Ik ben Petra, nog geen dertig maar ik heb het best al ver gebracht. Ik heb een goede baan met een fantastisch inkomen. Sinds kort ben ik zelfs verantwoordelijk voor een team van 10 mannen en vrouwen. Ik maak natuurlijk heel veel uren maar ik doe het graag. Ik sta met beide benen in het leven en ben best trots op wat ik heb bereikt.
Maar toch heb ik af en toe zo`n gevoel, dat er iets ontbreekt. Dat er meer is, alleen ik weet niet precies wat. Omdat ik veel werk heb ik weinig tijd voor een privé leven. Ik ben daarom al een tijdje single. Met mijn laatste vriend heb ik het uitgemaakt omdat ie zich helemaal van mij afhankelijk maakte. Ik was de hele dag aan het werk en hij zat thuis te wachten tot ik het geld bracht. Het enige waar druk mee bezig was, was zijn lichaam. Hij zag er wel lekker uit maar het was niet genoeg voor mij. En omdat ik altijd erg consequent ben, heb ik het uitgemaakt.

Vandaag heb ik een uitnodiging voor een kunstexpositie. Eigenlijk is dat helemaal mijn wereldje niet maar er zijn een aantal zakelijke relaties die ik moet onderhouden en dus ben ik met frisse tegenzin toch maar gegaan. Meteen toen ik binnenkwam zag ik haar. Een slanke maar krachtige vrouw, met een vrij warrig kapsel. Ik was al op zoek naar mijn klanten toen onze blikken elkaar kruisten. Het was alsof ze me met haar ogen gevangen nam om me niet meer los te laten. Een gevoel wat ik helemaal niet ken. Ik ben normaal gesproken een zelfverzekerde vrouw die precies weet wat ze wil en wat ze moet doen. En toch… Die ogen…

Ik voel hoe mijn zelfverzekerdheid een deuk krijgt. Wat is er met me aan de hand? “Gedraag je” zeg ik tegen mezelf. “Laat je niet piepelen.” Ik neem een glas wijn en loop door de ruimte. Terwijl ik naar een schilderij sta te kijken, voel ik dat ze achter me is komen staan. Ik ben geïrriteerd, ik erger me aan mezelf. Zo ben ik helemaal niet. Maar ik weet niet wat ik zeggen moet. Niet in staat om simpele small talk te beginnen.
“Wat zie jij hierin?” Begin ik toch maar een gesprek. Ik kan wel door de grond zakken. Een veel dommere vraag kan je bijna niet bedenken. Ze kijkt me aan met een blik die ik niet beschrijven kan. Met een bijna onheispellende stem zegt ze: “Chaos die smeekt om mijn orde.” Ik voel hoe ik rood wordt terwijl ik krampachtig over een antwoord nadenk. Ik sta nooit om een antwoord verlegen maar nu…
“Orde,” vraag ik dan. “Hoe zou je die brengen?” En nog steeds voel ik me kleiner en kleiner worden. Wat is dit? Ik ben nog geen 5 minuten binnen en ik heb het gevoel dat ik door haar blikken en een paar woorden ik helemaal gesloopt word. Alsof ik een complete reset krijg. Maar tegelijkertijd heb ik het gevoel dat dit wel eens precies zou kunnen zijn waar ik naar op zoek ben. Alleen, waar ben ik naar op zoek? Wat heeft deze vrouw wat ik niet heb? En waarom voel ik me als een klein meisje?
Wat gebeurt er hier?
Dan voel ik haar hand op mijn rug. Voor iedereen is het een toevallige onschuldige aanraking. Maar ik weet wel beter. Het is alsof ik in de brand sta. Van het ene op het andere moment.

En dan zijn daar weer die ogen die dwars door me heen kijken. En die lage rustige maar gevaarlijk klinkende stem. “Kom maar mee, dan zal ik het je laten zien…”

We lopen door de stille straten, de stad een vage achtergrond van neonlichten en zachte geluiden. Mijn hand blijft op haar rug, een constante herinnering aan mijn aanwezigheid, mijn controle. Haar stappen zijn aarzelend, maar ze volgt, haar lichaam gespannen van verwachting. Ik voel haar worstelen met zichzelf – de vrouw die altijd de touwtjes in handen had, nu onzeker, maar aangetrokken door de belofte van iets diepers. “Waarom voelt dit zo… intens?” mompelt ze, haar stem zacht, bijna kwetsbaar. Ik keek haar aan, mijn ogen vast in de hare, en zeg: “Omdat je eindelijk iets voelt dat echt is.”

Bij mijn loft aangekomen, open ik de zware houten deur en liet haar voorgaan. De ruimte is warm, verlicht door het zachte schijnsel van kaarsen, de lucht gevuld met de geur van ceder en vanille. Ik sluit de deur achter ons, het zachte klikken van het slot een subtiele waarschuwing. 'Iets drinken?' vraag ik. Ze knikt zachtjes en ik schenk voor ons beiden een glans wijn uit en settel me in mijn comfortabele lederen sofa. Ik hou er van alles wat leder, latex, lak is. Voor vanavond was ik eerder deftig gekleed in een katoenen jurk, maar in de slaapkamer haal ik de gekste en lekkerste fetish outfits boven.

Ze zit recht tegenover me in de sofa, haar ogen dwaalden over de planten, de boeken, en blijven hangen op de antieke kist in de hoek. Haar ademhaling versnelt, en ik weet dat ze zich afvraagt wat erin zit. 'Vertel eens, wat is je naam?' Ze durft me haast niet aan te kijken 'Petra' mompelt ze zacht. 'Wie? dat heb ik niet verstaan' lach ik. 'Petra' zegt ze iets luider. Ik glimlach. 'Mooie naam, Diana, maar iedereen noemt me Meesteres die op jouw plaats zit' hint ik naar mijn BDSM stijl. Ik zie haar ogen groot worden als ze slikt.

Ik loop naar haar toe, langzaam, mijn bewegingen bewust en beheerst. “Je bent gewend om te leiden, nietwaar?” zeg ik, terwijl ik voor haar ging staan, mijn schaduw over haar heen vallend. “Maar vanavond laat je dat los. Vanavond geef je mij de controle, als je dat wil.” Haar ogen worden opnieuw groot, haar lippen wijken iets uiteen, ze wil iets uitbrengen maar vind de woorden niet. 'Wil je dat?' vraag ik haar.

Waar ben ik mee bezig? We lopen door de donkere straten van de stad. Als een puppy loop ik achter haar aan. Nog geen kwartier ben ik op de expositie gebleven. Toen ze voorstelde met haar mee te gaan, wist ik gelijk dat dat precies is wat ik het liefst wil. Ik heb mijn klanten niet eens meer begroet en ben met haar meegegaan. Haar hand ligt op mijn rug. Zachtjes maar dwingend. Iets waar ik eigenlijk helemaal niet van houd. Als een man dit bij me zou doen, dan zou ik hem in elkaar slaan. Ik doe niet voor niets sinds ik kind ben aan karate. Maar nu laat ik het toe.
Sterker nog, iets in me wil dit. Ergens wil ik dat ze de leiding neemt. Aan de andere kant, zo bin ik niet. Ik ben verward.
“Waarom voelt dit zo… intens?” Zeg ik meer tegen mezelf dan tegen haar. Ze blijft even staan en kijkt me aan: “Omdat je eindelijk iets voelt dat echt is.” Zegt ze zachtjes.
Ik weet niet wat ik moet zeggen en zwijgend lopen we naar haar huis. Dat blijkt een stijlvolle maar ook geheimzinnige loft te zijn. Het begint al met de zware voordeur die zachtjes maar heel definitief sluit. Ik probeer de verschillende indrukken in me op te nemen. Het warme licht, de aangename geur, de stijlvolle meubels, die boekenkasten en de planten. Maar er is meer. Ik kan het niet duiden maar het is alsof er een tweede laag is, een onheilspellende laag. Een geur van leer of rubber, het zachte tikken van haar hakken op het parket en de grote zware kist die in de hoek van de kamer staat. Ze schenkt twee glazen wijn in en we gaan op het leren bankstel zitten. Ik zak diep weg terwijl zij gewoon lijkt te zitten. Ik moet omhoog kijken om haar te kunnen zien. Ze vraagt hoe ik heet en ik ben niet eens in staat mijn naam duidelijk te zeggen. Dan verteld ze me, dat ze Diana heet. Maar dat iedereen die op mijn plaats zit haar Meesteres noemt.
Ik durf niets te zeggen en ik moet slikken. Dan staat ze op en loopt naar me toe, met langzame stappen. Ze heeft de situatie volledig volledig controle. “Je bent gewend om te leiden, nietwaar?” zegt ze. “Maar vanavond laat je dat los. Vanavond geef je mij de controle, als je dat wil.” Ik zit daar en kijk naar haar op. Niet in staat iets te zeggen. Mijn verstand zegt me, dat ik hier weg moet. Meteen. Ik moet nu opstaan en vertrekken. Maar waarom heb ik dan opeens zo`n warm gevoel in mijn buik? Ik kijk weer naar Diana. Ze ziet er eigenlijk helemaal niet uit als een meesteres, denk ik. Ik heb er geen verstand van maar bij een meesteres stel ik me iets anders voor. Een grote strenge vrouw, gekleed in zwarte outfits met laarzen met hoge hakken. Dat is Diana niet. Maar toch heeft ze een natuurlijk overwicht.
En ze schijnt haar geduld te verliezen. Met meer nadruk vraagt ze me, of ik bereid ben haar de controle te geven.
Ik wil met nee antwoorden maar tot mijn eigen verbazing haar ik mezelf “ja” zeggen.
Op haar gezicht verschijnt een glimlach. “Een verstandige beslissing.” Zegt Diana. “Je zal er geen spijt van krijgen.” En dan drukt ze heel even haar lippen op de mijne. Het is een heel kort moment maar er schieten duizenden bliksemschichten door me heen. Het lijkt wel alsof ik in de brand sta. Voor ik besef wat er met me gebeurt, is Diana verdwenen. Er gaat zo veel door me heen en ik heb geen idee wat er gaat komen.
Dan hoor ik haar. Eerst het tikken van hakken. Maar nu niet meer zachtjes, het is veel harder. Dan ruik ik een mengeling van parfum en leer.
Ik kijk voorzichtig omhoog en mijn adem stokt.

Petra’s ogen, groot van verwarring en verlangen, volgen me terwijl ik terug de kamer in loop. Ik heb me omgekleed in een strakke, zwarte leren jurk die mijn lichaam omhelst als een tweede huid, de stof glanzend in het kaarslicht. Mijn hakken tikken scherp op het parket, een ritme dat haar hartslag lijkt te versnellen. De geur van mijn parfum vermengt zich met het leer, een zintuiglijke belofte van wat komen gaat. Haar adem stokt als ze me ziet, en ik voel de macht die ik over haar heb als een tastbare kracht.

“Sta op,” zeg ik, mijn stem laag en onverbiddelijk. Ze aarzelt, maar gehoorzaamt, haar bewegingen onzeker. Ik stap dichterbij, mijn ogen houden de hare gevangen. “Je zei ja,” herinner ik haar, mijn vingers strijken licht over haar kaak, een aanraking die haar doet trillen. “Dat betekent dat je van mij bent, voor vanavond.” Haar lippen wijken, maar er komt geen geluid. Perfect. Ik haal een zwarte zijden blinddoek uit mijn zak en houd hem voor haar ogen. “Vertrouw je me?” vraag ik, mijn toon een mengeling van uitdaging en geruststelling. Ze slikt, knikt langzaam, en ik laat de blinddoek over haar ogen glijden, de wereld voor haar reducerend tot duisternis.

“Handen achter je rug,” beveel ik, terwijl ik een streng zijden touw pak uit de kist. Ze gehoorzaamt, haar polsen kruisen elkaar instinctief. Mijn vingers werken snel, het touw glijdt soepel om haar polsen, knopen strak maar zorgvuldig, een kunstwerk van controle. Haar ademhaling wordt sneller, onregelmatig, en ik voel haar spanning, haar overgave. “Goed zo,” fluister ik, mijn lippen dicht bij haar oor, “je doet het goed.”

