijn neus en ik kijk recht in haar vochtige vagina. Vol enthousiasme begin ik te likken en duw mijn tong diep in haar liefdesgrotje. We zoenen weer en Inge trekt nu ook mijn bikinibroekje van mijn gat. Weer liggen we elkaar te vingeren en te beffen tot onze kutjes exploderen en we met natte gezichten verder zoenen.

Uitgeput en badend in het zweet gaan we naast elkaar zitten. “God,” zeg ik en veeg een lok haar uit mijn gezicht.
“Glaasje wijn?”
“Graag.”
“Komt eraan, liefje,” zegt ze en loopt naar de keuken. Ik graai de spullen bij elkaar die op de grond liggen op en leg ze op de tafel.
Jessica geeft me een glas wijn en gaat zitten.
“We will shine,” zeg ik.
“Zeker weten,” zegt ze en nipt van haar glas. “Jij vast.”
“Jij ook,” merk ik op en zoen haar op haar mond. “Maar ik wil wel een bijdrage leveren.”
“Bijdrage?” Jessica schudt haar hoofd. “Daar hebben we het al uitgebreid over gehad, liefje.” Ze kijkt me aan en schudt haar hoofd. “Geen sprake van.”
“Maar…”
“Maar wat?” Jessica legt een hand op mijn bovenbeen. “Jij bent nog student en je zal je geld nog hard nodig hebben.”
“We zullen het er later wel over hebben,” zeg ik.
“Later,” zegt ze en kust me. “Jij mag de pizza kiezen.”
“Lekker,” zeg ik.
“Ik ga douchen.”
Ik blader de folder door en bestel een pizza Tonno met mozzarella, tomatensaus , tonijn en ajuin.
Tien minuten later wordt er gebeld. Ik loop naar de voordeur en neem de bestelde pizza aan.
“Pizza is er,” roep ik.
“Ik ben er,” roept Jessica terug en komt even later de woonkamer binnen en draagt een badjas. “Lekker,” zegt ze en neemt een stuk. “Wat is dit?”
“Tonno,” zeg ik.
“Lekker,” knikt ze en kijkt me aan. “Zoals jij.”

Een halfuurtje later gooi ik de lege pizzadoos in de papiermand. Jessica komt uit de keuken met een glas wijn in haar ene hand en een glas water in haar andere.
“Wil je een alcoholieker van me maken?”
“Van die paar glaasjes wijn word je heus niet dronken.”
“Drink jij niet?”
“ik moet morgen werken,” zegt ze. “En kan me niet veroorloven dat er nog alcohol in mijn bloed te vinden is.”
“Zolang blijft alcohol toch niet in je bloed?”
‘Eentje blijft een uur in je bloed, maar ik zit al aan mijn vierde vandaag.”
“Meer voor mij dan,” zeg ik en trek de riem van haar badjas los, die meteen openvalt. “Mmm, lekker.” Ik buig me voorover en kus een tepel, terwijl mijn hand naar haar nog vochtige kutje gaat.
“We moeten de vaat nog doen.” Jessica kust me op de mond en leidt me mee naar de keuken.
“Je moet dringend een vaatwasser hebben.”
“Ik heb er een,” zegt ze.
“Echt?”
Jessica kijkt me aan en lacht. “Jij?”
Ik grinnik en vul de wasbak met water.

Een tien minuten later hebben we de vaat gedaan en beginnen we weer te zoenen.

De volgende morgen word ik wakker met de geur van koffie in mijn neus. Inge zit naakt op het bed met een blad met broodjes, yoghurt en koffie. "Ontbijt op bed!" zegt ze triomfantelijk. "Wat ben je toch lief," zeg ik. "Je verdient het, dankzij jou zijn de straten ten minste veilig." Ik lach en neem de beker koffie over. "College vandaag?" "Ja," zegt Inge, "maar alleen vanmorgen. Ik ga vanmiddag even langs bij Brenda en Joris." "Doe ze de groeten," zeg ik. Ik eet een broodje en kijk naar mijn mooi naakte vrouw. "Als ik kon schilderen, hingen er in elk vertrek minstens twee naakten van je," zeg ik wellustig. Inge grijnst. "En jij, wanneer ben je klaar?" Ik denk even na, "waarschijnlijk de gewone tijd, zo tegen zessen." "Waarschijnlijk?" "Ja, het is geen kantoorbaan, ik kan moeilijk halverwege het beslechten van een burenruzie zeggen, 'ik moet nu naar huis.'" Na het ontbijt gaan we, zoals Inge het noemt, 'erotisch douchen'. We lopen naar de deur, ik In uniform, Inge nog altijd naakt, en daar nemen we afscheid alsof ik de oorlog in moet en pas over maanden terugkom. "Doe je een beetje voorzichtig," zegt Inge. "Ja, mama," zeg ik.

Carla is weer beter en in vreselijk humeur. Ze heeft ruzie met haar nieuwe vriendje en de scheiding met haar man verloopt niet soepel, bovendien wordt ze gek van haar zuster en vooral van de kinderen. Voordat we goed en wel op weg zijn heb ik al een ellenlange klaagzang moeten aanhoren. "Jij hebt het maar gemakkelijk," zegt ze vervolgens venijnig. "Hoezo?" "Nou vrijen met dat jonge grietje, geen kinderen, geen ex-man." "Jaloers?" "Ik val niet op vrouwen, dat weet je toch?" En terwijl we zo bekvechten, komt de meldkamer er tussen. Bij een flat in Grootakkerveld wordt vuilnis over de balkons gegooid. Ik rijd in de richting van deze wijk die in de jaren zestig als uitbreiding van de stad is gebouwd en toen werd gezien als een moderne jonge wijk. Maar inmiddels is het een achterbuurt met veel asociale gezinnen. We moeten er elke week verschillende malen naar toe. Als we aankomen, staat een oudere vrouw ons op te wachten. Ze ziet er uit als een verlepte plant, zwaar opgemaakt met een intens bleke huid en ongekamd haar dat slordig is opgestoken. Ze wijst op een vuilniszak die opengebarsten op het plaveisel ligt, er komen etensresten uit. "Het zijn die viezerikken van vier hoog," zegt ze ongevraagd, "te lui om naar de container te lopen, dus hop over de balustrade. Hier komen ratten op af." Ik bekijk de opengebarsten zak. "Welk nummer?" vraag ik. De vrouw noemt een nummer en Carla en ik lopen naar de flat. De lift is defect, dus bestijgen we de trappen. Het trapportaal stinkt naar urine en is beklad met allerlei graffiti. Bij het aangegeven nummer bellen we aan. Eerst wordt er niet opengedaan, maar als we aanhouden, verschijnt een nog jonge man. "Politie," zeg ik, "er zijn klachten dat er huisvuilzakken over de balustrade worden gegooid." De man kijkt geïrriteerd naar ons. "Zeker dat mens van nummer 114," "Geen idee wie dat is," zeg ik, "maar dat doet niet terzake, heeft u een vuilniszak naar beneden gegooid?" "Nee," zegt de man, "ik weet dat het gebeurt, maar ik heb niets gedaan." Ik knik en de man gaat weer naar binnen. We lopen weer naar beneden. "Wat denk je?" zegt Carla. "Geen idee," zeg ik, "maar we kunnen niets bewijzen, het is zijn woord tegen het hare." Beneden houdt de vrouw nog altijd de wacht bij de gevallen vuilniszak. "Die man ontkent," zeg ik, "kan er nog iemand getuigen?" "Nee, ik heb het zelf niet eens gezien, maar hij heeft het vaker gedaan.." zegt ze. "Ja maar, u kunt niet iedereen zomaar beschuldigen," zeg ik. De vrouw wendt haar hoofd teleurgesteld af. "Als u wilt kunt u aangifte doen," zegt Carla, "op het bureau." "Dank je feestelijk," zegt de vrouw, "daar doen ze toch niks mee. Nou, ik zal die troep wel weer opruimen."

