De Jonge Moeder

Zoals iedere dag breng ik mijn vijfjarig dochtertje naar het schooltje in de buurt. het is helemaal niet ver, zo'n kleine honderd meter. Wanneer het regent gaan we met de wagen, maar als de zon schijnt maken we er een wandelingetje van.

Nu leek het volop zomer. Het was 14 mei en zo'n 20 graden. Lennie huppelde vrolijk naast me en zong een pas aangeleerd liedje. Ik neuriede vrolijk mee. Ze keek me aan en lachte van plezier. Het was alle dagen dolle pret met haar. Ik genoot wel van de momenten dat we naar school liepen. mijn vrouw zou haar straks terug van school halen. dat was de afspraak.

Aan de schoolpoort stonden al verschillende ouders afscheid te nemen van hun kroost. Ik drong mee tussen hen in en bukte me om mijn dochter een afscheidszoentje te geven. 'Dag, papa,' zei ze en liep naar haar vriendinnetjes. 'Dag, meid,' riep ik nog maar dat hoorde ze allang niet meer.
Ik bleef nog even staan tot ze uit het zicht verdwenen was en wilde me omdraaien toen ik een stem hoorde.

'Hé, Hallo!'
'Hoi,' zei ik en keek naar een roodharige jonge moeder die me grinnikend aankeek. Amber was haar naam geloof ik. Ze had een zoontje Felix, ook vijf jaar, die bij mijn dochter in de klas zat.
'Hoe gaat het,'
'Goed,' antwoordde ik. 'Met jou?'
'Gaat wel,' zei ze. 'Warm.'
'Ja. Het is een lekker weertje vandaag.'
'Het mag blijven duren,' zie ze en lachte me toe.
'Zeker,' merkte ik op en liet mijn blik over haar gaan. Ze had haar rode haar opgestoken. Haar groene ogen namen me nieuwsgierig op. Een beetje mysterieus. Ze droeg een blauwe bh onder het witte topje. Nog waren haar borsten duidelijk aanwezig. Haar witte korte rokje leek me net iets te kort om zedig te zijn. De voetjes staken in groene platte schoentjes. Het was best een heerlijke vrouw. ik keek op mijn horloge en glimlachte.
'Moet je gaan?' vroeg ze.
'Moet nog naar de bank,' vertelde ik haar.
'Zullen we een stukje samen lopen?'
'lijkt me leuk,' merkte ik op.
'Mij ook,' antwoordde ze en keek me lachend aan. 'Zullen we?'

We liepen samen de schoolpoort uit en staken de straat over tot aan het pleintje waar de bank zich bevond.
'Hier moet ik even geld ophalen,' zei ik.
'Vind je het erg als ik op je wacht?'
Ik keek haar aan en lachte. 'Natuurlijk niet, waarom zou ik? Ik ben zo terug.' Ik stak het kleine plein over en ging de bank binnen. Er stonden twee oudere dames voor me, dus moest ik even wachten. Nu ik gehaast ben, zei ik tegen mezelf.
Terwijl ik stond te wachten keek ik naar de wachtende Amber. ze stond ongegeneerd tegen een boom geleund en leek iedereen en alles in de gaten te houden. Toen het mijn beurt was, keek ik nog even om en zag dat ze met en man stond te praten. Ze schudde haar hoofd en de man haalde zijn schouders op. Legde een hand op haar schouder en liep weg.
'Ja?'
Ik schrok op van de ruwde stem van de bankbediende en handelde vlug mijn zaken af. Ik bedankte hem en haastte me vlug naar buiten.

Amber kwam me al tegemoet gelopen. ik vroeg niets over die man en zei vertelde me niets. Het waren eigenlijk mijn zaken niet. Misschien dacht hij wel dat ze een hoertje was?
'Ik woon een beetje verder,' wees ze. 'Zin in een kopje koffie?'
'Koffie?'
Ze knikte en keek me aan. 'Of thee?'
'Liever koffie,' zei ik. 'Ja, graag.'