Ik pak een rijzweepje uit de kist, de leren tip zacht maar dreigend. Ik laat het langzaam over haar schouder glijden, langs de curve van haar nek, over de stof van haar blouse. Haar lichaam reageert direct, een lichte huivering, een zachte zucht. “Wat voel je?” vraag ik, terwijl ik het zweepje langs haar arm laat glijden, net niet hard genoeg om te strijken. “Ik… weet niet,” stamelt ze, haar stem breekbaar in de stilte. “Probeer nog eens,” zeg ik, mijn toon scherper, terwijl ik het zweepje licht tegen haar dij tik, een zachte prikkel die haar doet happen naar adem. “Opwinding,” fluistert ze eindelijk, “en… angst.” Ik glimlach. “Mooi. Dat is precies wat ik wil.”

Ik cirkel om haar heen, het zweepje danst over haar lichaam – haar rug, haar heupen, de binnenkant van haar polsen waar het touw haar bindt. Elke aanraking is berekend, een spel van sensatie en verwachting. “Je bent altijd in controle, Petra,” zeg ik, mijn stem een zachte, gevaarlijke melodie. “Maar nu laat je los. Je geeft je aan mij.” Haar hoofd kantelt licht, alsof ze mijn woorden proeft, en ik weet dat ze dieper zinkt in de ruimte waar ik haar naartoe leid.

Mijn ogen vallen open als ik Diana voor me staat. Ze heeft zich omgekleed. Alle twijfel is weg. Ze heeft een strakke glanzende leren jurk aan met leren laarzen. Haar haar is strak naar achteren gekamd. Ze ziet er fantastisch uit. De jurk bedekt haar lichaam en toch ook weer niet. Ik ruik een mengeling van parfum en leer. Het is ronduit intimiderend en ik voel me steeds kleiner worden. Maar dat is nog niet alles. Ik voel iets, wat ik eigenlijk niet kan voelen en niet wil voelen. Ik ben opgewonden. Nee, het is veel meer dan dat. Ik ben drijfnat. Mijn slip is vochtig en het wordt alleen maar erger. Opnieuw weet ik geen raad. Ik ben helemaal niet lesbisch. OK, ik heb momenteel geen vriend maar ik heb al een aantal mannen gehad. Vaste verkering en ook een aantal one night stands. Maar ik heb nog nooit aan vrouwen gedacht, laat staan dat een vrouw me opwond. Maar nu kan ik het niet stoppen. Diana staat voor me, ongenaakbaar met haar grote donkere ogen, haar fantastische in leer verpakte lichaam, de laarzen met ongelofelijk hoge hakken zodat ze boven me uit toornt. Ik zou haar het liefste aanraken, haar strelen, voelen hoe die combinatie uit leer op haar huid zich aanvoelt. De geachte alleen al maakt dat ik nog veel natter wordt. Maar tegelijkertijd durf ik haar niet eens in haar ogen te kijken. Ik zit diep weggedoken en wacht op wat er gaat komen.

“Sta op,” zegt ze zonder tegenspraak te dulden. “Je zei ja,” herinnert ze me aan wat ik net heb gezegd. Daarbij strelen haar vingers over mijn gezicht. Alleen dit gevoel laat me bijna door mijn benen zakken van opwinding.
“Dat betekent dat je van mij bent, voor vanavond.” Terwijl ze tegen me paar haalt ze een stuk stof te voorschijn. “Vertrouw je me?” vraagt ze. Wat een vraag. Wat kan ik daar nog op zeggen? Ik durf niet eens meer iets te zeggen en ik knik slechts. En dan merk ik, wat het stuk stof is. Het is een blinddoek die ze voor mijn ogen bindt. En dan is alles donker. Ik adem heftig.

“Handen achter je rug,” beveelt ze. Zonder verder iets te zeggen voel ik hoe mijn handen achter mijn rug worden vastgebonden. Het is raar gevoel. Gevaarlijk maar toch niet onaangenaam. En op de een of andere manier voelt het voor mij makkelijker aan, de controle af te geven.
Onverwacht hoor ik “Goed zo,” in mijn oor gefluisterd. “Je doet het goed.” Instinctief wil ik mijn handen bewegen maar ik merk, dat ik geen kans heb. Ik zie niets, kan me niet bewegen. De rillingen lopen dwars door mijn lichaam, en ik voel hoe alles direct tussen mijn benen lijkt te eindigen. Ik ben echt zeik en zeiknat en ik kan het niet controleren. Het wordt steeds erger.
Dan is ze even weg. Maar niet lang. Opeens voel ik hoe ik zachtjes met een stukje leer of iets dergelijks wordt aan geraakt. Van mijn schouder naar mijn nek. Over mijn blouse naar beneden. Ik houd mijn adem in en probeer mezelf onder controle te krijgen. Ik heb geen schijn van kans. Dan weer die onheilspellende stem: “Wat voel je?” Ik durf nog steeds niets te zeggen maar ik begrijp dat ik wel zal moeten. “Ik… weet niet,” zeg ik met zachte stem.
Ik voel een tik tegen mijn dijbeen. “Probeer nog eens,” zegt ze met een scherpe stem. Ik probeer rustig te ademen maar dat lukt al lang niet meer. “Opwinding en angst,” fluister ik. Ik kan het niet zien maar ik voel haar tevredenheid: “Mooi. Dat is precies wat ik wil.”
Ze laat het stukje leer over mijn lichaam bewegen. Opeens begrijp ik, dat het een zweep moet zijn. Dat maakt me nog onzekerder want ik weet, dat je met een zweep geslagen kan worden.
Maar ze slaat me niet. In tegendeel. Het is alsof ze precies weet hoe ze me moet aanraken. Elke beweging zit, is een belofte dat er nog veel meer gaat komen.
Opnieuw is daar die rustige stem: “Je bent altijd in controle, Petra, maar nu laat je los. Je geeft je aan mij.” Ik zeg niets. Het is ook niet nodig. Zonder woorden laat ik haar weten, dat ik me overgeef. Met heel mijn wezen, geen discussie mogelijk.
Ze weet het en ze neemt de gelegenheid. Zonder één woord te zeggen voel ik, hoe ze de controle over mijn lichaam pakt. Het lijkt zo makkelijk en misschien is het dat voor haar ook wel. Ik weet niet eens precies wat ze doet maar het gaat zo gemakkelijk. Ik voel haar handen, een paar strelingen, een paar zachte kneepjes in mijn heupen, op mijn dijen en dann één vinger doelgericht op mijn clitoris. Ze neemt niet eens de moeite onder mijn slipje te komen. Is ook helemaal niet nodig. De druk door de stof is al te veel. Ik begin luid te kreunen en dan voel ik een storm door mijn lichaam razen. Ik zak door mijn benen en lig te stuiptrekken als een gigantisch orgasme door mijn lichaam bliksemt. Ik schreeuw, kreun en vergeet alles wat ik ben. Zo iets heb ik nog nooit meegemaakt. Het duurt een eeuwigheid maar dan kom ik tot rust. Mijn adem gaat heftig en ik ben helemaal kapot. Als ik weer een beetje normaal kan denken, lig ik op de bank met mijn hoofd op de schoot van Diana. Ze streelt door mijn haren. Als ze ziet dat ik weer een beetje bij begin te komen, zegt ze: “Dit is slechts het begin. Vanaf nu zal ik alle beslissingen voor je nemen. Of je klaar komt of niet, ligt van nu af aan in mijn handen.” Ik hoor het en vindt het allemaal prima. Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld.
Maar dan is er opeens een felle pijn op mijn achterste. Eerst links, meteen gevolgd door een klap rechts. Ik schreeuw het uit maar meteen krijg ik weer een tik. En dan hoor ik Diana, die met scherpe stem zegt: “Dacht jij nou echt, dat das alles was???”

Ik ben Diana, en vanavond ben ik de enige die bepaalt wat Petra voelt, wat ze verdient. Haar orgasme, zo snel en ongecontroleerd, ligt nog vers in de lucht, haar lichaam slap tegen mijn schoot, haar ademhaling zwaar. De blinddoek zit nog strak om haar ogen, haar polsen gebonden achter haar rug, en toch voel ik haar overgave, haar hunkering naar meer. Maar ze heeft een grens overschreden – ze kwam zonder mijn toestemming, en dat vraagt om discipline. Mijn leren jurk kraakt zacht als ik me beweeg, mijn laarzen tikken op het parket terwijl ik haar kin optil, haar gezicht naar me toe draai. “Je dacht dat je zomaar mocht klaarkomen?” zeg ik, mijn stem scherp maar beheerst, een zweem van plezier erin. “Dat bepaal ik, Petra. En nu krijg je je straf.”

Ik trek haar voorzichtig maar vastberaden omhoog van de bank. “Sta op,” beveel ik. Ze wankelt even, haar benen nog zwak, maar ze gehoorzaamt. “Tien slagen,” zeg ik, terwijl ik mijn hand op haar onderrug leg en haar naar een open plek in de kamer leid. “Voor je ongehoorzaamheid.” Ik draai haar om, mijn vingers haken in de rand van haar broek, en met een snelle beweging trek ik die omlaag, haar slipje volgt. Haar adem stokt, een zachte kreun ontsnapt als de koele lucht haar blote huid raakt. Ik laat mijn hand over haar billen glijden, warm en zacht, voordat de eerste slag landt – een scherpe, vlakke klap op haar linkerbil. Ze slaakt een kreet, haar lichaam schokt. “Tel,” beveel ik. “Eén,” fluistert ze, haar stem trillend. De tweede slag volgt, harder, op haar rechterbil. “Twee,” hijgt ze. Ik werk methodisch, elke klap precies, haar huid rood kleurend onder mijn hand, haar stem brekender bij elke telling tot we bij tien zijn. Ze trilt, maar ik voel haar opwinding, de hitte die van haar afstraalt.

“Mooi,” zeg ik, mijn toon zachter nu, terwijl ik mijn vingers over haar gloeiende huid laat glijden, een moment van tederheid als beloning. “Nu ga je je voor me uitkleden.” Ik maak het touw rond haar polsen los, maar laat de blinddoek zitten. “Alles,” voeg ik toe, mijn stem een fluistering die geen tegenspraak duldt. Haar handen bewegen onzeker, maar ze trekt haar blouse uit, laat haar broek en slipje op de grond vallen, tot ze naakt voor me staat, haar lichaam bloot en kwetsbaar in het kaarslicht. Ik cirkel om haar heen, mijn ogen verslinden haar, en ik voel de macht die haar overgave me geeft.

“Volg me,” zeg ik, terwijl ik haar hand pak en haar naar de slaapkamer leid. De ruimte is donker, op het zachte licht van een enkele kaars na, het bed breed en uitnodigend. “Op handen en knieën,” beveel ik, wijzend naar het bed. Ze klimt erop, haar bewegingen aarzelend maar gehoorzaam, haar kont geheven zoals ik wil. Ik pak nieuw touw uit een lade, wikkel het zorgvuldig om haar polsen en enkels, bind haar vast aan de bedpoten, haar lichaam strak en open voor mij. Haar ademhaling is snel, haar huid glinstert van anticipatie. “Je bent drijfnat, nietwaar?” zeg ik, terwijl ik achter haar ga staan, mijn vingers licht over haar dijen strijken, net niet waar ze me wil. Ze kreunt, haar heupen bewegen smekend. “Alsjeblieft,” fluistert ze.

Ik laat één vinger langzaam over haar natte plooien glijden, plagend, zonder haar te geven wat ze wil. “Je krijgt alleen wat ik je geef,” zeg ik, mijn stem een zachte waarschuwing, terwijl ik haar clit lichtjes aanraak, een cirkel draai, en dan weer terugtrek. Ze jammert, haar lichaam spant zich aan tegen het touw. Ik ga verder, mijn vingers glijden in haar, traag, diep, dan weer terug, haar plagend tot ze trilt van frustratie. “Niet klaarkomen,” waarschuw ik, terwijl ik haar randje op randje houd, mijn andere hand haar heup vasthoudend. “Pas als ik het zeg.” Haar kreunen vullen de kamer, haar overgave compleet, en ik weet: ze is volledig van mij.