Terug in de auto vertel ik over mijn vakantieplannen met Inge. "Het is wel dik aan tussen jullie," zegt Carla duidelijk jaloers. "Nou weet je wat," zeg ik, "word ook lesbisch, dan zoek ik een leuke vriendin voor je." "Stik jij," zegt Carla lachend. De rest van de dag verloopt routinematig. We achtervolgen en pakken een fietsendief op, zitten achter een snelheidsovertreder aan en helpen een oude dame die van haar stoel is gevallen en in paniek '112' heeft gebeld om weer terug in haar stoel te komen. We krijgen een koekje als beloning. En tussendoor delen we een boete uit voor rijen zonder gordel, bellen tijdens het rijden en halen een auto van het fietspad waar de bestuurder per ongeluk op terecht was gekomen. Hij moet blazen en krijgt als beloning een enkele reis politiebureau voor het rijden onder invloed.

Als ik thuiskom, hoor ik luid zingen. Het is de sopraan van Inge die een liedje van Rob de Nijs ten gehore brengt. "Ha daar is mijn politieagentje," zegt ze als ik binnenkom. Ze vliegt om mijn hals en we zoenen stevig. "Hoe was het bij je stiefmoeder en Joris?" vraag ik. "Goed, je moet de groeten hebben van Brenda en Joris." Ik plof op de bank, nog in mijn uniform en Inge komt op mijn schoot zitten. "Nou hoofdagent, hoe was je dag, weer kinderen uit het water gered?" "Je kunt niet elke dag een held zijn, lieverd," zeg ik, "nee, vandaag was ik voor veel mensen meer een boeman en vertel over de boetes. Het koekje van de oude vrouw is aanleiding tot hilariiteit. "Moeten jullie dat soort werk nu ook doen?" zegt Inge verbaasd. "Nou moeten, moeten. We zijn hulpverleners en oude vrouwtjes oprapen is niet onze eerste prioriteit, maar we waren er eerder dan de ambu en dan is het een kleine moeite. Het raam stond open en ik ben naar binnen geklommen. Het arme mens was gevallen en kon niet meer zelfstandig overeind komen. Dus hebben Carla en ik haar opgetild en later heeft de ambu haar nagekeken." Inge geeft me een zoen. "Wel tof hoor en dan ook nog een koekje." "Ja, dat maakt veel goed," zeg ik, "heb je trouwens zin om naar de film te gaan?"

“Lijkt me leuk. Een romantische film. We maken er een lekker romantisch avondje van. Wat denk je?”
“Ik denk dat het een heel goed idee is.”
“Doe je blauwe jurkje aan.”
“Is dat niet te?” zegt ze en kijkt me aan.
“Bij jou is nooit is te,” giechel ik.
“Zullen we gaan douchen.”
Ik schud het hoofd en kijk haar aan. “Niet samen. Daar komt veel te veel seks van.”
Jessica kijkt me niet begrijpend aan.
“We moeten de film van acht uur halen,” zeg ik en lach.
“Pff! Dan ga ik toch lekker alleen.” Heupwiegend loopt ze de woonkamer uit en even later hoor ik het water van de douche stromen.

Een halfuurtje later ben ik ook gereed en gaan we samen de deur uit. Jessica in haar mooie blauwe jurk en ik heb voor een okerkleurig jurkje gekozen. Onze eerste halt is een Italiaan, waar we beide een pasta nemen, met een glas uitmuntende Italiaanse wijn.
“Smaakt het?” vraag ik.
“Het is overheerlijk.”
“Het is maar een gewone pasta hoor.”
Jessica kijkt me aan en houdt haar hoofd schuin. Met jou erbij is alles overheerlijk,” zegt ze. Ze neemt mijn hand vast en knijpt erin.
“Om hoe laat begon de film ook al weer?”
“Negen uur,”
“Dan moeten we gaan.” merk ik op en wuif naar de ober om de rekening. Als ik wil betalen protesteert ze, maar ik geef niet af. “Mijn traktatie,” zeg ik beslist. “Ik de goedkope dingen, jij de dure.”
“Is goed,” lacht Jessica. “Deal.”

Zoals het hoort kopen we een flinke pot popcorn en elke een cola, en lopen we naar onze plaatsen. We hebben gekozen voor ‘Wish you were here.’ Een emotioneel verhaal waarin Charlotte op zoek gaat naar antwoorden na een perfecte nacht met een mysterieuze vreemdeling. Een superromantische film.

Om negen uur stipt gaan de lichten uit en verschijnt een welkomst tekst op het grote witte filmdoek. De waarschuwing om gsm uit te schakelen en het rustig te houden.
Jessica neemt een hap popcorn vijf minuten later begint de eigenlijke film en voel ik een hand op mijn bovenbeen. Ik kijk naar Jessica en grinnik en open onbewust mijn benen. Daar we geen directe buren hebben, is er vrijspel. Haar hand verdwijnt onder de zoom van mijn jurk en kruipt naar mijn slipje toe.
“Jessica,” fluister ik. “Straks zien ze ons.”
“Moet je maar eens achter je kijken,” fluistert ze terug. Ik draai mijn hoofd en kijk naar twee kussende tieners, die niet veel ouder zijn dan 17.
“Ga je ze arresteren?”
“Nee,” grinnikt ze. “Vanaf 16 is seks niet strafbaar.”
“Oké dan,” zucht ik en voel Jessica’s hand onder de rand van mijn slipje gaan.
“Ow, Jes,” zeg ik. “Pas op.”
“Waarom?”
“Straks kom ik nog.”
“Ik hoop het maar,” lacht ze en wrijft met haar vinger over mijn lipjes. Ik zucht en sluit mijn ogen.
“God!”
Jessica kijkt me aan en grinnikt, terwijl ze me voert met popcorn.
“Wat?”
“Je zei weer god,” zegt ze dus het is gelukt.”
Ik kijk haar aan en giechel. “Jah.” Ik leg mijn hoofd op haar schouder en mijn hand op haar borst.”Ik hou van je?”
“En ik van jou.”
“Je hebt lekkere tieten.”
“Dat weet ik. Jij ook.”
“Dat weet ik,” lach ik en kijk haar aan. Ik neem wat popcorn en voer haar langzaam.

