Stiefmoeders Schuld! - 1

Het was een donderdagmiddag toen ik (Mark, 20Jaar) naar huis reed. Ik was onderweg naar mijn vaders huis om daar de rest van de week te verblijven. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik jong was en zijn inmiddels beiden hertrouwd. Eenmaal aangekomen stapte ik uit de auto en liep het huis binnen. Er was blijkbaar niemand thuis aangezien het zo stil was… Ik wist dat mijn broertje (Van mijn vader en stiefmoeder) school had en ik wist dat mijn vader werken moest tot laat in de avond. Maar waar was mijn stiefmoeder Suzan? Ik liet mijn gedachte varen en legde mijn tas op de gang en liep de woonkamer binnen. Daar startte ik de laptop op om vervolgens te internetten. Maar na een minuut of 5 ging de bel. Ik maakte de deur open en er stond een voor mij vreemde man aan de deur. Hij was netjes gekleed en had een werkmap onder zijn arm. Het eerste wat hij vroeg was: Is mevrouw S. Brink thuis? Verward keek ik hem aan… Mijn moeder? Hoezo? Even twijfelde hij maar daarna vertelde hij waarvoor hij kwam. Ik ben Luuk Bos en ik ben een gerechtsdeurwaarder. Even keek ik hem verward aan…maar na een paar seconden herpakte ik me. Ik heb hier een aangetekende brief voor Mw. Brink vervolgde hij. Ze heeft een bepaalde schuld niet voldaan en ik kom de betalingsherinnering persoonlijk afgeven. Ik nam de brief in ontvangst en verzekerde hem dat ik het zou geven aan mijn stiefmoeder. Nadat ik mijn gegevens nog heb moeten noteren sloot ik de deur en liep ik terug naar de woonkamer.

Dit klonk eigenlijk wel serieus en ik wilde wel eens weten wat voor schuld het dan wel niet was. Kort daarna kwam mijn stiefmoeder Suzan binnen met de boodschappen. En ik gaf gelijk haar de brief en vertelde dat er een man ervoor aan de deur was geweest. Even trok ze wit weg…en snel pakte ze de brief van mij af. Waaraan hebben we eigenlijk schuld? Vroeg ik haar enigszins ontdaan. Ze keek me aan en zei dat ze kleren online had gekocht waarvan ze al weken te laat was met betalen. Ze zei dat ze had gewacht met betalen omdat ze het geld moest overmaken met haar eigen rekening en niet met de gezamenlijke rekening. Want dan zou mijn vader erachter komen dat ze weer nieuwe kleren had gekocht. Ik wist dat ze hier hele grote moeite mee had. Bijna dagelijks was ze in de winkels te vinden. En haar verzameling designer kleren liep dan ook erg uit de hand. Weet pap hier niks van dan? Vroeg ik haar. Nee! Antwoordde ze snel. En je mag niks zeggen ook Mark, vervolgde ze. Niet hierover… dit blijft ons geheimpje oké? Snel pakte ze de boodschappen uit en begon met het inruimen. Ik was sprakeloos en mijn gedachte dwaalde even af. Ik keek naar hoe zij de boodschappen aan het uitpakken was en kon mezelf niet helpen om weer naar dat prachtige lichaam te kijken. Mijn stiefmoeder Suzan is 34 jaar en veel jonger dan mijn vader. Ze is ong. 165 cm groot en heeft een slank postuur met een licht getinte huidskleur. Ze heeft lang steil bruin/zwarte haren tot op haar schouders en grote bruine ogen. Verder heeft ze een mooi gezichtje en mooie bijpassende make-up op. Ondanks dat ze vrij klein is met haar 165 cm komen haar vormen er des te beter in uit. Want wauw! Wat was dit een prachtige vrouw. Ik kon het dan ook niet helpen om naar haar te kijken en had al meerdere keren seksueel gefantaseerd over haar. Met haar forse Dubbel D cup borsten die trots voorruit wijzen kon je ook niet om haar heen. En haar klein en strak kontje mocht er ook zeker zijn! Zij is wat mensen noemen een echte MILF en zij was dan ook echt iemand waarvan mijn hoofd op hol ging slaan! Ze ging ook altijd heel aantrekkelijk en sexy gekleed en ook dit keer had ze een perfect uitgekozen setje aan. Ze droeg een strakke witte zomerse broek waarin haar kontje goed uitkwam en daarboven op droeg ze een blauwe blouse die strak stond gespannen om haar grote borsten. Het leek wel alsof de knoopjes het ieder moment konden begeven van de spanning en ze had ook de eerste 2 knoopjes los zodat je een lichte inkijk had op al het moois dat ze had. Ze draaide zich om naar mijn richting en ik kwam terug bij zinnen… beloof je me dat? Vroeg ze me nogmaals. Beloven wat? Vroeg ik haar. Dat je niks tegen je vader zegt over deze schuld, antwoordde ze me.