Blijkbaar heb ik iets fout gedaan. Ook al weet ik niet precies wat. Maar ik hoor haar scherpe stem die me beveelt op te staan. Voor ik besef wat er met me gebeurt heeft ze m`n broek en meteen ook mijn slipje naar beneden getrokken en ze slaat me op mijn blote billen. Ongenadig hard met de vlakke hand. Afwisselend links en rechts en ik moet meetellen. Zonder er over na te denken begin ik mee te tellen.
Na de eerste paar klappen doet het steeds meer pijn en mijn kont moet vuurrood zijn. Nadat ik tien klappen heb gekregen stopt ze. Zachtjes streelt ze mijn rode billen even. Ik weet niet wat ik voel. Aan de ene kant ben ik woest. Ik ben nog nooit geslagen. Aan de andere kant ben ik bijna trots en niet alleen dat. Het doet ontzettend pijn maar ik heb ook vlinders in mijn buik.
“Mooi,” zegt Diana zachtjes terwijl haar vingertoppen zo licht als een veertje over mijn rode huid bewegen. “Nu ga je je voor me uitkleden.” Ze bind mijn handen los zodat ik me kan bewegen. Alleen de blinddoek laat ze om.“Alles” zegt ze nog voor ik iets kan vragen. Weer begrijp ik meteen dat ze geen tegenspraak duldt. Ik voel me erg klein en onzeker en juist daarom durf ik niet tegen haar in te gaan en ik kleed me langzaam uit. Eerst trek ik mijn bloes uit mijn broek en knoop hem langzaam los. Daarna volgt mijn broek zodat ik slechts in mijn ondergoed voor haar sta. Aarzelend maak ik mijn Bh los en laat ook die op de grond vallen. Tot slot trek ik mijn slipje uit en dan sta ik naakt voor haar. “Handen op je rug” beveelt ze. Ik begrijp dat ik mijn naaktheid niet kan bedekken en volg haar bevel op. Ik kan niets zien maar ik voel haar blikken op me en ik weet dat ik niets meer kan doen. Erger nog, ook dit windt me mateloos op. Ik voel dat mijn tepels keihard zijn en over mijn dijen sijpelen druppels geil. Ik weet dat Diana alles ziet, ik kan en wil het ook niet verbergen.

“Volg me,” hoor ik en ik voel hoe ze mijn hand neemt en me door haar loft leidt. Dan trekt ze mijn blinddoek af en ik zie dat we in een slaapkamer staan. Ook deze kamer ist weer stijl- en smaakvol ingericht met een groot bed als middelpunt.
Ze wijst naar het bed: “Op handen en knieën,” wordt me gezegd. Ik luister weer, elke weerstand is al lang verdwenen. Met geoefende bewegingen word ik op het bed vastgebonden. Op een manier die me helemaal open en bloot legt. Zwaar ademend wacht ik op wat er gaat komen. Dan voel ik haar handen op mijn dijbenen. Ze voelt de vochtigheid. “Je bent drijfnat, nietwaar?” Vraagt ze. Ze streelt me voorzichtig, gaat langs mijn schaamlippen zonder me echt aan te raken. Het maakt me razend omdat ik zo veel meer wil. “Alsjeblieft,” smeek ik.
Maar ze is onverbiddelijk. “Je krijgt alleen wat ik je geef,” en dat maakt ze overduidelijk. Ze begint me te bewerken. Langzaam, teder, met veel gevoel en vooral met absolute controle over mijn lichaam. Elke beweging heeft een doel. Ze vingert me voorzichtig, trekt dan weer terug, streelt mijn schaamlippen, haar vingertop draait rondjes om mijn clit maar raakt hem niet aan. Ik wil maar één ding: klaarkomen. En steeds kom ik iets dichterbij maar iedere keer stopt Diana met een ongelofelijke trefzekerheid net op tijd.
Ik doe wat ik kan. Ik probeer mijn bekken naar haar handen te bewegen, al mijn spieren spannen zich aan als ze me aanraakt. Maar toch heb ik geen schijn van kans. Ik kreun steeds luider, steeds schaamtelozer. Ik vergeet alles wat belangrijk voor me is. Het gaat alleen om Diana, mij en om wat ze met me doet, of wat ze niet met me doet.
Opnieuw ben ik er bijna, elke spier is gespannen, ik bijt op mijn lippen en kreun als een gewond dier. Nog één vinger in me of één druk op mijn clit and dan….
Maar weer trekt ze zich op het beslissende moment terug.
Opnieuw hoor ik haar stem: “Niet klaarkomen, pas als ik het zeg.”
En ik besef dat ik verloren heb. Ik ben gebroken. Niet alleen mijn lichaam, ook mijn geest. Het is allemaal van Diana.
En vreemd genoeg is het een goed gevoel. Ik weet, dat zij voor mij zal beslisssen en dat het goed is. Ik geef me helemaal over.

Haar lichaam, gebonden op mijn bed, trilt van verlangen, haar geest gebroken door mijn controle. De manier waarop ze kreunt, haar heupen smekend bewegend tegen de touwen, vertelt me alles: ze is verloren in mijn wereld, precies zoals ik het wilde. Haar drijfnatte kutje glinstert in het kaarslicht, haar tepels hard en haar huid blozend van de slagen die ik haar gaf. Ze is prachtig in haar overgave, maar ik ben nog niet klaar met haar. Ze heeft geleerd dat haar genot van mij afhangt, en nu ga ik haar verder plagen, haar grenzen oprekken, haar laten voelen hoe diep mijn macht reikt.Ik loop naar de lade naast het bed, mijn leren jurk kraakt zacht, mijn hakken tikken op het parket. “Je hebt je goed gedragen na je straf,” zeg ik, mijn stem laag en warm, maar met een randje dat haar alert houdt. “Maar we zijn nog niet klaar.” Ik pak een kleine, glanzende anaalplug, de koude metalen punt glimmend in het licht, en een rabbit vibrator, waarvan ik weet dat die haar tot waanzin zal drijven. Als laatste neem ik een paar tepelklemmetjes, met kleine, zilveren belletjes die zullen tinkelen bij elke beweging. Haar ademhaling versnelt als ze het zachte gerinkel hoort, haar lichaam gespannen in afwachting.Ik kniel achter haar, mijn vingers glijden over haar gloeiende billen, nog rood van mijn slagen. “Ontspan,” beveel ik, terwijl ik een druppel glijmiddel op de plug laat vallen en langzaam over haar anus wrijf. Ze verstijft, een zachte kreun ontsnapt, maar ze duwt haar heupen instinctief naar achteren. “Goed zo,” fluister ik, terwijl ik de plug voorzichtig maar vastberaden inbreng, haar lichaam zich langzaam openend.



Ze hijgt, haar hoofd zakt naar het bed, en ik voel haar overgave dieper worden. “Voelt dat goed?” vraag ik, mijn toon plagend. “Ja… Meesteres,” fluistert ze, haar stem gebroken, en mijn glimlach groeit.Ik pak de tepelklemmetjes en leun voorover, mijn vingers strijken over haar harde tepels. “Blijf stil,” zeg ik, terwijl ik de eerste klem voorzichtig plaats. Ze slaakt een scherpe kreet, de bel tinkelt zacht als haar lichaam trilt. De tweede volgt, en nu bengelen de klemmetjes bij elke ademhaling, het geluid een constante herinnering aan haar kwetsbaarheid. “Mooi,” zeg ik, terwijl ik een vinger langs haar rug laat glijden, haar huivering voelend. “Je bent zo gevoelig.”Dan pak ik de rabbit vibrator, zet hem op een lage stand, en laat hem langs haar dijen glijden, dichtbij maar niet waar ze hem wil. Ze kreunt, haar heupen bewegen smekend, de belletjes tinkelen wild. “Alsjeblieft,” jammert ze, haar stem rauw van verlangen. Ik laat de vibrator over haar schaamlippen glijden, plagend, de zachte trillingen net niet genoeg om haar over de rand te duwen. “Niet klaarkomen,” herhaal ik, terwijl ik de vibrator langzaam in haar drijfnatte kutje schuif, de rabbit-arm tegen haar clit drukkend. Haar kreunen worden luider, wanhopiger, haar lichaam spant zich tegen de touwen. Ik beweeg de vibrator traag, in en uit, stop net als ze begint te trillen, en trek hem terug. “Nog niet,” zeg ik, mijn stem een zachte waarschuwing, terwijl ik haar heup vastgrijp, mijn nagels licht in haar huid drukkend.Ik leun dichterbij, mijn lippen vlak bij haar oor. “Je bent van mij, Petra,” fluister ik, terwijl ik de vibrator weer aanzet, nu iets harder, en hem diep in haar duw. De belletjes rinkelen, de plug vult haar, en haar kreunen vullen de kamer. Ik tease haar, breng haar telkens naar het randje, stop dan abrupt, haar wanhopige smeekbedes voedend mijn eigen genot.

“Wanneer ik zeg dat je mag, pas dan,” zeg ik, terwijl ik een vinger naast de vibrator laat glijden, haar clit plagend, wetend dat ze volledig aan mijn genade is overgeleverd.

Ze laat me even los. Ik hoor het tikken van haar hakken als ze een paar stappen achteruit loopt. Ze staat voor me en kijkt op me neer, hoe ik op handen en knieën op het bed vastgebonden ben. Ik kijk terug en ben me er van bewust, dat ik omhoog moet kijken. Ik kan haar blikken niet weerstaan. Ze heeft iets magisch. Dat goddelijke lichaam verpakt in leer. En dan die blik in haar ogen. Ik zou haar zo graag aanraken. De contouren van haar lichaam volgen, al is het alleen maar door het leer. Maar ik heb geen schijn van kans. Zij is een godin en ik ben… Tja, wat ben ik eigenlijk? Van mijn zelfverzekerde “ik” is niets meer over. Ik ben naakt, mijn huid van top to teen bezweet, gloeiend van de klappen die ik heb gekregen. En ik ben geil. Ik kan het niet anders meer omschrijven. Mijn tepels doen pijn, zo hard zijn ze. En ik ben alweer of nog steeds drijfnat. Mijn schaamlippen zijn gezwollen en licht geopend, mijn clit staat kloppend en prominent naar voren. Ik ben er helemaal klaar voor. Één of twee aanrakingen en het is zover. Ik verlang er ook naar. Diana heeft mij hierheen gebracht, ik wil dat ze het nu afmaakt. Ik zal het over me heen laten komen. Ik zal steunen en kreunen, me helemaal overgeven. Maar er gebeurt niets. Ze kijkt alleen maar op me neer.