Het licht gaat terug aan, wat zoveel wil zeggen dat de film is afgelopen.
“Was het niet romantisch?”
Jessica haalt haar schouders op. “Was het?”
Ik haal eveneens mijn schouders op en lach. “Ik had alleen maar oog voor jou.”
“Dat is lief,” zegt ze en geeft me een arm. Arm in arm slenteren we langs de verlichte vitrines van enkele boetiekjes. “Het is zalig nog.”
“Dat is het,” knik ik. “Dat zijn leuke schoentjes, niet?”
“Je moet die hakken zien. Kan je lopen op hakken?”
“Meer strompelen,” zeg ik. “Maar ze zijn toch leuk?”
“Dat wel, maar als je er niet mee kan lopen, moet je ze ook niet kopen.”
“Dat is ook waar.”

“We zijn er,” zegt Jessica en doet de deur van haar flat open. Ze legt de sleutels in het daarvoor bestemde bakje en loopt meteen naar de woonkamer. Ik sluit de deur en volg haar op de voet.
We ploffen neer op de sofa en beginnen meteen te zoenen. Mijn hand verdwijnt onder de rand van haar jurk en gaat op zoek naar reeds vochtige grotje. haar hand legt dezelfde weg af en we beginnen elkaar te vingeren. In een mum van tijd komen we beide klaar en liggen zuchtend achterover geleund op de sofa.

"Fuck!" zegt ze. "Dat had ik echt nodig."
"God, ja! Ik ook."

In de avond haal ik de kinderen van mijn broers op en Inge is op weg om Joris bij Brenda op te pikken. In de sportschool sta ik het zaaltje voor vijf kinderen die op mijn commando hun spieren losmaken. Inge doet ook mee en als we na tien minuten met de oefeningen beginnen zie ik mijn neefjes en nichtjes en Joris fanatiek kicken en slaan...in de lucht. Want we moeten het wel veilig houden. Inge doet op verzoek van Joris ook mee met de oefeningen. Als we na afloop weer aangekleed weer vertrekken wordt mijn familie opgehaald door Wim in zijn SUV en breng ik samen met Inge Joris naar huis. Hij is nog helemaal door het dolle en schept op over zijn kicks. "Heb je me gezien, Inge?" zegt hij. "Ja schat, je was geweldig," zegt Inge. Brenda krijgt ook een heel enthousiast verhaal en moet lachen als Joris vertelt dat hij het hoogste schopt van allemaal. "Blij dat hij dit wel leuk vindt," zegt ze lachend. We drinken thee met haar en Brenda informeert terloops hoe het gaat tussen ons. "Fantastisch," zeg ik, "we gaan binnenkort een weekendje naar Praag. "Oh wat leuk," zegt Brenda, "een citytrip?" Inge laat wat foto's op haar telefoon zien. "Mooi," zegt Brenda, "ik ga met je vader en Joris naar Ibiza van de zomer."

"Moet je echt geen geld hebben voor die lessen?" vraagt Inge. "Welnee," zeg ik, "het is een leuk stel kinderen en ik beleef er veel plezier aan." "Maar moet je geen geld aan de sportschool betalen voor dat zaaltje?" "Nee," zeg ik, "Henk die de boel exploiteert is een oud politieman en hij wil graag de jeugd stimuleren om aan sport te doen. Zo nu en dan geef ik les aan grotere groepen kinderen als Henk zelf niet kan en dan mag ik op mijn beurt gratis gebruik maken van dat zaaltje." We rijden met de Mazda terug naar mijn flat. "Ik moet eigenlijk mijn flatje een keer schoonmaken, stofzuigen, stoffen," zegt Inge. "Doen we morgen," zeg ik. "Morgen heb ik college," zegt Inge, "en jij moet werken?" "Ik heb morgenochtend vrij," zeg ik, "Geruild met een collega voor een avonddienst volgende week." "Ga je bij mij thuis zuigen en stoffen?" zegt Inge verbaasd. "Waarom niet? Ik hoef niet te werken en jij moet studeren."

De volgende morgen verras ik Inge met een ontbijtje en zorg dat ze op tijd klaar staat voor college. Ik maak een lunchpakketje voor haar klaar en geef een appel mee. "Toe maar," lacht Inge, "ik hoef niet in de mijnen te werken, hoor, zoveel eten krijg ik nooit op." Ik breng haar naar college en we nemen hartstochtelijk afscheid in de auto. Dan hupt Inge de trappen van de uni op en ik rij door naar haar flatje. Eenmaal binnen pak ik de stofzuiger en sta even later dapper te zuigen. Het flatje is niet erg groot en ik ben redelijk snel klaar. Dan pak ik de stofdoek en de zwiffer en verwijder overal de stof. Als ik ook dat karweitje af heb, verzamel ik de post die net door de brievenbus wordt gegooid en loop naar mijn auto. Ik rij terug en in mijn flat kleed ik me om in mijn uniform. Vanmiddag nog een patrouille met Karl.

Tegen zessen kom ik terug in mijn appartementje. Het was een saaie dienst, hoewel ik altijd wel kan lachen met Karl die over een enorm gevoel voor humor beschikt. Inge is er al. Ze zit op de bank en kijkt me ongelukkig aan. "Wat is er schatje?" schrik ik. "Het is Hilde," zegt Inge, "ze is gisteren op het fietspad achter de uni aangerand..." "Oh nee," zeg ik, "seksueel?" Inge schudt haar hoofd. "Misschien was het wel zijn bedoeling, maar hij werd gestoord. Hij dook plotseling op en greep haar stuur vast. Ze viel en toen pakte hij haar vast, maar er kwamen net twee studenten aan fietsen en toen ging hij er vandoor..." "De schoft," zeg ik, "wat een lafaard. Gaat Hilde aangfite doen?" "Morgen," zegt Inge, "kun jij haar helpen?" Ik knik, "natuurlijk, hoe laat wil ze komen?"

“Wanneer begint je dienst?”
“Tien uur.”
Ik pak mijn mobieltje en stuur haar dat ze om tien uur in het politiebureau moet zijn en vragen naar Jessica. “Ze komt om tien uur. Moet ze naar het hospitaal?”
“Dart is wel de bedoeling,” zegt ze. “Maar dat regelen wij wel allemaal morgen.” Ze legt een arm om mijn schouder. “Het komt allemaal in orde.”
“Ik weet het,” zeg ik. “Maar ik kon het evengoed zijn.”
“Denk er maar niet aan,” troost Jessica me en komt naast me op de bank zitten.
Ik kijk haar aan en leg mijn hoofd op haar schouders. “Bedankt.”
“Waarvoor?”
“Omdat je Hilde wil helpen.”
“Dat is mijn werk, weet je. En jouw vriendin is mijn vriendin. Ik ga mijn uniform uittrekken voor iets makkelijker.”