We liepen rechtsaf een smal straatje in. aan een modern appartementsgebouw bleven we staan.
'Hier is het,' zei ze.
'Mooi,' merkte ik op. Ik keek omhoog en telde wel tien verdiepingen.
'Duur vooral,' zei ze en duwde de deur open. De binnendeur ontgrendelde ze met een sleutel. Amber trok de deur naar zich toe en liet me binnen. 'Het negende,' zei ze en wees naar de lift.
'Hoog genoeg,' merkte ik op.
'Ja. Dat kan je wel zeggen.
Ik drukte het groene knopje naast de lift in en vrijwel meteen gleed de deur open. Galant liet ik Amber voor gaan, ze drukte op de negende zwarte knop en vrijwel meteen gleed de deur dicht. Met een zacht gezoem klom de ligt omhoog.
enkele seconden later kwam de lift zacht tot stilstand, de deuren gleden open en Amber liep me voor naar haar appartement. Nummer 945, las ik. Ze gebruikte dezelfde sleutel als voor de deur beneden.
'Welkom,' zei ze.
Ik liep een smalle gang door, links en recht hingen aquarellen. Er stond een kapstok waaraan verschillende jassen hingen. Ik wachtte tot ze de deur sloot en toen ze gebaarde verder te lopen kwam ik een ruime woonkamer in. Het was waarachtig ruim.
'Dit is mooi,' prees ik en liet mijn blik rond gaan. In het midden stond een enorme witte sofa en aan weerskanten twee identieke fauteuils. Links een eiken tafel met acht stoelen eromheen. Wat verderop in een nis een ruime keuken. Met de nieuwste en modernste snufjes, zo leek wel.
Aan de rechterkant vier deuren. waarachter ik de slaapkamers en de badkamer vermoedde.
'Ga zitten,' wees ze en liep meteen naar de keuken.
ik ging op de sofa zitten die me uitermate zacht aanvoelde en keek naar Amber die in de keuken met een koffiekan in de weer was.
Even later zette ze een dienblad op het glazen tafeltje. Erop stonden twee koppen dampende en heerlijk ruikende koffie, een suikerpotje, melk en een schaaltje koekjes.
'Voor mij is zwart goed,' zei ik.
'Voor mij ook,' beaamde ze. 'macht der gewoonte,' voegde ze eraan toe. 'Neem een koekje.'
'Dat lust ik wel. Ik nam een koekje en verkruimelde het tussen mijn tanden. 'Heerlijk,' merkte ik op.
'Het is gewoon en koekje,' lachte ze en ging naast me zitten.
'Je woont hier prachtig.'
'Vind je?'
'Zeker.'
'Dank je wel. Het mag wel voor die prijs.'
'Zo duur?'
'Redelijk,' zei ze en dronk van haar koffie. 'Maar als boekhoudster verdien ik genoeg.' voegde ze eraan toe.
'Wellicht. Ik ben maar een gewone arbeider.'
'Dat is ook goed.'
'Best wel,' merkte ik op.
'Zal ik je een rondleiding geven?'
'Rondleiding? Vind je man dat niet erg?'
'Mijn man?,' lachte ze. 'Ik heb geen man. Zelfs geen vriend. ik ben single. Ik hoef geen man,' besloot ze.
'En Felix?'
'Ja,' lachte ze. 'Dat is e enige man in mijn leven. De man van mijn leven zeg maar.'
'Is er geen vader?'
Amber keek me aan en knikte. 'Natuurlijk is die er. Maar die hoeft niet aanwezig te zijn.'
'Oké,' zei ik en dronk mijn kopje leeg.
'Een toevallige man die toevallig aan de bar zat van het café waar ik toevallig ook aan de bar zat,' zei ze.
'Pardon?'
'De vader van Felix.' Ze pakte een koekje en brak het in stukjes. Ze keek me aan en grinnikte. 'Vind je dat vreemd? Ja, waarschijnlijk wel.'
Ik haalde mijn schouders op.
'Misschien wel,' antwoordde ik.
'Ik hoef geen vent,' zei ze. 'Alleen om te neuken hoef ik een vent,' voegde ze eraan toe en keek me aan. Ze lachte en maakte haar rode haar los. Het welfde meteen over haar witte schouders.
'Moet kunnen,' merkte ik op en keek wat om me heen.
'Een rondleiding?'
Ik knikte en stond op.
'Hierheen,' gebaarde ze. 'De keuken heb je al gezien. Ze opende een deur en stapte op een ruim terras, waarop een ligstoel een tafel en vier stoelen stonden. 'dit is het terras,' zei ze.
'Ik zie het,' merkte ik op.
'Kom,' ze trok me terug binnen en sloot de deur. 'Daar de kamer van Felix.' Ze opende een deur en liet me een kinderkamer zien. Een bed stond tegen de muur waaraan poster van Disney figuren hingen. Een kast reikte tot het plafond. Speeltjes lagen her en der verspreid. 'Opruimen moet ik hem nog bijbrengen,' zei ze. Ze grinnikte en opende een andere deur. 'De badkamer,' zei ze, liep naar een andere deur. 'Dit is mijn slaapkamer.'
Ik stak mijn hoofd om de hoek en keek naar een ruime slaapkamer.
'Nee gerust een kijkje,' zei ze.
ik liep de kamer in en overzag alles. In het midden stond een enorm bed. Op het bed lagen vier kussens, elk een andere kleur. Naast het bed een kast met spiegeldeuren. Aan de andere kant eenzelfde kast.
Voor het bed stond een bankje waarop een knuffel zat. Tegen de muur een klein tafeltje met een spiegel erboven. Op het tafeltjes lagen verschillende make-up spullen.
'Het is mooi,' zei ik en knikte. 'En groot.'
Amber lachte en keek me aan.