“Je hebt je goed gedragen na je straf, Maar we zijn nog niet klaar.” Ik knik maar ik heb geen idee. Wat nog? Ze draait zich om en komt met een aantal dingen gerug. Iets kleins uit metaal en iets dat op een vibrator lijkt. En dan heeft ze ook nog een soort belletjes die rinkelen. Maar ik ben al zo geil, dat ik er niet over na kan denken. Tot ik opeens voel dat er iets tegen mijn kont wordt gedrukt. “Dat niet, nooit!” denk ik. Niet met mij. Daar heb ik altijd al een duidelijke grens getrokken en dat ga ik ook niet veranderen. Maar mijn lichaam verraadt me. Haar zachte stem, die me beveelt me te onspannen, haar handen die mijn billen zachtjes uit elkaar trekken en het koude goedje dat op m`n sterretje wordt gesmeerd. Zo veel nieuws. Automatisch druk ik mijn kontje naar achteren en ik voel hoe er voor het eerst in mijn leven een plug in mijn kont glijdt. Ik kreun zachtjes als ie helemaal in me verdwijnt.
“Voelt dat goed?” vraagt ze zachtjes. Ik kan niet anders meer. “Ja… Meesteres,” zeg ik uit volle overtuiging en ik laat mijn hoofd op het bed vallen.
Dan voel ik hoe haar handen één van mijn borsten pakt. Wat een heerlijk gevoel. Ze neemt mijn harde tepel tussen haar vingers en ik kan alleen maar kreunen. Maar dan een felle pijn die door mijn lichaam trekt meteen gevolgd door nog een pijnscheut in mijn andere borst. Ik schreeuw het uit voordat ik begrijp, dat ze iets op mijn tepels heeft gezet. Het moeten van die klemmetjes zijn. En ze rinkelen nog ook. Ik adem diep in en probeer mijn adem dan in te houden. Alles doet pijn.
“Mooi” fluistert ze. Ze geeft me even tijd om te wennen. Ik weet niet wat ik voel. Te veel sensaties. Mijn kut, helemaal geil, mijn kont voor het eerst opgevuld en dan ook nog de scherpe pijn in mijn tepels. En dan mijn positie, vastgebonden op handen en voeten. Geen bewegingsvrijheid, alleen de belletjes die klingelen omdat mijn borsten heen en weer schommelen.
En dan staat boven alles Diana, godin in leer die overal is en alles controleert. Maar ze is nog steeds niet klaar. Ik voel hoe ze iets trillends tussen mijn schaamlippen stopt, en hoe mijn clit ook wordt gemasseerd. Ik schreeuw het uit maar probeer mezelf meteen weer onder controle te krijgen omdat mijn tepels zo`n pijn doen. Maar Diana kent geen genade. Ze speelt me, met mijn geilheid. Ze neukt me zachtjes met de vibrator, maakt me steeds geiler, laat me steeds harder kreunen. Tot ik ga komen. Maar met dodelijke precisie stopt ze steeds weer. Ze beheerst dit spel tot in de puntjes, en daarmee beheerst ze mij.
“Niet klaarkomen,” zegt ze nog eens. Ik hoor het bijna niet meer. Ik kreun en steun en kan niet anders dan iedere keer opnieuw beginnen. Steeds weer werkt mijn lichaam naar dit orgasme toe wat er dan toch weer niet komt. Ik weet het maar ik kan er niets aan doen. Ze weet keer op keer precies waar ze me moet raken. Mijn kut, mijn tepels, mijn clit.
“Je bent van mij, Petra,” fluistert ze. En weer voel ik hoe de trillende vibrator in mijn kutje verdwijnt. Dit keer dan wel. Alle spieren spannen zich aan, ik knijp mijn kut samen en ik schreeuw
“Je mag pas als ik het zeg” zegt ze nog een keer. “En vergeet niet, als je toch komt, moet ik je straffen. Begrijp je dat? Als je zonder toestemming komt, wordt je streng gestraft.”
Ik knik maar waarom vraagt ze me dit? Het is nu toch wel duidelijk dat ik niet mag komen?
Nog een keer laat ze me bevestigen dat ik niet mag komen. Maar dan drukt ze opeens de vibrator dieper in me, dan ie was. Ik voel de vibraties door mijn lichaam gaan en ik voel dat ook mijn clit wordt gemasseerd.
“Je mag niet komen” maar ik kan hier niet gegen op. Ergens in mijn hoofd begrijp ik dat dit een set up is. Diana is in controle. Zij bepaald dat ik nu kom en ik kan daar niets tegen doen. Dat is het laatste wat er door mijn hoofd gaat voordat ik me weer helemaal overgeef. Ik schreeuw zo luid, dat de hele straat het kan horen en ik verlies de controle over mijn lichaam.
Ik verlies alle besef van tijd. Pas als ik een harde venijnige klap voel, begrijp ik dat ik nu gestraft ga worden. Gestraft voor iets waar ik helemaal geen controle meer over heb.

Petra’s schreeuw van extase vult mijn slaapkamer, een bewijs van haar totale overgave, maar ook van haar ongehoorzaamheid. Ze kwam, ondanks mijn duidelijke bevel, en nu ligt ze daar, vastgebonden op handen en knieën, haar lichaam trillend van de naschokken van haar orgasme. Haar drijfnatte kutje glinstert, de tepelklemmetjes rinkelen zacht bij elke hijgende ademhaling, en de anaalplug houdt haar gevuld.


Ze is prachtig in haar kwetsbaarheid, maar ze heeft een les nodig. Mijn controle is absoluut, en ze zal leren dat mijn regels niet overtreden worden zonder gevolgen. Mijn leren jurk spant strak om mijn lichaam, mijn laarzen tikken op het parket terwijl ik naar de kist loop, mijn bewegingen kalm maar doelgericht.“Je wist wat ik zei, Petra,” zeg ik, mijn stem laag en scherp, terwijl ik een strokenzweep en een houten paddle uit de kist haal. De zweep heeft soepele leren stroken, perfect voor een prikkelende pijn, terwijl de paddle een harde, vlakke slag levert. “Je kwam zonder toestemming. Nu draag je de gevolgen.” Haar adem stokt, een zachte snik vermengd met opwinding ontsnapt aan haar lippen. Ik zie de strijd in haar – woede, schaamte, maar ook een diepe hunkering naar mijn leiding. “Dertig slagen,” kondig ik aan, terwijl ik achter haar ga staan, mijn vingers licht over haar gloeiende billen strijken. “Tien met de zweep op je rug, tien met de zweep op je billen, en tien met de paddle. Tel hardop.”Ik begin met de strokenzweep, laat de leren stroken over haar rug glijden, plagend, voordat de eerste slag landt, een scherpe zwiep over haar schouderbladen. Ze slaakt een kreet, haar lichaam schokt tegen de touwen. “Eén,” hijgt ze. Ik werk methodisch, elke slag precies, de stroken laten rode lijnen achter op haar bleke huid. Bij tien verplaats ik mijn aandacht naar haar billen, de zweep danst over haar reeds gevoelige huid, elke slag harder, haar kreten luider. “Elf… twaalf…” telt ze, haar stem trillend maar gehoorzaam. Dan pak ik de paddle, het hout zwaar in mijn hand. De eerste slag op haar billen is een diepe, doffe klap, en ze schreeuwt, haar lichaam spant zich. “Eenentwintig,” snikt ze. Ik ga door, de paddle laat brede, rode plekken achter, haar telling wordt wanhopiger tot we bij dertig zijn. Haar huid gloeit, haar ademhaling is een mix van pijn en opwinding, en ik weet dat ze zowel gebroken als geheeld is door mijn hand.Ik leg de paddle neer en stap naar haar toe, mijn vingers strijken over haar gloeiende billen, een zachte beloning na de straf.

“Je hebt het goed gedaan,” zeg ik, terwijl ik de rand van mijn leren jurk omhoog stroop, de stof glijdt over mijn dijen, mijn eigen opwinding nu zichtbaar. Ik voel de hitte in mijn lichaam, aangewakkerd door haar overgave. “Maar we zijn nog niet klaar.” Ik maak de touwen los, eerst haar enkels, dan haar polsen, maar laat de blinddoek, tepelklemmetjes, en plug zitten. “Op je knieën, voor mij,” beveel ik, terwijl ik op de rand van het bed ga zitten, mijn benen licht gespreid. Ze zakt voor me, haar bewegingen onzeker maar gretig, de belletjes aan haar tepels tinkelen zacht.“Beffen,” zeg ik, mijn stem een zachte maar onverbiddelijke opdracht. “Maak me klaar, Petra. En doe het goed.” Ik leun achterover, mijn hand grijpt haar haar, stuur haar gezicht naar mijn natte warmte.

Ik ben helemaal van de wereld. Zo ben ik nog nooit gekomen en al helemaal geen 2 keer achter elkaar. Hijgend lig ik op het bed. Omdat ik nog steeds vast ben gebonden, is het allemaal nog al ongemakkelijk. Maar ik heb nauwelijks tijd om erover na te denken.
Een velle pijn, alsof 1000 naalden me prikken, ik schreeuw het uit.


“Je wist wat ik zei, Petra, je kwam zonder toestemming. Nu draag je de gevolgen.” Hoor ik haar zeggen.
Ik zou nu moeten protesteren. Wat ze doet is niet eerlijk. Ze weet heel goed, dat ik hier niets aan kon doen. In tegendeel. Ze wist precies wat ze moest doen om me te laten komen en dat deed ze ook.
Het was een kutstreek om dan nog te zeggen, dat ik me moest inhouden. Hoe dan???
Maar waarom protesteer ik niet? Ik zeg helemaal niets. Ik lig daar zwaar ademend met rinkelende belletjes aan mijn borsten en een plug die nog steeds in mijn kont zit. Waarom laat ik dit toe.
Het antwoord is heel simpel: Mijn lichaam wil dit. In ieder geval op dit moment wil ik dat zij de controle heeft. Ik laat het allemaal gebeuren.

“Dertig slagen,” hoor ik haar zeggen. “Tien met de zweep op je rug, tien met de zweep op je billen, en tien met de paddle. En vergeet vooral niet hardop mee te tellen. Als je fouten maakt, begin ik van voren af aan.“
En dan voel ik hoe iets over mijn rug streelt. Het lijken wel riempjes of zo. En dan komt de eerste slag. Veel harder dan voorheen. “Eén,” steun ik. En bewerkt ze mijn hele rug. Ik weet niet of het goed is of niet dat ze steeds weer een nieuwe plek vindt. Mijn hele rug moet bloeden maar ik kan daar niet aan denken. Ik moet me concentren op het tellen. „Twee, drie, vier…“ Als de eerste 10 erop zitten, gaat ze op mijn billen verder. Het doet nog meer pijn want hier krijg ik natuurlijk steeds op dezelfde plek slagen. Met veel moeite tel ik mee tot we bij 20 zijn. En dan heb ik even een pause omdat ze iets anders pakt. Het moet een plankje zijn. Ik schreeuw het uit en vergeet bijna te tellen. „Eenentwintig“
Het is bijna niet uit te houden. Ik kan geen woord meer uitbrengen en het tellen wordt steeds moeilijker. „Vierentwinig, vijfentwintig.“ Mijn kont staat in de brand maar niet alleen van de pijn. Steeds meer voel ik dat iedere klap direct in mijn kut schiet en dat de pijn zich met opwinding vermengt. Ik kan het niet begrijpen maar ik word steeds geiler.
Ook nu lijkt het erop dat Diana heel precies weet waar ze mee bezig is. Elke klap doet onglovelijk pijn maar de opwinding steigt net zo mee.
„Dertig“ mompel ik nauwelijks hoorbaar na de laatste klap met de houten plank.
En dan is het voorbij. Ik voel haar koele vingers over mijn brandende huid glijden. Het is een hemels gevoel, ik wacht erop dat haar vingers naar die magische plek tussen mijn benen gaan om me te verlossen. Dat heb ik nu toch verdiend?

“Je hebt het goed gedaan, maar we zijn nog niet klaar.” Zegt ze opnieuw. Hoe vaak heb ik dat ondertussen al niet gehoord?
Ik zit daar en kan niets anders doen dan afwachten wat er nu weer gaat komen. Steeds weer die onzekerheid. Het tikken van haar hakken, de geur van leer, het niet kunnen bewegen en de hitte tussen mijn benen die ik zelfs na mijn orgasme niet meer kwijtraak.
Dan hoor ik iets ritselen direct voor mij. En ik ruik een nieuwe geur. Een geur van hitte, van geilheid. Maar niet die van mij.
Opnieuw doet ze een paar stappen en ik voel dat eerst mijn enkels, dan mijn polsen losgebonden worden. Ik krijg nauwelijks tijd om me aan mijn bewegingsvrijheid te wennen.
“Op je knieën, voor mij,” beveelt ze. Ik kan niets zien maar ik sta op van het bed en zak op mijn knieën. De belletjes klingelen zachtjes maar in mijn oren lijkt het wel also er een kerkklolk aan het luiden is. Ik voel me zo naakt en klein. Wat komt er nu?
“Beffen,” hoor ik slechts een kort bevel. “Maak me klaar, Petra. En doe het goed.” En dan legt ze haar hand op mijn achterhoofd en trekt me naar haar toe.
Beffen??? Ik moet haar beffen? Een vrouw??? Dat heb ik nog nooit gedaan. Ik ben niet lesbisch, niet eens bi. Natuurlijk hadden sommige van mijn vriendjes wel eens zulke fantasien. Ééntje wilde zelfs dat ik met zijn zus zou zoenen. Maar goed, mannen willen zoveel. En er zijn een paar dingen, waar ik nooit aan toe heb gegeven. Één ervan is anaal. Mijn kont is altijd taboe gebleven. Tot vandaag dan. En een ander taboe is lesbische sex. Geen haar op mijn hoofd…
En al helemaal niet met een vrouw die ik net een paar uur ken. Als ik er over na zou denken, dan zou me op moeten vallen, dat we nauwelijks met elkaar hebben gepraat. Ik heb haar nauwelijks aangeraakt.
Maar het interesseert me helemaal niets meer.Ik heb al zo veel taboes gebroken. Ik denk er niet eens over na en willenloos laat ik mijn hoofd tussen haar benen trekken en nieuwschierig, gaat mijn tong op onderzoek uit. Voorzichtig lik ik haar zachte maar gespierde dijbenen. Voor het eerst proef ik hoe een vrouw smaakt. Ik ben meteen verkocht en wil meer. Langzaam lik ik haar sappen van haar linker dij. Dan gaat mijn tong grondig over haar rechter dijbeen. Steeds een stukje hoger tot ik de plooien van haar schaamlippen bereik. Zachtjes lik ik erlangs. Ook hier eerst links en dan rechts. Ik geniet van van haar geur, van haar smaak en ook van de macht die ik opeens heb. Natuurlijk is het een beperkte macht maar toch…
Zonder dat ik er overna denk, neem ik alle tijd. Ik lik haar uitgebreid zonder dat ik haar echt raak. Ik merk hoe ze reageert. Ze is bijna net zo opgewonden als ik al de hele tijd ben. En dat hoewel ik haar schaamlippen nog niet heb aangeraakt, mijn tong nog niet in haar vochtige gaatje heb gehad laat staan dat ik haar clit heb getroffen.
En toch hoor ik dat haar adem sneller gaat. Ze begint meer en meer en luider te kreunen en haar hand op mijn achterhoofd wordt dwingender. Maar ik laat me niet dwingen. Niet nu. Het is veel te lekker en ik wil dat dit nooit meer stopt.
Ik wordt moediger en ik durf haar nu ook met mijn handen aan te raken. Ik streel door de stof van het leer over haar rug, haar heupen en dan durf ik zelfs een hand ob haar kont te leggen en er zachtjes in te knijpen. Opnieuw ontsnapt er een kreun uit haar mond. Ik doe dit echt voor de eerste keer van mijn leven maar ik denk dat ik op de goede weg ben.