Wanneer Jessica de woonkamer binnenkomt, heeft ze haar uniform voor een badjas geruild. Haar haren zijn vochtig dus heeft ze een douche genomen.
“Oh, bijna vergeten.” Ze springt recht en loopt naar de tafel waarop enkele brieven liggen. “Ik denk dat dit belangrijk is,” ze overhandigd me een gele enveloppe. “Van de universiteit.”
Ik scheur de enveloppe los en lees de brief die erin zit. “Rekening voor gehuurde materialen,”zeg ik “Ik zal dat morgen wel overschrijven.”
“Is het veel?”
“Nee.”
je weet dat ik je help, hé?”
“Dat weet ik,” zeg ik. “maar dat hoeft niet,” voeg ik eraan toe.
“Ik weet dat het niet hoeft,” zegt ze, “maar ik doe het graag. Het studentenleven is al duur genoeg.”
“Ben je ook student geweest dan?”
“Toen ik op de politieschool zat wel.”

Ik kijk haar aan en frons mijn wenkbrauwen. “Ik wist niet eens dat je naar school moet voor politieagent,” merk ik op en giechel.
“Het zal wel gaan zeker?” Jessica kijkt me aan en rolt met haar ogen. “Zijn dus wel heftige studies.”
“Yes right,” lach ik en trek de riem van de badjas open.
“Wat zijn we van plan, juffie?”
“Fouillering,” zeg ik. “Op wapens.”
“Maar ik heb geen wapens, mevrouw.”
“Zeker van?”
“Fouilleer me maar,” zegt ze en komt op me zitten.
Ik weeg haar borsten in mijn handen en wrijf met mijn duimen over haar tepels. “Die lijken me wel oké.”
“Fijn dat te horen,” zegt ze en lacht.
Ik buig me naar haar toe en zoen haar zacht. “Jij bent zo prachtig.”
“jij ook, liefje,” zegt ze en voelt met haar handen onder mijn T-shirt opzoek naar mijn borsten. “Jij ook.”
In een mum van tijd liggen mijn kleren op de grond en zijn we beide naakt. We zoenen elkaar hartstochtelijk, terwijl onze borsten en kutjes tegen mekaar aanschurken. Na een tijdje hartstochtelijk gevreeën te hebben, rolt Jessica van me af en zucht. “Wijntje?”
“Graag.”
Naakt loopt Jessica naar de keuken om twee glazen wijn.

Onder het drinken van het glas wijn kijken we naar NCIS, een Amerikaanse serie over de Naval Criminal Investigative Service, een overheidsorganisatie die als recherche optreedt binnen de Amerikaanse marine.
Jessica ligt met haar voeten op het salontafeltje, terwijl mijn hoofd op haar schouder ligt. “Zal ik een knabbeltje halen?”
“Lekker.”
Ik sta op en loop op mijn beurt naar de keuken. “Er zijn nog blokjes kaas,” merk ik op en zet de kom op tafel. Ik neem er enkele en voer Jessica.

Als de serie is afgelopen, is de kom met kaasblokje leeg. Jessica staat recht en rekt zich uit. "Wat wil je eten?"
"We hebben juist kaasblokje op."
"Bedoel avondeten," zegt ze. "Zal ik iets bestellen?"
"Is goed."
"Pasta?"
"Is nog beter," lach ik.
"Jessica grijpt haar mobieltje en bestelt tweemaal pasta en tweemaal cola. Het zal vijftien minuten duren."
"Mooi." Ik kijk haar aan en giechel. "Dan hebben we nog wel even de tijd."
"Tijd voor wat?" vraagt ze.
Ik haal mijn schouders op en trek haar bovenop me. "Ik verzin wel iets."
"Jij verzint altijd iets," lacht ze en zoen me.

Hilde is op tijd. Gelukkig hoeven we niet naar het ziekenhuis, want er was geen sprake van seksuele handelingen. Het ziet er naar uit dat haar aanrander haar alleen heeft vastgepakt, maar moest loslaten omdat Hilde zich hevig verzette en de twee andere studenten zo plotseling opdoken. Ik probeer om van Hilde eerst een goed beeld te krijgen wat er precies is gebeurt en dan te kijken hoe de man er uit zag. De twee studenten hebben ook een beschrijving gegeven en zo begint een plaatje te ontstaan. Gelukkig beschikt Hilde ook over een goed geheugen en ik stuur alle informatie naar de recherche. Terwijl ik afscheid neem van Hilde gaat mijn telefoon. Mijn vader. "Goed werk," zegt hij, "dit past in een zaak van een serieverkrachter die al een paar maanden aan de gang is. We hebben nu eindelijk een goede beschrijving van de dader." Ik luister verrast. "En zowel de montagefoto als de beschrijving past bij een van de verdachten die we hebben." Ik ben blij voor Hilde, maar weet ook dat ik mijn mond moet houden, ook tegen Inge, want over lopende onderzoeken praat je niet.

Ik bel Inge om te zeggen dat ik vanmiddag op het bureau zit om mijn achterstallige administratie bij te werken. "En Hilde?" "Ze deed het goed," zeg ik, "meer kan ik helaas niet zeggen, want het onderzoek loopt nog...maar het ziekenhuis was gelukkig niet nodig." Wat ik niet vertel is dat we de kleding van Hilde wel hebben ingenomen en naar het lab gestuurd voor DNA-onderzoek. Het zat al in de wasmand, dus ik verwacht er niet veel van. Samen met Carla proberen we onze proces-verbalen zo efficiënt mogelijk in de computer te kloppen. Ik moest wel eens lachen toen ik in oude interviews las dat Appie Baantjer, rechercheur en schrijver, zoveel tijd en moeite stak in zijn proces-verbalen om ze beetje meer lezenswaardig te maken. Verspilde moeite volgens mij, de OvJ, de advocaat en de rechter zijn alleen geïnteresseerd in de kille feiten, niet in de volgende roman over De Cock. Als ik naar huis wil, belt mijn vader. "We hebben iemand aangehouden die aan de beschrijving voldoet, en die is gezien in de omgeving van de PD's, PD is de plaats delict, dus waar het misdrijf plaatsvond." Meer zegt hij niet. En ik dus ook niet. Ze zullen de persoon gaan verhoren en hopen op een bekentenis. Maar ik weet genoeg van alle zaken die mijn vader onder handen heeft gehad, dat het niet zo loopt als op de televisie waar de rechercheur achteloos het ene na het andere bewijsstuk op tafel legt en de verdachte spontaan begint te ontkennen. Misschien dat ze DNA kunnen achterhalen op de kleding van Hilde, maar een beetje advocaat zal dat aanvechten (met wie is Hilde nog meer in aanraking geweest, heeft de verdachte niet op een andere manier ontmoet, is de kleding voortdurend in haar directe bezit geweest, heeft ze het niet uitgeleend?) Nee, mijn vaders rechercheurs wacht nog een moeilijke taak.