Ik keek haar even aan en schudde mijn hoofd. Dit kan je niet maken Suzan. Vertelde ik haar. Dit moet pap weten… haar gezicht vertrok toen ze erachter kwam hoe ik erover dacht en ze zei: Maar waarom? Waarom moet je vader het weten? Ik betaal maandag van mijn nieuwe loon de rekening gewoon en dan zijn we toch van alles af? Dat klopt wel antwoordde ik. Maar daar gaat het zich niet om, je kunt niet steeds boven je budget uitgeven en als ik het aan pap vertel kan hij je misschien helpen hiermee. Hij zal alleen maar kwaad worden zei ze. We hebben hierover al eens een gesprek gehad en toen beloofde ik beterschap. Maar het lukt me steeds maar weer niet. Daarom vind ik ook dat pap er vanaf moet weten zei ik tegen haar. Ik ben ook van plan het te zeggen als hij thuis komt vanavond. Als jij het niet zegt dan doe ik het wel. Ze begon wit te worden, en ze wist dat als ik het ging vertellen… dat ze dan echt een fikse ruzie kon verwachten. Hier had ze echt geen zin in. En ze wilde dan ook alles doen om mij maar hierover te laten zwijgen. En als ik je nu iets geef… zei ze stilletjes. Zeg je dan niks? Mij iets geven? Vroeg ik vragend. Wat wil je mij geven dan? Geld?! Betaal eerst maar eens je schuld. Het hoeft toch niet per se geld te zijn? Antwoordde ze zachtjes. Ik was in de war en wist niet wat ze bedoelde. In mijn hoofd hoopte ik natuurlijk wel dat ze bedoelde wat ik dacht. Maar ik wist dat zoiets alleen in sprookjes gebeurden en dat ik dus hier niet op hoefde te rekenen. Wat bedoel je dan? Vroeg ik haar enigszins vragend.

Nou uuhhh… je mag wel… ze was duidelijk aan het aarzelen en maakte een langzame oogbeweging naar haar borsten. Ik begon het warm te krijgen en ik wist niet meer wat ik precies voelde. Ik antwoordde niet en keek alleen maar naar haar grote borsten die strak verpakt waren in haar blouse. Het kleine stukje van de borsten die ik wel zag door haar inkijk bracht mijn hoofd op hol. Ook die waren lichtgetint en zagen er vol en groot uit. Je mag ze wel zien?…. Vroeg ze zachtjes met een rood hoofd. Als je dan belooft niks te zeggen?... vroeg ze erachteraan. Ik durfde niet te antwoorden en wist niet of ze het echt meende. Zij liep naar de woonkamer en ging op de bank zitten, ik nam plaats aan de andere kant van de bank en wachtte af wat er ging gebeuren. Ze keerde zich naar mij toe en haar grote onschuldige bruine ogen gleden nogmaals naar onder. Ze legde haar 2 handen op haar borsten en maakte langzaam het eerste knoopje open……..

Dit is het begin van een lange reeks verhalen en ik ben benieuwt hoe jullie het begin vinden! Bij positieve reacties en/of beoordelingen het vervolg!