Petra’s tong is een openbaring, een ongeoefende maar gretige verkenning die mijn lichaam in vuur en vlam zet. Haar aarzelende likken, eerst over mijn dijen, dan langs de randen van mijn schaamlippen, sturen golven van genot door me heen. Ze is voorzichtig, maar haar nieuwsgierigheid drijft haar, en ik voel haar moed groeien met elke beweging. Haar handen, die nu mijn heupen en kont aanraken door het leer van mijn jurk, verraden haar verlangen om te behagen, om een fractie van de macht te proeven die ik haar geef. Haar kreunen vermengen zich met de mijne, en het geluid van de belletjes aan haar tepels vult de kamer als ze beweegt. Maar ik ben nog steeds de baas, en ik laat haar niet vergeten wie hier de leiding heeft.

Haar tong plaagt, blijft net weg van waar ik haar het meest wil, en hoewel het me opwindt, voel ik een lichte ongeduld opborrelen. “Dieper,” beveel ik, mijn stem scherp maar zwaar van verlangen. Mijn hand in haar haar spant zich, en met een stevige ruk trek ik haar gezicht dichter tegen mijn natte kutje, haar lippen en tong dwingend om me volledig te nemen. Ze hapt naar adem, maar gehoorzaamt, haar tong glijdt nu dieper, vindt mijn clit, en ik kreun hard, mijn heupen bewegend tegen haar mond. “Goed zo, Petra,” grom ik, terwijl ik haar tempo stuur, haar gezicht precies waar ik het wil. Haar gretigheid drijft me naar de rand, en ik laat mezelf gaan, mijn orgasme bouwend onder haar onervaren maar toegewijde likken. De hitte explodeert, mijn lichaam schokt, en ik houd haar stevig vast terwijl ik klaarkom, haar tong nog steeds tegen me, mijn sappen over haar lippen.

Ik laat haar hoofd los, mijn adem zwaar, mijn lichaam tintelend van genot. Ze blijft op haar knieën, de blinddoek nog om, haar gezicht glanzend, de belletjes aan haar tepels trillend bij elke ademhaling. Ik leun voorover, mijn vingers tillen haar kin op, en ik fluister: “Je hebt me goed gediend. Maar we zijn klaar voor vanavond.” Haar adem stokt, een vleugje verwarring in haar houding. Ik verwijder de blinddoek, haar ogen knipperen terwijl ze zich aanpast aan het zachte kaarslicht. “Kleed je aan,” beveel ik, mijn stem kalm maar onverbiddelijk. “Je gaat nu naar huis.”

Ze kijkt me aan, een mix van teleurstelling en verlangen in haar ogen, maar ze gehoorzaamt. Haar bewegingen zijn traag, haar lichaam nog gevoelig van de plug, de klemmetjes, en de slagen. Ze trekt haar kleren aan, haar blouse en broek kreukelig, haar slipje nog vochtig. Ik kijk toe, mijn leren jurk weer omlaag getrokken, mijn houding onaantastbaar. “Morgenavond, acht uur,” zeg ik, terwijl ik een kaartje uit mijn lade haal en het in haar hand druk. “Dit is een ander adres. Mijn kelder. Wees op tijd, en kom voorbereid. We gaan verder waar we zijn gestopt.” Haar ogen worden groot, een nieuwe golf van opwinding en angst flitst over haar gezicht, maar ze knikt, haar stem te zwak om te antwoorden.

'En ohja, dit doe je open morgen voor je naar mij komt en trek je aan voor me, onder een lange jas. Ik weet dat je me zal gehoorzamen' zeg ik terwijl ik haar een bruin transparant latex lingeriesetje overhandig met bijhorende kousen, handschoenen en een transparant masker voor over haar gezicht, alles mooi verpakt in een doos zodat ze nog niet weet wat erin zit.

Ik begeleid haar naar de deur, mijn hand licht op haar rug, een laatste herinnering aan mijn controle. “Ga nu,” zeg ik, terwijl ik de zware deur open. Ze stapt de koele nacht in, haar blik nog op mij gericht, en ik sluit de deur met een zachte klik. Morgen, in mijn BDSM-kelder, zal ik haar grenzen verder oprekken, haar overgave verdiepen. Ik glimlach bij de gedachte aan wat ik voor haar in petto heb – touwen, kaarsen, misschien een nieuwe zweep. Ze is van mij, en ze komt terug, precies zoals ik wist dat ze zou doen.

Ik geniet meer dan ik zelf verwacht had. Ik wist niet dat ik dit zou kunnen. Mijn handen glijden over haar lichaam terwijl ik met langzame halen alle vochtigheid weglik. Ik hoor hoe Diana haar kreunen niet meer kan onderdrukken en ik geniet van deze situatie.
Maar dan word ik met een ruk wakker geschud en op mijn plaats gezet. „Dieper“ gromt ze en ze duwt mijn gezicht stevig tegen haar kut aan
Ik kan geen kant meer op en dus doe ik wat ze wil en laat mijn tong tussen haar glibberige schaamlippen verdwijnen. Als een razende lik ik over haar schaamlippen, er tussen door en ik probeer ook haar clit te vinden. De macht over haar, die ik even dacht te hebben, is verdwenen. Diana geeft het tempo aan door mijn hoofd met haar handen te sturen.
Als ze uiteindelijk klaar komt, drukt ze me zo hard tegen haar kut aan, dat ik bijna geen lucht meer krijg. Maar het maakt me niets uit, ik ben trots en gelukkig dat ik haar heb laten klaar komen.
En niet alleen dat, ik ben ook zelf weer hardstikke geil geworden, het bloed stroomt naar mijn gezwollen kutje. Ik sta open voor alles. Ze kan met me doen wat ze wil. Vol verwachting blijf ik voor haar knielen.

Dan laat ze me los en duwt me van haar weg. Ik wacht op een nieuw bevel maar er volgt een schok: “Je hebt me goed gediend. Maar we zijn klaar voor vanavond.”
Ze trekt de blinddoek van mijn ogen. Ik kijk haar verward aan terwijl ze de klemmetjes van mijn tepels haalt. De pijn die het weer vrij stromende bloed veroorzaakt merk ik nauwelijks. “Kleed je aan,” beveelt ze me.“Je gaat nu naar huis.” Ik ben ontzet. Heb ik iets verkeerd gedaan? En zo ja, wat dan? Maar dan kan ze me toch straffen? Ik neem liever nog een keer 30 zweepslagen dan dat ze me zomaar wegstuurt. Maar ze is onverbiddelijk.

Onhandig kleed ik me aan. Ik mag niet eens meer douchen. Mijn slip is helemaal nat en plakkering en van mijn stijlvolle outfit ziet er niet meer uit. In vergelijking met mij ziet Diana er alweer fantastisch uit. Ze heeft haar jurkje iets naar beneden getrokken en torent weer zelfverzekerd boven mij uit. Ik voel me zo klein. Ik weet niet wat ik moet zeggen en maak dan maar aanstalten om te vertrekken. “Morgenavond, acht uur,” hoor ik haar zeggen. Ik draai me om en ze geeft me een kaartje. “Dit is een ander adres. Mijn kelder. Wees op tijd, en kom voorbereid. We gaan verder waar we zijn gestopt.”
Ik krijg geen woord uit m‘n mond maar mijn hart slaat sneller en ik voel een golf van opwinding door mijn lichaam stromen. Dit was toch niet alles, morgen mag ik terugkomen.
„En ohja, dit doe je open morgen voor je naar mij komt en trek je aan voor me, onder een lange jas. Ik weet dat je me zal gehoorzamen“ zegt ze en ze geeft me een doos mee. Ik heb geen idee wat er in zit maar ze maakt me heel duidelijk, dat ik hem nu niet mag openen.
En dan sta ik op straat. In mijn verfrommelde kleren, haren helemaal in de war en een doos in mijn handen.

Tien minuten later zit ik in mijn auto en ben op weg naar mijn flat. Er gaat van alles door me heen. Ongeloof over wat er is gebeurd. Ik kan weer helder denken en ik vraag me af wat ik heb gedaan. Ik heb me door een onbekende laten vastbinden, me laten slaan, mijn kont is ontmaagd, tepelklemmen. Allemaal dingen die ik nooit maar dan ook nooit zou toelaten. En dan ook nog een vrouw. Ik, die zo hetero is.
Waarschijnlijk heeft ze me drugs gegeven, denk ik. Het kan niet anders. Morgen ga ik naar haar toe en ik zal haar vertellen wat ik ervan vind, neem ik me voor.
Thuis spring ik meteen onder de douche. Ik was me grondig maar ik voel de striemen op mijn rug en mijn kont gloeit nog steeds na. En ik merk ook, dat er nog steeds golven van opwinding door me razen.
Weer die tegenstellige gevoelens. De gelukzaligheid die ik bij Diana voelde en dan weer de woede, dat ze dat met mij heeft gedaan.
Ik val snel in een onrustige slaap. Steeds weer komen er verwarrende beelden langs. Ik hoor belletjes rinkelen, ik ruik de geur van leer vermend met opwinding en sex, ik voel mijn huid branden, striemen op mijn rug, mijn lichaam vastgebonden zodat ik me nauwelijks bewegen kan. En steeds zie ik een indrukwekkende vrouw, groter dan ik, met een gigantisch overwicht.
Zwetend word ik wakker en ik besef dat ik geen keus heb. Ik ga morgen weer naar haar toe.

De volgende dag lijkt niet voorbij te gaan. Ik heb het gevoel dat ik me moet laten gelden. Dus ben ik op mijn werk onuitstaanbaar. Ik neem veel te duidelijk de leiding, heb op alles en iedereen commentaar en niemand kan ook maar iets goed doen. Ik ben blij als de dag voorbij is en ik naar huis kan en dat geldt zeker ook voor mijn medewerkers.

Thuis spring ik eerst onder de douche en ik verzorg me. Dan pak ik de doos. Sinds gisteravond heb ik hem al 100 mal in mijn handen gehad. Toch kon ik de verleiding weerstaan hem open te maken. Nu is het zover. Mijn adem stokt. Er zit bijna niets in. Een bh & string met passende kousen en handschoenen. Maar dat is niet alles. Het is van latex. Ik voel hoe mijn buik en mijn kut verkrampen. Zonder dat ik hoef te voelen, weet ik dat ik spontaan vochtig ben.
Bijna eerbiedig houd ik de string in mijn handen. Dan trek ik het setje aan. Het is niet alleen van latex, het is ook transparant. Mijn borsten, mijn tepels, mijn schaamlippen. Je kan alles zien. Dan trek ik de kousen en de handschoenen aan en bekijk mezelf vol ongeloof in de spiegel. Mijn benen, mijn onderarmen, mijn borsten en mijn kruis: alles strak en glimmend verpakt. Mijn handen glijden over mijn lichaam en veroorzaken stuiptrekkingen. Dan stop ik daarmee want ik moet om 8 uur bij Diana zijn. En nu kan ik helemaal niet meer wachten.
20 minuten later sta ik gehuld in een regenjas voor haar deur. Het is een groot pand midden in de stad. Ik druk op de bel. Er gebeurt niets. Ik druk nog een keer, en nog een keer. Ik controleer het kaartje nog eens maar ik ben op het juiste adres.
Dan hoor ik uit de luidspreker de bevelende stem: „Jas uit!“
Ontzet kijk ik om me heen. Het is niet zo heel druk op straat maar ook niet mensenleer.
„Heb je me niet gehoord?“ klingt het weer. „Jas uit. Ik geef je nog 10 tellen. Zoniet, dan kun je meteen weer vertrekken.“

Vanavond zal Petra’s overgave een nieuwe diepte bereiken. Ik sta in mijn kelder, mijn domein, waar de muren bekleed zijn met donkere panelen en de lucht zwaar is van de geur van leer en kaarsvet. Ik heb me gehuld in een strakke, witte latex doktersjurk, die mijn rondingen accentueert en een klinische, bijna sinistere autoriteit uitstraalt. De stof kraakt zacht bij elke beweging, mijn laarzen tikken op de stenen vloer, en ik voel de spanning in mijn lichaam groeien terwijl ik wacht op haar aankomst. Het kaartje dat ik haar gaf, het latex setje in de doos – alles is zorgvuldig gepland om haar verder in mijn wereld te trekken. Ze is al verslaafd, dat weet ik, en vanavond zal ik haar grenzen verder oprekken.