Inge ziet er stralend uit als ik binnenkom. Ik word met de dag meer verliefd op haar. "Alles goed gegaan?" vraagt ze. "Ja," zeg ik, "het bijwerken van de dossiers is nu niet bepaald gevaarlijk werk, schat, het is voornamelijk saai." "Als iets gehoord van de zaak van Hilde?" vraagt ze vervolgens. "Daar kan ik niks over zeggen, schat," zeg ik, "dat weet je?" Ze knikt. "Dat weet ik, maar de studentes op de uni zijn heel zenuwachtig over die aanrander. Er zijn in de afgelopen maanden drie meisjes van hun fiets getrokken en verkracht." "Ik begrijp het," zeg ik, "maar we zijn verder van huis als ik jou alles vertel en jij per ongeluk iets aan Hilde doorgeeft. De advocaat van een mogelijk dader zou de zaak gelijk in diens voordeel beslechten. En ik zou wel eens ontslagen kunnen worden..." Ze zoent me op mijn lippen. "Sorry, je hebt het al eens uitgelegd, maar dit komt zo dichtbij." We gaan eten. Maar eerst koken we samen. Na afloop doen we de afwas en kruipt Inge op mijn schoot. "Ik ben heel stout geweest," zegt ze giechelend. "Oh wat heb je gedaan?" zeg ik gemaakt streng. "Ik heb seks van een hoofdagent..." zegt ze lachend. "Een zwaar vergrijp, juffrouw," zeg ik, "seks met een ambtenaar in functie..." Ik begin haar uit te kleden en even later liggen we druk te seksen.

Uitgeput en badend in het zweet vallen we naast elkaar op de sofa. “Was weer heftig,” zeg ik.
“Jij bent dan ook een heftig iemand,” zegt ze.
Ik kijk haar aan en glimlach. “Ik ben blij dat je Hilde wil helpen.”
“Dat hoort bij mijn werk, liefje.”
“Maar bij jou is ze zeker in goede handen.”
“Dat doe ik mijn uiterste best voor.”
“Dat weet ik wel,” antwoord ik en zoen haar op haar mond. “Ik wilde dat we al in Praag waren?”
“Nog even geduld, liefje.”
“Wist je dat,…” ik neem een papiertje van tafel en lees voor. “Dat Veprva pecene s knedlikem a se zelim het nationale gerecht is.”
Jessica kijkt me aan en fronst haar wenkbrauwen.
“Nee,” lacht ze. “Dat wist ik niet. En dat is…?
“Het is een typisch Tsjechische schotel met varkensvlees, zoete zuurkool en Boheemse knoedels.”
“Klinkt heerlijk, denk ik,” lacht ze.
“Volgens Google is het overheerlijk. Moeten we eens proberen.”
“Moeten we zeker eens proberen.”
Ik kijk haar aan en grinnik.

De volgende dag staat mijn trommeltje met boterhammen al op tafel klaar.
“Ga je dat iedere dag doen.”
“Natuurlijk,” zegt ze en kust me. “Goed eten is goed voor de hersenen, zei mijn grootmoeder altijd.”
“Verstandige grootmoeder,” zeg ik. “Misschien kunnen we haar eens een bezoekje brengen.”
“Dat zal niet meer gaan vrees ik. Ze is al jaren geleden overleden.”
“O lieverd. Het spijt me. Dat wist ik niet.”
“Kon je niet weten,” zegt ze. “Heb jij nog grootouders?”
“Opa, Jan.” zeg ik. “Maar die zit in een bejaardentehuis.”
“Ah. Misschien kunnen we hem eens een bezoekje brengen?”
Jessica kijkt me aan en knikt. “Graag,” zegt ze. “Ik wil je hele familie kennen.”
“Zal aan mijn vader vragen wanneer het beste moment is.” Ik ga zitten en lepel een potje yoghurt leeg.
“Is dat alles wat je eet?”
“Zit vol vruchten,” zeg ik. “En die broodtrommel zal ook wel vol zitten.”
“Zeker weten,” antwoordt Jessica.
Ik kijk naar de klok en sta recht.
“Ga je al? Het is nog een uur?”
“Ik wilde eens langs Hilde gaan,” zeg ik. “Kijken hoe het met haar gaat. Of is dat verboden?”
“Nee. Hoezo zou dat verboden zijn?”
“Voor het onderzoek misschien.”
“Het onderzoek is afgerond,” zegt Jessica. “Ik vind het fijn dat je haar een bezoekje brengt. Doe haar de groeten en zeg als er iets is heeft ze maar te bellen.”
“Zal ik zeker doen.” Ik zoen mijn lieve vrouw op de mond en neem mijn tas.

Een kwartier later bel ik aan bij Hilde. Een oudere vrouw doet open en kijkt me streng aan. “Ja?”
“Hoi,” zeg ik. “Ik ben een vriendin van Hilde en wilde haar een bezoekje brengen.”
De oude vrouw haar gezicht werd vriendelijker en ze stapte naar achter.
“Leuk,” zei ze. “Dat je je vriendinnetje een bezoekje brengt. Maar let wel op. Ze is snipverkouden.”
“Ik let wel op, mevrouw,” knik ik en loop het kleine huisje binnen.
“Het is de trap op, eerste deur rechts.”

“Hallo,” zeg ik.
Hilde zit op bed en kijkt op. “Hoi,” zegt ze en geeft me een zoen.”
“Let op. Je bent verkouden.”
“Helemaal niet,” lacht ze. “Maar oma denkt het.”
Ik grinnik. “Hoe gaat het?”
“Gaat wel,” zegt ze. “Dankzij, Jessica. Ze is heel lief.”
“Weet ik. Wanneer kom je terug?”
“Een weekje rusten, zei de dokter.” Ze kijkt me aan en grinnikt. ”Moet jij mijn spreekbeurt maar overnemen.”
“Kunnen het ook verplaatsen naar volgende week.”
“Dat gaat niet,” lacht ze. “Echt niet.”
"Voor een keertje dan."
“Wil je notities nemen?"
"Dat wil ik wel," knik ik.
"Bedankt. Ik sta bij je in het krijt."
"Als je dat maar goed beseft, meisje," zeg ik streng. "Nou ik moet gaan." Ik zoen haar op haar wang en loop de trap naar beneden waar de grootmoeder al staat te wachten.
"Ga je al?"
"Moet naar de les, mevrouw."
"Ga dan maar vlug, liefje," zegt ze en laat me uit.