Ik wilde weggaan maar ze hield me tegen.
'Wat vind je van m'n tieten?'
'Pardon?'
Haar groene ogen keken me aan. 'Wat vind je van m'n tieten?' herhaalde ze. 'Vind je ze ook mooi en groot?' Ze legde een hand op mijn kruis en boog zich naar me toe. Haar lippen nop enkele centimeters van de mijne. Ik kon haar ruiken. Ze rook heerlijk.
Even wist ik niet meer wat ik moest zeggen. Natuurlijk zijn ze mooi en groot. natuurlijk! maar dat kon ik toch niet zeggen. Ik was een getrouwde man. Ik had een dochter. Een vrouw die aan het werk was. Ik kon mijn vrouw, de moeder van mijn kind toch niet bedriegen?

Amber keek me nog steeds aan, haar hand lag nog steeds op mijn kruis. Haar lippen nog steeds op enkele centimeters van de mijne. Toen kwam ze nog wat dichter en haar tong gleed tussen mijn lippen. Bijna als vanzelf opende ze zich en ontmoette mijn tong de hare. Ik zoende haar innig, terwijl ze nog steeds in m'n kruis kneep.

Ze knoopte mijn broek los en wrikte hem naar mijn knieën, mijn slip volgde de broek. Automatische schoof ik de bandjes van haar topje opzij en stroop het omlaag, haakte de bh los en hield haar warme grote borsten in mijn handen. Mijn handen vonden de opening van haar korte rokje en trok het omlaag. Ze droeg geen slipje, wat me eigenlijk niet verbaasde. Deze moeder van Felix, was heet en geil. Ze nam mijn pik die nu op gerichte hoogte was en bracht hem bij haar binnen. 'Neuk me!' zei ze en duwde me op het enorme bed.

Amber kwam schrijlings op me zitten en pakte mijn handen en hield ze tegen haar enorme borsten. 'Neuk me. Verdomme!' gilde ze en gooide haar hoofd naar achter. Ze begon wild op en neer te springen en bleef gillen. 'Neuk me! Neuk me, verdomme!'

ik voelde hoe mijn pik telkens ze neerplofte tegen haar baarmoeder knotste. ik genoot ervan. Het mocht niet, maar ik genoot ervan. Deze jonge roodharige vrouw was geil. Meer dan geil. En bleef maar roepen.

'Neuk me, verdomme! Neuk me!!! NNNEEEUUUKKK MMMEEE!!! JJJAAA!!! JJJAAA!!! JJJAAA!!!'