Door de intercom hoor ik haar aarzeling, het zachte ruisen van de straat buiten. “Jas uit,” beveel ik, mijn stem scherp en onverbiddelijk door de luidspreker. Ze verstijft, ik zie het op de kleine camera bij de deur, haar ogen schieten nerveus over de straat. “Heb je me niet gehoord?” herhaal ik, mijn toon harder nu. “Jas uit. Ik geef je nog tien tellen. Zoniet, dan kun je meteen weer vertrekken.” Ik tel in gedachten mee, wetend dat haar verlangen sterker is dan haar angst. Bij acht laat ze de jas vallen, haar lichaam gehuld in het transparante latex setje dat ik voor haar koos – de bh, string, kousen en handschoenen omhelzen haar als een tweede huid, haar tepels en schaamlippen duidelijk zichtbaar. Ze is prachtig, kwetsbaar, en volledig van mij.

De deur zoemt open, en ik wacht haar op in de donkere hal, mijn silhouet verlicht door een enkele lamp. “Niet kijken,” zeg ik, terwijl ze binnenstapt, haar adem snel en onzeker. Voordat ze mij kan zien, houd ik een brede, lederen collar voor haar gezicht, de metalen ring glanzend in het licht. “Omdoen,” beveel ik. Haar vingers trillen, maar ze gehoorzaamt, de collar sluit strak om haar nek. Ik haak een leiband aan de ring en trek lichtjes, haar dwingend om op haar knieën te zakken. “Kruip,” zeg ik, terwijl ik de blinddoek over haar ogen trek, de wereld opnieuw in duisternis hullend. Ze zakt op handen en knieën, en ik leid haar aan de leiband door de hal, de trap af naar mijn kelder. Haar ademhaling is zwaar, het zachte rinkelen van de belletjes aan haar tepels vermengt zich met het kraken van mijn latex jurk.

In de kelder is de lucht koeler, de sfeer zwaar van anticipatie. Ik leid haar naar een oude, metalen gynaecologenstoel in het midden van de ruimte, de leren bekleding glanzend onder het gedimde licht. “Omhoog,” beveel ik, terwijl ik haar help op de stoel te klimmen. Ze beweegt voorzichtig, haar lichaam gespannen van verwachting. Ik bind haar benen wijd gespreid aan de steunen, haar armen boven haar hoofd vastgemaakt aan een metalen frame, haar transparante latex outfit laat niets aan de verbeelding over. Haar kutje glinstert al, haar tepels hard onder de klemmetjes. “Tijd voor een… medisch onderzoek,” zeg ik, mijn stem laag en plagend, terwijl ik een paar witte latex handschoenen aantrek, het geluid van het straktrekkende materiaal haar doet huiveren.

Ik begin langzaam, mijn gehandschoende vingers strijken over haar dijen, haar buik, haar tepels, de belletjes tinkelen bij elke aanraking. “We moeten alles controleren,” zeg ik, terwijl ik een speculum pak en het koude metaal langs haar schaamlippen laat glijden, plagend, zonder het te gebruiken. Haar adem stokt, haar lichaam spant zich tegen de touwen. Dan pak ik een kleine vibrator, zet hem op een lage stand, en laat hem over haar clit cirkelen, net niet hard genoeg om haar te laten komen. “Je bent zo gevoelig,” zeg ik, terwijl ik haar tepels knijp, de klemmetjes licht trekkend. Haar kreunen vullen de kelder, wanhopig, smekend, maar ik blijf haar plagen, mijn vingers en speeltjes dansend over haar lichaam, haar op het randje houdend, haar overgave volledig in mijn handen.

Ik twijfel nog even maar eigenlijk is het zinloos. Ik wil naar binnen, koste wat het kost. En dus trek ik mijn jas uit en sta in latex ondergoed voor haar deur. Ik kijk om me heen of iemand me ziet. Gelukkig drukt ze meteen op de zoemer en ik glip snel naar binnen.
Ik sta in een donkere gang en ik blijf even staan om mijn ogen te laten wennen aan de donkere ruimte. Ik kan haar niet zien maar ik voel haar blikken op me. En weer ben ik compleet geintimideerd door haar. Ik weet dat ze me helemaal kan bekijken. Het strakke glimmende doorzichtige setje verbergt helemaal niets.
Langzaam wennen mijn ogen en ik zie Petra in een lichtkegel staan. Ze heeft glimmende nauwsluitende witte doktersjurk aan. Zeker ook weer latex. Voor dat ik haar helemaal kan bekijken bijt ze me toe, dat ik niet mag kijken. Dus kijk ik naar de grond wat me meteen weer op mijn plek zet. Als eerste geeft ze me een band met een metalen ring die ik om mijn nek moet doen. De band zit strak maar het gevoel is opwindend. Ik kan er niet over nadenken want ze neemt me direct aan de lijn en dwingt me op mijn knieën te gaan zitten. Alsof ze dit elke dag doet, wordt mijn bh afgedaan en de klemmetjes met de belletjes worden op mijn tepels gezet. „Zo, nu kan ik je ten minste horen.“ zegt ze tevreden.
Dan krijg ik weer een blinddoek voor en ze is tevreden. „Kruip“ gromt ze terwijl ze aan de lijn trekt. Ik heb geen tijd na te denken, ik kan alleen maar volgen. De klemmetjes doen weer zeer en de belletjes rinkelen de hele tijd. Ik volg haar op handen en voeten naar de kelder. Ze trekt de blinddoek weg en ik adem scherp in.
Ik sta in een koude ruimte met een tegelvloer. In het midden staat prominent een oude gynaecologenstoel. Ik weet niet waar ik het eerst heen moet kijken. Die onheilspellende stoel geeft me een onbehagelijk gevoel. Maar ze verspilt geen tijd. Ze dwingt me op de stoel te gaan zitten. Mijn handen worden boven mijn hoofd gefixeerd, mijn benen gespreid en dan ook vastgebonden.

Ik voelde me al zo ontzettend naakt maar nu is het nog erger. Mijn kutje is dan wel bedekt maar het latex verpakt alles maar verbergt niets.
“Tijd voor een… medisch onderzoek,” zegt Diana. Alleen de handschoenen die ze daarbij aantrekt, doen het ergste vrezen. Helemaal als ze een speculum pakt en het voor mijn ogen heen en weer laat gaan. Net zoals altijd gaat mijn adem sneller en de belletjes rinkelen daardoor natuurlijk ook weer harder. “We moeten alles controleren.” en daarbij laat ze het speculum langs mijn door latex bedekte schaamlippen glijden. Ze zal toch niet…
Gelukkig niet. Nog niet. In plaats daarvan pakt ze een vibrator en begint me ermee te teasen. Ze drukt het zachtjes vibrerende tegen mijn clit en zendt daar meek schokken door mijn lichaam. Ze laat me niet met rust. Knijpt in mijn tepels, trekt aan de klemmetjes terwijl die vibrator constant tussen mijn benen zit.
Ik ben nog geen 10 minuten binnen maar alweer zo geil als boter. Ik begin te kreunen en vergeet alles om me heen. Ik wil zo graag komen maar ze laat me niet. Het is weer hetzelfde genadeloze spel. Ze drijft me naar de rand en dan trekt ze zich terug.
Ik begin te smeken om te mogen komen maar ze is onverbiddelijk.
„Je moet begrijpen, dat jouw wil niet meer relevant is.“ zegt ze precies op het moment dat mijn hele lichaam verkrampt om te komen. „Ik bepaal wat er met jou gebeurt en wanneer.“ vervolgt ze terwijl ze haar vingers op het allerlaatste moment uit mijn druipende kut trekt.
Ik kreun teleurgesteld en roep: „Pleeeaaassseee, laat me komen. Ik doe alles als ik maar klaarkom!“
Ze laat me weer even tot rust komen. Voor de zoveelste keer. Maar dit keer lijkt ze na te denken. „Ik denk, dat ik je kan laten komen maar dan moet jij er akkoord mee gaan, dat je vanaf nu alleen nog maar naar mij luistert. Je doet vanaf nu zonder vragen alles wat ik van je wil.“ Ik zou het onheil op me moeten af voelen komen. Maar mijn gevoelens zitten nu tussen mijn benen waar haar geoefende handen precies de juiste knopjes drukken. Ik kan niet meer ademen, niets meer zeggen. Maar ze wil natuurlijk van me horen, dat ik me uitlever. „Ja“ zeg ik zachtjes snikkend. En dan drukt ze de vibrator tegen mijn clit aan. Ik trek aan alle touwen, schreeuw zo hard dat ze buiten moeten kunnen horen als er weer zo`n unieke storm door mijn lichaam raast.
„Ik wist wel, dat ik je zover zou krijgen.“ zegt ze met een tevreden gezicht. Jou leven gaat er vanaf nu heel anders uitzien.“

Ik ben Diana, en Petra’s overgave is een kunstwerk dat ik met precisie heb gevormd. Ze ligt vastgebonden op de gynaecologenstoel in mijn kelder, haar benen wijd gespreid, haar armen boven haar hoofd, het transparante latex setje glanzend in het gedimde licht. Haar lichaam trilt nog van het orgasme dat ik haar zojuist toestond, haar kreunen echoën nog in de koude, betegelde ruimte. De belletjes aan haar tepelklemmetjes rinkelen zacht bij elke hijgende ademhaling, en haar kutje, drijfnat en blootgelegd door het strakke latex, verraadt hoezeer ze naar mij verlangt. Maar ze heeft zich laten gaan, haar climax kwam omdat ik het wilde, en toch zal ze leren dat zelfs toegestaan genot consequenties heeft als het niet volledig onder mijn controle is. Haar overgave is compleet, maar ik ben nog niet klaar met haar.

“Je hebt je goed overgegeven,” zeg ik, mijn stem laag en beheerst, terwijl ik mijn witte latex doktersjurk gladstrijk, het materiaal kraakt onder mijn bewegingen. “Maar je denkt toch niet dat het zo makkelijk is?” Ik pak het ijskoude metalen speculum van de metalen tafel naast de stoel, het glanst dreigend in het licht. Haar ogen worden groot, haar adem stokt als ik het voor haar gezicht houd, de kou ervan al voelbaar voordat het haar raakt. “We gaan je nu echt onderzoeken,” zeg ik, mijn toon klinisch maar met een ondertoon van sadistisch plezier. Ik laat het speculum langs haar dijen glijden, plagend, voordat ik het langzaam in haar nog pulserende kutje schuif. Ze slaakt een scherpe kreet, het koude metaal contrasteert met haar hitte, en ik draai het voorzichtig, rek haar open, haar schaamlippen strak tegen het latex. “Stil blijven,” beveel ik, terwijl ik haar reactie bestudeer, haar lichaam gespannen tegen de touwen.