Vandaag gelukkig geen administratie. Een politieagent is toch het meest thuis op de weg tussen de burgers die we moeten beschermen. Carla zit achter het stuur. Het is mooi weer en de eerste uren lijkt het alsof de inwoners van de stad hebben besloten zich vandaag netjes te gedragen. Dan krijgen we een oproep van de meldkamer. Met spoed naar de Hillegomstraat om assistentie te verlenen. Een van de patrouilles heeft een man aangehouden die ruzie heeft gezocht met de buurman vanwege vermeend lastig vallen van zijn vrouw. De aangehouden man heeft een klap uitgedeeld. Zijn familie is echter, behalve talrijk, ook behoorlijk agressief en probeert de man te bevrijden. Als we aankomen, zien we meerdere politiewagens staan. We stappen uit en trekken onze wapenstok, want zo te zien wordt er flink geknokt. Er zijn verschillende vrouwen en een aantal jongeren en er vliegen stenen door de lucht. Karl vangt ons op. "Het loopt helemaal uit de hand," zegt hij, "het gaat volgens mij om een vrouw en twee jongens die iedereen ophitsen, de rest zijn meelopers. Kom mee!" De aangewezen vrouw is behoorlijk zwaarlijvig en staat constant te krijsen, twee jongens staan bij haar en een heeft een steen in zijn hand. "Laat vallen," zeg ik, terwijl Karl en Paul de vrouw vast grijpen en meesleuren naar hun wagen. De jongen kiest eieren voor zijn geld en laat de steen vallen. Mijn collega's dringen de groep terug die zonder hun leidster veel minder praats hebben. Plotseling trekt Carla met haar been. "Wat is er?" vraag ik. "Een steen tegen mijn knie," zegt ze en zakt op de grond. Ik zie een jong knulletje achter uit lopen, maar raak hem kwijt als de massa uiteen gejaagd wordt. Er komen nog meer collega's en Carla wordt opgetild en weggedragen. Na een half uur is de commotie over, de vrouw is aangehouden en nog een man die een stoeptegel door de vooruit van een politiewagen gooide.

Carla is na een kort bezoek aan de eerste hulp weer snel de oude en al gauw rijden we weer onze ronde door de stad. "Zag je wie het die steen gooide?" vraagt Carla. "Nee," zeg ik, "ik zag alleen een jochie terug deinzen en hem smeren, maar ik raakte hem kwijt in de commotie." Al snel worden we weer opgeroepen. Bij een huis zou een explosief liggen. We krijgen de waarschuwing geen risico te nemen en de Explosievenopruimingsdienst te waarschuwen als het inderdaad een explosief is. "Ja, hoe weten we dat?" moppert Carla, "er zal echt niet met grote letters op staan, 'dit is een explosief'." Als we aankomen en uitstappen komt een oudere vrouw ons tegemoet. "Ik wilde bij mijn buurvrouw de plantjes water geven en toen hing er iets aan de deurklink," zegt ze nerveus. Ik ga kijken en zie al snel dat het een pakketje is van DHL. "Heet u buurvrouw soms 'D. de Wit'?" vraag ik. "Ja, dat klopt," zegt de vrouw, "hoe weet u dat?" "Dit is een pakketje van DHL voor uw buurvrouw," zeg ik. "Waarom belt die DHL meneer niet even bij mij aan?" vraagt de vrouw verbaasd, "nu kan iedereen zo'n pakketje zomaar meenemen." Ze bedankt ons en we blijven even staan tot ze het pakketje mee naar binnen neemt.

De rest van de dag zijn we druk met standaard politiewerk. We delen bonnen en waarschuwingen uit voor verkeersovertredingen, zetten een straat af waar een zwaar ongeluk heeft plaatsgevonden en gaan als klap op de vuurpijl onderzoeken of er echt een lijk in het water ligt van een sloot. Het blijkt een halve paspop te zijn. Moe maar voldaan doen we onze vuurwapens en tasers weer in de kluisjes en gaan naar huis. Als ik binnenkom zit Inge met Hilde aan de keukentafel. Ze zijn bezig met hun spreekbeurten voor het planetarium. Ik zoen mijn meisje en geef Hilde een hand. "Heb je al nieuws over die verkrachter?" vraagt Hilde. "Kan ik niks over zeggen," zeg ik, "de recherche onderzoekt de zaak nog." "Waarom is dat?" zegt Hilde verbaasd. Ik glimlach naar Inge die het verhaal inmiddels wel kent. "Als ik jou iets vertel over het onderzoek of de zaak, en je moet getuigen omdat de Officier van Justitie je oproept en de advocaat komt er achter dat jij voorkennis hebt, dan is de kans groot dat de advocaat een protest indient en jouw getuigenis wordt geschrapt, het kan zelfs leiden tot vrijlating van de verdachte." "Oh," zegt Hilde, "eigenlijk wel logisch." "Nu weet je ook waarom de politie in het journaal zo vaak verklaart dat het onderzoek loopt en ze nog niks kunnen zeggen."

@Jessica Het duurde wat langer, maar ik zit volop in een verbouwing die steevast misloopt.


“Nog wat gegevens ingeven,” zeg ik. “En dan ben ik klaar.”
“Doe maar liefje.”
“Zullen we pizza bestellen?”
“Lekker. Kies jij maar, dan ga ik eerst een douche nemen.” Jessica loopt de kamer uit en even later hoor ik het water van de douche stromen. Ik ga voor een extra pizza Margherita en een fles wijn. Het mag eens iets kosten. Ik sla de gegevens op en sluit mijn laptop. Het is 20 minuten wachten op de pizza.

Tien minuten later is Jessica klaar met douchen. Ze draagt een badjas en heeft haar haar in een handdoek gewikkeld. Ze laat zich naast me op de sofa vallen en legt haar hand op mijn bovenbeen. “Alles oké met mijn schatje?”
“Zeker,” knik ik. “Met jou?”
“Altijd als ik bij jou ben.”
Ik kijk haar aan en lach.
“Wanneer eten we?”
“Binnen tien minuten. Pizza Margherita.”
“Lekker.”
“En een fles wijn.”
“Oké.”
“Ik trakteer.”
“Zeker oké,” lacht ze en kust me. “Hoe was je dag?”
“Leuk. Vooral voorbereiding voor onze spreekbeurt.”
“Ik kom kijken.”
“Is pas volgende week woensdag en dan moet je werken.”
“Dan neem ik vrijaf,” zegt Jessica en staat recht als de bel gaat. “De pizza is er.”
Onder het eten van de pizza, kijken we naar een film, die zich afspeelt in de jaren dertig van de vorige eeuw en waar de maffia baas is.

Jessica plooit de pizzadoos plat en loop ermee naar de keuken, waar de afvalemmer staat. Wanneer ze terugkomt hangt de badjas halfopen.
Ik kijk haar aan en lach. “Zijn we iets van plan?”
“Ik heb zin in een toetje.”
“En waaraan had, mevrouw gedacht?”
“Wat is er zoal in de aanbieding?”
Jessica komt schrijlings op me zitten en trekt mijn shirt over mijn hoofd heen uit. Meet haar handen gaat ze achter mijn rug en haakt mijn roze beha los.
“Lekker,” zegt ze en straalt. Ze buigt zich voorover en neemt een tepel in haar mond. Terwijl ze mijn tepel zuigt gaat een hand naar mijn broek en trekt de riem los.
“God!” zucht ik als de hand onder de rand van mijn slipje gaat en op mijn al vochtige kutje blijft liggen.
“Inderdaad, god,” zegt ze en kust me zacht op de mond.

Ik laat haar badjas op de grond glijden en neem haar borsten in mijn handen. Weldra ben ik even naakt als zij en vrijen we alsof ons leven ervan afhangt. Nadat we elkaar hebben gevingerd, komen we gelijktijdig klaar en vallen we badend van het zweet naast elkaar. De documentaire is ondertussen afgelopen en een muziek programma is gestart.
"Wat ben je toch lekker," zegt Jessica.
"Moet jij nodig zeggen," lach ik en kijk naar een jong zangeresje.