Met het speculum op zijn plaats, pak ik een kleine, krachtige mini-vibrator, het zachte gezoem vult de ruimte. “Laten we eens kijken hoe gevoelig je echt bent,” zeg ik, terwijl ik de vibrator langs haar binnenste laat glijden, zoekend naar die ene plek. Haar ademhaling wordt onregelmatig, haar heupen bewegen instinctief, de belletjes rinkelen wild. Als ik haar G-spot vind, richt ik de vibrator precies daarop, draai kleine, intense cirkels, en haar kreunen worden kreten, haar lichaam trekt aan de touwen. “Alsjeblieft… Meesteres,” jammert ze, haar stem rauw van verlangen. Ik verhoog de intensiteit, stimuleer haar G-spot genadeloos, en binnen seconden komt ze, haar lichaam schokkend, haar schreeuw vullend de kelder. Maar ik stop niet. Ik blijf doorgaan, de vibrator meedogenloos, en ze komt opnieuw, en nog eens, haar orgasmes volgen elkaar zo snel op dat ze geen controle meer heeft. Haar ogen rollen weg, haar lichaam slap van uitputting, maar ik zie de extase in haar gezicht, vermengd met paniek. Ze kwam zonder mijn expliciete toestemming, en ze weet wat dat betekent.

“Je kon je niet inhouden, hè?” zeg ik, mijn stem scherp terwijl ik de vibrator uitschakel en het speculum langzaam verwijder, haar lichaam nog naschokkend. “Drie keer, Petra. Drie keer zonder mijn toestemming.” Ik leg de speeltjes neer en loop naar een rek aan de muur, waar een strokenzweep en een leren paddle hangen. “Tijd voor je straf.” Haar adem stokt, haar ogen volgen me, angst en opwinding vechtend om voorrang. “Vijftig slagen,” kondig ik aan, terwijl ik de zweep pak, de leren stroken zacht over haar dijen strijken. “Twintig op je kutje, tien op je buik, en tien met de paddle op je borsten. Tel hardop, en waag het niet te stoppen.”

Ik begin met de zweep, de eerste slag landt op haar kutje, nog gevoelig van haar orgasme. Ze schreeuwt, “Eén!” Haar stem trilt, maar ze telt. Ik werk systematisch, de stroken laten rode lijnen achter, haar kreten vermengen zich met het rinkelen van de belletjes. Na twintig verplaats ik naar haar buik, de zweep danst over haar huid, haar telling wordt wanhopiger. Dan pak ik de paddle, het leer zwaar in mijn hand, en de eerste slag op haar borsten laat haar lichaam schokken. “Eenendertig,” snikt ze, haar stem bijna brekend. Bij vijftif is haar huid rood en gloeiend, haar ademhaling zwaar, maar ik zie de opwinding in haar ogen, de manier waarop haar kutje nog natter is geworden.

Ik leg de paddle neer en leun over haar heen, mijn latex jurk strijkt tegen haar overgevoelige huid. “Je bent zo’n goede sub,” fluister ik, mijn vingers strijken over haar gloeiende billen, een zachte beloning. “Maar je leert nog wel om mijn regels te volgen.” Ik maak haar los, eerst haar armen, dan haar benen, maar laat de collar en tepelklemmetjes zitten. “Op je knieën,” beveel ik, terwijl ik op een lage kruk ga zitten, mijn benen gespreid. “Maak me weer klaar, en geen geplaag deze keer, ga er vol voor tenzij je nog straf wil?.” Haar ogen zijn glazig van uitputting, maar ze zakt voor me, haar tong al gretig, en ik weet dat ze volledig aan mij toebehoort, haar straf alleen maar een nieuwe laag in haar overgave.

Ik lig nog steeds in de touwen bij te komen van weer een spetterend orgasme. Wat doet die vrouw met me? Ik ben me helemaal niet meer bewust, dat ik me aan haar heb overgegeven. Ja, ik weet dat ze iets van me wilde. En ik weet ook nog dat ik „ja“ heb geroepen. Maar dat was meer omdat ik zo op het randje van de explosie zat. Nu ik weer een beetje bijkom, vraag ik me af wat ze me ook al weer wilde vragen. Maar opnieuw geeft ze me geen tijd om bij te komen.
“Je hebt je goed overgegeven”. Maar ik hoor haar niet eens. Ik kijk met angst maar ook bewondering naar haar. Ze strijkt haar witte jurk glad. Ik ruik de intensive geur van het latex en ik hoor het gekraak en gepiep. Dat en natuurlijk het gerinkel van de belletjes die in het ritme van mijn ademen rinkelen. “Maar je denkt toch niet dat het zo makkelijk is?”vraagt ze terwijl ze het speculum weer in haar handen neemt en het voor mijn ogen houdt. “Ik ga je nu echt onderzoeken,” zegt ze. Alleen de toon waarop ze het zegt, maakt dat ik opeens klaarwakker ben. Ik voel het metaal tegen mijn schaamlippen. Het is meer de angst, het doet niet eens pijn maar ik schreeuw alsof ik op de slachtbank lig.
Ik voel hoe ze me opent zonder dat ik er iets tegen kann doen. Ze pakt een kleine vibrator dan ben ik weer de klos. Ik kan er niets aan doen, ze weet precies wat ze met me moet doen. Met haar handen en de vibrator weet ze me te zo te raken dat ik binnen de kortste keren niets meer ben dann geil hoopje mens. Ik trek wanhopig aan de touwen maar dat helpt niets. En dan heeft ze mijn zwakke plek gevonden. Ik voel de vibrator op mijn g-spot en laat me helemaal gaan. Dit keer stopt ze niet. Ze gaat maar door, masseert me nog intensiever en ik kom steeds weer opnieuw klaar. Ik weet niet meer hoe vaak ik ben gekomen en ik kan ook niet meer. En dan begrijp ik, dat ik er weer ben in getrapt. Er stijgt paniek in me op want ik begrijp dat ik geen toestemming had om te komen. Laat staan meerdere keren achter elkaar.

“Je kon je niet inhouden, hè?”. Ze haalt het speculum tussen mijn schaamlippen weg en controleert of de touwen nog vastzitten.
“Drie keer, Petra. Drie keer zonder mijn toestemming.Tijd voor je straf.” Ik volg haar als ze naar de muur loopt om weer de zweep en de paddle te pakken. Een mix uit angstzweet en opwinding breidt zich in mijn lichaam uit. Vijftig slagen worden het dit keer. En omdat ik nu op de stoel zit, krijg ik ze zween nu letterlijk van voren. Ik moet weer mee tellen. Alleen de eerste 20 overleef ik bijna niet. Ze landen allemaal tussen mijn benen. Ze doen niet alleen pijn maar maken me ook nog eens ontzettend geil. Ik moet vechten tegen een volgende orgasme. Gelukkig stopt ze na 20 keer. Ik wil niet weten wat ze doet als ik door haar klappen klaar zou komen.

Maar dan slaat ze verder op mijn buik en mijn borsten. De pijn wordt erger en ik kan bijna niet meer meetellen. Omdat ik geen blinddoek heb zie ik nu ook meteen de striemen die op mijn huid achter blijven. Achter elke klap zit een systeem en het lijkt of ze een kunstwerk op mijn huid achterlaat. Voor de laatste 10 slagen, bindt ze me los en ik moet op mijn handen en knieën gaan zitten met mijn hoofd op de grond en mijn kont omhoog. Ik ben nog nooit zo vernederd maar ik laat het allemaal toe. Ik incasseer de laatste 10 slagen die mijn billen rood kleuren. „Vijftig“ kreun ik en de laatste klap treft mijn rood gezwollen schaamlippen en alweer sta ik kort voor een orgasme. Ik ben alweer een grote puinhoop, maar wel een geile puinhoop.

Na de laatste klap neemt ze me even in haar armen. Ik voel het koude latex van haar jurk en haar warme lichaam eronder heel even tegen me aan. Rillingen van genot schieten door me heen. “Je bent zo’n goede sub,” fluistert ze me toe.“Maar je moet nog wel leren mijn regels te volgen.”
Dan gaat ze staan, trekt haar jurk weer omhoog en gaat voor me op het krukje zitten. “Maak me weer klaar, en geen geplaag deze keer, ga er vol voor tenzij je nog straf wil?
Voor het eerst kan haar kutz zien, direct voor mijn ogen. Haar rode gezwollen schaamlippen hangen een paar centimerter voor mijn ogen. Heel even kijk ik vol bewondering. Dan druk ik mijn lippen tegen haar kut en begin haar vol overgave te likken. Ik wil helemaal geen macht meer hebben, ik wil maar een ding: mijn meesteres gelukkig maken. En als ze wil dat ik haar nu klaar maak, dan is er niks wat ik liever doe.
Ik laat mijn tong door haar natte spleetje glijden, ik lik over haar clitje en doe alles om haar te laten komen.
Onbewust leg ik mijn handen op haar billen en masseer deze. Door die bewegingen komen de toppen van mijn vingers steeds dichter bij haar sterretje en de meesteres vindt het niet erg. In tegendeel. Op het moment dat mijn vingers een beetje druk op haar kontgaatje uitoefenen drukt ze mijn hoofd tegen fel tegen mijn kut. Ik druk een vinger kootje aan de achter kant naar binnen en zuig aan haar clit. En dan komt ze met een luide schreeuw. Ik voel haar sappen over mijn gezicht vloeien en ik kan niet van stoppen weter. En dat schijnt ook precies goed te zijn want er volgen nog 2 orgasmes voor dat ze me zachtjes van zich afdrukt.
„Dat heb je goed gedaan. Ben je klaar voor de volgende stap?”

Petra’s overgave is een meesterwerk dat ik met precisie heb gesmeed. Haar tong, gretig en vastberaden, heeft me zojuist drie keer naar een explosieve climax gebracht, haar vingers durfden zelfs mijn achterste te verkennen, een moedige stap die ik beloonde met mijn kreunen. Ze knielt voor me, haar gezicht glanzend van mijn sappen, haar ogen glazig van uitputting en toewijding, de belletjes aan haar tepelklemmetjes nog zacht rinkelend. De latex doktersjurk die ik draag voelt als een tweede huid, het kraken van het materiaal vermengt zich met de zware lucht van mijn BDSM-kelder. Petra is volledig van mij, haar lichaam en geest overgeleverd aan mijn wil, maar haar ongecontroleerde orgasmes van eerder vragen nog om een les. Ze is een goede sub, maar ze moet leren dat mijn regels heilig zijn. Vanavond zal ik haar verder pushen, haar grenzen oprekken, en haar laten zien hoe diep haar onderwerping kan gaan.

“Je hebt me goed gediend,” zeg ik, mijn stem laag en warm, maar met een scherpe rand die haar alert houdt. Ik sta op van de kruk, mijn hakken tikken op de tegelvloer, en loop naar een metalen kast in de hoek van de kelder. “Maar je denkt toch niet dat je klaar bent?” Ik open de kast en haal er een set glanzende metalen klemmen uit, verbonden door een dunne ketting, en een slanke, gebogen glazen dildo, koud en glad in mijn hand. Haar adem stokt als ze de voorwerpen ziet, haar lichaam spant zich tegen de touwen van de gynaecologenstoel. “Je hebt zonder toestemming geklommen,” zeg ik, terwijl ik terugloop, mijn latex jurk kraakt bij elke stap. “Dat betekent dat ik je nu ga laten voelen hoe het is om echt te smeken.”

Ik kniel naast de stoel, mijn vingers strijken over haar dijen, nog glanzend van haar eigen sappen onder het transparante latex. “Blijf stil,” beveel ik, terwijl ik de metalen klemmen oppak. Ik verwijder de tepelklemmetjes met de belletjes, haar zachte kreun vult de ruimte als het bloed terugstroomt. Maar de opluchting is kort; ik plaats de nieuwe klemmen, zwaarder en strakker, op haar tepels, de ketting bungelend tussen haar borsten. Ze slaakt een scherpe kreet, haar lichaam schokt, maar ik zie de opwinding in haar ogen. “Mooi,” fluister ik, terwijl ik de ketting lichtjes aantrek, haar tepels strak trekkend. “Nu gaan we verder.”

Ik pak de glazen dildo, koud en onverbiddelijk, en laat het over haar schaamlippen glijden, het latex van haar string opzij schuivend. “Je bent nog steeds zo nat,” zeg ik, mijn toon plagend, terwijl ik de dildo langzaam in haar duw, haar kutje strak om het glas sluitend. Ze kreunt, haar heupen bewegen smekend, maar ik houd het tempo traag, tergend, haar op het randje houdend. “Niet klaarkomen,” waarschuw ik, terwijl ik de dildo dieper duw, draai, en dan terugtrek, haar wanhopige kreunen mijn beloning. Ik pak een kleine afstandsbedienbare vibrator uit de kast, klem hem tegen haar clit, en zet hem op een pulserende stand. Haar lichaam schokt, de ketting tussen haar tepels zwaait, en ze bijt op haar lip, vechtend tegen de sensatie.

“Alsjeblieft… Meesteres,” jammert ze, haar stem rauw. Ik glimlach, mijn vingers strijken over haar gloeiende buik. “Je smeekt zo mooi,” zeg ik, terwijl ik de vibrator harder zet, haar clit genadeloos stimulerend. Ze komt binnen seconden, haar lichaam trekt aan de touwen, haar schreeuw vult de kelder. Maar ik stop niet; ik laat de vibrator doorgaan, de dildo in en uit bewegend, en ze komt nog eens, haar lichaam slap van uitputting, haar ogen glazig. “Twee keer, zonder toestemming,” zeg ik, mijn stem scherp. “Je weet wat dat betekent.”

Ik maak haar los, haar armen en benen bevrijd, maar de collar en klemmen blijven. “Op de grond, handen en knieën,” beveel ik. Ze zakt gehoorzaam, haar lichaam trillend. Ik pak een leren flogger, de stroken zacht maar dreigend. “Twintig slagen, voor je ongehoorzaamheid,” zeg ik, terwijl ik de flogger over haar rug laat glijden, dan een scherpe slag op haar billen. “Eén,” telt ze, haar stem zwak. Ik werk systematisch, de slagen landen op haar rug, dijen, en billen, haar huid rood kleurend, haar kreunen een mix van pijn en genot. Bij twintig stop ik, mijn hand strijkt over haar gloeiende huid. “Je leert het wel,” zeg ik, terwijl ik haar kin optil, haar ogen vol overgave.

“Je hebt me goed gediend,” zegt ze maar ik hoor aan haar stem dat dit niet alles is. En inderdaad word ik weer op de stoel vastgebonden. Met langzame stappen loopt ze naar de metalen kast in de hoek. Die viel me meteen op toen ze me mijn blinddoek afdeed. Nu zie ik dat ze er verschillende voorwerpen uithaalt.
Mit haar luid tikkende hakken komt ze weer naar me toe gelopen, ik moet slikken als ik zie wat ze in haar handen heeft. Al mijn spieren spannen maar ik heb natuurlijk geen schijn van kans.
„Je schijnt nog al graag klaar te komen, alleen doe je dat te vaak zonder mijn toestemming. Daar gaan we aan werken.“ zegt ze met een dreigende ondertoon in haar stem. “Hat betekent dat ik je nu ga laten voelen hoe het is om echt te smeken.”

Ze loopt langs me heen en ik voel haar vingers op mijn dijen en over mijn kletsnatte in latex verpakte schaamlippen. De vochtigheid is overduidelijk zichtbaar onder het latex en ik kreun alweer van opwinding. Dan haalt ze de klemmetjes van mijn tepels. De vreugde is van korte duur want er komen nieuwe voor in de plaats. Scherper en zwaarder. Dit keer zijn ze met een kettingtje verbonden. Ze trekt eraan met als gevolg dat Ik weer moeite heb niet te schreeuwen.

Dan neemt ze een glazen dildo, trekt mijn slip opzij en legt zo mijn schaamlippen vrij. Langzaam maar probleemloos zie ik dat de dildo in mijn natte kut verdwijnt. Mijn hele lichaam wil meer maar ze blijft me langzaam teasen. “Niet klaarkomen,” zegt ze slechts. Maar op hetzelfde moment voel ik hoe de dildo diep in me zit, er weer een stuk uitkomt en weer terug wordt geduwd. En dan volgt er ook nog een gekmakend getril direct op mijn clit. En weer heb ik geen schijn van kans, ik verlies de controle over mijn lichaam. Ik schreeuw, steun, kreun. Ik hoor mezelf
“Alsjeblieft… meesteres” roepen. Uiteindelijk weet ik niet eens waarom ik smeek. Dat ze ermee stopt of dat ze er een einde aan maakt en me over de klip laat springen.
Het wordt het laatste en ik kom, of ik het wil of niet. En hoe. Geen twijfel mogelijk dat er meerdere hoogtepunten door mijn kansloze lichaam razen.

Een felle ruk aan het kettinkje met de tepelklemmen brengt me terug in de werkelijkheid. “Twee keer, zonder toestemming, je weet wat dat betekent.” Zegt ze.

En dus lig ik seconden later weer op handen en knieën en tel luid mee met de slagen. 20 stuks dit keer. Ik begrijp nu hoe het kan werken. Uitademen als ik geslagen wordt en meteen meetellen. Ik kan er niets aan doen maar het kreunen wordt steed minder van de pijn en steeds meer van genot. Als we bij 20 zijn aangekomen lig ik als een loopse teef met m`n hoofd op de grond en m‘n kont omhoog. Één klap op m´n schaamlippen en ik kom weer. Maar de meesteres heeft dat blijkbaar ook door en er komt een venijnige laatste klap op mijn benen. Dus blijf ik gefrustreerd liggen. Ze tilt m`n kin op en kijkt me met een begrijpende blik aan. “Je leert het wel,” zegt ze terwijl ze mijn rood geslagen huid zachtjes streelt. „Ga maar even onder de douche.“ zegt ze terwijl ze de kamer uitloopt.

Als ik een paar minuten later weer terug kom liggen er een latex jurkje met een paar laarzen voor me klaar. Ik voel de opwinding weer terugkomen alleen al bij de gedachte, dat ik dat aan mag trekken. En dat gevoel wordt alleen maar sterker als ik de kleren aantrek. Het jurkje is zwart, kort en erg krap. Elke ronding van mijn lichaam komt er perfect in uit. En die laarzen… Overknees die mijn benen eindeloos lang lijken te maken. En mijn hakken tikken nu net zo als die van de meesteres.

„Prima, we zijn klaar voor vanavond, je kunt gaan.“ Met een slag is alle opwinding verdwenen. Ik moet gaan? Ik dacht dat ik mocht blijven slapen??? En dan in dit outfit??? „Maar eh, zo?“ hakkel ik.
„Ja, natuurlijk, hoe dan? In je blote reet?“ vraagt ze me met scherpe stem.
„Maar, maar, zo kan ik toch niet de straat op. Ik zie eruit als een, eeehh een hoer.“ verweer ik me.
Ze antwoord dat ik me daarover maar geen zorgen hoef te maken. De meeste mensen zien in mijn geen hoer maar een attraktieve vrouw.
„Maar eigenlijk doet dat niet terzake.“ zegt ze streng. „Je doet wat ik wil, en mocht ik ooit willen, dat je een hoer bent, dan doe je zonder te zeuren je benen uit elkaar. En nu wegwezen.“
Ik sta op en trek aan de zoom van het jurkje om mijn benen te bedekken. „Dit is de laatste keer dat je dat doet.“ krijg ik een scherp bevel. Waag het niet dat nog een keer te doen. En dan sta ik op de straat. Het is donker en gelukkig ziet niemand me als ik naar mijn auto loop. Thuis rijd ik meteen de parkeergarage in en gelukkig ziet niemand me op de weg naar mijn flat. Ik ga snel naar binnen en kom net een beetje tot rust. Dat is gelukkig nog maar goed gegaan.
Maar meteen gaat de bel. Ik doe de deur op een kier. Er staat een jonge knul voor de deur met een grote doos. Ik moet de deur openen of ik wil of niet. Ik voel zijn blikken branden. Snel trek ik de doos uit zijn handen maar natuurlijk moet ik tekenen. Het duurt allemaal erg lang en ik voel dat ie me met zijn blikken uitkleedt. Eindelijk kan ik de deur dicht doen. Ik kijk naar de doos, maak hem open en boven op ligt een briefje.

Petra zet ik zonder woord verder op straat, waarschijnlijk nog trillend van de vernedering en opwinding, gehuld in het strakke zwarte latex jurkje en de overknee laarzen die ik voor haar uitkoos. Haar schaamte, haar strijd, het maakt haar alleen maar mooier in haar onderwerping. De doos die ik liet bezorgen is mijn volgende stap in haar training – een volledig transparante latex body, zo dun dat het niets verbergt, samen met een briefje dat mijn instructies duidelijk maakt. Morgenavond zal ze niet alleen mij dienen, maar zal ze worden voorgesteld aan mijn andere subs, in een setting die haar wereld op zijn kop zal zetten. Ze denkt dat ze mijn enige is, maar ik heb een kring van toegewijde onderdanigen, en het is tijd dat Petra haar plaats leert kennen.

De kelder was slechts een voorproefje, een intieme kennismaking met mijn controle. Nu stuur ik haar naar een nieuwe arena: een riante villa diep in het bos, een verborgen oase waar mijn exclusieve BDSM-feesten plaatsvinden. De gedachte aan haar in die transparante latex body, alleen door het donkere bos lopend, haar hart bonzend van angst en opwinding, laat een glimlach over mijn lippen glijden. Ik weet dat ze zal gehoorzamen – haar verlangen naar mijn goedkeuring is sterker dan haar schaamte.

De volgende avond, terwijl ik in de villa voorbereidingen tref, stel ik me haar aankomst voor. Het adres dat ik haar gaf leidt naar een verlaten parkeerplek aan de rand van het bos, een plek waar de stilte alleen wordt doorbroken door het ruisen van de wind. Ik heb mijn instructies duidelijk gemaakt: ze mag alleen de transparante latex body dragen, niets anders, geen jas, geen schoenen. Haar naaktheid, slechts verhuld door het glanzende materiaal, zal haar kwetsbaarheid benadrukken terwijl ze de onverharde paden door het bos volgt naar de villa. De andere gasten – dominante vrouwen en hun subs, een zorgvuldig geselecteerde kring – wachten al, de sfeer geladen met anticipatie.

Wanneer Petra aankomt, zal ik haar opwachten bij de zware eikenhouten deur van de villa, gekleed in een strakke, bloedrode latex jurk die mijn autoriteit benadrukt. “Kniel,” zal ik bevelen zodra ze binnenstapt, haar lichaam glanzend in het kaarslicht van de grote hal. Ze zal gehoorzamen, haar ogen neergeslagen, haar adem snel terwijl ze de aanwezigheid van anderen voelt – andere subs, naakt of in hun eigen uitdagende outfits, en dominante vrouwen wier blikken haar zullen taxeren. Ik zal een nieuwe lederen collar om haar nek bevestigen, deze met een zilveren ring en een gravure van mijn initialen, een teken van haar toewijding aan mij. “Vanavond ben je niet alleen van mij,” zal ik fluisteren, mijn vingers door haar haar strijken, “maar je zult bewijzen dat je mijn beste sub bent.”

Ik leid haar aan een leiband naar de kelder van de villa, een uitgestrekte ruimte met donkere muren, uitgerust met kruisen, banken en een centraal podium. De andere subs kijken toe, sommige vastgebonden, anderen knielend naast hun Meesteressen. Ik breng Petra naar een lage, gewatteerde bank, en beveel haar te liggen, haar armen boven haar hoofd, haar benen gespreid. Met zachte maar stevige touwen bind ik haar vast, haar transparante latex body glinstert onder de spots, haar tepels en schaamlippen duidelijk zichtbaar. “Je krijgt een kans om jezelf te bewijzen,” zeg ik, terwijl ik een slanke, vibrerende wand oppak, het gezoem zacht maar dreigend. Ik laat het over haar lichaam glijden, over haar tepels, haar buik, en dan langs haar clit, haar kreunen onmiddellijk vullend de ruimte. De andere gasten kijken toe, sommige met goedkeuring, anderen met jaloezie, terwijl ik haar plaag, haar op het randje houd.

“Je mag niet klaarkomen,” zeg ik, mijn stem scherp terwijl ik de wand harder tegen haar clit druk, haar lichaam spant zich tegen de touwen. Haar ogen smeken, maar ik ben onverbiddelijk. Een andere dominante vrouw, een vriendin van mij, stapt dichterbij, haar eigen sub achterlatend. “Mag ik?” vraagt ze, en ik knik, een glimlach op mijn lippen. Ze pakt een set kleine, zilveren klemmen en plaatst ze op Petra’s tepels, de scherpe pijn laat haar schreeuwen, maar haar kutje wordt alleen natter. Ik leun voorover, mijn lippen vlak bij haar oor. “Toon ze hoe goed je voor mij bent,” fluister ik, terwijl ik de wand dieper duw, haar G-spot rakend. Haar kreunen worden wanhopiger, en ik weet dat ze zal breken – maar vanavond, in deze villa, is haar breken precies wat ik wil, een spektakel voor mijn gasten en een nieuwe stap in haar training als mijn sub.