Geeft niks hoor Inge, ben zelf pas verhuisd en weet alles over verbouwingen.

De volgende morgen worden Carla en ik bij de wachtcommandant geroepen. Ik zie dat mijn vader er ook is. Na ons komen nog vier agentes binnenlopen. "Welkom dames," zegt mijn vader, 'jullie zijn geselecteerd voor een speciale opdracht, die jullie ook mogen weigeren, zonder dat er consequenties zijn." Niemand zegt iets en mijn vader gaat verder. "Het onderzoek naar de serieverkrachter bij de universiteit is totaal vastgelopen. We hebben een signalement, maar het is helaas te vaag en ook het DNA-spoor is op niets uitgelopen. De korpsleiding wil dat we een lokvogel gaan inzetten. Dus agentes die zich voordoen als studentes en op de fiets gaan rondrijden in de buurt waar hij vaker toeslaat. Die lokvogels worden op afstand bewaakt door agenten in burger." Hij kijkt het zaaltje rond. "Niet iedereen van jullie heeft de juiste leeftijd voor student, maar we hebben op dit moment niet genoeg politieagentes in de juiste leeftijd...Is er iemand die deze opdracht wil weigeren? Zeg het gerust, ik kijk jullie er niet op aan." Niemand zegt iets. "Goed, we beginnen vanavond en gaan de hele week door, misschien ook volgende week in de avonden en begin van de nacht. Brigadier Rigter heeft een rooster opgesteld." Hij wijst op de wachtcommandant. "Succes meiden!"

In het zaaltje krijgen we instructies van de wachtcommandant en daar zijn ook de agenten van het bewakingsteam bij. Zij zullen ons ongezien volgen. Het is natuurlijk een gevaarlijke klus, maar wel spannend. Tegelijk besef ik me dat ik met negentwintig moeilijk kan doorgaan voor een studente. Carla is veel jonger en lijkt veel meer op een achttienjarige. We worden naar huis gestuurd met de opdracht te gaan slapen en vrijtijdskleding aan te trekken. Fietsen zullen komen uit de fietsenopslag waar alle in beslag genomen fietsen staan. Inge is nog thuis als ik plots kom binnenstappen. "Wat doe jij nou hier?" zegt ze verbaasd. Ik leg uit dat ik de komende twee weken moet meedoen aan een speciale opdracht in de avonduren. Meer mag ik niet zeggen. Inge is gelijk bezorgd. "Klinkt gevaarlijk, een speciale opdracht...heeft te maken met die aanrandingen?" Ze heeft een goede intuïtie, maar nogmaals ik mag niks zeggen. Als het plan uitlekt omdat iemand zich verspreekt, lopen we kans dat de serieverkrachter niet meer komt opdagen. Inge zegt dat ze naar college moet en we kussen elkaar hartstochtelijk. "Ben je er nog als ik thuis kom?" vraagt ze. Ik knik. "We beginnen pas rond half tien."

Als Inge weer thuis komt, is ze nog altijd bezorgd. Ze ziet dat ik mijn pistool heb meegenomen. Iets wat ik normaal nooit doe, dan ligt dat ding in de kluis op het bureau. Ik heb de Walther net schoongemaakt en klik het magazijn terug in de kolf. "Waar is je uniform?" vraagt ze, Ik schud mijn hoofd, "ik ben in burger..." Als ik me opmaak om naar het bureau te gaan, kust Inge me extra. "Doe je wel voorzichtig?" vraagt ze angstig. Ik geef haar een zoen op haar lippen. "Ik heb nu eenmaal een vak waarin je risico loopt," zeg ik, "daar zul je aan moeten wennen..." Inge knikt maar duidelijk niet van harte. We zoenen nog een keer en dan vertrek ik naar het bureau. De wachtcommandant en een inspecteur van de recherche doen de briefing. Iedereen is in burger en we krijgen een zendertje mee. De inspecteur noemt de koppels waarin we gaan werken en even later zit ik in een politiebusje, terwijl Carla op haar damesfiets stapt en een vastgesteld parcours begint te fietsen. De inspecteur heeft via de zender contact met de agenten van de bewaking en Carla. Na twee uur is ze terug en neem ik het over.

Het valt niet mee, fietsen in het donker. Ik heb weliswaar licht op mijn fiets, maar alles is 's avonds toch anders dan overdag. Op mijn zender is niks te horen. Radiostlite. Ik rijd mijn afgesproken route en kom in een stukje waar veel bosjes zijn. Plotseling schiet een schaduw over me heen en word ik van de fiets getrokken. Het is zo plotseling dat ik op de grond lig voor ik er erg in heb.

Het college duurt maar en blijft maar duren. De minuten lijken wel achterwaarts te tikken. Jessica die undercover gaat. Dat is iets voor een Amerikaanse film, maar niet voor een hoofdagente van de politie, en Hilde heeft zich ook dan ook nog eens ziek gemeld, maar ja, die meid heeft dan ook wel wat meegemaakt. Ik mag er niet aan denken dat zoiets mij kan overkomen.

Als het eindelijk is afgelopen bel ik gelijk Brenda met de vraag of ik Joris van school zal ophalen. Ik ben toch in de buurt. Natuurlijk vond ze het een geweldig idee. Zo kan ik mijn gedachten op hem richten en niet meer aan het gevaar denken dat Jessica misschien wel kan overkomen.

Ik zie de kinderen al naar buiten komen. Als laatste komt Joris naar buiten gerend. Hij kijkt even rond en merkt me op.
“Hoi, zus,” roep hij uit en springt tegen me aan.
“Hoi,” zeg ik en geef hem een stevige knuffel.
“Waar is mama?”
“Die is thuis,” zeg ik. “Ik was in de buurt. Is het niet leuk dat ik je kom ophalen?”
“Heel leuk,” lacht hij. Hij kijkt om zich heen. “Waar is Jessica?”
“Die moet werken,” zeg ik.
“Oké.”
“Heb je je best gedaan vandaag?”
“Ik doe altijd mijn best,” zeg hij en kijkt me aan. “Heb jij ook je best gedaan?”
“Jazeker,” lach ik en trek hem tegen me aan en geef hem een dikke knuffel.
“Mag ik een ijsje?”
Ik kijk hem vragend aan. “Mag je van je mama een ijsje dan?”
“Ja,” zegt hij hij en knikt heftig.
“Ja? Zeker van?”
“Ja zeker van,” zegt hij.
Ik kijk hem aan en lach. “Nou vooruit dan maar, dan gaan we een ijsje eten.”
“Yes!” roept hij uit en maakt met zijn vuist een overwinningsgebaar.
Ik lach en schud het hoofd.

“Nu moeten we gaan hoor.”
“Doorheen het park?”
“We nemen de weg,” zeg ik.
“Mama en ik lopen altijd door het park.”
“Hierlangs is korter,” zeg ik. “En we zijn al wat later.”
Joris kijkt me aan en geeft me een hand. Samen hand in hand vervolgen we onze weg.

“Wat zijn jullie laat,” zegt Brenda en geeft Joris een knuffel en mij een zoen.
“We zijn een ijsje gaan eten,” roept Joris uit.
“Een ijsje?”
“Ja,” knikt hij. “Zus had zin in een ijsje. Dus,” besluit hij, “heb ik ook maar een ijsje gegeten.”
“Jaja,” zegt Brenda. “Nu kan je waarschijnlijk geen frietjes meer eten,” zegt ze, “en moet je zus alle frietjes opeten.”
Joris kijkt me aan en grinnikt. “Ik kan er nog wel enkele op hoor.”
Brenda kijkt me aan. “Blijf je ook?”
“Nee,” zeg ik. “Jessica komt zo naar huis.”
“Die moest werken?”
“Ja.”
“Doe haar de groeten.”
“Zal ik zeker doen.”
“Geef je zus maar een dikke knuffel,” zegt ze en ga dan je handen wassen.”
“Oké, dan,” zegt hij en geeft me een knuffel.”

Ik check meteen heet antwoordapparaat, maar er zijn geen berichten. Om de tijd te doden begin ik maar wat op te ruimen en zet alles netjes aan de kant. Ik raap de kleren van de grond en leg ze in de wasmand. Als alles netje is neem ik een glas wijn en ga in de sofa zitten en lees blader wat in een roddelblaadje dat op het salontafeltje ligt. Meer om de tijd te doden dan uit interesse.
"Waar blijft ze toch?" zeg ik en check mijn mobieltje nog een keer.

Ik kom bij in het ziekenhuis. Mijn vader is er en de inspecteur. Ze kijken bezorgd. "Die schoft heeft je eerst in je zij geschopt en toen tegen je hoofd," zegt de inspecteur. "Hebben jullie hem?" vraag ik enkel. "Ja," zegt mijn vader, "maar het is niet de man die we zoeken. Dit is een joch van zestien. Een puber nog. Hij heeft alles bekend. Hij zit al een tijdje achter jou en Inge aan, omdat jij hem vernederd zou hebben in het park en bij de uni..." Ik kijk hem verbaasd aan. "Wat?" "Hij heeft jullie al die tijd gevolgd en besloot toen gebruik te maken van alle commotie die rond de serieverkrachter is ontstaan," gaat mijn vader verder. Ik wil overeind komen, maar mijn vader duwt me terug. "Jij blijft voorlopig hier," zegt hij streng, "volgens de dokter heb je een hersenschudding en ze wil je in de scan stoppen om te zien of hij nog meer schade heeft aangericht. Maar in de tussentijd heb ik iemand voor je die je dringend wil zien!" Hij doet de deur open en Inge rent naar binnen. Ze wil zich op me storten, maar een verpleegster houdt haar tegen. "Rustig mevrouw," zegt ze, "ze heeft een hersenschudding..." Inge zakt op haar knieën naast mijn bed en geeft me voorzichtig een lange kus op mijn mond. "Ik zei nog, 'wees voorzichtig'," zegt ze. Ik knik en kus haar terug. "Je vader belde me," zegt Inge, "die hufter had je van je fiets getrokken en tegen je hoofd geschopt." "Hij verraste me," zeg ik, "en toen viel ik en voor ik iets kon doen, moet ik zijn geraakt, ik weet er niets meer van." "Geheugenverlies," zegt de verpleegster, "in tegenstelling tot wat je op televisie ziet, krijg je een tijdelijk geheugenverlies als je buiten westen raakt, je herinnert je nooit iets van de gebeurtenis." Inge mag nog even blijven en wijst op een onwijs grote bos bloemen op mijn nachtkastje. "Van Carla en je collega's," zegt ze, "ze waren zich rot geschrokken, het gebeurde zo onverwachts, Carla vertelde me dat ze gelijk op die jongen zijn gesprongen en hebben weggehaald bij je." Ik knik. Wat een gedoe. "En dan hebben we nog die serieverkrachter niet..." "Nee," zegt de inspecteur, "en we pauzeren nu even onze valstrik, want de echte dader zal zich wel even rustig houden."

Anderhalf dag later mag ik het ziekenhuis alweer verlaten. De CT-scan heeft geen interne bloedingen aangetoond. Wel moet ik even een weekje rust houden, een gedwongen vakantie dus. Inge en mijn moeder komen me ophalen. Mijn moeder rijdt ons naar mijn flat en stopt me gelijk in bed. Ik hoor haar nog even praten met Inge, maar ik ben al snel onder zeil. Als ik weer wakker word, hoor ik Inge zachtjes zingen. Ik sta op en loop naar haar toe. Ze zit achter haar laptop en op het scherm zie ik alleen maar sterren. "Een nieuwe ster?" vraag ik. "Schat!" hoor ik als Inge zich omdraait. Ik ga op de bank zitten en Inge komt bij me zitten. "Je moeder is weer naar huis," zegt ze. "Het is echt een lief mens. We hadden het er over, hoe het is om de geliefde van een politieagent te zijn, en zij is ook nog de moeder van twee van haar politiemensenkinderen." "En?" vraag ik, "schilderde ze een vreselijk leven voor je?" "Welnee," zegt Inge en kust me nog een keer. "Ze vertelde me dat ze heeft geleerd om niet voortdurend bang te zijn, maar dat je wel altijd rekening moet houden dat het een keer mis gaat. Ik wist niet dat je vader een keer is neergeschoten?" "Ja, heel lang geleden," zeg ik, "in de tijd dat politiemensen nog argeloos arrestaties verrichten. Hij was een jonge rechercheur en een RAF-terrorist schoot hem in zijn arm." Inge huivert en kust me. "Moet je nu weer achter die serieverkrachter aan?" zegt ze. "Nee," zeg ik, "ik heb ziekteverlof, dus ik ga op mijn luie krent liggen en laat Carla en de anderen het werk doen." Ze toont me een kaart waarop een patiënt te zien is die wordt vertroeteld door een verpleegster en de handtekening van een aantal collega's. 'Wordt snel beter' staat er bij.

Als Inge weer naar college is, kijk ik wat televisie, maar het verveelt me snel en ik zet het toestel uit. Doelloos loop ik door mijn flatje. De telefoon gaat. Mijn moeder. "Moet ik nog boodschappen voor je doen. schat?" zegt ze. Ik zeg dat Inge die al gedaan heeft. "Het is echt een lief meisje," zegt mijn moeder, "hoe gaat het tussen jullie?" "Goed," zeg ik, "we houden heel veel van elkaar!" "Dacht ik al," zegt mijn moeder, "nou doe maar rustig aan, meisje." Ik blader door de krant die Inge heeft gehaald en probeer daarna wat te rusten. Rond vier uur komt Inge terug. We omhelzen elkaar en onze zoenen ontaarden al snel in een hevige vrijpartij. Naakt liggen we op bed en ik lik haar dijen, vulva en buik om te eindigen bij haar borsten. Ze kreunt. "Kan dat wel met je geschudde hoofd?" zegt ze als ik vervolgens haar lippen kus. "Ik ben niet invalide hoor," zeg ik en ze giechelt als ik haar tussen haar schaamlippen vinger...